£i&i£iïÉ" ANJEMA: KOMENDE VIJF JAAR ZEKER VAN DE SQUASHTITEL Spelersraad FC Den Haag vormend zijn VAN DER HAAR VAN NEVOiO NAAR DE NSF Kampioenen stonden bij voorbaat vast MAANDAG 3 DECEMBER 1973 A 3 DEN HAAG - Rondom de bar wonden enkele heren in wit te nue zich op over politiek. Op een andere plaats van het fraaie clubgebouw van de Haagsche Squash Rackets Club speelden twee leden een oefenpartij. Weer een deur verder keek een legertje van vijftig toeschou wers neer op de hevig transpi rerende finalisten. Momentopna me van een Nederlands kam pioenschap. Even eerder had Robert Jan Anjema de grootste van de paar bekers die temid den van een fles sherry en an dere ingepakte geschenken op een tafeltje stonden weggegrist met de woorden: „Is die van mij". Het was typerend voor de spanning in de nationale squashtitelstrijd met de evenre dige belangstelling. Bij voorbaat stond vast: Robert Jan Anjema en Ada Bakker zouden de kam pioenen worden. Sprak Anjema voor de finale: „De komende vijf jaar zal ik geen problemen kennen". Het klonk brallend, maar de wijze waarop hij nummer twee van Nederland Wim van Rooy aan de kant zette was het bewijs voor de eenzame klasse. „Mis schien komen er wel een paar junioren op", verduidelijkt hij, "maar dan heb ik altijd nog mijn wedstrijdervaring". Robert Jan Anjema (22) trok zich tij dens drie studiejaren op aan de Engelse top en is nu in de gun stige gelegenheid af en toe naar Engeland te reizen alleen voor training. Hij was ook de enige die in aanmerking kwam voor deelneming aan de wereldkam pioenschappen in Zuid-Afrika en vorige maand op toernee kon gaan in Zweden. „Daar had je vier jaar geleden", vertelt hij, "nog maar'tien banen. Na een professionele aanpak heb je er nu 150, allemaal commercial Reclameman Anjema wil in Ne derland hetzelfde gaan doen. „Het is alleen de vraag, of de mensen er hier wel geschikt voor zijn. Squash is in ieder ge val een trimsport." Een uitspraak, waarmee hij tege lijkertijd het niveau in Neder land typeert. Secretaris Zand vliet zou graag van dat image afwillen, maar duidt onmiddel lijk ook op het probleem dat aansluiting met de top in de weg staat. „Hier wordt nog te veel aandacht besteed aan het behalen van diploma's. De jon gen moet te lang studeren. In het buitenland heb je al profes sionals. De sponsoring is daar ver door gevoerd." Squash staat in Nederland nog in de kinderschoenen. Vreemd ge noeg is de aanpak in verhou ding professioneel. Voorbeelden daarvan zijn het fraai uitge voerde programmablad (waar van er overigens veel te veel gedrukt waren) voor de Neder landse kampioenschappen de sterke bezetting bij de onlangs gehouden internationale kam pioenschappen en de bouw van tribunes - HSRC was de eerste club in Nederland - op het toch al zo fraaie complex van Klein Zwitserland. „Dit is een belang rijke fase voor onze sport", merkt Zandvliet trots op. Het is aan zijn werk te danken, dat het ministerie van CRM wil ko men praten om propagandisti sche steun te verlenen. Dat sta diondirecteur Otto Roffel in Am sterdam zes banen gaat bou wen. In Rijswijk staat de aan leg van vier open banen op het programma en in nog veel meer plaatsen wil men ook 'n squash- accommodatie opzetten. „Acht jaar geleden, ik was toen 39, ben ik tot de ontdekking ge komen, dat deze sport bij uit stek geschikt is voor mensen met weinig tijd. De competitie gaat de hele week door, men is niet afhankelijk van een team en het belangrijkste squash is enorm gezond." Na 35 jaar kwam de sport uit zijn isolement, het ledental groeide. In 1969 bijvoorbeeld waren er zo'n 600 squashspelers, nu dui zend. "We hebben de kans afge wacht om het open te gooien. Eerst moest het spelpeil wat worden verhoogd, waarvoor En gelse clubs werden uitgenodigd. We gingen leden werven, de sport moet Jan en Alleman kun nen bereiken, banen uitbreiden en zoeken naar middelen om de publieke belangstelling te win nen. De NOS besteedde bijna een minuut aan de internationa le kampioenschappen. De reac ties waren legio". Nog een belangrijke voordeel van squash, Leo Zandvliet, legt er in zijn relaas de nadruk op, is de geringe moeilijkheidsfactor. "De sport is zo gemakkelijk, dat je het op tientallen niveau's kan spelen. Welk peil je ook