„Ik moet nog zien in
welke sport harder wordt
getraind dan hij hockey"
Complete hockeywereld in Amstelveen
■1
un
PIET DUINKER, DIRECTEUR VAN 75-JARIGE
KONINKLIJKE NEDERLANDSE HOCKEY BOND
SmmWVwAIË 5'
ZATERDAG 18 AUGUSTUS 1973
LEIDSE COURANT
PAGINA 11
Ondanks alle beperkingen en moeilijke
zachtzinnig aan toe.
Amsterdam Het vel papier
van twintig bij dertig centime
ter, waarop het programma van
het toernooi om de Wereldbeker
heren en het jubileumtoernooi
voor dames is gedrukt, verte
genwoordigt een brok arbeid
van een jaar of drie. Op 13 okto
ber 1973 bestaat de Koninklijke
Nederlandse Hockey Bond vijf
enzeventig jaar maar die offi
ciële datum ligt te nauw veran
kerd in het seizoen. Vandaar dat
de heer Piet Duinker, sedert ze
ven jaar directeur van de
KNHB, met een gerust geweten
de feestviering kan afwentelen
op de periode van 24 augustus
tot en met 2 september als de
crème de la crème van de inter
nationale hockeywereld naar het
uitzonderlijk fraaie hockeycom-
plex in Amstelveen komt. De
beide toernooien vormen het
hoogtepunt van de feestviering
van een bond, die driekwart
eeuw bestaat maar de grote
massa niet achter zich heeft ge
kregen. Het vaderlandse hockey
staat zeer hoog genoteerd in de
wereld maar als Pakistan, met
India de absolute top vormend,
in Nederland speelt, wordt het
hockeystadion gevuld met zo'n
kleine achtduizend kijkers er
kunnen er ook niet meer in
en dan spreekt men met trots
van „een volle bak". Als dat
topduel gesitueerd zou worden in
het Olympisch stadion, zouden
er misschien tienduizend mensen
komen kijken. Meer niet. In een
van de weinige sporten waarin
Nederland zich al lange jaren op
topniveau beweegt, zit „publie
kelijk" weinig schot. Het hoogst
bereikbare lijkt ook bereikt. De
KNHB is er tevreden mee.
Het velletje papier vertegen
woordigt drie jaar voorbereiding
en uitvoering. Piet Duinker, om
de haverklap grijpend naar zijn
AMSTERDAM De KNHB viert het vijfenzeventigja
rig bestaan buiten, met het grootse buitengebeuren
dat bestaat uit het herentoernooi om de World Cup,
met de Olympische Spelen een van de twee officiële
toernooien, en dat Jubileumtoernooi voor dames,
waaraan geen officiële titel of prijs is verbonden.
De World Cup hockey is hetzelfde als de Coupe Jules
Rimet bij voetbal, waaraan ook het wereldkampioen
schap is verbonden. Deelneming aan de strijd om de
Wereldbeker moest verdiend worden op de Olympi
sche Spelen. Daarenboven werd uit elk werelddeel een
land toegevoegd, net als bij voetbal derhalve hinken
op twee gedachten: enerzijds de sterkste landen bij
een brengen, anderzijds dat principe verzwakken door
„de hele wereld" te laten deelnemen.
Met dit gigantische toernooi wordt het „sportieve ge
deelte" van de feestviering afgesloten. Er is al een in
ternationaal zaalhockey*oernooi geweest en een vijf-
landentoernooi voor de jeugd, zodat alle facetten van
het hockey aan hun trek zijn gekomen. Op 29 septem
ber wordt in het Okurahotel in Amsterdam de statu
taire algemene ledenvergadering gehouden met daar
na „een Lorrel". Er zullen dan geen toespraken wor
den gehouden. Op de officiële datum, 13 oktober
KNHB opgericht 13-10-1898 wordt met een diner de
reeks festiviteiten besloten.
De beide toernooien beginnen op vrijdag 24 augustus
(eerste wedstrijd Duitsland-Nieuw Zeeland heren om
11.15 uur, laatste om 17.45, Pakitan-Malesië heren).
Het programma vermeldt voorts: zaterdag 25 augus
tus van 10.30 tot 17.45 uur (laatste wedstrijd), zondag
26 augustus van 11.15 tot 17.45 uur, maandag 27 augus
tus rustdag, dinsdag 28 augustus van 11.15 tot 17.45
uur, woensdag 29 augustus van 11.15 tot 17.45 uur,
donderdag 30 augustus eventuele beslissingswedstrij
den, vrijdag 31 augustus van 11.15 tot 17.45 uur, zater.
dag 1 september van 11.15 tot 17.45 uur, zondag 2 sep
tember van 11.15 tot 17.15 uur. Alle wedstrijden op
hoofdveld en neventerreinen van het hockeystadion in
Amstel/een. Prijzen der plaatsen, afhankelijk van dag
en plaats op veld, van 1,30 per dag tot 1,20 per dag
(2 september, finales). Passé partouts 1,95.
