Koningin Juliana vondrv
Japanners gaan
monster van
Loch Ness zoeken
Koningin
houdt veel
van zingen
't enig op het Bi n n en h of
73 vrijdag 7 september 1973
LEIDSE COURANT
PAGINA
IJsmacliine
zoek: geen
ijsoperette
F.INDHOVEN (ANP) De Ne
derlandse Spoorwegen, een ex
pediteur in Nederland, een in
Munchen en vele anderen zij
gisteravond koortsachtig aan
het telefoneren geweest met
vele plaatsen in Europa. Zij wa
ren op zoek naar een ijsmachi
ne, geladen op een spoorwegwa
gon, die 20 augustus uit Athene
af vertrokken, maar niet aange
komen in Eindhoven.
Daar zou vanavond in het Philips
ontspanningscentrum de ijsope-
ïette „lm Weisser. Rosl" uitge
voerd door het Deutsche Eis-
Iheater Berlin in première
gaan Alles is gereed, de arties
ten zijn er, maar de machine
die het onontbeerlijke ijs moet
maken, is zoek. Ergens in Euro
pa moet-ie zijn, maar waar?
Als de machine op de plaats van
bestemming zal zijn, zal het nog
tien uur duren voor zij een laag
ijs heeft geproduceerd. De pret
gaat vanavond dus niet door.
TOKIO (AP) Een uit acht Ie-
den bestaande expeditie is giste
ren uil Tokio naar Inverness in
Schotland vertrokken om daar
op zoek te gaan naar het ver
maarde monster van Loch
Ness. Wij willen fotografisch be
wijsmateriaal of een ooggetuige
verslag van het monster", zei
Hosjio Kou, de in China geboren
organisator van het 1.485.000
gulden kostend project tijdens
een persconferentie op het
vliegveld van Tokio.
Als hij bestaat, zei Kou, „zijn we
in het geheel niet van plan het
monster te vangen of te doden".
Volgens een overeenkomst met
het provinciale bestuur van
Schotland is Kou verplicht, als
hij het monster mocht vinden,
de rEitse regering te raadple
gen. Hij zei dat zijn medewer
kers, die tot een diepte van 250
meter zullen afdalen, een Fran
se mini duikboot, sonar en een
onderwater televisie camara
zullen gebruiken om zodoende
in staat te zijn elke hoek van
Loch Ness te onderzoeken, p
Kou deelde voorts mee er ver
trouwen in te hebben dat het
monster bestaat. „Sommige
mensen beweren nu wel dat
haar bestaan wetenschappelijk
gezien onmogelijk is, maar de
natuur kent altijd een uitzonde
ring", aldus Kou.
Het belangrijkste onderwerp dat
de Haagse Post in deze week.
die zo overschaduwd werd
door oranje-gezindheid, durft
aanpakken, was wel de figuur
van Laurens ten Cate, ex-be
stuurslid van de PvdA en daar
na nog veel linkser geworden.
Na een auto-ongeluk heeft hij
heel lang niet van zich laten ho
ren. Nu had hij een interview
met Kees Tamboer over het so
cialisme. Zowel Den Uyl als
Groeneveld komen er niet best
vanaf. „Materiële verbeteringen
zijn nodig, accoord. Maar dan
moeten ze eerst duidelijk maken
dat het niet meer dan een mid
del tot een doel is. En het doel
ligt veel verder en is veel be
langrijker."
Naast het socialisme, gebracht
door Laurens ten Cate, komt
ook de Van Mesdag-kliniek aan
de orde. De Van Mesdag-kli-
niek, waaraan de Haagse Post
in heel veel nummers aandacht
heeft besteed, omdat het wat de
psychiatrie betreft, in Neder
land niet allemaal op rolletjes
verloopt.
NIEUWE LINIE
De Nieuwe Linie gooit het ditmaal
op de politieke gevangenen in
een van oudsher tot de NAVO
behorend land met een goede
reputatie: West-Duitsland. De
Nieuwe Linie constateert echter
dat de politieke gevangenen in
West-Duitsland even slecht be
handeld worden als in fascisti
sche landen, zoals Griekenland
en Portugal. Zelfs in West-
Duitsland worden gevangenen
om hun politieke critiek gefol
terd en apart gehouden. Onder
deze mensen zouden zich leden
bevinden van de Baader-Mein-
hof-groep.
