Gaston Roelants dan atleet: meer Elite van 's werelds volley bal jeugd doorkruist land voor titelstrijd Electrotechniciis eigenaar sportzaak aankomend piloot basketballer en hij schildert als een bezetene R WDM barst van de duiten en laat ze rollen Noteer bij de radio ZATERDAG 1 SEPTEMBER 1973 LEIDSE COURANT PAGINA II (Van onze correspondent) Leuven - Aan zijn voeten vro lijk bontgekleurde kickers. Daarboven dure beige kniekou sen, dan een paar pezige, be haarde knieën, een bruinbeige korte broek van linnen «n een lichtere brede riem, een bruin-bont hemd met motieven in wit, vervolgens een dunne, bruint hals en dat alles be kroond door een prettig mager afgetraind gezicht, waarin twee levendige onafhankelijke blauwe ogen staan en dat om lijst wordt door een getemde weelde aan hoofdhaar en een volle keurig geknipte ring baard. Drie ringen aan de vin gers van zijn linkerhand en een stopwatch om de pols. Dat is Gaston Roelants, 36 jaren oud, 169 centimeter groot, 57 kilo zwaar en nog altijd goed voor een 10.000 meter ergens tussen de 28 en 29 minuten. heeft hem zichtbaar goed ge daan en wijzer gemaakt. ,,Een biertje?" vraagt het vierde kind van een eenvoudig landbouwers gezin uit het Leuvense. Hij r.eemt zelf ook een halfje, omdat het zo verschrikkelijk warm is. Roelants was electrotechnicus, timmerde ook wat, deed als kind thuis wat aan de bebou wing van het land en het drijven van vee, vierde weergaloze Gaston Roelants, de atleet, zoals de hele wereld hem kent. triomfen als atleet, ging toen ken kosten tussen de vier en zesduizend frank, maar er zijn er ook bij van vijfentwintigdui zend ,,Die zijn zo duur omdat Monique ze niet kwijt wil". BRUSSEL - Na een transferperiode die zo slap was als platte kaas met lauwe lambiek, gaat de voetbal in België vanavond weer rollen. Standard gooit het, wat de voorhoede betreft, met Marian Musovic, Josip Bukal en Rora Kasmodor op de Joegoslavische toer. Josip Bu- kal werd weggekocht bij Zeljeznicar en sedertdien is het gejuich niet emer uit de Luikse lucht. Josip Bukal ziet er uit als een zigeu nerkoning en hij paart de pezige knie van de geitenhok aan de leni ge grljpbenen van het wapitahert. Hij kan bruisend voetballen en heeft een stijgend schot in beide be nen. In de aanloopwedstrijden scoorde hij al zo'n dozijn doelpunten. Allemaal fluitende klimmers die vlak onder de lat insloegen. Josip is in het Luikse bereids zo populair als de FN-geweren bij de Portu gese scherpschutters. Wat voor Standard die op scherp staande Bukal is, moet voor Ander- lecht de Poolse jongen Attila Ladinszky worden. Dat zit er mis schien ook wel in maar er uitkomen deed het nog niet. De paars- witte Anderlechters hebben er allen trouwens een hur hoofd in. In de kroeg onder de hoofdtribune, waar eertijds de kwinkslagen als keilstenen kriskrassend het schuim van het bier veegden, zitten nu oud-kolonialen te sakkeren omdat er geen rondjes meer worden gegeven. Polleke van Hlmst en Robbie Rensenbrink houden met hun roemrijke namen de schijn nog wel op, maar al met al is het miserie troef. Als de tekenen aan de wanden niet bedriegen, en waarom zouden ze dat wel doen, gaat Anderlecht in dit seizoen teloor. Want niet slechts Standard en Club Brugge liggen op de loer, neen, de groot ste loerder het RWDM, ofwel Racing White Daring Molenbeek, een nieuwe Brusselse club die ontstaan is uit een fusie van Racing en Daring. Het geval heeft nog geen echte roepnaam, maar daar zal het publiek wel voor zorgen. RWDM gaat Anderlecht niet alleen punten maar ook