De Afgaan is
geen gewone hond
als kind in huis
PAGINA 6
LEIDSE COURANT
MAANDAG 17 DECEMBER 1973
Een Afghaanse windhond be
hoort met zijn prachtig uiter
lijk en sterk karakter ontegen
zeggelijk tot de „upperclass"
van de rashonden. De Afghaan
onderscheidt zich op zo veel
punten van de overige honde
rassen, dat hij eigenlijk al in
zijn eer wordt aangetast door
hem met een „gewone" hond
te vergelijken. Het dier bezit
een schitterende golvende
vacht en hij beweegt zich
heupwiegend voort. Enigszins
arrogant kijkt de Afghaan uit
zijn schuinstaande donkere
ogen, die hem dan ook een
oosters tintje geven. De Af
ghaanse windhond is echter
niet alleen maar een „mooie
hond" want onder het fraaie
uiterlijk schuilt een jagersin
stinct. In het land van her
komst (Afghanistan) is het ja
gen namelijk een primaire
functie van de hond, die met
een snelheid van soms 60 km
per uur op zeer onherbergzaam
terrein zijn prooi achtervolgt.
De Afghaanse windhond of Ka-
boelhond is waarschijnlijk ont
staan, doordat men ingevoerde
windhonden kruiste met de
reeds in Afghanistan aanwezi
ge berghonden. Op deze ma
nier verkreeg men een hond
van klasse, die ook nu nog
steeds jaagt op kleine roofdie
ren, hazen, bergherten en zelfs
zo zegt men, op panters en lui
paarden. Het dier kan onge
looflijke snelheden bereiken,
hetgeen voor deze jager essen
tieel is, omdat hij geheel op
zijn ogen moet vertrouwen. De
Afghaan achtervolgt zijn prooi
alleen als hij hem kan zien en
hij gaat dus niet op de geur
af, zoals veel andere jachthon
den dat doen. Qua snelheid
moet het meeste wild het dan
ook tegen het dier afleggen en
als de Afghaan zijn prooi een
maal bereikt heeft, betekent
dat voor de kleinere dieren de
dood, terwijl hij tracht het gro
tere wild, zoals b.v. een berg-
hert, vast te houden tot zijn
baas erbij is.
Toen tegen het eind van de
19de eeuw de Engelsen in In
dia een streek vlak bij de Af
ghaanse grens penetreerden,
kregen zij als eerste westerlin
gen de Afghaanse windhond te
zien. De Engelsen van wie wel
gezegd wordt, dat ze voor een
hond vaak meer waardering
kunnen opbrengen dan voor
een mens, bemerkten onmid
dellijk, dat ze oog in oog ston
den met een heel bijzondere
hond.
Hun eerste reactie was dan
ook: die hond moet naar Enge
land. De Khan van Afghanis
tan had echter een andere me
ning, want hij verbood de uit
voer van een telg uit het Afg
haanse ras en hij dreigde zelfs
met de doodstraf als daar geen
gehoor aan zou worden gege
ven. De Engelsen waren ech
ter zo bezeten van de hond,
dat ze zelfs onder de bedrei
ging van de doodstraf nog een
manier verzonnen om het dier
op een Engelse tentoonstelling
te laten bewonderen. Ene ma
joor MacKenzie smokkelde op
slinkse wijze een Afghaanse
windhond naar Engeland. Als
eerste Afghaan in het westen,
trok deze hond natuurlijk de
nodige aandacht, maar het
duurde toch nog enkele jaren
voordat de Afghanen werkelijk
populair werden. In 1907
werd namelijk de legen
darische Afghaanse wind
hond Zardin op een ten
toonstelling van de British
Kennel Club aan het publiek,
voorgesteld. De verschijning
van deze hond sloeg in als een
bom. Zardin was de ideale
Afghaanse windhond: het was
een trots, een zelfbewust dier,
wiens uiterlijk verraadde, dat
hij in de jacht zijn mannetje
kon staan. Naar het voorbeeld
van deze arrogante viervoeter
stelde de Afghan Hound Club
haar raspunten op. De raspun-
ten zijn de kenmerken die een
hond moet hebben om als een
waardig vertegenwoordiger
van zijn ras beschouwd te wor
den. Sinds het begin van deze
eeuw is de Afghaan ook in Ne
derland enorm populair gewor
den en ook hier is een wind
hondenvereniging in het leven
geroepen: De Nederlandse
Vereniging voor Oosterse wind
honden. Behalve op de tentoon
stellingen maken de Afghanen
ook furore op de renbanen,
waar ze voor sensationeel kijk
spel zorgen.
