Zonnebloem
vijfentwintig
bloeit
jaar
Deze zomer dringen op Sehiplil
In 1974
worden
ruim
acht
miljoen
passagiers
verwacht
AANDACHT VOOR ZIEKEN IS GEZOND
Het wordt deze zomer, wan
neer tienduizenden op vlieg
vakantie gaan, dringen op
Schiphol. De luchthavendi
rectie verwacht dit jaar
ruim 8 miljoen passagiers te
moeten verwerken; tijdens
het spitsseizoen in juni en
juli zullen het er 45.000 per
dag zijn. En op dergelijke
aantallen zijn de aankomst
en vertrekhallen, de bagage
kelders en de afhalersruimte
niet berekend.
Toen het nieuwe Schiphol in
1967 in zijn huidige vorm in
gebruik werd genomen, voor
spelden de koffiedikkijkers
dat er in 1975 zo'n 4 miljoen
luchtreizigers konden wor
den tegemoet gezien en dat
men in een ruime jas zat.
Zoals meestal in de burger
luchtvaart waar superlatie
ven tot de orde van de dag
behoren, hadden ze ongelijk.
Het cijfer werd vijf jaar eer
der bereikt dan de prognose
had gewild, in 1970 namelijk,
en in 1972 was het aantal al
gestegen tot 6,6 miljoen. Ij
lings getuur in de kristallen
bol heeft nu voor 1975 een
schatting van 10 miljoen in
komende en uitgaande pas
sagiers opgeleverd.
Bij turen is het uiteraard niet
gebleven. Zodra het zeven
jaar geleden luid bejubelde
Schiphol te klein dreigde te
worden, begon men spoor
slags met de verwezenlijking
van de nieuwbouwplannen
die eigenlijk pas voor na
1975 op het programma ston
den, en sindsdien is er op de
luchthaven een indrukwek
kende somme werks ver
richt. Maar de vakantiegan
gers en andere passagiers
hebben daar dit jaar niets
aan, want de uitbreiding van
het stationsgebouw en van
de noord-west pier zal pas
tegen het zomerseizoen van
volgend jaar voltooid zijn.
Het is dus nog even behel
pen.
Toch heeft de nieuwbouw
zijn eindvorm praktisch al
gekregen. Waarop gewacht
moet worden is de inrichting
die nog ongeveer een jaar zal
vergen. Volgens de luchtha
vendirectie zal de noord-west
pier daarna een volwassen
jumbo-haven zijn met acht
wachtruimtes, elk voor 600
luchtreizigers, een eigen be
lastingvrije winkel en af-
meerruimte voor acht luchto-
lifanten. Ze zullen gepar
keerd staan met de neus in
de richting van het gebouw
en met zware tractoren in de
richting van de startbaan ge
trokken moeten worden. Dit
nieuwe systeem is gekozen
vanwege zijn ruimtebespa-
rende voordelen. Voorts
hoopt de Schipholdirectie de
zogenaamde omkeertijd van
de jumbo's (de tijd dat de
vliegtuigen tussen aankomst
en vertrek op de grond moe
ten staan) te verkleinen met
behulp van een ondergronds
pijpleidingennet waarop de
machines direct kunnen wor
den aangesloten, zodat
brandstoftankauto's overbo
dig zijn. Het Aviolanda-be-
drijf van Fokker maakt voor
het complex een speciaal ty
pe vergrote Avio-brug.
Het nieuwe stationsgebouw
wordt met het bestaande tot
één geheel samengesmolten,
maar heeft een eigen toe
gangstunnel naar het onder
grondse station van de
spoorwegen. De verwerk
ingscapaciteit van Schiphol
komt ermee op meer dan 18
miljoen passagiers per jaar.
BREDA Ze huilde. De begeleidster
boog zich over haar rolstoel en probeerde
er achter te komen wat er aan haperde.
Een van de Zonnebloem-mensen, die de
winkelochtend hadden georganiseerd
kwam erbij: „Mevrouw, als er iets is, moet
u het zeggen. Dan kunnen wij u misschien
helpen". Ze keek op en zei: „Meneer, u
kunt zich niet voorstellen wat het voor
me betekent om voor het eerst sinds twin
tig jaar weer n ijn eigen pyjama te kunnen
kopen".
