Ik wist waar we heenvlogen.
maar de passagiers niet
„Wij waren bang,
Éfmaar niet in paniek"
UITSLAG GRIEKS REFERENDUM
STAAT BIJ VOORBAAT AL VAST
GEZAGVOERDER KENJI:
JAPANSE OOGGETUIGE:
GDAGCVERS
Papadopoulous wordt president
WOENSDAG 25 JULI 1973
LEIDSE COURANT
Kikuko Kinoshita, de echtgenote van de Japanse correspondent, die e
van de gebeurtenissen tijdens de kaping, huilde van vreugde toen zij i
veilig uit het vliegtuig was gekomen..
BENGHAZI (UPI) - Vijf minuten voor ik gistermor
gen met mijn Boeing in Benghazi zou landen, zei
de Japanse kaper over het omroepsysteem tegeo
mijn passagiers dat ze vijf minuten de tijd zou
den krijgen het toestel na de landing te verlaten,
waarna het zou worden opgeblazen.
Ziedaar het begin van een relaas over de kaping
van een Jumbojet van de Japanse luchtvaart
maatschappij, uit de mond van gezagvoerder
Konoema Kenji.
„De Japanse kaper waarschuwde de passagiers zo
snel als ze konden weg te lopen. Ik gaf een stewar
dess opdracht voorbereidingen te treffen voor het
laten zakken van de glijkokers. Zodra we geland
waren zocht iedereen een goed heenkomen. Nie
mand mocht iets meenemen. Er waren er die
zonder schoenen naar beneden gleden. Alleen ik,
de boordwerktuigkundige en de tweede piloot
wachtten tot het laatste ogenblik, om er zeker
van te zijn dat alle passagiers vertrokken waren".
„Het is moe-lijk te schatten hoever we van het toe
stel af waren toen de ontploffing plaatshad. Ik
geloof dat de kapers kleine wapens, zoals grana
ten, in de cockpit legden en er benzine overheen
goten. Maar de ontploffing was krachtig en alles
werd er torenhoog door weggeslingerd".
„Vlak voordat wij Dubai verlieten namen we de
kist aan boord met de vrouw die bij de kapers
was en die werd gedood door een granaatontplof
fing. We zetten de kist in het eerste-klassecom-
partiment. Toen de vlammen na de ontploffing
de lucht in schoten, moest ik er wel aan denken
dat dit haar crematie was. Zij verbrandden haar
lichaam".
„De kapers renden weg in de richting van het sta
tionsgebouw. Ik had het te druk met koppen tel
len onder mijn passagiers en zag daarom niet
wat met hen gebeurde. Maar ik heb gehoord dat
ze gearresteerd zijn".
„De passagiers hebben het er goed afgebracht.
Maar drie werden met lichte verwondingen naar
het ziekenhuis gebracht".
„Ik werd voor het eerst iets van de kaping gewaar
kort nadat we Amsterdam verlaten hadden. Een
van de kapers, wiens accent mij dat van een
Spanjaard leek, kwam de cockpit binnen en zei
tegen me: „Dit is een kaping". Hij droeg een
bruin pak en had een revolver in zijn hand.
Op dat ogenblik bleef ik rustig en pakte de situatie
aan door eenvoudigweg de instructies op te vol
gen.
De kaper zei eerst tegen me terug te gaan naar Am
sterdam. Daarna werd het Duitsland, Zwitser
land, Italië, Griekenland, Cyprus, Syrië, Irak,
Koeweit en Bahrein".
„Telkens wanneer we bij een land kwamen nam de
kaper contact met de verkeerstoren op. Als ge
zagvoerder opende ik de conversatie, waarna hij
een verklaring aflegde, die hij telkens bij elke
verkeerstoren weer herhaalde.
Alle contact tussen de cockpit en de cabine was ver
broken. Een Japanse kaper ontfermde zich over
het omroepsysteem.
Ik en mijn bemanning waren de enigen aan boord
die wisten waar we naar toe gingen. Mijn pas
sagiers tastten hieromtrent in het duister.
