SOLDATEN
V. SPRINGEL
SCHERMDEN
WEG NAAR
GELE TRUI
KUNDIG AF
Engelsman Thomas toonde zich
goede winnaar van de IWAI
HOLLANDSE DAG
MET HET GEEL
ft
Duitse lotto
MAANDAG 2 JULI A2
De finish in Sint Niklaas. José Catieau komt eerst over de meet,
achter hem Van Springel wiens plaats werd afgeschermd door zijn
ploegmakkers.
een dag truitje-wisselen, de tweede etappe inging met het kostbare geel
(Van onze speciale verslaggever)
ST. NIKLAAS Op de eerste
■echte dag van de Ronde van
Frankrijk heeft de gele trui los
om de schouders gezeten. Niet
Joop Zoetemelk reed er Neder
land mee uit. maar Willy Teir-
linck ging er België mee in. An
derhalf uur later moest Teir-
linck, vorig jaar winnaar van
drie ritten, de trui afstaan aan
Herman van Springel, in 1968 in
de laatste rit naar Parijs ont
troond door Nederlandse enige
Tourwinnaar, Jan Janssen.
Een turbulent dagje na de start in
Scheveningen. Een dag ook waarin
Tino Tabak even aan het grote suc
ces heeft mogen ruiken. Toen de ka
ravaan op het eerste halve traject op
het punt stond de Beneluxtunnel in
:e duiken, zette hij de aanval in, die
de geboorte betekende van een kop
groep van dertien man. De bliksem-
rit, het tempo tussen Scheveningen
en Rotterdam lag constant tegen of
zelfs boven de 45 kilomter, stond
geen grote verschillen toe. Maar de
ruim halve minuut winst, die het
dertiental veroverde, was voldoende
om Teirlinck op de eerste plaats te
brengen.
De winnaar van de ritten van vorig
jaar naar La Grande Motte, Pontar
lier en Parijs, is niet alleen een
sterk sprinter, ook een slim coureur.
In Leiden al, na 22 kilometer fietsen,
legde hij de basis voor zijn eerste
gele trui. Door het winnen van de
premiesprint veroverde hij zes secon
den en in Rotterdam, klom hij, in
wezen over de rug van Tino Tabak,
verder.
Teirlinck zat met zijn ploeggenoot
Mintkiewicz, en natuurlijk Tabak die
de actie had ontketend, in het eersto
groepje. Bij een sprintoverwinnirg
zou hij nog eens tien seconden ver
overen, die hem voorbij zijn grootste
concurrent, Gerard Vianen, konden
brengen. De snelle Belg echter werd
in dat plan gedwarsboomd door Ta
bak, die duizend meter voor het
Sportpaleis nog eens wegliep. „Toen
werd het", vertelde hij later. ..hoog
tijd om er iets aan te doen." Gehol
pen door Mintkiewicz overbrugde
Teirlinck het gat naar Tabak, die
driehonderd meter voor de streep
werd achterhaald.
Daar ga ik
De onschuldige Tabak wist mets van
wat zich vlak voor het Sportpaleis
achter zijn rug had afgespeeld. „In
zo'n laatste stuk kijl; je niet om. Ik
wist niet v,at er achrer mij gebeurde.
Ik dacht: daar ga ik, weer een Ne
derlander die in eigen land wint. Met
de bonificatie had ik de gele trui ge
pakt. Ik nam aan dat Teirlinck en
Mintkiewicz net zo voor mij zouden
werken als ik voor hen doe. Dat zij
mij hebben teruggehaald is een rot
streek. Dat doe je niet in één ploeg."
Niet alleen Tabak beleefde in dio
eerste halve rit een schokkende erva
ring, ook Luis Ocana, in Wassenaar
stak plotseling, dwars door het pelo
ton, een hond de straat over. Ocana
was van de twintig renners, die bij
de daaruit voortvloeiende valpartij
waren betrokken, de ernstigst getrof
fene. Met pijn aan de rechter-ell^
boog en een behoorlijke bloeduitstor
ting onder zijn schouder, zette hij de
strijd voort. Pas in Sint Niklaas was
er tijd voor medisch onderzoek, want
!n Rotterdam was zelfs niet voldoen
de gelegenheid en tijd om de p-oegen
behoorlijk te ravitailleren voor het
tweede gedeelte van de rit.
Grote slag
De tweede episode van het eerste be
drijf was aanvankelijk slaapverwek
kend. De slopende hitte beperkte de
activiteit en het tempo lag bijna
twee uur lang tamelijk laag. Pas in
België, waar de organisatoren een
schitterend, maar voor de renners
moordend stuk keien hadden gevon
den, onstond de grote slag. Met nog
maar dertig kilometer te rijden, in
Burcht, glipte José Catieau weg uit
de groep, die tot dat moment geen
echte ontsnapping had toegestaan.
Een paar minuten later, op een smal
stuk kasseien, sloeg Van Springel
zijn slag.
Het was een uitgekiende manoeuvre
van de Rokadostal. Terwijl iedereen
koerste op Teirlinck en zijn actieve
iloegmakkers, schoten vier renners
uit de stal van de slimme Lomme
Driessens naar voren met Van Sprin
gel aan hun wiel. Aan de top van het
veld gekomen, lieten zij een gaatje
/allen. Van Springel schoot erdoor en
Drompt waaierde het viertal uit over
de totale breedte van het weggetje
De generaal met goede soldaten en
kennis van het terrein is niet te ver
slaan. Van Springel bleek niet meer
te pakken. De renners, die achter
hem aan wilden, zagen de „ondoor
dringbare" muur van geelblauwe
truien voor zich. Zij keken als de rei
ziger die net voor zijn neus de laat
ste trein had zien vertrekken. Op
slechte weg sprong Van Springel snel
naar Catieau toe. Op de keien kon
den de twee een goede snelheid ont
wikkelen. De groep achter hen, ge
remd door de ploeggenoten van Van
springel, niet. In de kortste keren
had het leidende tweetal een voor
sprong van veertig seconden geno
men en die winst werd uitgebouwd
tot meer dan twee minuten aan de
eindstreep. Voornamelijk door Van
Springel want Catieau liet zijn ge
zicht pas weer zien op het moment
dat er om de vetste prijs moest wor
den gesprint.
Prestatie
De 29-jarige Belg verdiende zijn gele
trui, niet alleen om de slimme ma
nier waarop hij zijn concurrenten af
troefde, maar ook omdat hij daarbij
nog sterk was. