˧pi Bill PI "ËfES WÉEssb wmm Oecumenisch Actie Centrum sneller dan kerken wilden Korte metten Magnifieke revanche van gastdirigent Hans Vonk isiaü £5#1=52 ÜBSMB SilSSlil iP— ÉSI- Goede voorstelling Fascinerende slagwerkers uit Straatsburg 01710-222441 HOT 857800 Sr~ de koning KLEiPfTJE VOORVERKOOP RITTENKAARTEN PAGINA 4 LEIDSE COURANT MAANDAG 7 JANUARI 1974 De situatie in de kerken is de laatste jaren niet zo, dat een experimenteel teken kan wor den gesteld. Er is een duidelij ke regressie: er wordt afge remd, de kerken vallen terug op hun eigenheid en hun in stanties, waaraan zij zich wil len vasthouden. Dit constateert de algemeen secretaris van de St.-Willibrord Vereniging, C. Roeleveld, naar aanleiding van de opheffing van het Oecumenisch Aktie Centrum (zie ook ons blad van gisteren), dat in 1969 werd op gericht door het r.k. informa tie-instituut De Horstink, de Nederlands hervormde stich ting Kerk en Wereld en de St. Willibrord Vereniging. Secretaris Roeleveld stelt ech ter, dat de ontwikkeling voor de drie genoemde instituten geen rede is om „uit te stap pen", maar „om die ontwikke ling, waar we helemaal niet gelukkig mee zijn, mee te ma ken en mee te dragen". Ook mej. C. Dales, een van de twee directeuren van „Kerk en Wereld", betreurt het, dat een oecumenisch initiatief zoals het OAC nog niet tot de werkelijke mogelijkheden behoort. Van de andere kant wijst zij erop, dat de reeds jaren bestaande sa menwerking met Willibrord Vereniging en Horstink blijft bestaan. Beide blijven ook ver tegenwoordigd in de Sectie Oe- kumenische Actie van de Raad van Kerken. Wat de geschiedenis van het opgeheven O.A.C. aangaat kan worden geconstateerd, dat de ledenkerken van de Raad van Kerken in Nederland van meet af aan een grote mate van vrijblijvendheid tegenover el kaar hebben wjllen bewaren. Volgens de drie genoemde in stituten wordt de eenheid van de kerken niet veel naderbij gebracht door een in de grond niet verplichtend samengaan en samenwerken van kerken en christenen. Daarom gaven zij aan een reeds jaren tussen hen be staande samenwerking in 1969 een hechter en minder vrijblij vend karakter. „De wil om sa men een experimenteel teken te zijn van de eenheid der ker ken", zo zegt een persbericht van de drie, „Was en bleef de voornaamste bestaansreden van het OAC. In een loyale maar kritische houding wilde het OAC op deze wijze de Raad van Kerken en de ge meenten en groepen betrokken bij oecumenische experimen ten, van dienst zijn". Bij de oprichting van het OAC werd gezegd, dat het centrum graag zou omzetten in daad, wat de een jaar eerder opge richte Raad van Kerken wilde. Daarmee wilde het OAC de fout vermijden van de wereld raad van kerken, die een aan tal superstructuren op de af zonderlijke kerken heeft gezet. Het centrum probeerde om de bestaande organen van de ker ken tot een effectieve samen werking te brengen. Daartoe werd onder meer een boeken serie „Oecumene" opgezet, die ook na de opheffing van het OAC wordt voortgezet. Het „Katholiek Archief" werd ver breed tot „Archief der Ker ken". Het blad van de Willi- brordvereniging „Kosmos en Oekumene" kreeg ook her vormde redacteuren. Ook deze interkerkelijke samenwerking blijft van kracht. Het OAC or ganiseerde „Kosmokomplot" en verzorgde vele contacten met plaatselijke groepen. Het centrum werd al gauw een vraagbaak waar dagelijks on geveer twintig verzoeken om advies binnenkwamen, maar tegelijkertijd bleek het OAC sneller te willen lopen dan de officiële kerken. Ook aanslui ting van andere leden van de Raad van Kerken bij het cen trum bleef uit. De Westduitse katholieken hebben in het afgelopen jaar 357 miljoen gulden bijeenge bracht voor ontwikkelingshulp, hulp in noodsituaties en onder steuning van hulpverlenende Instanties. Dit is niet alleen aanzienlijk meer dan in 1972. maar het betekent ook een re cord aan vrije giften. Boven dien slaat het bedrag slechts op de grote hulpacties en orga nisaties, waarvan de cijfers makkelijk te achterhalen zijn. Het bedrag is derhalve slechts Mgr. drs. J