GERARD REVE: 'Je botst als je een zeker creatief formaat ihebt....' Proloog in hoger beroep Aantal misdrijven toegenomen DERDAG 14 MAART 1974 LEIDSE COURANT Waarom ik schrijf? Ik schrijf voor geld. Dat zeg ik altijd om de mensen razend te maken. Maar als ik heel eerlijk zou rijn, dan moet ik zeggen, dat ik het eigenlijk niet weet.Ik deug nergens anders voor. Ik vind het vreselijk als ik achter mijn schrijftafel zit. Ik word daar helemaal verscheurd. Je kunt mijn schrijven vergelijken met de weeën van 'n barende vrouw. Maar de weeën bij mijn schrijven duren dan wel an derhalf jaar. Maar als het kindje er is, dan lacht de vrouw door haar tranen heen. Zo is dat bij mij ook". Gerard Reve, een van Neerlands meest be wonderde en meest omstreden schrijvers, kan weer door zijn tranen heen lachen, want zijn nieuwste boek is onlangs voltooid. Het heet ,Het Lieve Leven" en verschijnt op vijftien mei. „Het Lieve Leven" moet samen met de eerder verschenen boeken „De Taal der Lief de" en „Lieve Jongens" een trilogie vormen. ,Het is een heel mooi boek geworden", zegt Berard Reve over zijn nieuwe geestesproduct. „Het is een brjevenboek, dat uit drie gedeel ten bestaat. De brieven zijn gericht aan Frans lodewijk Pannekoek, Ab Visser en aan mijn kunstbroeder Simon Carmiggelt. Het gaat alle maal over de zin des levens, de drank, de lief- andere belangrijke zaken. Ik vertel Pan nekoek precies, hoe hij zijn leven moet inrich ten. Niet, dat ik daar iets vanaf weet, maar je moet het toch kunnen zeggen, vind ik. Ab Visser geef ik een hele pagina met boektitels. Ik vind, dat die jangen hele mooie boeken schrijft, maar omdat hij er altijd verkeerde ti tels aan geeft, leest niemand zijn boeken. De brieven aan mijn kunstbroeder Simon Carmig gelt zijn wat lyrischer. Dat komt, omdat ik hem erg goed ken. Ik ben benieuwd, wat de critici er van zullen zeggen, maar ze kunnen er niet omheen om het boek goed te vinden. Dat zit zo: in de „Taal der Liefde" vonden ze de brieven het beste. Lieve Jongens wezen ze af, omdat er °een brieven in stonden. Nu heb ik een boek gemaakt met alleen maar brieven. Nu kunnen ze niets meer zeggen, Maar ik denk, dat ze het weer niet goed zullen vinden, want die apen schrijven maar wat. Als ze het schilderwerk van een raamkozijn moeten beoordelen, dan zeggen ze, dat de schilder geen sla kan verbouwen. Zo gaat dat. Ze lezen de boeken maar half en dan zeggen ze van al les, wat nergens op slaat. Ze moeten zeggen: dat is goed, of dat is rot werk, maar niet zo van dat halfslachtige. Ja, als ik het van de kritiek moes* hebben, dan zou ik er lelijk voor stean. Gelukkig trekt mijn geliefd lezerspu bliek zich niet al te veel van de kritiek aan. Het leven is hard". Zijn geliefd lezerspubliek bestaat volgens Gerard Reve voor minstens zeventig procent uit vrouwen. Het grootste ge deelte is volgens hem tussen 40 en 45 jaar, en heeft twee tot drie kinderen. „Dat heb ik zelf °oit onderzocht. Het blijkt trouwens ook uit de brieven, die ik krijg. Die beginnen allemaal ®et: „Ik heb net de kinderen naar bed ge bracht...". Ik geloof, dat vrouwen mijn werk beter begrijpen dan mannen. De dosering en de verwerking van het gevoel, dat zijn dingen, die de vrouw aanspreken". Terwijl hij de kof fie inschenkt („Ik hoop, dat u geen melk ge bruikt, want dan moet ik die helemaal gaan halen met mijn zieke lichaam") begint hij te filosoferen over de titel van een boek: „De ti tel is zoiets als het dekblad van een sigaar. Als een goed boek een slechte titel heeft, is het onverkoopbaar. De titel moet ritmisch fped in het grhoor liggen en een associatieve betekenis hebben.