Russische marine bezit machtigste vloot ter wereld Favoriet van verre festivals wacht nog doorbraak op in eigen land Psychiater Mulisch ontleedt psychiater Wilhelm Reich Julio B. Euson komt steeds dichter bij huis Vierkant in defle: Rond op de tong HET SEXÏJELE BOLWERK DONDERDAG 26 JULI 1973 LEIDSE COURANT Euson !s overal populair be halve in Nederland" roept de publiciteitsman van platen maatschappij Polydor bijna vertwijfeld uit. Een wan hoopskreet die ditmaal be rust op de waarheid en niets dan de waarheid. Want ter wijl Euson's single „Life is on my side" aan de onder kant van de hitparade ritmi sche pogingen doet hoger op te komen, landt Julio B. Eu son zelf op Schiphol met handenvol prijzen. Ditmaal plukte hij ze van de kolonels- borst van het Griekse amu sement in Athene, waar men zelfs een hele bijzondere prijs voor hem in petto had. Euson's manager Charles: „Euson was daar zo populair dat zijn bus de mensenme nigte niet door kon komen. Op dat moment kwam de Griekse vice-president naar het festival kijken en hij was zo verbaasd dat hij ter plek ke een nieuwe Algemene Pu blieksprijs voor Euson creëer de." Julio B. Euson, Arubaan van geboorte en sinds 1960 in Ne derland begint zo langzamer hand een bijzonder fenomeen te worden. Een zanger die in eigen land weliswaar geëerd werd met drie elpee's, waar onder de recente „Favouri tes of the fifties," en het re cordgenoegen van vijfmaal achtereenovigens in de zon- dagochtelijke radio Vuist van Willem Duys gedraaid te worden mocht smaken, maar wiens erelijst uit het buiten land komt. Prijzen uit Chili Steun uit hoge noorden voor Antilliaanse zanger De pogingen van zanger Julio B. Euson door te breken op de Neder- I landse muziekmarkt, j krijgen onverwacht steun uit het hoge Noorden. In het Friese l plaatsje Buitenpost woont de 25-jarige Henny van der Veen die bezig is zielen te winnen voor een Eu- son-fanclub. Haar voorbeeld is de fan club van de Cats, waarmee ze goede contacten onderhoudt. Maar voorlopig blijft het de kunst afkijken, want een organisatie heeft Henny nog niet. Ze doet alles, omdat ze blind is, gesteund door een vriendin, bijna op eigen houtje: „Ik liep al lang met het plan rond. D'r gaat iets uit van de muziek van Euson. Maar toen ik een keer naar een optreden wil de, bleek dat men in Nederland nog steeds bang is dat hij geen volle zalen trekt. Z'n optreden is beperkt tot het Welfare-werk voor de militairen. Die fan club is een uitdaging voor me, en ik hoop dat het Euson helpt. Iedereen heeft het me afgeraden hoor, maar ik beantwoord alle brieven zelf in gewoon machineschrift. M'n vriendin leest de post voor. We zijn in diver se steden posters van Euson op gaan hangen en we hebben eigen stickers om leden te winnen. Voorlopig is alles welkom, foto's, materiaal, want we hebben nog niets". Henny van der Veen, die werkt bij de PTT in Groningen, een instel ling waarbij Euson ook werkte, stelt zich voorlopig nog niet al te veel van de Fan- club-plannen voor. „Ik hoop maar nergens op. We beginnen niet met een duur blad, maar eerst gewoon met sten cils. Daar willen we dan later foto's bij doen. Afwachten of het aanslaat". Wie Hen- ny's enthousiasme deelt en de Euson-fan- club van de grond wil helpen, moet schrijven naar Groningen, Post bus 1151. Euson twijfelt als hij terugkijkt op zijn carrière als zanger: „Misschien had ik in I960 beter naar Amerika kunnen gaan." (drie stuks), Bulgarije, het Poolse Sopot en het Joegos lavische Split stonden er al op aangetekend. Festivals die de gemiddelde Nederlan der hoogstens aardrijkskun dig iets zeggen. Anti-festivals Euson blijft er kalm onder: „Nederland is een beetje een anti-festivalland. Je ziet bij na geen Nederlandse pers op die festivals, wel Duitse, Franse of Engelse. Goed, er zijn een hoop zangers die zo'n ver liedjesfeest als een slippertje zoen. Een soort va kantie, met 's avonds door zakken in de bars. Maar ik heb voor die festivals geko zen omdat het in Nederland niet zo ging als ik wilde. Dus dan maar op de buitenlandse markt, dacht ik. Ik heb er nu negen festivals opzitten, waaronder drie gastoptre dens, en ik ben overal, be halve in