Holland
River
Line
doet
wijn bij
de Rijn
EXCLUSIEF
CRUISE-
PLEZIER
IN ZAK
FORMAAT
PRIJZENSWAARDIG UITJE
Kapitein
Talens
kent
vader
Rijn
als zijn
broekzak
Rob
Dickmann,
vliegende
kiep
in bar
gezellige
club
Ja, zo'n reisje langs de Rijn,
Rijn, Rijn, Schei maar uit en
hou maar op. Want we weten
er alles van. Dat is gelijk in
Rotterdam de feestneus uit de
koffer en vóór de Van Briene-
noordbrug al de eerste polonai
se over het dek. En de pianist
maar beuken op zijn licht aam
borstig hammondorgeltje.
„Noem me maar Wim", riep hij
gelijk. Toen was de huzarensa
lade nog niet eens geserveerd.
Kun je nagaan, wat voor een
puike figuur dat is. Die kun je'
rustig om een boodschap stu
ren. Komt altijd terug met „Ja
nus pak me nog een keer" of
„Feyenoord wint de wereld
cup". En alles uit het blote
hoofd, wat trouwens geen over
bodige weelde is, want hij leest
geen noot zo groot als een aap.
Was vroeger warme bakker,
maar is in de crisis van een
kouwe kermis thuis gekomen.
Hup, daar gaat ie weer. Handen
op de vochtige schouders van de
vóórbuurman en via de eetzaal
doorstoten naar de kapiteinshut.
En datteme toffe jongens zijn
dat zullen ze waarachtig weten
ih Keulen, Köningswinter, Re-
magen en Mannheim. Dat wordt
gegarandeerd drinken,drinken,
drinken totteme zinken. Dat
wordt boerend langs Boppard
en lallend langs de Lorelei.
„Heb jij overigens zus nog op
d'r rotsje zien zitten?". „Volgens
mij worden we lelijk in de boot
genomen. Want ik heb toevallig
aan de railing gestaan. Nou
mooi niks gezien. Ja, een dikke
umlautschuiver met zo'n onwij
ze vetleren broek aan. Maar je
maakt mij niet wijs, dat voor
zo'n man schippers al eeuwen
tegen de rotsen te pletter slaan.
Nee, die heeft de klok horen
luiden, maar weet niet waar de
sirene hangt. Nou, wij wel: die
juffrouw hangt toevallig aan de
bar en die hikt nog na van het
gemiitliche Weinfest in Rudes-
Onuitroeibaar
Ziedaar het onuitroeibare beeld,
dat het gros van de Nederlan
ders nog steeds heeft van een
vakantie op de Rijn. Als dit
onderwerp ter sprake wordt ge
bracht komt men doorgaans
aandragen met ranzige verhalen
over wrakke plezierboten met
volledige vergunning, die van
het ene drankhuis naar het an
dere zwalken. Op maat gesne
den derhalve voor hossers en
hijsers.
Nu gebiedt de eerlijkheid om te
melden, dat er inderdaad vele
pieremachochels op de Rijn
drijven, die zwaar vuurwater
makend bij Lobith ons land bin
nenkomen. Het zijn deze sche
pen, die de „Rijn-vakantie" in
•de loop der jaren opgezadeld
hebben met het odium van
„Wein, Weib und Gesang", dat
vele vakantiegangers de zeker
heid heeft gegeven, dat ze op
een Rijn-reis gegarandeerd de
boot in gaan.
Paarlen
Weet dan bij deze, dat er wel,
degelijk eën andere manier is
om Europa's grootste en altijd
boeiende rivier te verkennen.
Daartoe biedt de Holland River
Line sinds 1971 de gelegenheid
op zijn twee schepen „Holland
Pearl" en „Holland Emerald".
Het .zijn met recht twee kostba
re maritieme parels, die de lieve
In spin de bocht gaat in, uit spuit de bocht gaat uit.
Esmerald en Pearl ontmoeten elkaar in de schaduw van
de verleidelijke Lorelei.
investering van achttien miljoen
gulden hebben gevergd. Voor
dit Onassis-bedrag zijn twee hy
permoderne drijvende luxe-ho
tels aan de Rijnvloot toege
voegd, die het merendeel van
het andere riviervervoer op de
rug van Vader Rijn op slag
gedegradeerd hebben tot een
smakeloos tochtje per pont.
