Rekensommetje maakte eind
aan rondedans van Rembert
Ceulemans
na pauze
moreel
ten onder
tegen
Hans Vultink
„BLOKKEER VERRAST
DOOR ENTHOUSIASME
VAN TOESCHOUWERS"
3
Chaos
groter
Raak SFC en Van Kouten roede verder
BELGEN WAANDEN ZICH IN VOLGENDE RONDE
Johan van der Haar ontevreden
MAANDAG 21 JANUARI 1974
TORHOUT. De rondedans,
waarin allen zich stortten die
maar enigszins bij Rembert
waren betrokken, duurde
slechts kort. Het nieuws, dat
Blokkeer op punten toch naar
de volgende ronde zou gaan,
werd eerst ongelovig aange
hoord. Het liefst hadden ze de
cijferaars die tot die conclusie
waren gekomen de mond ge
snoerd. „Ja maar", hakkelde
Roger Maes, de Belgische aan
voerder, aarzelend, „in uitwed
strijden gelden de punten toch
dubbel". Zijn woorden werden
al lang niet meer overstemd
door de supporters die na de
laatste smash gek van vreugde
waren uitgebarsten in een or
gie van lawaai. De vergissing
van Maes-hlj vergeleek met
voetbal, waar die regel wel op-
gaat-bracht zelf) Johan van
der Haar aan het twijfelen.
„Ze zeggen, dat de punt'-'
dubbel tellen", sprak hij in
eens onzeker. Een eenvoudig
rekensommetje (na de neder
laag in België waren de set
standen gelijk: 44. In punten
won Blokkeer 97—93) bracht
opluchting.
De trainer van Stariift Blok
keer kon weer lachend denken
aan de halve finales, dn Rijs
wijk gespeeld. Maar: er moet
echt wel wat gebeuren. We
moeten hard werken aan de
aanval. De moet het weer zo
briljant worden als vroeger.
En er moet harder gevochten
worden". Van der Haar zin
speelde op de ineenstorting
(154) in de laatste set. „De
ploeg is in slaap gesust. Ze
dachten: we redden het wel".
Het was zijn eigen schuld. De
tainer immers was het ge
weest, die voordat de vierde
set begon had geroepen dat
één punt al voldoende was. Re
den voor Frank Constandse
om, toen Blokkeer scoorde jui
chend zijn armen op te steken,
't Typeert de Rijswijkse volley-
balploeg, dat er nog maar drie
punten aan toe werden ge
voegd. Van der Haar boos:
„Ze hebben zich in laten pak
ken", om er direct aan toe te
voegen dat hij beter niets had
kunnen zeggen van dat ene
punt.
Inspiratie
Routinier Tinkhof wilde niet te
kritisch zijn. „Psychologisch",
drukt hij zich mild uit, „was
het niet zo best, dat er van de
kant werd gezegd dat er nog
maar een punt nodig was. De
inspiratie was meteen weg,
jammer genoeg. Want het
blijft toch een leuk trainings
partijtje". Joop Tinkhof denkt
dan ook al aan de halve fina
les, -vaattin Blokkeer is inge
deeld met drie Oosteuropese
ploegen. Wat hem betreft is
het niet de gelegenheid om
eens wat extra's te doen.
„Nee, met drie keer trainen
'.itten we al aan de limiet.
Misschien dat een oefenwed-
Joop Tinkhof wees de beschul
digende vinger op Van der
Haar voor de ineenstorting in
de vierde set. „De inspiratie
was meteen weg, jammer ge
noeg".
Johan van der Haar: „Ik had
beter niets kunnen zeggen van
dat ene punt".
itrijd meer resultaat heeft".
Bet duel in Torhout mag, vol
gens de 26-jarige routinier
geen maatstaf zijn. „Zo zullen
we in Rijswijk natuurlijk niet
spelen. Elke wedstrijd is dan
belangrijk".