Malta (4e plaats) in de hoofdprijzen gevallen. Zo'n Eurovisie-festival is mij te commercieel. Dat zou voor mij als artiest pas be langrijk worden als ik m'n eigen liedje mag brengen. Ik ben Euson en ik heb mijn ei gen stijl. Die kunnen ande ren niet voor mij bepalen. Waarom dacht je dat Ben Cramer bijvoorbeeld op de 14e plaats eindigt? Dat liedje dat het publiek voor hem ge kozen heeft was of niet ge schikt voor hem of niet ge schikt voor dat festival." Kreole Kats Euson's carrière begon op Aruba met de Kreole Kats in hotels (ongeveer hetzelfde genre wat ik nu zing"). In Nederland gekomen kreeg hij na vijf maanden (,,ze wa ren er zeer snel bij") het verzoek zich onder de wape nen te begeven. In het Ka tholiek Militair Tehuis in Leeuwarden zette hij z'n zang voort, werd via wijlen Roel Balten voor de radio gehaald met rythm and blues muziek, begon aan een semi-professionele carrière waarbij free-lance werk in Den Haag bij de PTT en het O en K van weleer het brood op de plank moest verzekeren, ging verder met de groep Euson Stax en trad o.a. op in het voorpro gramma van Ike and Tina Turner. Terwijl hij dit jaar in Bulgarije hoofdschotel was van een groot muzikaal tournee-gezelschap, treedt Euson in Nederland nog steeds voor militairen op. Manager Charles: „Jongen hij houdt ze ontzettend stil. En dat terwijl hij toch niet op de populaire toer gaat, weeit je wel". Uithoeken In de uithoeken van de wereld is het succes nog steeds wel sprekender. In Oost-Europa worden zijn liedjes met die van andere festivalgangers op de plaat gezet en ver kocht. Euson krijgt er geen cent voor, tot een op handen zijnde ondertekening van een „platenverdrag" met Oost- Europa volgt. In Zuid-Ameri- ka gaat Euson tot de toppers behoren. Zijn single Julie" was in Chili de best verkoch te single in drie jaar. „Ange lina" was op de Antillen in '72 de plaat van het jaar en ook Suriname en Venezuela doen volop mee. Drugs In Bulgarije stond hij op het toneel met een levensgrote sticker op zijn broekspijpen. Tekst: „Drugs are for do pes." Euson: „Dat is een woordspeling. Drugs zijn voor dwazen, betekent het. Waarom? Ik vind het een erg goeie sticker. Ik ben zelf erg tegen drugs. Ik heb het nooit verboden toen ik in een groep optrad. Maar de drum mer van de Stax rookte, en hij ging steeds slechter drummen. En dat terwijl hij zelf het idee had dat ie voor uit ging. Ik draag die sticker omdat ik er achter sta. Of m'n fans dat nu goed vinden of niet. Nee, protestliedjes zing ik niet. Natuurlijk heb ik politiek uitgesproken ideeën, maar de mensen worden zat geconfronteerd met pottSitliek. Alls arttiest wii'l ik daar niet aan mee doen. Ik wil de mensen verma ken." Moeder Dat vermaken doet Euson in een onveranderlijk eigen stijl. Soepele, melodieuze liedjes, met perfecte arran gementen van de Belg Jack Say. Een aantal ervan schreef Euson zelf, voor sommige alleen de woorden. „Een liedje moet goed klin ken. De meeste gaan over de liefde, maar dat wil ik er op een aanvaardbare manier in brengen. Je moet een ver haal uit mijn liedjes kunnen halen. Weet je, mijn moeder was al een poëet. Ze schreef gedichtjes, voor de lol eigen lijk. Ze werden wel eens in kranten op Aruba gepubli ceerd maar ze deed er ver der niets mee. Ondanks aan dringen van ons." Amerika Julio B. Euson is nu 32. Zijn carrière beweegt zich om hoog, maar het gaat lang zaam. Uit het buitenland haalde hij dan wel prijzen weg, plus een Joegoslavische verloofde Stanka, hij in augustus hoopt te trou wen, in Nederland is het wachten op de grote door braak. Euson: „Toen ik in 1960 weg wilde uit Aruba, kon ik naar Amerika en naar Nederland. Voor Ameri ka moest ik toen echter nog een paar jaar sparen, dus het werd Nederland. Mis schien was het voor mijn ta lent beter geweest als ik naar Amerika was gegaan. De concurrentie is daar wel veel groter, maar als je ta lent hebt kan je daar dan ook aan de top komen. In Nederland kon Jk tot voor kort m'n brood niet alleen met zingen verdienen. Of ik had nachtclubwerk moeten gaan doen, maar dat zie ik niet zo zitten." Het woord Is aan het Neder landse publiek. Of zou er nog een festival nodig zijn voor