„De Taal der Liefde" is een ®rg goede titel, omdat hij zo universeel is. Als de mensen een boek met die titel zien liggen, dan denken ze: misschien kan ik er iets mee doen, misschien kan ik er wel iets van leren In dat geval kopen ze het. „Lieve Jongens" is -"1eZséhj -vim- C/lC*rps- te f~ u<yi- c(q- Deze „Hymne voor M." heeft Gerard Reve speciaal voor ren uitleggen. Het belangrijkste is: wie is die M. waaraan „het geliefd lezerspubliek" van deze krant met zijn de hymne is opgedragen? Omdat „Zoon" met een hoofdlet- kroontjespen opgeschreven. Mijn kunstbroeder Simon ter geschreven is zou je kunnen veronderstellen dat M. Carmiggelt vindt dit het mooiste gedicht, dat ik ooit ge- Maria is. Maar M. kan ook staan voor Moeder mijn moe- maakt heb", vertelt hij. „Hoe langer ik er naar kijk, des der bijvoorbeeld, die in 1959 overleden is", te mooier vind ik het zelf ook. Je kunt het op twee manie als titel eigenlijk en stuk minder. Dat is wat ironisch en dat schrikt de mensen af. Zo'n boek durven de mensen niet vast te pakken, want ze zijn bang, dat iemand het zal zien. Zo ie mand denkt: waar zullen ze me van verden ken als ze me met dat boek zien staan? „Het Lieve Leven" is het weer helemaal. Daar zit alles in, daar kun je alle kanten mee uit. Alles gaat gewoon door: we gaan nog niet naar huis, we gaan nog niet naar bed, we gaan nog niet aan tafel en ga zo maar door. Tussen de ti tels, die ik Ab Visser in mijn nieuwe boek geef, zitten hele mooie. Wat dacht je van: „Kloosterzonden" en „U kunt het ook". Met die laatste maak je de mensen razend nieuws gierig. Die beginnen zich allemaal af te vra gen, wat dat wel zal zijn. De mooiste titel hou ik zelf. Die mag Ab Visser niet gaan gebrui ken. Dat is „Zelf Kamperen". Dat slaat ner gens op, maar is toch heel mooi. De mooiste titel betekent helemaal niets,maar stemt wel tot nadenken. Die maakt grote indruk". Gerard Reve Is een omstreden figuur. Hij acht dat onvermijdelijk en haalt in dit verband Nietzsche aan, die ooit heeft gezegd: „Het creatieve geeft altijd aanstoot". Reve verdui delijkt deze uitspraak met: „Je botst als je een zeker creatief formaat hebt Je drukt iets uit, wat alle mensen onbewust al weten. Als je dat doet worden ze bang .Het is eigenlijk treu rig, dat iemand als ik, waarop heel veel aan te merken valt maar waaruit een zeer gedre ven intentie spreekt, altijd zo aangevallen wordt. Ik geef toe, dat de vorm waarin ik schrijf weieens bedoeld is om heibel te maken. Als die heibel er komt, dan heb ik gewel dig de pest in.Ik heb een aantal poses aange nomen om de aandacht te trekken. Ik noem me „burger-schrijver" en „koninklijk volks schrijver". Ik heb pas nog iets nieuws be dacht: „Gerard Reve, blanke dichter van stad en land". Wat dat- „blank" betekent laat ik aan de discretie van de lezer over. Wat praat ik toch weer veel vandaag". Langzaam staat hij op uit zijn stoel en loopt naar het raam. Hij staart naar de kerktoren, alsof hij daaruit een boodschap verwacht. Na enig zwijgen draait hij zich snel om en zegt: „Wat links is, sla dood. Wat dacht je, ik ben ook niet gek. Ik heb een eigen huis en erf en aandelen. Ik heb een nieuw woord bedacht: maniakaal marxisten. Dat is ritmisch parallel aan nationaal socialisten. Dat zijn van die mensen, die alleen maar protesteren, als er een particulier zangkoor uit Portugal naar ons land komt. Als er een dansgroep van gedres seerde mensen uit Rusland of zo'n ander kar- patenland komt, dan hoor je ze niet. Iedereen staat op z'n achterste benen om die twee doodvonnissen In Spanje. Dat is inderdaad verfoeilijk, maar