Engeland is de bakermat van
de windhondenrennen, want
daar ontdekte men in 1877 dat
het een leuk gezicht was om
een serie windhonden achter
een kunsthaas aan te laten ja
gen. Nadat aanvankelijk
slechts weinig mensen op de
been waren te krijgen om daar
naar te kijken, kwam in 1926
de doorbraak.
Vanaf toen werden er talloze
races georganiseerd, die dui
zenden bezoekers aantrokken.
Men fokte speciale supersnelle
■honden, zoals de Greyhound en
de Whippet, die met snelheden
van gemiddeld 60 km per uur
de nephaas kunnen aanvliegen.
Ook in Nederland drong deze
sport door, er zijn nu zeven
renbanen, maar zo populair
als in Engeland zijn de rennen
tot nu toe nooit geworden.
De Afghaanse windhonden laat
men meestal tegen elkaar uit
komen. Ze zijn weliswaar iets
minder snel dan de andere
strak gestroomlijnde windhon
den, maar het is toch een fraai
schouwspel om de langharige
honden langs de baan te zien
voortrazen.
Het is misschien wel duidelijk
geworden, dat een Afghaan
van zijn baas verwacht de
aandacht te krijgen, die in
overeenstemming is met het
waardige gedrag van het dier.
Degenen onder u, die het trot
se dier willen aanschaffen,
moeten realiseren, dat het dier
ook met u overweg moet kun
nen. Neemt men een Afghaan
in huis, dan moet men min
stens twee uur per dag de tijd
hebben om hem in een vrije
omgeving te laten rondrennen.
Als het dier die gelegenheid
niet krijgt, zal hij onrustig
worden en bepaald ongeschikt
zijn om in huis te houden. Ook
voor de Afghaan geldt zoals
voor alle rashonden, dat u bij
het aanschaffen ervan uiterst
voorzichtig moet zijn, zodat u
geen dier van onzuivere kwali
teit koopt. Met vragen kunt u
zich altijd wenden tot eerder
genoemde windhonden vereni
ging: secr. E. R. Grevelt, Bos-
laan 1, Maarn.
PAULUS DE BOSKABOUTER - Het Blokkenplan
Door
JEAN
DULIEU
H-46 „Ik heb het je wel gezegd," zei Pau- bui, ook Gregorius had zich na een fikse ooo ja, dat wel." Hij gaapte geducht n
lus. .hakken is niks voor uilen." „Het lag dommel ernstig voorgenomen om Paulus daarin werd hij gestoord door een soort
niet aan mij," beweerde Oehoeboeroe, ietwat eens jlink te gaan helpen. „Nou jaaa," mom- trompetgeschetter. „KRAAAA, uit de weg!"
versuft om zich heen kijkend, het lag aan pelde Gregorius, „ook weer niet zo heel kraste Salomo, die in volle vaart naderde
dat verhipte houtblok." Niet alleen Oehoe- schrewikkelijk erg flink want daar word je met het houtkarretje van Paulus.
boeroe was overigens in een hulpvaardige zo moei van. Maar toch wel een beetje. Ja,
SUSKE EN WISKE - „De Gladde Glipper"
LUCKY LUKE - „Ma Dalton"
Agenda-Bioscopen
Maandag 17 december
koninklijke Schouwburg 20.15
"Een poppenhuis" (Haagse Co-
-T medie) (J)
Circustheater vanaf 19.00 Het Na
tionale Ballet houdt openhuis-
manifestatie met „Het Zwanen-
meer". Medewerking: Het Ne-
derl. Balletorkest.
