SIPOHI IHIBUNE Ajax maakte doelpunten om in te lijsten Kleurenblind DUBIEUZE STRAFSCHOP FC DEN HAAG FATAAL Teunissen: „Over spel ben ik tevreden" Amsterdam Vlak voor de wedstrijd had George Kno bel dit afgesproken: 1. we demonstreren onze klasse; 2. we spelen professioneel. Voor de wedstrijd had de trainer van FC Amsterdam, Pim van de Meent, ge zegd: „We zullen niet laf spelen, dus niet met zijn al len gaan verdedigen". Het resultaat was een zege van 6—1 van Ajax en daarmee hadden beide teams vol daan aan wat hun trainers wensten. Ajax had op overduidelijke wijze gedemonstreerd dat „de sen satie van de week tevoren" slecht kon aangeven hoe zwak PSV had gespeeld. FC Amsterdam toonde weer een ongebreidelde inzet, speelde wederom krachtig en met de intentie te trachten een stunt uit te halenmaar door het grandioos spelend Ajax werden de Lieverdjes gaandeweg gedwongen de rol van Lachertjes te spe len. Tegen de gave eenheid, de Ajax vormde, is geen kruid gewassen, waarschijnlijk voor niet één ploeg. Daar mee was trainer Knobel het gelukkigst. "Ik heb niet ge merkt dat er iets aan de hand was. Van een acteur wordt niet gevraagd of hij zorgen heeft als hij op het toneel staat, van profvoetbal lers mag men evenmin iets merken. En dat is gebeurd". Ajax speelde mèt Cruyff en hij was een wezenlijk, en waarlijk groots, onderdeel van het team. Men kan den ken over Cruyff hoe men wil imaair als voetballer, in de vorm die hij gisteren toonde, is hij enorm. Cruyff werkte hard, gaf onnavolgbaar scho ne passes waaruit vrijwel alle doelpunten ontstonden, liet ongelooflijke, techni sche snufjes zien en was de motor van de ploeg. De Amsterdamse derby zou nog meer aar glans hebben gewonnen als de scheidsrech- terscommissie voor een der gelijk (te verwachten heet) duel de beste scheidsrechter had aangewezen. Onder Joop Vervoort ontaardde de strijd af en toe omdat hij de sfeer niet aanvoelde - daarom ook kreeg Frits Flinkevleugel een waarschwing -, en niet meteen ingreep toen in de eerste de beste minuut al Rep- door Bianchi werd gevloerd. Vervoort moest er latefr de tol voor betalen. Het dreigde hem uit de hand te lopen in de derby die eens temeer aantoonde dat wilskracht een groot goed is maar totaal on voldoende om tegen pure klasse op te tornen. Inlijsten Van de Meent tilde niet zwaar aan de grote nederlaag. "We speelden tegen een ploeg van wereldklasse en bij ons lopen zo'n stuk of vier snotneuzen van 17, 18 jaar rond. En als dan een jongen als v.d. Lem toch langs Suurbier gaat, en als Olk toch tegen Neeskens optornt, wil ik die jongens wel eens over twee jaar zien. We moeten nog veel leren maar dat heeft Ajax ook eens moeten doen" Uit die "leerlingen" van des tijds is al sinds lang een prachtig team geboetseerd. Vijfmaal werd zulk een mo numentale aanval opgezet, dat er geen beentussen te krijgen was. Na vijf minuten al. Cruyff gaf een verblin dend mooie pass naar Gerrie Milhren, die tegen de rech- terpaalschoot. Via het li chaam van de duikelende Jongbloed ketste de bal in het doel (1—0). Cruyff was ook de grondlegger van tref fer nummer twee. Van Krol naar Cruyff, en dan ineens die "versnelde" pass, pre cies naar de plek waar Krol was beland: 20. Doelcunten om in te 1 iisten FC Amsterdam wilde wat te rug doen. De enorm ijverige Nico Jansen, die veel alleen stond in de spits omdat Am sterdam in de defensie werd gedrongen, glipte langs Blan kenburg maar werd prompt "plat" gelegd. Vervoort deed niets. Blankenburg kreeg een uitgestelde straf. Even later wist Jansen geen raad met de bal, tikte hem naar Hu- sers die door Blankenburg werd getorpedeerd. Straf schop en Ivlusers nam hem zelf. Wever ,nog steeds voor de met een onwillige schou- derspier kampende Stuy, was kansloos: 2—1. Toen meende Amsterdam een kansje te nebben en omdat Vervoort toch alles goed vond, ontstond even een gooi en smijtpartij. Fransz, wél de uitblinker, pakte Krol. Neeskens werd onvergeke- geld en Biahchi duwde hem zelfs pardoes in het