MUZIKALE VAKANTIE
VOOR FRANSE JEUGD
IMPONEREND NIVEAU
BIJ KENTONORKEST
Eten tot de dood erop volgt in
Ferreri 's 'La grand
PAGINA 6
LEIDSE COURANT
MAANDAG 3 SEPTEMBER 1973
Polanskïs
kolder
teleurstellend
ARNHEM Terwijl de projecto
ren in de Arnhemse bioscopen
van de vroege morgen tot de
late avond snorren, moet de fil-
mofiel aan de hand van een
srlkt tijdschema maar zien
hoeveel films hij op een dag
kan meepakken van de Arnhem
se Filmweek naast het officiële
programma. Vooral omdat de
laernatieve keuze veel tijd n
beslag neemt. Wie „Distant
thunder" wil zien, is drie uur
kwijt. De russische science ric-
tion met moraal „Solaris" van
Andre Tarkovsky is al nie veel
korter.
Zaterdagavond was tevig gevuld
met de „heartbreak Kid" van
Elaine May en Maro Ferreri's
gigantische vreetpartij „La
Grande bouffe". Laatsgenoem-
de film riep al eerder op he
festival van Cannes de nogige
weerzin op, omdat ruim twee
uur kijken naar vier kerels, die
zich afzonderen met een aantal
lichte dames en zich vervolgens
letterlijk dood eten. nu niet be
paald het oppun van amuse-
men is. Velen vonden da Fer
reri dit keer met zijn zwarte
humor toch wel e ver hinh, en
Ingrid Bergman voorzister
van de jury, verliet zelfs ver
ontwaardigd en onpasselijk de
zaal. Maar de nieuwsgierigheid
bleek ook in Arnhem weer ster
ker de goede smaak. Want twee
maal zat de grote zaal van het
Rembrandtheater vol. Eerlijk
gezegd, Marcello Maistroianni,
Philip Noiret, Ugo Tognazzi en
Michel Piccoli zetten toch wel
een paar heerlijk gedegenereer
de smakkende en winden laen-
de mannetjes op het doek. De
„Heartbreak kid" werk me
minder grof geschu een kome
die in de trant van „The Gra
duate" zonder het niveau van
Mike Nichols te halen. Een jon
ge man ontmoet ijdens zijn hu
welijksreis de vrouw van zijn
dromen. Hij beslui haar te
trouwen zodra hij gescheiden is,
en dat lukt hem nog ook. On
danks de oppositie van de rijke
schoonpapa in spe. Neil Simon
is een van Amerika's beste dia-
loogschrijvers, maar regisseuse
Elaine May laat de acteurs rus
tig hun gang gaan en vergeet zo
nu en dan dat er ook nog een
camera aan het draaien is. Dat
neemt niet weg dat bijvoorbeeld
een Eddy Albert Grandioze mo
menten heeft als de vervolgen
vader, die voor zijn dochter een
betere parij op he oog had.
Zondag was gereserveerd voor
,,L'Attentat", een nauwelijks
verholen reconstructie van de
moord op de linkse Marokkaan
se leider Ben Baria. Door de in
middels alom bekende feien
aan te houden, en alleen de na
men te veranderen van de
hoofdpersonen in dit politieke
spel, had regisseur Yves Boiset
het wapen in handen om een
felle documentaire aanklacht te
gen di laagharige spel acher
de schermen e maken. Door
bekende filmgezichten als prin-
tigant, Piccoli en Gian Maria
Volonte te gebruikte, maakte hij
eer een gepolijste reconsructie
van. De grote tegenvaller van
dit weekeinde was wel Roman
Polanski's „What?", aangekon
digd als een kolderieke kome
die, maar in feite niet meer dan
een onsamenhangend geval over
een onschuldig Amerikaans
meisje, dat na een mislukte po
ging tot aanranding in een vlla
belandt, vol verknipte figuren,
en zo van de regen in de drup
geraakt. Polanski, die toch echt
wel een zware komedie kan
maken, geuige zijn „Met jouw
tandeh in mijn nek", gaat zich
hier nu te veel te buien aan bi
zarre grappen, waarvan er
maar enkele leuk zijn.
