UVS slimmer dan Gouda, 3-1 Rijpwetering verslaat SJZ op alle fronten BLACK-OUT' TEYLINGEN Hu zaren stukje van SC Lisse Jj JÊmÊÊÊÊÊÊmmmÊÊmÊÊÊÊÊÊmKÊm Van Nispen moeizaam langs stug Warmunda R LEIDEN Toen Gouda, na 25 minuten druk te hebben uit geoefend op het UVS-doel, aanzette voor een laatste wanhoopsoffensief om de ge lijkmaker te bewerkstelligen, gebeurde er wat niemand verwachtte. UVS stond in die tweede helft met 2—1 voor, maar ook duidelijk met de rug tegen de muur. Kenmer kend voor hun spel van nu was echter, dat er slim werd geprofiteerd van de doelpun- tendrang van de tegenstan der, in plaats van in paniek te geraken. Arie Lagendijk met Leget en Désar de waardevolste speler pikte tegen de storm in de bal op; liep een aantal meters en maakte een voetbeweging richting Jan Verver. Zijn schijnbeweging was bijzon der effectief, want de bal ging niet naar Jantje, maar bereikte de vrijgelaten John van Velsen. Deze speler nam de bal ineens mee, liep twee verdedigers eruit en liet ver volgens doelman Bezem met een strak schot kansloos. Drie tegen één en de strijd was gestreden. Een tactische overwinning dus, al had UVS met name in de (goede) eer ste helft toch zeker het beste van het spel. Deze verrassende apotheose stond wel in schrille tegen- stelling tot de aanvang van de wedstrijd.Reeds na één minuut profiteerde de uitste kend koppende en voetballen de Frank Weerdenburg (hij speelde verleden jaar nog In de vierde klas-club ESTO) van een black-out in de UVS-defensie door de bal handig achter Sloos te depo neren. Een niet geringe te genslag, die door de Leide- naren echter goed werd op genomen. Rustig begon men te werken aan het eigen spelletje en al vlot werd Gouda via oogstrelende com binaties aan banden gelegd. De strakke wind mee was voor UVS aanleiding om de combinaties niet te ver door te voeren, maar om het ook eens van „afstand" te probe ren. Een juiste taktiek, die reeds spoedig zijn vruchten afwierp. Na een fraaie actie van Lardé belandde de bal bij de beweeglijke Jan Ver ver, die na rond zijn as te hebben gedraaid, de bal pre cies op de schoen van Van Velsen legde. De jonge spits die weliswaar weinig „voetbalde" maar naar later zou blijken alweer een be slissende rol ging spelen maakte geen enkele fout met alleen een keeper voor zich. Zo ook nu niet, want Bezem kon de bal uit het net gaan vegen. terst sterk en toen de bal uit de driehoek Verver-Désar- Leget tevoorschijn kwam, kon de doelman van Gouda er niets meer aan doen, 2—1 na 18 minuten. Sensatie dus en ook Gouda wilde zijn steentje bijdragen. Weer kwam de lange Weerdenburg enkele malen gevaarlijk dicht bij een doelpunt, vooral ook omdat Wijnand Sloos evenals de scheidsrechter be slist zijn dag niet had. Sloos herstelde zich in de tweede helft; de heer Bakker niet en dat leidde tot een aantal ver warrende en onnodige situa ties. Tot scoren kwam men niet meer, al schoot Verver nog eenmaal op de paal. De tweede helft zou er een worden. Gouda, nu met de harde wind in de rug, drukte de Blauw Witten rap terug, maar door tempogebrek én door te veel dezelfde patro nen te gebruiken (alles door de lucht) kon men de tegen stander vooralsnog niet ver ontrusten. Trainer Kuyterink werd er zenuwachtig van, want het ging hem veel te lang duren en echt gevaarlij ke momenten kreeg Han- naart's defensie niet te ver werken. Hij wisselde twee spelers, die inderdaad het tempo omhoog hielpen, maar ook zij konden geen rust brengen. Bij Clement lukte helemaal niets en ook Weer denburg kon niet alles alleen af. Slechts één keer scheelde het een haar toen (de overi gens slecht spelende) Westra inkopte. De bal werd door de immer Kalme Hannaart van de lijn gehaald. Een toen kwam die 25e mi nuut, waarin Van Velsen zich voor de tweede maal manifesteerde als een „kil ler" bij uitstek. Het deed Gouda de das om, want daarna lukte er helemaal niets meer. UVS daarentegen tikte de wedstrijd beheerst uit. In verhoudung met de veel forser ingrijpende Gou wenaren,h ad men zelfs wei nig overtredingen nodig om de opponent af te stoppen. Die voetbalde eigenlijk veel te simpel. UVS niet: dat was vanmiddag veel en veel slimmer. AD VAN KAAM. Jan Fengler van SJZ heeft de bal i i wel klemvast. Hij moest toch vijfmaal „vissen' RIJPWETERING - LDWS mag zich niet langer lijst aanvoerder