Maar toen we landden in Dubai keken ze uit de
vensters en lazen een groot opschrift dat luidde
„Welkom in Dubai". Ze kregen de eerste aanwij
zing waar ze waren, als ze al wisten waar Dubai
lag.
De kaper in de cockpit was de kalmte zelf. Maar
tussen hem en de bemanning heerste spanning.
Toen we ons over kaarten wilden buigen, kreeg
hij het op zijn zenuwen en zei tegen ons, onze
handen achter op het hoofd te vouwen en de
kaarten niet aan te raken.
Mijn passagiers gedroegen zich erg rustig en pa
niek was er niet. In Dubai namen de kapers de
communicatie van ons over en ik mocht me niet
meer met de verkeerstoren inlaten. Ik wist daar
om niet wat er allemaal gebeurde, maar de ka
pers leken geen haast te hebben.
Toen we Dubai verlieten en landden in Damascus,
wist ik nog niet waar we aan toe waren. Maar
toen we uit Damascus weggingen, werd me met
een meegedeeld dat de volgende bestemming
Benghazi was.
Toen werd ook de waarschuwing gegeven dat het
toestel vijf minuten na de landing zou worden op
geblazen. En dat gebeurde.
En als u mij nu vraagt waarom ze het allemaal
gedaan hebben, dan moet ik u zeggen dat ik het
niet weet".
Volgens Kenji spraken de kapers onder elkaar En
gels en noemden ze zich nooit bij hun namen,
maar bij nummers. De Japanner onder hen had
volgens Kenji nummer 18 of 20, was normaal van
postuur, had een rond gezicht en droeg een don- De gekaapte Jumbo Jet van de JAL, hier bij de tussenlanding op
kere bril. Zijn Engels was voortreffelijk. het vliegveld van Damascus.
BENGHAZI, LIBIë (AP) Na
een reis van vier maanden door
de Verenigde Staten en Europa
dacht ik vrijdag per Jumbo Jet
via de kortste route van Am
sterdam naar mijn woonplaats
Tokio terug te reizen. Via de in
tercom deelde de captain mee
- dat de vlucht exact op tijdsche-
ma was vertrokken en dat wij
Tokio op tijd zouden bereiken.
Enkele seconden na het geluid
van zijn vriendelijke stem hoor
de ik vlak na elkaar twee ont
ploffingen. Een jonge Japanner,
ik schatte hem zesentwintig A
^zevenentwintig, kwam de toeris
tenklasse binnen waar ik zat.
Jlij droeg een zwarte baret en
„een grote zonnebril met donkere
jlazen.
„Wij hebben het vliegtuig volledig
in onze macht", waren zijn eer
ste woorden. „Wij zijn leden
van het Nationale leger. Wij
voeren thans het bevel. U moet
onze bevelen gehoorzamen. Zij
'die dat niet doen zullen streng
^Worden gestraft".
In zijn ene hand had hij een pis
tool in de andere een handgra
naat. Drie mannen van andere
nationaliteit verschenen in de
deuropening. Een ongeveer 40-
jarige Arabier met een zware
snor en baard scheen de leiding
te hebben.
Een van de anderen zag er uit als
een Spaans type met een lichte
baard. De derde droeg een rode
trui.
De Japanner beval ons om onze
handen in de nek te vouwen. Ie
dereen volgde deze order direkt
op. Wij waren bang maar niet
in paniek.
De bevelvoerende Arabier sprak:
„Ik ben de leider. Zij die mijn
bevelen niet opvolgen zullen
worden doodgeschoten". Terwijl
hij dit zei richtte hij zijn pistool
op ons.
We merkten dat het vliegtuig van
koers veranderde, maar nie
mand vertelde ons waar we
heengingen. Even later beval de
Japanner ons alle paspoorten,
fototoestellen, cassetterecorders
en portables in het gangpad te
deponeren. De eerste klasse
passagiers werden vervolgens
de toeristenklassen btnnengedre-
ven. Onze bezittingen in het
gangpad werden door de ste
wardessen opgeraapt en het eer
ste klas compartiment binnen
gebracht. Later werden de pas
sagiers bijna allemaal gefouil
leerd op wapenbezit.
