SIPOHI IHIBUNE
Ajax maakte doelpunten om in te lijsten
Kleurenblind
DUBIEUZE STRAFSCHOP FC DEN HAAG FATAAL
Teunissen:
„Over spel
ben ik
tevreden"
Amsterdam Vlak voor de wedstrijd had George Kno
bel dit afgesproken: 1. we demonstreren onze klasse;
2. we spelen professioneel. Voor de wedstrijd had de
trainer van FC Amsterdam, Pim van de Meent, ge
zegd: „We zullen niet laf spelen, dus niet met zijn al
len gaan verdedigen". Het resultaat was een zege van
6—1 van Ajax en daarmee hadden beide teams vol
daan aan wat hun trainers wensten. Ajax had op
overduidelijke wijze gedemonstreerd dat „de sen
satie van de week tevoren" slecht kon aangeven hoe
zwak PSV had gespeeld. FC Amsterdam toonde weer
een ongebreidelde inzet, speelde wederom krachtig en
met de intentie te trachten een stunt uit te halenmaar
door het grandioos spelend Ajax werden de Lieverdjes
gaandeweg gedwongen de rol van Lachertjes te spe
len.
Tegen de gave eenheid, de
Ajax vormde, is geen kruid
gewassen, waarschijnlijk
voor niet één ploeg. Daar
mee was trainer Knobel het
gelukkigst. "Ik heb niet ge
merkt dat er iets aan de
hand was. Van een acteur
wordt niet gevraagd of hij
zorgen heeft als hij op het
toneel staat, van profvoetbal
lers mag men evenmin iets
merken. En dat is gebeurd".
Ajax speelde mèt Cruyff en
hij was een wezenlijk, en
waarlijk groots, onderdeel
van het team. Men kan den
ken over Cruyff hoe men wil
imaair als voetballer, in de
vorm die hij gisteren toonde,
is hij enorm. Cruyff werkte
hard, gaf onnavolgbaar scho
ne passes waaruit vrijwel
alle doelpunten ontstonden,
liet ongelooflijke, techni
sche snufjes zien en was de
motor van de ploeg.
De Amsterdamse derby zou
nog meer aar glans hebben
gewonnen als de scheidsrech-
terscommissie voor een der
gelijk (te verwachten heet)
duel de beste scheidsrechter
had aangewezen. Onder Joop
Vervoort ontaardde de strijd
af en toe omdat hij de sfeer
niet aanvoelde - daarom ook
kreeg Frits Flinkevleugel
een waarschwing -, en niet
meteen ingreep toen in de
eerste de beste minuut al Rep-
door Bianchi werd gevloerd.
Vervoort moest er latefr de tol
voor betalen. Het dreigde
hem uit de hand te lopen in
de derby die eens temeer
aantoonde dat wilskracht een
groot goed is maar totaal on
voldoende om tegen pure
klasse op te tornen.
Inlijsten
Van de Meent tilde niet zwaar
aan de grote nederlaag. "We
speelden tegen een ploeg van
wereldklasse en bij ons lopen
zo'n stuk of vier snotneuzen
van 17, 18 jaar rond. En als
dan een jongen als v.d. Lem
toch langs Suurbier gaat, en
als Olk toch tegen Neeskens
optornt, wil ik die jongens
wel eens over twee jaar zien.
We moeten nog veel leren
maar dat heeft Ajax ook
eens moeten doen"
Uit die "leerlingen" van des
tijds is al sinds lang een
prachtig team geboetseerd.