de doorbraak van de Aru baan met de warme stem definitef wordt? De publici teitsman van Polydor: „Eerst festivals in Chili, in Bulgarije, nu in Athene. Eu son komt in el'k geval steeds dichter bij huis." BERT JANSMA LONDEN (AP) - Volgens een van de meest gezaghebbende deskundigen op het gebied van de zeestrijdkrachten is de Rus sische marine met zijn eigen luchtmacht en zijn onderzeeërs, die een uitgebreide actieradius hebben, de machtigste vloot ter wereld. Kapitein John Moore, hoofdredac teur va nJane's Fighting Ships, zegt in zijn eerste voorwoord als hoofdredacteur in de editie 1972/73 van dit gezaghebbende jaarboek over de zeestrijdkrach ten, dat de marine van de Sow- jet-Unie in bet afgelopen jaar een enorme ontwikkeling heeft doorgemaakt. Maar, zo voegde hij eraan toe, de grote uitgaven die de Verenigde Staten op het gebied van de contractie var» oorlogsschepen en andere marine materieel doen, kunnen het evenwicht tij dig herstellen- Moore voorspeld® dat China, dat reeds met raketten uitgeruste torpedobootjagers bouwt, bunnen- kort in staat zal zijn atoomon derzeeërs te fabriceren en zijn plaats onder de zeemogendhe den in te nemen- John Moore heeft vorig jaar de redactie van Jane's Fighting Ships overgenomen van Ray mond Blackman. Hij is onderdi recteur van de Britse marine-in lichtingendienst geweest. Black man ging in 1972 met pensioen nadat hij sinds 1949 hoofdredac teur van Jane'? Fighting Ships was geweest. Over de Russische marine zegt Moore: Er zijn drie belangrijke, nieuwe klassen schepen geko men, die ieder belangrijk mo derner zijn dan hun voorgangers Het „Kiew luchtdekschip, dat nog in aanbouw is, hoort in een geheel andere klasse dan tevo ren afgebeelde helikopter-krui sers van de Moskwa klasse. De 10.000 ton metende kruiser van de Kara klasse is een verbete ring van vroegere kruisers. De nieuwe, met raketten uitgeruste onderzeeër van de Delta klasse is in omvang gelijk aan de on derzeeboten van de Yankee klasse, maar zal de nieuwe SSN-8 raketten aan boord heb ben, die een bereik van 4.000 mijl hebben. Over de nieuwe Russische sche pen zei Moore: Deze schepen zijn karakteriserend voor de Rus sische marine, die in zeventien jaar onder leiding van admiraal Gorsjkow een uitzonderlijke strijdmacht is geworden met zijn eigen luchtmacht en met onderzeeërs die een grotere ac tieradius hebben dan welke an dere vloot dan ook. Bovenal heeft de Russische marine een grotere vloot van schepen die minder dan tien jaar oud zij dan elke andere oorlogsvloot. Moore voegde er echter aan dat Verenigde Staten zich l| wust zijn van hun tekortkom) gen. Zij gaan voort met h) programma van grote vliegd( schepen, waarvan de laatste q geveer 1.050 miljoen dollar hej gekost. In het nieuwe jaarboek van ne's worden een aantal nieui ontwikkelingen gemeld. Het gistreert onder meer de nieu» Italiaanse, met helikopters i) geruste raket-torpedobootjagei Raketschepen in West-Duitslai en Zweden, helikopter-kruisen in Japan, en raket-torpedoboj jagers van eigen makelij in zich snel uitbreidende Chant) oorlogsvloot. Simon Vestdijk in het Russisch Euson. met prijzen beladen uit Athene teruggekomen voor zijn optreden en zijn eigen compositie ,J)irty Lady". DEN HAAG Een aantal wer ken van Simon Vestdijk is in het Russisch vertaald en door de Moskouse uitgeverij „Pro gress" in een verzamelbundel uitgegeven. In de bundel zijn o.a. opgenomen „Drie van Phyle", „Pastorale 1943", „Het Veer", „De verdwe nen horlogemaker" en „De on gelovige Pharao". In het voor woord noemt de literair-histori- cus Joeri Sidorin Vestdijk een van de grootste moderne West- europese auteurs. Harry Mulisch spreekt over zijn dochter in Woorden Woorden Woorden, een reeks li teraire prenten", waarin hij de bekende tekst van Sakespeare en Hamlet omspeelt met allerlei vondsten en varianten. Hij spreekt ook over haar in Het Sexuele Bol werk. dat hij zelf een verhaal noemt, maar ook een leeservaring. Het is vooral dit laatste. Mulisch brengt alles met zichzelf in verband, eerst dan ervaart hij het werke lijk. Op 4 november 1972 kocht hij een tapijt, een Mahal, waarop zijn dochter zou kunnen rondkruipen, hij