Anti-geneeskunde kondigt zich aan 1USSJ #7£RR^ MAANDAG 4 FEBRUARI 1974 LEIDSE COURANT PAGINA 7 MEDISCHE RUBRIEK Na de term „antipsychiatrie" begint nu ook het begrip „anti- geneeskunde" meer en meer door te sijpelen in de medische wereld. Zoals bij alle begrippen die nieuwe inzichten trachten te verwoorden, is ook de inhoud van dit nieuwe woord niet steeds even duidelijk en klaar omschreven. Terwijl de moder ne geneeskunde op het eerste gezicht van succes naar succes wandelt, gaan er voortdurend meer stemmen op die al deze triomfen kritisch bekijken. Bij naaer onderzoek lijken de barsten in de witmarmeren tempel van de klassieke geneeskunde talrijker en breder te worden. De geneesheer die bewust zijn beroep uitoefent voelt zich meer en meer gefrustreerd omdat hij zich bijna machte loos voelt ten overstaan van een reeks problemen die onze ge zondheid bedreigen en aantasten. De aantasting van ons leef milieu en de beschavingsziekten vormen hiervan de grote brok. De natuur wordt ieder jaar meer aaneetast. De resultaten van wetenschao en techno'oeie bliiken dikwiils maar sch'lno- verwinninpen te z'in, want ze hebben niet ze'den een afteke- ling van het natuurlijk leefm'Feu voor trpvolfr. Een kleine green uit een lange liist vergiftigde gassen bedreigen de mens in steden en industriecentra. Roofbouw on bossen en wouden: scheikundige afval doodt planten en dieren in rivieren en me ren. Vaste afval draagt b:i tot verontreiniging door infiltratie, pis- ting en een toename van knaagdieren. Zeewater wordt ver vuild door rivieren en schenen. Giftige spro°:stoffen in de landbouw, antibiotica en hormonen in de voeding, lawaai, stress, toenemende misdadmhe'd. onevenwichtige voedine fte vet. te vee', te slechte SDre:d'ng van do maalt"«denV natuur gebieden definitief uiteengereten door het net van de autowe gen. enz. Telkens als het leefmilieu, bron van lichamelijk en geestelijk welzijn, geschonden wordt moet het menseliik orcan-sme zich aanoassen om zelf niet uit zijn evenwicht geduwd te worden. Deze aanoassinigen ziin zelden positief en gaan meestal re- paard met een verder afknagen van essentieel menselijke v/aarden. Prof. Jean Bernard in „La dernière Chance de la Medicine" verklaart dat de huid:ge geneeskunde af te rekenen heeft met vier grote problemen: kanker, hart- en vaatziekten, aangebo ren misvormingen en geestesziekten. Alhoewel moeilijk kan beweerd worden dat deze aandoeningen enkel te wiiten ziin aan de beschaving, is er een niet te loochenen wisselwerking die n:et zelden negatief uitvalt. Sigarettenrokers lopen 12 maal meer kans aan longkanker te sterven dan niet-rokers. Kanker van het strottenhoofd is 10 maal hoger bij rokers dan bij niet rokers. Voor kanker van de mondholte is dit zes maal, voor slokdarmkanker vijf maal en voor blaaskanker twee maal. Indien het aantal rokers op nul zou gebracht worden, dan zou het aantal longkankers met 90 procent dalen. Het verder ver dwijnen van de natuurlijke selektie maakt het probleem van de aangeboren misvormingen ieder jaar nijpender. Het seden tair leven, overvoeding, roken'en stress bevorderen de hart en vaatziekten. De psvchiaters vragen zich af wie psychisch gestoord zijn, hun patiënten ofwel de maatschappij, die behal ve koelkasten en auto's, ook nog overspanningen en zenuwin zinkingen produceert aan de lopende band. Bij deze lijst van beschavingsziekten zouden we zeker de auto-ongevallen ,de drugs en het toenemend aantal zelfmoorden willen bijvoegen. In „Public et santé publique" geven o. D'Elme en A. Gins- bourg een karikaturale beschrijving van de huidige genees heer: ,.De arts van vandaag herstelt mensen wier gezondheid door de levensomstandigheden werd aangetast. om ze zo vlug mogelijk opnieuw naar de pijnbank te