Leids slachthuis kan weer rendabel worden
TAAK VAN DE PASTOR NOG
VEEL TE VRIJBLIJVEND
JUBILERENDE KAPELAAN POELMA: 1'
Geen voorstel
tot opheffing
aan de raad
Efficiëntere opzet en
„Philip" doen B. en W.
het beste hopen
Kwaaie dronk
kost f 150.-
SJZ al druk
in training
stad en randgemeenten
t VNIOVd DONDERDAG 9 AUGUSTUS 1973
LEIDSE COURANT
LEIDEN Van het Leidse
Openbaar Slachthuis is weer
een rendabele zaak te ma
ken, zo is het oordeel van
het college van burgemees
ter en wethouders. Het col
lege zal daarom niet voor
stellen aan de raad om het
Slachthuis aan de Maresin- 1
gel te sluiten. Het besluit
van B. en W., dat gisteren
door wethouder van bedrij
ven, J. Lij ten, werd be
kendgemaakt. is verras
send, omdat een ambtelij
ke commissie vorige
maand advies uitbracht,
dat nogal negatief was
over de toekomst van het
Leidse slachthuis. Er werd
bijvoorbeeld In geadvi
seerd het slachthuis op te
heffen als artikel 8 van de
Vleeskeuringswet wordt af
geschaft. Het slachthuis,
dat vorig jaar al met een
tekort van 1 ton werkte,
heeft belangrijke inkom
sten uit artikel 8. Dat be
paalt dat elders geslacht
vlees, dat In Leiden wordt
ingevoerd, hier nog eens
wordt gekeurd. Het lucra
tieve artikel 8 „dreigt" al
jaren te worden afge
schaft, maar desondanks
Een vleeskeuring.
zien B. en W. de toekomst
toch rooskleuriger in dan
de commissie.
Het college is namelijk van me
ning dat, ook ais artikel 8 wordt
afgeschaft, bij rationalisering
van het slachthuis en "bij een
meer efficiënte opzet de tekort
situatie wordt beëindigd. Aan
het centraal adviesbureau voor
organisatie van de Vereniging
van Nederlandse Gemeenten zal
daarom een rapport gevraagd
v/orden hoe het beste de effi
ciency van het bedrijf kan wor
den opgevoerd. De optimistische
verwachtingen van B. en W., in
het bijzonder kan wethouder
Lijten, worden voor een groot
deel ook geschraagd door de be
reidheid van d grote Rotter-
reidheid van de grote Rotter
damse exportslachter Philip om
in Leiden te gaan werken. Phi
lip (de Leidse Courant schreef
daar enkele maanden geleden
over) is bereid een contract van
5 jaar aan te gaan en de helft
te betalen van een 4 ton kosten
de automatische kalverslacht-
lijn. Philip, die vanuit Leiden
6000 tot 8000 ton vlees per jaar
wil gaan exporteren compen
seert daarmee de exportslachter
Bos, die begin vorig jaar Leiden
vaarwel zei en in Naaldwijk een
geheel eigen slachterij begon.
De verwachting is ook gewet-
t:gd. dat de vleeshandel meer in
het Leidse slachthuis gaat zien
als de Groenoordhal met ingang
van volgend jaar op maandag
en dinsdag de Rotterdamse vee-
markt gaat overnemen. Daar
ziet het op het ogenblik sterk
naar uit.
De commissie voor de bedrijven
(waarin de gemeenteraadsfrac
ties vertegenwoordigd zijn)
heeft zich naar de heer Lijten
verklaarde kunnen verenigen
met het standpunt en het besluit
van het college. In de raad zal
het openbaar slachthuis binnen
kort toch wel aan de orde komen,
want E. en W. zijn van mening,
dat het contract, dat gesloten
moet worden met Philip, door
de gemeenteraad moet worden
goedgekeurd.
De handhaving van het openbaar
slachthuis vinden B. en W. ook
nodig voor de werkgelegenheids-
Het slachthuis van buitenaf gezien.
s:tuatie in Leiden. Op het ogen- die het slachthuis gebruiken, par-
blik vinden ruim 110 mensen ticuliere bedrijven en hun per-
werk in het bedrijf aan de Ma- sor.eei. Bij een actief wervings-
resingel, welgeteld 31 gemeen- beleid, gericht op nieuwe klan-
te-ambtenaren en 80 mensen. ten met een goed slachtkwan-
tum zal dit aantal waarschijn
lijk nog grote»- worden. Wat de
aan het slachthuis verbonden
gemeente-ambtenaren betreft,
wier toekomst er toch wel even
somber heeft uitgezien: bij d*
opheffing van hot slachthuis zou
een aantal moeilijk elders in het
gemeentelijk apparaat kunnen
worden, zodat ei zeer kostbare
wachtgeldregelingen getroffen
hadden moeten worden. Bij de
trieste financiële positie van de
stad Leiden was dit vooruitzicht
mede een argument van beteke
nis om te pogen het slachthuis
op te vijzelen. Temeer, omdat
er eens grote kulant voor de deur
stond en de Rotterdamse vee
markt zijn schaduwen vooruit
Een gunstige omstandigheid Is het
bovendien, dat het verlies lij
dende sluchchuis sinds het ver
trek van Bos niet op de ge
meente Leiden gedrukt heeft. In
de tijden dat winst gemaakt
werd, werden de winsten in het
slachthuis zelf gehouden. De re
serves zijn inmiddels wel aan
getast, maar nog niet op het
nulpunt.
