Herboren FC Den Haag
speelde overtuigend: 8-3
Telstar legde feilen
defensie Feyenoord
onbarmhartig bloot
Anti-propaganda
Merkwaardig
Gestegen
VELSEN - Verheugd. Dat was Tel
star na de op sensationele wijze tot
stand gekomen overwinning (3—2)
op Feyenoord. Beseffend dat het pu
bliek de helden nog wilde eren, verza
melden elf moegestreden Velsenaren
zich na de laatste fluitstoot van
Frans Derks rond de middenstip.
Met de armen in triomf geheven on
dergingen de spelers van Telstar de
hulde van de toeschouwers. Seconden-
lang bleven zij daar staan, terwijl
de Feyenoorders al naar de kleedka
mer waren geslopen. Vermoeid,
maar opgetogen verliet Telstar het
veld. Als laatste Kees v. Kooten. En
hem gold de grootste bewondering.
Met twee treffers had hij 'n leeuwe
aandeel in de verrassende triomf
die Feyenoord de voor het grijpen
liggende toppositie in de eredivisie
ontnam en trainer Wiel Coerver op
nieuw de nodige hoofdbrekens be
zorgde.
„Dit was gewoon superklasse", meende
Jan Rab na afloop wat overmoedig. „We
hebben Feyenoord gepakt op de plek waar
de ploeg het meest kwetsbaar was. In het
centrum van de defensie". Enige overdrij
ving kan de trainer van Telstar worden
verweten, maar dat hij de vinger legde op
de "wond" bij de Rotterdammers was bui
ten kijf. Wiel Coerver had opnieuw voor
Wim van Hanegem als laatste man geko
zen. daarin gesteund door diens goede op
treden een week tevoren tegen Sparta.
Maar Van Hanegem op d.e positie, een zor
genkind sinds het wegvallen van Rinus Is
rael, kan niet anders dan een mislukking
worden genoemd. Wiel Coerver, uiterst kort
van stof na de wedstrijd. „Twee doelpunten
vloeiden voort uit blunders. En als je zulke
fouten maakt ben je snel weg".
Onherkenbaar
Het klopte niet in het hart van de verdedi
ging van de Rotterdammers, waarin Wim
Rijsbergen opnieuw als voorstopper ac
teerde. Het agressieve Telstar, dat in deze
competitie onherkenbaar is („Deze inzet
hebben we tot dusver steeds gehad, alleen
tegen FC Den Haag niet", zei Rab) in ver
gelijking met vorige seizoenen, koos aan
vankelijk voor een afwachtende houding.
„De opdracht was niet aandringen", aldus
Rab, "anders zou Feyenoord de snelheid
van Ressel en De Jong kunnen uitbuiten."
Die tactiek leek overigens niet de juiste,
want al na acht minuten viel een treffer.
De Jong profiteerde van een ongelooflijk
grote vrijheid door een pass van Ressel te
verzilveren. Telstar moest nu komen. En
vrijwel onmiddellijk bleek de onzekerheid
van de verdediging van Feyenoord. Een
misverstand tussen Van Hanegem en Eddie
Treijtel - na een te zachte terugspeelbal
van Rijsbergen werd door Van Kooten uit
gebuit. De spits van de Velsenaren tikte
het leer voor de handen van Treijtel weg.
schoot in, de bal zou maar zijn voorlangs
gegaan als niet Jerzy Willim was toegelo
pen: 11.
Niet terug
Telstar trok zich na deze snelle gelijkma
ker niet terug in eigen stellingen. De Velse
naren trachtten het .initiatief op het mid
denveld, waarop bij Feyenoord Jan Bos
kamp zijn collega Wim Jansen verre over
vleugelde, aan zich te trekken. De aanval
lende acties van Feyenoord ontbeerden ar
chitect Wim van Hanegem, die zich slechts
zeer sporadisch met de opbouw kon bezig
houden.