van de vierde klasse noemen, want dat is na afgelopen zondag Rijpwe tering, dat de inhaalwed strijd tegen SJZ ruimschoots won. Het was geen moeilijke wedstrijd voor Rijpwetering. In de eerste helft werd SJZ door Rijpwetering, gesteund door een sterke wind, op alle fronten verslagen. Tot vier uitvallen wist SJZ het slechts te brengen en het schot van Jaap Olsthoorn was het eni ge gevaarlijke moment van SJZ in de eerste helft. Rijp wetering toonde een surplus aan techniek en de 30 rust stand was dan ook alleszins verdiend. Dat surplus aan techniek kwam vooral tot uiting op het middenveld, waar Hans van Rijswijk, Sjaak van de Star en aanvoerder Cees van de Star er voor zorgden, dat SJZ geen voet aan de mod derige grond kreeg. Met die 30 ruststand mocht SJZ dan nog blij wezen, want Rijpwetering kreeg kansen voor een nog hogere score. Reeds na 16 minuten spelen werd door Rijpwetering de score geopend. Het was een doelpunt van de voortdurend sterk opkomende Hans van Rijswijk, die terwijl Jan Vengler verzuimde in te grij pen het voorbereidende werk van Henk Zonderop correct afrondde. Diezelfde LISSE Koploper Hillegers- berg he:ft zich verslikt in een tomeloos spelend SC Lis se dat, ook nu weer heeft be wezen dat het juist tegen ge renommeerde tegenstanders tot de sterkste vuist komt. Weliswaar pakte de SC Lisse slechts de helft van de pun ten, maar tegen Hillegersberg is dat nog wel een huzaren stukje. Misschien had er zelfs meer voor de Lissena- ren ingezeten ware het niet dat de scheidsrechter een, in onze ogen, gave treffer van Wim van Beek in de eerste helft afkeurde. Buitenspel beduidde hij. Toch was SC Lisse tevreden. Zonderop kreeg vlak daarna twee opgelegde kansen, maar een vrije schietkans op luttele meters van het SJZ- doel wist hij niet in een doel punt om te zetten. Het duur de tot de 36e minuut voordat Rijpwetering weer zou sco ren. Rijswijk leverde weer het voorbereidende werk en het zachte tikje van Weenink was voor de falende Jan Vengler een levensgroot pro bleem: 2—0. Het had daarna reeds 30 kunnen zijn, maar een vrije trap van Cees van de Star belandde op de lat. Ook bij het derde doelpunt vertolkte Hans van Rijswijk een hoofdrol. Nu bood hij Henk Zonderop een niet te missen kans. Na rust heeft het er even naar uit gezien, dat de wedstrijd niet zo'n eenzijdig karakter zou dragen als in de eerste helft. Met Peter Beereboom in de ploeg stort te men een offensief, dat veel beloofde. Geen enkele scoringskans wist men zich echter te verschaffen en het gestarte offensief liep dan ook exponentioneel naar het nulpunt, evenals de in zeer geringe mate aanwezige in ventiviteit. Het was Rijpwe tering, dat na de tegentreffer van Lelieveld in de 25e mi nuut de wedstrijd weer vol komen beheerste. Toen ook bleek wederom, zoals dat al zo duidelijk was geworden in de gehele eerste helft, dat Rijpwetering over meer voetbal-intellect en veel meer techniek beschikt. De counters van Rijpwetering hielden meer gevaar in dan al de povere aanvalspogin- gen van SJZ. Twee keer moest Jan Vengler zich nog geslagen geven; dat was bij acties van Witteman en Leo van de Zwet. Rijpwetering is in de winning mood en zal dat, gezien het vertoonde spel, de komende tijd ook wel blijven. PIET VAN DAM WARMOND Van Nispen heeft met Warmunda meer moeite gehad, dan men af gaande op de plaats op de ranglijst vermoed zou heb ben. Hoewel Van Nispen in de le helft kon bogen op een flink veldoverwichf, kwam de Zilker achterhoede tot twee maal zeer goed weg. Eerst werkte Louis v.d. Linden een vrij ongevaarlijke voorzet bijna in eigen doel— de bal ging vla de paal naast en even later spatte ook een schot van Mathleu van Win- sen op de paal uiteen. Twee reëele kansen dus voor de Warmonders, die echter ver der weinig positief aanvals- spel lieten zien. Aan de an dere kant van het veld pro beerde de Van Nispen-voor hoede de blauwwitte verdedi ging met snelle combinaties te overrompelen, maar scho ten van Henk van Maris waaronder een fraaie halve omhaal misten de goede richting. Bovendien vonden rood-gelen de uitstekende Warmunda-goalie Dolf Kok op hun weg, die o.a. een af standsschot van Sjors van Haaster knap wegwerkte. Ook na de thee hetzelfde spel- beeld: een aanvallend Van Nispen en een stug verdedi gend Warmunda, met doel man Kok als