Vijfmaal werd zulk een mo
numentale aanval opgezet,
dat er geen beentussen te
krijgen was. Na vijf minuten
al. Cruyff gaf een verblin
dend mooie pass naar Gerrie
Milhren, die tegen de rech-
terpaalschoot. Via het li
chaam van de duikelende
Jongbloed ketste de bal in
het doel (1—0). Cruyff was
ook de grondlegger van tref
fer nummer twee. Van Krol
naar Cruyff, en dan ineens
die "versnelde" pass, pre
cies naar de plek waar Krol
was beland: 20. Doelcunten
om in te 1 iisten
FC Amsterdam wilde wat te
rug doen. De enorm ijverige
Nico Jansen, die veel alleen
stond in de spits omdat Am
sterdam in de defensie werd
gedrongen, glipte langs Blan
kenburg maar werd prompt
"plat" gelegd. Vervoort deed
niets. Blankenburg kreeg een
uitgestelde straf. Even later
wist Jansen geen raad met
de bal, tikte hem naar Hu-
sers die door Blankenburg
werd getorpedeerd. Straf
schop en Ivlusers nam hem
zelf. Wever ,nog steeds voor
de met een onwillige schou-
derspier kampende Stuy,
was kansloos: 2—1. Toen
meende Amsterdam een
kansje te nebben en omdat
Vervoort toch alles goed
vond, ontstond even een gooi
en smijtpartij. Fransz, wél
de uitblinker, pakte Krol.
Neeskens werd onvergeke-
geld en Biahchi duwde hem
zelfs pardoes in het gras.
Het mocht allemaal. Maar
toen Cornwall te fors optrad
tegen Rep, met Haan de
minste in het schier vlekke
loos draaiende Ajax, wees
Vervoort naar de stip en
bracht Gerrie Mühren de
stand op 3—i, een afstand
die nog lang niet het verschil
in kracht en kunde aangaf.
Ovatie
Daarvoor werd na do rust ge
zorgd. Cruyff liet met eeen
adembenemende rush de ge
hele defensie van Amster
dam staan en stelde Nees
kens in staat te scoren.
Cruyff zette ook de aanval
op waaruit Suurbier tenslotte
■doelpuntte en de fiële groot
meester spurtte razendsnel
door op een lange pass van
Hulshoff - Fransz gaf het
halverwege, totaal verslagen,
op - om precies op het mo
ment dat Jongbloed met de
benen vooruit naar hem toe-
gleed, de bal onder de doel-
Het grandioze doelpunt dat Johan Cruyff zelf scoorde nadat hij voor (de meeste) andere de basis
had gelegd. Doelman Jongbloed staat op het punt naar de benen van Cruyff te glijden. Op dat
moment schoof Cruyff de bal onder hem door. Ajax stond op 6—1 en dat was voldoende.
man door te schuiven. Dat
was 61 en die zesde treffer
werd met een ovatie be
loond. Het was dan ook een
weergaloos staaltje van tech
niek, snelheid en inzicht om
op 't juiste moment, alsof er
niets aan is, de bal onder de
toch waarlijk niet van routi
ne gespeende Jongbloed te
schuiven.
Meteen verlieten Cruyff en
Hulshof het veld voor resp.
Arnold Mühren en Schilcher.
Knobel: "Cruyff krijgt last
van zijn rechterhiel als hij
moe wordt. Een orthopedist
heeft zaterdag vastgesteld
dat het een voetafwijking is
en er zal speciaal schoeisel
aan te pas moeten komen.
Hulshoff had last van een
blaar aan zijn voet". In 't
Schip voor Nico Jansen. V.d.
Meent: "Jansen was kwaad
op me. Maar hij doet enorm
veel dat houdt hij geen
hele competitie vol. Die
kwaadheid trekt wel weer
bij."
V.d. Meent wilde nog wel eens
benadrukken "dat Ajax die
gaten kreeg omdat we niet
laf speelden. Maar we had
den ook geen middenveld".
Nou ja, anders had Ajax die
gaten zelf wel gemaakt want
tegen dit Ajax valt niet op te
tornen. Hoewel, zodra de
remplacanten erin kwamen,
was wel de brille verdwenen
en werd plichtmatig het laat
ste kwartier volgemaakt. Te
gen de afspraak met Knobel
maar het was ook niet meer
het ongrijpbare Ajax.
HERMAN VAN BERGEM.
Scoreverloop: 6. G. Mühren
1—0, 16. Krol 2—0, 31. Hu-
sers 2—1 (strafschop), 40. C.