het gevaar komt niet uit Spanje. Het gevaar komt uit die karpatenlan- den, die aanbeden moet worden, waar ze een hele rite rond gebouwd hebben. Mulisch (Muilis is vullis; Gerard Reve, dat is leven) heeft mijn godslasteringsproces ooit vergeleken met die schrijversprocessen in Rusland. Dat is natuur lijk onzin, want het risico, dat ik liep, was maar tweehonderd gulden, die is bovendien als verwervingskosten af kon trekken van de belastingen. Als ik nu in Spanje zou wonen dan zou ik daar een gedeelte van mijn werik kunnen publiceren en de rest in het buiten land. Dat zou Franco prachtig vinden, want die is gek op vreemde valuta. Ik zou daar in ieder geval geen zeven jaar strafkamp krijgen. Franco zou me verbieden bepaalde dingen te schrijven, maar hij zou me niet tot bepaalde dingen dwingen, zoals bijvoorbeeld een groot loflied op de leider. Maar wat zou ik me ei genlijk druk maken? In jullie krant verpak ken ze de volgende dag bokkingen ,in mijn boeken een paar dagen later. In het licht van dó eeuwigheid maaikt dat allemaal geen ver schil Wat is roem? Vijfentwintig jaar vrijwil lig gelezen worden, daarna nog eens vijfen twintig jaar verplicht en dan noemen ze een straat naar je. Dan ben je vergeten. Het is al lemaal raadselachtig". Hij onderbreekt zijn woordenstroom om het eerste hoofdstuk van „De Circusjongen" voor te lezen. „De Circus jongen" is het boek, dat na „Het Lieve Le ven" zal verschijnen. „Ik heb er nu zes hoofd stukken van klaar. Nu de rest nog, dan heb ik het af", verduidelijkt hij. Het hoofdstuk be schrijft Reve's geboorte. Het is een afwisse ling van humor en diepe ernst. „De mensen moeten kunnen lachen", zegt hij. „Jn Neder land leeft de wijdverbreide opvatting, dat je niet om een boek kunt lachen. Een boek is een stuk koopwaar, dat aan bepaalde eisen moet voldoen. Net als biefstuk. Hoe verheven de ge dachte ook is, er moe een ontroering in zitten, die de lezer aanspreekt en hem stimuleert om verder te gaan. Vooral als het autobiografisch is, moet je sterik relativeren. Dan wordt het pas verteerbaar, dan krijgt het pas diepte. In de kunst heb je verschillende componenten, die een bedding vormen, waar doorheen de emotie kan stromen. Het is zoiets als de neu tronen en protonen bij atomen. Als ik nu een definitie van kunst zou moeten geven, zou ik zeggen: kunst is een product van gestileerde menselijke activiteit, dat een ontroering te weeg brengt. Ik zal een voorbeeld geven. Een moeder zit te schreien aan het bed van haar dode kind. Als je dat ziet, ben je ontroerd, maar het is geen kunst. Als die vrouw bij dat bed op een luit tokkelt en een lied voor haar dode kind zingt, dan is het wel kunst. Dan is het gestileerd. Die vrouw mag ook geen tranen in haar ogen hebben,'want tranen doen in dit geval afbreuk aan de stilering. De moeder mag geen tranen laten vallen, want dat is kitsch. Nu heb je hele volksstammem, die niet begrijpen ,dat die vrouw verdriet kan hebben, I tragische is. dat die communisten zichzelf d'e vrouw dus een traan vallefl.e'Echte kunst ten Het tragische beschouwen als een verstandelijk systeem. Maar het is een religie. Die roggebrood filo sofen gaan terug tot een primitieve dorpsge meenschap, waarin maar éón stamhoofd is, DEN BOSCH De gemeente Eindhoven hoeft de subsidie aan de toneelgroep Proloog voor het seizoen 1974-75 niet voort te zet ten. Dit heeft de president van de rechtbank in Den Bosch, Mr. M. Cremers, woensdag bepaald ln het kort geding dat de Eind- hovense toneelgroep tegen de gemeente had aangespannen. In zijn overwegingen ging Mr. Cremers in op zowel de juridi sche