boefje
Alsjeblieft.
rm
Rabobank S
i
Nog 2dagen.
Voor iedere
spaarder iets
aardigs bij de Rabobank.
Feestelijke
luchtbrug
naar Rome
ANNIE VAN EES
WERD OUD ONDER DE
SCHMINK VAN
Leuke attentie
ZELFREIZENDE
SERVICE VOOR
ONZE LEZERS
Mevr. Schwab-Welman aan de tobbe als Boefje's moeder. Annie van Ees met man, oftewel Boefje met advocaat. Piet Bron, als "oer-vader" van Boefje aan de maaltijd.
Niemand in de stampvolle Rot
terdamse schouwburg op 30 ok
tober 1923 wist dat het stuk dat
die avond in première zou gaan,
nog een kleine tweeduizend
maal achtereen gespeeld zou
Boefje wordt "verbeterd" in het Broederhuis.
biK'k
Omdat 't nog steeds 'n beetje feest is bij de Rabobank.
Daarom krijgt iedere spaarder tot en met
dinsdag (Wereldspaardag) 'n aardige
attentie. Voor de kinderen is er bijvoorbeeld
zo'n grappig 'Ping'-kleurboek of 'n
spannend 'Ping'-stripboek. Bij de Rabobank
altijd dicht bij u in de buurt.
sparen doet u bij de
Zo noemen zich Raifteisenbanken en Boerenleenbanken
worden. Niemand vermoedde
dat het straatjochie dat met een
zwart gezicht, een bokkepruik
op en een wat archaïsch Rotter
dams accent het toneel van be
gin tot eind zou vullen, een bij
na nationale figuur zou worden.
En niemand vond het ook maar
even verwonderlijk dat dit Rot
terdamse schoffie door een
vrouw gespeeld werd. Een vol
wassen actrice die al die twee
duizend malen de transformatie
van modieuze Haagse dame tot
de heesgeschreeuwde boef Jan
Grovers waarmaakte en uitein
delijk zelfs oud werd onder de
dikke lagen vuilzwarte schmink.
Die actrice heette Annie van
Ees, het schoffie Jan Grovers.
Maar de combinatie ging op het
toneel de historie in als „Boef
je". Een Nederlands theaterstuk
dat in 1922 op een vreemde ma
nier ontstond. Regisseur Cor van
der Lugt-Melsert (getrouwd met
Annie van Ees) schreef er over
bij de 500ste opvoering van het
.successtuk: „Een van de door
ons opgevoerde Nederlandse wer
ken was „Mijn en dijn" van
mevrouw Van Ammers-Küller:
Daarin vervulde Annie van Ees
een klein rolletje van een schooi
ertje, een tikje een salon-schooi
ertje, en iedere avond na haar
kleine scènetje in het derde be
drijf klonk er een spontaan ap
plaus bij open doek. Ongeveer
een jaar later zit Brusse jour
nalist en vader van onze Kees
en Jan Brusse) bij mij voor een
interview naar aanleiding van
het le lustrum van het Hofstad-
Tooneel. Midden in dat gesprek
- bij Brusse krijg je nooit het
gevoel of er een interviewer bij
je zit, hij schrijft niets op en la-;
ter bemerk je. dat hij alles, wat
je gezegd hebt, heeft onthouden
- realiseer ik me dat tegenover
me de auteur van het bekende
feuilleton uit de N.R.C. over
Boefje, zit. „Zou je er iets voor
voelen van je „Boefje" een stuk
te laten maken?" vraag ik hem.
Pauze. Zijn sik wordt langzaam
gestreeld. „Ja, zou dat succes
hebben?"
„Beste man, dat is zo zeker als
twee maal twee vier is".
„Goed, dan doene we 't".
Het bleek een gouden greep van
Van der Lugt-Melsert. Op 22
november 1923 volgde de Haagse
en op 11 december van dat jaar
de Amsterdamse première. An
nie van Ees annexeerde het
„Boefje" dat door M. J. Brusse
naar het leven werd getekend.
Elke voorstelling werd een stap
verder op de triomftocht. Konin
gin Wilhelmina, Prins Hendrik
en hun dochter Juliana kwamen
zelfs kijken naar de beleveni>-
sen van het „Lombroso-klantje".
Het publiek bleef komen. Zelfs
ondanks het feit dat het stuk dat
Jaap van der Poll naar Brusses
feuilleton-boek brouwde bij de
500ste voorstelling eigenlijk al
verouderd was. In het toen uit
gegeven gedenkboekje, met een
oproep donateur te worden van
Pro Juventute, schrijft de voor
zitter van die vereniging dat
kinderen van twaalf jaar als het
„boeije" Jan Grovers niet meer
tussen de oude bajesklanten in
het Huis van Bewaring worden
gezet, en dat „gestichten" uit
den boze zijn maar dat er obser
vatiehuizen en pleeggezinnen
voor in de plaats zijn gekomen.