OTTO MILO
Scheepvaart
ACHILLES 3 t« Lagualora. AC-
MAEA 2 vn Rotterdam nr Teesport.
ALCOR 3 p Finlsterre
AMSTELLAAN 2 te Tacoma.
AMSTELLAND 2 te Amsterdam.
ARCHIMEDES 3 te Schledam.
ARISTOTELES 2 te Georgetown.
BANDA S vn Rotterdam nr Bor
deaux. BILDERDIJK 2 vn Rotter
dam nr Sheemcs. BOVENKERK 2
te Rotterdam. BRITSUM 1 p Oues-
sant nr Nouadhlbou. CAPULONIX 3
HO no Muscat nr Kharg ell.. CERES
2 vn Port ot Spain nr Georgetown.
CHEVRON THE HAGUE 3 te Ko
penhagen. CHIRON 31 vn Paramarl-
Pto Rlco nr Napels. GAASTER-
LAND 1 te Amsterdam. GANYME-
DES 3 te Guayaquil. GOOILAND 3
te Hamburg, GREBBEDIJK 2 vn
Tamplco nr Tampa, GROTEDIJK 2
te Rotterdam, GULF HOLLANDER
2 te Portland, HERCULES 31 vn
Moengo nr Triest. HERMES 31 vn
Amsterdam nr West-Indle. HILVER-
ILIAS 3 50 zw Casquets nr Antwer
pen. KATELYSIA 3 vn Curacao nr
Tamplco. KATWIJK 1 te Punta Are-
bourne nr Port Plrle. KRYPTOS 3
te Stockholm, LUDON 31 vn Am-
W^t-Indle. LOIRE
LLOYD 1
te. MARATHON 31 vn Nlckerle nr
Rotterdam. MARNE LLOYD 2 vn
Nacala nr Rotterdam. MEMNON 1
MERSEY LLOYD 2 te Pascagoula.
dam. NEDER EBRO 3 150 nw Lar-
cadlve ell. nr Belawan. NEDER
ELBE 2 250 n Wake ell nr Cristo
bal. NEDHOYD KEMBI.A 2 1100
nw Hawaii nr San Francisco.
NEDLLOYD KYOTO 3 te Assab.
NEPTUN'US 8 te Paramaribo. PA
LAMEDES 3 vn Amsterdam nr
West-Indle. PERICLES 2 te Ham-
SAFOCEAN AMSTERDAM 3 770 ozo
Mauritius nr Brisbane. SAFOCEAN
AUCKLAND 3 te Pto Elizabeth.
SCHELDEBORG 2 te Amsterdam,
SCHELDE LLOYD 1 vn Rotterdam
nr Uddevalla, SEROOSKERK 3 te
Londen. SJNON 2 vn Teesport nr
Baltimore. SINOUTSKERK
te New
TINTO 1 145 ntw Cristobal
leston. TOLTEC 3 te Armuelles.
TRIDENT AMSTERDAM 2 te Santa
Marta. ULYSSES 6 te Aruba verw..
WAARDRECHT 'L- te Acagutla. WO-
NORATO 3 340o Tokio nr Manzanll-
Agenda - Bioscopen
Maandag 3 september
Koninklijke Schouwburg 20.15
„Van hand tot hand" (Haagse
Comedie) (J)
Woensdag 5 september
Koninklijke Schouwburg 20.15
„Tartuffe" (Haagse Comedie)
(J)
Diligentia 19.30 - 20.30-21.30 „De
Sissies" en Hans Hudson, jong
leur.
Houtrusthal 20.15 Tweede concert
Beethovencyclus o.l.v. Roberto
Benzi m.m.v. solisten en koren.
APOLLO: Frank en Eva (18)
12.15, 2.20, 7.00, 9.15 wo. 12.15,
2.20, 4.45, 7.00, 9.15. ASTA: De
hel van Duinkerken (14) 2.30,
7.00, 9.30 wo. 1.30, 4.00, 7.00,
9.30. BIJOU: Lady Caroline
Lamb (14) 2.00, 7.00, 9.30. wo.
