MR. VROLIJK OPENDE VERPLEEGHUIS DRIE GEMEENTEN s DE QHEDIN LIJN Peters ballon kwam het verst JHR. WITTERT VAN HOOGLAND 40 JAAR HEER VAN HOOGMADE OOK Wat u moet weten ■fclNS ilNSDAG 23 OKTOBER 1973 LEIDSE COURANT PAULUS DE BOSKABOUTER - De Hooikooi N99 Met gezwinde spoed werd de bos kabouter door de twee wijzè vogels naar wijl hij haastig uit zijn kleertjes stapte, boeroe dat ook wassen vanavond niet nodig zijn boom gevoerd. Hij sputterde nog wel Men gunde hem zelfs nauwelijks tijd om was. „Ja maar...", riep Paulus nog. „Niks wat tegen maar daar werd niet naar ge- zijn nachthemd aan te trekken. Het tan- te jamaren", sprak Oehoeboeroe, „ene, lulsoterd. „Uitkleden, Paulus", be- denpoetsen werd overgeslagen omdat de tweeë - hoepsakee. Ogen dicht en nogal val Oehoeboeroe, „en gauw". „Ja, vogels dat nu eenmaal nooit doen en na wel zo tamelijk direct dadelijk meteen sla- ja, ik ben al bezig", mopperde Paulus, ter- een vluchtige inspectie verklaarde Oehoe- pen!" SUSKE EN WISKE - „De Gladde Glipper" Vooruit, volj we i MIhiimI ithlrr mi].) Dor zoih ik....onvtrschroUtn dt trdp ij LUCKY LUKE - „Ma Dalton' ■i Leidschendam - Verpleegster van 't Verpleeghuis Prinsenhof hebben gistermiddag op verzoek van de Commissaris van de Koningin, mr. M. Vrolijk, door het zicht baar maken van de naam van het huis het gebouw officieel in gebruik gesteld, 'n Groot aantal genodigden was daarvoor aan wezig in de kerkzaal van het psychiatrisch centrum „Scha- kenbosch", dat daarvoor be schikbaar was gesteld. Mr. Vro lijk zei in zijn openingsrede dat er nog altijd een groot tekort is aan tehuizen voor gestoorde be jaarden. Hij wees er op dat het verpleeg huis, waarvoor de gemeenten Leidschendam, Voorburg en Voorschoten het initiatief heb ben genomen, alleen van de gronds is kunnen komen door kennis van zaken en een groot doorzettingsvermogen. Leidschen dam noemde hij een bijzonder geschikte plaats voor het huis omdat hier een zg. gesloten cir cuit aanwezig is van zieken huis, psychiatrisch centrum en bejaardenoorden. Wethouder J. H. Kranenburg, voorzitter van het bestuur van het verpleeghuis deelde mee dat de stichting, als samenwerkings- object van drie gemeenten de opname van patiënten niet tot de gemeentegrenzen wil beper ken, „Prinsenhof wil funktione- ren als een regionaal huis waar ook patiënten uit de wijde om geving een plaats kunnen vin den". Volgens de wethouder wordt er nog teveel van uitgegaan dat een verpleeghuis het laatste station is waar men in zijn leven terecht kan komen, deze ge dachte noemde de heer Kranen burg onjuist. Door zeer gespe cialiseerde vormen van revali datie wordt het vaak mogelijk dat patiënten in staat gesteld worden hun plaats in de ge meenschap weer in te nemen. Het bestuur van „Prinsenhof" wil Grootscheepse enquête onder Nieuwkoopse bejaarden NIEUWKOOP - Door een team van 7 personen, bestaande uit o.a. een arts, enkele wijkver pleegsters, een maatschappelijk werkster en enkele studen ten, zal binnenkort een aanvang worden genomen met het enquêteren van een groot ge deelte der Nieuwkoopse bejaar den om zodoende een beter in zicht te krijgen in de behoeften en leefomstandigheden van deze uit bijna 400 personen bestaande groep van de Nieuwkoopse sa menleving. De uitslag van het onderzoek zal later bekend worden gemaakt en als leidraad kunnen dienen bij het treffen van voorzienin gen zowel op maatschappelijk als ook op sociaal gebied. AFLEVERING 34 „Wat Ik óók verlang", zei James bedachtzaam. „is een toezeggng, dat mijn schepen en al leen mijn schepen de concessie krijgen voor de terugzending van uw lege wijnvaten". Bra- ganza's ogen