agenda die stijf staat van be
sprekingen, afhalen van officials
op Schiphol, afspraken, aanteke
ningen van wat nog gedaan
moet worden, telefoonnummers
en namen, waadt de laatste we
ken door een lawine van werk
zaamheden, waaraan het kleine
edoch keurige bondsbureau in
Amsterdam nagenoeg dag en
nacht bezig is. „Het begint te
schuiven, dan gaat 't rollen en
nu dendert het als een lawine
over je heen. Er komen dingen
te laat of helemaal niet, er loopt
altijd wel iets scheef en toch
moet alles op de 24ste augustus
voor honderd procent in orde
zijn. Van 1970 af, toen we die
toernooien kregen toegewezen in
verband met ons jubileum, zijn
we bezig geweest met het onont
beerlijke denkwerk".
„Je moet zeer tijdig tevoren al
hebben vastgesteld hoe je zo'n
enorm toernooi in elkaar gaat
zetten. Er moeten deelnemers
en officials worden onderge
bracht, er moet beslist worden
waar wordt gespeeld, of we de
dames en heren gelijktijdig, af
zonderlijk of achter elkaar zou
den laten spelen. We besloten
tot één groot toernooi, da
mes en heren gelijktijdig. De
heren van de FIH, de Fédéra-
tion Internationale de Hockey
sur gazon, keken wel even be
denkelijk maar tenslotte hebben
we als KNHB één gemengde
bond en dus wilden we alles bij
een hebben. Er is nog gedacht
aan het herentoernooi in Amstel
veen en de dames in Eindhoven
maar dat plan hebben we laten
varen.
Het zou uit propagandistisch
oogpunt aantrekkelijk zijn ge
weest maar we wilden de dames
en heren toch bijeen houden".
Het woord propaganda is dan
toch gevallen. Er wordt de
KNHB wel verweten dat in feite
„in het verborgene" wordt ge
werkt. Topduels in de competitie
trekken, naar hockeybegrippen,
dan wel een fors aantal kijkers
maar een vergelijking met een
idem amateurwedstrijd voetbal
len gaat dn het geheel niet op.
Hockeyers trainen ook op ge
ruisloze wijze. Een voetbalinter
land, ook tegen een onbeteke
nend land, wordt „begeleid"
met uitgebreid nieuws over de
voorbereiding. Hockey blijft
„naamloos".
Dergelijke zaken hoort Piet
Duinker met een min of meer
geamuseerde glimlach aan. „De
KNHB heeft een kleine zestig
duizend leden. Hockey is dus,
naar dat aantal gemeten, geen
grote sport. Maar het zijn wel
bijna allemaal actieve leden. Als
er een vereniging is met zeshon
derd leden, zijn er vijfhonderd
entachtig actieve hockeyers bij.
Als je het zo bekijkt, zijn we
„Als Nico Spits voor twee
miljoen naar Pakistan
kan en niet mag van zijn
schoonmoederhalen we
ook de voorpagina
Dameshockey is bepaald geen verwaarloosdetak van de hocheybond. Integendeel: omdat de KNHB één ge- Ties Kruize (rechts) was in München één van de opvallendste spelers. Hij was topscorer van het
mengde bond is, hield men vast aan één toernooi voor dames en heren. Olympisch toernooi en speelde met een excentriekestick. Dat had een reden kunnen zijn
om massaal naar de hockeyvelden te trekken om dat fenomeen eens met eigen ogen te aan
schouwen. Maar voetbal is en blijft de grote slok-op.
waarschijnlijk de derde sport in
Nederland. We zijn enigszins
vergelijkbaar met tennis. Als er
honderdduizend tennissen moet
er toch heel wat gebeuren om de
METS-banen in Scheveningen
vol te krijgen met publiek. Ze
tennissen liever zelf. Een hoc
keyer is hetzelfde. Hij speelt lie
ver zelf een partijtje dan te
gaan kijken en het grote hockey-
publiek bestaat voor het over
grote deel uit actieve spelers".
„Bovendien, de Nederlander
vindt hockey niet aantrekkelijk:
er wordt veel gefloten, derhalve
veel onderbrekingen. De spelre
gels zijn moeilijk, door de kleine
bal is het spel lastig te volgen
voor de massa. Het vok heeft
nu eenmaal voor voetbal geko
zen en daar doe je niets aan.
Veronderstel eens dat er geen
voetbal zou zijn. Het voetbal
werd radicaal afgeschaft. Op
zondag speelt Nederland tegen
Pakistan in het Olympisch sta
dion. Er zijn tienduizend men
sen, de wedstrijd komt uitge
breid op de televisie, op de ra
dio, in de kranten. Dan heb je
een kans op sensationele ver
breiding. Maar er is en er blijft
voetbal, over de gehele wereld.
En die sport is gekozen als favo
riet. Wij praten over hockey na
ties als India en Pakistan. Weet
je wat daar de hoofdsport is?