2.00, 4.15. 7.00, 9.30. CAMERA:
Last tango in Paris (18) 2.00,
8.15. CINEAC: Vijftig jaar Dis
ney tekenfilms (a.l.) 9.15, 11.15,
1.30, 3.45. Het zwaard van de
gele tijger (18) 7.30, 9.30. COR
SO: Turks fruit (18) 2.15, 7.00.
9.30. wo. 1.45. 4.15, 7.00. 9.30.
DU MIDI: Porgy and Bess
(14) 8.15 Wik Trom en zijn
dorpsgenoten (a.l.) wo. 2.00.
ENROCINEMA: Die knotsgek
ke kerels in hun vliegende krat
ten (a.l.) 2.00, 8.00. wo 4.00,
8.00. Isabella (18) za. 24.02.
Charlie Chaplin festival (o.l.) wo.
1.30. FLORA: huwelijksnacht
rapport (18) 2.00, 7.00, 9.15.
KRITERION: Staat van beleg
(14) 3.00, 7.00, 9.30. METROPO-
LE: Spartacus (14) 2.00, 7.45
ODEON: Dolle liefdesavonturen
van drie apothekersdochters
(18) 2.00, C.45, 9.15. OLYMPIA:
The new centurions (18) 2.00,
8.00. PASSAGE: Een slippertje
met allure (14) 2.30, 7.00. 9.30
wo. 1.30, 4.00. 7.00, 9.30. REX:
,De vreemdeling zonder naam
(18) 9.30, 11.30, 1.30, 3.30, 5.30,
7.30, 9.30. STUDIO DE LUXE-
Inga doet wat ze niet laten kan
(18) 2.15, 7.15, 9.30, wo. 1.30, 4.00
7.15, 9.30. STUDIO 2000: The
chase (18) 8.00 Circus op stelten
(a.l.) wo. 2.00 DE UITKIJK:
Accident 18) 2.30, 7.15, 9.30. wo.
1.45, 4.00, 7.15, 9.30.
DELFT:
CITY: Last tango in Paris (18)
2.30, 7.00, 9.15. CITY SELECT:
Steelyard blues (8.15) ma., di.,
do. 2.30 Aladin en de wonder
lamp (a.l.) woe. 2.15 DELF1A:
Frank Eva 18) 2.30—7.00—
9.15. FLORA: Hallelujah voor
een paar vuisten (14) 7.009.15.
DOELENKINO: Dode kerels
tellen niet (18) 2.30—7.00—9.00.
STUDIO D: Junior Bonner (14)
2.30, 7.00, 9.15 Robin Hood der
wilde zeeën (a.l.) woe. 2.15.
Paulus
de
Bos
kabouter
De
Hooi-
kooi
JEAN
DLLIEU
57 Een ogenblik waren de wijze vogels spra
keloos. Ze staarden naar Krakras, die er
bij zat als een lekke voetbal. Maar toen
begon Salomo die voetbal met zijn snavel
been en weer te rollen terwijl hij vrolijk
uitriep: ..Dat komt nou van je hooihonger,
schrokop. Had je maar niet zo hebberig
moeten zijn". ..Ik was niet hebberig",
jammerde Krakras. ,,ik moest wel. En het
was toverhooi". „Wat je zegt. toverhooi",
proestte Oehoeboeroe. ..Dat is inderdaad
heiendal min of meer zeer duidelijk. Gooi
'm es hierheen. Salomo". Nu kwam Paulus
tussenbeide. „Laat Krakras met rust", be
val hij kortaf. ..Als het aan jullie had gele
gen, waren jullie nou allebei al voetballen
geweest".
PARIJS Het zit, in het grote
reservoir dat Frankrijk is, ge
lukkig nog vol interessante
mensen. Jammer genoeg hoor
je er zo weinig van, want ze
timmeren niet aan de weg. De
publiciteit en de reclame laten
ze graag aan anderen over.
Misschien vormen zij bij elkaar
niet meer dan tien procent,
maar op die tien drijft de rest.
Zo'n man is Jacques Serres. Hij
is voorzitter van een vereniging
met een ietwat vreemde naam:
de F.N.A.C.E.M., moeilijk in
het geheugen te houden. De let
ters betekenen Fédération Na
tionale d'Associations culturelies
d'expansion musicale. De lezer
heeft zelf al begrepen, dat de
federatie zich niet alleen ten
j doel stelt grotere belangstelling
I te wekken voor de muziek, klas-
l siek of modern, maar speciaal
de jongeren er toe aan te zetten
weer een instrument te gaan be-
1 spelen.
