LEGIOEN
TOCH
ONDERDAK
nog voetbal
zegt ga ik
gillen"
WERELDKAMPIOENSCHAP
MüNCHEN De vele Nederlandse voetbalfans
die dit weekeinde zonder finalekaartje en zonder
hotel- of pensionreservering de sprong naar Mün-
ohen gewaagd hebben, zullen bij een volgende ge
legenheid waarschijnlijk thuis blijven. Want fina
lekaartjes waren in München alleen voor waanzin
nig hoge prijzen te koop zitplaatsen werden za
terdagavond voor enkele honderden tot zelfs drie
duizend mark aangeboden en bedden waren in
München helemaal niet meer te krijgen.
München anderhalf mil
joen inwoners had 20.000
bedden klaar staan die ech
ter allemaal al ver voor de
finale besproken waren. In
de dagbladen deed de WV
een dringend beroep op de
burgers van München om
Dedden beschikbaar te stel
len. Wie dat wou kon met
een beetje geluk nog te
recht in schoollokalen en
enkele kloosters. Functiona
rissen van Nederlandse
reisbureaus d:e dagenlang
hebben geïmproviseerd,
hebben de Oranje-klanten
toch onderdak kunnen be
zorgen. Al was dat soms
wel erg ver van München.
Eten erg vrolijk Oranje-
groep die met de reisbu
reaus Rottink-Maduro en de
Magneet in zee was ge
gaan, kwam in de chique
wintersportplaats Garmisch
Partenkirschen op 100 kilo
meter van München terecht.
Tot deze groep behoorden
de negen leden van de Bos
sche Kegelclub RANG (af
kering van: Ruiken Altijd
Naar Genever) die er een
extra mooi uitstapje van
maakte door ondanks de
grote vermoeidheid nog
even door te stoten naar
het Oostenrijkse Lermoos
waar voor de zoveelste keer
nog even de inwendige
mens werd versterkt. Dit
waren dus pas echt liefheb-
Maar voor de anderen die
geen kaartje, noch bed heb
ban kunnen bemachtigen is
de zaterdagnacht in Mün
chen heel wat minder vro
lijk geworden. Want het re
gende ook nog dat het goot
en dan helpen zelfs de im
mense Münchener bierpul
len je niet over je ellende
heen.
De autoriteiten in München
hebben niets aan het toeval
overgelaten om de WK-fina-
le vlekkeloos te laten verlo
pen. Vanwege het bezoek
van vele prominenten aan
Mündhen, waaronder K:s-
singer en andere ministers,
staatshoofden, artiesten etc.
en ook vanwege de angst
voor aanslagen, werd het
Münchener vi'egveld Riem
streng bewaakt. Pol't:e en
militairen met machinege
weren waren talloos en er
stonden zelfs pantserwa
gens. Ook de hotels waarin
de beroemde gasten logeren,
genoren een omvangrijke
politiebewaking. Tijdens de
nsüs
AMSTERDAM Caecilia
Wormer heeft gisteren tij
dens de voetbalfinale niet
aan haar televisietoestel ge
kluisterd gezeten. In tegen
deel, zij zat in de achterka
mer met een boek in de
hand. Zich te verbijten. De
53-jarige Amsterdamse,
huisvrouw is het extreme
voorbeeld van de groep die
de prestaties van Oranje,
geen warm hart toedraagt.
Juist in deze tijd, waarin
het Nederlandse voetbal
hoogtij viert ergert Caecilia
Wormer zich grenzeloos. Zij
behoort tot degenen, die in
de oproep van de NOS aan
voetbalhaters hun hart eens
te luchten, de ideale moge
lijkheid zagen alle opge
kropte wrevel in een klap
uit te spuwen. Het is omdat
haar brief te laat arriveer
de, anders was zij zeker
aan het woord gelaten in
het programma „Geen
bal", dat gisteren werd uit
gezonden. Want Caecilia
Wormer haat voetbal en al
les dat ermee te maken
heeft op hartgrondige wij
ze. „Ik zou wel eens een
bijl willen pakken om dat
ding in elkaar te rammen".