als op de principiële kant van de zaak. De president wees erop dat de ge meente Eindhoven bij het toe zeggen van de subsidie duidelijk heeft gesteld dat overleg over de subsidie alleen zinvol was, als Proloog het huidige beleid niet ongewijzigd wilde voortzet ten. De toneelgroep was hier niet toe bereid, zodat de gemeente in re delijkheid mocht aannemen dat aan de bij het verlemen van subsidie gestelde voorwaarde niet was voldaan en de gemeen te dus vrij was de subsidie niet door te laten gaan, aldus de president. Proloog gaat tegen deze uitspraak tin hoger beroep. Bovendien zal aan het rijk en aan de provincie gevraagd worden extra te subsi diëren om het wegvallen van de Eindhovense 6ubsidie op 1 sep tember a.s. op te vangen. Ir. Kommer 't Mannetje, zakelijk leider van Proloog heeft de vrees uitgesproken dat de to neelwerkgroep in april niet meer Jn staat zal zijn de 3P me dewerkers uit te betalen, omdat de bank na de uitsprnak in het kort geding geen krediet meer zal geven voor de normale be drijfsvoering. Volgens hem ondersteunt de rech ter nu in feite de argumentatie van de CCP „en die is gericht op politieke censuur". Door de uitspraak van de Bosschse rech- ter komen volgens Kommer 't Mannetje ook de voorbereidin gen voor het programma 1974- 1975 ernstig in het gedrang. DEN HAAG (ANP) Het aantal misdrijven, dat vorig jaar bij de politie bekend werd Is ten opzichte van 1972 toegenomen met 12 procent. In 1972 was het aantal misdrijven 343.000. In 1973 was dat 383.000. De laatste vijf Jaren is het aantal misdrij ven met 80 procent gestegen. Het aantal vermogensmidrijven nam sterk toe: in vijf jaar ver dubbeld. Diefstal met braak ging van 27.600 tot maar liefst 70.200 gevallen, autodiefstal van 2700 naar 8150 en winkeldiefstal len van 10.300 naar 14.300 geval len, Het aantal misdrijven tegen het leven verdubbelde de laatste vijf jaar. Een daling van 7 pro cent werd geconstateerd bij de sexuele misdrijven. Sinds 1968 is dit aantal bijna voortdurend achteruit gelopen. Volgens de CBS-cijfers bedraagt htt aantal niet-opgehelderde misdrijven ongeveer een derde van het totale aantal. De politie constateerde vorig jaar 2.322.000 overtredingen; In ruim de helft van de gevallen werd proces verbaal opgemaakt. Filmploeg verongelukt BISHOP (Rtr) Gisteravond zijn 36 mensen omgekomen toen hun tweemotorlge vliegtuig tegen een bergwand in de buurt van de Amerikaanse stad Bishop in Ca- liforniü vloog. De slachtoffers vormden een film ploeg. die net een film had vol tooid getiteld „De stryd om hhet voortbes taaan". Esso betaalt ƒ40 miljoen losprijs BUENOS AIRES (RTR) De Argentijnse dochtermaatschap pij van Exxon (Esso) heeft on geveer 40 miljoen gulden be taald als losgeld voor haar v6- rlg jaar december ontvoerde di recteur Victor Samuclsson. De maatschappij heeft ln adver tenties ln de dagbladen In Bue nos Aires bekend gemaakt dat ze de losprijs, de hoogste die ooit in Argentinië is betaald, heeft voldaan. Samuelsson werd op 6 december vorig jaar ontvoerd. Een groep Marxistische stadsguerrillastrij- ders, die zich het revolutionaire volksleger (ERP) noemt, zei de Exxon-dlrecteur in handen te hebben. Omkoperij SPD BONN De parlementaire com missie van onderzoek in Bonn acht de beschuldiging tegen de gakelijk Mde r van de SPD. Karl WeTnand van pdflng tot omkoperij onbewezen. Wicnand zou de voormalige CDU-afge- vaardlgde Julius Steiner 50.000 mark hebben uitbetaald om in april 1972 bij bet stemmen over de motie van wantrouwen tegen de bondskanselier tegen te stemmen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1974 | | pagina 9