sturen". Dit gevoel is reeds geruime t:jd aanwezig bij de psychiaters maar begint nu ook naar de andere medische takken over te waaien. Men begint aan te voelen dat het zo niet verder kan, dat de huidige geneeskunde herzien fhoet worden, dat er misschien een andere aanpak mogelijk is, dat er misschien altenat:even bestaan. De specialist loert met toenemende aandacht door een sleutel gat naar een steeds inkrimpend gedeelte van ons lichaam ter wijl hij .bewust of onbewust, aanvoelt dat de patient als per soon hem ontsnapt. Maar ook de huisarts voelt zich weieens geïsoleerd (afhankelijk van organisatie van geneeskunde in een bepaald land) en niet meer opgewassen tegen de proble matiek van zijn zieken die steeds ingewikkelder wordt en ste'eds meer doorweven is van sociale problemen waar hij geen vat meer op heeft. En hier komt de antigeneeskunde op de proppen. Niet zozeer als een geneeskunde „tegen" iets, maar eerder als een andere aanpak. Een geneeskunde en een geneesheer die meer geëngageerd zijn, preventief gericht, mede-verantwoordelijk voor het leef milieu, de natuur en de arbeidsvoorwaarden. Een geneeskun de die d ezieke of de potentiële zieke een aktieve rol toekent in het bevorderen.,het behoud en het herstel van zijn gezond heid. Een geneesheer- patiënt waarbij de patiënt geïnformeerd wordt en als waardige gesprekspartner aanhoord wordt omdat het tenslotte over zijn gezondheid gaat. Een geneeskunde die de patiënt weer ziet als persoon. Een geneeskunde die een globale, voortdurende en een geïn- tergreerde behandeling verschaft. Geen geneeskunde' die enkel het lichaam van een patient weer zo vlug mogelijk gesmeerd doet lopen maar wel een genees kunde die een bepaalde persoon soepel doet draaien in een be paalde maatschappij. Tenslotte een geneeskunde waarvan de toekomst voorbereid wordt door geneesheren, in samenspraak met paramedici en burgers, om alzo te komen tot een demo- kratische aanpak van stedebouw, leefmilieu, opvoeding, strijd tegen alkohol, drugs en tabak en vele andere ziekmakende faktoren van de welvaartsmaatschappij. Deze geneeskunde is nog niet voor morgen, maar de gedach ten zijn al aan het gisten. California Mascara bij Max Factor VROUWELIJKHEDEN In het bad gaan is niet alleen je schoon boenen, maar ook een soort relaxen. In deze tijd van pillen en drankjes om de zenuwen te bedaren Is het bad een „terug naar de natuur", wat soms heel goed helpt voor kleine kwaaltjes. Een warm verblijf in badwater met thym, dennenaalden of eucalyptus helpt fagen verkoudheid. Een bad met lindebloesem (ook goed om thee van tezetten) zorgt voor een verkwikkende slaap. Valeriaanwortel (be staat ook in druppeltjes in het badwater zou rustgevend werken. Dan de kamillen! In vroeger tijden gorgelde men ermee om keelpijn weg te werken. Welnu, de kamillen zijn terug als mid del tegen krampen en ontste kingen (spoelen met kamillen- thee, als een kies opspeelt) Ro zemarijn in het ibadwater sti muleert de bloedomloop. Muntblaadjes versterken de huid en de geur ervan is op wekkend. Ook het schuimbad is een plezierig middel om zichzelf op te krikken. Bij de drogist zijn kruiden te koop, die al jaren geleden in het ver geetboek zijn geraakt, maar er nu weer worden uitgehaald, omdat we leven in de tijd van de VEREENVOUDIGING. Vergeet niet bij alles wat u zelf invriest de datum op 't pakje te zetten. Bewaar de verschillen de levensmiddelen (en vooral vlees) niet langer dan staat aangegeven in het boekje dat u gekocht hebt bij de aanschaf Jacques Esterel lanceert als nieuwe lijn voor lente en zomer 1974 de „hoepel" (Ligne Cer- c eau). van een 3-sterren koelkast (die niet hetzelfde is als een diep- vrieskast)D iepvriestempera tuur is tenminste 18 gr. C. Een huishouddiepvrieskast ver