gras. Het mocht allemaal. Maar toen Cornwall te fors optrad tegen Rep, met Haan de minste in het schier vlekke loos draaiende Ajax, wees Vervoort naar de stip en bracht Gerrie Mühren de stand op 3—i, een afstand die nog lang niet het verschil in kracht en kunde aangaf. Ovatie Daarvoor werd na do rust ge zorgd. Cruyff liet met eeen adembenemende rush de ge hele defensie van Amster dam staan en stelde Nees kens in staat te scoren. Cruyff zette ook de aanval op waaruit Suurbier tenslotte ■doelpuntte en de fiële groot meester spurtte razendsnel door op een lange pass van Hulshoff - Fransz gaf het halverwege, totaal verslagen, op - om precies op het mo ment dat Jongbloed met de benen vooruit naar hem toe- gleed, de bal onder de doel- Het grandioze doelpunt dat Johan Cruyff zelf scoorde nadat hij voor (de meeste) andere de basis had gelegd. Doelman Jongbloed staat op het punt naar de benen van Cruyff te glijden. Op dat moment schoof Cruyff de bal onder hem door. Ajax stond op 6—1 en dat was voldoende. man door te schuiven. Dat was 61 en die zesde treffer werd met een ovatie be loond. Het was dan ook een weergaloos staaltje van tech niek, snelheid en inzicht om op 't juiste moment, alsof er niets aan is, de bal onder de toch waarlijk niet van routi ne gespeende Jongbloed te schuiven. Meteen verlieten Cruyff en Hulshof het veld voor resp. Arnold Mühren en Schilcher. Knobel: "Cruyff krijgt last van zijn rechterhiel als hij moe wordt. Een orthopedist heeft zaterdag vastgesteld dat het een voetafwijking is en er zal speciaal schoeisel aan te pas moeten komen. Hulshoff had last van een blaar aan zijn voet". In 't Schip voor Nico Jansen. V.d. Meent: "Jansen was kwaad op me. Maar hij doet enorm veel dat houdt hij geen hele competitie vol. Die kwaadheid trekt wel weer bij." V.d. Meent wilde nog wel eens benadrukken "dat Ajax die gaten kreeg omdat we niet laf speelden. Maar we had den ook geen middenveld". Nou ja, anders had Ajax die gaten zelf wel gemaakt want tegen dit Ajax valt niet op te tornen. Hoewel, zodra de remplacanten erin kwamen, was wel de brille verdwenen en werd plichtmatig het laat ste kwartier volgemaakt. Te gen de afspraak met Knobel maar het was ook niet meer het ongrijpbare Ajax. HERMAN VAN BERGEM. Scoreverloop: 6. G. Mühren 1—0, 16. Krol 2—0, 31. Hu- sers 2—1 (strafschop), 40. C. Mühren 31 (strafschop), 47. Neeskens 41, 64. Suurbier 5—1, 73. Cryff 6—1. Scheids rechter: Vervoort. Toeschou wers: 28.000. Ajax: Wever; Suurbier, Blan kenburg, Hulshoff (Schil cher), Krol; G. Mühren, Neeskens, Haan; Rep. Cruyff (A. Mühren), Keizer. FC AMSTERDAM: Jongbloed; Flinkevleugel, Fransz, Corn wall, Bianchi; Van de Ban. Olk, Van de Merkt (Koop man); Husers, Jansen (In 't Schip), Van de Lem. AMSTERDAM Frits Flinkevleugel, de komiek van FC Amster dam, kreeg van een zeer boze Joop Vervoort een waarschuwing. Dit was gebeurd. Gerri Mühren liep te kletsen en Plinkevleugel zei, niet zo parlementair als hier wordt weergegeven: ,,Hou je mond toch, joh." Vervoort daarop: ,,Hou je mond, Flinkevleu gel". waarop Frits: „Bent u verblind?" Zo reageert een knaap als Flinkevleugel maar Vervoort begreep er niets van, kende ook de (Amsterdamse) uitdrukking niet, gaf een waarschuwing en schreef op het formulier, dat Flinkevleugel had gezegd: „Ben je kleurenblind". Van der Meent: „Ajax mocht alles. Piet en Johan liepen te kletsen op het leven. Johan wenste Vervoort nog iets toe dat hem weken aan het bed zou kluisteren. Zij mochten aan de lijn komen om instructies te halen, ik niet. Nou ja". Van der Meent had gelijk. Vervoort had onevenwichtig, bij tijd en wijle zelfs bar slecht geleid. ROTTERDAM De ruim 20.000 toeschou wers op Spangen hielden na het laatste fluit signaal van de falende scheidsrechter Keizer nog even hun adem in. Woest gebarend en telkens op zijn horloge wijzend stormde de geëmotioneerde trainer van FC Den Haag, Evert Teunissen op de parmantige Volendam- mer af. Toen hij vlak bij hem was, trok hij hem aan zijn