BART IS NIET BOOD, BART LEEFT EN MOET NAAR HET PALE DE 0 IS OP m Het begon als een onsmakelijke grap... (Wip Handleiding voor doe-het-zelver om met derde oog het paradijs binnen te gaan r -V AMSTERDAM - "Bart moet in het paleis op de Dam om van daaruit met andere getrepaneerde mensen de wereld te gaan regeren". Zo ,en niet an ders luidt de boodschap die bij het naderen van de lente door Amsterdam waart. Woensdag 6 janua ri 1965 was de datum en alle kranten maakten zich er druk over. Bart Huges had een gat door zijn hersenpan geboord en zich daarmee een der de oog gegeven. Daarna is het stil geworden rond de zonderlinge semi-arts, wiens vader en grootva der als geneesheren een grote reputatie in de hoofdstad genoten. Maar Bart is niet dood. Bart leeft en hééft een sekte rond zich heen verza meld. Er wordt op het ogenblik in Amsterdam druk "door schedels heen geboord. En op vele muren kan, men teksten lezen als "apezuur is vitamine c, doe je huiswerk is anti-* ■flip" of "doodstraf, u on wetend laten, de huis-, werkdienst", terwijl zan geressen op affiches wor-; den getooid met rode cir keltjes op de voorhoofd- Eens was Bart Huges een veelbelovend medisch stu dent die een assistent schap had bij prof. dr. P. Kuiper en dacht te pro-' moveren op een proef schrift over verdovende middelen in de psychia trie. Zijn leven nam ech ter een dramatische keer toen hij verzeild raakte in het opbloeiende marihua- nawereldje rond het Leidseplein, het wereldje van liefdespoëet Simon Vinkenoog, antirookma giër Robert Jasper Groot- veld en de wilde Jan Cre- mer. Hij raakte zo gebio logeerd door het nieuwe genotmiddel dat hij zelfs zijn pasgeboren dochter bij de burgerlijke stand kwam aangeven onder de namen Maria Juhana. Dat baarde toen het nodige Bart Huges (midden) toont zijn derde oog aan Simon Posthuma (links) en Robert Jasper Grootveld Deze foto dateert uit 1965, toen Huges met zijn gaatje voor het^eerst opzien baarde. opzien. Men bedenke: Provo was er net, wie krenten aanbood aan agenten kreeg een pak rammel, Paradiso was nog het kerkgebouw van de Vrije Gemeente en het .Vondelpark diende voor het uitlaten van honden. Nu heeft Bart Huges via de sociale dienst een baantje bij het archief van het Tropeninstituut waar hij dagelijks trouw op de fiets heengaat. Maatschappelijke aspira ties koestert hij, 39 jaar oud, niet meer en hij is' zelfs nauwelijks aan spreekbaar. Slechts wie hem 1000 gulden betaalt, mag hem om raad vragen. Of wie zijn huiswerk heeft gedaan. Dit, komt erop neer dat men op zijn knieën hardop het leer boek "Trepanation, die Heilung der Psychose" voorleest, dat uiteraard geschreven is door H.B.,. Huges. Het is in dit werk je dat de vroegere semi-" arts zijn theorieën over het derde oog uiteenzet. Hij heeft ermee aange-- klopt bij hoogleraren. Ze hebben hem de deur ge wezen. Daarom zijn ze door de huiswerkdienst zoals de sekte van Bart heet, letterlijk en bloedse-. rieus ter dood veroor deeld. Mensen met een gaatje in hun hoofd zijn nu eenmaal niet voor een kleintje vervaard. Ze ver tegenwoordigen de homo sapiens correctus ofwel de verbeterde denkende mens en voor hen moet alles wijken. Dat boren - het gebeurt op geheime plekken, maar theoretisch kan ie dereen het thuis doen -' gaat zo: Aan het plafond hangt een gewone doe- het-zel f-boorm achine, waaraan een flexibel ver lengstuk is bevestigd. Het slachtoffer (op dit woord zal wel weer de doodstraf staan) is gezeten voor een spiegel. Zijn hoofd is kaalgeschoren en onts met. Ter verdoving heeft, hij onderhuidse injecties gekregen. Eigenhandig