CREATIEF
CENTRUM IN
LEIDERDORP
OP STAPEL
Huisvestings
plan bijzondere
groepen nu
ter discussie
Fraaie dieren op lustrum-
tentoonstelli ng van LPKV
stad en randgemeenten
Be j aardenwoningen
in Oegstgeest in
gebruik genomen
MD
V-
00 Joi
20.15 Me
al. 21.15
Joi
PAGINA 3 MAANDAG 17 DECEMBER 1973
LEIDSE COURANT
JRDERDORP Binnen niet al te lange tijd zal Leider-
'aaS dorp zijn eigen Creatief Centrum hebben. Wanneer ten
minste de plannen van Rien van der Nat (24) door-
•ogrammi gaan> Momenteel zitten de jonge Letaerdorpse kunste
naar in een pandje aan het Jaagpad. Een deel hiervan
heeft hij ingericht als expositieruimte, een ander deel
als atelier. Inmiddels heeft hij van de gemeente toe
stemming gekregen het aan de expositieruimte grenzen
de pand, dat nu nog in gebruik is door de detailhandeJ-
-• school, te kopen. Het ziet er echter naar uit dat Rien
[njfmet deze koop nog even zal moeten wachten, aangezien
de nieuwbouw van de Detailhandelschool nog niet ge
reed is.
Artotheek
r >art0t
vfcmen met Jan de Jong, nu nog maker van relatie
geschenken, wil Riien van der Nat in het centrum een
totheek inrichten. Hierin kunnen leden tegen betaling
van een gering bedrag voor enkele maanden kunstwerk
lenen. Van hun contributie wordt maandelijks een be-
[jpaald bedrag afgehouden, waardoor ze na verloop van
tijd in staat zijn een van de kunstwerken uit de arto
theek te kopen.
In het centrum wil Rien tevens aan verschillende kun
stenaars een atelier bieden. „Misschien wel voor de
mensen van de Caeciliastraat'', zegt hij. (Ongeveer een
jaar geleden kraakten Leidse kunstenaars een leeg
staand pand aan de Caeciliastraat dat van de Leidse
Schouwburg was. In verband met de op handen zijnde
restauratie, moeten zij dit gebouw nu echter weer af
staan).
„Voor creatieve Leiderdorpers of Leidenaren biedt het
centrum de mogelijkheid cursussen te volgen. Hier mee
willen W. Bredd'els ,van Kabinet de Gaper) en ik in
september eingenlijk al beginnen dn de beperkte ruimte
die ik tot nu toe heb'', vertelt de kleinzoon van Willem
van der Nat, een bekende schilder van de Haaigsche
School. Zelf heeft hij al enige leservaring opgedaan aan
het Bonaventuracollege. Hij probeert zijn liefde voor de
kunst over te brengen op leerlingen van de tweede
klassen.
„Het is eigenlijk geen lesgeven, wat ik doe", zegt hij er
zelf van. „Ik breng ze in kontact met allerlei materia-
i der Nat.
len en wanneer zij iets bepaald willen maken, help ik
ze er bij. Het is overigens opvallend dat zij zo gewend
zijn dingen na te maken. Vandaar ook dat ik ze wil la
ten voelen dat het om vormen gaat en niet of het nu
ergens op lijkt ja of nee".
„Nieuw spelletje"
In Riens eigen werk, dat samen met het werk van Wil
lem Breddels en Gijp Zaalberg tentoongesteld is in de
expositieruimte aan het Jaagpad, is zijn opvatting het
duidelijkst te zien. „Het zijn een soort boter.kaas-en-eie-
ren-spelletjes", was het commentaar van een van zijn
leerlingen, die de expositie bezocht. Van het werk van
Breddels gouaches en schilderijen zeiden andere
leerlingen: „Het is te sex" of „Er wordt een goed ge
bruik gemaakt van vlees. Er is gebraden en vrouwen
vlees". Gijp Zaalbergs keramieken werden afgedaan
met: „Heel mooie grote wratten". Een leerlinge gaf
Rien nog het advies zijn weiken naar „Jumbo ou te
sturen" „Dmdat het een soort nieuwe spelletjes zijn".