Theater In de Steeg 20.30 Concert
door Slagwerkgroep Den Haag
Dinsdag 18 december
Koninklijke Schouwburg 20.15
"Hendrik IV" (Haagse Come-
die) (J)
Diligentia 20.00 Concert door het
Glinka Kwartet.
Congresgebouw 20.15 Jasperina de
Jong Show.
Grote Kerk 20.15 Kerstzang
m.m.v. koren en solisten o.l.v.
John Verheijen.
A'POLLO: Blauwbaard (18) 12.00,
2.30, 7.00, 9 30. ASTA: Pat Gar
rett and Billy the Kid (18) 2.30,
7.00, 9.30. BIJOU: Le-s Noces
rouges. (18) 2.00, 7.30, 9.30. CA
MERA: Everything you always
wanted to know about sex, but
you were always afraid to ask
(18) 2.15, 7.15, 9.15. CINEAC: 'n
Snoepie van een hond (a.l.)
9.30, 11.30, 1.30, 3.3:, Liefde is
slechts een woord (18) 7.15, 9.30
CORSO: Live and let die (14)
2.00, 7.00, 9.30. DU MIDI:
M.A.S.H. (18) 8.15. De avontu
ren van Pietje Bell (a.l.) wo.
2.00 EUROCINEMA: The sound
of music (a.l.) 1.45, 7.45 wo 3.45,
7.45. Grof geschut (a.l.) wo.
1.30 FLORA De onverzadigba-
ren (18) 2.00, 7.00, 3.15. KRITE-
RION: Hitier, de laatste tien
dagen (14) 3.00, 7.00, 9.30. ME-
TROPOLE: Jesus Christ Super
star (a.l.) 2.00, 7.00, 9.30.
ODBON: The wild ibunch (18)
2.00, 8.00. OLYMPIA: The geta
way (18) 2.00, 8.00. PASSAGE:
Scheepvaart
an Juan, ACMAEA 16 te Rosarlto,
ALGORAB 16 te Hamburg. AMERS
FOORT te Bremen. AMSTELLAND
14 vn Amsterdam nr Recife. ARES
17 dw Ouessam nr Rolterdnm,
AR1STOTEL.ES 16 360 w Bermudas
nr Lagualra. ASIAN ENTERPRISE
17 te Hongkont. CARTAGO 16 te
Cristobal. CERES 17 pass Azoren
nr Le Havre. CHEVRON ARNHEM
16 vn Brighton nr Balboa. COPAN
16 te Cristobal. EEMLAND 16 te
Amsterdam. GORREDIJK 17 te Co-
rlnto. GREBBEDIJK lf> vn Bremen
nr Antwerpen. GROTEDIJK 16, te
St.okton, HERCULES 16 1470 :no
Trinidad nr Rotterdam. ILIAS 17 60
LOYD 17 360
Cristobal. MA DISONLLOYD 15 vn
Haubrg nr Rotterdam. MAINLLOYD
16 te Papeete. MARISA pass. Me-
dan nr Perz Golf. MERCURIUS 16
250 no Paramaribo nr Rotterdam.
NEDER EEMS 15 1025 no Guadelou
pe nr Kaapstad. NEDER LEK 16
(Live and let die (14) 2.30, 7.00,
9.30 kc,A: ueen naueiuja voor
drie duivels (18) 9.15, 11.30, 1.45,
4.00. 7,15, 9.30. ROYAL 70: De
duivelse Maaame Sin (18) 2.30,
8.00. SibDIO DE LUAc.: Vro
lijke ontucht in Tirl (18) 2.15,
7.15, 9.30. STUDiO 2Ü00: Unce
upon a time in the west (14)
8.00 Di. geen voorst. Old Shat-
terhand (a.l.) wo. 2.00 DE UIT
KIJK: Met jouw tanden in mijn
nek (18) 2.30, 7.15, 9.30.