Ondanks alle feilen kreeg Feyenoord na
tien minuten in de tweede helft weer u t-
zichten op de winst. Een dieptepass op de
opnieuw ongedekt staande Theo de Jong
betekende diens tweede treffer en een voor
sprong voor Feyenoord. Maar het antwoord
van Telstar kwam wederom razend snel.
Nog geen zestig seconden later „klikte" het
weer niet in de verdediging van de Rotter
dammers. Een hoge bal in het strafschop
gebied van Feyenoord leidde tot een aantal
onoverzichtelijke handelingen, waaruit ech
ter wel Kees van Kooten zich juichend kon
omkeren. „Van Hanegem stapte te laat
in", vertelde Van Kooten later. „En vervol
gens pakte Treytel mijn middel, maar niet
de bal. Die kon ik daardoor een zetje ge
ven". 2—2.
Behoorlijk verhit
De gemoederen raakten na deze treffer be
hoorlijk verhit en grimmigheid voerde de
boventoon in de resterende speeltijd. Beide
ploegen konden vrijwel geen lijn meer in
hun spel brengen, hetgeen aan beide kan
ten tot enkele hachelijke situaties leidde.
Feyenoord verloor bovendien Peter Ressel,
voor wie Lex Schoenmaker inviel. De Rot
terdammers bleven moeite hebben met de
opportunistische aanvalsacties van Telstar
dat ook de rekening kreeg gepresenteerd
voor het harde spel. Driessen moest zich
eveneens geblesseerd afmelden, voor wie
Fred Bisschot aantrad. Op dat moment ont
stond voor de Velser ploeg een probleem,
want Van Kooten leek al evenmin fit en het
aantal wisselspelers was opgebrukt, door-,
dat Couperus al was vervangen door Stout.
De hinkende Velser spits bond steeds twee
tegenstanders en kon dus vrijwel niet ge
mist worden. „Mijn grootste angst was",
vertelde Rab later, „dat Van Kooten er uit
had gemoeten. Dan zou het erg moeilijk
zijn geworden".
Van Kooten bleef en Feyenoord heeft het
geweten. Want het was juist deze speler die
de Rotterdammers definitief de das om
deed. Een verre uittrap van Van der Mee-
ren zeilde in zijn richting en ditmaal tastte
Rijsbergen mis. Tegen de lob van Van
Kooten was ook Treytel machteloos. 32.
Met Joop van Daele voor De Jong forceer
de Feyenoord nog wel een handvol vrije
trappen in de buurt van het Velser straf
schopgebied, maar de beste kans was in de
slotfase toch voor Telstar. Ko Stout kon al
leen op Treytel afgaan, maar ditmaal red
de deze. daarmee zijn ploeg een afgang be
sparend. Voor zover de nederlaag dat al
niet was voor Feyenoord.
Scoreverloop: 8. De Jong 01; 9. Willim
1—1; 55. De Jong 1—2; 56. Van Kooten 2—
2: 71. Van Kooten 3—2. Scheidsrechter:
Derks; toeschouwers: 15.000.
TELSTAR: Van der Meeren; Driessen,
Zwaan. André, Van Essen; Helling, Bijl,
Jonker; Willim, Van Kooten. Couperus
(Stout).
FEYENOORD: Treytel; Schneider. Rijs
bergen, Van Hanegem, Vos; Boskamp. De
Jong, Jansen; Wery, Ressel (Schoenma
ker), Kristensen.
FRANK WERKMAN
In de strijd om de wereld
titel dammen tussen Ton
Sijbrands en Andris An-
dreiko gaat de remise-mi
sère onverminderd voort.
Van de veertien gespeelde
partijen eindigden tot nu
toe dertien in een punten-
delimg. Niet de remises op
zich maar wel het klaar
blijkelijke gebrek aan
strijdlust van de beide
grootmeesters is het pu
bliek een doorn in het oog.