shirt en bleef verbaasd vragen waarom - zoals van tevoren was afgesproken - de blessuretijd er niet bij geteld was. Het hielp allemaal niets Aanvoerder Aad Mans veld - anders vaak zelf een bron van emoties legde de opgewonden trainer tenslotte de arm om de nek en trok hem langzaam bij Keizer vandaan: Wat maakte het ook uit: de als vanouds bekend staande thriller met Spar ta was met 1—0 verloren. Maar wat een spektakel, wat een sensatie had het enthousiaste publiek beleefd. Wat een wonderlijke scheidsrechter ook, die een recordboek van onbegrijpelijke beslissingen opentrok. En wat een verbazingwekkend FC Den Haag tenslotte. Het krachtige Sparta na rust finaal wegtikken was een prima presta tie van deze jonge ploeg. Daarom zei trainer Teunissen later: ,,Je mag met een nederlaag nooit tevreden zijn, dat is logisch. Maar over het spel ben ik het wel. We waren in deze wedstrijd fysiek tegen Sparta meer dan op gewassen. Een gelijkspel had FC Den Haag dan ook eigenlijk verdiend." Dat was geen haalbare kaart geweest, door dat Keizer na twintig minuten de verbazing ten top voerde. Vrij onschuldig liep Kore- vaar tegen Walbeek op, wat werd bestraft met een strafschop, waaruit Kreuz scoorde. De emoties over deze fatale, foutieve beslis sing waren later nog niet geluwd. Trainer Teunissen: ,,Hoe bestaat het dat je daarvoor een strafschop geeft. Er was totaal niets aan de hand. Ik kan dit ook alleen maar als een emotionele beslissing zien, waarvan Keizer het vorig jaar tegen Sparta en NAC tegen ons ook al last had". Korevaar zelf: „Beslist geen strafschop". Walbeek: „Ik zou het niet durven zeggen....". Keizer tenslotte: „Geen twijfel over mogelijk een geheide penalty. Ik stond er zowat met mijn neus boven op." Even later was er veel meer aanleiding tot een strafschop. Mansveld en De Zoete man- Heyerman. Sadek, Van Stavere: C Den ïliuiir: Thie: Wljngaarde. Mansveld, De Zoete. Korevaar; Loehtenberc. Kiln, Van Vliet: Berc- kervknmp (Swanenburg), Bregman, Bres (De Caluwe). De heftige reacties op de ontwikkelingen bin nen de lijnen waren typerend voor het wed strijdverloop, dat een opwindend karakter droeg. De oorzaak daarvan was voor rust Sparta, dat met tempoversnellingen de Haagse verdediging probeerde te verrassen. Soms lukte dat aardig. Dan waren Kreuz, Sadek en vooral Heyer- man attent genoeg om toe te slaan. Dat dit niet meer dan een keer lukte kwam hoofdza kelijk door Ton Thie. Een doelman in de grote vorm, zonder meer, die zeker drie reddingen verrichtte, waaruit normaal een doelpunt zou zijn ontstaan. Misschien dat zijn foutloos optreden van zaterdagavond voor de keuzeheren van het Nederlands elftal eigenlijk weer aanleiding is om hem te gaan volgen. Het gekke van de "thriller" was dat hoe gro ter de di uk van Sparta werd hoe meer FC Den Haag zich in zijn element ging voelen. Door voor elke centimeter terreinwinst te knokken als een bezetene, raakte de ploeg op volle toeren, wat enkele heel plezierige erva ringen opleverde. Vooral Hugo Lochtenbergh onderscheidde zich. Telkens aanspeelbaar ontwikkelde de jonge middenvelder zich tot een verrassend rustpunt. Ook Aad Kila speelde goed. Hij had de moeilijke taak Kreuz te stoppen. Het lukte de "kleine" voortreffelijk en-wat het grote pluspunt in zijn spel was - daarnaast kwam hij ook goed vanuit de tweede lijn op. Daarop was de laatste tijd namelijk nogal veel kritiek ge weest. Hij zou te passief, te weinig inventief zijn. Maar dat fabeltje hielp hij de wereld uit, door eerst de teruglopende Sparta-defen- sie te verrassen, alleen stond Lochtenbergh sie te verrassen en daarna op het juiste mo ment de diepte in te gaan, wat Mansveld zag. De bal kwam en Kila leek op weg te scoren. Want Doesburg was geslagen voor hij het wist. Maar de lat kwam Doesburg te hulp. Teunissen: Visser sloeg de bal daarna met de hand weg maar ook dit zag Keizer over het hoofd". Kila: „100 procent zeker, ik zag het voor mijneigenbenrungge "eoeee.s zag het voor mijn eigen ogen gebeuren." - de