En: „Ik beschouw volleybal
als een hobby. Het moet een
leuk tijdverdrijf blijven". Niet
bepaald een hechte basis voor
successen in het Europa Cup-
volleybal. En ook geen stimu
lans voor Van der Haar, die
ter voorbereiding aan „hard
werken" dacht. Misschien, dat
de woorden van manager
Geert Bonte van Rembert ver
zachtend werken. Hij loofde:
„Blokkeer is een zeèr goede
ploeg. Groen heeft mij niet zo
kunnen bekoren, maar die
Vink is fantastisch. Ze zullen
het ver brengen. Hij sprak
zijn woorden, toen de roes van
Rembert had plaats gemaakt
voor bezinning. Langzaam be
vrijdden de Belgische helden
zich uit de kluwen van suppor
ters. Manager Bonte maakte
een eind aan alle twijfels. Ook
hij had de cijfers bijgehouden
sn wist na de tweede set (15—
6), dat de kansen voor Rem
bert toen al nihil waren.
Vleugje
Toch waa nij het juist geweest
die het vleugje hoop bij de dui
zend toeschouwers had aange
wakkerd tot een vuur. Na de
eerste set was Bonte, hevig
transpirerend, opgestaan en
gaf zoals een dirigent de maat
aan bij de aanmoedigingen.
„Wat een ambiance, hé", zei
hij en zijn schitterende oogjes
achter de brilleglazen spraken
boekdelen. Het tafereeltje her
haalde zich verscheidene keuren
en kreeg zijn finale in de be
slissende set. Ondanks de we
tenschap dat pas bij een score
van 150 de score nog gelijk
was ontlaadde een der suppor
ters na elk punt, dat toch al
met een oorverdovend gejuich
werd begroet, al zijn opgekrop
te emoties in dreunende slagen
op een trommel. Toen het vijf-
liende punt, dacht men, be
haald was, stond de deinende
massa als een man op om
meteen weer terug te vallen
>mdat de Franse scheidsrech
ter een netfout had geconsta
teerd. Schelwoorden waren
tijn deel.
Even later konden ze toch him
jang gaan, voorafgegaan door
de manager. Hij was de eerste
die onnavolgbare klanken uit
stotend, opsprong en later-toen
iedereen berustte in de uit
schakeling-tevreden lachend
om zich heen bleef kijken.
„Rembert, met aan het hoofd
Roger Maes speelde als herbo
ren. Ik heb u toch gezegd, dat
ze vijfenvijftig procent kans
hadden. Dit is een ploeg van
vrienden mu de Vlaamse ge
moedelijkheid' De ode van
Bonte kon (iet voorkomen, dat
de douch- die de Belgische
spelers w;.c'itte een ontzetend
koude was....
KEES KOOMAN
Van onze volleybalmedcwerker
DEN HAAG Starlift/Blok-
keer heeft zich geplaatst voor
de halve finales in de strijd
om Europacup I. Van een leien
dakje is dat overigens niei ge
gaan. Na veertien dagen gele
den in eigen huis met 31 te
hebben gewonnen, gingen de
Rljswijkers zaterdag bij Rem
bert in het Belgische Torhout
met dezelfde cijfers ten onder.
Een optelsommetje van de in
de beide wedstrijden behaalde
punten moest zodoende de win
naar aanwijzen en dat is, met
de hakken over de sloot. Star-
lift geworden.
De Rijswijkse ploeg bleef za
terdag opnieuw onder het ni
veau dat de pupillen van Jo
han van der Haar kunnen be
reiken. Over de verdediging
zal men nog wel tevreden zijn,
maar de aanval kwam riet
voldoende uit de verf. Hier
gold trouwens weer het gezeg
de „je 6peelt zoals de tegen
stander het toelaat", want
Rembert bezat een goede net-
verdediging, waarop menige
aanval stukliep. Jacques de
Vink kwam nog het beste door
en Johnny Groen omzeilde het
blok met diverse tacties ge
plaatste ballen.