Mühren 31 (strafschop), 47.
Neeskens 41, 64. Suurbier
5—1, 73. Cryff 6—1. Scheids
rechter: Vervoort. Toeschou
wers: 28.000.
Ajax: Wever; Suurbier, Blan
kenburg, Hulshoff (Schil
cher), Krol; G. Mühren,
Neeskens, Haan; Rep. Cruyff
(A. Mühren), Keizer.
FC AMSTERDAM: Jongbloed;
Flinkevleugel, Fransz, Corn
wall, Bianchi; Van de Ban.
Olk, Van de Merkt (Koop
man); Husers, Jansen (In 't
Schip), Van de Lem.
AMSTERDAM Frits Flinkevleugel, de komiek van FC Amster
dam, kreeg van een zeer boze Joop Vervoort een waarschuwing.
Dit was gebeurd. Gerri Mühren liep te kletsen en Plinkevleugel
zei, niet zo parlementair als hier wordt weergegeven: ,,Hou je
mond toch, joh." Vervoort daarop: ,,Hou je mond, Flinkevleu
gel". waarop Frits: „Bent u verblind?" Zo reageert een knaap
als Flinkevleugel maar Vervoort begreep er niets van, kende ook
de (Amsterdamse) uitdrukking niet, gaf een waarschuwing en
schreef op het formulier, dat Flinkevleugel had gezegd: „Ben je
kleurenblind". Van der Meent: „Ajax mocht alles. Piet en Johan
liepen te kletsen op het leven. Johan wenste Vervoort nog iets
toe dat hem weken aan het bed zou kluisteren. Zij mochten aan
de lijn komen om instructies te halen, ik niet. Nou ja". Van der
Meent had gelijk. Vervoort had onevenwichtig, bij tijd en wijle
zelfs bar slecht geleid.
ROTTERDAM De ruim 20.000 toeschou
wers op Spangen hielden na het laatste fluit
signaal van de falende scheidsrechter Keizer
nog even hun adem in. Woest gebarend en
telkens op zijn horloge wijzend stormde de
geëmotioneerde trainer van FC Den Haag,
Evert Teunissen op de parmantige Volendam-
mer af. Toen hij vlak bij hem was, trok hij
hem aan zijn shirt en bleef verbaasd vragen
waarom - zoals van tevoren was afgesproken
- de blessuretijd er niet bij geteld was. Het
hielp allemaal niets Aanvoerder Aad Mans
veld - anders vaak zelf een bron van emoties
legde de opgewonden trainer tenslotte de
arm om de nek en trok hem langzaam bij
Keizer vandaan: Wat maakte het ook uit: de
als vanouds bekend staande thriller met Spar
ta was met 1—0 verloren.
Maar wat een spektakel, wat een sensatie
had het enthousiaste publiek beleefd. Wat
een wonderlijke scheidsrechter ook, die een
recordboek van onbegrijpelijke beslissingen
opentrok. En wat een verbazingwekkend FC
Den Haag tenslotte. Het krachtige Sparta na
rust finaal wegtikken was een prima presta
tie van deze jonge ploeg. Daarom zei trainer
Teunissen later: ,,Je mag met een nederlaag
nooit tevreden zijn, dat is logisch. Maar over
het spel ben ik het wel. We waren in deze
wedstrijd fysiek tegen Sparta meer dan op
gewassen. Een gelijkspel had FC Den Haag
dan ook eigenlijk verdiend."
Dat was geen haalbare kaart geweest, door
dat Keizer na twintig minuten de verbazing
ten top voerde. Vrij onschuldig liep Kore-
vaar tegen Walbeek op, wat werd bestraft
met een strafschop, waaruit Kreuz scoorde.
