Eddie Achterberg
speelde met vuur
OOLSINGEL ANDERHALF UUR DICHTGESLIBD
FEYENOORD BEZIT BESTE
TRAINER DIE BESTAAT
Problemen met Coerver nü vergeren
bereid
trekkeni
dat het J
tudent a
en Wl
oelwachlj
'ERDAM Eddie
iterberg, de nummer 14
FC Twente, speelde
it vuur. Dat wist hij, ver
ir het begin van de wed-
:ijd al, maar toch zette
ij door. Hij durfde het aan
tijdens de mooiste voet-
t/finale van de laatste ja-
uiterst I een geducht spelletje
ingsmog ifpoker in het veld op te
»esteger (ten_ pjjj was man> ^ie
incidenten uitlokte. Hij
toeschou is de man, die Feyenoord
e1 vries, wust steeds meer uit zijn
ïüfen"» me ^aa^e* ziJn tè
de ingestelde ploeggno-
issèn Kk» f d°or de hel van Rotter-
sen. Gen m heen te sleuren. Je
later ramt Ramljak me bijna de
grond in. Weer geen woord er-
En als ik dan iets doe, is
Daardoor kon ik niets meer zien
en was het beter om het veld te
verlaten". Doelman Schrijvers
het meteen raak. Eerlijk, het hield er een andere lezing op
was mijn fout, die overtreding
tegen Jansen. Ik geef het zonder
meer toe. Maar dat alles van
één kant gezien moet worden, is
onbehoorlijk. Tijdens de wed
strijd zelf zei ik Corver al: Zal
ik er maar uitgaan? Dat lijkt
me beter voor je".
Achterberg had het voor de
wedstrijd al niet zo op de
scheidsrechter voorzien. „Waar
om Corver? vroeg ik onze voor
zitter Marsman, „kunnen we
niet om Frans Derks vragen.
Met die man heb ik nooit last".
Maar FC Twente durfde niet en
het liep daarna volledig uit de
hand met Eddie. Daarbij had hij
tenslotte nooit wetende pech voorstopper Ramljak
met een omhaal te raken. Dat
was beslist niet opzettelijk,
maar het deed in de context van
het gebeurde geen goed bij het
publiek. Het verzoek van Schrij
vers om hem uiteindelijk tegen
zichzelf in bescherming te ne
men, bestreed Achterberg fel.
„Ik had bloed in mijn oog.
kruistocht van Achterberg
het succes was nog moeilij-
dan verwacht. Niet alleen
oest hij zich in het belang van
van> elftal opofferen en weken
b ..woeste" overtredingen de
de toch al heel wat
ld zijnde Feyenoorders op,
de emotioneel niet te tem-
Achterberg kreeg ook het p
s bozer wordende Rotter-
ise publiek en scheidsrechter
1es Corver tegen zich. Dat K
de doorslag. De ,Keu', de
am van Achterberg, beging
voor de rust een krankzin-
en totaal onnodige dvertre-
tegen Wim Jansen, wat bij
er de druppel was, die de
ter .deed overlopen. Met een
kaart werd het tempera-
Jt van de Twentenaar een
:t hoopt» jn toom gehouden. Maar
rfteriij.Act* van Achterberg liep na
'Trust nog verder uit de hand.
schreeuwde en gebaarde ook
aantajn woest bij de beslissingen
i Corver. Zo erg werd het
is, dat én doelman Schrijvers
EPfwOlt V00rst°PPer De Vries aan
Ilfiölper Kohn tegelijk om een
~>el vroegen. De zenuwen wa-
Achterberg de baas en dan
je beter maatregelen ne-
n. Spitz Kohn aarzelde even'.
.hterberg deed natuurlijk wel
sdelijk |B|' maar het elftal bleef toch
seft ziet de been. Dat was zijn grote
:or tien dienste
schapen
Lot>5,e
Ive niet bleek even later
at Haai "Mgd- De missie van Ach-
twee i ^erg bad het effect op de
chopte. Sehad. Wég moest De Keu
risen kr' er8er te voorkomen. Dat
n voor 'n de dertiende minuut van
e spel lffeede helft. Een hevig van
bloed gutsende linkeroog-
die ten?^ een attentie van Wim
in enen 1 Hanegem markeerde het
kwaam ve€' boegeroep begeleide af-
ongbloeAdd van De Kuip.