bruikt niet veel meer dan een gewone koelkast d.w.z.100-200 Watt, afhankelijk van het ge bruik. Is de vrieskist al leen gebruikt wordt voor het bewaren van diepvriesproduk- ten (dus al bevroren) zal het aggregaat minder stroom ver bruiken dan wanneer er regel matig zaken in gaan die nog moeten worden ingevroren.We moeten weer zuinig zijn! Kam en kleur de wimpers in één handeling en krul ze met een. California Mascara plus kam van Max Factor is een mascararoller met een kam metje aan het uiteinde inplaats van een borsteltje, (kammetje langzaam uit de huls trekken). Om gasten te verwennen een makkelijk menuutje: een laag aubergines in boter smoren en dit afdekken met een laag champignons en gemalen kaas. Breng een tweede laag van de zelfde ingrediënten aan en a'.s het er smeuig uitziet een blik onverdunde champignonsoep over de massa uitgieten. Op dienen met stokbrood en een landwijntje. Om tegen het voorjaar het huis een beetje op te frissen introduceren coutu rier Frans Molenaar en Flexa (verf'fabriek) vijf „hautes cou- leurs" (zoa's ze d'e noemen): zwart, groen, geellila en oran- je. In de tinten van de verf werden door onze topmanne- quins jurken getoond, die erg mooi waren. Daarna mocht de bijna vo'tallige modepers in Frans' salon (groot p'astic kleed op de v'oerbedpkk'ng van grijs ve'oursï met F'exa- verf een „schi'derij" maken. Een dol'e boel. Nu eens de mod-eredactrloes on he*, s'nnne koord met het penseel inolaats van met de ballpoint. A's win nares werd door schilder Ca •■el WiT'nk fin bmin !e-en jas:e> free lapce jonrna'iste Poeli Mever aangewe-en. Willin'-'s vrouw Ma'hilde zat in een soort Chinese gewatte°rde k'eurig e jastotoodeenke's k'euriee jas tot oo de erke's met twee gebeeldhouwde kop jes van haar e'®en "ez.icht oo de revers, belangs'el'end toe te kijken Pari'se. cout"r:«- Jaques Fsterel lanceert als n'euwe liin voor lente/zomer 1974 de „hoepel" (Ligne Cer- ceau) PAULUS DE BOSKABOUTER - Het Blokkenplan Door JEAN DILIEU H-85 Weer was Eucalypta gevloerd door vast te sjor/en, die hem bij de aanval van één van haar eigen houtblokken en weer Eucalypta ontschoten was. De heks lag kregen Oehoeboeroe en Salomo een haast voor oud vuil op de grond en Paulus riep: ten. Daarna knielde het boskaboutertje neer bij de gevallen heks en smeerde haar harde kollekop zorgzaam in. terwijl hij onbedaarlijke lachbui. Maar wie er niet „Nu of nooit", waarna hij haastig zijn zalf- zachtjes zei: „Hoe is dat? Lekker hé? Let meelachte. dat was Paulus. Hij gunde zich pot opraapte. „Ze zól merken dat het nauwelijks de tijd om zijn broekriem weer heerlijk zalfje is", mompelde hij vastbeslo- maar eens op hoe je daar van opknapt". SUSKE EN WISKE - „Het Ros Bazhaar" DitisQoedmrkteutersjHttljuist. die noï niet veel karn Moeteen*? dikpjit voelen1^ LUCKY LUKE - DE PREMIEJAGER Maandag 4 februari Koninklijke Schouwburg 20.15 ,.De wilde eend" (Toneelgroep Glo be) Congresgebouw: 20.30 uur, Concert door het Nederlands Kameror kest. Dinsdag 5 februari Koninklijke Schouwburg 20.15 Paul van Vliet met zijn Engelse show „The truth behind the dy kes" HOT 20.30 „Baal" (Toneelgroep Baal) (J) Diligentia 20.15 „Téte a Ted 3" door Ted de Braak en Sylvia Alberts Congresgebouw 20.15 „Die Jahres- zeiten" door Cantamus Alati o.l.v. Willem Bruinsma m.m.v solisten en het Gewestelijk Orkest voor Zuid Holland. (J) APOLLO: The legend of Heil hou se (18) 12.15. 