Zo konden gisteren de
toeschouwers, en nog nooit
was het zo druk, na ander
half uur al weer naar huis
terug keren. Op deze ma
nier is de zo geroemde
„dammatch van de eeuw"
niet veel meer dan eeij /M-
gelrechte anti-propaganda,
voor de damsport.
DEN HAAG Sportief Den Haag moet zeker een paar
jaar in de geschiedenis teruggaan om weer net zoveel
plezier aan het profvoetbal in het Zuiderpark te beleven
als gistermiddag het geval was. Er werd voor het eerst
in deze competitie overtuigend en met lef gevoetbald en
nog belangrijker was waarschijnlijk dat de jonge spe
lers bleven overtuigen, een hele wedstrijd lang. Toen de
score daarmee gelijke tred hield (8—3 werd de uitslag
tegen het totaal overklaste NAC) was maar één conclu
sie gerechtvaardigd: bij deze spelers bestaat momen
teel een groot geloof in eigen kunnen. Dat is precies wat
de experimentele ploeg van FC Den Haag het hardst
nodig had. Trainer Evert Teunissen kon dit seizoen voor
het eerste dan ook breeduit lachen.
Deze sensationele opleving van
FC Den Haag is het gevolg
van een aanpak, die al weken
aanslaat. Toen er geen bewe
ging meer in de oude aanval
(met Bregman en Augustsson)
was te krijgen, koos trainer
Teunissen voor gedurfd alter
natief. Hij gaf al zijn vertrou
wen aan de jonge en voor het
grote werk eigenlijk nog niet
geschikte Kees Storm. De eer
ste test tegen NEC, twee we
ken geleden, kwam de Hage
naar redelijk goed door, al
bleef zijn kracht om te scoren
nog achterwege. De vorige
week tegen FC Twente was
zijn optreden hetzelfde. Maar
Teunissen bleef praten met
Storm over zijn sterke en
zwakke punten in het spel en
de jonge spits kreeg het gevoel
genoeg vertrouwen te hebben
gewekt. Teunissen: „Aan zijn
spel kleven nog vele fouten,
maar het feit dat hij nu drie
maal scoorde, brengt hem een
flinke stap vooruit. Door al dat
gepraat krijg ik nu ook vat op
hem. Dat demonstreert hij in
het veld herhaaldelijk. Hij
loopt niet meer met zijn hoofd
omlaag, zoals in het begin.
Daarnaast heeft hij het volledi
ge vertrouwen van de ploeg.
Wat kan je nou nog idealer
hebben". Kees Storm beseft
dat. „Alles wat er de laat
ste tijd met me gebeurd is, gaf
vertrouwen. Vooral de aanpak
van Teunissen lag me. Ik ben
nu eenmaal een speler, die
graag complimentjes krijgt en
niet afgebekt wil worden".
Deze duidelijke, positieve
ontwikkeling vormde voor
Kees Storm een inspiratiebron
om er wat tegenover te stellen.
Hij bleef storen, dreigen en ja
gen in de spits als nooit te vo
ren. Maar dat was het niet al
leen. Ook in de lucht ging voor
het eerst in het standaardelftal
veel gevaar van hem uit. Tel
kens was hij met het hoofd net
iets eerder bij de bal dan zijn
tegenstander, een winstpunt,
dat voor komende wedstrijden
belangrijk kan zijn. Storm kan
daarmee wellicht de „sturen
de" functie van de Noor Fugl-
set overnemen en dan is hii
voorlopig niet meer weg te
denken uit de Haagse spits.
Hoe goed Kees Storm de bal
kan „sturen" met het hoofd
liet hij al na een kwartier zien
Mansveld kopte na voortreffe
lijk samenspel met uitblinker
Piet de Zoete de bal naar Kees
Storm, die doelman Jan de
Jong van dichtbij verraste.