Annie van Ees als het Rotterdamse straatjochie-met-knijn.
Maar Annie van Ees „boeft"
rustig door. Bij haar 500ste
voorstelling babbelt ze in haar
fraaie huis in Marlot nog steeds
over de duizend bloemstukken
die ze in die tijd voor „Boefje"
heeft gehad, over de 500 zware
sigaren (eVn per voorstelling)
die ze opgerookt heeft en de 50
Hessen Vermouth die ze in al
die laatste bedrijven opgedron
ken heeft, al ben je geneigd dat
laatste nu in de categorie to
neel-visserslatijn onder te bren
gen. „Boefje" wordt voor haar
een ritueel. Ze speelde 400 maal
in dezelfde jongensbroek en ver
ving dat kledingstuk met grote
tegenzin toen het versieten
bleek. Er gaan zelfs verhalen
dat ze de rafels aan haar veel
te ruime voddejas controleerde.
Als er maar even iets verander
de. een rafel te veel of te weinig
geteld werd, was ze direct bij
haar" kleedster om de jas in de
authentieke staat te herstellen.
Er waren „rekwisieten" die niet
hersteld konden worden. Jaap
van der Poll schreef eigenhan
dig het optreden van een wit ko
nijn in Brusses boek. Het konijn
kreeg de naam „De Witte" en
in een snel-interview bij de
500ste „Boefje" bekent Annie
van Ees: „Schrijf maar op.
Even kijken. O ja, ik ben aan
m'n vierde konijn bezig -
„Werden ze te oud?" - „Het
eerste is doodgebeten door een
hond. Nummer 2 en 3 stierven
gewoon. Nummer 2 leverde mij
het koopje van een kwartier
voor de voorstelling in Rotter
dam te overlijden. En ik kon
toch niet met een dood beest in
m'n armen gaan staan? Ajak-
kielln dat kwartier hebben we
een nieuw wit konijn moeten
bemachtigen. Het lukte. De ko
nijnen hebben (ik spreek natuur
lijk na de 500ste) als officieel
honorarium 500 bananen ontvan
gen".
Om de
Maar in de moeilijke tijden, werd
het oude succes weer opgetrom
meld en Annie van Ees mocht
weer. En in oude kritieken valt
te lezen dat ze het honderden
voorstellingen lang presteerde
om als Boefje in de gevangenis
weer met tranen in de ogen te
staan. Om haar heen verander
de de bezetting met de regel
maat van de klok.
Annie van Ees werd oud in haar
rol. Close-up foto's van late
voorstellingen zijn eigenlijk niet
meer om aan te zien en filmken
ners herinneren zich dat Guus
Brox als Boefjes kwade genius
Pietje Puk in de film van Detlev
Sierck (die in Hollywood carriè
re maakte als Douglas Sirk)
naar het stuk meer indruk
maakte dan Annie van Ees zelf.
Over het fenomeen „Boefje"
lijkt hel doek definitief gevallen.
Zeker nu het Amsterdams To
neel vorig jaar een moderne be
werking van Brusses werk speel
de onder de titel „Dag Boefje".
De jonge actrice Canci Gec-
raedts ging toen op de Annie
van Ees-toer. Met succes overi
gens, al haalde zij bij lange na
niet het aantal voorstellingen
van haar voorgangster. Maar
toch bleven een aantal dingen
gecontinueerd. Er was weer een
Brusse bij deze „Boefje" betrok
ken: Kees Brusse speelde Mr.
Halma, de figuur waarin zijn
vader zichzelf had omgevormd.
En de pet die Canci Geeraedts
elke avond op het schoffieshoofd
mocht planten was de pet die
Annie van Ees al haar succes
sen lang had gedragen.
Vijftig jaar na dato zegt de
naam Jan Grovers niemand
meer iets, evenals de naam M.
J Brusse weinigen nog zal her
inneren aan een oud toneelsuc
ces. Maar de naam „Boefje" zal
bij velen een vage herkehnings-
glimlach tevoorschijn brengen,
evenals de naam van Annie van
Ees, onverbrekelijk met die van
het schoffie verbonden. Het
schoffie dat van rokend, stelend
en drinkend straatjochie een fat
soenlijk mens werd. Op het to
neel en in werkelijkheid. Want
Jan Grovers bestond en was
zelfs aanwezig in de stampvolle
zaal op 30 oktober 1923. Je kan
anno vandaag alleen nog maar
glimlachen als je leest hoe pater
Hyacint Hermans, die hem be
geleidde, die „fatsoenlijkheid"
bewijst: Na cle première wordt
een feestje gegeven maar Boefje
anno 1923 excuseert zich en gaat
voor twaalf uur 's avonds keurig
naar huis. Zulke „Boefjes" zijn
voltooid verleden tijd.