2.30, 7.00, 9.15. ASTA: O. lucky man (18) 2.00 8.00. BIJOU: 'n Moordspel (18) 2.00, 7.00, 9.30. CAMERA: The Canterbury tales (18) 2.15, 7.30 CINEAC: 101 Dalmatiërs (a.l.) 9.30, 11.30, 1.30, 3.30. Naakt over de schutting (14) 5.30, 7.30, 9.30. CORSO: Live and let die (14) 2.00, 7.00, 9.30. DU MIDI: The Poseidon adventure (14) 8.15. Asterix en de helden (a.l.) wo. 2.00. EUROCINEMA: 't Is een gekke, rare, dolle, dwaze we reld (a.l.) 1.45, 7.45- wo. 3.45, 7.45 Zoetwatermatrozen (a.l.) wo. 1.30. FLORA: Justine (18) 2.00, 7.00, 9.15. KRITERION: La nuit americaine (14) 3.00, 7.00, 9.30. METROPOLE: Jesus Christ superstar (a.l.) 2.00, 7.00, 9.30. ODEON: De avonturen van Rabbi Jacob (a.l.) 2.00, 6.45, 9.15. OLYMPIA: Once upon a time in the west (14) 2.00, 8.00. PASSAGE: Live and let die (14) 2.30, 7.00, 9.30. REX: De avonturen van Rabbi Jacob (a.!.) 9.30. 11.30, 1.30, 3.30, 5.30, 7.30, 9.30. ROYAL 70: Karate Chen (18) 2.0, 8.00 STU DIO DE LUXE: Vrolijke on tucht in Tirol (18) 2.15, 7.15, 9.30. STUDIO 2000: Drijfjacht (18) 7.00, 9.30 beh. di. Winnetou tegen de witte buffel (a.'l.) wo. 2.00. DE UITKIJK: L'amour l'a- près midi (18) 2.30, 7.00, 9.15. DELFT CITY: The graduate (18) 2.30, 7.00, 9.15. CITY SELECT: Schreeuw zonder antwoord (18) 2.30, 8.15. wo. 8.15 Winnetou het grote opperhoofd (a.l.) wo. 2.15. DELFIA: Mondo Canibale (18) 2.30, 7.00, 9.15. DOELEN KINO: Rode zon over de Bosporus (18) 2.30, 7.00, 9.00. FLORA: (S)ex- plosies aon het front (18) 7.00, 9.15. STUDIO D: Once upon a time in the west (14) 8.00. Fritz the cat (18-FILMLIGA) di. en wo. 23.30. AFLEVERING 45 ACILA 2 100 zw Los Angeles nr Yo- ko.'Kima, ALCOR 4 le RoUerdnm. ALKMAAR 4 le San Juan ver».. AM STELLA ND 3 1c Santos. ARCHI MEDES York. CAPULONIX 3 vn Halul cil. nr- Mombasa. CARTA- GO 3 vn New Orleans nr Tela. CAS- TILLA 2 le Los Angeles. CERES 5 IINULIA 2 t.a i CORAL MA EANDRA 3 te Ro '.crdam. DIONE 3 4'T no P mar.bo nr Bonny. HEEMS KERK 2 vn Rotterdam nr Air, er- d- i.i, KATKLYSIA 3 vn Rotterdam nr zee, KHAS1ELLA 4 le S'.anlow. KOROVINA 2 vn Bajo Grande nr Philadelphia, MARNE LLOYD 3 te Barcelona, MERCURIUS 3 390 no Georgetown nr Rotterdam. NEDER LINGE 2 vn Rotterdam nr Bremen. NIEUW AMSTERDAM 3 vn Los An- „Als mrs. van Groeben er niet was, dan ging ik er mor gen met je vandoor," zei William om haar niet teleur te stellen. „Ja, maar waar naar toe? Misscsien kan Je een betrek king krijgen. Je kunt lezen en schrijven en je bent sterk." Maar al zei ze dit, ze wist dat het hopeloos was. Er heer ste ontzettende werkeloosheid in Londen en William had haar verteld, dat mrs. van Groeben hem had be loofd, dat hij eens butler zou worden. Mrs. van Groe ben scheen haar hoe langer hoe meer als een reuze ko los de weg naar hun geluk te versperren. „Houd je van me. William?" Emily had d;t nog nooit durven vragen, maar het was voor haar opeens ontzettend belangrijk om precies te weten, waar het op stond. „Dat weet je toch wel. Ik vind je het knapste meisje, dat ik ooit heb gez en." ..Maar voel je hartstocht voor mij? Of vind jc mii alleen W rap r CL. PER LAND 1 -O „nu B nr Smnboja. TALAMANCA 4 C.uayaqut VIVIPARA 2 moest er zwaar over nadenken, „la", zei hij, d hf s an ie." Ze waren zich beiden heel goed bewust van de weinige overtu ging in zijn stem. „Ik voel een grote hartstocht William Ik dacht nooit, dat mij zo iets zou overkomen, als deze hartstocht. Daar voor was er niets in mijn leven, William, helemaal niets. En nu doet het mij pijn, omdat het zo hevig is." ,,'t Komt best in orde. Ik zal wel voor je zorgen, Em." „Hoe? Hoe wil je dat doen? Wat kunnen we doen. Willv. er is geen plaats voor ons." William haalde zijn schouders op. Emily scheen het pret tig te vinden de dingen somber in te zien. „Je doet vaak zo zielig, Em." „Zou jij dat niet zijn. Ik bezit niets in de wereld behalve Jou. Mijn moeder stierf in het armenhuis. Mijn ene broer is in Amerika, de andere sneuvelde in de Afri kaanse oorlog. Twee van mijn zusjes stierven voor ze konden lopen en van de twee. die het overleefden, is er een in het klooster en de andere is met een paarden koopman weggelopen. Pa is