slordig»
i. iven hechtingen in zijn wenk-
fcuw hadden Eddie Achterberg
khcidsiS ^aal veranderd. Dat fana-
irs. ne- da* onbezonnene was ver-
rt \y« enen. Nuchter als altijd sprak
n^Ber* over een .ongelukje' met Van
Sa dek. 1 oogem en bleef enkele van
l teamgenoten nog steeds
i en 1 w'Jten maken nooit in het
a en v te succes van FC Twente te
n Moije iben geloofd. Maar Achter-
S zelf was wel gebeten op
u"r. ileiasrechter Corver. „Hij
ft wéér de nummer veertien
,Ik heb om een invaller ge
vraagd. Wat heb je nou aan al
die poppekast? Daarbij komt
dat Eddie een vreselijk fanatiek
keretje is. Als hij een tikkeltje
te ver gaat, krijg je misschien
een herhaling van Borussia
Mönchengladbach. En dat wilde
ik voorkomen".
Mild
Bij Feyenoord werd uitermate
mild over de wilde praktijken
van Eddie Achterberg geoor
deeld. Wim van Hanegem: „Dit
is een kampioenswedstrijd en
dan kan je veel gekke dingen
verwachten. Wat Eddie deed.
was gewoon uitproberen tot hoe
ver hij kon gaan. Dat vond ik
helemaal niet zo gek, moet ik
eerlijk zeggen. Het enige wat hij
ermee bereikte, was dat ieder
een zich tegen hem keerde en
hij zichzelf ook nog uit zijn spel
haalde."
Achterberg: „Tegen het publiek
was ik opgewassen. Dit keer
De T- *!en bebben", begon zijn felle Eddie Achterberg, de boosdoener van De Ku:p, maakt zijn excuses
dat Lt' yan, kritiek op^ hem. „Bij bi; Ramljak, die bij een onschuldige omhaal getroffen is en het
eerste de beste bal gaat Rijs-
eerlijk waar, op mij
°r 1 Anders was het niet. Cor-
erse zei er geen woord van. Even y
veld met een bloedend oog moet verlaten.
was ik de zondebok en een vol
gende keer ben ik weer de held.
Wat dat andere verwijt betreft,
van mezelf uit het spel halen,
dat is, dacht ik, nog al aardig
meegevallen". Feyenoord-trai-
ner Wiel Corver ging ver mee
met het begrip voor Achterberg,
„Het was een pak van mijn harl
toen hij eruit gehaald werd. Ik
vond hem in deze wedstrijd een
erg nuttige functie voor het elf
tal van FC Twente vervullen"
Trainer Spitz Kohn nam Eddie
Achterberg ook enigszins in be
scherming. „Ik had liever dal
de wedstrijd goed afliep. Daar
om alleen verving ik hem"
Meer algemeen wilde hij over
de wedstrijd kwijt: „De beste
ploeg heeft gewonnen. Over alle
fronten kwamen we een tikkeltje
tekort en dat kwam precies in
één doelpunt verschil tot uit
drukking. Dit was een juiste uit
slag". De manier waarop de
scheidsrechter zijn beslissingen
had genomen, bleef hem dwars
zitten. Maar zijn ontevredenheid
leidde niet tot openlijke kritiek
„Wat heeft het voor zin een
scheidsrechter af te vallen? Je
verbrandt alleen maar je tong
aan hem".
Tevreden
Toch liep bijna ledereen later
met een gevoel van tevredenhei
ln de Kuip rond. De spelers van
FC Twente hadden een prachtig
spektakelstuk opgevoerd, waar
van het publiek ten volle had
genoten, en Feyenoord had hel
succesvolle seizoen bekroond
met de landstitel.
Trainer Wiel Coerver: „We
speelden deze wedstrijd te sterk
om nerveus te zijn." En doel
man Treytel ging daarop door
„Het scheelde zeker drie klas
sen. Ook na die organisatorische
fout, waarbij ik tegen Kick van
der Vall schoot en FC Twente
scoorde, bleef ik er volledig in
geloven". Feyenoord had toen a!
de zekerheid van een treffei
Deze was op een verbluffende
manier tot stand gekomen. Ze
verbluffend zelfs, dat Piel
Schrijvers zich volledig verkeek
op het schot van Ressel. Uitge
zwenkt naar links verwachtte de
Twente-doelman een bal in de
korte hoek, een normale richting
voor een rechts georiënteerde
schutter. Maar Ressel, slim al?
hij kan zijn, wist dat en handel
de onverwacht. Schrijvers.
