Lof voor Oranje
,Als Isman:'
nog voetbal
zegt ga ik
gillen
WERELDKAMPIOENEN IN
NEDERLAND EENSTEMMIG
MAANDAG 8 JULI 1974 Ai
WERELDKAMPIOENSCHAP '74
MüNCHEN De vele Nederlandse voetbalfans
die dit weekeinde zonder finalekaartje en zonder
hotel- of pensionreservering de sprong naar Mün-
ohen gewaagd hebben, zullen bij een volgende ge
legenheid waarschijnlijk thuis blijven. Want fina
lekaartjes waren in München alleen voor waanzin
nig hoge prijzen te koop zitplaatsen werden za
terdagavond voor enkele honderden tot zelfs drie
duizend mark aangeboden en bedden waren in
München helemaal niet meer te krijgen.
München anderhalf mil
joen inwoners had 20.000
bedden klaar staan die ech
ter allemaal al ver voor de
finale besproken waren. In
de dagbladen deed de WV
een dringend beroep op de
burgers van München om
Dadden beschikbaar te stel
len. Wie dat wou kon met
een beetje geluk nog te
recht in schoollokalen en
enkele kloosters. Functiona
rissen van Nederlandse
reisbureaus d:e dagenlang
hebben geïmproviseerd,
hebben de Oranje-iklanten
toch onderdak kunnen be
zorgen. Al was dat soms
wel erg ver van München.
Den erg vrolijk Oranje-
groep die met de reisbu
reaus Rottink-Maduro en de
Magneet in zee was ge
gaan, kwam in de chique
wintersportplaats Garmiseh
Partenkirschen op 100 kilo
meter van München terecht.
Tot deze groep behoorden
de negen leden van de Bos
sche Kegelclub RANG (af-
koring van: Ruiken Altijd
Naar Genever) die er een
extra mooi uitstapje van
maakte door ondanks de
grote vermoeidheid nog
even door te stoten naar
AMSTERDAM Caecilia
Wormer heeft gisteren tij
dens de voetbalfinale niet
aan haar televisietoestel ge
kluisterd gezeten. In tegen
deel, zij zat in de achterka
mer met een boek in de
hand. Zich te verbijten. De
53-jarige Amsterdamse
huisvrouw is hét extreme
voorbeeld van de groep die
de prestaties van Oranje
geen warm hart toedraagt.
Juist in deze tijd, waarin
het Nederlandse voetbal
hoogtij viert ergert Caecilia
Wormer zich grenzeloos. Zij
behoort tot degenen, die in
de oproep van de NOS aan
voetbalhaters hun hart eens
te luchten, de ideale moge
lijkheid zagen alle opge
kropte wrevel in een klap
uit te spuwen. Het is omdat
haar brief te laat arriveer
de, anders was zij zeker
aan het woord gelaten in
het programma „Geen
bal", dat gisteren werd uit
gezonden. Want Caecilia
Wormer haat voetbal en al
les dat ermee te maken
heeft op hartgrondige wij
ze. „Ik zou wel eens een
bijl willen pakken om dat
dingin elkaar te rammen".
Dat ding is dan de televi-
een veel geprezen com-
mimcatiem'ddel. „En al
die drukinkt dan die ze er
verknoe en. Je kan
geen krant openslaan of je
leest wat die voetballers
doen, wat ze eten of wat ze
tegen hun opoe zeggen.
het Oostenrijkse Lermoos
waar voor de zoveelste keer
nog even de inwendige
mens werd versterkt. Dit
waren dus pas echt lieflheb-
Maar voor de anderen die
geen kaartje, noch bed heb
ben kunnen bemachtigen is
de zaterdagnacht in Mün
chen heel wat minder vro-
lijk geworden. Want het re
gende ook nog dat het goot
en dan helpen zelfs de im
mense Münchener bierpul
len je niet over je ellende
De autoriteiten in München
hebben niets aan het toeval
overgelaten om de WK-4ina-
le vlekkeloos te laten verlo
pen. Vanwege het bezoek
van vele prominenten aan
München, waaronder K:s-
singer en andere ministers,
staatshoofden, artiesten etc.
en ook vanwege de angst
voor aanslagen, werd het
Münohener v: egveld R:em
streng bewaakt. Politie en
militairen met machinege
weren waren talloos en er
stonden zelfs pantserwa
gens. Ook de hotels waarin
de beroemde gasten logeren,
genoten een omvangrijke
politiebewaking. Tijdens de
geld". Ook een facet uit de
voetbalsport, waar me
vrouw Wormer zich aan er
gert: Geld. „Het is toch de
waanzin ten top dat een jon
gen die zo'n beetje tegen
een bal loopt te trappen zo
veel krijgt. Ze verdienen
het niet, ze krijgen het
Dankzij de gekken die vijf-
en twintig gulden neertel
len om te gaan hij ken. Al
hebben ze thuis met te
eten".