Inderdaad: de „Holland Pearl"
en de „Holland Emerald" heb
ben de Rijn-vakantie een nieu-,
we fascinerende dimensie gege
ven: de dimensie namelijk van
een luxe cruise in zakformaat.
Iedere gast op één van deze
schepen, die volkomen geruis
loos en trillingvrij door het'
grauwe, rivierwater glijden,
heeft het gevoel, dat hij een
Toegegeven, op de schepen
van de Holland River Line
zit u niet voor uw dubbeltje
op de eerste rij. Maar u
krijgt wel luxe waar voor uw
dure geld. Stroomopwaarts
(4 dagen) komt de passage-
prijs op 600 gulden (hoofd-
dek; of 560 gulden (hutten-
dek). Stroomafwaarts (3 da
gen) zijn deze prijzen respec
tievelijk 540 en 500 gulden.
Men kan ook een retourtocht
maken van 7 dagen (Rotter-
dam-Straatsburg v.v.). Dan
betaalt men 1080 of 1005 gul
den. Onderweg kan men
deelnemen aan diverse ex
cursies. Er zijn ook volledige
arrangementen, waarbij de
treinreis en soms een verblijf
in een hotel zijn inbegrepen.
Een lang weekend kost 607
gulden voor een hut op het
hoofddek en 567 gulden met
accommodatie op het hutten-
dek. Er is ook een „Straats-
burg-Rijn"-pakket: drie da
gen in het hart van Europa,
daarna een feestelijke Rijn
reis: 771 en 731 gulden. Een
derde mogelijkheid is de rei-
s„Wiesbaden aan de Rijn",
drie dagen in één van de
mooiste steden van Duits
land en terug over de Rijn
per schip: 786 en 746 gulden.
Tenslotte kan men per trein
naar Zürieh reizen, waar
men drie dagen verblijft in
een eerste klas hotel. Daar
na per trein naar Straats
burg en de terugreis over de
Rijn: zeven dagen voor 1015
of 975 gulden. De diensten
worden tot en met oktober
uitgevoerd: van Rotterdam
op maandag en vrijdag en
van Straatsburg op vrijdag
en dinsdag en er bestaat de
mogelijkheid om de autoper
trailer naar Straatsburg te
laten vervoeren. Voor verde
re inlichtingen:Holland River
Line, Wijnhaven 74 in Rotter
dam, telefoon 010110180.
koning is aan boord van één der
legendarische zeekastelen van
de Holland Amerika Lijn. Die
indruk wordt nog versterkt door
het feit, dat tachtig procent van
het boordpersoneel bestaat uit
ex-hallers, die bij het tanen van
de Oceaanvaart een gouden
hand van hun baas hebben ge
kregen en daarna een overstap
je namen van zout naar zoet
water. De service, die zij bieden
is nog steeds van vooroorlogse
snit. De kelners zijn inderdaad
kelners en geen omgeschoolde
dwangarbeiders. De hut bedien
den geven hun gasten nog
steeds die attentie, waarmee je
je senang voelt.
Feest in glijvlucht.
Op die manier wordt eenreis op
de Rijn inderdaad een doorlo
pend feest in glijvlucht, 's Mor
gens word je wakker in een hut,
die van alle gemakken is voor
zien: eigen douche.toilet, radio
en geen patrijspoort, waardoor
je je voelt als de veroordeelde
in het schandblok van Van Ros-
sums troost. Je kijkt door een
normaal raam, dat tijdens de
reis tevens dienst doet als per
manent werkend televisie
scherm, waarop in natuurge
trouwe kleuren op- en neergang
van gans een varend volk
boeiend gestalte krijgt. Je ziet
voortdurend rijnaken voorbij
deinen met zilte heren en struise
deernen achter het grote wiel.
Boven de laadruimen hangt een
kraakzindelijk wasje te drogen
in de zomerwind: vaders jaeger
onderbroek taktisch op de links
buiten-plaats, daarnaast moe
ders BH als ausputzer, de spij
kerbroeken beheersen het mid
denveld.