Jacques, naar schatting een vijfti
ger, is van origine cellist. Als
jongen van dertien zat hij al
met de strijkstrok in de hand.
haalde een eerste prijs op het
conservatorium en speelde als
solist aan deze en gene kant
van de Oceaan. Waar men zelf
in op gaat wil men ook aan de
kinderen overbrengen, ook al
zijn die kinderen niet van eigen
vlees en bloed. Hij was realist
genoeg om te begrijpen, dat hij
het alleen met de muziek niet
kon redden, want de jeugd hoeft
de knop van de radio maar om
te draaien en er komt muziek
uit de houten kist. En niet eens
altijd slechte muziek van hit pa
rades. France Musique geeft
bijna de gehele dag muziek en
haalt met concerten excellente
jongens en meisjes, die uitblin
ken op de conservatoria, voor
de microfoon.
Suske
en
Wiske
De
Poppen-
pakker
Lucky
Luke
Canyon
Apache
Maar --,'dat zijn de allerbesten en
niet iedereen klimt zo hoog.
Jacques Serres heeft aan de
muziek de sport vastgeknoopt
en daardoor sniidt het mes van
twee kanten. Hij krijgt er door
subsidie van het staatssecreta
riaat voor jeugd en sport in Pa
rijs. Subsidie, subsidie is een
groot woord, want wat Jacques
krijgt is maar een kruimel van
de rijke tafel: 8.000 hele fran
ken per jaar. Méér kan er niet
af. Maar alle kleine beetjes hel
pen en Jacques ging in 1965 met
zijn federatie van start. Dat hij
niet zou slagen kwam geen se
conde bij hem op.
Hoe is hij begonnen?
Eerst met de kleintjes van vijf tot
zeven. Toen de grotere turven:
van zeven tot dertien en toen
dat liep richtte hij zich tot de
gymnasiasten, de jongens en
meisjes van dertien en ouder.
Natuurlijk met de nodige aanbe
velingen achter de hand van di
recteuren, rectoren en musicolo
gen. Alleen al die aanbevelingen
bij elkaar te krijgen was een
monnikenwerk en een heen en
weer gedraaf.
Dus eerst met de kleintjes. Kijk,
zei hij, je kunt op een fluitketel
slaan en dan komt er geluid uit.
De toetsen van vaders schrijf
machine maken ook geluid als
vader er op zit te schrijven.
Maar een veel en veel mooier
geluid maakt een trommel, al is
het maar een gewone speelgoed-
trommel. Het hangt er maar
van af, hoe je het vel van die
trommel of van de pauk spant.
Een triangel maakt nog veel
mooier geluid en dat trilt zo
hoog en zo fijntjes na. Maar
je kunt er geen wijsjes, geen
liedjes op spelen. De trommel
en de pauk zeggen alleen maar
boem. En het bekken, wéér een
stap verder, kan alleen maar
schallen.
Als we het samen nu eens met
een blokfluit zouden proberen.
Daar zitten gaatjes in, op ieder
gaatje kun je een vingertje zet
ten en als je dan ook nog
blaast, komt er muziek uit.
Luister maar, zegt Jacques. Ik
ga je wat voorspelen en dan
mag jij meezingen:
Quand trois canes vont au champ
La première va devant.
En zo brengt Jacques de hele
kleintjes aardigheid straks
misschien wel liefde voor de
muziek bij. Een blokfluit is niet
zo duur, voor 25 frank heeft
men al een heel aardige. Een
taart voor zes personen is duur
der en in één dag opgegeten.
Maar als het even kan laat hij
de kleintjes niet alléén studeren.
Hij haalt ze bij elkaar in een
schoolklas en dan oefenen ze sa
men. Jan speelt beter dan Piet,
die wil niet achterblijven en
doet thuis extra zijn best. De
bester. trekken bij samenspel de
zwaksten naar boven.
