Geurens deed te lang niets HAAG GLEED NOG VERDER WEG ENORME CHAOS IN DE MEER BIJ AJAX-AZ '67 FC Den Haag wijst Vervoort de deur DEN HAAG Het bestuur van FC Den Haag is zo boos op scheidsrechter Joop Vervoort, dat het gisteravond de KNVB liet weten niet meer onder zijn lei ding te willen voetballen. Manager Eddie Hartmann belicht dit verzoek aan de KNVB met de woor den: „Door de KNVB wordt ons ver plicht alle veiligheidsmaatregelen te nemen die er bestaan, zoals hekken, honden en politie e.d. Maar wij, op onze beurt, hebben dan het recht te verzoeken de heer Vervoort hier niet meer als scheidsrechter van wedstrij den van FC Den Haag aan te stellen, om zodoende moeilijkheden te voorko men". Deze conclusie baseert Eddie Hartmann op het bij voortduring ont staan van problemen als Vervoort leidt. „We hadden dit seizoen met hem problemen bij FC Twente en de laat ste twee keren was tegen FC Amster dam ook steeds de boot aan. Eens deelde hij zelfs vier gele kaarten uit". Behalve de woede van het bestuur van FC Den Haag haalde scheidsrechter Joop Vervoort zich ook de verontwaar diging van de wit-hete supporters op en rond het Zuiderpark op de hals Sommigen dreigden zo kwaad te wor den, dat het bestuur van FC Den Haag het maar beter vond de hulp van de politie in te roepen. De auto van de heer Vervoort werd eerst naar een on bekende plek gereden en de scheids rechter volgde in een politieauto. Daarna kon de heer Vervoort de thuis reis voortzetten. Tijdens het tumult voor het resutarant deden zich ongeregeldheden voor. Een supporter gaf een trap tegen de poli tieauto, die een vrij grote deuk op liep. De baldadige en opgewonden Ha genaar werd onder arrest gesteld en in de wagen gezet. Terwijl een andere agent naar de bestuurskamer ging be stormde een twintigtal bezoekers de politieauto. Zij wierpen bierflesjes waardoor nog meer beschadigingen op traden en de arrestant kon zich weer bevrijden. De herrie bleef ook daarna bestaan, maar de politie verrichtte geen arrestaties meer. MULDER ERUIT EN DRIE GELE KAARTEN AMSTERDAM Jan Mul der stond er in de bestuurs kamer van Ajax stil bij. Voor het eerst in zijn voet balcarrière was hij uit het veld gestuurd. „Ik heb dit nog nooit meegemaakt", al dus Mulder, die verder over het voorval liever niet al te veel wilde loslaten. „Ik heb met Van Praag afgesproken er niet te veel over te zeg gen. Hij vond dat beter en hij heeft die zaken wel meer bij de hand gehad. Ik denk, dat ik het voorjaar in mijn kop heb". „Ik heb duidelijk, met de grensrechter, waargeno men, dat Mulder een tegen stander heeft geslagen", verduidelijkte scheidsrech ter Geurens na afloop. „Daarom heb ik hem er uit gestuurd. Gele kaarten heb ik gegeven omdat Keizer tot driemaal toe weigerde een vrije trap over te ne men en aan Van Dord om dat hij de bal wegtrapte. Van AZ heb ik Meijer opge schreven omdat hij shirtje liep te trekken", aldus Geu rens. AMSTERDAM Het milde zonnetje had scheidsrech ter Geurens met vreedzame gevoelens naar Amsterdam begeleid. Helaas vonden zijn voorjaarsgedachten wei nig begrip bij de spelers van Ajax en AZ'67, die op „dankbare" wijze gebruik maakten van de vriendelijke stemming van Geurens. In de beginfase bleek al over duidelijk dat een aantal spelers helemaal niet vreed zaam gestemd was en elkaar het leven bijzonder zuur wenste te maken. 1 Ruud Suurendonk, de ex-Aja- j cied, ging daarbij voorop in I onoirbare praktijken, waarte gen de heer Geurens uiterst clement optrad. Met andere woorden: niets deed. Het heeft de wedstrijd bijzonder onaan genaam beïnvloed, niet alleen speltechnisch, maar vooral als j kijkspel. Aanvankelijk had het er de schijn van, dat beide teams er iets goeds van wilden maken. Ajax, superieur, eta leerde zijn technische be kwaamheden maar al te graag, maar AZ'67 gaf pittig partij en dwong Aja* diep in de technische buidei te tasten. Een blunder van Suurendonk hij zou er nog vele maken .gaf Mulder in de negende minuut een vrij veld en het was een klein kunstje de score te openen (1—0). Vlak daarop kreeg Rep na een misser van aanvoerder Meijer ook een kans, maar hij schoot te gen de paal. Neeskens, feller dan ooit, zag zijn harde schot schitterend gestopt door Vooys, Haan testte ook de kwaliteiten van de Alkmaarse doelman. AZ'67 moest wei terug, maar deed dit niet op angstige wijze. De uitvallen bleven gevaarlijk, zoals Stuy