Leids slachthuis kan weer rendabel worden TAAK VAN DE PASTOR NOG VEEL TE VRIJBLIJVEND JUBILERENDE KAPELAAN POELMA: 1' Geen voorstel tot opheffing aan de raad Efficiëntere opzet en „Philip" doen B. en W. het beste hopen Kwaaie dronk kost f 150.- SJZ al druk in training stad en randgemeenten t VNIOVd DONDERDAG 9 AUGUSTUS 1973 LEIDSE COURANT LEIDEN Van het Leidse Openbaar Slachthuis is weer een rendabele zaak te ma ken, zo is het oordeel van het college van burgemees ter en wethouders. Het col lege zal daarom niet voor stellen aan de raad om het Slachthuis aan de Maresin- 1 gel te sluiten. Het besluit van B. en W., dat gisteren door wethouder van bedrij ven, J. Lij ten, werd be kendgemaakt. is verras send, omdat een ambtelij ke commissie vorige maand advies uitbracht, dat nogal negatief was over de toekomst van het Leidse slachthuis. Er werd bijvoorbeeld In geadvi seerd het slachthuis op te heffen als artikel 8 van de Vleeskeuringswet wordt af geschaft. Het slachthuis, dat vorig jaar al met een tekort van 1 ton werkte, heeft belangrijke inkom sten uit artikel 8. Dat be paalt dat elders geslacht vlees, dat In Leiden wordt ingevoerd, hier nog eens wordt gekeurd. Het lucra tieve artikel 8 „dreigt" al jaren te worden afge schaft, maar desondanks Een vleeskeuring. zien B. en W. de toekomst toch rooskleuriger in dan de commissie. Het college is namelijk van me ning dat, ook ais artikel 8 wordt afgeschaft, bij rationalisering van het slachthuis en "bij een meer efficiënte opzet de tekort situatie wordt beëindigd. Aan het centraal adviesbureau voor organisatie van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten zal daarom een rapport gevraagd v/orden hoe het beste de effi ciency van het bedrijf kan wor den opgevoerd. De optimistische verwachtingen van B. en W., in het bijzonder kan wethouder Lijten, worden voor een groot deel ook geschraagd door de be reidheid van d grote Rotter- reidheid van de grote Rotter damse exportslachter Philip om in Leiden te gaan werken. Phi lip (de Leidse Courant schreef daar enkele maanden geleden over) is bereid een contract van 5 jaar aan te gaan en de helft te betalen van een 4 ton kosten de automatische kalverslacht- lijn. Philip, die vanuit Leiden 6000 tot 8000 ton vlees per jaar wil gaan exporteren compen seert daarmee de exportslachter Bos, die begin vorig jaar Leiden vaarwel zei en in Naaldwijk een geheel eigen slachterij begon. De verwachting is ook gewet- t:gd. dat de vleeshandel meer in het Leidse slachthuis gaat zien als de Groenoordhal met ingang van volgend jaar op maandag en dinsdag de Rotterdamse vee- markt gaat overnemen. Daar ziet het op het ogenblik sterk naar uit. De commissie voor de bedrijven (waarin de gemeenteraadsfrac ties vertegenwoordigd zijn) heeft zich naar de heer Lijten verklaarde kunnen verenigen met het standpunt en het besluit van het college. In de raad zal het openbaar slachthuis binnen kort toch wel aan de orde komen, want E. en W. zijn van mening, dat het contract, dat gesloten moet worden met Philip, door de gemeenteraad moet worden goedgekeurd. De handhaving van het openbaar slachthuis vinden B. en W. ook nodig voor de werkgelegenheids- Het slachthuis van buitenaf gezien. s:tuatie in Leiden. Op het ogen- die het slachthuis gebruiken, par- blik vinden ruim 110 mensen ticuliere bedrijven en hun per- werk in het bedrijf aan de Ma- sor.eei. Bij een actief wervings- resingel, welgeteld 31 gemeen- beleid, gericht op nieuwe klan- te-ambtenaren en 80 mensen. ten met een goed slachtkwan- tum zal dit aantal waarschijn lijk nog grote»- worden. Wat de aan het slachthuis verbonden gemeente-ambtenaren betreft, wier toekomst er toch wel even somber heeft uitgezien: bij d* opheffing van hot slachthuis zou een aantal moeilijk elders in het gemeentelijk apparaat kunnen worden, zodat ei zeer kostbare wachtgeldregelingen getroffen hadden moeten worden. Bij de trieste financiële positie van de stad Leiden was dit vooruitzicht mede een argument van beteke nis om te pogen het slachthuis op te vijzelen. Temeer, omdat er eens grote kulant voor de deur stond en de Rotterdamse vee markt zijn schaduwen vooruit Een gunstige omstandigheid Is het bovendien, dat