Is die basis eenmaal gelegd, dan
gaat het met die van zeven tot
dertien ai een stuk gemakkelij
ker. Ze krijgen een klarinet, een
dwarsfluit of een hobo. Die mo
gen ze uit elkaar peuteren,
schroefjes losdraaien, kleppen
van alle kanten bekijken en hoe
dat werkt. Wie er belangstelling
voor heeft mag het ook doen
met een trompet of schuiftrom
pet. Als regel zijn de blaasin
strumenten voor de kinderen
gemakkelijker dan de snaarin
strumenten. Viool studeren is
moeilijker en dat doen alleen de
doorzetters. Als het even kan
haalt Jacques er een jonge pia
nist bij, want dat wordt het be
gin van een trio of quartet. Ook
de jonge pianisten laat hij liefst
niet alleen spelen: voor een
quatre mains voelen ze meer
dan alléén op de'kruk.
Is er na een jaar flink gestu
deerd, dan trekt Jacques met
zijn jongens en meisjes, groot
en klein, de provincie in. Een
maand lang vakantie in groepen
van zestig, iedere groep onder
leiding van een gediplomeerde
moniteur. Uit iedere groep ha
len de moniteurs ploegen van
acht tot tien. Ze spelen al Bach,
Telemann of Mozart. De basis
van die maand vakantie blijft
de muziek, maar tegelijk
wordt de sport niet verwaar
loosd (wijl anders de subsidie
geschrapt wordt), 's Winters
skiëtn in de bergen, 's zomers
zwemmen, voet- of handballen,
tennis, gymnastiek. De hoogte
punten van zo'n maand vakan
tie zijn de voorstellingen voor
het publiek, in de openlucht of
in een kathedraal. Dat zijn voor
de kinderen ware feesten: zij
met hun instrumenten op het
podium en de grote mensen in
de zaal. Dit jaar stonden op het
program vakanties en uitvoerin
gen in de Pyreneeën, de Var,
op Corsicaf, in de Gironde. de
Manche, de Elzas, de Vaucluse,
de Seine-Maritime (bij Dieppe),
aan de Cote Atlantique en zelfs
in Engeland en Oostenrijk. Ook
Nederland komt aan de beurt,
maar het wachten is op een ge
schikt vakantieverblijf voor on
geveer zestig jongeren. Voor
een maand lang.
Jacques Serres geeft toe, dat hij
hoofdzakelijk de kinderen van
welgestelde ouders bereikt,
waar thuis al een muzikaal kli
maat hangt. Aan jonge pianis
ten heeft hij geen gebrek, want
in die kringen is een piano vaak
een familiestuk of een teken
van uiterlijke welstand. Een
maand vakantie in een centruip
van de federatie kost 700 tot 800
frank en dat is, voor één kind
uit een arbeidersgezin, een hele
uitgaaf. Daar heeft Jacques wat
op gevonden. Er zijn onderne
mingsraden van grote bedrij
ven, die van de kosten de helft
voor hun rekening willen ne
men, zodat ook het arbeiders
kind mee kan profiteren. Mits
de liefde voor een instrument er
is, want de muziek blijft ook in
de vakantie de basis.
Zijn radio en televisie geen blok
aan het been? Ja en neen, vol-
géns Jacques Serres. Er zijn
kinderen, net als grote mensen,
die wel muziek horen, maar
niet luisteren. Ook het omge
keerde komt voor. Sommigen
zingen met een chansonnier
mee of fluiten mee, als Jean
Pierre Rampal of Michel De-
bost of Lardé blazen. Jacques
Serres is protestant en hij kent
het verhaal van de zaaier, die
vogels weggepikt. Een deel
van het uitgestrooide zaad valt
op de rotsen en wordt door de j
vogels weggeprikt. Een deel [l
valt tussen de distels en wordt 'j
verstikt. Een ander deel valt in I
goede aarde en brengt hondeni- I
voudig vruchten op. Op dat
laatste hoopt Jacques.
En daarom gaat hij onverdroten
voort. Met geestdrift laat hij fo
to's zien van een maquette: een
eigen centrum in de Elzas bij
Colmar. Maar dat kost 5 mil-
lioen frank en hij heeft er maar
één komma twee. Bedelen doet
hij links en rechts. Op het mi
nisterie van culturele zaken zit
ten drie directeuren: een voor
het theater, een voor de muziek
en een voor de architectuur.