voert hij de operatie uit. Eerst maakt hij op de plaats die gemarkeerd is met een kleine insnijding, een kuiltje in het schedel been. Daarvoor gebruikt hij een puntig boortje. Vervolgens neemt hij een driehoekig boortje om de' holte uit te diepen. Het' eindwerk wordt gedaan met een boor die de vorm van een discus heeft, met een vlakke onderkant. Die walst het bot weg en blijft dan steken in de dura ma ter, het buitenste harde hersenvlies. Het aldus ontstane gat heeft een centimeter doorsnee. Al les bij elkaar duurt de' ingreep anderhalf uur. Zo nu en dan wordt het werk onderbroken voor het ne men van een balletje vita mine c of een kopje thee. "Het is volkomen veilig", zegt Bart Huges. "Er kan niets gebeuren. Ik heb nog nooit gehoord dat er iets fout ging". Drs. Ri chard Hübner bevestigt het. Hij heeft vroeger een internationale school v wijsbegeerte geleid, maar heeft nu ook het derde oog en is niet meer bij Bart weg te slaan. Het zelfde geldt voor de En gelse Amanda Fielding, die een boek aan het schrijven is over schedel boring, en voor nog enke le tientallen. De sekte groeit. Men kan zich niet aan de indruk onttrekken dat het indertijd, in 1965, alle maal begonnen is als een wat onsmakelijke grap. Men stelle zich slechts het tafereel van die eerste po ging tot trepanatie voor. Bart Huges heeft zich tot op zijn onderbroek na ontkleed uit vrees voor bloedvlekken. Naast hem zit de filmer Louis van Gasteren die niet in zijn eerste practical joke ge stikt is. met de camera schietklaar. Aan de ande re kant wordt hij geflan keerd door Simon Vinke noog die pen en papier in de aanslag heeft om het evenement in dichterlijke* taal te vereeuwigen. Maal ais Bart de boor aan de- schedel wil zetten, pakt Robert Jasper Grootveld, eveneens aanwezig, hem het ding af en verlaat met de nuchtere woorden "doe niet zo stom" het pand. Happenings zijn leuk, maar je moet niet te ver gaan. Bart Huges ech ter had het te pakken. Drie weken later probeer de hij het opnieuw, dit maal in absolute een zaamheid. Toen hij zich vervolgens bij het Wilhel- mina Gasthuis meldde om het slagen van het experi ment wetenschappelijk te verifiëren. werd hij prompt opgesloten in pa viljoen 3. de afdeling voor geestelijk gestoorden. "Hij heeft geluk gehad, de gevolgen hadden onher stelbaar kunnen zijn," zei de arts die hem behandel de. En een medicus van het herseninstituut waar schuwde: „Een hoogst ge vaarlijke, waanzinnige ak- tie die volkomen onweten schappelijk is en voor de leek zelfs levensgevaarlijk kan zijn". Hoe kwam Bart Huges tot zijn daad en wat is de leer waarvoor hij inmiddels nog volgelingen heeft go- vonden ook? In de ban geraakt van verdovende middelen ontmoette hij tussen een groep man- huanarokers in Spanje een neger die hem vertel de dat je ook high kon worden als je drie keer per dag op je hoofd ging staan. Bart: „Toen ben ik. gaan denken. De verschil lende omstandigheden waaronder een vergroting van de hersenfunktie en het bewustzijn experi menteel verworven kan worden, blijken een fak- tor gemeen te hebben, na melijk vergroting van het hersenbloedvolume. Daar gaat het dus om. De her senen hebben bloed nodig om te kunnen werken. Bij jonge kinderen kan dat bloed ongehinderd toe stromen omdat de sche delnaden nog niet geslo ten zijn. Het schedeldak is vliezig, de zogenaamde fontanel. Daardoor ont staat een zekere druk die het bloed naar alle her sencentra stuwt. Maar bij een volwassene is de sche del helemaal benig gewor den, dichtgegroeid. De druk is weggevallen en omdat de mens nu een maal een