Er is een andere wereld, dan die waarin
de meesten van ons leven. Dat is de wereld
van de zieken. Hun aantal loopt in de
honderdduizend. Er zijn er onder hen, die
niet weten hoe een warenhuis er van bin
nen uitziet. Zij kennen alleen de kruidenier
om de hoek, want zo was het toen zij voor
1 het laatst zelf boodschappen deden. Er zijn
•er onder hen, die meer dan vijftien jaar
geen buitenlucht hebben geroken. Maar
- gelukkig zijn er ook tienduizenden valide
"mensen die zich op allerlei terrein voor
hun zieke medemens inzetten. Dat zijn de
leden van de vereniging „De Zonnebloem"
en buiten hen nog eens tienduizenden, die
•bijvoorbeeld een week van hun vakantie
besteden om te helpen in een vakantie
kamp voor gehandicapten. En dat zijn dan
voornamelijk jongeren; leerlingen van mid
delbare scholen, pedagogische academies
en huishoudscholen.
En wie zegt „Zonnebloem, zegt in één
adem „Alex van Wayenburg". In 1945, vlak
na de oorlog, kwam hij bij Radio Herrij
zend Nederland met het uitzenden van
speciale programma's voor zieken. In 1946
trad hij in dienst van de KRO en deze nam
het idee over. Zo ontstond het programma
„Radio-ziekenbezoek De Zonnebloem, ge
presenteerd door Alex van Wayenburg".
Met name dit programma sloeg ontzettend
veel reakties los. Via de radio werden
kontakten gelegd voor bezoeken, overal in
het land werden plaatselijke comité's opge
richt, die zich noemden „Vrienden van de
Zonnebloem", en dat bracht voor Van
Wayenburg veel aktiviteiten met zich mee.
Dat duurde zo'n twee jaar en toen vond
de KRO het nodig om op te merken: „Ja.
Alex, dat is nu wel mooi wat je allemaal
doet, maar de KRO is geen charitatieve
instelling. Of het programma, óf je Zonne-
bloem-aktiviteiten". Wel, daar wist van
Wayenburg wel wat op. Hij zocht een
aantal mensen bij elkaar, direkteuren van
ziekenhuizen, kruisverenigingen en ande
ren die uit hoofde van hun beroep veel in
kon takt kwamen met zieken. Op 17 januari
1949 werd officieel opgericht de stichting
De Zonnebloem. Maar een stichting kan
geen leden tellen en in 1964 werd de
stichtirtg omgezet in een vereniging.Een
vereniging, met leden die de nodige finan
ciën binnen brengen.
En zo bestaat de Zonnebloem dit jaar 25
jaar. Een zonnebloem richt zich altijd naar
het licht, een zonnebloem is een symbool
van optimisme. En dat willen de leden de
zieken leren. Zij willen hun problemen
oplossen. Het grootste gevaar voor een
zieke is de vereenzaming. Zij hebben het.
idee niet meer mee te tellen. Een korte tijd
Alex van Wayenburg, oprichter van De Zonnebloem.
na het ziek worden, wil nog wel eens een
kollega op bezoek komen. Maar dat ver
flauwt en binnen het jaar zijn zijn kontak
ten verbroken en komt die man of vrouw
terecht in een ongewild isolement.Het
praatje met de vrouw van de melkboer,
het even roddelen met die mevrouw van
om de hoek, die je toevallig op straat
tegenkomt, is er niet meer bij. Maar dan
is er de Zonnebloem. Door frekwent, maar
vooral regelmatig bezoek, herstellen zij dit
sociale kontakt.
En ook het probleem van „hoe vul ik mijn
tijd" (want een langdurig zieke heeft geen
vrije tijd, alleen maar tijd) wordt al praten
de met een ziekebezoek(st)er, opgelost. Tij
dens zo'n gesprek komen de interesses
naar voren en als er geen speciale interes
ses zijn, worden hobbies aangeleerd: post
zegels verzamelen, sigarenbandjes, brief
kaarten, het maken van knuffeldieren,
De enorme omvang van de uitbreiding van de luchthaven Schiphol blijkt duidelijk uit deze luchtfoto. Het oude
stationsgebouw (1) wordt door dé uitbreiding (2) ongeveer twee keer zo groot. Er is een nieuwe pier (3)
aangebouwd, de noord-west piet, waarmee Schiphol er straks een volwassen Jumbo-haven met acht wacht
ruimtes, elk voor 600 passagiers, bij zal krijgen.
