SUTVELD LIET VRIEND TE VER GAAN
Kans op titel voor
nu wel verkeken
Steylen: „Bert
volgende keer
beter opletten
Rebel Jansen
wel toeschouwer
TAMME WEDSTRIJD TEGEN RVC
Roodenburg:
weer vol moed
Hillegom:
sterk spel
mi
Hollanders
naar
Marathon
in Boston
LEIDEN Aad Steylen gaat
met elf Nederlandse lopers de
volgende week deelnemen aan
de befaamde marathon van
Boston (Amerika). Deze unieke
kans kreeg dit gezelschap (met
Luiwaard, Strik en ex-Hagenaar
Masselink). na overle met orga
nisaties in West-Duitsland en
Zwitserland. Er zal een char
ter-toestel ingezet worden.
Bondscoach Aad Steylen, die
zelf ook actief wordt: „Ik heb
haast overal in de werdl gelo
pen. Maar in Boston nog niet.
Dat heb ik altijd betreurd. De
marathon van Boston is name
lijk iets unieks. Er komen ruim
1600 atleten aan de start".
De start van de Zilveren Molenloop op het terrein van de Groenoordhal. De 400 deelnemers gaan op
LEIDEN Bondscoach Aad
Steylen sprak uiteindelijk
een woord van berusting.
„Bert, je weet een volgen
de keer tenminste, dat je
het gaatje niet te groot
moet laten worden". De
grote favoriet Sijtveld
bleef sip kijken. De verbijs
terende nederlaag, die hij
in de door onze bladen ge
sponsorde Zilveren Molen
loop leed, zat hem dwars.
Eindhovenaar Cor Vriend
had met de Duitser Kaul
na vijf kilometer reeds af
stand genomen van het in
drukwekkende peloton van
400 atleten, de grootste
wegwedstrijd van Neder
land.
Géén paniek, moet Sijtveld ge
dacht hebben, toen Vriend zijn
opmars inzette. Straks komt de
klap wel. Dan sla ik mijn slag.
Maar zie wat er gebeurde. Kaul
ging volgens Sijtvelds theorie
na de 12 kilometer de lappen
mand in, maar Vriend tot ver
bijstering van alle insiders niet.
Zijn greep naar de macht via
de idyllische landweggetjes
rondom Leiden, waarop het te
drukke autoverkeer levensge
vaarlijk was, was overtuigend
en ongenadig Een laatste haast
wanhopige tempoverhogtng
bracht de veel te laat ontwaakte
Sijtveld in de buurt van de
Groenoordhal (start en finish-
plaats) „in het zicht" van de
koploper. Maar verder dan dat
kwam de favoriet niet. Net op
tijd kwam de finishvlag voor
Cor Vriend in beeld en met zijn
triomf in deze openingswed
strijd van het wegseizoen beves
tigde hij de indruk zich dit sei
zoen als een coming-man te pre
senteren. Er zat slechts een be
zwaar aan zijn succes. „Ik had
voor de Molenloop ingeschreven
in de hoop Geert Jansen te ont
moeten. Aan hem wilde ik me
eens een keer optrekken. Dan
weet ik hoever ik ben en wat Ik
kan. Dat moet dan maar een
volgende keer gebeuren.
Geert Jansen, de imponerende
lange-afstandsvedette van Ne
derland, was in Lelden een
veelbesproken „afwezige. Hij
was er wel, hij deed niet mee.
Dit vreemde gedrag van de
Amsterdammer, die winnaar
van 1973 werd met een tijd van
1.01.07 uur, goed voor 'n nieuw
Nederlands record, had als oor
zaak: geld. Hij kon in Halste
ren, waar zijn aanwezigheid een
dag later gewenst was, een fik
se onkostenvergoeding krijgen
en in Leiden niet.. Gemakshalve
vergat Jansen het argument
van de concurrentie. In Halste
ren startte geen crack met
naam, in Leiden wel.