gingennopen. Hij knikte naden kend met het hoofd. „Dat is mogelijk' ,Een wijnvat", legde James ui't, „maakt een dubbele reis vol heen en leeg terug. U betaalt beide keren vrachtkosten. Mijn voorstel is gewoon een halvering daarvan". Braganza overwoog. „En toch rendabel werken?" „En toch rendabel werken", zei James, „want niemand anders", hij grijnsde naar Callon „want niemand anders zal een Braganza-fust naar of uit het land mo gen vervoeren". „Het is meer dan gewiekst", barstte Callon los. „Als u bang bent voor uw legevaten Hij deed een be roep op Braganza en op dat moment wist James dat hij gewonnen had. „Het gaat om heel wat meer dan gewoon leeg fust. Wat heeft meer waarde?" vroeg hij Braganza. „Het vat of de inhoud?" „He*, vat", zei Braganza. „Te allen tijde". En dat was zo. Het leven van een wijndhandelaar draaide om de vaten. Wijn moest vervoerd worden in uitgewerkt hout. een proces dat drie jaar duren kon. Een tweede pro bleem was, dat er voortduren d vaten verloren gingen of beschadigd geretourneerd werden en dan meestal In partijtjes van een stuk of tien "tegelijk. Braganza plaatste James voor de kwestie. ,U belooft „Uw vaten per hele scheepslading te retourneren. De kwestie van de vrachtkosten bespreken we later wel." Hij keek Gallon scherp aan. Callon" richtte zijn paars aangelopen gezicht op en deed een laatste poging: „Sienjoor Braganza, ik verzoek u in alle ernst uw beslui* nogmaals te overwegen. Deze man zal u ten val brengen. Hij zal uw belangen even zeker verraden als hij het de mijne deed. Denkt u daarom, voordat u beslis, aan de jarenlange aangename relatie die tussen onze beide firma's bestaan heeft; en ik ver zoek u te bedenken, dat u zonder Callon Co. helemaal geen zaken met Engeland zou doen". Hij ging te ver, dacht James, en sloeg Braganza gade. „En als er geen concurrentie meer is, Senhor Callon", vroeg Braganza, „wat gebeurt er dan met uw vrachtta rieven? Als ik om mijn vroegere ervaringen afga, zul len die ongetwijfeld verhoogd worden. Hij hief bezwe rend een hand op toen Callon het woord wilde nemen. „Nee, laat u me uiitspreken, Senhor". Hij stond op en nam zijn gebruikelijke plaats voor het raam weer in, terwijl hij dromerig naar buiten keek hoe een indigo kleurige zee witte golven tegen de grijze strandmuur wierp. Daarna keerde hij zich naar de beide mannen. Een muskiet gonsde het vertrek binnen. James sloeg op de rug van zijn hand en liet een veeg bloed en ge kreukte vleugels achter. Hij pikte het beest weg en zoog afwezig op de beet bij zijn pols. Braganza sprak langzaam en liet elk woord als een steen in een vijver vallen. De rimpels verspreidden zich en bereikten beider geest, in die van Callon een laaiende woede en in die van James de koele, zoete geur van succes opwekkend. „U hebt me voor een probleem geplaatst, heren. Op wie moet ik mijn vertrouwen stellen? Op u, Senhor Callon. die enkele ogenblikken geleden over de waarde van loyaliteit sprak? Of op u, kapitein Onedin, die voorgeeit een man van zijn woord, een man van eer te zijn? U. Senhor Callon, komt overhaast binnenvallen met een contract in uw zak en met de bedoeling mij te laten •tekenen voordat ik kennis kan nemen van het tegen voorstel van kapitein Onedin. Neem me niet kwalijk dat ik het zeg, maar in mijn ogen strookt dat niet met uw verzoek om loyaliteit. Of is loyaliteit voor u een eenzijdige overeenkomst, Senhor? U sprak over de langdurige en aangename relatie tussen onze beide fir ma's. maar in al die jaren zijn uw tarieven steeds om- hooggegaan, en niet één keer verlaagd. Tot vandaag aan toe. En nu bent u opeens bereid, mij tegen