Het blad wijdt ook veel aandacht
aan het vrolijke feest in Neder
land ter gelegenheid van het
25-jarig jubileum van onze ko
ningin. Men heeft onze koningin
verweten dat zij zelfs het volks
lied niet zou kunnen meezingen.
De Nieuwe Linie komt erachter
via twee gepensioneerde hofda
mes, nl. Van Rappard en De
Ranitz, dat dit helemaal niet
waar is. Juliana schijnt zelfs
lange autoritten op te vrolijken
met het vertolken van schooi
en kampliedjes.
Accent heeft ook weinig goede
woorden over voor Dolf Coppes
de leider van de Angola-actie en
de Outspan-slnaasappelactie.
Accent durft het zelfs aan om
deze acties vormen van terreur
te noemen. Het heeft het er
zelfs voor over gehad om een
professor te interviewen, Prof.
Heertje - die de boycotters een
zijdigheid en intolerantie ver
wijt. De tegenactie zoals die Al-
bert Hein met heel grote adver
tenties heeft ingezet, zou vol
gens Accent terecht zijn, want
onze vrijheid van consumptie
wordt bedreigd. Er wordt zelfs
gesproken van bedrijven van
winkelterreur.
Het lijkt alsof het weekblad Ac
cent ook de militaire dienst
durft aan te pakken. Het lijkt
zelfs alsof ze op de hand is van
het langharig werkschuw tuig.
Jan Soldaat doet rustig aan.
Dat is het omslagverhaal. Maar
zoals de dienstplichtigen daaruit
tevoorschijn komen, is eigenlijk
maar zielig. Slappe jongetjes,
die lichamelijk en geestelijk
weinig waard zijn. Een majoor
bestaat het zelfs om te zeggen:
„Ik heb soms het vermoeden
dat als een knaap opgeroepen
wordt om te dienen, dat hij van
af dat moment zijn haar laat
groeien. Als ze gaan solliciteren
naar een baan in de burger
maatschappij. dan gaan ze ge
lijk naar de kapper".
Elsevier is deze week voor een
zeer groot gedeelte gewijd aan
de jaarlijkse test hoe het met
de koffie in Nederland gesteld
is. Het gaat niet zo slecht met
de horeca. Slechts acht van de
vijftig kopjes koffie die door de
Elsevier-redacteuren zijn genut
tigd. haalden het criterium kwa
liteit niet.
Het is vervelend om over koffie te
praten, als een tweede artikel in
hetzelfde blad de kwestie Ango
la aan de orde stelt. Het is niet
verwonderlijk dat Elsevier de
actie zoals die door Dolf Coppes
wordt voorgestaan om de Ango-
lakoffie in de grond te boren,
niet steunt. De boycot zal zeer
veel zakenlieden, zeker waar de
kleine middenstander betreft, de
das gaan omdoen. Dat is voor
Elsevier geen reden om wat
mild te spreken over deze boy
cot.
Ditzelfde geldt voor de boycot van
Outspan-sinaasappelen. De re
dacteur Klein van Elsevier
vindt deze boycot geen eerlijk
middel. Hij vindt dat behalve
Albert Heijn met zijn politiek
besmette levensmiddelen nog
veel meer bedrijven zich daar
aan schuldig maken.
De Angolakoffie zit dieper in de
politiek dan menigeen zou ver
wachten. Minister Van der Stoel
van buitenlandse zaken heeft al
gezegd, dat hij geen Angolakof
fie zal drinken. Daarmee, zo
zegt Elsevier, waagt de minis
ter zich buiten particulier ter
rein, op glas ijs. Hij wil reke
ning houden met actiegroepen,
zoals bijv. het Angolacomité, en
dat is tegen het zere been waar
Elsevier helaas op moet staan.
Vrij Nederland wijdt heel wat
ruimte aan het bezoek van een
aantal hoofdredacteuren vorige
week aan Soestdijk. Als het om
louter politiek gaat. dan is de
indruk die de hoofdredacteuren
in Soestdijk gevestigd hebben,
niet zo bar groot. Een recon
structie van de laatste kabinets-,
formatie Iaat zien dat de per
soonlijke voorkeur van de ko
ningin voor de PvdA op het be
slissende moment doorslagge
vend is geweest voor het kabi
net Den Uyl.