DELFT
CITY: Slaughter (18) 2.30, 7.00,
9.15. CITY SELECT: Irma la
douce (14) wo. 8.15. De avontu
ren van Pietje Bell (a.l.) wo.
2.15. DELFIA: De vier vuisten
van de duivel (14) 2-30, 7.00, 9.15.
DOELEN KINO: In de greep
van de haat (18) 2.30, 7.00, 9.00
FLORA: Dr. Jekyll and sister
Hyde (18) 7.00, 9.15. Uit Holly
wood's lachfabriek (a.l.) wo.
2.30 Big Jake (18) di. en wo.
23.30 (Filmliga).
PARTHENON 15 te Amsterdam,
POELDIJK 15 45 nw Havana nr
Rotterdam. SEROOSKERK 15 te
Hamburg, SPAARNEKERK 16 vn
Rotterdam nr Kaapstad. STRAAT
FIJI 17 vn Singapore nr Hongkong.
STRAAT JOHORE 17 300 nnw Sin
gapore nr Cochin. STRAAT RIO 15
vn Jokohama nr Hongkong, TOL-
TEC 15 vn Cristobal nr Baltimore.
TRIDEN AMSTERDAM 17 te Bre
men. TRIDENT ROTTERDAM 16 te
Cartagena. WESTERKERK 16 te
Keeulung. WONORATO 17 95 w Kee-
TUSSEN
AFLEVERING 6
Aangezien er geen trap was, die het souterrain me! de
bovenkamers verbond en het een gr^e schande was als
een dienstbare op de trap door iemand van de familie
werd gezien, speelde het personeel voortdurend ver
stoppertje. Het getuigde zelfs van slechte smaak als je
in een kamer boven aan het werk was en iemand van
de familie kwam binnen. Je moest dan of de kamer
sr.el verlaten of stokstijf blijven staan en proberen in
een meubelstuk te veranderen.
Sarah was de trap aan het vegen toen zij in zo'n
situatie terechtkwam. Ze had droge theeblade
ren over de loper gestrooid en schuierde voor
zichtig het hoopje op, toen ze boven stemmen
hoorde en bijna onmiddellijk daarop versche
nen een paar glimmend gepoetste schoenen
waarover grijze slobkousen met parelknoopjes
en daarboven keurig geperste, gestreepte
broekspijpen. Ze hurkte tegen de balustrade
terwijl ze voorbijgingen, gevolgd door het wat
gedegener schoeisel van mr. Hudson.
Sarah wierp een vluchtige blik op haar meester, die ze
voor het eerst zag. Een lange, deftige man, grijzend
aan de slapen, die een mooi duifgrijze jacquetjas
droeg. Hij en de butler hadden het erover of zijn mooi
ste hoge hoed wel of niet naar de hoedenmaker moést
worden gebracht om te laten strijken voor de receptie
bij de Duitse ambassade.
Sarah herinnerde zich. dat mr. Hudson niet alleen de but
ler, maar ook de knecht van mijnheer was, en deze om
vangrijke plichten leken haar te veel voor een mense
lijk wezen.
Na het diner beneden en de lunch boven heerste er een
paar uur rust in huis. Mrs. Jïridges ging een dutje
doen, Emily bleef aan de afwas en de meisjes gingen
verstellen. Als het goed weer was, ging mr. Hudson
een blokje om.