LEIDEN/DEN HAAG Een 23-jarige grondwerker uit Leiden hoorde
150,- boete en voorwaardelijk twee weken gevangenisstraf met een
proeftijd van één jaar tegen zich eisen. De man had enige maanden
geleden met riem en stok voorbijgangers in Noordwijk mishandeld.
Het een en ander gebeurde naar aanleiding van een familieruzie. De
grondwerker ging na een behoorlijke hoeveelheid alcohol tot zich te
hebben genomen ,,een luchtje scheppen". Op het Vuurtorenplein j
raakte hij slaags met ongeveer tien personen. „Reden voor de offi- j
cier om acht dagen onvoorwaardelijke gevangenisstraf te eisen.
Omdat de verdachte beterschap beloofde, liet de rechter het echter I
bij een geldboete en een voorwaardelijke gevangenisstraf.
„Ik heb nooit geen rekening gehad", was het verweer van een 24-jari-
ge bloemenhandelaar uit' Rijnsburg die terecht stond wegens vernie
ling. De handelaar had in Katwijk bijna een ongeluk veroorzaakt.
Hierdoor ontstond een woordenwisseling, waarbij de verdachte een
trap tegen de auto van de andere bestuurder had gegeven. De rech
ter veroordeelde hem tot 150,boete met vier dagen voorwaarde
lijke gevangenisstraf en een proeftijd van een jaar. Bovendien moet
de Rijnsburger binnen drie maanden de aangerichte schade vergoe
den tot een bedrag van 150,-.
Een 43-jarige koopman uit Leiden had nummerplaten van een auto
verwisseld In feite had hij van twee auto-wrakken een auto willen
maken. Aangezien het een en ander hem al veel gekost had, wilde de
rechter volstaan met 100,- boete.
ZOETERWOUDE. Onder Isldlng
van de nieuwe trainer De Vis
ser zijn de selecticgrocpen van
S. J. Z. vorige week aan do
training begonnen. De /.aken
worden stevig aangepakt, zelfs
een belangrijk deel van de jong
ste zondag waren de geselec
teerden „geconsigneerd". De
heer De Visser staat voor de
niet geringe opgave net verlies
te compenseren van Loek Hel
der, Albert Bosman en Cor van
LEIDEN Vele kinderen waren
gisteren weer present In hel
jeugddorp Zuid-West. Hier werd
tot grote vreugde van de hinde
ren een barbecue gehouden.
Tevens hielden enkele groepjes
kinderen zich bezig met het ma
ken van een maquette van het
jeugddorp.
Tongeren vorig jaar vaste
krachten van het standanrdclf-
tal, welke om diverse redenen
niet meer beschikbaar zijn.
Van buiten is alleen de UVS-er
Dik van Leeuwen overgekomen
die op verschillende Dlaauen
bruikbaar is maar wiens capa
citeiten het beste tot zijn recht
schijnen te komen in de voor
hoede. Een prettige bijkomstig
heid omdat deze linie op de eer
ste plaats aanvulling behoeft. In
de selectiegroep zijn ook 7 spe
lers opgenomen vun het sterke
Al elftal van wie enkele wel
licht ook de maarschalkstaf in
de ransel dragen.
A.s. zondag gaat men op bezoek
bij Teijl.ngen De andere drie
wedstrijden zijn allen thuis. Op
19 augustus komt het Gouds*
Olympia op bezoek, 26 aug.
RKDEO en op 2 september
Westlandia.
OEGSTGEEST In de toekomst zie
ik een pastor, net als een arts of advo
caat, een bordje op de deur en een da
gelijks spreekuur hebben. De taak van
de pastor zou hierdoor veel minder vrij
blijvend zijn. „Aan het woord is kape
laan Poelnia, die onlangs zijn zilveren
priesterjubileum vierde. Hoewel de 53-
jarige karmeliet al een kleine huldiging
van zijn orde achter de rug heeft, zal
voor de parochianen op 2 september
nog een receptie worden gehouden.
Over het jubileum is kapelaan Poelma
bijzonder lakoniek: „Ach, ik heb er het
leven bij gehouden. Vroeger ging zo'n
jubileum gepaard met grote feestelijk
heden. Voor mij heeft het meer waarde
als een dag van bezinning. Je gaat eens
nd wat er in die 25 jaar is gebeurd en
wat je had verwacht".
t)ie verwachtingen zijn overigens nauwe
lijks beantwoord. „Er is zo verschrikke
lijk veel veranderd. En daar ben ik
juist bijzonder enthousiast over. Wan
neer de kerk zo was gebleven als toen,
was ik allang uitgeblust en steriel ge
worden.
lelukkig is dit nu echter helemaal niet
het geval. In 1968 pakte de jubilaris en
thousiast de zielzorg in Endegeest aan.