Bij Rembert speelde Roger
Maes weer mee (wegens fami
lieomstandigheden in Rijswijk
afwezig) en dat kwam de Bel
gische ploeg ten goede. Hij is
een uitgekookte spelverdeler,
die veelal Ignace Verhelst en
André de Bosscher met zijn
set-ups in stelling bracht. De
coach van Starlift na afloop
bewonderend: „D:e Maes
speelde geweldig. Hij was
overal en nergens." Bij Rem
bert bleef de Poolse crack Ri
chard Sierzulski, in Rijswijk de
spil waar alles om draaide, de
gehele wedstrijd op de bank.
Volgens Marcel v. Damme wa
ren er wat moeilijkheden lus
sen de spelers onderling (de
Pool en Maes kunnen niet met
elkaar opschieten) geweest en
hij vond het daarom verstandi
ger Sierzulski aan de kant te
houden.
Gewisseld
Starlift speelde bijna do gehele
partij met Willomstein, Con
standse, de Vink, Tinkhof,
Warns en Johnny Groen, waar
van alleen Willemstem enkele
malen voor Piloo gewisseld
werd. In de vierde set kwam
Ronnie Groen nog even binnen
de lijnen voor Constandse, om
dat een ploeggenoot op zijn
vingers was gaan staan. De
eerste set ging tot 10—10 gelijk
op, maar daarna was het toch
Rembert dat tot 1511 wist
door te drukken. Starlift was
niet aangeslagen en liep in de
tweede set uit naar 10—0, om
uiteindelijk via 155 het be
langrijke tegenpunt te scoren.
In deze fase werkte het twee
mansblok Willemstein-Con-
standse erg goed. Bij 10—7 in
de derde ronde hadden de
Rijswijkers nog één punt nodig
om zich in de totaalscore te
plaatsen.
Achtmaal werd de service ver
overd, maar gescoord werd
er niet. Wel door Rembert, dat
via 1510 onverwacht toch nog
de setwinst pakte. Een kleef-
bal van Quido Declerck bete
kende in de vierde ronde al
meteen 0—1 en Starlift wist
zich volgens de geldende regie-
ASSEN Niet minder dan
drie Nederlandse volleybalploe-
gen hebben zich zaterdag ge
plaatst voor de volgende ronde
van de Europeso bekertoer
nooien. Naast Starlift Blokkeer
(Europa up 1 voor de heren)
plaatst' ook Van Houten VC
(Euror Cup dames) en Raak
FSC zich voor do halve finales
van de Europa Cup voor be
kerwinnaars (heren).
Raak FSC verloor zaterdag
avond in Assen weliswaar met
3—1 van Hamburger SV, maar
plaatste zich door meer punten
te scoren. Veertien dagen gele
den had Raak namelijk in
Hamburg eveneens met 3—1
gewonnen. Bij de nederlaag
(158, 6—15, 13—15, 14—16)
scoorden de Nederlanders acht
punten meer dan de Westduit
sers veertien dagen gelden.
De Nederlandse volley bal kam
pioen bij de dames Van Hou
ten VCT won de tweede wed-
Een moment, waarbij het in de aanval wel goed ging. Jan Warns passeert, terwijl Groen (5) en
Tinkhof toekijken, het tweemansblok geformeerd door Verhelst en Van Coillie.
menten geplaatst. Er werd
minder geconcentreerd verder
gespeeld, terwijl de Belgen
keihard doorknokten.
Van der Haar toonde zich te
vreden met de plaatsing, maar
helemaal content met het ver
toonde spel was hij niet: „Ze
hebben zich een beetje laten
verrassen door het enthousias
me van de mensen hier. Ver
dedigend klopte het wel, maar
in de aanval niet. Het ging nu
vaak nog te krikkemikkig."
strijd tegen de Joegoslavische
kampioen Partizan Rijeka met
3—2. De tussenstanden waren:
15—11, 11—15, 9—15, 15—13 en
13—15. De eerste wedstrijd
was eveneens door Van Houten
VCT gewonnen met 31. Ia
Rijeka waren 3.500 toeschou
wers aanwezig.