De emoties over deze fatale, foutieve beslis
sing waren later nog niet geluwd. Trainer
Teunissen: ,,Hoe bestaat het dat je daarvoor
een strafschop geeft. Er was totaal niets aan
de hand. Ik kan dit ook alleen maar als een
emotionele beslissing zien, waarvan Keizer
het vorig jaar tegen Sparta en NAC tegen
ons ook al last had". Korevaar zelf: „Beslist
geen strafschop". Walbeek: „Ik zou het niet
durven zeggen....". Keizer tenslotte: „Geen
twijfel over mogelijk een geheide penalty. Ik
stond er zowat met mijn neus boven op."
Even later was er veel meer aanleiding tot
een strafschop. Mansveld en De Zoete man-
Heyerman. Sadek, Van Stavere:
C Den ïliuiir: Thie: Wljngaarde.
Mansveld, De Zoete. Korevaar;
Loehtenberc. Kiln, Van Vliet: Berc-
kervknmp (Swanenburg), Bregman,
Bres (De Caluwe).
De heftige reacties op de ontwikkelingen bin
nen de lijnen waren typerend voor het wed
strijdverloop, dat een opwindend karakter
droeg. De oorzaak daarvan was voor rust
Sparta, dat met tempoversnellingen de
Haagse verdediging probeerde te verrassen.
Soms lukte dat aardig.
Dan waren Kreuz, Sadek en vooral Heyer-
man attent genoeg om toe te slaan. Dat dit
niet meer dan een keer lukte kwam hoofdza
kelijk door Ton Thie. Een doelman in de
grote vorm, zonder meer, die zeker drie
reddingen verrichtte, waaruit normaal een
doelpunt zou zijn ontstaan. Misschien dat
zijn foutloos optreden van zaterdagavond
voor de keuzeheren van het Nederlands elftal
eigenlijk weer aanleiding is om hem te gaan
volgen.
Het gekke van de "thriller" was dat hoe gro
ter de di uk van Sparta werd hoe meer FC
Den Haag zich in zijn element ging voelen.
Door voor elke centimeter terreinwinst te
knokken als een bezetene, raakte de ploeg op
volle toeren, wat enkele heel plezierige erva
ringen opleverde. Vooral Hugo Lochtenbergh
onderscheidde zich. Telkens aanspeelbaar
ontwikkelde de jonge middenvelder zich tot
een verrassend rustpunt. Ook Aad Kila
speelde goed. Hij had de moeilijke taak
Kreuz te stoppen. Het lukte de "kleine"
voortreffelijk en-wat het grote pluspunt in
zijn spel was - daarnaast kwam hij ook goed
vanuit de tweede lijn op. Daarop was de
laatste tijd namelijk nogal veel kritiek ge
weest. Hij zou te passief, te weinig inventief
zijn. Maar dat fabeltje hielp hij de wereld
uit, door eerst de teruglopende Sparta-defen-
sie te verrassen, alleen stond Lochtenbergh
sie te verrassen en daarna op het juiste mo
ment de diepte in te gaan, wat Mansveld
zag. De bal kwam en Kila leek op weg te
scoren. Want Doesburg was geslagen voor hij
het wist. Maar de lat kwam Doesburg te
hulp. Teunissen: Visser sloeg de bal daarna
met de hand weg maar ook dit zag Keizer
over het hoofd". Kila: „100 procent zeker, ik
zag het voor mijneigenbenrungge "eoeee.s
zag het voor mijn eigen ogen gebeuren."
- de uitstekende Rotterdamse doelman kwam
De laatste, die voor opwinding zorgde, was
Hans Bres, om wiens selectie al zoveel te
doen was. Hij had geen grootse, wel een erg
nuttige wedstrijd achter de rug, toen hij ver
in de tweede helft ook al profiteerde van de
gaten die er bij Sparta vielen.
Voordat doelman Doesburg, die vaak als een
soort ausputzer achter de op lijn spelende
verdedigers fungeerde, bij de bal kwam had
Bres met een boogbal toegeslagen. Weer
leek de gelijkmaker te ontstaan; ditmaal
bracht Walbeek op de doellijn redding.