bemerkte toen hij ternauwernood een inzet van Kist kon verwerken. Maar toen was reeds de kiem gelegd voor de latere onregelmatigheden, doordat Geurens onvoldoende reageerde op de felle botsingen tussen Wildbret en Kist ener zijds en Neeskens anderzijds. Wel gaf hij Van Dord een boe king voor het feit, dat deze. nadat het spel dood was, een bal wegtrapte, kreeg Meijer dezelfde straf, omdat hij Rep te innig omarmde, maar dit waren incidenten, die eigenlijk geen naam mochten hebben. De vlam sloeg in de pan toen Ajax, na de zoveelste overtre ding van Suurendonk, een vrije schop mocht nemen. De spe lers van AZ namen niet de voorgeschreven afstand in acht, de scheidsrechter rea geerde niet en toen namen de Ajacieden het recht in eigen hand. Er werd geduwd, de bal Te lang wachtte scheidsrechter Geurens om in te grijpen toen het bij AJax—AZ al geruime tijd hommeles was. Hier doet hij het wel: gele kaart voor F e: Keizer. werd weggetrapt, maar Geu rens bleei laconiek toekijken. De vrije schop werd genomen en daarna reageerde Geurens wel- Hij liet hem overnemen. Maar het kwaad was geschied, een kwaad dat in de tweede helft tumultueuze vormen aan nam en met voethal weinig meer te maken had. Het had zo nu en dan meer weg van ordinair straatvechten. Vuisfenwerk Rep werd in de grond geboord en Geurens kon niet anders dan een strafschop geven. G?r Mühren schoot te zacht en als een' tijger stortte Vooys zich op de bal. De ploegen reageerden totaal negatief en gebruikten hun vuisten met de regelmaat van een goed geolied uurwerk. Zeven minuten na de „misser" van Mühren, werd Haan bin nen de lijnen „gepakt" Op nieuw strafschop. Maar AZ'67 nam geen genoegen met de be slissing en tien spelers om ringden de fluitist die to taal van de kook was. Spelers van Ajax mengden zich er tus sen en er vielen harde klap pen. Alleen de twee öoelverde- digers bleven buiten het strijd gewoel, dat de vorm aan man van een complete rel. Het slachtoffer hiervan werd Jan Mulder, die blijkbaar een klap uitdeelde toen Geurens vlak bij hem stond. Hij ward naar de kleedkamer verwezen. Nadat dit oponthoud zo'n^ vijf minuten had geduurd werd toch de strafschop genomen. Neeskens kogelde ziedend hard de bal in de bovenhoek: 2—0. Aanfluiting Wat zich daarna afspeelde was een totale aanfluiting van het voetbalspel. Scheidsrechter Geurens was nergens meer en onder gejoel van het publiek dat de zitkussentjes in grote hoeveelheden op het veld liet neerdalen, verliet hij zonder de onderbrekingen bij te tellen het veld. Seoreverloop: 9. Mulder 1—0. 52. Neeskens (strafschop) 2—0. Scheidsrechter: Geurens. Toe schouwers: 1G.000. Ajax: Stuy; Sum Blankenburg. Kr< kens, Ger Mührei ren). Mulder, K Dord, Nees- Mtlh- AZ'67Vooys: Suurendonk. Vries. Mijer. Vonk: Kist, NVildt NygaardHoogesteger. Vre< Boze gezichten van spelers van Ajax. afwerend gebaar van Geu rens en een zich afwendende grensrechter Van Dijk. Weer een onverkwikkelijk moment in De Meer. ssnn FC Den Haag, met Mansveld op kop. zit achter scheidsrechter Vervoort aan om hem ei schop af te dwingen. Hij weigert echter, hoewel hij kort er voor wel aan FC Amsterdam e P'l schop toe kende. Kees Bregman is doorgebroken en de Amsterdamse verdediger Koopman blokkert hem duidelijk. S Toch zal Vervoort deze overtreding, binnen de beruchte lijnen begaan, niet bestraffen met een strafschop. DEN HAAG Het glijtempo van FC Den Haag neemt een steeds grotere snelheid aan. Zelfs met de eindelijk weer herstelde Aad Mansveld in haar midden kon de ploeg van trainer Evert Teunissen niet tot stilstand komen op de steeds steiler en ruwer wordende skihelling, die de laatste maanden in Den Haag werd opgeworpen. „Wat nu?", zeiden de meest vurige sup porters van FC Den Haag (6000 gisteren toch nog), na het nieuwste debacle te gen FC Amsterdam: 01. Zij hadden gehoopt, drie weken na de katastrofe te gen Roda JC (05) eindelijk weer eens een winnend elftal aan het werk te zien. En de mogelijkheden daartoe leken vol op aanwezig. Aad Mansveld, die maan denlang werd beschouwd als de redder uit de nood, zou zijn come-back maken en er leek genoeg stimulans alleen van zijn aanwezigheid al uit te gaan. Teunis sen verwoordde dat optimisme de afge lopen vrijdag: „Er is fijn getraind. Er is weer volop stemming in de ploeg". Maar die illusie werd gisteren wreed de grond ingeboord. En wel door één man, scheidsrechter