„Schitterend gedaan van Peter.
Ik stond door zijn reactie finaal
op het verkeerde been." Al mei
al geen prettige zaak voor de
doelman, die zijn handen ook
niet helemaal in onschuld waste
bij de twee andere treffer*
„Het was hoe dan ook een onge
hddtige wedstrijd voor mij".
Streling
Een van de meeste gevaarlijke
Feyenoorders, die het doel van
FC Twente belaagde, was Lex
Schoenmaker. Het was werkelijk
een streling voor het oog zoals
hij soepel meedraaide in de
combinaties, de onverwachte
sprints aantrok en zo af en toe
fel ln schoot.
„De beste wedstrijd van het sei
zoen. Zo voel ik het althans zelf.
Maar ik had ook een reden om
te vlammen. De vorige wed
strijd tegen Twente was ik eruit
gehaald. Dat wilde ik nu recht
zetten. een soort revanche op
mezelfd dus. Dat is gelukt. Ik
ben er enorm blij mee".
HANS DE BRUYN
Driekwart Kuip bracht gisteravond op de Coolsingel in Rotterdam een uitbundige aubade aan zijn favorieten
Van onze sportredactie
ROTTERDAM Of
schoon Feyenoord nog
nimmer in zijn bestaan
ooit een trainer de laan
heeft uitgestuurd, is het
de voorbije maanden
eenmaal tot een bikkel
harde confrontatie tussen
het bestuur en trainer
Wiel Coerver gekomen.
Dat was na de wedstrijd
tegen het Poolse Ruch
Chorzow. Coerver werd
toen door de beleids
groep betaald voetbal ter
verantwoording geroe
pen voor zijn gebrek aan
diplomatie in de kritiek
op de spelers en voor
zijn bedenkingen over
het werkklimaat, waarin
hij zijn arbeid moest
verrichten.
Bestuurslid Gerard Kerkum
en manager Guus Brox heb
ben toen hun eisenpakket in
een zakelijk gesprek op tafel
gelegd en daar een ultimatum
aan verbonden. De oefen-
meester kon kiezen of delen.
Met andere woorden: vroeg
tijdig ontheven worden van
zijn functie of de uitdaging
aanvaarden Feyenoord naar
het begeerde kampioenschap
te stuwen en wat minder los-
lipg te zijn. Coerver heeft
na dat urenlange gesprek die
concessie, die zo radicaal te
gen zijn karakter indruist,
gedaan. En gisteren vierde
Feyenoord dan het kampioen
schap met zijn trainer die in
zo'n roes alt jd de beste vak
man is, die er bestaat. Wiel
Coerver is in het jaar dat hij
NEC de rug toekeerde en bij
Feyenoord werd binnenge
haald om op de puinhopen
van een ontredderd elftal,
dat de door privé-omstandig-
heden uitgebluste Happel had
achtergelaten, weer een
nieuw „huis" te bouwen, niet
te benijden geweest. Happel
was een bij uitstek op presta
tie gerichte trainer. Een vak
man die de gave had over
een briljant taktisch inzicht
te beschikken. Onder hem re
gistreerde Feyenoord de
grootste triomfen uit zijn his
torie: de verovering van de
Europa-bokaal en de wereld
cup in het onvergetelijke jaar
1970, toen honderdduizenden
op de Rotterdamse Coolsingel
te hoop waren gelopen om de
immens populaire club uit de
verpauperde wijk Feijenoord
te bejubelen.
Ernst Happel kon in zijn pe
riode beschikken over pure
vedetten als Rinus Israel,
Wim van Hanegem en Coen
Moulijn. Spelers voor wie hij
een grenzeloze bewondering
koesterde en die bij hem ook
geen kwaad konden doen.
Hun woord was bij wijze van
spreken wet.
Happels opvolger zag het als
zijn eerste taak rigoureus met
dat verleden te breken. De
specialiteit van Coerver
het eredivisieschap maken
van jeugd g talent, dat bij
Feyenoord de afgelopen jaren
te weinig mogelijkheden
heeft gehad om zich te ont
plooien kreeg voorrang.