,,Je kan erover denken hoe je
wil, zegt Geert de Rebel,
„maar voor mij is een onkos
tenvergoeding belangrijk. Ik
moet een middag in de week
van mijn baas vrijnemen om te
trainen en ik moet verder kos
ten maken om naar de duinen
te rijden. Dat moet gehonoreerd
worden. Voor de duidelijkheid:
het gaat niet om honderden gul
dens. Ik vroeg van Leiden
HILLEGOM - De sterke en
stugge verdediging van Hille
gom blijkt voor vele ploegen
uit de vierde klasse A een
onoverkomelijke hindernis te
zijn. Wist de Hillegom-defen-
sie vorige weerk UDO van
een zege af te houden, zon
dagmiddag moest ook Van
Nispen het onderspit delven
tegen de professioneel (lees:
keihard) spelende achterllnle
van hun mede-Bollcnstre-
kers.
Hillegom putte moed uit deze
meevaller en toen de Zilker-
defensie wat te ver was op
gerukt was het Rini v.d.
Schrier, die een unieke kans
niet onbenut liet: 1—0.
slechts vijf tienen." Theo Ver-
plancke, voorzitter van het wed
strijdcomité en vice-preases van
De Bataven, bracht er een prin
cipebesluit tegenin. „Als bestuur
zijn we tegen het betalen van
atleten. Dan zou het hek van de
dam zijn. No afgezien van het
feit of we het zouden willen, het
kan ook niet. Er is geen geld.
,,De Bataven deed wel iets in de
geest van een tegemoetkoming.
De winnaar kreeg als prijs een
tefmachine met een waarde van
200 gulden alsmede een waarde
bon.
Verplancke: „Dat moet toch 'n
attractief alternatief zijn".
Bondscoach Steylen, die sinds
kort op kwade voet leeft mte
Geert Jansen, had er een uitge
sproken mening over: „Slap
van Geert. Als je om zulke klei
nigheden de openingsklassieker
van het wegseizoen laat lopen,
redeneer je vanuit winstbejag
en verlies je de sportiviteit uit
het oog. In Leiden had je tegen
stand van betekenis, in Halste
ren moet je maar afwachten.
De vergissing van Van Sijtveld
(AV23) had niet alleen voor
Vriend van PSV een plezierig
gevolg, ook veteraan" Van
Kasteren (Metro) kon door het
langzame aanvangstempo rede
lijk bijblijven. Daardoor kwam
hij in een goede tijd (1.04.55.6)
binnen, net achter de verrassen
de Belg Leleu, die met 1.04.55.6
de derde plaats opeiste. De rest
van de uitslag was: 5. Van
Woaning (De Spartaan)
1.05.06.0, 6. Dick de Bruin
(AVR) 1,05.30.0. 7. De Ruiter
(AV'34) 1.05.33.0, 8. Brands (K
en K) 1.06.15.4, 9. Van Alphen
(AAC) 1.06.26.0, 10. Mentinck
(Daventria) 1.06.38.0.
HANS DE BRUYN
LEIDEN Waarom UVS nu precies
zijn kansen op het kampioenschap zon
der slag of stoot opgaf is vooralsnog
onduidelijk. Misschien was de weten
schap, dat men nu reeds als hoofdklas
ser het veld mocht betreden er debet
aan. Wellicht moet men de oorzaak
zoeken in het ontbreken van aanvoer
der en grote animator Jan Leget (ge
schorst voor drie wedstrijden). In ie
der geval niet - zoals Karei Jansen van
RVC na de wedstrijd wél verklaarde -
door het sterke aanvallende spel van
RVC.
Weliswaar hadden de Rijswij-
kers de overwinning volko
men verdiend, maar een ant
woord op de eerder gestelde
vraag is het niet. Nee, het
lag beslist aan UVS zelf. Hoe
het kwam wist ook trainer
Van Schooten niet. „Er lukte
vandaag, in tegenstelling tot
verleden week tegen Unitas,
helemaal niets. We hebben
het heus geprobeerd, want
we wisten (en hoorden in de
rust) dat Hermes het tegen
Roodenburg heel moeilijk
zou krijgen. Maar ja, er zijn
van die dagen dat soms alles
misloopt. Nu was dat ook zo,
alleen is het wel jammer,
want het kost je je kans op
de titel. En die hadden we
best in ons zak willen ste
ken". UVS heeft een sterk
tweede deel van de competi
tie achter de rug, maar faal
de op het beslissende ogen
blik. RVC, door do zege van
2—0 gesterkt, kan zich op
maken voor de laatste twee,
uiterst belangrijke, wedstrij
den. De Rijswijkers staan
momenteel op 19 punten en
ontmoeten dit weekeinde nog
CVV en Unitas. Vooral de in
haalwedstrijd tegen CVV is
van het grootste belang.