LEIDEN De werkgroep „Bijzondere Huisvesting", waarin o.a. zit
ting hebben een gemeenteraadslid, medewerkers vam de Welzijns- i
raad, Huisvesting en van de Stichting Vorming Werkende Jongeren,
hebben een beleidsplan aan de openbaarheid prijsgegeven, waarin
men tracht te komen tot een doelbewuste aanpak van de huisves
tingsproblemen voor z.g. bijzondere groepen. Hiertoe zou, volgens j
de werkgroep, een Stichting Bijzondere Huisvesting in het leven ge
roepen moeten worden, dat als taak zou moeten krijgen het verzor-1
gen van de inschrijving van de kamerzoekenden, toewijzing van de
kamers volgens urgentiegraad, contacten leggen en onderhouden
met de bewoners, bemiddelen tussen de participanten en de organi
satie van diverse onderhoudswerkzaamheden.
De reeds bestaande huisvestingsinstellingen, zoals de Stichting Huis-1
vesting Werkende Jongeren, Migrantencentra, zullen zich dan bezig
moeten houden met het verwerven, beheren en bewoonbaar maken
van kamers. Door deze taakverdeling worden de tegenstrijdigheden j
in de taken van de bestaande instellingen weggenomen. Bovendien I
kan op deze manier de stichting, dat het beheer van de panden e.d.
toegewezen krijgt, opgenomen worden in de diverse subsidie-regelin- i
gen van de overheid. Het bestuur van de toekomstige Stichting
Bijzonder Huisvesting moet gevormd worden uit leden van de diver- j
se belangengroepen onder leiding van een onafhankelijke voorzitter.
Een plaats wordt opengehouden voor de Stichting Studenten Huis
vesting Leiden. Tegen de voorgestelde struc'uur van de Stichting
B.H. werden bezwaren gemaakt door Vormingscentrum Troef, de
Stichting Kreatief Centrum, de Stichting het Leidse Volkshuis. Re
lease, de Katholieke Werkende Jongeren (KWJ) en het NW-jonge-
renkontakt. Hun grootste grief was de samenstelling van de werk
groep, waarin zij geen van allen zitting hadden.
F11' Grootvader
veel i
der Nat
grote ({kunde. Op school dwaalde ik al«
io liid sne' zodat de resultaten
20.10' sho'teu niet al te best waren. Mijn
21.55 Gltai ouders hebben het altijd begre-
Verb. 22. pen Dat komt natuurlijk vooi
een deel omdat mijn vader uit
teen kunstzinnig gezin kwam".
Zo heeft de Leiderdorper er he
lemaal geen moeite mee dat
zijn grootvader ook schilderde.
word je natuurlijk
wel vergeleken en dan kom ik
,er niet zo best af. Maar ik ben
er toch altijd blij om geweest
19 3°h 'k z0'n grootvader had".
*20.06°c k de kunstacademie in Den
eri the^ Raag heeft hij echter zijn draal
kunnen viRden. „Hoewel ik
•aooit meer iets doe met de din-
jaa die ik daar geleerd heb,
vind ik toch dat het vanhet
itste belang is geweest om
een soort basis te hebben".
indjnon-s®i tegenstelling tot vele andere
6 Take tfjcunstenaars vindt Rien van der
Jat het helemaal niet erg om
^JH ïaJzijn werken te verkopen. „Ik
Droom-tjiieb niet het gevoel dat ik iets
l"Mr" mezelf verlies, want het
[blijft van mij. Ook al zou ik we-
I ten dat het in een of andere ka-
Canada hing". De ko
pers hebben het in bruikleea
1 mij".
Subsidiebeleid
ïige kritiek heeft de maker van
j.iïet wandreliëf aan zwembad
ene- Wad »De Does" °P het subsidie-he-
7.50' EchS-leid voor het kopen van kunst-
c ie waarin de koper 75 pet.
wereld «-n het rii'k 25 betaalt. „Het
(S) Abui tijn meestal mensen die het vol-
»°*rh pond makkelijk kunnen beta-
én van wij fen- Mensen die het niet kunnen
progr. HJlietalen, kopen meestal geen
if tot tw«' kunstwerken". Die categorie
en tuinM beeft zelfs helemaal geen be-
13.00-langstelling voor kunst. En dat
Schooinj jj jammer wanneer je bedenkt
°Overhei<2 ter cultuur het belangrijkste is
Ar ,\yaarop een samenleving be-
Nws. nl paaid wordt". Desondanks blijft
Rien van der Nat zijn etsen en
litho's tentoonstellen. „Maar ze
moeten me wel vragen. Ik ga
niet naar een galerie toe met
de vraag of ik alsjeblieft mag".
Momenteel is zijn werk behalve
aan het Jaagpad :n Leiderdorp
ook in „De Gaper" aan de Jo-
han de Wittstraat in Leiden te
I bezichtigen.