Spelers als Joop van Daele,
Jan Boskamp en Wim Rijs-
bergen werden door Coerver
gekneed en gevormd tot vol
wassen professionals. Ook
Harry Vos trad onder Coer-
vers bewind uit de vergetel-
he d.
Het is de grote verdienste
van Feyenoords huidige trai
ner geweest dat hij in betrek
kelijk korte tijd kans heeft
gezien de Rotterdamse club
een nieuw gezicht te geven.
Dat proces is met veel strub
belingen, communlcat estoor-
nissen en onbegrip gepaard
gegaan. Wie dit seizoen naar
de reservebank van Feyen
oord heeft gekeken, weet in
dit opzicht meer dan genoeg.
Coerver heeft zich vaak een
eenzame en onbegrepene ge
voeld. Zijn motivatie kwam
niet altijd goed over. De sa
menwerking met manager
Guus Brox het is een pu
bliek geheim was verre
van ideaal. Coerver, zo heeft
Broxt menigmaal verzuch
zou wat meer afstand van
zijn werk moeten nemen, wat
meer de voetballerij moeten
relativeren. Een verlangen
dat wel nooit zal worden ge
honoreerd. Voor Coerver is
voetbal alles in het leven. Hij
gaat er van uit dat een
(duur) betaalde prof te
recht overigens alles voor
zijn sport moet over hebben
cn ja, zijn stopwoord mag
hier niet ontbreken karak
ter moet tonen. Een instel
ling waarmee veel vaderland
se profs in oze verwende con
sumptiemaatschappij nogal
wat moeite hebben.
Daarom ook wil Coerver
straks geld investeren In
„karakterjongens", zoals hij
het type voetballer noemt dal
gekenmerkt wordt door een
niet aflatende ijver en Inzet.
De Spartaan Willi Kreuz is ln
de ogen van de Limburger
zo'n figuur. Wel geen speci
fieke spitsspeler, zoals de In
Rotterdam legendarische Ovo
Kindvall, maar een talent dat
door zijn werklust en instel
ling precies past in het beeld
dat Coerver van een prof
heeft. Naast Kreuz zou hij
nog twee van dit type voet
ballers willen aantrekken, te
meer omdat het kopen van
toptalent onbetaalbaar is. Do
beleidsgroep betaald voetbal
van Feyenoord heeft zijn
goedkeuring gehecht aan do
blauwdruk die de oedenmees-
ter voor het volgend seizoen
heeft ontworpen en waarvan
men de financiële consequen-
ties wil aanvaarden.
Coerver het blijkt uit alles
heeft bij Feyenoord de
strijd gewonnen. Hij is de
moeilijkheden niet uit de weg
gegaan. De kampioen die gis
teren is opgestaan is geen
kamp oen met artistieke allu
res, zoals Ajax dat in voor
gaande jaren was en dat hét
Nederlandse voetbal over de
hele wereld zo'n goede klank
heeft gegeven. Van Brazilië
tot de Oeral kent men het
Amsterdamse Ajax. dat in
dit seizoen door allerlei facto
ren zo in de versukkeling is
geraakt. Feyenoord heeft
zich in deze competitieafleve-
ring, die volgende week
wordt voltoo'd, gemanifes
teerd als de formatie van de
regelmaat op basis van de
p Jlers karakter en Inzet.
Rotterdam-Zuid is na vier
seizoenen bevrijd van zijn
Ajaxcomplex. Het heeft die
bevrijding gisteren uitbund g
gevierd. Porficiat Feyenoord,
Proficiat Wiel Coerver. En
nu op naar een nieuwe tro
fee: de Europa-cup III.
Rotterdam Ondersteund door het
groot Rotterdams claxonorkest en het
verenigd toeter- en ratelkorps is Rot
terdam gisteravond nog eens uit de
kampioensband gesprongen. Van
Feyenoordzijde en gemeentewege was
en georganiseerde chaos ontketende,
waarin de fans die het rood en wit
dicht aan de borst drukken hun 1
voor de kampioen nog eens konden
uitdrukken.
Na gedane arbef.d was het ook voor de spe
lers en het bestuur goed rusten en moest de
accu worden opgeladen. Joop van Daele
meende dai hij op wat „broodjes met kro
ket" nauwelijks de festiviteiten zou kunnen
overleven maar er bleek een knap diner ge
reed te staan alvorens de feestelingen zich
naar het stadsdeel begaven waaraan de club
zijn naam heeft te danken.