publiek afsnoe pen, en dat is erger. Het veld van de nieuwe club ligt dicht bij dat van Anderlecht en is gezelliger, knusser, heeft een betere verlich ting en pakweg zesduizend zitplaatsen die straks verwarmd zullen worden. RWDM barst kennelijk van de duiten en iaat ze nog rollén ook. En wie beweegt zich daar op de achtergrond? Wie rammelt daar met de buidel en blaast in de bus? Juist, niemand anders dan Eddie Merckx, die medebeheerder is van RWDM en zulks niet alleen als een erebaan beschouwt. RWDM wenste Lon Polleunis aan te wer ven die nou wel uitgekeken is op de St. Truidense perenvreters en hogerop wil. Maar Anderlecht deed ook een bod. ,,Laat mij maar begaan", sprak Eddie Merckx en stapte in zijn gele wagen met 210 paardekrachten onder de motorkap. Met dat ding reed hij voor bij Polleunis die een St. Truidense villa bewoont die hij indertijd nog van de opperperenvreters cadeau wat doen aan de public relations van een onderneming in alcoho lica, opende in de Diestsestraat 162 te Leuven een fijne sport zaak, ontwikkelde zich tot een professionele fotograaf, is een aankomend piloot, gooit de bas ketbal vanaf de penaltystip tien van de tien keer in de korf, voetbalt niet onverdienstelijk, is de man van Monique die de moeder is van driejarige Anneke „Ik zag in St. Moritz een man, er. hij schildert. Hij schildert als een bezetene - en stelt ten toon. een amateur, schilderen en keek er naar. Dat, dacht ik, kan ik cok, want tekenen ging al een beetje. Ik kreeg er, zo kijkend, goesting in en stapte op naar een winkel, waar ik de hele schildersmak kocht. Zo is het begonnen en in het begin lach ten mijn mede-atleten me uit. Nu niet meer. In de Abdij van Geeraardsbergen had ik de afge lopen weken mijn zevende ten toonstelling. Het is een hobby, maar met mijn schilderijen wil ik ook laten zien dat ik nog wat anders kan dan lopen. Ik heb zo'n vijfentwintig schilderlessen gevolgd bij een professor. Ik zie hem nog geregeld en hij geeft mij raad. Die, heeft hij gezegd, moet je niet verkopen". Geen uitzondering Gaston wijst op een vreemd, ab stract aandoend schilderij in bi zarre kleuren. Het is niet ab stract maar de realiteit van Lapland waar het naar de na tuur geschilderd werd. De doe- Monique van Goitsenhoven - ze huwder. in 1963 - maakt geen uitzondering op de regel volgens welke grote sportlieden schone vrouwen trouwen. Monique is jong, knap, levendig, fris, spon taan, lief en ze heeft het figuur voor de bikini van St. Tropez. Dochter Anneke likt aan een ijs je en dat wil de kleine pekinees ook, maar Anna wijst hem reso luut af. Hij zal de laatste niet zijn. Anneke praat vlugger dan haai vader loopt. Vader barst uit de naden van trots. Terecht, want Anneke lijkt op Monique. We bevinden ons boven de sport zaak waar living en een kraak heldere keuken gevestigd zijn. Nog hoger wordt geslapen en v:a een laddertrap kom je dan in het atelier van de grote meester. Dat atelier ligt onder de pannen. Gaston heeft het zelf geschapen, ingericht, verfraaid, geïsoleerd en noem het verder maar op. Je breekt er de benen over de schilderijen. Dat kostte niets eengedraafd. Hij legt nu „in de herfst van zijn atletenleven" een krans om zijn eigen legende heen. Hij was vijfenzeventig keer aanvoerder van de Belgi sche ploeg in interlands. Hij veroverde goud in Tokio op de 3000 meter steeple en dat was lang zijn specialiteit. Nog altijd is er niemand die de techniek van die 3000 meter zo perfect beheerst als hij. Een atleet van wereldformaat. Hij leunt achter over en vertelt