Plezierig nieuws van het
vakantie-front: uw eigen
dagblad Het Binncnhof-
Leidsche Courant gaat
op maat gesneden, exclu
sieve reizen voor zijn le
zers organiseren.
Deze zelfreizende-service
gaat van start met een
unieke Oudejaars-vlieg-
tocht naar Rome, dat
juist rond de jaarwisse
ling dankzij talloze at
tracties een feestelijk
metropool is.
Deze reuze-ronde van
Rome duurt vijf dagen
- van zaterdag 29 de
cember 1973 tot en met
woensdag 2 januari 1974.
In die periode bent u
vorstelijk te gast in het
moderne, luxueuze eerste klas hotel Michelangelo, dat stra
tegisch is gelogen in de schaduw van de machtige Sint Pie
terskerk. De belangrijkste bezienswaardigheden, de fijnste
restaurants en het gehele warmkloppende hart van de Ita
liaanse hoofdstad liggen op die manier voor u onder hand
bereik. In het hotel zelf, een van de modernste van Rome,
heeft u gedurende uw verblijf de beschikking over een schit
terend gemeubileerde kamer met bad en air-conditioning.
Voorts beschikt het hotel over een kleurige eetzaal, ruime
lounges, televisiekamer
en diverse liften. Kort
om een hotel, geknipt om
op meesterlijke wijze
het Oude Jaar uit te
luiden.
En dit is het exclusieve programma van onze vijf
daagse:
le dag: vertrek met DC9jet van Alitalia om 12.25 uur van
Schiphol naar Rome. Er zijn vele wegen, die naar de eeuwige
stad leiden, maar in deze DC9 zult u pas bemerken, dat u
ditmaal de kortste en meest gerieflijke hebt gekozen. In Rome
per speciale bus naar het hotel.
2e dag: Na het ontbijt uitgebreide zwerftocht door de stad
van drie uur per bus - met gids - met onder meer bezoeken
aan Mausoleum. Monument van Victor Emanuel. Forum Ro-
manum, Colosseum, Trevi-fonteinen en Sint Pieter. Rest van
de dag vrij voor eigen ontdekkingstochten.
3e e
TOPATTRACTIE: De oudejaarsavond wordt feestelijk uitge
luid in een typisch Italiaans restaurant. Uitgebreid diner met
entertainment door artiesten.
5e dag: ochtend ter vrije beschikking. Daarna per speciale
bus naar de luchthaven van Rome en terugreis per lijndienst
van Alitalia naar Amsterdam om 15.20 uur. Aankomst Schip
hol om 18.50 uur.
Dc prijs voor dit grandioze programma bedraagt
slechts 425 gulden.
Bij deze reissóm zijn inbegrepen: retour-vliegtocht Schip-
hol-Rome v.v., luchthavenbelasling Amsterdam, vervoer in
Rome per speciale bus, stadsrondrit van 3 uur, diner op 31
december, logies in Michelangelo op basis 2-persoons kamer
met bad en ontbijt.
Niet inbegrepen zijn eigen vervoer naar Schiphol (de K.L.M.
onderhoudt een uitstekende directe busverbinding met
Schiphol), lunches en diners, behalve het feestelijke
Oudejaars-tafeltje-dekje, reis-bagage- en ongevallonverzeke-
ring, luchthavenbeiasting Rome en alle persoonlijke uitga- I
Voor deze reis is een paspoort vereist, waarvan dc geldigheids- j
duur niet langer dan 5 jaar verlopen mag zijn.
Geef het nieuwe jaar ditmaal eens een vliegende start en maak
gebruik van onze speciale luchtbrug naar Rome. Stuur onder-
staande bon in en U ontvangt per omgaande een deelnemings
formulier.
Haast is echter geboden, want hot aantal beschikbare plaatsen
voor deze droomtrip is helaas beperkt.
Ondergetekende: -
Naam:
Adres:
Woonplaats:
Jiecft interesse in de Romereis van Het Binnenhof-de Leid-
sc Courant. Hij-zij zal daarom gaarne per omgaande een
inschrijvingsformulier, ontvangen.
(Opzenden aan redactie Het Binncnhof-Leidse Courant,
Postbus 9, Den Haag)
Voor nadere informaties kunt u zich ook wenden tot reis
en passagebureau Koudijs te Gouda, telefoon 01820-14477.
