SPELERSRAPPORTEN
Slotceremonie
indruk
wekkend
muzikaal
festijn
WERELDKAMPIOENSCHAP '74
Van onze sportredactie
Jan Jongbloed. Na zijn ma
tige optreden tegen Oost-
Duitsland en Brazilië was
het vertrouwen in hem voor
de finale niet groot. Jong
bloed toonde echter tijdig
zijn vorm terug te hebben.
Hij verrichtte enkele knap
pe reddingen, liep verschil
lende keren attent uit en
had geen schuld aan de
twee Duitse doelpunten.
Wim Suurbier. Had in de fi
nale niet die vorm, die hij
eerder in dit toernooi de
monstreerde. In de duels
niet sterk, maar ook offen
sief minder doortastend dan
gebruikelijk.
Arie Haan. Was niet de gro
te organisator van de de
fensie, die hij had moeten
zijn. In de opbouw speelde
Haan zeker niet slecht,
maar uitgerekend in de pe
riode dat West-Duitsland
hevig aandrong/ raakte hij
enkele keren in paniek.
Wim Rijsbergen. Slaagde er
slechts een keer niet in Mtll-
ler uit te schakelen, waar
door prompt 't tweede Duit
se doelpunt ontstond. Speel
de voor 't overige tegen Eu
ropa's meest produktieve
aanvalsspits erg sterk en
het was daarom erg jam
mer, dat hij na rust wegens
een blessure moest uitval
len.
Ruud Krol. Kwam evenals
Wim Suurbier niet toe aan
de prestatie, die men van
hem gewend is. Vooral in
offensief opzicht stelde Krol
Wim Jansen. Oranje's' beste
speler. Zowel voor rust te
gen Overath als na het uit
vallen van Rijsbergen tegen
MUller bijna niet te passe
ren. Jammer was het dat
uitgerekend Jansen de
strafschop veroorzaakte
welke tot de Duitse gelijk
maker leidde.
Johan Neeskens. Had in
Bonhof een zeer sterke te
genstander. Speelde minder
sprankelend dan in de voor
gaande wedstrijden tijdens
dit toernooi, maar was toch
in de tweede helft, toen
Oranje massaal aandrong,
een van de gevaarlijkste
aanvallers.
Wim van Hanegem. Kon
het voor rust niet bolwer
ken tegen Uli Höness, die
voor Van Hanegem veel te
veel meters aflegde. Raakte
daardoor geprikkeld en ver
greep zich aan Gerd MUl
ler, wat gelukkig voor hem
niet met een rode kaart
werd gehonoreerd. Van Ha
negem kwam na rust, toen
Oranje aanviel, beter tot
zijn recht.
Johnny Rep. Voor hem
werd de finale een ontgoo
cheling. Rep werkte welis
waar hard, maar was erg
onfortuinlijk in de afwer
king. Zeker drie reële sco-
ringsmogelijkheden liet hij
onbenut.
Johan Cruyff. Kreeg tegen
klever Berti Vogts zeer wei
nig ruimte, overtuigde zel
den, maar had toch tot de
wedstrijdbeslissende speler
kunnen uitgroeien als zijn
medespelers meer met de
door hem gecreëerde kan
sen hadden gedaan.
Rob Rensenbrink. Leek
voortdurend te worden ge
hinderd door de spierblessu
re, welke hij woensdag
avond tegen Brazilië had
opgelopen. Rensenbrink
kwam niet een keer tot een
gevaarlijke actie en werd
dan ook terecht na rust
vervangen.
René van de Kerkhof. Ac
teerde als invaller linksbul-
ten zeer verdienstelijk en
groeide na de pauze uit tot
een der betere spelers aan
Nederlandse kant.
Theo de Jong. Mocht als
vervanger van Wim Rijs
bergen proberen voor druk
uit de tweede lijn te zor
gen. De tijd leek voor hem
echter te kort om warm te
draaien, waardoor hij ver
oordeeld was tot een onop
vallende rol.
Met een houten kruis geven Duitse supporters gestalte aan de begrafenis van het Nederlandse voetbal. West-Duitsland heeft de finale van het wereldkampioenschap voetbal ge
wonnen en dat dient gevierd te worden.
MUNCHEN Ten eeuwi
gen dage zullen sporthelden
als Max Schmeling, Fritz
Walter en Uwe Seeler in
Duitsland tot degenen beho
ren die overal waar ze ko
men door fans worden om
ringd. Zij zijn de herinne
ring aan tijden waarin zij
het volk tot opperste ver
voering brachten door hun
daden in de boksrlng en op
het voetbalveld. Uwe Seeler
ligt het meest vers in het
geheugen. Op het vliegveld
van München had hij zich
in een, zo dacht hij, rustig
hoekje teruggetrokken.