Zoeterwoude De Leidse Pluim
vee- en konijnnvereniging heeft
de wind niet mee gehad bij
haar lustrumtentoonstelling die
in de afgelopen dagen in 't Cen
trum is gehouden.
Het slechte weer en het autorij
verbod waren de oorzaak van
een dieptepunt in de publieke
belangstelling. Daar kon ook
de wat grotere toeloop toen het
weer gistermiddag wat oplkaar-
de geen verandering meer in
brengen. De mineur-geluiden
slaan echter geenszins op de
fraaie expositie zelf die bij gele
genheid van het 65-jarig bestaan
met zoveel zorg was opge
bouwd.
Woensdagavond was met de voor
bereiding daarvan een aanvang
gemaakt terwijl de vrijdag was
gereserveerd voor het werk van
de keurmeesters. Na een wel
komstwoord van voorzitter F.
v.d. Mark werd de officiële ope
ning vrijdagavond verricht door
burgemeester Detmers. Deze
toonde zich verheugd dat zijn
gemeente voor de vijfde achter
eenvolgende keer gastvrijheid
mocht verlenen aan de expose
rende LPKV.
De openingsceremonie had i.v.m.
het dubbele lustrum een feeste
lijk tintje en vond plaats in het
Don Bosco huis waarna het ge
zelschap zich naar het Centrum
begaf. Daar genoot ook de piep
jonge plaatselijke postduiven
vereniging „De Kerkduif" gast
vrijheid die met de show van
een aantal duiven meer bekend
heid trachtte te verwerven.
De uitslagen waren:
Hoofdereprijzen: 1. P. Zwanen
burg, Leiden (Blauwe Andalu-
siër); 2. G. Luk Stompwijk
(Wyandotte Wit); 3. C. de
Geus Leiden (Holl. Kriel Pa
trijs); 3 P. Zwanenburg Leiden
(Blauwe Andalusiër); 4. J. G.
Straathof, Zoeterwoude (Holl.
Hoender zilver); 5. F. v.d.
Mark Leiden (Holl Kriel); 6. G.
Luk Stompwijk (Wynandotte
Wit).
Zes ereprijzen voor P. P. Angeva-
re, Voorhout met zijn Brunner-
koppers.
J. G. Straathof, Zoeterwoude
(Bosfazant).
Hoofdereprijzen: 1. T. van Velzen.
Voorschoten (Vlaamse reus
wit), tevens mooiste konijn grote
rassen, 2. H. Opdam, Stompwijk
(BI. Tan Zwart) tevens mooiste
konijn kleine rassen. 3. A. H.
Couzijn, Leiden (W.Nw. Zeelan
der); tevens mooiste konijn mid-
denrasen, 4. H. Klinkenberg
Noordwijkerhout (Loth, zwart):
5. H. Wolfenbuttel, Leiden; 6. J.
Hus, Katwijk aan Zee (Rijnlan
der Zwart), mooiste tekening
konijn, 7. J. Smit (Kleine dwerg
zilvervos) mooiste konijn van
een jeugdlid, mooiste kleur-
dwerg.
Cavia's:
Vijf ereprijzen voor mevrouw Op
dam, Stompwijk. Eén ereprijs
voor J. v.d. Hoorn, Oud Ade
(Goud Agouti).
Parochieraad
verbetert
pperT°ïij voorbereiding
deren is r
met „„eerste communie
i*
vloed vaj|OETERWOL!DE De voorbe-
iloven wij reiding van de kinderen op de
reden - le H. Communie gaat steeds
;n over df meer een zak worden van de
ze invlofr. ouders zelf. Dat is ook in Zoe-
1 wat aar terwoude de laatste paar jaar
lelijk nit| gaandeweg praktijk geworden,
lfs gehes Daarbij is echter de ervaring
en afglij- opgedaan dat veel ouders hier
i de mof- nog maar moeilijk de weg mee
dat alk' weten,
uters eer
ia zoudewP" voorstel van de onderwijs-
it is nel teams besloot de parochieraad
op éét op zijn maandelijkse bijeen
zijn. DÜ komst te gaan trachten hierin
keuze op- verbetering te krijgen. Er wordt
de angst gedacht aan een tweetal infor-
het niet matie- en instructieavonden om
bj hHjd» ouders hiervoor toe te rus-
riens door 'en. Een commissie, bestaande
e termen uit pater M. v Eijk, mevr. C.
et er niet; Baart-Paardekooper en de heer
hem ver-i H. v. Nierop, is met de organi-
er etc. zo satie belast. Overigens was de
rdwijnen. vergadering geheel gewijd aan
derhalve- een bespreking van de Vasten
jn tovert brief van de bisschoppen zoals
deze nader was uitgewerkt door
de Landelijke Pastorale Raad.
