Q2 ONDERDAK LEGIOEN TOCH zegt ga ik gillen" nog voetbal MAANDAG 8 JULI 1974 A7 WERELDKAMPIOENSCHAP MiiNCHEN De vele Nederlandse voetbalfans die dit weekeinde zonder finalekaartje en zonder hotel- of pensionreservering de sprong naar Mün- ohen gewaagd hebben, zullen bij een volgende ge- legenheid waarschijnlijk thuis blijven. Want fina lekaartjes waren in München alleen voor waanzin nig hoge prijzen te koop zitplaatsen werden za terdagavond voor enkele honderden tot zelfs drie duizend mark aangeboden en bedden waren in München helemaal niet meer te krijgen. München anderhalf mil joen inwoners had 20.000 bedden klaar staan die ech ter allemaal al ver voor de finale besproken waren. In de dagbladen deed de WV een dringend beroep op de burgers van München om oedden beschikbaar te stel len. Wie dat wou kon met een beetje geluk nog te recht in schoollokalen en enkele kloosters. Functiona rissen van Nederlandse reisbureaus die dagenlang hebben geïmproviseerd, hebben de Oranjeklanten toch onderdak kunnen be zorgen. Al was dat soms wel erg ver van München. Ben erg vrolijk Oranje- groep die met de reisbu reaus Rottink-Maduro en de Magneet in zee was ge gaan, kwam in de chique wintersportplaats Garmisch Partenkirschen op 100 kilo meter van München terecht. Tot deze groep behoorden de negen leden van de Bos sche Kegelclub RANG (af kering van: Ruiken Altijd Naar Genever) die er een extra mooi uitstapje van maakte door ondanks de grote vermoeidheid nog even door te stoten naar het Oostenrijkse Lermoos waar voor de zoveelste keer nog even de inwendige mens werd versterkt. Dit waren dus pas echt liefheb- Maar voor de anderen die geen kaartje, noch bed heb ban kunnen bemachtigen is de zaterdagnacht in Mün chen heel wat minder vro lijk geworden. Want het re gende ook nog dat het goot en dan helpen zelfs de im mense Münchener bierpul len je niet over je ellende De autoriteiten in München hebben niets aan het toeval overgelaten om de WK-fina- Ie vlekkeloos te laten verlo pen. Vanwege het bezoek van vele prominenten aan München, waaronder Kis singer en andere ministers, staatshoofden, artiesten etc. en ook vanwege de angst voor aanslagen, werd het Münchener v'!egveld Riem streng bewaakt. Poltie en militairen met machinege weren waren talloos en er stonden zelfs pantserwa gens. Ook de hotels waarin de beroemde gasten logeren, genoren een omvangrijke politiebewaking. Tijdens de de p Olyn chen het w jzt kree* „uit gen" ten 1 blik]- NogÊ koste Mün» men.- kaarv Mür.t kend Müra de K schitt centr- groot sem'i werd voor final6 dag I Omd£ vraag de fii dichte komei AMSTERDAM Caecilia Wormer heeft gisteren tij dens de voetbalfinale niet aan haar televisietoestel ge kluisterd gezeten. In tegen deel, zij zat in de achterka mer met een boek in de hand. Zich te verbijten. De 53-jarige Amsterdamse huisvrouw is het extreme voorbeeld van de groep die de prestaties van Oranje- geen warm hart toedraagt. Juist in deze tijd, waarin het Nederlandse voetbal hoogtij viert ergert Caecilia Wormer zich grenzeloos. Zij behoort tot degenen, die in de oproep van de NOS aan voetbalhaters hun hart eens te luchten, de ideale moge lijkheid zagen alle opge kropte wrevel in een klap uit te spuwen. Het is omdat haar brief te laat arriveer de, anders was zij zeker aan het woord gelaten in het programma „Geen bal", dat gisteren werd uit gezonden. Want Caecilia Wormer haat voetbal en al les dat ermee te maken heeft op hartgrondige wij ze. „Ik zou wel eens een bijl willen pakken om dat ding in elkaar te rammen". Dat ding is dan de televi sie, een veel geprezen com- mimcastiem'ddel. „En al die drukinkt dan die ze er aan verknoeen. Je kan