Bluyssen. bis schop van Den Bosch, zal zon dag om elf uur de heer W. Hulskorte priester wijden in de parochiekerk „Verrijzenis van Christus" te Nijmegen. De Amerikaanse priester Daniel Berrigan heeft besloten af te zien van de Ghandi Vre desprijs, die hem was toege* kend door de organisatie ter bevordering van een duurzame vrede vanwege zijn activiteiten tegen de oorlog. Er was veel kritiek op deze toekenning, in verband met anti-Israëlische uitlatingen, die pater Berrigan deed in een lezing voor Arabi sche studenten. De maandelijkse vergade ring van het Nederlandse epis copaat zal ditmaal worden ge houden te Den Bosch en wel op dinsdag 8 januari. De campagne, die in Enge land is gevoerd om fondsen bijeen te brengen voor het her stel van de katholieke) kathe draal van Westminster is op een fiasco uitgelopen- In plaats van de geraamde anderhalf miljoen gulden heeft men in het afgelopen jaar niet meer dan drie ton bijeen gekregen, waarvan dan nog de helft is uitgegeven aan reclamecam pagnes. Het gebouw dateert uit de jaren rondom de eeuwwis seling en wordt beschouwd als het centrum van het katholieke leven in Engeland- De leider van het centrale comité voor het Heilig Jaar pater Carlo Gasbarri ver wacht, dat in dat jaar tenmin ste vijf tot zes miljoen pel- grims uit de hele wereld in Rome zullen komen. Vooral in de landen van het Oostblok be staat grote belangstelling. Voorbereidingen voor pelgri mages worden gemeld uit Po len, Hongarije en Joegoslavië. De coördinatie van de activi- teiten in Nederland ligt bij de vereniging tot samenstelling van Nederlandse Bedevaarten. Ophoviuslaan 116 te Der Bosch. Na een ernstige ziekte is gisteren overleden mej. ds. E. E. Ebiing (51), predikante van de gereformeerde kerk te Scharnegoutum in Friesland. Zij was de eerste vrouwelijke predikant van de gereformeer de kerken, die een volledige ambtelijke werkkring kreeg en een eigen gemeente. Het Wereldverbond van de Arbeid, de federatie van alle christelijke vakbonden heeft VN-secretaris Waldheim en de directeur-generaal van de In ternationale A-beidsorganisatie (ILO) gevraagd onverwijld energieke maatregelen te tref fen om te verkrijgen, dat de „staat van burgeroorlog" in Chili wordt opgeheven en dat de normale uitoefening van de mensenrechten er opnieuw wordt gewaarborgd. Gremillion uit commissie voor Justitia et Pax Joseph Gremillion is afgetre den als secretaris van de pau selijke commissie voor recht vaardigheid en vrede aldus heeft het Vatikaan bekend ge maakt. De 53-jarige Amerikaanse bisschop, was de derde man in de commissie die paus Pauius zeven jaar geleden heeft inge steld. Hij heeft een groot aan deel gehad in de uitbouw van het werk van de commissie die zich heeft ontwikkeld tot een der meest vooruitstrevende in stituten van het Vatikaan. De commissie heeft zich welspre kend gekeerd tegen geweld, onderdrukking en onrecht in heel de wereld, maar met name in katholieke en christe lijke landen. Gremillion expert op het stuk van sociale vraagstukken in de ontwikkelingslanden heeft ge zegd zich in het komende Jaar aan studie en onderzoek te wil len wijden. Hij krijgt een gast hoogleraarschap aan de uni versiteit van Notre Dame, In diana. Hij blijft wel lid van de commissie Justitia et Pax. Kerk in cijfers Volgens het zo juist versche nen pauselijke jaarboek dat statistieken en gegevens van de katholieke kerk in de we reld omvat, telt het kardina lencollege momenteel 135 leden van wie er 113 recht hebben een nieuwe paus te kiezen. De katholieke kerk telt 2198 aartsbisdommen en bisdom men naast 1983 titulaire bis dommen. 102 prelaturen. 