Maar hij werd ontdekt en
was zo goed niet of hij
moest handtekeningen uit
delen wat hij overigens met
grote opgewektheid deed.
Daar gaf hij ook zijn me
ning prijs over het toernooi
om de wereldtitel. „Het
was jammer dat de groot
ste wedstrijden pas aan het
eind zijn gekomen. In vori
ge toernooien kenden we
ook wedstrijden in de eer
ste ronde die in de herinne
ring niet zullen vervagen.
Ik vind het toernooi van
mindere kwaliteit dan de
beide voorgaande. Er wa
ren ploegen bij die er be
slist niet in thuishoorden, ik
hoef ze zeker niet op te
noemen. Er zaten te weinig
hoogtepunten in, wedstrij
den die jarenlang tot de
verbeelding blijven spre-
Niet voor niets zal de Euro
pese voetbalunie op haar
eerstvolgende congres een
resolutie aannemen waarin
bij de FIFA wordt aange
drongen op wijziging van
het kwalificatie-systeem.
Het leek erop dat landen
als Haiti, Zaire en Australië
een verrassend debuut in
het tiende wereldtoernooi
zouden maken, maar het
was slechts een korte stuip
trekking in de eerste wed
strijd. Ze waren geenszins
opgewassen tegen de in-
spann:ngen van een derge
lijk toernooi en. met uitzon
dering van Australië dat de
tegenstanders althans tot
inspanning dwong, verlieten
zij met monstrueuze doeicij-
fers Duitsland.
Indien de FIFA echter eind
september op het wereld
congres niet besluit tot wij
zigen van de regelis zal men
gedrongen zijn indien er
althans geen voetbalrevo
lutie" uitbreekt bij voor
baat kanslozen te accepte
ren. Waarbij, zo ds geble
ken, een blunder niet is uit
gesloten. Zweden werd als
vierde zwakke land aange
wezen en dat was juist een
van de ploegen die het toer
nooi glans gaven. Het spel
type van de Zweden doet
niet alleen bijzonder sym
pathiek aan, maar de ploeg
speelde ook nog sterk voet
bal, en vooral erg slim.
Overdreven grote capacitei
ten bezat Zweden niet maar
het woekerde met de teilen-
ten en bracht met fris le
vendig spel de toeschou
wers tot enthousiasme.
Ontbrak
Dat facet ontbrak <e veel
bij diverse ploegen. Uru
guay was er het beste be
wijs van. Daar teert men
nog op de oude werkwijze
en denkt men dat techniek,
en ook die was niet uitblin
kend, alleen zaligmakend
is.
Er zijn in verscheidene
Zuidamerikaanse landen al
stemmen opgegaan om trai
ners uit Europa te arrange
ren die het moderne voet
bal kunnen bijbrengen, een
tektisoh concept kunnen uit
stippelen, want het Is wel
tot Zuid-Amerika doorge
drongen dat men op dat
punt mijlen achterligt. Die
ontdekk:ng werd niet weinig
gestimuleerd door het ver
lies van de wereldtitel.
Waarnemers uit Brazilië
hebben eindeli;"- moeten er
kennen, na de nederlaag te
gen Nederland, dat zelfs de
grote technische kwaliteiten
van hun spelers niet vol
doende meer zijn. Braz'lia-
nen zijn geboren voetbal
Iers, zoals in meer Zuid
amerikaanse landen, zij
kunnen met de bal al.es.
Bovendien hadaen z>.j zich
uiterst serieus vooroere.d
wat niet van al.e leaden
kan worden gezegd. Toch
werd Braz teruggewor
pen naar de strijd om de
troostprijs. Er mag aange
voerd worden dat sterren
als Gerscn, Tcstao en Pele
zijn weggevallen, maar uit
het enorme potentieel moet
meer te halen zijn dan trai
ner Zagalo, wiens ihooid
luidkeels wordt geëist, is
gelukt.
Van tien op zich goede tot
voorlrefielijke voetbaliers
een elftal smeden dat va
riabel kan spelen is een op
gave waarin Zagalo niet is
geslaagd. Brazilië vormde
geen collectief wat juist zo
belangrijk is, het was geen
compact blok dat bereid is
voor elkaar door het vuur
te gaan en eikaars feilen op
te vangen.
Zweden was er een voor
beeld van, Schotland, Ne
derland, Polen, Oost- en
West-Duitsland eveneens.