Kees Storm: „Ik had toen al
vertrouwen en wist precies
waar de bal terecht zou ko
men". Toch werd de blijd
schap snel weggenomen door
Doelman Jan de Jong kan het niet meer aanzien. Hij is voor de vijfde keer gepasseerd en drukt
zijn gezicht in het gras. Piet de Zoete (rechts bovenaan de foto) is het middelpunt van uitgelaten
spelers.
Kees Storm, op de grasmat liggend, kan zijn vreugde niet op. Hij maakte het eerste doelpunt.
Hans Bres en Hugo Lochtenbergh demonstreren ook'hoe blij zij zijn.
een in dezelfde minuut ge
maakt tegendoelpunt van Die-
rickx, die van ver de binnen
kant van de paal raakte. Teu
nissen: „Daar was ik eerst
kwaad over. Dat mag een ver
dediging als de onze niet over
komen".
Toen zag het er ook nog niet
naar uit. dat FC Den Haag
zo'n glorieus succes zou beha
len. NAC voetbalde niet groots,
maar er waren toch ook geen
al te duidelijke zwakke plek
ken in het elftal aan te wijzen.
De ellende voor de Brabanders
werd pas zichtbaar toen mid
denvelder Van Vliet sterk
kwam opzetten, tweemaal
dreigde met schieten en toen
een afstandschot losliet, waar
op doelman De Jong geen ant
woord had.
Daarna stortte het bouwwerk
van NAC als een kaartenhuis
in elkaar en vielen er grote
gaten in de defensie. Ausput-
zer Graaumans leek meer
moeite met zichzelf te hebben
dan met welke tegenstander
ook en doelman Jan de Jong
kon zijn de laatste maanden
verworven faam van de „kat
van Breda" niet bevestigen.
Vooral bij het derde doelpunt
kort voor de rust, ging hij niet
vrijuit.
Verdediger Van Dijk slaagde
er niet in de lastige Storm aan
banden te leggen en de doel
man van NAC verkleinde zijn
heiligdom om het schieten zo
moeilijk mogelijk te maken.
Storm bezat echter de rust om
h la Edström van PSV zater
dagavond tegen Ajax te sco
ren: 31. Nog wilde NAC niet
in een debacle geloven. Doel
man Jan de Jong in de rust:
„De ene keer kunnen we alles
en dan weer niets. We houden
het op alles". Het werd niets.
De offensieve bedoelingen van
FC Den Haag werden nog
moeilijker dan in de eerste
speelhelft een halt toegeroepen
en daardoor ontstond het vol
gende scoreverloop: 54e mi
nuut: Van Vliet scoorde uit
weer een voorzet van Swanen-
burg; 61ste minuut: het mooi
ste doelpunt van de wedstrijd.
Van Vliet zette voor en Storm
stapte over de bal heen om de
beter vrijstaande De Zoete zijn
gang te laten gaan. Wat deze
zelden doet, lukte hem ditmaal
voortreffelijk. Hij scoorde kei
hard en zuiver; 63ste minuut:
Bakker vloerde de weer goed
spelende Kila. Scheidsrechter
Boosten gaf een strafschop.
Mansveld: 61; 65ste minuut:
Een strakke voorzet van Joop
Korevaar behandelde de mee
teruggekomen Bouman ver
keerd en hij scoorde in eigen
doel: 7—1.
Kritiek verdiende het feit, dat
FC Den Haag bij deze stand
nog twee treffers-tegen kreeg
te verwerken. Dat mag een
professioneel geschoold elftal
niet overkomen. Het scorever
loop was verder: 70ste minuut:
Quaars brak uit en legde de
bal voor de voeten van de vrij
staande Bouman: 7—2; 78ste
minuut: Bres stelde Storm in
staat met het hoofd weer te
verrassen. 84ste minuut: Van
Rooy verraste Thie: 83.