Dat ding is dan de televi-
een veel geprezen com-
muncatiem'ddel. „En al
die drukinkt dan die ze er
verknoeien. Je kan
geen krant openslaan, of je
leest wat die voetballers
doen, wat ze eten of wat z«
tegen hun opoe zeggen.
ten b
leren
blikjt
Noga
maai
Müm
men.
kaar»
MQm
kend
Mür-t
de K
sc'n'tt
centr
groot
semT
werd
iets
Omdr
naar
sprok
vraag
de fi:
dichte
geld". Ook een facet uit de
voetbalsport, waar me
vrouw Wormer zich aan er
gert: Geld. „Het is toch de
waanzin ten top dat een jon
gen die zo'n beetje tegen
een bal loopt te trappen zo
veel krijgt. Ze verdienen
het niet, ze krijgen het
Dankzij de gekken die vijf-
en twintig gulden neertel
len om te gaan hijken. Al
hebben ze thuis niet te
Caecilial Wormer is geen
sportief type. „Van nature
niet. Touwtje springen kon
ik vroeger al niet. Wat ik
wel graag doe is piano spe
len. puzzelen en handwer-
Dat is er nu ook niet bij,
door een ongeluk is haar
rechterarm voorlopig uitge
schakeld. Het verklaart iets
van de haatgevoelens, die
mevrouw Wormer koestert.
Voetbal is een vloek voor
haar. Met een fanatisme,
dat men achter haar vrien
delijke uiterlijk niet zou
vermoeden, trekt zij er te
gen van leer. „Als iemand
het woord uitspreekt ben ik
in staat om te gaan gillen.
Bovendien ben ik nu op het
punt gekomen om iemand
wat aan te doen". Caecilia
Wormer speelt geen kome
die. Voetbal is de nagel
aan mijn doodkist". Zij is
getrouwd met een voetbal
liefhebber in hart en nieren
en moeder van vijf kinde
ren, die allen aan één sport
deden: voetbal. „Mijn moe
der zei altijd: Kind begin
niet aan een voetballer. Ik
heb het geweten. Zondags
//ar-ti* B'WBSSIkSSa-I
altijd uit op voetbal".
Het is de keerzijde van de
medaille, die in deze tijd
van overvloedige successen
haast onzichtbaar blijft.
Toch zijn ze er, zoals Cae
cilia Wormer. De vele reac
ties bij de redactie van de
NOS zijn er het bewijs van.
„Ik denk", vervolgt de Am
sterdamse voetbalhaatster,
dat er veel meer mensen
zijn die een hekel aan voet
bal hebben. Ze vertegen
woordigen alleen de zwij
gende meerderheid". Me
vrouw Wormer kon niet
langer zwijgen. Zij doopte
haar pen in het gif om de
sport die zij zo verajschuwt
aan te vallen. En toch soms
breekt zij haar relaas, een
aaneenknoping van negatie
ve voetbalstaaltjes, af voor
een goed woord ten gunste
om het feit, dat er een we
reldtitel op het spel stond.
„Ik ben niet chauvinistisch
en dat wereldkampioen
schap is helemaal geen
maatstaf. Hoeveel landen
doen er mee en hoeveel
landen zijn er wel niet op
de wereld, waar voetbal
wordt gespeeld. De titel is
een fictie". Geen gejuich
dus van mevrouw Wormer
voor de prestaties van
Oranje. Zij heeft niet mee
geleefd, de TV de rug toe
gedraaid. Al was het alleen
al uit protest. „Er is een
troost. Ik hoefde nu ten
minste niet dal gemekker
aan te horen van de Tour
de France. Cok al zoiets
krankzinnigs. Fietsen ze dat
eind, waar ze ook met de
trein kunnen komen".
KEES KOOMAN