Over het algemeen had FC Den Haag de
periode voor rust en bijna de gehele tweede
helft veel greep op de harde Spartanen, die
dat echter steeds onplezieriger vonden. Deze
wetenschap had tot gevolg, dat Sparta later
als winnaar op punten maar FC Den Haag
als de morele winnaar uit de wedstrijd te
voorschijn kwam. Na de erbarmelijk slechte
opening tegen De Graafschap toch weer een
hoopgevende zaak....
HANS DE BRUYN
Onbevredigend
£)e wijze, waarop Jan
Hordijk gisteren zijn
ten nis titel prolongeerde,
riep veel vragen op. Waar
om bijvoorbeeld de Neder
landse kampioen Hemmes
een clubgenoot nota
bene niet de gelegen
heid gaf te rusten nadat
kramp zich aankondigde.
De scheidsrechter wilde
wel, maar Jan Hordijk
gaf niet de vereiste toe
stemming. Bovendien is
uit de nationale titelstrijd
gebleken, dat reglement
30 van de KNLTB, dat
zegt dat een partij nooit
mag worden onderbroken,
nodig veranderd dient te
worden. De overkoepelen
de wereldorganisatie ech
ter heeft onlangs nog be
slist, dat pauze na blessu
re ondanks de regel
was het gewoonte gewor
den in zo'n geval vijf mi
nuten te stoppen, als de
tegenstander akkoord gaat
absoluut niet toege
staan mag worden. Het is
een taak van de Neder
landse bond, na de prak
tijk bij de Nederlandse
kampioenschappen, op de
onredelijkheid te wijzen.
In elke sport bestaat de
mogelijkheid een blessure
te laten verzorgen. Waar
om bij tennis niet? Door
het gemis kreeg de heren-
finale een onbevredigend
einde. En Jan Hordijk een
titel zonder glans.
Loyaal
gr ligt, zo meldde Jo
han Cruyff zelf, een
druk op hem door de zenu
wenslag die momenteel
wordt gevoerd met zijn
persoon als inzet. Aan zijn
spel is het niet te merken.
Cruyff verkeert in een
vorm waarin hij de ster
ren van de hemel speelt
en elke Spanjaard, zo hij
het kon zien, moet likke
baardend van zijn spel ge
nieten. Cruyff stelt zich
ook opvallend loyaal op.
Dat hij voor Ajax speelt,
is normaal. Hij heeft een
contract. Dat hij zich be
schikbaar stelt voor het
Nederlands elftal is niet in
overeenstemming met wat
hij kort tevoren zei: „Als
ik niet weg mag, speel ik
niet." De raadsman van
Cruyff, mr, Jonker, zal
hem wel ingefluisterd heb
ben dat hij zich beter
„lief" kan opstellen om de
heren bondsbestuurders
niet tegen de haren te
strijken. Hij heeft ook de
morele steun van de sec
tiebestuurders betaald
voetbal die het niet eens
zijn met het bonds be
stuur, dat evenwel het
laatste woord heeft en dat
in feite al heeft uitgespro
ken. Maar, zoals trainer
George Knobel gisteren na
Ajax—FC Amsterdam
zei: ,,We wachten rustig
af. Van voetballers en
voetbaïleiders kun je van
alles verwachten."
„Advies"
"JJnaniem adviseerd« de
technische commissie
herenroeien geen ploegen
te zenden naar de Europe
se kampioenschappen,
eind van deze maand in
Moskou. Het bestuur
dacht er anders over en
wat eerst unaniem werd
afgewezen werd na praten
door de technische advies
commissie toch goedge
keurd. Er mag gehoopt
worden dat de drie ploe
gen, die toch gaan, het er
behoorlijk afbrengen. An
ders is er weer geld over
de balk gegooid.
Genoeg?
Q ran je zonder Mans
veld. De coaches heb
ben de voorkeur gegeven
aan Neeskens en het expe
riment uitgehaald om Bro-
kamp in de middenlinie te
zetten. Gerrie MUhren is
weer gepasseeerd, hoewel
hij een zeldzame techni
cus is en bovendien een
uitnemend schot heeft. Of
waren acht Ajacieden al
meer dan genoeg?