Hans Vultink werd na een pijnlijke confrontatie de nieuwe Europese
kampioen anker kader 47/1. „De gelukkigste heeft gewonnen".
UTRECHT De bestuurlijke
chaos in de Koninklijke Neder
landse Biljart Bond is zaterdag
middag tijdens een buitengewo
ne ledenvergadering in Utrecht
groter geworden. Aan het slot
van de bijeenkomst, waarin niet
bepaald op spraakwater werd
bezuinigd, legden penningmees
ter A. Schulte en de voorzitter
van de commissie jeugdkontak-
ten, T. Gruys, met onmiddellij
ke ingang hun functies neer.
Bondsvoorzitter F. Schimmel
kondigde voorts aan zich hierbij
te willen aansluiten hoewel hij
de besprekingen met een spe*
ciale commissie nog even wilde
afwachten.
Kort daarvoor had de vergade
ring een door D. J. van Zanten
ingediende motie aangenomen,
waarin werd voorgesteld de ge
kozen bondsbestuurderen (zeven
in getal) demissionair te verkla
ren en de taken te delegeren
aan de zes gewestelijke voorzit
ters in het bestuur en een com
missie van toezicht, bestaande
uit J. J. van Vliet (oud-voorzit
ter en erelid van de KNBB), J.
A. Kauffman (waarnemend
voorzitter van de beroepska
mer) en D. J. van Zanten
(voorzitter van de nationale
strafkamer) met voor ieder
commissielid een persoonlijk
recht van veto ten aanzien van
alle bestuurszaken tot de vol
gende bondsvergadering, die op
nieuw dient te worden vastge
steld en door de commissie
moet worden geleid. Veertig dis
tricten stemden voor en twaalf
tegen, een stemmenverhouding
van 1049-333.
Controverse
De bijeenkomst was reglementair
aangevraagd door tweeënveertig
van de zesenvijftig districten
om te proberen een oplossing te
vinden voor de ernstige me
ningsverschillen binnen het
bondsbestuur. Deze controverse,
die in het hoogste college van
de KNBB een splitsing teweeg
had gebracht, leidde eind vorig
jaar tot de aankondiging van
vier bestuursleden zich niet lan
ger herkiesbaar te stellen.
Dit waren voorzitter F. Schim
mel, secretaris F. A. R. Smit,
penningmeester A. Schulte en
T. Gruys. De moeilijkheden wa
ren voornamelijk een gevolg
van de houding van vice-voorzit-
ter J. Lageweg en D. N. H.
Even in de commissie ter voor
bereiding van de bouw van een
nieuw bondsbureap. Ook hadden
enkele bestuursleden ernstige
kritiek op de manier waarop
Even (tevens voorzitter van het
district Amsterdam) zijn functie
van secretaris-penningmeester
in de commissie jeugdzaken
meende te moeten waarnemen.
Hoewel het er begin november
op leek dat een compromis was
gesloten, liet preases Schimmel
nieuwe, verhitte, discussies op
laaien door in een artikel in het
bondsorgaan nader in te gaan
op bestuurlijke tègenstellingen.
Hoewel Schimmel in z'n openings
toespraak vroeg een discussie
te houden „een Koninklijke
bond waardig" was het al snel
duidelijk dat de meeste be
stuursleden de vergadering al
leen maar beschouwden als een
ideale gelegenheid hun persoon
lijke grieven zo breedvoerig mo
gelijk te ventileren.
De ene beschuldiging lokte de an
dere aantijging uit en er ont
stond een nauwelijks meer te
ontwarren babylonische spraak
verwarring van bijzonder laag
gehalte.