op zijn rustige manier. Hij zegt nadrukkelijk: „Het liefst van al was ik wiel renner geworden. Dat wilde ik worden. Maar ge weet hoe dat is. Mijn ouders waren tegen sport. Daar was geen tijd voor on dat gaf geen pas. Dan maar lopen. Daar had ge het minste voor nodig, dat kostte niets. Ik trainde later drie keer per week cn dat was veel. Nu moet ge, om bij te blijven, drie keer per dag oefenen. Wij liepen vroeger op van die rotbanen met bobbels e.i plassen. Op die tartan van nu is het of ge naar de hemel holt. Ik heb er veel vrienden aan overgehouden. Zatopek is er een. Ik zoek hem nog elk jaar op. .Geld, och ja, vroeger kreeg je wat voor een veldloop en dat is nu ook anders en beter ge worden. Ik geef me altijd hele maal. Als ik loop, als ik schil der, om het even wat. En ik ge niet ervan". Hij wijst ze stuk voor stuk aan en vertelt er bij hoe ze op het doek kwamen. Hij geniet. Roe lants heeft in zijn lange atleten- schoonst leven een rozenkrans van over winningen, medailles, bekers en Tegen alle wanden schilderijen ziiveren en gouden spikes bij- van de meester, die voortdurend wil bewijzen, en ook bewijst, meer te kunnen dan zijn gelief de lopen. Hij wil dat anderen maar ook zichzelf bewijzen. Maar hij doet het niet kramp achtig, niet uit de behoefte aan compensatie. Eerder om zijn ie- ven af te ronden en nog voller te maken. „Ik heb de hele wereld gezien, maar dat is het schoonst", zegt hij en kijkt naar Anneke. Mostert, Reiff, Moens, Roelants, j Puttemans; België was altijd al j rijk aan midden- en lange af standlopers. Er is talent genoeg, meent Roelants. En wij leunen makkelijk tegen het sportinsti tuut van de Leuvense universi teit aan. We zijn daar welkom cn genieten van alle faciliteiten. Gaston kan moeilijkafscheid ne men en hoeft dat ook niet te doen zolang hij nog sneller is dan de meeste jongeren. Hij be kent het: „Ik ben verslaafd aan lopen en schilderen. Wat wilt ge? Vroeger liepen we alleen voor het plezier. Het is nu har der, zakelijker, sneller gewor den, maar voor mij is daarbij toch ook het plezier gebleven. Ik loop graagb en ik schilder graag. Als ik straks niet meer loop graag en ik schilder meer nodig heb als ontspanning na de spanning bij het lopen, dan nog zal ik schilderen en meer en beter dan voorheen". JAN WINTRAECKEN Sportbrief uit Brussel door Jan Wintraecken DEN HAAG Op woensdag 5 september begint in acht plaatsen in ons land het toernooi om het volleybalkam pioenschap van Europa voor de jeugd tot en met 2 ljaar. Het is voor de vierde maal, dat dit Europees jeugdkam- pioenschcap wordt gehouden. De Nederlandse Volleybal Bond had zich twee jaar geleden voor het toernooi kandi daat gesteld, omdat men het zag als een weliswaar ver laat, maar toch waardig onderdeel van de festiviteiten, die ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van de NeVoBo zijn gehouden. Nu het eenmaal zover is, vragen heel wat bij de organisatie betrokkenen zich af, wat men zich met de organisatie van een dergelijk groot toernooi op de hals heeft gehaald. Want dit Europees toernooi heeft een rekorddeelname: 22 landen schreven in met 21 herenploegen en 18 damesploegen. Een ploeg telt inclusief begelei ders gemiddeld twintig personen en dat betekent, dat de organi satie meer dan 700 gasten een passend onderdak moet ver schaffen. Het is duidelijk, dat hiermee de helft van de totale Historisch begrotingskosten van 500.000 gulden is gemoeid. Een apart probleem is het ver voer. De ploegen moeten van Schiphol naar de plaatsen van de voorronden worden