speelt, het geeft altijd spelge- noegen." De propagandist wijst dan op Engeland, waar de com petitie in 21 leagues is verdeeld. Zolang zelfs de Haagsche Squash Rackets Club zo sterk is, dat van deelneming in de Nederlandse competitie wordt afgezien, mag een vergelijking met dat land niet worden ge maakt. Zandvliet kijkt dan ook naar zijn eigen ideaal. „Dat het voor iedere Nederlander dus ook voor diegenen die zich niet willen binden, mogelijk wordt deze sport te spelen". Hij droomt van een nationaal sport- bureau. „Maar dan moeten er tienduizenden spelers zijn". Zo ver is het nog lang niet. Robert Jan Anjema: „Je zou squash hier als trimsport moeten pro pageren. Dan komen vanzelf wel de mensen die er een top sport van maken". Hij is voor lopig de enige uitzondering. Ada Bakker (25) kon kampioene worden - en dan nog met over macht ook - met de visie: „Ten nis is voor mij veel belangrij ker. veel aantrekkelijker. Met „Squash zou voor de ander ten- op peil houden". Toch kon zij het niet nalaten ook haar steen tje bij te dragen in de ode aan de sport, die in opmars is. "Sqash zou voor de andere ten nissters ook heel goed zijn. In een half uur je lekker helemaal uitleven". KEES KOÖMAN Uitslagen finales, heren: Robert Jan Anjema—Wlm van Rooy 9-0, 9-5. 10—9. dames: Ada Bakker—Jony Paets 9-2, 9—3, 9—2. DEN HAAG. Simon van Vliet en Woody Louwerens staan bij FC Den Haag niet vaak op het eerste plan. Maar in de spelersraad (met verder Bres, De Zoete en Mansveld) domineren hun activiteit1/^. Het eerste kenmerk van deze extra-inspanning was de politiek. Leden van diverse politieke fracties (Du Chatinier en Wiersma) kregen een uitnodiging om hun ideeën achter de schermen uit te dragen. Dit initiatief sloeg veel enthousiasme los. Zoveel zelfs, dat de spelers in de bus vanuit Haarlem zelf het idee opperden ook eens wat te laten zien. Bij de openbare commissievrgadering van de .gemeente Den Haag zaten bijna alle contractspelers, inclusief de complete technische staf op de publieke tribune mee te luisteren naar hoe het voorstel van B. en W. werd ontvangen om de exploitatietekorten van FC Den Haag (vijf jaar 150.00,-) te dekken. Een dikke laag sneeuw was er de oorzaak van, dat ook het eredivisievoetbal werd afgelast. Na een pei ling in het Olympisch Stadion, waar FC Amsterdam en Feyenoord in actie zouden komen was er maar één conclusie: Spelen onmogelijk. SIMON VAN VLIET: „Ook andere initiatieven" De sport reikt de politiek de hand en omgekeerd wordt hetzelfde gedaan. Dat is een /interessante zaak voor het Nederlandse voet bal. De drie jaar geleden ont stane Haagse fusieclub lijkt be- (Van onze sportredactie) DEN HAAG Johan van der Haar heeft ontslag genomen als directeur van de Nederlandse Volley bal Bond. Hij treedt binnenkort in dienst bij de Ne derlandse Sport Federatie. Van der Haar ontkent ten stelligste dat er moeilijkheden zijn geweest die aanleidingen zouden hebben gegeven tot zijn ont slagaanvrage, zoals gisteren in een radioprogram ma werd gesuggereerd. „Dat is een fabel", reageerde Van der Haar gister avond verrast. „Ik weet niet waar die geruchten vandaan komen. De werkelijke reden is een geheel andere. Het zijn zuiver persoonlijke motieven waarom ik de volleybalbond verlaat. Ik was er via de technische kant ingerold, maar sinds twee jaar ben ik algemeen directeur. Die functie werd me de laatste tijd te druk door te veel administratieve ar beid waardoor van enig technisch werk geen spra ke meer kon gijn. Ik keek al enige tijd uit naar een andere job en die heb ik nu bij de NSF gevon den. Het betreft een positie in de onlangs opgehe ven stichting maatschappelijke begeleiding, die in de NSF volletjig is geïntegreerd". De ambitie van Johan van der Haar op het techni sche vlak trad onlangs aan het licht toen hij de functie van trainer-coach bij Starlift-Blokkeer aan vaardde. Maar juist dit extra facet bij zijn toe n' uitgebreide bezigheden - ..ik moest als alge directeur ook nog tal van vergaderingen bezo< - bracht hem nog meer tot de overtuiging dr voorkeur niet meer in het administratieve vla zijn baan bij de Nevobo lag. Van der Haar is vóór zijn indiensttreding op t bondsbureau van de volleybalbond geruime .ijd coach geweest van het "ionale