ook al twee Jaar dood. Er is heus maar bitter weinig over voor mij." Het werd donker en hij sloeg zijn arm om haar heen.Ze nestelde zich tegen zijn schouder. Na een poosje vroeg hij of hij haar mocht kussen. „We moesten het niet doen. Het is fout. Maar ik voel zo'n hartstocht voor je, William." En toen kusten ze elkaar voor de eerste keer. Mevrouw van Groeben had In Afrika geleerd haar be dienden als huishoudelijke objecten en min of meer als haar eigendom te beschouwen. Ze had een goed wer kende gohelme dienst In haar huls, gebusoerd op angst en omkoperij. Toen ze hoorde van William en Emily, maakte ze zich niet erg druk erover. Ze kende William te goed. Ze liet hem bij zich komen, toen ze in haar boudoir haar haar aan het borstelen was. Ze wist, dat hij haar aanbad en erg beïnvloedbaar was in zulke intieme omstandighe den. Ze wees hem vriendelijk erop, dat er belangrijker dingen In het leven waren dan een vrijpartijtje met een werk meisje. Ze maakte het hem duidelijk dat'dit niet ver standig was voor iemand, die vooruit wilde komen. Toen stak ze haar slanke blote arm uit en voelde aan de revers van zijn rokjas. X,,Dit uniform is vc. ile cn en afgedragen," zei ze en ze liet haar ochtendjas een beetje openvallen. ,,'a mevrouw." zei W'lliam. Ze wisten beiden dat bef he- lc- aa' niet waar was. "e be t zo'n rappe jor-en, we zullen een nieuwe vnnr je 'aten r u on. .le kunt m j hc pen met de stof en de leek net een kat. wie een bakje room >"fd „Arme mr. Harris, hij wordt oud. Hij kan niet meer zo veel als hij wel zou willen, en ik vind dat de man, die hem moet gaan helpen een nieuw uniform verdient. vind je ook niet William?" „Ja mevrouw." „En over die andere kwestie moet je niet meer denken. Het heeft toch niets te betekenen?" Ze keek hem met haar speciale lachje aan. „Nee mevrouw, helemaal niet," stelde William haar ge rust. „het was maar een grapje." Lady Marjorle hield er niet van zich met het prtvé-Icven van haar gedienstigen te bemoeien, maar nadat mn. van Groeben haar had opgebeld over de palfrenier en Emily, besloot ze dat het toch vriendelijker was de toe stand aan Emlly zelf uit te leggen. Het was een af ;chuwelijk onderhoud. I.ndy Marjorle leg de zo vriendelijk als ze kon uit, dat Emlly William niet meer mocht ontmoeten, want dat hij anders zou wor den ontslagen zonder getuigschrift. Emily stond zo stijf als een stok met gebalde vuisten, to taal in de war. „Jullie zijn allebei nog zo Jong," zei lady Marjorie. „Jul lie hebben Je hele leven nog voor je. De pijn, die je nu voelt gnat voorbij. Je zult leren het uit Je gedachten te zetten. F.en hartstocht brandt zichzelf op. geloof me." Het had voor Emlly een grote troost moeten zijn, dat haar meesteres zo lief en meelevend was en zelf door net zo'n hel was gegaan. Maar helaas kon ze William niet vergeten en haar hartepijn werd zo erg, dat ze be sloot ondanks alles contact met haar geliefde te zooken. Rose, die haar wilde troosten, zou oen brief schrijven. „Wat wil je dat ik schrijf, Emlly?" „Lieve Moeder Gods, ik weet niets van schrijven. Zei maar .Wi"!am'," maar verder kon ze niets bedenken. „Beste Wi'llnm," stelde Rose voor. „Het is ons verboden e'kaar te zien. maar ik houd nog van je en denk iederf dat» aan je." Ze beet op haar pen. En de"' „Ah )e nog van mij hou-U...." „Nee p - zei Fn 'y. ,.s-hr:jf alleen maar: Jij bent al les wat er nog over k Zeg dat Je van mij houdt.' Aolb- hill." W-i" f'-'*' Te nnam?" t. fe Dat v-t Ik niet," gaf zt r>ar weet, o Fn juist r.u Er-i'v haar medeleven zo broodnodig had scheen mrs. Bridges er een genoegen In te scheppei om het arme k nd van de vroege morgen tot de lat- avond af t- b'affcn en achterna te zitten

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1974 | | pagina 7