Daarentegen niet Italië, Ar
gentinië en Brazilië. Het
sterrendom tiert in die lan
den te welig dat men bereid
is z chzelf geheel en al
zie Cruyff weg te cijfe
ren voor de ploeg. Het blijft
jammer dat Schotland de
reis naar de laatste acht
niet haalde. Het leed geen
nederlaag en met Schotland
verdween een van de altijd
aanvallend spelende ploe
gen, die een genoegen zijn
voor het publiek. Het resul
taat is in een wereldtoer
nooi weliswaar het belang
rijkste maar bij voorbaat 'n
defensieve tactiek inbouwen
staat gelijk met het onver
mogen de tegenstander te
bestrijden met wapens die
tot succes kunnen leiden
Er is in Zuid-Amerika be
grepen dat het anders
moet. Chili en Uruguav
werden in de eerste ronde
uitgeschakeld, waardoor het
aantal Zuidamerikaanse
ploegen werd gehalveerd.
Argentinië, hoewel steeds
beter spelend en met de
techniek zoveel mogelijk
snelheid in het spel bren
gend, moest in de tweede
ronde roemloos afhaken en
Brazilië, ongetw jfeld de
beste van de vier, moest de
wereldtitel prijsgeven. Een
enorme ontgoocheling voir
Zuid-Amerika dat nog altijd
meent de voetbalwijsheid
pacht te hebben.
Jaren geleden, toen Feyen-
oord op Estudiantes de on
officiële wereldbeker ver
overde, hadden daar de
ogen al open kunnen en
moeten gaan. Zolang echter
het publiek de immense sta
dions bleef vullen susten de
verantwoordelijke voetbal
bonzen zichzelf in slaap.
Het wakker worden in dit
toernooi is wel met een
schok gegaan. Eén van de
vier teams die om „de gro
te eer" mochten strijden
kwam uit Zuid-Amerika,
u..e uit Europa wa-
één, Po.ui, tie verpersoon
lijking v/as van de vooruit
gang van het Oosteuropese
voejoal. Met Oost-Duits-
land, Joegoslavië en Buiga-
r.je was het oostbiok sterk
vertegenwoordigd uit de
kwaiiticatie gekomen. De
kwaliteiten van Oost-Duits-
land bleken nog ontoerei
kend om de hoogste ogen te
kunnen gooien, Joegoslavië
was mentaal noch conditio
neel opgewassen tegen de
krachtsinspanningen, Polen
evenwel toonde zich van
grote kracht en dwong
West-Duitsland tot het ge
ven van 't uiterste en ver
sloeg zaterdag Brazilië
Roer om
Indien Zuid-Amerika niet in
staat blijkt het roer om te
gooien ligt het voor de hand
dat de ploegen uit het oost-
blok steeds meer de plaats
van teams uit Zuid-Amerika
zullen gaan innemen.
Sport is ixx de Oosteuropese
landen, zoals overbekend,
meer dan alleen een bijdra
ge tot een goede lichamelij
ke gesteldheid. Daar wordt
in alle stilte gewerkt aan
een karwei dat tot doel
heeft „de anderen" te over
troeven. Leergierige coa
ches die het tot een hoge
graad van bekwaamheid
hebben gebracht worden
daartoe ingezet. Polen was
de grote verrassing van dit
toernooi, Bulgarije, Joego
slavië en Italië de tegenval
lers wat betreft Europa dat
in deze wereldstrijd de ba
lans heeft rechtgetrokken.
Vijfmaal veroverde een
Zuidamerikaans land de
Coupe Julles Rimet, gisteren
beleefde ook Europa de vijf
de zegepraal en de grote
ommekeer. In Zuid-Amerika
zal drastisch moéten worden
aangepakt om de schaal,
die zolang het voordeel van
dat werelddeel asngaf, niet
definitief naar Europa te
laten doorslaan.
HERMAN VAN BERGEM
MUNCHEN De gelukki
gen die beslag hadden kun
nen leggen op een toegangs
bewijs wilden niets missen.
Veel langer dan een uur
voor de finale bevolkten z®
al de tribunes van het im
mense stadion, dat door
Duitsers zo graag het mooi
ste van Europa wordt ge
noemd. De organisatie had,
evenals bij het begin van
het toernooi, voor een muzi
kale entourage gezorgd, dio
een uur was ingekrompen.
De twee uur durende ope
ningsceremonie was te
langdradig gebleken en ver
loor daardoor aan waarde.