Caecilial Wormer is geen
sportief type. „Van nature
niet. Touwtje springen kon
ik vroeger al niet. Wat ik
wel graag doe is piano spe
len. puzzelen en handwer-
Dat is er nu ook niet bij,
door een ongeluk is haar
rechterarm voorlopig uitge
schakeld. Het verklaart iets
van de haatgevoelens, die
mevrouw Wormer koestert.
Voetbal is een vloek voor
haar. Met een fanatisme,
dat men achter haar vrien
delijke uiterlijk niet zou
vermoeden, trekt zij er te
gen van leer. „Als iemand
het woord uitspreekt ben ik
in staat om te gaan gillen.
Bovendien ben ik nu op het
punt gekomen om iemand
wat aan te doen". Caecilia
Wormer speelt geen kome
die. Voetbal is de nagel
aan mijn doodkist". Zij is
getrouwd met een voetbal
liefhebber in hart en nieren
en moeder van vijf kinde
ren, die allen aan één sport
deden: voetbal. „Mijn moe
der zei altijd: Kind begin
niet aan een voetballer. Ik
heb het geweten. Zondags
Het muntje, waarmee de toss werd verricht was afkomstig van een glunderende Prins Bernhard. Het was het eerste exemplaar van een aantal dat
wordt uitgegeven door het World Wild Life Fund onder het motto „Redt de n atuur". Prins Bernhard, voorzitter van de organisatie, begeleid door Sir
Stanley Rous (ex-voorzitter van de FIF) overhandigde de munt voor de wedstrijd aan Taylor. Het heeft de Nederlanders geen geluk gebracht.
strijd om de derde en vier
de plaats cirkelden militai
re helicopters rond het
Olympia-staddn en Mün-
chens filmproducent, die
met een luchtballon boven
het stad'on wilde vl'egen
om op deze merkwaardige
w'jze een film te maken,
kreeg geen toestemming
„uit veiligheidsoverwegin
gen". Toeschouwers moes
ten hun tassen laten contro
leren op het bezit van bier
blikjes, flessen of wapens.
Nogal grimmig allemaal,
maar de Duitsers willen ten
koste van alles een tweede
München drama voorko
men. De zwarte handel in
kaartjes wordt door de
Münchener politie ooglui
kend toegestaan. Op de Ma-
r enp'atz (de Dam van
Mür-ahen), de Karlsplatz an
de Kauf ngerstrasse in het
sentterende voetgangers-
centrum was de vraag za
terdagmiddag nog niet
groot. Aan kaartjes voor de
■jem finale Polen—Brazilië
werd niets of nauwelijks
iets verdiend. Kaartjes
voor de Nederlands—'Duitse
finale waren zaterdagm'd-
dag probleemloos te krijgen
tegen pr'jzen voor staan
plaatsen vanaf 200 mark.
Omdat er weinig vraag
naar was, kon van een
flauwe handel worden ge
sproken. Het leek erop. dat
vraag en aanbod vlak voor
de finale op zondagm'ddag
dchter bij elkaar zouden
komen. Van een echte Hol
landse invasie was zondag
morgen echter nog geen
sprake.
Van onze sportcorrespondenten
Uit we woorden van wereldkampioen biljarten 47/2
Hans Vultink blijkt wel dat ook het spel van een leren bal
bij de biljartbeoefenaars hoog aangeschreven staat. Hans
Vultink heeft niet alle wedstrijden kunnen volgen, omdat
hij enkele weken met vrouw en kinderen in Spanje heeft
vertoefd, maar over de duels die hij wel heeft gezien is hij
dolenthousiast.
„Het wereldkampioenschap heeft een grote indruk op mij
gemaakt. Ik vond het een geweldig festijn". Hans Vultink
vindt Rinus Michels een echte persoonlijkheid. „Het is een
groot man en ik twijfel er dan ook geen moment aan dat
hij in de toekomst weer naar Nedereland zal worden ge
haald. Het Nederlandse voetbal heeft hem nodig".