Joop Vervoort. Toen ie dereen net begon te geloven in een steeds duidelijker dominerend FC Den Haag hanteerde hij de „valbijl". Een kwartier na het begin reeds gaf hij een strafschop die eigenlijk geen strafschop was. Goed, voorstopper John Dusbaba sprong wat ruw om met de bijna door gebroken Leen van der Merkt maar de overtreding die hij daarbij gemaakt zou hebben was volgens bijna ieders waar neming geen elfmetertrap waard. Een indirecte vrije trap wegens obstructie zou een beter besluit zijn geweest. Maar Vervoort, die snel een strafschop geeft, wilde niet meer op zijn beslissing terug komen: Theo Husers schoot moeiteloos raak: 01. Kenmerk Dit wapenfeit kenmerkte het verdere verloop van de niet oninteressante wed strijd. Het publiek in het Zuiderpark, dat al moeite had met het toekennen van deze strafschop, viel steeds meer „onbegrijpelijkheden" op en het was op het laatst niet meer bereid zich dat te laten welgevallen. Scherpe en minder scherpe toespelingen op de houding van Vervoort werden over en weer hoor baar, tot het onbehagen zelfs luidkeels van de tribune galmde. Voor FC Den Haag een uiterst onplezie rige zaak. De spelers waren tot de vin gertoppen geladen en bleken bereid tot het uiterste te gaan om de toeschouwers eindelijk weer tevreden te stellen. En dan nog het liefst natuurlijk in de vorm van een zo broodnodige overwinning, waaruit vertrouwen geput zou kunnen worden. Maar door de voortdurende be slissingen, die niet pasten in de geest van de wedstrijd, werd onnodige irrita tie opgewekt. En die ergernis liep enorm hoog op, zelfs Aad Kila werd er het kind van de rekening van. Hij kreeg een gele kaart, toen hij Visser aanpak te. Deze terechtwijzing was een duidelij ke zaak, al zou het van Vervoort ver standiger zijn geweest dit exemplaar eerder te laten zien. Dusbaba en de nog onwennig opererende Mansveld kwamen eerder voor het „geel" in aanmerking. Ook FC Amsterdam telde twee boosdoe ners (Koopman en Jansen) die onbegrij pelijk genoeg buiten schot bleven. Oorlog Trainer Pim van der Meent sprak later van „oorlog". Hij had gelijk de wed strijd zo te karakteriseren. „Vroeger zou FC Amsterdam onder deze druk verloren hebben", zei de natuurlijk blije trainer, die dit als een groot winstpunt voor de toekomst opgaf. „We kunnen oorlog voeren en er rustig onder blij ven". Maar FC Den Haag niet. Door ai- les wat er op het veld gebeurde en ei genlijk niet mocht verdween het ritme op het elftal. Vanaf dat moment kwam het nianko van FC Den Haag aan het licht: Wéér konden er geen goals ge maakt worden, omdat ds échte spits ontbrak. Trainer Teunissen trachtte ditmaal via een versterkte middenrif (De Zoete, Lochtenbergh, Van Vliet en Kila) door te drukken. Die opzet was niet onver dienstelijk. Kila en met name Van Vliet werkten als paarden voor een behoorlijk resultaat. Maar door dat „ongelukje" van Dubasa, die later zou uitgroeien tot een uitblinker, brak er toch iets. Het overwicht van FC Den Haag bleef welis waar zichtbaar maar het was net of er een brokje overtuiging verdwenen was. Vooral in de spits, waar Bregman en Bres keihard werkten, dat moet gezegd worden. Kees Bregman kreeg voor de rust zelfs nog een levensgrote kans op de gelijkmaker. Hij brak in zijn eentje door en werd vlak bij het strafschopge bied nog net gepakt door Koopman. Met moeite bleef de Hagenaar op de been en schoot zelfs nog, te zacht natuurlijk om doelman Jongbloed te verrassen. Veel professioneler zou zijn geweest wanneer Bregman zich zou hebben laten vallen. Dan had Vervoort waarschijnlijk niet meer om een strafschop heen gekund. Ook het spelverloop in de tweede helft was van hetzelfde laken een pak. Weer bezat FC Den Haag een lichte veld- meerderheid, die niet benut kon worden. Waarna voorzitter De Stoop uiteindelijk grinnikte: „FC Amsterdam wordt door een voorzitter opgejut, maar FC Den Haag door twee directeuren. Dat was aan het spel van vandaag te zien." HANS DE BRUYN Scoreverloop: 20. Husers 01 (straf schop). Scheidsrechter: Vervoort. Toe schouwers: 8000. F.C. Den Haag: Thie; Wijngaarde, Mansveld, Dusbaba, Korevaar; Van Vliet, De Zoete (Storm), Lochtenbergh, Bres, Bregman, Kila (Ling). F.C. Amsterdam: Jongbloed; Flinke- vleugel Fransz, Koopman. Bianchi. Van der Merkt. Visser, Dekker, Husers, Jan sen, Van der Lem.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1974 | | pagina 18