Vrij Nederland wijdt verder wat
ongerust een artikel aan de ver
horen, die de Utrechtse politie
heeft afgenomen van een aantal
gastarbeiders. De Utrechtse po
litie is al sinds Jaren attent
waar het gaat om de actiegroe
pen die bij de gastarbeiders ont
staan. Zo heeft ze al verscheide
ne malen Grieken verhoord, die
neiging vertoonden om in
Utrecht, al is het dan maar j
met een paar man, een kleine i
pressiegroep onder gastarbei- j
ders op te richten. Het zit Vrij
Nederland niet lekker dat dit in j
onze democratie mogelijk is. 1
a dus autovrije Binnenhof.
Van een onzer verslaggevers
DEN HAAG „Vindt u het niet
enig hier op het Binnenhof; zo
zonder auto's en met al die ta
feltjes, kraampjes en gezellige
mensen?". Aldus een kennelijk
enthousiaste koningin Juliana
gistermiddag tijdens de lopende
koffietafel op het Binnenhof tot
enkele raadsleden, waarmee zij
ongedwongen in gesprek raakte.
Onze jubilerende vorstin ver
tolkte met deze ontboezeming de
gevoelens van het aanwezige
volk, dat bestond uit naar
schatting tweeduizend bestuur
ders uit alle delen van het land.
Velen van hen en zeker de
Hagenaars vroegen zich af
waarom het niet altijd zo gezel
lig op het Binnenhof zou kunnen
zijn.
De leden van het koninklijk huis
zwermden uit tussen de genodig
den en gooiden zo het protocol
zo dat er al was omver. Ook
voor hen was de koffiemaaltijd
in de openlucht na de plechtige
bijeenkomsten in de Grote
Kerk, de Tweede Kamer en de
Ridderzaal kennelijk een ver
ademing.
De lopende maaltijd begon voor
de koningin met een aperitiefje
met premier Den Uyl en de
vice premiers Van Agt en De
Gaay Fortman. Daarna zwerm
den de leden van het koninklijk
huis uit tussen de genodigden en
deden alsof ze nimmer van het
woord protocol hadden gehoord.
De broodjes werden gewoon uit
het vuistje genuttigd. De sfeer
behoefde niet meer gemaakt te
worden, die was er al. Hij werd
slechts verhoogd door de Mari
nierskapel en het draaiorgel
„De Bloemenmeid", die voor
passende deuntjes op de achter
grond zorgden. Koningin Juliana
ging dan eens hier dan eens
daar aan een tafeltje zitten om
zich met diverse genodigden te
onderhouden. Daar waar zij
of een ander lid van de konink
lijke familie zich bevond
dromden de genodigde notabe
len samen om toch ook maar
een enkel woordje tot Hare Ma
jesteit te zeggen. De leden van
de ordedienst hadden het er
maar moeilijk mee.
Prins Claus kwam nauwelijks toe
aan het eten van een broodje of
drinken van een glaasje melk.
zoveel gelukwensen met zijn
verjaardag moest hij in ont
vangst nemen Hoewel het niet
was toegestaan, noch aan de
persfotografen, noch aan da ge
nodigden, op het tot een enorm
terras omgevormde Binnenhof
foto's te nemen, gebeurde dit
toch. Diverse malen zag men
uit de binnenzak of uit een
handtasje stiekum een fototoe
stelletje halen om gauw een
plaatje te schieten. Er was nie
mand, die er bezwaar tegen
maakte. Men krijgt niet alledag
de gelegenheid leden van het
koninklijk huis voor het fami
lie-album te vereeuwigen. De
persfotografen zullen dit met
een beetje jaloezie bekeken heb
ben. Zij mochten hun werk
slechts verrichten van uit de ra
men van de aan het Binnenhof
grenzende gebouwen.
Het enige foutje dat aan de orga
nisatie kleefde kwam aan het
slot, toen de koningin haar dank
woordje sprak, dat door het
niet funktioneren van de mikro-
foon, door zeer weinigen is ver
staan.
Een lachende vorstin illustreert de gezellige sfeer op het Binnenhof.