22 vrije abdijen, 11 apostolische administraturen, 84 vicariaten, 67 prefecturen en 26 vicariaten voor militaire zielzorg. Er zijn op de wereld 47 katho lieke universiteiten en 32 theo logische faculteiten ingebouwd in staatshogescholen. De bis schoppen over de wereld zijn georganiseerd in 97 nationale bisschoppenconferenties. KERK EN WERELD "A Streetcar Named Desire" ofte wel "Tramlijn Begeerte" is de titel van een 11 scènes tellend toneelspel - daterend reeds uit 1947 - van de hand van de Ame rikaanse schrijver Tennessee Williams en in dat zelfde jaar nog bekroond met de "Pulitzer- prijs" de jaarlijkse prijs voor het beste literaire werk in Ame rika, genoemd naar een kran tenmagnaat uit wiens nalaten schap de gelden voor deze prijs worden toegekend. Voor het professionele toneel in de gehele wereld werd dit stuk een uitda ging en trok o.m. vanwege de navrante behandeling van het gegeven grote belangstelling. De toneelgroep Carrousel speelde dit stuk zaterdagavond j.l. in het Ned. Congresgebouw onder regie van Reinier Heidemann. In de spanningsboog van ver liefdheid, frustratie, nymfomanie en tot slot geestesziek geplaats te rol presenteert zich Blanche (gespeeld door Dory Lancee) aan haar zwager Stanley Ko- walski en haar zuster Stella Ko- walski (gespeeld door Jan Coli en Marianne Delfgauw) in een sfeer van hypocriete levensblij heid waarin zij de dingen an ders voorstelt dan ze zijn en ze als haar waarheid hardop zegt "hoe het zou moéten zijn". Stanley - goud eerlijk en open - doorziet dit en met zijn keihar de, op de maatschappij gespan nen pijlen schiet hij haar naar de definitieve ondergang. Drie rollen die bij Carrousel een goe de vertolking kregen en waar van wij Marianne Delfgaauw als Stella soms adembenemend vonden trots het gemis aan dra matische spanning en tempo in de eerste zes ccènes. Na de pauze trok men deze voorstel ling op naar een iets beter ni veau waardoor dit geen verbluf fende, maar wel een opvallende voorstelling werd. VAN BUUREN Vanwege een uitwisseling heeft het Rotterdams Philharmonisch Orkest zaterdag in een stamp volle PWA-zaal een populair abonnementsconcert van het Residentie-Orkest verzorgd. Door het voortreffelijke spel van het ensemble uit de Maasstad, de verrassend goede directie van Hans Vonk en het sublieme pia nospel van solist Michel Block werd het een feestelijke avond op hoog artistiek niveau. Anderhalf jaar geleden maakte Vonk bij het Residentie Orkest niet zo'n beste beurt toen hij zich liet betrekken in het expe rimentele project „Stad vol Mu ziek" zonder dat hij zich vol doende kon voorbereiden. Ach* teraf gaf hij toe dat hij de op dracht had moeten weigeren maar ook het Residentie-Orkest handelde onverstandig. Intussen bewees Vonk dubbel en dwars zijn onmiskenbaar talent, vooral bij de Ned. Opera en de Nos. Na zateraag behoeft ook Den Haag er niet langer aan te twijfelen dat hij onder de jonge dirigenten méér dan veelbelo vend is. Bij de kostelijke maar door veelvuldig gebruik wat versleten balletmuziek van Tsjaikofski's „Notenkraker" zocht Vonk het niet in uiterlijke zwier of spectaculaire nadruk maar in een bijna intieme, heel muzikale opvatting. De als het ware herboren muziek wist hij een sterke innerlijke spanning mee te geven: *ijn voordracht was voorbeeldig „dansant". Ook zijn subtiele interpretatie van Ravels geniale „Moeder de Gans" maakte indruk, vooral toen het musicieren in „Le jar- din féerique" waarlijk betove rend werd. Block, 35-jarige Franse Amerikaan die wij bij het Residentie-Orkest zelden ho ren, speelde het concert in f klein van Chopin, gevoelig en romantisch met een prachtig, licht toucher en gelukkig zondej krampachtigheden of pathos, in tegendeel: volmaakt ontspannen zowel in de zwevende lyriek als in de muzikante6ke speelsheid. Ook deze nie. zo sterke compo sitie leek herboren, mede door de voortreffelijk aansluitende orkestbegeleiding. Aldus werd een „afgezaagd" programma boven zichzelf uitgeheven. Ks. Shirley Petlies Canadese Pianiste De Canadese pianiste Shirley Pe thes heeft gistermiddag op haar eerste tournee in Europa ook 's Gravenhage bezocht: ze moet zich wel teleurgesteld gevoeld hebben, gezien de uiterst gerin ge belangstelling in Diligentia. Haar artistieke en technische prestaties? Vóór de pauze stelde ze óns teleur en in niet geringe mate. In een compositie van Jo- hann Sebastian Bach, in het programma onjuist, althans on volledig aangeduid als een „Toccata in D groot", sprong