„Dat was wel een hele openbaring voor
i mij. Wanneer je een goed contact hebt
l met de patiënten ga je je realiseren dat
'je zelf ook met die fobien of neurosen
te kampen hebt. Alleen is het bij hen
uit balans geraakt".
Als groot nadeel van de ontwikkeling van
de laatste tijd ziet kapelaan Poelma de
miskenning van de priester. „Wanneer
een patiënt lichamelijk gebreken gaat
vertonen wordt er spoedig een arts bij
gehaald. Wanneer hij echter het ver
trouwen in zichzelf verliest, probeert
men dat zelf op te lossen zonder mij er
bij te halen".
„Langzaam maar zeker komt hier echter
wel verandering in", aldus de Oegst-
geester zielzorger. „En juist dat is wat
me zo in dit werk boeit. Je wilt een be
paald doel verwezenlijken. Daar zet je
je schouders onder en gaat net zo lang
door tot het lukt. Terwijl je steeds bij
jezelf ter discussie stelt wat je eigenlijk
aan het doen bent".
Het pionierswerk heeft kapelaan Poelma
eigenlijk altijd gelegen. Na zijn pries
terwijding kreeg hij de opdracht Neder
lands te gaan studeren en tevens gaf
hij les aan een klein semenarie. „Dat
ging echter helemaal fout. Het lag me
niet zo erg. Bovendien vind ik het niet
een speciale taak voor een priester. En
vooral niet als de studie toch niet vlot-
Toch duurde het tot 1956 voor hij aan zijn
pionierswerk kon beginnen. Hij werd in
een Drentse diaspora-parochie (groep
mensen zonder parochiestructuur) ge
plaatst. „Dat was een fijne tijd. Van 26
km in de omtrek kwamen de parochia
nen 's zondags naar de mis, die opge
dragen werd in een niet-katholiek hotel.
Wanneer de ouders na de mis bijeen
kwamen voor de koffie, gaf ik de kinde
ren een uur godsdienstles".
Ook maatschappelijke problemen hebben
altijd de aandacht van de jubilaris ge
trokken. „Van 57 tot 1968 ben ik aan
verschillende „Open-Deur-instellingen"
verbonden geweest".
Na het laatste Vaticaans consilie deden
echter steeds minder mensen een be
roep op „de Open Deur". Wij gaven
vaak advies bij gemengde huwelijken
en doopten dan degene die katholiek
moest worden. Na het Vaticaans consi
lie was dat niet meer nodig. Bovendien
gingen veel mensen met huwelijksmoei
lijkheden naar een huwelijksbureau".
Bij zijn benoeming in Oegstgeest werd
kapelaan Poelma al spoedig betrokken
bij de zielzorg voor homofielen. „Geble
ken is dat vooral katholieken en gere
formeerden het er moeilijk mee hebben.
Als voornaamste taak zie ik voor me
zelf, hen evenals bij de psychiatrische
patiënten een eigen acceptatie bij de
brengen".
In de 25 jaar van zijn priesterschap heeft
kapelaan Poelma het vertrouwen in de
priester zien verdwijnen. „Vroeger kon
men in de biechtstoel met je moeilijkhe
den terecht. Nu weten een heleboel
niet meer waar ze heen moe
ten. Vandaar het al eerder genoemde
borde op de duean e 'atorso'. drv
bordje op de deur van de pastor".
Het reilen en zeilen van de Oegstgeester
parochie gaat vele oudere katholieken
bijzonder aan het hart. Dat heeft kaoe-
laan Poelma meer dan eens kunnen er
varen. Toch geloof ik dat veel mensen
een beetje te veel jammeren. Als ze
willen kunnen ze iedere dag nog een
Mis krijgen. Alleen moeten ze die Mis
sen aanvragen. Ook wordt nog elke za
terdag biecht gehoord. Maar het is niet
zo dat we pertinent weigeren. Wij zijn
er voor de parochianen en niet omge
keerd. Wanneer er behoefte bestaat aan
een bepaalde viering, doen wij dit met
alle liefde".
Vaak bemerkt kapelaan Poelma een zeke
re onwil bij een deel van de parochia
nen om bij zich zelf over het geloof
vragen te stellen. „Vroeger stond het
lidmaatschap van de kerk zo ongeveer
op gelijk niveau als het lidmaatschap
van een ziekenfonds. Als Christen was
je verzekerd van de hemel na de dood,
als ziekenfondspatiënt was je verzekerd
tegen de kosten bij ziekten, 's Zondags
ging je naar de kerk om „de polis" te
voldoen in de vorm van gebeden en
geld. Gelukkig is dat niet meer zo. Een
heleboel mensen willen nu individueel
benaderd worden. Hierdoor kun je ook
meer voor ze doen. dan dat je In de H.
Mis een of ander algemene preek
houdt".
Kapelaan Poelma: „We zijn er voor de mensen en niet omgekeerd".