elke prijs te bedienen. Ik moet mezelf afvragen, waarom. Ik geloof dat het uit angst is voor concurrentie en nieuwe ideeën. Het contract gaat naar kapitein Onedin" Callon stond op en pakte zijn aktentase. „U zult er spijt van krijgen", zei hij. „Geloof me, u zult er spijt van krijgen". Hij liep naar de deur. „En wat u betreft. Onedin u zult uw lesje nog wel leren. Bij God. wat een leergeld zult u nog betalen! Hij werkte zich door de dubbele deuren. Ze klapten ach ter hem dicht en zijn voetstappen ratelden over de mo zaïek "egels van de wachtkamer als miniatuur donder slagen. Braganza en James glimlachten elkaar toe. Braganza keerde een open handpalm naar James' ak- tentas toe. „Welnu, kapitein Onedin? Hebt u uw contract bij u?' „Nee", loog James. Hij stond op. „Ik heb u mijn woord gegeven". Braganza nem hem nadenked op. „Denk goed na, mijn vriend. Een contract is niet mèèr dan letters op een 6tuk papier. Het is gemakkelijk te begrijpen. De bepa lingen worden door advocaten opgesteld „Vóór advocaten" zei James. Braganza glimlachte. „Maar iemands woord is zijn en daarom mag het niet lichtvaardig gegeven of gebro ken worden". „Als ik een contract opstel", zei James, „zou iedereen er goed aan doen de kleine lettertjes te lezen. Maar mijn woord houd ik". Hij stak zijnhand ui'.. Braganza aarzel de even voordat hij die aannam. „Voor hoeveel jaar? vroeg hij. „Uw wijn wordt gratis vervoerd met elk schip dat de Onedinvlag voer' en dat laadruimte vrij heeft, en zo lang als de Onedinvlag wappert". Braganza schudde hem de hand. „Dan zijn we het eens", zei hij. in de toekomst nog een stap verder gaan en een dagbehan delingscentrum inrichten. Hier door zal het bezetten van dure verpleegbedden kunnen worden uitgesteld en in sommige geval len zelfs worden voorkomen. Een ander belangrijk punt noem de de heer Kranenburg de te rugplaatsing van patiënten. Reeds nu doen zich namelijk problemen voor met patiënten die zodanig gerevalideerd zijn dat verblijf in het verpleeghuis niet meer nodig is terwijl plaat sing in een verzorgingshuis noodzakelijk is. In Leidschen dam is daarom al een eerste begin gemaakt met een com missie centraal opnamebeleid voor bejaarden. Namens het personeel bood de heer Toussaint hierna een plas tic vis aan als een symbolisch geschenk voor een later te plaatsen aquarium. Het verpleegtehuis telt 260 bed den, 170 voor somatisch zieken, verdeeld over vijf verpleegeen- heden en 80 bedden voor psy chisch gestoorde bejaarden, ver deeld over drie paviljoens met ieder een ruimte voor bezig heidstherapie. De totale kosten van grond, gebouwen, inventaris en installaties bedragen 28 mil joen gulden. Met de bouw werd gestart op 20 mei 1970, de eer ste oplevering geschiedde bin nen 21/2 jaar. Bij het gebouwencomplex hoort ook een personeelhuis, waarin 86 éénpersoonskamers met dou che en toilet, 'n recreatiezaal met tv- en hobbyruimte en een appartement voor de mentrix. Na afloop van het officiële gedeel te van de opening was er gele genheid het verpleegtehuis te bezichtigen waarvoor een aantal NZH-bussen ter beschikking stonden. Achter de kerkzaal re cipieerde daarna het bestuur. Leiderdorp De ballonwedstrijd die gehouden werd op 5 septem ber jl. door de Oranjevereniging Leiderdorp heeft het volgende resultaat opgeleverd. Van de ca. 1500 uitgereikte ballonnen kwa men er 100 kaarten terug. De verste kwam uit Brzezie (Polen), deze werd afgezonden door de 9- jarige Peter Hogervorst, Hu- brechtstraat 7, die hiermee de eerste prijs won. De tweede prijs ging naar de 6-jarige Jo- landa Postma, vun Leeuwen park 21. Haar baJlon kwam in Zofingen (Zwitserland) terecht. De derde prijs de 6-jarige Ro bert Hoogland, Kasteelhof 6. Zijn ballon kwam in Seefeld (West-Duitsland). Nieuwkoop De sitchtlng Peuterspeelgroep Nieuwkoop en Noorden opent morgen ieen tweede speelzaal in ,,D Ark". De pening heeft plaats tussen 10.00 en 10.30 uur. HAZERSWOUDE Carna valsvereniging „De Blauw kousen" zal oplO november prins Benno II met zijn prin ses en de raad van elf aan de bevolking voorstellen. Boerenkielavond wordt ge houden op 19 januari. De carnavalsavond is vastge steld op 16 februari Benno en de zijnen willen boven dien allerlei activiteiten or- ganiserne voor de ^jongste jeugd en de bejaarden. OUDE WETERING De VVD afdeing Braassemer- meer heeft onlangs de heer Bochove jr. tot Woubrugs be stuurslid gekozen. De heer Van Duykeren is benoemd tot lid van de provinciale staten. In Woubrugge zal de VVD zelfstandig an de ko mende verkiezingen deelne men. WASSENAAR - In het Je- roenhuis zal de Wassenaars® Tuinbouwvcreniglng van avond een ledenbijeenkomst houden. De heer Sneter za spreken over „De vormge ving van den tuin". Aanvang 20.00 uur. WASSENAAR Het Haags Filmhuis vertoont morgen Filmhuis vertoont morgen weer een film in di Wasse- naarse sporthal. De titel van de film is ,.D« ceremonie". 1 het geeft een zunderling zelf portret van een cineast. Aan vang 20.15 uur. HOOGMADE In hotel-café-restaurant van der Ploeg te Hoogmade werd zaterdagavond op fees telijke wijze het feit herdacht dat .Ihr. mr. R. W. C. G. A. Wittert van Hoogland 40 Jaar geleden door zijn vader, mr, E. B. F. F. Wittert van Hoogland benoemd werd tot 30ste Heer van Hoogmade en Eerste Regent van de Stichting Er ven Cornelis Sprongh te Leiden. In rijn openings woord verwelkomde mr. Wittert van Hoogland burgemeester D. Brouwer de Koning en diens echtgenote, pastoor L. van Vugt, jhr. mr. De Roy van Zuidewijn, zoon van de begin dit jaar overleden tweede regent van de Stichting Cornelis Sprongh en een aantal pachters uit de Hoogmadese Polder en hun familieleden. De heer Th. J. van der Wereld sprak als secretaris van de Hoogmadese Polder. Hij schelste de vele veranderingen en ontwikkelingen die gedurende de laatste 40 jaar de Hoogmadese Polder hebben gekenmerkt en die voor tal van agrarische be drijven moeilijkheden veroorzaakt, o.a. de a .nleg van de snelweg E-10. De heer Van der Wereld sprak van de rusttoestand die thans mede door de pachtwetten in de Hoogmadese Polder heerst. Namens de pachters bood hij een fraai bloemstuk aan, evenals een fraai schilderij van de Hoogmadese molen. Na een serenade door di Harmonie „De Heerlijkheid Hoogmade" werd hel officiële gedeelte besloten. Mr. Wittert van Hoogland is dc 30ste Heer val Hoogmade sinds 1252. In dat Jaar was het Dirl van Poelgeest I die door Graaf Willem II rucl Hoogmade werd beleend, nadat hij zich in 12-11 moedig had gedragen bij de inname van Akel door Graaf Willem. Tot 1693 had de familie Viu Poelgeest de heerlijkheid Hoogmade onder haal bestuur. In dat jaar kocht de Leidsc patrlcië< Cornelis Srongh het dorp. Sprongh was gehuwil met Johanna Maria Wiuert van der Aa en va haar stamt de familie Wittert van Hoogland al In zijn testament bep&alde Sprongh dat zijn vilt op de Breestraat na het overlijden van de bew« ner dienst zou moeten doen als hofje voor ca aantul bejaarde dames. In 1921 werd het hofj verplaatst van de Breestraat nuar de hoek Dot zastraat-Rapenburg, waar sinds de ramp met hl kruitschip in 1807 een perceel grond braak la) In dit Hofje van Cornelis Sprongh van Hoogmad wonen tegenwoordig een 25-tal dames.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1973 | | pagina 15