Om 11 uur 's avonds landde het
toestel maar we wisten niet dat
we in Dubai waren omdat de
kapers ons dwongen om de gor
dijntjes gesloten te houden. De
Japanse kaper deelde mee:
„Wij zijn op de plaats van be
stemming aangekomen. Uw vei
ligheid loopt geen gevaar als u
met ons samenwerkt".
Er was slaapruimte genoeg om
dat het vliegtuig maar voor een
derde bezet was. Ze stonden toe
dat wij onze vermoeide ledema
ten strekten en waren bijzonder
vriendelijk op dit punt.
Onz eerste maaltijd kregen we
de volgende morgen, 21 juli, om
Shizuo Kinoshita, cor
respondent van het
Japanse dagblad To
kyo Shimbun, was
een van de passagiers
aan boord van de vo
rige week vrijdag ge
kaapte en gisteren in
Benghazi opgeblazen
JAL-Jumbo Jet. HiJ
maakte het onder
staande verslag van
zijn belevenissen.
half vijf. Als ik me goed herin
ner waren het hamburgers.
Op sommige momenten steeg de
temperatuur in de cabine tot on
comfortabele waarden maar
daar werd spoedig iets aan ge
daan. Elke keer daf de „kaper
captain" via de boordtelefoon in
contact kwam met de verkeers
toren werden wij gedwongen
opnieuw onze handen in de nek
te leggen.
De tweede maaltijd werd om zes
uur 's avonds „geserveerd".
Pas toen kwam ik er vla de op
druk op enkele dozen achter dat
wij in Dubai stonden. Na het in
vallen van de duisternis pro
beerden de passagiers zich zo
kalm mogelijk te houden en te
slapen.
Onze tweede en derde dag in Du-
(ADVERTENTIE)
I MAGERE
1 VARKENS
LAPPEN
1500 gram^mG
BACON
ZONDER
ZWOERD jt)
100 gram A
IMPORT
PRUIMEN
198
per kilo A*
HOLLANDSE
SPERZIEBONENl
500 gram
1 GELDIG T/M ZATERDAG U vindt all* andara VlVO-aanbladlngan op pagina 2 an 3 van Uw damaablad. H
bai verliepen ongeveer langs
deze lijnen tot half acht 's
avonds, toen we te horen kre
gen dat we naar een nieuwe be
stemming zouden vertrekken.
Tijdens deze mededeling moes
ten we andermaal de handen in
de nek leggen. We kregen op
dracht onze zwemvesten aan te
trekken. Om 2 minuten over ne
gen steeg onze Jumbo op. „Wij
zijn nog steeds de baas aan
boord. Probeer niet om zonder
toestemming uw plaatsen te
verlaten of te roken", zo werd
ons te verstaan gegeven.
Tegen elf uur werd er ergens een
landing ingezet. Maar plotseling
zagen we hoe de bakens van het
vliegveld werden gedoofd. We
vlogen verder. Later begreep
ik dat dit Bagdad moet zijn ge
weest.
Het toestel zette vervolgens koers
naar Damascus, waar het gister
ochtend landde. Te oordelen
naar het lawaai werd er brand
stof bijgetankt. De doodver
moeide passagiers leverden ech
ter geen commentaar. Weer ste
gen we cp en de gebaarde lei
der deelde ons mede: „We vlie
gen thans naar ons einddoel".
We kregen onze camera's en an
dere bezittingen terug. Een half
uur voor de landing in Benghazi
deed men ons een huivering
wekkende mededeling. De Ja
panse kaper kondigde aan: „De
Japanse regering heeft ons la
ten weten dat wij de passagiers
niet mogen doden. Als u er zich
toe in staat acht, aldus de rege
ring, doodt ze dan maar". „Wij
willen u niet doden, maar als
demonstratief gebaar zullen wij
het vliegtuig vernietigen. Als
het vliegtuig na de landing tot
staan komt, zullen de nooddeu-
ren opengaan en moeten alle
passagiers het toestel binnen
twee minuten verlaten. Na deze
twee minuten zullen wij de ex
plosieven in het vliegtuig tot
ontsteking brengen. Weest thans
allen gelukkig", zo besloot hij
terwijl de tranen over zijn wan
gen biggelden.