Atje Keulen
IRNSUM. - Atje Keulen
Deelstra, de vrouw die
meer dan tien jaar lang
met ijzeren hand op 's we
relds meest beroemde kunst
ijsbanen heeft gereageerd
vindt zichzelf een leek op
MüNCHEN Terwijl mr. Pieter van Vollenhoven op een
bal de handtekeningen verzamelde van de Nederlandse elf
talspelers, kaartten de aanwezige leden van het Nederland
se kabinet in het restaurant van het Olympisch stadion in
München na over de wedstrijd.
Drs. Westerterp, minister
van verkeer en waterstaat,
dacht bij de eerste goal dat
het voor elkaar was. Van
daar dat het verdere ver
loop van de strijd ook hem
teleurstelde: ,,De tweede
helft heeft in elk geval een
aanvallend Nederlands elf
tal getoond en met een
beetje geluk zou het 2-2 ge
worden zijn".
Minister Lubbers meende
dat Nederland in de eerste
helft niet zo'n krachtige
fer, aldus deanalyse van
de minister van economi
sche zaken. Hij wilde overi
gens niets afdoen aan de
fontast sche prestatie van
dit Nederlands elftal.
Mr. Pieter van Vollenhoven
sprak geruime tijd met de
snelers Cruvff, Israël en
Jongbloed. „Over vier jaar
ziïn we er weer bij, er is
niets aan de hand", grapte
Jan Jongbloed, die vond dat
de Duitse overwinning vol
komen verdiend genoemd
kon worden.
Prins Bernhard zei na af
loop van de WK-finale het,
gez.en de kansen die Neder
land in de tweede helft
heeft gehad, onbegrijpelijk
te vinden dat het Neder
landse elftal toen geen doel
punten meer heeft gemaakt.
Minister-president Den Uvl
toonde zieh na afloop tcleur-
de Wk-finale voetbal teleur
gesteld over de nederlaag
van het Nederlands elftal.
In de eerste helft hebben de
Nederlanders hun tegen
stander toch wel wat 'onder
schat. vond hij. „Dat zal
ook wel gekomen zijn door
die snelle eerste goal. In de
tweede helft had Oranje
naar mijn smaak iets meer
verdiend, maar al met al
heeft West-Duitsland toch
wel verdiend gewonnen".
voetbalgebied. De sympa
thieke Atje. die in maart
afscheid heeft genomen van
de schaatssport, zegt: „Ik
heb niet alle wedstrijden
gevolgd, maar de duels die
ik over de radio heb ge
hoord, vond ik wel goed.
Meestal zat mijn man ach
ter de beeldbuis en ging ik
de koeien melken, maar dat
nam niet weg dat ik dan la
ter de uitslag hoorde. Ik
vond het spel van het elftal
van Rinus Michels erg
goed, vooral die ene blonde
jongen achterin, Rijsbergen
geloof ik, vond ik uitste
kend spelen".
Harm Ottenbros
HOOGERHEIDE - Harm
Ottenbros was van mening
dat Oranje qua techniek als
beste uit de bus is geko
men. „Het hele toernooi is
overigens geweldig ge
weest", aldus de 31-jarige
wielrenner. Het spelpeil lag
volgens hem tijdens het we-
reldtoernooi bijzonder hoog.
„Er werd weieens hard en
gemeen gespeeld", zegt hij,
„maar dat maakte het voor
de toeschouwers juist wat
aantrekkelijker. Een wed
strijd als bijvoorbeeld Po-
len-Brazilië is voor de toe
schouwers weggegooid geld
geweest. Er werd maar
flauwtjes gespeeld en - dan
gaat het publiek zich snel
vervelen.
Bert Boom
ENTER - Bert Boom, we
reldkampioen stayeren bij
de amateurs in 1969 zei
over het wereldtoernooi:
„Het was zeer duidelijk het
toernooi van het taktische
concept. Oranje speelde over
het algemeen erg professio
neel, iets wat mij wel ligt.
Er werd samengewerkt en,
niet te vergeten, de Hollan
ders bijten door. Dat heb je
nodig. Je zag erg veel an
dere ploegen met de han
den in het haar zitten, om
dat ze niet doorgingen. Dat
doorzettingsvermogen is er
door Rinus Michels wel in-
geoompt". Voor MicheU
heeft Bert Boom veel lof.
„Een betere dan Michels is
er niet te vinden", aldus de
36-jarige Boom, die boven
dien van mening is dat het
keiharde professionalisme
op dit wereldkampioen
schap de boventoon heeft
gevoerd.