Pas als die drie het onder el
kaar eens zijn kan er wat los
komen voor het Colmar-jen-
trum. Ook de centrale kas Toor i
de gezinstoeslagen is bereid wat
te geven en dat overwegen j
eveneens een paar grote bier
brouwerijen. A wil geven, als B
ook wat doet.
De bedelbrieven, die Jacques
schrijft en waar hij persoonlijk
achterheen moet zitten, zijn niet
te tellen. Opbergmappen vol. Af
en toe zou hij nog zo graag eens
naar zijn cello grijpen, want is
er in deze wereld een grotere
trooster dan muziek? Maar al
strijkt hij dan zelf niet meer.
hij is onderweg naar zijn ideaal
bij Colmar, 600 meter hoog in
de bergen, waar de jongeren de
strijkstok van hem zullen over
nemen. Met de fluiten, de clari-
netten. de hobo's de trompetten,
de trommels en de pauken om
hem heen.
Is dat, als je tegen de zestig
loopt, geen mooi leven?
L. J. KLEIJN.
Voor de tweede maal in dit jaar
onderneemt de grote orkestfor
matie van Stanley Newcomb
Kenton een grote Europese
tournée. Het succes van de eer
ste trip in Februari jongstleden
gaf hiertoe alle aanleiding. De
serie van 31 concerten in deze
trip werd Zaterdag 1 September
geopend met een optreden op de
Hi-Fi RAI te Amsterdam waar
na de band gisteravond in de
Doelen te Rotterdam concer
teerde, welk optreden wij moch
ten bijwonen.
Het orkest heeft enkele nieuwe so
listen in haar gelederen, waar
onder de 20-jarige Mary Fettig
op tenorsax en fluit. Zij solieer-
de zich verdienstelijk in Peanut
Vendor; nog altijd1 een succes
stuk in het wat commerciëel ge
tinte repertoire. Het is echter
Kentons visie die al deze melo
dieën een zeer persoonlijk stern-
pep verschaft. Vervat in uiterst
kundige en geraffineerde arran
gement ontstaan boeiende
concertstukken, waarbij het or
kest in klankkleur en techniek
een imponerend niveau open
baart. Solistisch werd vooral
door altist John Park stijlvol
gemusiceerd, terwijl de soli van
tenorist Richard Torres minder
geïnspireerd klonken dan wij
van hem gewend zijn. Veelal
zeer fraai van opbouw waren
Kentons intro's, zoals in Body
and soul bijvoorbeeld waarvan
een sfeervolle orkestinterpreta
tie werd geboden die aan de
goed bezette zaal een ovaLe
ontlokte. Als geheel een enerve
rend concert.
Kinderkleding
wordt duurder
UTRECHT (ANP) De detaillis
ten die deze maand de vakbeurs
„Het Kind" in Utrecht gaan be
zoeken- moeten rekening houden
met een verhoogd prijspeil. Blij
kens mededelingen van de Kon.
Ned. Jaarbeurs, kampen de fa
brikanten van kinderconfectie
op het ogenblik met vele proble-
De praktisch tot nul teruggelopen
belangstelling voor het modinet-
tevak, de stijging van Ionen en
sociale lasten (50 procent in de
laatste drie jaar) en de sinds
enige weken „komeetachtige
stijging" van de prijzen van
ruwe katoen. Ook de synthetica-
leveranciers laten zich in dit op
zicht niet onbetuigd.
Op de beurs, die van 17 tot en
met 20 september wortd gehou
den. zal het succes van jeans en
T-shirts waarschijnlijk worden
geprolongeerd. Voor de meisjes
krijgt overigens ook de rok
nieuwe kansen. De „salopette".
de tuinbroek, is al geëvenaard
door de tuinrok en de modema
kers verwachten dat de maxi-
rol; «n zqeunerstijl (dessins van
- e bloemetjeo op een zwarte
r- -d) b i de teeners veel
opgang zal maken. Ook de ko
mende zomer zullen de felle
kleuren „in" blijven, met de na.
druk op geel en blauw.