De gigantische Jumbo streek
neer, rolde uit en kwam tot stil
stand. Iedereen leek vleugels te
hebben gekregen en haastte
zich zonder schoenen en bagage
uit de tot een bom getransfor
meerde Boeing. Sommige oude
re vrouwen struikelden en lie
pen schrammen op, maar nie
mand werd ernstig gewond.
Op de landingsbaan zetten wij het
op een lopen, weg van het toe
stel. Ik draaide me nog even
om en slaagde er in om pijlsnel
twee foto's te nemen. Toen volg
de de eerste ontploffing en het
toestel raakte in brand.
We hebben veel te dunken aan de
stewardessen. Voor de passa
giers was er steeds een glim
lach en ook de kapers werden
vriendelijk behandeld.
ATHENE (AP) De massale, eenzijdige verkie
zingscampagne, die door het Griekse kolonelsbe
wind op touw is gezet, zal op zondag 29 juli beëin
digd worden als de bijna zes miljoen stemgerech
tigde Grieken hun politieke opvatting kenbaar
moeten maken door eenvoudig „ja" of „nee" te
stemmen. Als de meerderheid van de Grieken
„ja" stemt, zoals algemeen wordt verwacht, dan
betekent dit dat de afzetting van koning Konstan-
tijn, de aanstelling van sterke man George Papa-
dopoulos als president en een reeks veranderin
gen in de grondwet officieel bekrachtigd zijn.
Een negatieve uitslag van het referendum zou
aantonen dat de bevolking het niet met de ont
wikkelingen eens is, maar toch geen enkele ver
andering brengen. Het regime van Papadopoulos
heeft dit al bijzonder duidelijk gemaakt. De repu
bliek is een onherroepelijk feit, liet de regering
weten. Hieraan werd toegevoegd dat wanneer de
regering het referendum verliest, er eenvoudig
een nieuwe volksstemming zal worden uitgeschre
ven. Ook hierin zal dan worden gevraagd om
goedkeuring van de afzetting van Konstantijn en
de benoeming van Papadopoulos tot president,
maar de voorgestelde grondwetswijzigingen zullen
niet dezelfde zijn als in het eerdere referendum.
Om niet gedwongen te worden een tweede volks
stemming uit te schrijven, heeft de regering de
kiezers enkele mogelijkheden geboden die zij ui
termate moeilijk zullen kunnen afwijzen. Tot de
grondwetswijzigingen die in de volksstemming
van 29 juli goedgekeurd moeten worden, horen de
opheffing van de permanente noodtoestand in
Athene en de naburige haven Piraeus, en het her
stel van de persoonlijke vrijheden.
Vroegere leden van het parlement, dat na de
staatsgreep in 1967 werd ontbonden, hebben het
referendum een farce genoemd. Vele Grieken
die men hierover spreekt laten weten dat ze in
het geheel niet begrijpen waarover het nu alle
maal gaat. Het is alleen maar een verspilling
van tijd en geld. zei een winkelier in Athene,
waarom doet de regering niet gewoon wat ze wil.
Dat heeft ze tot nu toe altijd gedaan.
Alle Grieken tussen 21 en 70 jaar zullen toch naar
de stembus moeten. Zo niet dan kunnen ze tot
boeten of gevangenisstraffen veroordeeld worden.
Propaganda
De Grieken die in de tijd toen het koningschap
nog bestond en toen regeringen nog democratisch
gekozen werden, genoegen schepten in de politie
ke ontwikkelingen in hun land, vinden de eenzijdi
ge verkiezingscampagne vervelend ondanks het
feit dat het de verkwistendste en duurste in de
geschiedenis des lands is en dat alles gefinan
cierd wordt door de belastingbetalers.