Eendachtig de spreuk dat
de jeugd de toekomst heeft
en na dit toernooi de blik
moet worden gericht op de
Olympische Spelen In 1978
in Canada en het volgende
wereldtoernooi In 1978 In
Argentinië waren de uitvoe
renden van de sluitingscere
monie over het algemeen
Het werd een indrukwek
kend muzikaal festijn,
waarmee de organisatie eer
inlegde. Technisch waren er
enige moeilijkheden te
overwinnen. De jongetjes
uit DinkelsbUhl en Meers
burg in hun middeleeuws
aandoende costuums zetten
wel dc instrumenten aan de
mond. maar ze speelden
play-back. De muziek schet
terde uit de luidsprekers.
Het enthousiasme was ech
ter opgewekt en de 140
meisjes uit Canada die een
wonderbaarlijk zuiver brok
muziek produceerden breid-
den die nog uit. Het eivolle
stadion applaudiseerde zich
de handen blauw voor het
indrukwekkend optreden
van de afgevaardigden uit
het land dat over twee jaar
gastheer is van de wereld
elite is velerlei sporten. De
strakke regie had tot op de
minuut het programma uit
gestippeld en had vermeden
een te groot aantal num
mers te laten uitvoeren.
Liever een massaal optre
den waarvan het publiek in
zijn geheel kan genieten,
dan allerlei onderdelen die
slechts voor een kleine
groep goed te volgen zijn,
zoals bij de openingscere
monie. De 1500 zangeressen
en zangers van de koren
die in Stuttgart onder lei
ding staan van Gotthild Fi-
ding staan van Gotthilf Fir
scher-koren worden ge
noemd, voldeden geheel aan
die opzet. De Eurovisie
hymne liet al horen wat dit
enorme aantal uitvoerenden
In zijn mars had. De jeugd
was in tip- en tapshirts ge
kleed, de dames droegen
rode lange toiletten en de
heren waren gestoken in
mooie blauwe costuums,
een fraaie mengeling van
kleuren voor het tv-toestel
dat verder reikt dan alleen
zwartwit. Een potpourri van
bekende liederen voerde de
toch al opgevoerde stem
ming waarachter de span
ning van het schouwspel
dat nog te gebeuren stond
schuil ging, op tot het hoog
tepunt.
Ode
Het was een vrolijk muziek
feest, dat een sfeer van
eenheid en saamhorigheid
ademde en werd besloten
met een ode aan beide fina-
leploegen.
Het „Tulpen uit Amster
dam" was onvermijdelijk
voor Nederland maar met
het slotkoor uit de negende
symfonie van Von Beetho-
vem leverde dirigent Fi
scher en zijn koren een bij
na ontroerende prestatie,
waaraan lange tijd van in
tensief repeteren aan voor
af moet zijn gegaan. Een
regievondst was het voorrij
den van de 16 bussen die
ter beschikking hadden ge
staan van de ploegen. Het
publiek kreeg daardoor de
gelegenheid hen lof toe te
zwaaien, een applausmetfcr
zou de meeste eer hebben
geregistreerd voor Oost-
Duitsland, Zweden, Polen
en natuurlijk de finalisten.
Van de eretribune af sloeg
een illuster gezelschap de
muzikale show gade. Op de
achterste rij zaten prins
Rainier, prinses Gracia van
Monaco, vlak voor hen
prins Bernhard, de Duitse
president Walter Scheel,
zijn Nederlandse collega
Joop den Uyl, Sir Stanley
Rous, de scheidende presi
dent van de FIFA, Wim
Meuleman, de voorzitter
van de KNVB, Hermann
Gössmann de presient van
de Duitse voetbalbond, mi
nister Van der Stoel en
Henry Kissinger. Her en
der verspreid zaten in het
erevak onder meer mr. Pie-
ter van Vollenhoven, de mi
nisters Duisenberg, Van
Doorn, Van Agt, KNVB-
grootheden als Henk Brug-
wal, Jacques Hogcwoning,
Jack van Zanten, Henk
Zon, Dé Stoop en Kern
kamp. Tussen de muzikale
manifestatie en de finale
was het officiële gedeelte
gepland waarin dr. Dus-
mann dank uitsprak aan
publiek, ploegen, medewer
kers, scheidsrechter en de
FIFA en Stanley Rous ver
klaarde dat alle wedstrijden
een succes waren geweest
en de FIFA uiterst tevre
den was. Scheel, Den Uyl,
Dusmann en Nieuberger, de
voorzitter van het organisa
tiecomité verwelkomden de
ploegen, de Brit Taylor
wierp de munt in de lucht
en in het kolkende ovaal
van München begon de fi
nale die werd besloten met
een bijna ijzingwekkende
vreugdekreet die opsteeg
uit de kelen van duizenden
Duitsers, uitzinnig van
vreugde omdat na twintig
Jaar weer een wereldtitel
hun ploeg en hun land ten
deel was gevallen.