Voetbal, en cricket. Voetbal is
overal de grote slokop. Als je in
Afrika of Zuid Amerika een stuk
gras hebt en je zet er doelen op,
kun je gaan voetballen. Voor
hockey heb je een biljartlaken
nodig, en dat is voor de ontwjk-
keling ook een enorm moeilijk
punt. Hockey kun je niet ontwik
kelen op een slecht terrein om
dat het gewoon niet leuk is om
te spelen op een gelteweitje".
Steekhoudende argumenten vol
doende om de ontwikkeling van
hockey met een sensationele
rush te remmen. Daarbij hoort
niet het veelgehoorde „exclusie
ve sport". Piet Duinker kan ge
rust ontkennen dat zulks verle
den tijd is. „Hockey is geëvo
lueerd. Het is net zo goed een
sport voor de gewone man ge
worden, om dat woord maar eens
te gebruiken. Net als tennis, dat
ook eens exclusief was. En denk
niet dat hockey is als een stil
staand water dat gezapig voort
kabbelt. We groeien ontzettend
hard. Twee jaar geleden haal
den we ons vijftigduizendste lid
binnen, nu staan we op achten
vijftigduizend. De laatste tien
jaar zijn we gemiddeld jaarlijks
met zo'n tweeduizend leden ge
groeid. Hoe dat komt? We weten
het niet precies maar wellicht
zijn velen toch gegrepen door de
beelden die ze uit München heb
ben gezien".
De Olympische Spelen en
weer kwam Nederland daaruit
uitstekend te voorschijn zorg
den inderdaad voor een portie
publiciteit en daarvan is de
KNHB bepaald niet afkerig.
Maar in die keurige, goed gelei
de en navenant opererende we
reld, gebeuren nu eenmaal wei
nig spectaculaire zaken die met
vette koppen op do frontpagina's
worden gepubliceerd. Duinker:
„Als onze Nico Spits voor twee
miljoen naar Pakistan kan en
hij mag niet van zijn schoon
moeder, halen we ook de voor
pagina's. Hij ventileert het als
een terzijde in een ouderwets to
neelstuk.
Zijn agenda wordt weer eens
opengeslagen, het immense
draaiboek geraadpleegd. „Ja,
we hebben een uitgekiend draai
boek. Moet ook wel voor zo'n
toernooi. We hebben alles tot op
de minuut uitgewerkt. Hier: drie
kwartier voor een wedstrijd
moet dit gebeuren, een half uur
tevoren dat. De speaker weet
precies wat hij moet zeggen. Hij
leutert niet. er staat vast wat
hij zegt; bij een doelpunt, als er
onverhoopt een uit het veld wordt
gezonden. Informatie voor het
publiek in het Nederlands en het
Engels. Alles ligt muurvast in
cijfers en zinnen. Hoe het moet
met de ballenjongert?; de kleed
kamers, voeding, transport, in
signes, badges, parkecrregeling.
Niets is aan het toeval overgela
ten. Iedere ploeg heeft een adju
dant. Er komen vierentwintig
scheidsrechters en zestien jud
ges. Die scheidsrechters komen
overal vandaan, reis- en ver
blijfkosten voor onze rekening.
Voor de judges betalen we al
leen de verblijfkosten, een
peuleschi! nog vergeleken met
de vierhonderd deelnemers en
-sters die veertien dagen bij ons
„in de kost" zijn. Alleen het
vervoer per autobus kost al ze
ventig mille. De totale kosten
zijn begroot op zeven ton. Als
we goed weer hebben, halen we
een paar ton terug aan entree
gelden. We hebben zelf al ertige
jaren gespaard, een potje ge
vormd. Voorts hebben we steun
van het bedrijfsleven en de
overheden".
Bedolven onder het extra-werk
want de normale bondszaken
gaan door. Het aanstaande sei
zoen speelt de vaderlandse top
in een hoofdklasse. Duinker:
„Als we kiezen voor tophockey
en streven naar een zo sterk
mogelijk Nederlands elftal, moet
je gaan concentreren en geen
zesendertig ploegen verspreid
over het land hebben. Dus een
hoofdklasse met de top. Dat kan
ook bevorderlijk zijn voor de be
langstelling. Misschien springt
de televisie cr dan ook gemak
kelijker in. Maar dat is van la
ter zorg. Eerst en vooral de
Worldcup heren en het jubileum
toernooi dames. Er is ongeloof
lijk getraind. In mei is cr drie
weken rust geweest. Van 1 juni
af is de selectie twee- tot drie
maal per week bijeen geweest
in Amstelveen, op Papendal of
het CIOS. Er zijn veel oefenpar
tijen gespeeld. De training was
beestachtig zwaar. Trouwens, de
laatste vijf jaar is er toch al
keihard getraind. Ik moet nog
zien in welke sport harder wordt
getraind dan bij hockey..".
HERMAN VAN BERGEM.