Lantaamplaten
En daarachter wisselt het décor
van de Rijnoevers voortdurend
als lantaarnplaten: burchten,
balancerend op een rotspunt,
kerktorens, die als kabouter
mutsen boven het stadsbeeld
van Worms uitsteken, donkere
boulevards onder een dak van
bladeren: Rudesheim, Ass-
mannshausen. Op de bergflan
ken kruipen de wijnranken in
gesloten gelederen als klipgeiten
omhoog. Nog even en dan zullen
de druiven weer bij gunstige
wind uit het Oosten gelost wor
den in dorstige kelen.
Op het eindeloze promenadedek
het schip heeft de lengte van
een fors voetbalveld wordt
langdurig -de zon aanbeden en
fanatiek getafeltennist. Eén ver
dieping lager is de lounge ge
vuld met dagdromers en gooit
barkeeper Ron het zoveelste
sterke verhaal door zijn spoel
bak.
En als de bel gaat voor de maal
tijd krijgt niemand de aanvech
ting om toch maar bij Japie te
gaan eten, want de schepen van
de Holland River Line zijn ook
nog varende hoorns des over-
vloeds. Lunches en diners kun
nen zonder verdere toevoeging
meedoen aan de sterrenparade
van de Guide Michelin en de
wijnkaart kan zelfs de kundig
gedraineerde Wina Born nog in
een gevaarlijke roes brengen.
Miljonairsluxe
Zoete zaligheid
De dagen aan fioord vier op
weg naar de bronnen van vader
Rijn, drie stroomafwaarts
zijn gevuld met zoete zaligheid.
Het internationale gezelschap
aan boord een Verenigde Na
ties in miniatuur: Amerikanen,
Engelsen, Fransen, Italianen,
een enkele Japanner, een Indiër
en net genoeg jongens van Neer-
lands stam om de sfeer plezierig
te houden laat zich de van
zelfsprekende miljonairsluxe
van de Holland River Line
moeiteloos aanleunen. Vanuit je
ligstoel zie je het stulpje van
ex-kanselier Willy Brandt en de
torens van de Dom van Keulen.
Als eenmaal de molens van Kin
derdijk langszij komen de
wind is inmiddels aangewak
kerd en daarom kunnen zij hun
draai niet vinden nadert het
sprookje van de exclusieve Rijn
cruise zijn ontknoping. Nog één
haastig glas in de bar, nog één
escalope viennoise en een salade
Beatrix met celery', kalkoen en
Dan is het tijd om de handen
van nieuwe vrienden te druk
ken: tot ziens chef-steward Van
der Pluym, adieu blonde gast
vrouw Alice, het allerbeste kapi
tein Talens, wiens stuurmans
kunst in weerwil van zijn naam
beslist geen waterverf is.
Koninklijk jacht
Op de Maasboulevard kijk je
nog één keer om naar het schip,
dat drie dagen dienst heeft ge
daan als je eigen koninklijk
jacht. Het heimwee heb je on
der het kussen in je hut achter
gelaten. Je weet kunt dat het
niet pr se nodig is om water bij
de vakantie-wijn te doen. Je
kunst ook zoals de Holland Ri
ver Line wijn bij de Rijn doen.
Het is één van de beste afzak
kertjes, die we sinds jaren ge
proefd hebben.
Schipper naast God op de
„Holland Emerald" is de
fleurig besnorde Ruud Art
hur Talens, een jonge kapi
tein, die nochtans vader Rijn
met „je" en „jij" mag aan
spreken. Hij kent elke vier
kante meter, elke bocht van
deze rivier. Hij heeft een spe
ciale opleiding voor de Rijn
vaart achter de rug en vader
hoeft hem derhalve niks
meer op de uniformmouw te
spelden.
Over vader gesproken: hij
springt elke dag bronfris in
het Zwitserse Graubünden
van zijn peluwtje van mollig
alpenmos en begint dan aan
zijn trimoefeningen: via het
meer van Konstanz en een
dubbele koprol bij Schaff-
hausen naar Bazel, waar hij
nog steeds 248 meter boven
de zeespiegel uitsteekt. In
Straatsburg is hij inmiddels
115 meter gedaald (één meter
per kilometer) en krijgt hij
gezelschap van de schepen
van de Holland River Line.