geen krant openslaan, of je leest wat die voetballers doen. wat ze eten of wat za tegen hun opoe zeggen. Maar het enige waar ze over kunnen praten is geld". Ook een facet uit de voetbalsport. waar me vrouw Wormer zich aan er gert: Geld. „Het is toch de waanzin ten top dat een jon gen die zo'n beetje tegen een bal loopt te trappen zo veel krijgt. Ze verdienen het niet, ze krijgen het Dankzij de gekken die vijf- en twintig gulden neertel len om te gaan hij ken. Al hebben ze thuis niet te Caecilial Wormer is geen sportief type. „Van nature niet. Touwtje springen kon ik vroeger al niet. Wat ik wel graag doe is piano spe len. puzzelen en handwer- Dat is er nu ook niet bij, door een ongeluk is haar rechterarm voorlopig uitge schakeld. Het verklaart iets van de haatgevoelens, die mevrouw Wormer koestert. Voetbal is een vloek voor haar. Met een fanatisme, dat men achter haar vrien delijke uiterlijk niet zou vermoeden, trekt zij er te gen van leer. „Als iemand het woord uitspreekt ben ik in staat om te gaan gillen. Bovendien ben ik nu op het punt gekomen om iemand wat aan te doen". Caecilia Wormer speelt geen kome die. „Voetbal is de nagel aan mijn doodkist". Zij is getrouwd met een voetbal liefhebber in hart en nieren en moeder van vijf kinde ren, die allen aan één sport deden: voetbal. Mijn moe der zei altijd: Kind begin niet aan een voetballer. Ik heb het geweten. Zondags m altijd uit op voetbal". Het is de keerzijde van de medaille, die in deze tijd van overvloedige successen haast onzichtbaar blijft. Toch zijn ze er, zoals Cae cilia Wormer. De vele reac ties bij de redactie van de NOS zijn er het bewijs van. „Ik denk", vervolgt de Am sterdamse voetbalhaatster, „dat er veel meer mensen zijn die een hekel aan voet bal hebben. Ze vertegen woordigen alleen de zwij gende meerderheid". Me vrouw Wormer kon niet langer zwijgen. Zij doopte haar pen in het gif om de sport die zij zo verafschuwt aan te vallen. En toch sums breekt zij haar relaas, een aaneenknoping van negatie ve voetbalstaaltjes, af voor een goed woord ten gunste om het feit, dat er een we reldtitel op het spel stond. „Ik ben niet chauvinistisch en dat wereldkampioen schap is helemaal geen maatstaf. Hoeveel landen doen er mee en hoeveel landen zijn er wel niet op de wereld, waar voetbal wordt gespeeld. De titel is een fictie". Geen gejuich dus van mevrouw Wormer voor de prestaties van Oranje. Zij heeft niet mee geleefd, de TV de rug toe gedraaid. Al was het alleen al uit protest. „Er is een troost. Ik hoefde nu ten minste niet dat gemekker aan te horen van de Tour de France. Cok al zoiets krankzinnigs. Fietsen ze dat eind, waar ze ook met de trein kunnen komen". KEES KOOMAN ff t i v m De eerste wedstrijd in de finaleronde tegen Argentinië werd ondanks de 4-1 van Amsterdam" toch met angst tegemoet gezien. Een angst die ongegrond bleek, want het laf spelende Argent,me kreeg van een fanatiek aanvallend Oranje geen schijn van kans. Grote uitblinker was Dolle taferelen bij de Nederlanders nadat Krol met een fraai schot de stand op 2-0 heeft gebracht. Ruud" Krol wordt omhelsd door Crujrff, Van Hanegem, en Rensenbrink. Rep en Neeskens kernen luid Jachtend toelopen. Het supporterslegioen, dat ondanks de stromende regen Oranje trouw bleef kwam niet tevergeefs naar Gelsenkirchen. Met een fraaie kopbal brengt Rep in de wedstrijd tegen Argentinië de stand op 3-0. Doelman Carnevali valt tevergeefs uit. weer Johan Cruyff. die niet alleen door zijn twee doelpunten een groot aandeel had inde zege van 4-0. Ook Krol en Rep troffen doel. De eerste hindernis was genomen. -I

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1974 | | pagina 4