OEGSTGEEST Vrijdagmiddag kreeg burgemeester jhr .T. A. J.
van Eysinga van de oudste inwoonster van de nieuwe bejaardenflat
aan de Narcissenlaan, mevr. Basseleur v. d. Wal, op een kussen
een sleutel aangeboden. Met deze sleutel kon de eerste burger van
Oegstgeest zich toegang verschaffen tot een kast waarin zich de
hoofdschakelaar bevond waarmede hij de verlichting van de in de
bejaardenflat aanwezige recreatiezaal kon ontsteken. Met deze daad
werd het complex officieel in gebruik genomen. De bijeenkomst
werd geleid door de voorzitter van de woningbouwvereniging Bui
tenkist, de heer E. J. Massink. Deze memoreerde dat hij aanvanke
lijk, toen de plannen op tafel kwamen voor de bouw van de bejaar
denflat, van mening was geweest, dat het geen haalbare kaart
de noodzaak
de praktijk
De oorspronkelijke oplossing werd
gevonden door het complex met
twee verdiepingen te verhogen
zelf. vele geschenken binnen ter
aankleding van de recreatiezaal
De heer G. Heeren sprak na
waarmede het totale aantal flat- Het complex, waarin o.m. voorzie-
woningen op 69 kwam .Voorzit
ter Massink prees de goede sa
menwerking tussen architect'
Posnov, bouwer, gemeente en
bestuur.
D° totstandkoming van het be
jaardencomplex is voorlopig wel
het laatste grote bouwplan van
de woningbouwvereniging Bui-
tenlust dat in Oegstgeest gerea-1
liseerd is. Wellicht zijn er nog
mogelijkheden in de Kamphui-
zerpolder (tussen Oegstgeest en
Rijnsburg), maar anders is het
wachten op de realisering van
hft bestemmingsplan "Haas-
wijk" aan de overzijde van het
Oegstgeesterkanaal.
In de recreatiezaal werd burge
meester van Eysinga blij ver
rast met een vogelhuisje en een
hydrometer. Geschenken die
hem en zijn echtgenote namens
de woningbouwvereniging wer
den aangeboden.
Daarna traden veel sprekersi
naar voren o.a. ir. de Jong, I
voorzitter van het dienstverle-
ningscentrum.
Wethouder J. J. Thorn (CRM)
deed ook een duit in het zakje
en bood tijdens -ijn speech een j
ring-spel aan voor de recreatie
zaal door Oegstgeester midden
standers beschikbaar gesteld, j
Namens het bouwbedrijf werd 1
eet koelkast aangeboden door
W. Kouwen. adj. dir. Woning- j
bouw v. d. Vorm (B.V.). En zo
kwamen ook van de bewoners
ningen zijn getroffen
handicapten vergde een bouw
som van 2,7 miljoen gulden. De
huur van de woningen varieert
van 260 tot 270 gulden per
maand.
mens de ledenraad van "Buiten-
lust".
sa
Het is me de afgelopen
week werkelijk opgeval
len in onze onvolprezen
rubriek van samenraap-
seltjes ..Wat u ook moet
weten". Dag in. dag uit
werden horden vereni
gingsleden opgeroepen tot
deelname aan klaverjas-
wedstrijden. Ik heb sterk
de indruk gekregen, dat
de meeste verenigingen
er maar een potje van
hebben gemaakt uit de
inkomsten wel te ver
staan. Er blijkt sinds
lang een afdoend bind
middel gevonden te zijn,
dat de saamhorigheid on
der de lidmaten bevordert
en in de statuten een
voorname plaats schijnt
in te nemen. Deze leden
binding manifesteert zich
in de dagbladen onder de
nauwelijks welluidende
naam ..prijsjassen". Me
nige krant heeft wegens
overstelpende ..jas"-acti
viteiten een deskundige
medewerker moeten aan
trekken. wiens rubriek
met dezelfde aandacht
wordt beloond als de
beursberichten van zijn
collega.