kocht een boek, waarvan hij rook dat het goed was, hij ontmoette de weduwe van een nogal occult persoon en hij ontving een brief met een overlijdens bericht. Een heel leven Hij acht die gebeurtenissen die hem zelf overkwamen van een voornaam, haast noodlottig belang, hij vond er "de stralen van een heel leven" gebundeld „in het I brandpunt van die ene dag". Hij kwam er door de aankoop van The Function of the Orgasm The discovery of the Orgone, Vol. I), De functie van het Orgasme (De ont dekking van het Orgone Deel 1). nader in kennis met de auteur Wilhelm Reich, die hij voordien niet veel meer dan van naam kende. Het Sexuele Bolwerk, dat evenals Woorden Woorden Woorden bij de Bezige Bij te Am sterdam verscheen, is een gevolg van die ene betekeniszwangere dag en die ontmoe ting in de boekwinkel met een man die al i dood was. Wilhelm Reich was een psychiater, een leer ling van Freud, die echter niet zo bekend werd als diens "ontrouwe" leerlingen Ad- Ier en Jung, en die in 1957 in een Ameri- kaanse gevangenis stierf. Hij was toen krankzinnig wat - volgens Mullisch - voor een psychiater doodgewoon is. Mulisch ver klaart namelijk alle psychiaters knetter gek, Reich niet uitgesloten. Hij vindt bo vendien dat dit nodig is: „Een psychiater, die niet gekker is dan zijn patiënt, begrijpt niet was de man bezielt, en kan hem dus niet genezen". Zijn boek geeft een analyse van Reich op de wijze van de psychiaters. Men zou daar uit af kunnen leiden wat Mulisch over zichzelf denkt. Het is een beeld van een analyse. Carl Gustav Jung had eens een gesprek met Freud. ..Mijn beste Jung", zei Freud, „belooft u mij nooit het primaat van de seksualiteit op te geven. Dat is het allerbe langrijkste. Begrijpt u, wij moeten daar een dogma van maken, een onaantastbaar bolwerk. „Zoals men weet heeft Jung het tegendeel gedaan, en zelfs Freud tastte het bolwerk aan door later over de "doods drift" te gaan spreken. Reich deed dit ech ter niet, zijn leven lang versterkte hij het seksuele bolwerk. Alisdaire Maclntyre in zijn zeer critische studie over Herbei Marcuse, de man van de bevrijding door i seksualiteit, stelt vast dat "geen enkel pst choanalytisch schrijver méér heeft gedad om uit te leggen wat een bevrijde sexual teit zou kunnen en een bevrijde sexualité bestaat dan Wilhelm Reich." Hij heeft volkomen gelijk, ook al drijft Mo» cuse da sport met Wilhelm Reich. Reia was overtuigd dat de seksualiteit alles M heerste en dat een bevrijde seksualiti niet alleen het leven van het individj maar van de gehele maatschappij het zaam zou veranderen. Hij geeft voor dj opinie, voor dat seksuele bolwerk gestri den tot zijn dood. Hij was er, zoals mi bij Mulisch kan ervaren, bezeten van. Terug naar de jeugd Waarom? Mulisch gaat als psyc/ioanalyti) plegen te doen, terug naar zijn jeugd. Tofj hij veertien jaar was, zag Reich zijn moj der in geslachtelijke omgang met zijn huil leraar. Hij vertelde dat tegen zijn vadd Zijn moeder pleegde zelfmoord en zijn v| der deed later, op een enigszins ongebrii kelijke manier hetzelfde. Men zou denken dat Reich aan de ka van zijn vader stond. Het tegengestelt was het geval, zijn moeder werd bij he het symbool van de bevrijding. Door hat kwam hij tol het opbouwen en verstevigt van het seksuele bolwerk. Door hat kwam hij tot de ontdekking van de niet b staande ornone-energiedie de bevrijdii bevestigde. „Van zijn veertiende jaar al het gebeurde midden in zijn puberteit veranderde hij niet meer, of alleen in zin, dat hij steeds meer werd die hij het moment var. de katastrofe was." lisch laat dat duidelijk uitkomen, mat zijn patiënt is al dood en kan dus niet me geholpen worden. Het seksuele bo'werk bleek niet onnecmbai evenmin als het "grootste fort ter werelt Fort Douaumont. De val van dat fort b sluit symbolisch dit boek, dat evena Woorden Woorden Woorden op de kep beschouwd een spel van de geest is. ong twijfeld met een ernstige ondertoon, ni zonder mededogen, een angstig spel ooi soms, vooral als Mulisch het over zichzi heeft, ongewoon boeiend, maar, in zi geheel bezien wat te vrijblijvend.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1973 | | pagina 6