SOMS
IS HET
OM TE
HUILEN
Moord of
zelfmoord?
„WIJ BRENGEN
GEWOON EEN PRODUKT
OP DE MARKT:
verkeersveiligheid"
Een autostuur
in handen:
eigen leven en
dat van anderen
ZATERDAG 18 AUGUSTUS 1973
DRIEGERBEN ,,U moet het zo zien. De automobilisten zijn
onze cliëntèle. Wij brengen gewoon een produkt op de markt, na
melijk verkeersveiligheid. Daarom rijden we in opvallende open
auto's. Daarom is onze benadering ook anders. Als ik een automo
bilist aanhoud en ik stap op hem af en ik zeg „goedenmiddag,
mijn naam is Zee", dan is dat heel wat anders dan een ge
snauwd: „Papieren".
Maar dat is toch logisch. Als ik tandpasta verkoop moet ik ook
niet een winkel binnenkomen en tegen de eigenaar zeggen: je
moet mijn tandpasta kopen. Nee, als goede vertegenwoordiger
vraag ik dan naar de gezondheid van zijn vrouw en kinderen.
Kijk, dan sluit ik een order af. Zo is het ook met de verkeersvei
ligheid. Wij van de Algemene Verkeersdienst Rijkspolitie en in 't
bijzonder van de Surveillancegroep Autosnelwegen streven er
naar - en hebben de illusie dat het lukt - om vriendelijk over te
komen."
Aan het woord is kapitein Zee, plaatvervangend commandant
van de Algemene Verkeersdienst Rijkspolitie in Driebergen, een
jong, enthousiast politieman.
„En dat vriendelijk overkomen is vaak al moeilijk genoeg. Een
journalist heeft het eens heel treffend getypeerd. Die zag onze
Porscherijder als „een witte poolbeer, waggelend van gezag".
Het is ook ons streven om uniform op te treden. Zodat niet bij
Maastricht een bekeuring gegeven wordt voor iets dat bij Den
Haag getolereerd wordt.Op die uniformiteit heeft onze cliëntèle
recht. Dat wil zeggen dat we daarom ook per se toleranter zijn
dan onze collega's van de gemeentepolitie bijvoorbeeld, al is het
tolerantieveld van de politie de laatste tijd aanzienlijk verbreed.
De opleiding van onze mensen is erop gericht correct, beleefd op
te kunnen treden. Waardige verkopers te zijn van ons produkt:
verkeersveiligheid. Maar ook, als dat nodig is, zonder pardon op
te kunnen treden."
Naast de „aan de weg timmerende" Porsche-
rijders kent de rijkspolitie ook de onopvallen
de surveillanten. Ze rijden in een auto als u
en ik, alleen een bordje heel klein rijks
politie naast de nummerplaat maakt ze her
kenbaar. Bij de voorruit zit een camera die
verkeersovertredingen, compleet met datum,
snelheid en tijd, onbarmhartig vastlegt. Dat 't
hard nodig is bewijst de volgende strip.
Plaats: de smalle Zaltbommelse brug.
Handeling: Poging tot moord of zelfmoord.
Oordeelt u zelf.
Foto 1: Een kolos van een Amerikaanse slee
overschrijdt achteloos de witte streep, die de
twee rechterrijbanen van de twee linker
scheidt. Een middenberm is er niet, dus ook
geen middenbermbeveiliging. Voorgeschreven
snelheid 70 km/u. De slee rijdt 89.
Foto 2: Nog iets verder over de streep. Inha
len wordt zo onmogelijk voor 't tegenmoetko-
mende verkeer.
Foto 3: Volhardend in de boosheid gaat hij on
verdroten zijn weg.
Foto 4: Nog even inhalen, dan desnoods maar
helemaal over de streep!
Foto 5: Rakelings langs een VW-bus. De
moord, of zelfmoord, is mislukt.
Foto 6: Op weg naar de volgende aanslag.