Wint de equipe van Karei
Jansen, dan kan men zich
tweede paasdag misschien
toch nog hoofdk'asser noe
men. 22 punten moeten vol
doende zijn.
Tegen UVS kwam RVC in ie
der geval geladen het veld
in, om de laatste kans,, als
het effe kon, te grijpen. UVS
heeft daar welwillend aan
meegewerkt. Het blauw wit-
te-team was geen schijn van
de ploeg die Unitas zo gede
cideerd terugwees. Mat,
traag voetballend zag men in
de eerste helft totaal geen
kans om de risicoloos spelen
de verdediging van RVC het
ook maar één keer moeilijk
te maken. Op de vleugels
werden Verver en Hendrikse
steeds geconfronteerd met
hard, maar goed ingrijpende
backs als Kloor en Kop, ter
wijl Van Velsen niet een
maal langs Koos van Dulle-
men kon komen. Passeerde
een UVS-pass de defensie
wel, dan stond men meestal
buitenspel. Op het midden
veld ging de strijd gelijk op.
Aan de ene kant werkte Dé-
sar hard, bij RVC speelde
vooral Van der Werf een
sterke partij. Maar ook de
Rijswijker-aanval kon weinig
goeds uitrichten. Wel ging
Van der Toorn eenmaal goed
door (zijn schut ging net
naast), maar bij die ene
kans bleef het. UVS had nau
welijks mogelijkheden ge
kend.
Het spelpeil werd in de tweede
helft niet opgetrokken. Men
bleef verward spelen, slechte
passes afleveren en ongecon
troleerd aanvallen. Na een
kwartier kwam er dan toch
iets meer lijn in, al werd nu
het middenveld meestal
overgeslagen. Zowel RVC als
UVS voorzagen meestal via
de lange trap hun voorhoe
des van werk en als kijk
spel behaalde deze wedstrijd
dan ook geen hoog cijfer. Na
25 minuten kreeg RVC dan
toch waar men voor geko
men was en waar men zich
zo voor had ingezet. Waar
men ook recht op had, want
bij UVS lukte er dan wel
niets; erg hard ervoor lopen
deed men ook niet. Een vrije
trap van Simonis werd door
iedereen gemist, behalve
door de aanstormende Blei-
Jie. Hij kopte hard en laag
in, 0—1. Voor UVS het sein
om er dan toch nog een
schepje bovenop te doen.
Hendrikse maakte zich ein
delijk eens los van zijn be
wakers, maar zijn schot was
niet zuiver genoeg Désar
nam even later de bal met
zijn hand mee, doch ook die
poging leverde niets op. Het
waren slechts twee kansen,
tegenover zeker een stuk of
tien voor RVC. Dat kon ech
ter ook niet profiteren, voor
namelijk omdat men het niet
meer op kon orengen. Ie
mand die dat nog wel kon
was de tot nu toe onopval
lend acterende Raboen. Hij
profiteerde, vijf minuten
voor tijd van slecht wegwer
ken van de UVS-defensie.
Zijn schuiver betekende defi
nitief het einde van de kam
pioensaspiraties der Leide-
naars en tevens hernieuwde
hoop in de Rijswijkse harten.