Nu weet ik bar weinig van
prijsjassen af. Verschei
dene malen al heb ik me
verloren in uiteenlopende
gissingen. Zo speelde ik
met de gedachte, dat er
clubs zijn die uitsluitend
bestaan bij de gratie van
het jassen. Het houdt do
leden zo actief bezig, dat
sommige er wat van
overhouden. Ik ken bij
voorbeeld een persoon die
er niet van kan slapen.
Als hij niet werkt ia zijn
leven....jassen: 's avonds
om prijzen, thuis de pie
pers en voor kledingma
gazijnen dromerig staren
naar de prijzigste winter-
bedekkingen {want kleine
oorzaken kunnen da
grootste gevolgen heb
ben.)
Het zij verre van mij. Ie
mand zijn jasplezier te
misgunnen, maar ik
maak me ernstig bezorgd
om de procedure van
deze gezelligheidsritus.
Er wordt n.l. immer ge
jast om de ..bekende
fraaie prijzen". Mijn
vraag is nu: waaraan
hebben deze o zo fraaie
prijzen hun bekendheid te
danken? Nemen de jas-
sers ze na afloop blij mea
naar huis. of moeien da
winnaars hun prooi weer
afstaan aan het bestuur,
zodat men de volgende
keer weer vooruit kan
De spullen blijven aldus
hoewel ze beduimeld
raken wel fijn onder
ons. De methode mag dan
bekend zijn. maar zij is
niet fraai. In zo'n geval
ga ik liever nót
Ton Pieters
LEIDEN In het LOI-gebouw
werd afgelopen zaterdag een
expositie gehouden van werk
stukken, die gemaakt zijn door
leerlingen van alle scholen uit
de Leidse regio. De werkstuk
ken werden gemaakt voor de
creativiteitswedstrijd die het
LOI in verband met zijn 50-jarig
bestaan organiseerde. Het werd
een fleurige tentoonstelling,
waarin de leerlingen alle moge
lijke technieken hadden toege
past. Op de foto: het werkstuk
van de 3e klas van de Spring-
schansschool.
Het schijnt dat de belangstelling voor het ama
teurtoneel in Leiden nu toch over het diepte
punt heen is. Niet alleen de Timdelerclub
mocht zich enkele weken geleden verheugen
over een uitermate grote publieke belangstel
ling, maar ook voor de uitvoering van TIG, af.
gelopen zaterdag in het Antonius Clubhuis,
moesten er meer stoelen worden neergezet dan
vorige jaren. Er heerste, zoals altijd bij de
voorstellingen van TIG, een gezellige sfeer en
het valt dan ook niet te betwijfelen dat het
grootste deel van het publiek zich kostelijk gea
museerd heeft. Hiervoor zijn verschillende oor
zaken aan te wijzen, maar helaas moet de keu
ze van het stuk daarbij op de laatste plaats
worden genoemd.
Priestley is geen groot toneelschrijver, verre van
dat. maar „Er verdwijnt 'n gast" vormt toch
wel een onmiskenbaar dieptepunt in zijn oeu
vre. De dialogen zijn uitermate zwak. een dra
matische opbouw is nauwelijks te bespeuren, de
karaktertekening is te verwaarlozen, en boven
dien is het werkelijk de meest onwaarschijnlij
ke en doorzichtige thriller, die ik ooit gezien
heb. met situaties en een gedrag van de hoofd
personen, die op het niveau staan van kost
schooltoneel. Voeg daarbij een uitermate slech
te vertaling en het feit dat er meestal vier tol
acht mensen op het toch al kleine toneeltjej
acht mensen op het toch al kleine toneeltje
de spelers werkelijk voor een onmogelijke op
gave stonden.
Van de regie hadden ze jammer genoeg maar wei
nig steun. Midden op het toneel was een knots
voerenden zich in vaste patronen omheen bewe-
van een tafel geplaatst en daar moesten de uit-
gen, waarbij het „bewegen" zich meestal nog
beperkte tot kleine wijzigingen in een t.g.v. het
ruimtegebrek bijzr-nder statische opstelling. In
deze situatie was hec natuurlijk voor de spelers
moeilijk om de stukken eraf te laten vliegen,
temeer daar sommigen van hen de souffleusa
wel wat al te vaak nodig hadden. De enigen die
zich werkelijk met voortvarendheid en flau
door alle moeilijkheden heen sloegen en het
stuk zo af en, toe een beetje van de grond til.
den. waren Aïie Laman, Gré Siebert, Lex Kerk
vliet en Frans Kamphues, waarbij de laatste
moest worstelen met een wel bijzonder vreem
de en onwaarschijnlijke ro!
Paul Korenhol