vervoerd en na afloop daarvan naar de plaatsen waar zij de eindronden spelen. Maar dat is nog niet het ergste: de ploegen moeten ook nog minimaal tweemaal per dag van hun hotel naar de sporthal worden vervoerd omdat ze ge werd zijn 's morgens te trai nen en dan 's avonds of 's mid dags te spelen. In sommige plaatsen was het daardoor no dig twee bussen te huren. Ver der behoort er voor apart ver voer te worden gezorgd voor de scheidsrechters, die weer in andere hotels slapen. Er is een ingewikkeld vervoersschema op gesteld, maar de tien tot twaalf bussen die men gedurende tien dagen heeft gehuurd gaan toch zeker 70.1)00 gulden kosten. Een extra-last voor de Nederland se Volleybal Bond is het congres, dat de Europese Unie van de In ternationale Volleybal Federa tie, op zondag 9 september houdt. De NeVoBo treedt dan als gastheer op van de 28 lan den die lid zijn van de Europese Confederatie. Het wordt een his torisch congres, omdat op die dag de Europese Confederatie T7TVP tü-fppmotpn" De Driemaal werden de Europese kampioenschappen volleybal voor de jeugd gehouden. Driemaal won Rus- i-ivrs Krijgt toegemeten. /and -owej de meis/es als de jongens. Dit is een moment uit de wedstrijd Rusland (rechts) tegen Bulgarije in het laatste to:..iooi, dat in 1971 in Itailë werd gehouden. FIVB is er toe overgegaan zich te splitsen in continentale confe deraties, omdat men met 113 landen als lid onmogelijk tot een slagvaardig beleid kan ko men en zelden of nooit aan pro blemen toekomt die veelal per continent of gedeelte daarvan spelen. Een typische taak van de continentale bonden wordt de organisatie van continentale kampioenschappen voor clubs en landen. Vnor een goed ver loop van het congres moest de NeVoBo een simultaan-verta- lings'nstfil- huren en beë- to'ken aantrekken, wat de bond digde tolken u't Parijs, omdat bijna 10.000 gulden gaat kosten, de voertaal :n het volleybal De belangstelling voor deze Euro- Frans is. Omdat een tolk maar pese Jeugdkampioenschappen i« een half uur achter elkaar mag zo groot omdat men algemeen werken moet men vier tot zes van mening is, dat de ploegen, die nu deelnemen over drie Jaar in Montreal aan de Olympische Spelen meedoen. Vrijwel alle Oosteuropese landen zijn na de Spelen in München overgegaan tot een drastische verjonging. Tsjechen, Polen en Bulgaren on dervonden dat men niet te lang kan doorgaan met spelers, die de dertig zijn gepasseerd. Maar ook Rusland voelde zich in Mün chen bedreigd door opkomende landen uit Azië en Zuid-Ameri- ka. Vooral de beide Korea's, Cuba en Brazilië waren zeer sterke tegenstanders. Die drei ging heeft de verjonging in alle Oosteuropese ploegen doorge voerd; ook al omdat het Aziati sche en Zuidamerikaanse spel een ander soort tegenspel vraagt dan men tot nu toe gewend was: meer snelheid en een gro te beheersing van de z.g. lage verdediging. Het is deze ontwikke ling, die de verwachting wettigt, dat dit jeugdkampioenschap het beste volleybal te zien geeft, dat ooit door Europese ploegen is vertoond, maar ook verwacht men nieuwe vormen van combi naties, zoals het Russischce CSKA Moskou al liet zien in het Europacup toernooi. Om commerciële en propagan distische redenen heeft de NeVo Bo de voorronden op donderdag 6, vrijdag 7 en zaterdag 8 sep tember verkocht aan distrlk- ten.Vandaar dat dan gespeeld wordt in Venlo, Utrecht en Den Haag door de dames, en In Grootebroek, Apeldoorn, Box meer, Zwolle en Winterswijk door de heren. Zes ploegen plaatsen zich voor de finalepou le, die voor de heren in