Daar was men na de adembenemende apo
theose van die middag blijkbaar nog zo ver
bouwereerd en had men de fles in eigen be
heer wellicht al dusdanig aangesproken dat
de uitbarsting van vreugde grotendeels ook
binnenshuis bleef. Maar op de Hillesluis en
verder in het hart vafi F¥oord dromden
de mannen en vrouwen en de jeugd ge
tooid met het rood en wit op het hoofd, om
de ledenen, in de hand op de trottoirs om
een glimp van „hun" Feyenoord op te van
gen. Dat kostte niet zo bar veel moeite want
de spelers en ieder die zich zeer nauw met
Inmiddels was op de Coolsingel een menigte
hen verbonden voelt, lieten zich uitgebreid
bewonderen.
Inmiddels was op de Coolsingel een menigte
samengestroomd die driekwart Kuip had
kunnen vullen. Voor het stadhuis werd het
groot-Feyenoord-liederenboek opengeslagen
en golfden de strofen die onveranderlijk de
woorden rood-wit-Kuip-handinihand bevatten
naar omhoog. Want de vedetten zouden op
het balkon verschijnen. En daar waren ze
dan, ingehaald dor een haag belangstellen
den die in de Burgerzaal van het Stadhuis
verbleven. Uit het orgel daverde wat an
ders weer het had-in-hand en toen gingen
de balkondeuren open. Een gewelddadig ge
brul groeide aan ^tot onweer sterkte. Er scho
ten brokken in kelen, want zo sentimenteel
zijn Rotterdammers ook wel. Er drong een
orkest e van in jacquet uitgedoste mannen
het balkon op en nog eens en voor de zoveel
ste keer klonken de liederen voor de in vol
ornaat geklede Feyenoorders en hun bestuur
ders. Bescheiden achterin stond trainer Wiel
Coerver. In zijn eerste seizoen heeft hij het
dan toch maar voor elkaar gebracht.
Anderhalf uur was de Coolsingol dichtgeslibd
met mensen en was verkeer onmogelijk.
Rotterdam pakte het met een glimlach want
het had weer een kampioen en daarvoor wil
alles wel anderhalf uur wijken.
Burgemeester Wim Thomassen, voor rijn
ambtperiode in Rotterdam eerste burger van
Enschede nota bene gedroeg zich als
een volbloed Maasstedeling in zijn enthou
siaste toespraak, „Over deze wedstrijd", zei
hij, „zal nog lang worden gepraat. Ik vond
het een emotionele wedstrijd en kreeg er
hartkloppingen van. hormeet is net kam
pioenschap nog niet behaald maar er moet
zo veel gebeuren als het niet mocht door
gaan, dat we daarmee geen rekening hou
den."
Burgemeester Thomassen had het moeilijk
met het aanbieden van een geschenk. „We
hebben jullie alles al gegeven en we hebben
gezocht naar iets waaraan jullie echt iets
hebben." Voor alle spelers werd een jaar
abonnement voor het Sportpaleis Ahoy be
schikbaar gesteld. Toen greep de organist
wederom in de toetsen en speelde hij na
tuurlijk, dat was het.
Van Amsterdamse burgemeester Samkalde
was een telefoontje bij zijn Rotterdamse col
lega binnengekomen. De heer Thomassen
had het minutieus opgeschreven: „Het ge
meentebestuur van Amsterdam biedt heel
hartelijke gelukwensen aan bij het behalen
van het verdiende kampioenschap". Waarbij
de heer Thomassen vooral verguld was met
dat „verdiende".
Een hapje en een drankje, onophoudelijk ge
zang voor het stadhuis. Peter Ressel die op
het balkon de bekkens van het jacquetorkest
bediende en Willem van Hanegem die de
grote trom voor rijn buik had gehangen. Zo
xierde Rotterdam het behalen van de titel.
Een instuif in „De Kuip" besloot laat de
festiviteiten.
Zondag uit tegen NAC, als kampioen. „Na
tuurlijk spelen we op winsk; dat is niet meer
dan onze plicht", zo werdn tevoren al even
tuele insinuaties ontzenuwd.
HERMAN VAN BERGEN