Van Straatsburg naar Mann
heim valt vader 35 centime
ter per kilometer, van Mann
heim tot Bingen nog slechts
11 centimeter. Pa is moe,
doodmoe lijkt het. Ofschoon
hij op het traject naar Bonn
toch weer de sprint aantrekt
en met 25 centimeter per ki
lometer naar beneden
springt. In de Duitse hoofd
stad is hij nog 44 meter bo
ven de Noordzee, maar ook
die duikplank neemt hij
moeiteloos: tot Keulen met
24 centimeter per kilometer,
vandaar tot Düsseldorff met
17 centimeter per kilometer
en tot aan de Nederlandse
grens met 13 centimeter per
kilometer. Bij Lobith steekt
hij nog precies tien meter
boven het verdwenen strand
van Scheveningen uit. Tot
Rotterdam heeft vader daar
na de tijd om ook die water
val te egaliseren.
Tijdens de cruise met één der schepen van de Holland River Line wi
logeplaats zie het allemaal voorbij glijden: rotsen, burchten, de Lorelei
dtuorvan de Rijnoevers voortdurend als lantaarnplaten. Vanuit je
otte de Dom van Keulen, die van verkleurd kant lijkt te zijn gemaakt.
Het heeft er lange tijd naar
uitgezien, dat Rotterdammer
Rob Dickmann als beroeps-
voetballer zichzelf een flinke
financiële trap na zou gaan
geven. Hij was elf jaar actief
lid van het roemruchte Feye
noord en speelde in die pe
riode samen met onder meer
Wim Jansen, Pleun Strik en
Ruud Geels. Dat zijn hart
nog steeds in de Kuip ligt
blijkt trouwens tijdens de fi
nale om het Wereldkam
pioenschap voetballen. Als
Van Hanegem vóór de rust
op het middenveld staat te
hannesen balt Dickmann zijn
roodaangelopen vuist naar
de kleurentelevisie in de
hoek van de lounge. En hij
schreeuwt: „Verdomme Wil
lem, wat heb ik nou gezegd.
Naar voren die bal". Overi
gens wekt hij die zondagmid
dag in Keulen niet de indruk,
dat het voetballen zijn hart
gestolen heeft. Als Neder
land eenmaal met 2—1 ach
ter staat krijgt zijn gezicht
een diep tragische uitdruk
king en na vijftien minuten
begint hij lijkbleek met zijn
rug naar het toestel een-
kruiswoordpuzzel op te los-
Later in de bar van de „Hól
land Emerald", waar hij
sinds 1971 als vliegende kiep
fungeert (dus toch zijn roe
ping trouw gebleven) legt hij
uit, -
Feye
crd i
unieke club is. „Dat is een
kwestie van mentaliteit, be
grijp je. Rotterdammers hou
den van die club en ook al
legt de gemeente volkstuin
tjes aan in de Kuip dan ko
men er zondags toch nog
20.000 mensen haar toe. Dat
is een vaste gang voor een
Rotterdammer zoals naar
een kerk gaan op zondag. Ik
zweer je Ajax hoeft maar
een paar weken slecht te spe
len en dan zit er geen hond
meer op de tribune. Maar
Feyenoord mag miskleunen
en dan schreeuwen wij ons
nog schor. Het moet natuur
lijk niet te lang duren, want
dan worden ook wij nap ner
veus. Maar kwaad worden is
er nooit bij. Wel verdrietig".
Rijk gestoffeerde Rob Dick
mann behoort tot het gouden
gilde der rijk getalenteerde
barkeepers. Altijd in voor
een grap, altijd een oor te
leen voor een aangespoelde
vogel met levenssmart. Zelf
omschrijft hij zijn beroep als
een kruising tussen een mis
sionaris, een psychiater en,
een keukenhulp voor halve
dagen. Zijn gedegen vak
manschap heeft hij geleerd
bij de Holland Amerika Lijn,
waar hij in 1959 als bellboy
begon op de Nieuw Amster
dam en in 1968 eindigde als
gevierde barkeeper op de
Prinses Margriet. „Dit is een
zalig vak", zegt hij, „en het
is daarbij ook nog zo in en
in menselijk. Wat is er im
mers mooier dan de dorsti-
gen te mogen laven. Zal ik
meneer nog eens bijsc.ien-
ken?".