Voor burg (De Vliegmolen) is en voor de meisjes in Utrecht. kreeg. Vijf minuten later was Polleunis gekocht en betaald. Ed en Lon dronken er snel een fles champagne op leeg en daarop schoot Merckx weg. Zeven minuten later stoelde hij met de Deense doggen in het Brusselse park van Paul vanden Boeynants, die ook met cen ten en relatie achter Racing White Daring Molenbeek staat. RWDM heeft een voluit ais profs betaald spelerskerntjo van maar liefst twintig man. De hele bende vertoefde een week in het trai ningskamp in Zeist en ging nog Rauw even naar Spanje om wat zon, wat senoritas en oefenwedstrijden op te doen. Er werd gelo geerd in de duurste hotels die het Spaanse land rijk is en elke spe ler had zijn eigen kamer met bar, bad, balkon, bedstee en tv. Op woensdag 22 augustus werd in Brussel het Reheel opgeknapte en bijgeschilderde veld en de nieuwe club ingewijd met een wedstrijd tegen Real Madrid met GUnther Netzer in de gelederen. De bekendste spelers van het nu al luisterrijke RWDM zijn BJerre, Depireux, Veenstra, Bergholtz (oud, maar taaier en kaler), Teugels, Eric Dumon (18 jaar oud en bereids een Juweel) en Lon Polleunis. De trainer is Felix Week en manager is Eugene Stepe die bij het veld een kinderbewaarplaats liet maken waar bezoekers desgewenst hun kinderen kosteloos in bewaring kunnen geven. Intussen zijn in 'n naohteflljk uur bij knappend vuur zeven trainers sa menzwerend bijeen geweest om te overleggen hoe het dreigende ge vaar RWDM geweerd kan worden. Er werd een acte opgemoakt die door allen met eigen bloed werd ondertekend. De zeven clubs zullen met ware doodsverachting tegen RWDM voetballen en hun spelers met een speciale vette premie van 10.000 francs per twee benen verblijden bij een gelijkspel tegen RWDM. Een overwinning op de gevreesde nieuweling brengt 25.000 Judaspen ningen op. Eddie Merckx heeft dat vernomen en gezegd: „Dit jaar hoeven we nog niet kampioen te worden. Volgend jaar wel en tegen die tijd hebben we die zeven dappere kleermakers wel omgekocht". Dit is klare rennerstaai van rijke oompje Eddle-fietspedaal, Leo Canjels, zoals u weet, heeft het reeds zeven maanden geleden voorspelde ontslag gekregen. Dat hebben die twaalf over het paard getilde Brugse gebrillantineerde ijdeltuiten fijn geflikt want daar mee Is de afgang van Brugge ingeluid. Zo gaat een fijn clubje naar de bliksem toe omdat een stel dikbuikige vetkuiven van mening is dat alleen maar gevoetbald moet worden ter meerdere eer en glorie van de heren leden van het bestuur en hun in schapevacht gehulde Brugse vrouwen die, zoals alom bekend, merkwaardig genoeg ro zenkransen van kweekparels dragen maar nooit bidden, doch wel vloeken, en daardoor hun hoge afkomst van garnavalenvissers niet verraden. Ook niet wat hun uiterlijk betreft: grote brede zandstrandlopersvoe- ten, zware kuiten, wijde schoften, lange armen, sterke rug en ver weerde koppen waarvan de ogen zo diep in de kassen liggen dat ze alleen maar rechtuit kunnen kijken. EREDIVISIE AZ '67—Go Ahead Eagles Feyenoord—Haarlem N.A.C.—FC Utrecht FC Twente—P.S.V. N.E.C.Ajax FC Amsterdam—M.V.V. FC Groningen—De Graafschap Roda JC—Sparta FC Den Haag—Telstar EERSTE DIVISIE FC V.V.V.—FC Dordrecht FC Den Bosch—S.V.V. H.V.C.—P.E.C. Zwolle Fortuna SC—Veendam Heerenveen—Vitesse Wageningen—Heracles De VolewijckersSC Cambuur Helmond Sport—Willem II EindhovenExcelsior Fortuna VI.Volendam De wedstrijden aangeduid met een komen voor totoformulier nummer 4.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1973 | | pagina 11