HERMAN VAN BERGEM
ïchtmal
gegeve?
■ulgarij
tussej
Nedej
WK: Festival
van kaarten
DÜSSELDORF Het
de toernooi om het w«
kampioenschap
een festival van gele
rode kaarten. Niet
dan 84 keer zaï
scheidsrechters zich
dwongen een gele kaart
tonen en vijf keer
de een rode kaart evt
veel als het uit het veld
ren van een speler.
Van de elftallen, die
bij de laatste vier pit
ten, kreeg Nederland
grootste aantal gele
ten: Elf. Brazilië
de tien keer geel
dien een keer rood),
vijf keer en West-Duit
drie keer.
In de 38 wedstrijden
het toernooi werd achtnu
een strafschop
waarvan twee in de wei
strijd Nederland—Bulgi
en twee in de finale
West-Duitsland
land.
Hans Kattenburg
zat met munten
in zijn maag
(Van onze sportredacktijj
München Zeldzame mun
ten werden in opdracht va»
de Haagse goud - en juwt
lenhandelaar Hans Katten
burg geslagen.
Hij had in het stadion va»
München een kartonnei
doos bij zich, waarin 100]
zilveren munten zaten mei
aan de ene kant het op
schrift 'Nederland wereld
kampioen' en aan de andq
re zijde „München 1974^
Het was zijn bedoeling elki
speler zo'n munt te schen
ken. Maar he feest gin g
niet door en Kattenburg is
nog in het bezit van een
aantal zeldzame munten,
die nooit zullen worden uit
gegeven.
„Alarmfase 2"
in München
MüNCHEN - De finale om
het wereldkampioenschap
voetbal heeft bij de politie!
van München bekendge-
staan als 'alarmfase 2'. Dat
betekent: "De mogelijkheid
van een aanslag is niet uit
gesloten". Als gevolg daar
van waren niet minder dan
3500 politie-beambten tij.
dens het weekeinde ingezet
voor de 'operatie voetbal'.
Daarbij zijn niet meegere
kend de leden van de per
soonlijke lijfwacht, die de
Amerikaanse minister Kis
singer tijdens zijn reis door
Duitsland omgeeft, be
schermt. In de nabijheid
van de Amerikaanse politi
cus bevinden zich niet min
der dan vijftien veiligheids
agenten. Voor het stadion
stond een ambulanche met
uitgebreide medische appa
ratuur geparkeerd. Zoge
zegd een kleine huis-kliniek
voor medische hulp ter
plaatse. Met in het achter
hoofd de herinnering aan
het bloedbad tijdens de
Olympische Spelen van 1972
heeft men het zekere voor
het onzekere genomen. On-
der de eretribune stonden
in de catacomben vier pant
serwagens en een ambulan
ce opgesteld. Honderd ver
plegers en zeven artsen wa
ren speciaal opgeroepen.
Zes helicopters controleer
den het luchtruim, 120
scherpschutters hadden op
strategische posities plaats
genomen. Een van hen lag
met een precisie-geweer op
het Olympische tentdak,
China terug
in FIFA
MUNCHEN De interna-
tionale voetbalfederatie
(FIFA) heeft in München
de deur voor de terugkeer
van China in het wereld
voetbal opengezet.
De bijeenkomst van het uit
voerend comité, voor hel
eerst onder voorzitterschap
van de Braziliaan Joao Ha-
velange, beslist dat elk land
dat lid is van de FIFA wed
strijden tegen China mag
spelen indien het daarvoor
bij het algemeen secreta
riaat van de federatie toe
stemming vraagt. Een
voorstel van Iran om China
toe te laten tot het voetbal
toernooi van de in septem
ber te houden Aziatische
spelen werd eveneens geac
cepteerd.
China trok zich in 1958 te
rug uit de FIFA en een po
ging daarin weer terug te
keren mislukte vorige
maand toen op het congres
van de FIFA in Frankfurt
niet de vereiste meerder
heid bij de stemming werd
gehaald. Helmut Këser alge
meen secretaris van de
FIFA becommentarieerde
de beslissing van de FIFA
met: „Wij willen een brug
bouwen. Het lidmaatschap
van Taiwan blijft echter ge
handhaafd". Deelname van
China aan een toernooi om
het wereldkampioenschap
of aan het voetbaltoernooi
van de Olympische Spelen
blijft derhalve onmogelijk.
Daarvoor moet China im
mers lid van de FIFA wor
den en dat wil het wel
maar ten koste van Taiwan.