uitstekende Rotterdamse doelman kwam De laatste, die voor opwinding zorgde, was Hans Bres, om wiens selectie al zoveel te doen was. Hij had geen grootse, wel een erg nuttige wedstrijd achter de rug, toen hij ver in de tweede helft ook al profiteerde van de gaten die er bij Sparta vielen. Voordat doelman Doesburg, die vaak als een soort ausputzer achter de op lijn spelende verdedigers fungeerde, bij de bal kwam had Bres met een boogbal toegeslagen. Weer leek de gelijkmaker te ontstaan; ditmaal bracht Walbeek op de doellijn redding. Over het algemeen had FC Den Haag de periode voor rust en bijna de gehele tweede helft veel greep op de harde Spartanen, die dat echter steeds onplezieriger vonden. Deze wetenschap had tot gevolg, dat Sparta later als winnaar op punten maar FC Den Haag als de morele winnaar uit de wedstrijd te voorschijn kwam. Na de erbarmelijk slechte opening tegen De Graafschap toch weer een hoopgevende zaak.... HANS DE BRUYN Onbevredigend £)e wijze, waarop Jan Hordijk gisteren zijn ten nis titel prolongeerde, riep veel vragen op. Waar om bijvoorbeeld de Neder landse kampioen Hemmes een clubgenoot nota bene niet de gelegen heid gaf te rusten nadat kramp zich aankondigde. De scheidsrechter wilde wel, maar Jan Hordijk gaf niet de vereiste toe stemming. Bovendien is uit de nationale titelstrijd gebleken, dat reglement 30 van de KNLTB, dat zegt dat een partij nooit mag worden onderbroken, nodig veranderd dient te worden. De overkoepelen de wereldorganisatie ech ter heeft onlangs nog be slist, dat pauze na blessu re ondanks de regel was het gewoonte gewor den in zo'n geval vijf mi nuten te stoppen, als de tegenstander akkoord gaat absoluut niet toege staan mag worden. Het is een taak van de Neder landse bond, na de prak tijk bij de Nederlandse kampioenschappen, op de onredelijkheid te wijzen. In elke sport bestaat de mogelijkheid een blessure te laten verzorgen. Waar om bij tennis niet? Door het gemis kreeg de heren- finale een onbevredigend einde. En Jan Hordijk een titel zonder glans. Loyaal gr ligt, zo meldde Jo han Cruyff zelf, een druk op hem door de zenu wenslag die momenteel wordt gevoerd met zijn persoon als inzet. Aan zijn spel is het niet te merken. Cruyff verkeert in een vorm waarin hij de ster ren van de hemel speelt en elke Spanjaard, zo hij het kon zien, moet likke baardend van zijn spel ge nieten. Cruyff stelt zich ook opvallend loyaal op. Dat hij voor Ajax speelt, is normaal. Hij heeft een contract. Dat hij zich be schikbaar stelt voor het Nederlands elftal is niet in overeenstemming met wat hij kort tevoren zei: „Als ik niet weg mag, speel ik niet." De raadsman van Cruyff, mr, Jonker, zal hem wel ingefluisterd heb ben dat hij zich beter „lief" kan opstellen om de heren bondsbestuurders niet tegen de haren te strijken. Hij heeft ook de morele steun van de sec tiebestuurders betaald voetbal die het niet eens zijn met het bonds be stuur, dat evenwel het laatste woord heeft en dat in feite al heeft uitgespro ken. Maar, zoals trainer George Knobel gisteren na Ajax—FC Amsterdam zei: ,,We wachten rustig af. Van voetballers en voetbaïleiders kun je van alles verwachten." „Advies" "JJnaniem adviseerd« de technische commissie herenroeien geen ploegen te zenden naar de Europe se kampioenschappen, eind van deze maand in Moskou. Het bestuur dacht er anders over en wat eerst unaniem werd afgewezen werd na praten door de technische advies commissie toch goedge keurd. Er mag gehoopt worden dat de drie ploe gen, die toch gaan, het er behoorlijk afbrengen. An ders is er weer geld over de balk gegooid. Genoeg? Q ran je zonder Mans veld. De coaches heb ben de voorkeur gegeven aan Neeskens en het expe riment uitgehaald om Bro- kamp in de middenlinie te zetten. Gerrie MUhren is weer gepasseeerd, hoewel hij een zeldzame techni cus is en bovendien een uitnemend schot heeft. Of waren acht Ajacieden al meer dan genoeg?

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1973 | | pagina 9