het verlies lij dende sluchchuis sinds het ver trek van Bos niet op de ge meente Leiden gedrukt heeft. In de tijden dat winst gemaakt werd, werden de winsten in het slachthuis zelf gehouden. De re serves zijn inmiddels wel aan getast, maar nog niet op het nulpunt. LEIDEN/DEN HAAG Een 23-jarige grondwerker uit Leiden hoorde 150,- boete en voorwaardelijk twee weken gevangenisstraf met een proeftijd van één jaar tegen zich eisen. De man had enige maanden geleden met riem en stok voorbijgangers in Noordwijk mishandeld. Het een en ander gebeurde naar aanleiding van een familieruzie. De grondwerker ging na een behoorlijke hoeveelheid alcohol tot zich te hebben genomen ,,een luchtje scheppen". Op het Vuurtorenplein j raakte hij slaags met ongeveer tien personen. „Reden voor de offi- j cier om acht dagen onvoorwaardelijke gevangenisstraf te eisen. Omdat de verdachte beterschap beloofde, liet de rechter het echter I bij een geldboete en een voorwaardelijke gevangenisstraf. „Ik heb nooit geen rekening gehad", was het verweer van een 24-jari- ge bloemenhandelaar uit' Rijnsburg die terecht stond wegens vernie ling. De handelaar had in Katwijk bijna een ongeluk veroorzaakt. Hierdoor ontstond een woordenwisseling, waarbij de verdachte een trap tegen de auto van de andere bestuurder had gegeven. De rech ter veroordeelde hem tot 150,boete met vier dagen voorwaarde lijke gevangenisstraf en een proeftijd van een jaar. Bovendien moet de Rijnsburger binnen drie maanden de aangerichte schade vergoe den tot een bedrag van 150,-. Een 43-jarige koopman uit Leiden had nummerplaten van een auto verwisseld In feite had hij van twee auto-wrakken een auto willen maken. Aangezien het een en ander hem al veel gekost had, wilde de rechter volstaan met 100,- boete. ZOETERWOUDE. Onder Isldlng van de nieuwe trainer De Vis ser zijn de selecticgrocpen van S. J. Z. vorige week aan do training begonnen. De /.aken worden stevig aangepakt, zelfs een belangrijk deel van de jong ste zondag waren de geselec teerden „geconsigneerd". De heer De Visser staat voor de niet geringe opgave net verlies te compenseren van Loek Hel der, Albert Bosman en Cor van LEIDEN Vele kinderen waren gisteren weer present In hel jeugddorp Zuid-West. Hier werd tot grote vreugde van de hinde ren een barbecue gehouden. Tevens hielden enkele groepjes kinderen zich bezig met het ma ken van een maquette van het jeugddorp. Tongeren vorig jaar vaste krachten van het standanrdclf- tal, welke om diverse redenen niet meer beschikbaar zijn. Van buiten is alleen de UVS-er Dik van Leeuwen overgekomen die op verschillende Dlaauen bruikbaar is maar wiens capa citeiten het beste tot zijn recht schijnen te komen in de voor hoede. Een prettige bijkomstig heid omdat deze linie op de eer ste plaats aanvulling behoeft. In de selectiegroep zijn ook 7 spe lers opgenomen vun het sterke Al elftal van wie enkele wel licht ook de maarschalkstaf in de ransel dragen. A.s. zondag gaat men op bezoek bij Teijl.ngen De andere drie wedstrijden zijn allen thuis. Op 19 augustus komt het Gouds* Olympia op bezoek, 26 aug. RKDEO en op 2 september Westlandia. OEGSTGEEST In de toekomst zie ik een pastor, net als een arts of advo caat, een bordje op de deur en een da gelijks spreekuur hebben. De taak van de pastor zou hierdoor veel minder vrij blijvend zijn. „Aan het woord is kape laan Poelnia, die onlangs zijn zilveren priesterjubileum vierde. Hoewel de 53- jarige karmeliet al een kleine huldiging van zijn orde achter de rug heeft, zal voor de parochianen op 2 september nog een receptie worden gehouden. Over het jubileum is kapelaan Poelma bijzonder lakoniek: „Ach, ik heb er het leven bij gehouden. Vroeger ging zo'n jubileum gepaard met grote feestelijk heden. Voor mij heeft het meer waarde als een dag van bezinning. Je gaat eens nd wat er in die 25 jaar is gebeurd en wat je had verwacht". t)ie verwachtingen zijn overigens nauwe lijks beantwoord. „Er is zo verschrikke lijk veel veranderd. En daar ben ik juist bijzonder enthousiast over. Wan neer de kerk zo was gebleven als toen, was ik allang uitgeblust en steriel ge worden. lelukkig is dit nu echter helemaal niet het geval. In 1968 pakte de