Cees Stam
ZAANDIJK - Cees Stam,
die in 1970 en 1973 wereld
kampioen bij de stayers
werd zei onder meer: „Ik
heb bijzonder genoten.
Vooral het spel van het
Oranje-team - hoe kan het
ook anders - maakte een
grote indruk op me. Ik heb
alleen erg weinig doelpun
ten gezien. Dat zal wel het
gevolg zijn van het defen
sieve spel van alle ploegen.
Ook Polen fascineerde mij.
Wat betreft het spelniveau
hoef ik weinig te zeggen.
Nederland was gewoon su
perieur. Ze sprongen er dui
delijk bovenuit. Rinus Mi
chels heeft op een uitsteken
de wijze het Oranjeteam de
laatste drie weken er door
heen gesleept. Hij mag dan
in de voetbalsport een dic
tator zijn, hij presteerde
het dan toch maar eventjes
om ons nationale elftal zo
hoog te laten eindigen. Een
betere is er volgens mij
niet. Alle spelers doen pre
cies wat hij zegt. Hij weet
zijn mannen op de juiste
wijze respect af te dwingen.
Dat is een methode die wel
succes heeft, dacht ik zo".
zit ik vanaf half negen al
leen. Dinsdag- en dbnder-
dagavond is mijn man weg
naar de club en woensdag
heb je dan vaak nog cup
wedstrijden".
Caecilia Wormer verkeert
■dan ook nog in de positie
dat haar man een functie
bij een grote voetbalvereni
ging heejt. Reden om ach
ter haar meisjesnaam
schuil te gaan. „Ik wou, dat
ik het punt had ingezien
waarop ik had moeten zeg
gen: Ho, tot hier en niet
verder. Nu is het zover ge
komen, dat voetbal een in
breuk op je gezin heeft ge
maakt. Tijdens het eten
word je gebeld om uitsla
gen. Je kennissen ben je
kwijt en bij degenen die je
nog hebt draait het gesprek
altijd uit op voetbal".
Het is de keerzijde van de
medaille, die in deze tijd
van overvloedige successen
haast onzichtbaar blijft.
Toch zijn ze er, zoals Cae
cilia Wormer. De vele reac
ties bij de redactie van de
NOS zijn er het bewijs van.
„Ik denk", vervolgt de Am
sterdamse voetbalhaatster,
„dat er veel meer mensen
zijn die een hekel aan voet
bal hebben. Ze vertegen
woordigen alleen de zwij
gende meerderheid". Me
vrouw Wormer kon niet
langer zwijgen. Zij doopte
haar pen in het gif om de
sport die zij zo verafschuwt
aan te vallen. En toch soms
breekt zij haar relaas, een
aaneenknoping van negatie
ve voetbalstaaltjes, af voor
een goed woord ten gunste
van diezelfde sport. „Ik kan
het niet uitstaan, als Feyen-
oord wint. Dat komt, omdat
ik vanaf 1946 meeloop met
de club van mijn man. Niet
om het voetbal".
Erv „Als ik wel eens mee
ga met een Europa Cup
wedstrijd doet dat sfeertje
me toch wel wat. Dan zit ik
om me heen te kijken en
vraag me af, waarom al
die mensen zich zitten druk
te maken om een bal. In
het begin vroeg ik nog wel
eens wat aan mijn man,
wat ze deden en waarom.
Maar op de tribune besta ik
niet. Ik kijk nu om me
heen, krankzinnig wat die
mensen doen. Ik zal wel te
nuchter zijn".
Caecilia Wormer kon zich
dan ook niet druk maken
om het feit, dat er een we
reldtitel op het spel stond.
„Ik ben niet chauvinistisch
en dat wereldkampioen
schap is helemaal geen
maatstaf. Hoeveel landen
doen er mee en hoeveel
landen zijn er wel niet op
de wereld, waar voetbal
wordt gespeeld. De titel is
een fictie". Geen gejuich
dus van mevrouw Wormer
voor de prestaties van
Oranje. Zij heeft niet mee
geleefd, de TV de rug toe
gedraaid. Al was het alleen
al uit protest. „Er is een
troost. Ik hoefde nu ten
minste niet dat gemekker
aan te horen van de Tour
de France. Cok al zoiets
krankzinnigs. Fietsen ze dat
eind. waar ze ook met de
trein kunnen komen".
KEES KOOMAN