ze met de partituur nogal onstui mig, om niet te zeggen ruw om, waarbij we overigens gaarne erkennen, dat ze met de struc tuur van het geheel alleszins vertrouwd bleek. Volgden Schu- manns Kreisleriana: acht delen, op een gezin met 8 kinderen lijkend. Ze zijn alle onderling verschillend, toch zijn ze kenne lijk familie van elkan der. .hier leken ze geadop teerd. Doch het tweede deel was aan zienlijk beter. Ze liet ons kennis maken met Twee Etudes de So- norité van Francois Morel vermoedelijk 'n landgenoot, die de kunst had afgekeken van Liszt en de Franse impressio nisten doch door haar zéér verdienstelijk werden vertolkt, bovendien een goede inleiding vormden op vier Préludes uit In 1961 hebben zes jonge, in Pa rijs opgeleide musici, die elkaar toevallig In Straatsburg troffen, een slagwerkgroep opgericht om progressieve componisten te in spireren tot het vinden van nieuwe vormen, onbekende klankpatronen, vreemde ritmi sche structuren. Het ensemble werd beroemd, er werden meer dan zestig vrij omvangrijke partituren voor geschreven, het instrumentarium groeide aan tot 150 Europese en exotische slag instrumenten van hout, metaal of gespannen huid. Tien jaar ge leden was de groep al i nhet Haagse Conservatorium maar sindsdien moest men tot gister avond wachten alvorens men het ensemble weer „life" en nu Boek II van Debussy, waarin ze bewees vertrouwd te zijn met de aarj van de Franse mees ter. slechts de Feux d'Artifice knalde te hard. Met Skrjabins Vierde conate ln F groot besloot Shirley Pethes haar recital. B.R. in het HOT kon beluisteren. De fascinerende avond bewees dat men zich niet kan behelpen met slecht geperste Franse grammofoonplaten. De onwaar schijnlijke klankroes met het ongelooflijk contrapunt van pau ken en trommels, van bellen en fluiten en wat al niet, waarmee Iannis Xenakis, de Frans-Roe meense ingenieur die bij het componeren ook de computer inschakelt, de mythologische fi guur van Persephone met Ha- des en al uitbeeldt, moet men in een ruimtelijke akoestiek erva ren om de obsessie ervan te on dergaan. Aan dit recent „Persephassa" lie ten de slagwerkers twee oude stukken uit hun repertoire voor afgaan, beide werken uit 1965, die zij feilloos uit het hoofd rea liseerden, elkaar dirigerend. De Tsjech Miloslav Kabelac han teert in zijn „Inventies" tradi tionele vormen als recitatief, aria, koraal, dansvormen maar weet die inventief in de taal van de slaginstrumenten te vertalen. De Pool Kazimierz Se- rocki gaat in zijn Continuum voor in zes groepen verdeelde 123 instrumenten veel verder, met name in de geraffineerde differentiatie van klank, kleur en ritme. Een klein publiek toonde zich terecht laaiend en thousiast. Ks Londen Lions wijkt uit naar kunstijs Hokij DEN HAAG De Profijshoc keyers van Londen Lions ver blijven van 7 tot 27 januari in Den Haag (Bel Air Hotel) en zullen dagelijks rond het midda guur trainen op het kunstijs van de Hokij. De „Lions" brengen een uitge breid bezoek aan ons land, om dat hun eigen ijsbaan in Londen gesloten is. Op vrijdagavond 11 januari ontmoeten ze op De Uit hof Hijs Veronica 538 en zater dagavond 19 januari Raak IJs hockey op de Hokij. Raak ijs hockey ontmoet verder op 28 ja nuari de kampioen van Honge- rijen Ferenc Varos. 1 telefoontjes^ 4 s S f 3,10 per p 2? BIJPLAATSING VAN DEZELFDE TEKST op 3 achtereenvolgende dagen. slechts 2 x betalen w slechts 3 x betalen iciuuuijca s Div. ggpsssst SU-tSSST Onr. goed. aang. Zomerhuizen en recreatie Kunst en antiek S&OKSMRE SICA!»™".™ rssarjii S.SE» Doe het zelf ■TIK O*»»*, HW—v COMB 60 dl, MM im, SsKi"- PLAATS EEN OFFICIËLE PUBLIKATIE d thuis behoren- i bijdrage in de ir 1974/1975, bij srlijk 15 oktober lunneh indienen ;n verleend voor beginsel studie- nvragen om een verkrijgbaar bij lie van Zuid-Hol- nhage en bij de rouwd wordt, ren behulpzaam „NA 9 LUK 'S MOII halten in d* an heden af rittenkaartcn ssen verkrijg- i van 4 t/m 9 jaar EKYOEK MAATSCHAPPIJ N.V. 3.40 2.10 25.- 17,50

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1974 | | pagina 4