jubilaris en thousiast de zielzorg in Endegeest aan. „Dat was wel een hele openbaring voor i mij. Wanneer je een goed contact hebt l met de patiënten ga je je realiseren dat 'je zelf ook met die fobien of neurosen te kampen hebt. Alleen is het bij hen uit balans geraakt". Als groot nadeel van de ontwikkeling van de laatste tijd ziet kapelaan Poelma de miskenning van de priester. „Wanneer een patiënt lichamelijk gebreken gaat vertonen wordt er spoedig een arts bij gehaald. Wanneer hij echter het ver trouwen in zichzelf verliest, probeert men dat zelf op te lossen zonder mij er bij te halen". „Langzaam maar zeker komt hier echter wel verandering in", aldus de Oegst- geester zielzorger. „En juist dat is wat me zo in dit werk boeit. Je wilt een be paald doel verwezenlijken. Daar zet je je schouders onder en gaat net zo lang door tot het lukt. Terwijl je steeds bij jezelf ter discussie stelt wat je eigenlijk aan het doen bent". Het pionierswerk heeft kapelaan Poelma eigenlijk altijd gelegen. Na zijn pries terwijding kreeg hij de opdracht Neder lands te gaan studeren en tevens gaf hij les aan een klein semenarie. „Dat ging echter helemaal fout. Het lag me niet zo erg. Bovendien vind ik het niet een speciale taak voor een priester. En vooral niet als de studie toch niet vlot- Toch duurde het tot 1956 voor hij aan zijn pionierswerk kon beginnen. Hij werd in een Drentse diaspora-parochie (groep mensen zonder parochiestructuur) ge plaatst. „Dat was een fijne tijd. Van 26 km in de omtrek kwamen de parochia nen 's zondags naar de mis, die opge dragen werd in een niet-katholiek hotel. Wanneer de ouders na de mis bijeen kwamen voor de koffie, gaf ik de kinde ren een uur godsdienstles". Ook maatschappelijke problemen hebben altijd de aandacht van de jubilaris ge trokken. „Van 57 tot 1968 ben ik aan verschillende „Open-Deur-instellingen" verbonden geweest". Na het laatste Vaticaans consilie deden echter steeds minder mensen een be roep op „de Open Deur". Wij gaven vaak advies bij gemengde huwelijken en doopten dan degene die katholiek moest worden. Na het Vaticaans consi lie was dat niet meer nodig. Bovendien gingen veel mensen met huwelijksmoei lijkheden naar een huwelijksbureau". Bij zijn benoeming in Oegstgeest werd kapelaan Poelma al spoedig betrokken bij de zielzorg voor homofielen. „Geble ken is dat vooral katholieken en gere formeerden het er moeilijk mee hebben. Als voornaamste taak zie ik voor me zelf, hen evenals bij de psychiatrische patiënten een eigen acceptatie bij de brengen". In de 25 jaar van zijn priesterschap heeft kapelaan Poelma het vertrouwen in de priester zien verdwijnen. „Vroeger kon men in de biechtstoel met je moeilijkhe den terecht. Nu weten een heleboel niet meer waar ze heen moe ten. Vandaar het al eerder genoemde borde op de duean e 'atorso'. drv bordje op de deur van de pastor". Het reilen en zeilen van de Oegstgeester parochie gaat vele oudere katholieken bijzonder aan het hart. Dat heeft kaoe- laan Poelma meer dan eens kunnen er varen. Toch geloof ik dat veel mensen een beetje te veel jammeren. Als ze willen kunnen ze iedere dag nog een Mis krijgen. Alleen moeten ze die Mis sen aanvragen. Ook wordt nog elke za terdag biecht gehoord. Maar het is niet zo dat we pertinent weigeren. Wij zijn er voor de parochianen en niet omge keerd. Wanneer er behoefte bestaat aan een bepaalde viering, doen wij dit met alle liefde". Vaak bemerkt kapelaan Poelma een zeke re onwil bij een deel van de parochia nen om bij zich zelf over het geloof vragen te stellen. „Vroeger stond het lidmaatschap van de kerk zo ongeveer op gelijk niveau als het lidmaatschap van een ziekenfonds. Als Christen was je verzekerd van de hemel na de dood, als ziekenfondspatiënt was je verzekerd tegen de kosten bij ziekten, 's Zondags ging je naar de kerk om „de polis" te voldoen in de vorm van gebeden en geld. Gelukkig is dat niet meer zo. Een heleboel mensen willen nu individueel benaderd worden. Hierdoor kun je ook meer voor ze doen. dan dat je In de H. Mis een of ander algemene preek houdt". Kapelaan Poelma: „We zijn er voor de mensen en niet omgekeerd".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1973 | | pagina 3