Daarmee denkt men tot 1980
uit de voeten te kunnen.
Daarna of eerder? zal
de bouw van een losstaand
sateliet-stationsgebouw moe
ten zijn gerealiseerd. De
ruimte is er al voor gereser
veerd.
Het complex heeft een ver
lengde hoge voorrijweg ge
kregen, maar de ondergrond-
hét-
bestaande stationsgebouw
konden om technische rede
nen niet worden uitgebreid.
Daarom zal de luchthavendi
rectie de broodnodige verrui
ming van parkeergelegen
heid dit jaar gaan zoeken in
:veraf gelegen terreinen die
door middel van zogenaamde
opstapwagens in een geregel
de dienst met het stationsge
bouw verbonden zijn.
Voor de Nederlandse Lucht
vaart Maatschappij zal de in
gebruikneming van het nieu
we complex dat op 700 palen
rust, meer dan een hectare
meet en 245 miljoen gulden
heeft gekost, een verademing
betekenen. Óp het punt waar
aan het einde van het sta
tionsgebouw een „knik" naar
de nieuwe noord-west pier
leidt en waar een soort drie
hoekige aanzet is ontstaan,
krijgt deze dochter van de
KLM een eigen afhandelings
ruimte. Op het ogenblik is de
NLM nog stiefmoederlijk be
deeld met een kleine balie in
een uithoek van het bestaan
de stationsgebouw.
Eigenlijk is er altijd al ge
bouwd en uitgebreid sinds
het nieuwe Schiphol in 1967.
in gebruik werd genomen.
De eigentijdse belijning van
het complex heeft door de
eeuwige aanwezigheid van
steigers en kranen nooit ge
heel tot zijn recht kunnen
komen. Het vrachtgebouw is
met de helft uitgebreid tot
een totaal vloeroppervlak
van 27.000 vierkante meter.
Er verrees een douane-entre
pot voor vijftig buitenlandse
vestigingen en een nieuw
vrachtgebouw voor Aero
Gronddienst. De keuken van
de KLM werd aanzienlijk
vergroot en het gebouw van
de Rijksluchtvaartdienst
kreeg een nieuwe vleugel die
in 1975 in gebruik zal worden
genomen wanneer de nieuwe
apparatuur voor de luchtver
keersbeveiliging is geïnstal
leerd en beproefd. Ook tot
stand kwamen een nieuwe
brandweer- en politiekazerne
annex sporthal, de hoofdkan
toren van Martinair en
Transavia, de Aviodome van
het luchtvaartmuseum en het
Hiltonhotel. In verband met
de komst van de jumbo's
(sneller en in grotere aantal
len in gebruik genomen dan
was voorzien) werd de C-pier-
met een speciaal op massa-
vervoer afgestelde kop ver
lengd en kregen de aan
komsthal en de afhalers
ruimte een aanzienlijke uit
breiding.
En nu dus het nieuwe sta
tionsgebouw dat de capaci
teit van Schiphol in één klap
verdubbelt. Nog even drin
gen en men kan weer adem
halen. Hoewel de luchthaven-
directie bij dit laatste een
vraagteken zet. Men hoopt
vurig op een mentaliteitsver
andering bij het publiek. Mo
menteel komen er voor elke
familie die van een vakantie
reisje terugkeert, vier, vijf en
soms meer afhalers Schip-
holwaarts. Als dat niet ver
andert, is de vrees gewettigd
dat het dringen zal blijven.
PIET SNOEREN
poppekleertjes voor de poppen van de
kleinkinderen en noem maar op.
Speciaal voor de handenarbeid worden in
Breda gesubisdieerd door het Rijk, bezig-,
heidstherapeutes opgeleid. Deze dames ge
ven hun kennis weer door aan de mede-r
werksters van de Zonnebloem tijdens een
cursus, die twee gulden per les kost. In
'iedere stad of regio is wel een Zonne
bloem-comité. Ze kunnen alles gebruiken.
Oude lapjes, postzegelverzamelingen, die u
toch weg doet of allerlei andere verzame- i
lingen. Dus niet meer in de asbak gooien:
breng het even langs.