Teunissen over deze fase:
„Dat laatste mag natuurlijk
niet voorkomen. Daar zet je de
wedstrijd te veel voor naar je
hand. Mijn vertrouwen in Thie
blijft echter groot. Hij steekt
in een grootse vorm en is voor
mij de derde doelman van Ne
derland".
HANS DE BRUYN
Scoreverloop: 16. Storm 1—0. 17.
Dlerlckx 11. 40. Van Vliet 2—1.
42 Storm 3—1. 54. Van Vliet 4—1.
£1 De Zoete 5—1. 63. Mansveld
61 (strafschop), 65. Bouman 71
(eigen doel). 70. Bouman 7—2. 78.
Storm 8—2. 84 Van Rooy 8—3.
Scheidsrechter: Boosten. Toeschou
wers: 7500.
FC Den Haag: Thie; Dusbaba.
Mansveld. Kila. Korevaar: Van
Vliet. De Zoete (Berckenkamp)
Lochtenbergh: Bres, Storm, Swa-
nenburg.
NAC: De Jong: Vermeulen (Van
Dijk). Van den Dries. Graaumans.
Bakker; Dlerlckx (Bouman),
Bouwmeester. Quaars; Vreljsen,
Brouwers, Van Rooy.
Op dit moment leek de toekomst voor Feyenoord weerhoopvol. Theo de Jong maakt zijn tweede
doelpunt en Feyenoord leidt met 2—1. Telstar zou daar echter in dezelfde minuut op. antwoorden
en zelfs nóg eenmaal scoren.
Nog geen twee weken na de
indiensttreding heeft het
nieuwe bestuur van de
badmiintonbond weer een
forse kwestie te verwer
ken gekregen. De rust
waarover vice-voorzitter
Dumas onlangs in onze
krant sprak is daarmee al
weer volkomen tenietge
daan. De badmintonbond
na twee jaar zonder
hoofdbestuur zit nu al
zonder commissie van be
roep, nadat de Haagse
vereniging Drop Shot het
districtsbestuur van Zuid-
Holland had gekritiseerd
vanwege het uitsluiten van
enkele teams voor de com
petitie en de betrokken
commissie Drop Shot ge
lijk gaf. Tot dusver trad
de commissie van beroep
als onafhankelijk lichaam
op, welks beslissingen
door partijen altijd werd
nageleefd. Het nieuwe be
stuur van de NBB meent
dat de beroepscommissie
slechts een adviserende
stem heeft en weigerde de
uitspraak te ondersteu
nen. De commissie van
beroep heeft hieruit de
konsekwenties getrokken
en is opgestapt. Het heeft
er dus alle schijn van dat
de rust waar de NBB zo
broodnodig behoefte aan
heeft nog ver verwijderd
is. En niet in de laatste
plaats door de houding
van het hoofdbestuur zelf.
Het is hoogstwaarschijnlijk
lijk dat de prestatie van
Rudi Lubbers tegen Muha-
med Ali in de Verenigde
Staten meer bewondering
wekt dan in ons eigen
land. In Amerika staat Ali
nog altijd zeer hoog ge
waardeerd. Het mag waar
ziin dat hij zijn hoogte
punt reeds enige tijd is
gepasseerd maar hij blijft
een hoogstbegaafde bok
ser, tegen wie het voor
een pugilist, die veel lager
op de wereldranglijst
staat gerangschikt, moei
lijk is op te tornen. Rudi
Lubbers staat veel lager
op die lijst maar hij ging
niet de weg die zovelen
voor hem moesten afleg
gen, naar het canvas. Hij
ging zelfs niet eenmaal
neer. Dat zal indruk ma
ken in Amerika. En dat is
precies de bedoeling van
Rudi Lubbers, die op de
leeftijd is gekomen (28
jaar), om eindelijk eens
een slag te slaan. In der
tien jaar ringwerk heeft
hij zich nimmer met bok
sen in het leven kunnen
houden. De kans daarop is
na zijn prestatie van za
terdag niet gering geste
gen.