Hun spel was met best. Hun
..instelling daarentegen uiter
mate goed. Daar kan je het
mee redden. AD VAN KAAM
SCHIEDAM Grote vreugde heerste er na afloop vnn Hermes
DVS—Roodenburg in de kleedkamer van de Leldenurcn. De
druk om te winnen was, zoals Sam en Os het uitdrukte, zo
goed als weggevallen en dat stelde Roodenburg ln staat frank
en vrij een uiterst boeiende en fraaie voetbalvertoning aan
het publiek voor te schotelen. Kon men het Schiedamse pu
bliek laten zien, dat Hermes het predikaat kampioenschap
nummer één bij toeval opgeplakt heeft gekregen en dat men
zelf ondanks alles voetbal kan spelen, dat de hoofdklasse
meer dan waardig is. Een hoofdklasse, die slechts nog in
theorie bereikbaar is. Zo eenvoudig heeft Roodenburg Hermes
in een mineurstemming kunnen brengen en zo hardhundlg
hielden de Leidenaren de bloemen ver weg van de Schiedam
se kleedkamer
Te laat in deze competitie hervond Roodenburg het zelfvertrou
wen en de vorm, waarmee men vorig jaar kampioen was ge
worden. Wist men door dat herkregen zelfvertrouwen alle
herinneringen aan eerder slemielig verloren wedstrijden uit
te wissen. Gehandicapt als men was door het niet meespelen
van Verkuylen en Pleyter overklaste men Hermes op alle
fronten. Hermes, dat slechts in de tweede helft met enkele
hoge voorzetten gevaar kon stichten en dat door een ongeluk
kig mument vim Maarten van Kooperen de Leidenaren bMna
nog van de verdiende zege afhield.
Reeds na tren minuten spelen had Roodenburg een 20 voor
sprong op het scorebord kunnen toveren. Het werd een 10
voordelige stand, omdat George Pinas in de achtste minuut
op luttele meters van het doel de bal niet in het lege doel kon
deponeren. Een mogelijkheid, die hij kreeg aangeboden, toen
keeper Spermon van Hermes DVS een venijnig schot, van
Hennie de Klerk niet onder controle kon krijgen.
Sam den Os deed het een minuut later beter, toen hij ln een
identieke situatie niet faalde. Dit keer was een schot van
Cees Montage een te grote moeilijkheidsfactor voor doelman
Spermon. Het was de beloning voor het spel van de Leidena
ren, dat vriend en vijand imponeerde.
De bekende Leidse „harmonika" was gesmeerd en ging in en
uit elkaar, zoals in geen enkele wedstrijd dit seizoen. Als her
horen voetbalde Roodenburg. Goed uitverdedigen, snelle cor
ners, goed plaatsen. Alles was goed verzorgd; slechts twee
dissonanten konden het spel van Roodenburg doorkruisen. Te
gemakkelijk balverlies in de eerste helft en het optreden van
George Pinas op de rechtervleugel. Smits: „Pinas wil nog te
eenvoudig voetballen".Daar raakte hij de kern van de zaak.
Het eenvoudige spel van Pinas te veel gebaseerd op zijn
snelheid verstoorde de combinaties van zijn medespelers,
verschafte geen ruimte voor dieptepasses en boodHermes
ruimte om aan te vallen op de rechtervleugel. Veel ruimte
betekende het overigens niet voor de Schiedammers, want
voor gevaarlijke situaties voor het doel van de vlekkeloos op-
tredenJe Peter Boom wist de statisch spelende formatie van
trainer Nebbelmg niet te zorgen.
Die gevaarlijke situaties dienden zich na rust wel aan, toen
Hermes zijn heil zocht in hoge ballen voor het Leidse doel.
Peter Boom maakte een schot van Van de Voort onschadelijk
en een schot van Vorstenbos ketste af op de lat.
Met een numerieke minderheid Bakkers werd wegens na
trappen verwijderd bleef Hermes doelloos zoeken naar ope
ningen, die er niet waren. Een ongelukkig moment vun Maar
ten van Kooperen hij treuzelde to lang met uitverdedigen
moest er aan te pas komen om Hernia Ijij de 40o minuut
langszij te brengen. Van d«,'i)urch was <Je grote profiteur.
Roodenbutattipiidti karakter, tufjn men zich ip, d^ lange plotfase
schc£j9M£nDe Munnik Ji?t acht Ajiqplen langer door-
spelen niet vaD de wijs lict.brengen en met snel en open
spel zii h de kansen^ op de overwinning verschafte. Cees Mon-
tagne zorgde h ofessuretijd vopr de vcniiondo. overwinning.
Met de bal op het middenveld aaA hij vrierjd vijand langs
zich voorbij ^nellen om de bui lispel val opjfn zetten of te
ontlopen, Vaq,,de ontstane vrijlu:^ maakte .'bij.„slechts korte
tijd gebruiljf,,\vppj, van verre passeerde hij <Jpp|jnan Spermon.
PIET VAN DAM