absolute uit blinker. Halverwege die tweede helft stak Van Nispen dan toch de volle winst in de achterzak: Henk van Maris naar rechts gezwenkt gooide de bal voor de doel- mond, waar de volkomen vrij gelaten Peter van Eden het leer hard via de handen van de wanhopig duikende Kok Inkopte. Na deze treffer maakte een alles-of-niets stemming zich meester van Warmunda, en het scheelde maar weinig of de gelijkma ker zou inderdaad in het Van Nispen-doel beland zijn. Bij een corner verzuimden twee Warmunda-spelers de bal in te koppen ze sprongen al lebei mis en Hans Oost- dam zag even later zijn inzet wel naast de uitgelopen Ted de Boer, tnaar ook net naast het doel, terechtkomen. Ver volgens wist Gljs Geerlings de bal net van de doellijn te werken. Toch kreeg Van Nis pen nog een opgelegde kans: Henk van Maris passeerde de gehele Warmundaverdedi- ging, maar in plaats van voor te geven schoot hij in het zijnet, terwijl even daar voor de handige en bard werkende linksbuiten na zwak uitverdedigen van de Warmunda-achterhoede de bal uit ideale positie tegen alweer doelman Kok had geknald. Zo verliepen onder grote spanning de laatste minuten van deze aantrekkelije wedstrijd. Na dat doelman Ted de Boer-de bal op grandioze wijze uit de bovenhoek had geplukt na een verkeerde kopbal van een van zijn verdedigers klonk het laatste fluitsignaal van de uitstekende scheids rechter v.d. Steen. RON POLANE lange tijd in toom weten te houden. André van der Klauw, Hans Hoogkamer, Jos Faas en Hsnnie Eeuwijk stonden knap hun mannetje, ondanks de door een fikse rugwind voortrollende Hille- gersberg-wals. In de 40e mi nuut echter moest doelman Jan Zonneveld toch capitule ren voor een kopstoot op maat. Na rust was het SC Lisse dat links en rechts de klappen uitdeelde. Het r: gen- de vrije trappen op het Rot terdamse doel en steeds weer raakten de tegenstanders van de kook. Harry van de Zwet schoot net over, Theo Godyla drong steeds sterk aan en Kees van Amsterdam zettï zijn opponenten soms voor schut. Vier minuten voor tijd kreeg SC Lisse dan Een jel duel uit de wedstrijd Li&Se-Hillegersberg. De Lisse- naren behaalden een verdien stelijk gelijkspel. toch eindelijk wat het ver diende. Jos Faas nam een vrije trap en Harry van de Zwet zette bekwaam met een kopstoot de gelijkmaker op zijn naam Hillegersberg kronkelde nog even als een dolgedraaide paling, totdat h t verlossen de eindsignaal voor opluch- ting zorgde. DEN HAAG De sterke te genwind, die Teylingen in de eerste helft parten speelde, had een excuus kunnen zijn voor het slechte spel. Niets was echter minder waar. Teylingen speelde gewoon een slechte wedstrijd, daar mee de grote supporters- schare een teleurstelling be zorgend. Er lag een zweem van angst over de ploeg, men toonde geen inzet en eveneens geen overleg. VCS toonde die inzet wel. VCS heeft een jongen en beweeg lijke ploeg, die echter met veel techniek in zijn bagage meedraagt. Eén man ivel bij VCS echter wel in grote mate op en dat was Cees Mol, die een voortdurende bedreiging voor de Teylingen achterhoe de befekende- In die Teylingen achterhoede was Cees Hoogeboom een op vallende verschijning. Hij had de plaats ingenomen van Van Nobelen en heeft zijn taak prima uitgevoerd. Speelde VCS snel en direct, Teylingen liet het spel over teveel schijven lopen. Toch kregen Jan Meyer en Henny Zoet goede kansen, maar keeper Remmelszwaal stond succes in de weg. Halverwege nam VCS de lei ding. Toen Van Veelen in het strafschopgebied volkomen mistrapte was de snelle Cees Mol er onmiddellijk bij en tekende 1—0 aan. Een hard schot van Henny Zoet, dat schitterend werd overgetikt en een identieke situatie aan de "andere kant met Hooger- vorst en De Jong In de hoofdrollen waren de belang rijkste wapenfeiten voor rust. Na rust een zelfde spel- beeld. Teylingen bleef een matte ploeg en alle acties werden te langzaam uitge voerd. En yCS was n "t van plan de voorsprong uit han den te geven. Halverwege was het wederom Mol, die Teylingen versloeg en nu de finitief. Hij was zijn tegen standers weer te snel af, snelde langs de lijn en scoor de met een prachtig schot 2—0. Teylingen schiep zich nog wel enkele kansen, maar de inspiratie was weg. Kort om een volledige black-out

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1973 | | pagina 13