De radio en televisie, die in handen zijn van de
overheid, maken onafgebroken propaganda voor
Papadopoulos en zijn kandidaat voor het vice-pre-
sidentschap Odysseas Anghelis, de voormalige be
velhebben van de Griekse strijdkrachten. Zij zul
len voor de periode van zeven jaar gekozen wor
den.
Overal in Athene is in neonlicht het woordje nai,
het Grieks voor „Ja", aangebracht. Zelfs op het
hoogste punt van Athene de berg Lycabettus,
staat een enorme neonstellage met het woordje
Nai.
Op de muren in de hoofdstad en in andere Griek
se steden en dorpen hangen blauw-witte aanplak
biljetten waarop te lezen staat „Griekse republiek
George Papadopoulos". Zelfs de bomen in lan
delijke streken op de meer dan 1000 Griekse ei
landjes zijn versierd met affiches. De stembrief
jes met „Ja" in het referendum zullen blauw en
wit gekleurd worden terwijl de briefjes met nee
grijs en zwart gekleurd zullen zijn.
Het is de oppositie niet toegestaan om op dezelf
de wijze propaganda te maken. Het kolonelsregi
me heeft echter de pers, die onder censuur staat,
toegestaan verklaringen van vroegere politici, die
tegen het regime zijn, in hun kranten op te ne
men. Een aantal dagbladen heeft in voorzichtig
gestelde hoofdredactionele commentaren en car
toons kritiek geuit op de politieke ontwikkelingen
in hun land.
De anti-regeringsgezinde krant Vradyni heeft de
regering gevraagd mede te delen hoeveel geld zij
besteedt aan haar eigen verkiezingscampagne en
wees er tevens op dat bij democratische verkie
zingen de politieke partijen en niet de belasting
betalers de rekening hiervoor krijgen gepresen
teerd.
Maar de meeste kritiek is vanuit het buitenland
geleverd. Dc afgezette koning Konstantijn, heeft,
vanuit zijn villa in Rome geëist dat de Grieken
onbelemmerd hun wensen kunnen uiten in een re
ferendum uitgeschreven docr een neutraal inter-
imkabinnet. Hij zei, düt wanneer het de Gr eken
niet toegestaan zal worden hun eigen leider te
k.ezen hij dan met al zijn kracht, als soldaat
hiertegen zal vechten.
In Parijs zei de voormalige premier van Grieken
land. Constantine Karamanlis, dat het Griekse
volk dit onbeschaamde plebisciet moet verwer-
Vervalsing
Het referendum werd door Papadopoulos uitge
schreven om de afschaffing van de monarchie te
laten goedkeuren na de, wat de regering noemde,
„tweede revolutie van de eerste juni". Het besluit
tot het houden van een volksstemming volgde op
een mislukte staatsgreep door marineofficieren
op 23 mei van dit jaar.
Het is niet de eerste keer in de geschiedenis van
Griekenland dat d ebevolking door een volksstem
ming zich zal moeten uitspreken voor een monar
chie of een republiek.
De Grieken stemden in 1924 tegen de monarchie.
In 1935 echter besloten zij de monarchie weer in
te voeren. Hoewel Griekenland tijdens de Tweede
Wereldoorlog geen monarchie was, stemden de
Grieken in 1946 toch voor de terugkeer dezer
staatsvorm.
Tijdens het laatste referendum in 1968, dat was
uitgeschreven om veranderingen in de grondwet
van dit land mogelijk te maken en tevens de
macht van de koring te beperken, stemden
5,024,072 van de 5,676,960 geregistreerde kiezers
voor d ze besluiten, wc a r.icc hei regime £2,2
procr t der :c.crs achter zich kreeg.
De t nr?? nu r veuvr hef"!'
rV s i er t» ha!en. Dc oppaste
..I ::-.-t ba end zullen warden gemaa.t,
aangezien de verkiez.ngen georganisee.d en ge
controleerd worden door de regering.