Of een zieke lid is van de vereniging, of
hij katholiek is of moslim, dat maakt
allemaal geen verschil. Het spreekt voor
De Zonnebloem vanzelf, dat iedereen die
hulp nodig heeft, deze ook krijgt.
Pas na een hele tijd als er een stevige'
vertrouwensrelatie is opgebouwd, komt de
grootste wens van de zieken naar voren.
Ze'zijn vaak al zo blij met het regelmatige
bezoek, dat de wat grotere wensen maar
verdrongen worden. En die grootste wens
blijkt dan te zijn: eens naar buiten kunnen,
eens naar de film, een autotochtje of wat
nog mooier is: een boottocht. En dat ge
beurt. Vooral de boottocht is populair. Als
je een tijd niet in het verkeer bent geweest,
maken al die auto's je nerveus. Een boot
gaat lekker rustig, je zit er ruim en je kunt;
eens een extra keertje naar het toilet. De
Zonnebloem geeft de mensen de hard nodi
ge ontspanning die iedereen nodig heeft.
Zo worden er op de maadagochtenden
winkeldagen georganiseerd. En dan komen
de scholieren in aktie. Voor ieder bed, voor
iedere rolstoel is iemand nodig die hem
En dat het winkelen in een enorme behoef
te voorziet blijkt uit het verhaal van die
man. Hij vroeg of het mogelijk was om
nog even naar de 2e etage te gaan. „Na-
tuurlijk meneer. Wat gaat u kopen?" „Een
cadeautje voor mijn vrouw." „Is ze dan
bijna jarig?" „Nou, dat niet. Dat duurt nog.
vijf maanden. Maar nu ik de kans heb wil
ik zelf iets voor haar kopen, dat is me de
laatste vijf jaar niet overkomen. Ik verberg
het wel zo lang".
Zo huren de afdelingen Den Haag en
Leiden een aantal weken per jaar de die
rentuin Wassenaar af. „Ongestoord kan'
men dan genieten van de dieren, maar
vooral van het buitenzijn", zegt mevrouw
Schlatmann, voorzitster van de afdeling Den
Haag. Samen met de landelijk direkteur
A.J.A. Snellen en adjunkt-direkteur J.G.
Klaassen, praat zij honderduit over de aktivi
teiten van de vereniging.
Langdurig zieken hebben recht op vakan
tie. En dus worden zij door de Zonnebloem
een week lang op vakantie gestuurd naar
bungalowparken verspreid over het hele
land. En dan zijn er per week zo'n 1500
vrijwilligers in aktie; artsen, priesters, do
minees, verpleegsters, brancardiers, welfa
re-vrijwilligers, huishoudhulpen enz.) Dit
jaar gaat men beginnen met 4 weken
vakantie voor niet bedlegerigen en ook
voor bedlegerige jongeren, want voor deze
categorie wordt nog niet zoveel gedaan.
Op een keer kwam er weer een bus aan
met gehandicapte vakantiegangers bij een
bungalowpark. En mét dat men aan kwam
begon het te stortregenen. In allerijl werd
getracht de mensen onderdak te brengen,
waarop de opmerking kwam: „Ach, laat
ons toch lekker staan. We hebben al zo
lang geen regen gevoeld".
Dat zijn dan allemaal onderdelen in de
ziekenzorg waaraan de ZonneDioem iets
kan doen, die men op veel grotere schaal
zou willen uitvoeren, als er maar geld
genoeg was. Daar kan natuurlijk iets aan
gedaan worden. Het gironummer voor Den
Haag, Leiden en omgeving is 463700 t.n.v.
De Zonnebloem, Den Haag. Ook kunt u
lid worden tegen een bedrag van 6,-- per
jaar. Aanmelden bij Mevrouw Schlatmann,
Saffierhorst 168, Den Haag. Bij haar kunt
u ook loten kopen voor de landelijke Zon-
nebloem loterij voor een bedrag van 25,
per lot. De kans dat u iets wint is 1 op
tuin; de
kleiner
groter,
soort sc
DcTruir
ruimte
lijkheid
maken
leven. I
Tussen
bevinde
wandel:
he'
soort b
bepaalc
ken. Di
peböuw
massale
delaar
n he:
bewone
voelen.
De Ad
die het
het dul
als het
het gel
parkeei
heeft c
aantal
ruimter
winkelt
Eigenli;
doen rr