DUSSELDORP - „De gelukkigste heeft gewonnen". Daar
over waren Hans Vultink en Raymond Ceulemans het na
de door de Nederlander gewonnen Europese titelstrijd
in het ankerkader 47/1 in Dusseldorp eens. Vultink,
dolgelukkig toch wel met dit kampioenschap, voegde er
nog aan toe: „Nu is toch wel gebleken dat het hier voor
iedereen moeilijk spelen was. Als zelfs Ceulemans, die
toch in het bandstoten en driebanden veel sterker is dan
ik, er met zulk ruim spel niets van terecht brengt, dan
is dat tekenend".
De Nederlandse kampioen, die on
geslagen maar met een voor
biljartbegrippen matig alge
meen gemiddelde van 21.21 uit
de bus was gekomen, schoof de
schuld van de matige prestaties'
aan dit toernooi geheel op de
ballen. „Aan de biljarts man
keerde niets. Die waren zoals
gewoonlijk uitstekend".
Oninteressant
Wie kampioen wilde worden,
moest winnen. Die wetenschap
speelde ook een grote rol in dit
biljartgebeuren, waarvoor vele
toeschouwers nog voor de helft
van de partij bedankten, zo
oninteressant was het spel van
twee van de beste kaderspelers
ter wereld. Voor de echte lief
hebbers was er echter veel te
genieten.
De matadoren legden elkaar het
vuur bijzonder na aan de sche
nen. Met geraffineerd spel werd
de tegenstander de onmogelijk
ste situaties opgelegd, hetgeen
duidelijk blijkt uit de score na
zeven beurten: 39:17 in het
voordeel van Ceulemans, die op
gelegde driebandenstoten had
gemist. De confrontatie tussen
de twee grootmeesters werd nog
pijnlijker. Ceulemans gaf de
Belgische kolonie enige hoop
met een serie van 64, maar toen
Vultink wat later een reeks van
89 produceerde, vervielen bei
den weer in het starre carotte.
Na dertien beurten was er nog
altijd geen tekening in de
strijd: 168—145 voor Ceulemans.
Toen de Belg echter na een se-
rietje van drieëntwintig een
gunstige aanvangsstoot liet lig
gen, vroeg Vultink tot ieders
verbazing een pauze aan, iets
dat hij haast nooit doet. „Ik
vond het echter een gunstig mo
ment om even fe relaxen. Zo
kon het toch niet doorgaan", al
dus de Achterhoeker, die zijn
hoofd onder een straal koud i
ter stopte en verfrist terug
kwam. ,.Dit had me erg goed
gedaan en ik dacht: we begin
nen nu weer opnieuw".
Vermoeid
Vanaf dat moment beheerste Vul
tink de situatie volkomen. Hij
tastte met een serie van 65 het
moreel van Ceulemans, die zo
langzamerhand een vermoeide
indruk begon te maken, aan. De
Belg faalde hierna drie keer
dat werd hem fataal.
Want toen Vultink in de zeven
tiende beurt eindelijk weer
meester over de ballen werd
ze op de kruising van de kader
lijnen bijeenbracht, speelde hi
in een ruk met een serie van
de partij uit en was kampioei
Uitslagen njfde s-jnde: ~eb*rt—Stea-
zei 300— -*21 - Esp-na—Dufttelk
214—300—27. Mullt-r—Ceulemans
153—300—9. VultlnK—Galvei
300—SO—14. Uitslagen zesde ronde:
Dlfetelle—Stenzei 159—?00—12. Espo
na—SI bert 300— Vultink—
Muller 300—153—18. Galvez—Ceule
mans 15—300—10. Zevende ronde:
Dufetelle—Slebert 300—300—14, Es-
pona—Stenzei 151—300—7. Gal
vez—Muller 300—225—26, Ceulemans
—Vultink 196-300-17.
1. VultlnktNed.) 1
2. Ceulemans(Bel.) V
3. DufetellefFra.)
4. SlenzeKOos.) t
5. MUllerfWdl.) I
6. Galvez (Spa
7. Slebert(Wdl.)
8. Espona(Spa.)
Ook voor Ceulemans was het moeilijk spelen in Düss eldorf. De i
slissende partij drie keer. Dat werd hem fataal.
faalde tegen het einde van