heren- en dames team. Hij leidde onder r de herenploeg in de in het verleden voor Ne. xnd vaak zo succesvol pioenschap, een titel die los land verscheidene ke verlopen wedstrijden om het West-Europese kaïn- ren achtereen veroverde. Sinds enige weken is hij met het Voorburgse Blokkeer regelrecht op weg naar het Nederlands clubkampioensc... Dit week einde leidde hij zijn ploeg naar de ovent.nning te gen concurrent Bouwlust, waardoor de landstite' Blokkeer nauwelijks meer kan ontgaan. Voor Van der Haar was het aanbod van Blokkeer een unieke mogelijkheid om weer bij een volleybalpioeg actief te worden, een kans die hij met twee handen aangreep. stemd om zeker in de provincie Zuid-Holland de bereidheid van Gedeputeerde Staten af te tas ten. Andere betaa'de cl- bs - misschien wel in heel Neder land kunnen er later hun voor deel mee doen. De spelersraad heeft tijdig en goed ingehaakt op deze trend. Simon v. Vliet vertelt waarom. „Aan 't begin van 't seizoen zeiden we: Wat gaan we doen? Weer extra geld voor de spelers vragen zoals vroeger altijd gebeurde? Ook wij wisten dat 't met 't Neder landse voetbal, inclusief ADO, slecht ging. En van 'n kale kip kan je nu eenmaal geen veren plukken. Dus zeiden we 't beter te vinden om samen met mana ger Hartmann te zoeken naar mogelijkheden om 't voetbal te verbeteren. Dan blijft 'n ontzet tend groot terrein over. Waar om de politiek als eerste aspect aan de beurt kwam? Och. dat is eigenlijk een toevalligheid. We kenden iemand (Wim du Chati nier), die al eens had aangebo den om wat uit de school te klappen. Zo kwam van het een het ander. De indruk, die de sprekers achter lieten was sim pel: Het is in principe allemaal aardig en mooi wat B en W voor FC Den Haag doet maar laat de spelersgroep nou ook eens zien wat er leeft. Als alles meezit en successen worden ge boekt is dat heel eenvoudig. Maar dat gaat niet altijd. Daar om begrepen we, als spelers, dat verzoek. De betrokkenheid van wat er in de raad speelt is belangrijk. Niemand moet de indruk hebben dat het de spe lers enkel om het voetbal en het geld gaat en voor de rest zal men wel zien". De 'spelers'iad is niet voornemens weer een oproep te doen on de spe'crs naar het gemeentehuis te krij gen. Van Vliet: „Het en ge wat we hopen is d^t ern aar'il mensen uit zichzelf blijven geïn- Blij Commercieel/directeur Gerard Slager staat volledig achter deze opvatting. Toevallig langs lopend in de bar-bistro op het Zuiderpark vult hij aan: FC Den Haag is blij met deze ini tiatieven. Zij doen veel goed. Er volgen er hopenlijk nog velen". Dat ziet Simon van Vliet wel zitten. De functie van de spe lersraad, die veel te lang eenzij dig werd belicht, ls veelomvat- tender dan vermoed wordt. En kan ook nuttiger zijn. Dat blijkt wel uit een ander initia tief. „We hebben afgesproken, dat elke speler een keer een verhaaltje in het clubblad pro- FC zal schrijven. Dan wordt zo'n iemand gedwongen een half uur tot een uur over voetbal na te denken en wat misschien nog belangrijker is zijn gedachteD op schrift te zetten". Een andere zaak is de Club van Honderd. De kleine supporters- groep organiseert wekelijks een avond met sprekers als Frans Derks en Leo Horn. Simon van Vliet weer: „Zij vonden het raar dat er nooit iemand van ons bij was. Terecht. Afgespro ken is nu, dat er steeds een aantal spelers naar deze avon den zal toegaan. We beogen daarmee de supporters te be- i houden en de avondjes verder door onze aanwezigheid aardi ger te maken. Ook hebben we het gehad over ons gedrag. We zullen er niet als een stelletje halve zachten bijzitten. Dat is nog een beetje vormend ook". Het kweken van een grotere breedte-belangstelling is voor drie spelers van het eerste elf tal (Swanenhurg. Kila en Dus- babi) bijzonder belangrijk. Zij hebben weinig anders dan voet bal om handen. Misschien kin de spelersraad hen door een of ander initiatief d .dt' ;k ra aken welke zee van mogelijk'eden openligt om zich nu \oor de toekomst veii:g ts stellen. HANS DE BRUYN Het Zuiderpark lag er verlaten en wit bij. Voor de spelers 1 dag, ook wat de training betreft. Vanavond echter zal in weggewerkt. Een provisorisch sleetje bleek het

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1973 | | pagina 11