Altijd bleef hij eerst even voor het huis staan. Hij keek
dan met genoegen naar de ordelijke rij, eendere, wit
gepleisterde Georgiaanse huizen, die oostelijk zover
doorliep als het oog kon z/ien; op zonnige dagen leken
die huizén aan de zuidelijke kant op te lichten in de
weerschijn van de huizen aan de noordkant. Het huis
van de Bellamy's was aan de noordkant. Alle huizen
behoorden aan de hertog van Westminster.
Elke dag ging hij naar Hyde Park en gunde zichzelf
precies elf minuten om van Eaton Place naar Albert
Gale te lopen. In het park keek hij een paar minuten
naar de rijtuigen, de paarden en de mensen in hun
mooie kleren.
Of mr. Hudson naar het westen of naar het oosten liep,
hing van zijn stemming af. Was die vredig, dan liep hij
westwaarts naar het Albert Memorial, dat grote stenen
met brons, marmer en mozaïek versierde monument,
dat hem het veilige gevoel gaf, dat hij zich in het mid
delpunt van de beschaving bevond.
Als hij vijandig gestemd was, ging hij de andere kant uit
naar het Achillesstandbeeld, gegoten uit de kanonnen
veroverd in de slagen bij Salamanca, Toulouse, Vitoria
en Waterloo. Een oud-oom van moeders kant was bij
Waterloo gesneuveld en daar was hij trots op.
Op zijn vrije middag ging hij 's zomers naar het cricket-
veld en 's winters naar het voetbalveld om zijn helden
in de modder te zien vechten. Maar als er een rechts
zaak aan de gang was, kon men mr. Hudson op de tri
bune vinden om naar de pleidooien van beroemde ad
vocaten te luisteren. Als hij in een ander milieu gebo
ren was, zou hij zeker een beroemd pleiter zijn gewor
den, maar dat had niet zo mogen zijn. Dat had Onze
Lieve Heer anders bepaald en mr. Hudson legde zich
daarbij neer. Hij ging niet als andere butlers ooit naar
de kroeg want hij hield niet van geklets en geroddel
over zijn meerderen.
Even voor vier uur, begon het huis wer wakker te wor
den. Emily liet in de keuken Sarah zien hoe ze het
theeblad voor lady Marjorie moest klaarmaken. Alles
hieraan was bijzonder. Het blad, het kleedje, de specia
le. doorzichtige oosterse theekop en ook de thee zelf die
uit China kwam in een emaille pondsbus, en de onge
looflijke som van drie gulden en vijftig centen kostte.
„Wat doet lady Marjorie 's middags?" vroeg Sarah.
„Meestal legt ze bezoeken af of ze rijdt wat rond om de
tijd te verdrijven, denk ik. tot miinheer terugkomt van
het parlement. Ik zou er niets aan vinden".
,,'k wel. Almaar rondrijden in een mooi rijtuig met ster-
kï paarden, zodat iedereen je r:en kan."
Buiten hoorden ze hoefgetrappel, dat dichterbij kwam.
„Daar is ze," zei Emily. „Altijd op tijd, je kunt de klok
op haar gelijk zetten."
De bel uit'de zitkamer ging. Emily schonk kokend water
in de theepot en in de warmwaterkan. Rose kwam bin
nen, nam het theeblad op en bracht het naar boven.
„Hoe gaat het met het n.euwe meisje?" vroeg lady Mar
jorie toen Rose het theeblad neerzette.
„Zeer bevredigend, mvlady," ze' Rose niet erg enthou
siast.
„!k hoop dat je haar op haar gemak stelt."
„Natuurlijk mylady. is er nog iets van uw dienst myla
dy?"
Maar da' was n!et alles. Lady Marjorie had aan Sarah
gevraagd oen gebarduurd kussen te verstellen, zonciei
eerst Rose op de hoogte te stellend „Ze lijkt handig met
haar vingers."
„Ja mylady." Rose keek verongelijkt, ze voelde dat er
een nieuwe favoriete vaa, want als er iemand kussens
moest verstellen, dan was dat altijd haar taak.