rechtoplopend zoogdier is, wordt het bloed door de zwaarte kracht afgeremd. In plaats van bloed komt er nu een ander vocht in de hersenen, het zogenaamde hersenvocht. Maar het be vat geen zuurstof en geen suikers. Het heeft geen voedingskracht en boven dien wordt het bloed er nog door tegengehouden ook, want waar vocht zit, kan geen bloed komen. Dus hebben de hersenen voedingsstoffen tekort. Een motor zonder benzine staat stil. Hersenen zon der bloed ook. De volwas sene staat dus geestelijk stil. Hij is niet high, maar down. niet geniaal en creatief, maar dom en passief. Kijk, en als je nu zo'n gaatje in je schedel boort, krijg je weer de fontanel van je prilste jeugd terug. De druk wordt hersteld, het her-- senvocht wordt wegge- stuwd, het bloed bereikt, weer fie hersencellen, en de volwassene wordt weer kind. dus high. Maar we durven niet. De mensen worden panisch door het taboe. Je hoofd is taboe. Daar mag je niet aanko men. We worden pas ge red als we het taboe door breken." Nu is het ook weer niet zo dat Bart Huges patent heeft op het derde oog. Uit vondsten van voorhis torische schedels met ron de of soms onregelmatige openingen die niet op na tuurlijke wijze te verkla ren zijn. leiden sommige deskundigen af dat de tre panatie een van de oud ste, zo niet de alleroudste operatie zou zijn die de mens heeft toegepast, en men knoopt er dan wel de beschouwing aan vast dat de ingreep zou zijn uitge voerd om boze geesten (krankzinnigheid) uit het hoofd te verdrijven. Bij de Inca's moeten met een extra gat hoofd in hoog hebben gestaan, want hun schedels werden aange troffen in voorname gra ven. en in Tibet en Mid- den-Afrika plachten de dragers van de hoogste funkties voor hun taak geschikt gemaakt te wor den door een gat in het voorhoofd te boren. Allemaal argumenten die Bart Huges en zijn volge lingen gretig hanteren. "En wie denkt dat het eni ge gevolg van trepanatie een individuele verrui ming van het denkvermo gen is, heeft het mis", roe pen ze in koor. "De hele godsdienst zal een andere funktie krijgen door de ontdekking van de reële mogelijkheden tot correc tie voor het hele leven van de gevolgen van de zonde val van het menselijke hersenbloed. Het is inder daad zonde om hersen bloed in de buik te laten vallen en men kan het zondig noemen om de hersenfunkties en het be wustzijn althans opzette lijk te doen verkleinen of verkleind te houden. Het diepgewortelde vertrou wen van de religieuze mens dat eens de waar heid en de werkelijkheid identiek zullen bl>jk?n, heeft zijn rationele in houd bewezen. Het men selijk leven op aarde be hoeft niet langer van de paradijselijke staat te ver schillen. De mens rest nog slechts de stap om de ge volgen van de laatste kans in de evolutie, het rechtoplopen, ten aanzien van de hersenstofwisse ling eigenhandig te corri geren." En daarom moet Bart van zijn volgelingen in het pa leis op de Dam. Daarom moeten mensen met gaat jes in het hoofd de wereld gaan regeren. Zo luidt de. boodschap die bij het na deren van de lente door Amsterdam waart. Mis schien dat de makers van het Gat van Nederland er iets mee kunnen doen? PIET SNOEREN Vlak voordat ze een gat in haar schedel zal boren kijkt dit meisje blijmoedig de toekomst in. Direct zal ze er een derde oog bij hebbe. Naast haar drs. Richard Hubner die al met een derde oog is uitgerust. De allernieuwste theorie van Bart Huges die hij op deze foto demonstreert: met een ei van albast in een karateslag een gaatje in je voorhoofd slaan.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1974 | | pagina 15