UTRECHT „Als je zo het verkeer bekijkt dan is het toch
soms om te huilen. Neem nu deze file. Alles blijft op de linker
baan. Op 't laatste moment remmen. Weet u, dat het nog voor
komt dat ze, als je een langzaam-aan-teken geeft, bij je stoppen
om te vragen wat er aan de hand is. En hoeveel ongelukken er
ook gebeuren, ze leren het nooit".
Wachtmeester A. G. van Engelenhoven springt uit zijn Porsche
om het verkeer tot kalmte te manen en een paar vrachtwagen
chauffeurs die fervent links rijden naar de rechterbaan te wen
ken. Het is vrijdagmiddag. Op de rijksweg Den Haag—Oudenrijn
zijn een paar botsinkjes geweest. Als een harmonica schuift de
auto-stroom snel in elkaar om moeitevol weer op gang te komen.
In de lucht cirkelt de Alex 202, een van de patrouillevliegtuigen
van de rijkspolitie.
Wachtmeester Van Engelenhoven is mijn gastheer in de Porsche
Alex 103. Onafgebroken spuit de 202 informaties door de mobilo
foon: „Er zit nog een prop vast bij kilometerpaal 32. Neem die
mee. Ja, goed Alex 202, maar na 100 meter raakt het weer vast.
Het is een Volkswagenbusje...." En onafgebroken schuiven de au
to's aan.
„Kijk", zegt wachtmeester Van Engelenhoven, „ga er nu vanuit
dat er drie oorzaken voor ongelukken zijn: de weg, de auto en de
mens. De wegen ziin over 't algemeen wel zo goed dat we die
als ongevalsveroorzakers kunnen uitsluiten. De gemiddelde auto
is ook goed, althans, van de fabriek uit. Blijft over de mens. En
daar mankeert nogal wat aan. Het merendeel van de automobi
listen kan niet rijden, dat wil zeggen, ze hebben hun wagen niet
in alle situaties onder controle".
De Alex 103 passeert een wat langzaam rijdende auto, die uitda
gend achterop een sticker heeft geplakt: „Veilige rijder".
Commentaar; „Hoe druft-ie 't te zeggen. Dat is nou wat ik be
doel. De mensen zijn soms zo heilig van zichzelf overtuigd. Ze
begrijpen vaak niet wat ze met dat autostuur in hun handen heb
ben. Hun eigen leven, dat van anderen. En dan heb je nog de
categorie automobilisten, die lieve en aardige mensen zijn zolang
ze maar geen autostuur in de handen hebben. Zo gauw dat ge
beurt veranderen ze in wolven".
„Een van onze voornaamste taken is preventie. We moeten ons
laten zien. En dat dat op deze manier lukt, is wel duidelijk".
Een kleine Simca rijdt met 't linkerachterlicht brandend. De be
stuurder krijgt een teken om te volgen en wordt behoedzaam een
parkeerhaven opgeloodst. „Bij het volgende benzinestation laten
repareren", is de goede raad, die graag ter harte wordt geno
men. Een paar kilometer verder staat hij bij de benzinepomp.
„Och, het merendeel van de mensen is niet kwaadwillig. Ze be
seffen vaak zelf niet dat ze fouten begaan die levensgevaarlijk
kunnen zijn. Het is onze taak hen daarop te wijzen. Overigens
zonder in discussie te gaan. Als het nodig is, en dat is 't vaak,
geen pardon, een correct proces-verbaal. Er zijn dingen die je
niet door de vingers kunt zien. 't Over de witte streep gaan,
rechts inhalen en nog zo wat van die overtredingen".
Met zekere hand stuurt wachtmeester Van Engelenhoven met
een snelheid van 160 kilometer zijn Porsche langs een klitje au
to's om assistentie te gaan verlenen bij de volgende file die is
ontstaan.
Een. stukje eten straks, nog wat patrouillewerk en dan zitten vele
uren intensief werk erop. Dan stapt wachtmeester Van Enge
lenhoven weer in zijn volkswagentje op huis aan met een snel
heid, die frustrerend moet werken.
GERARD CRONé
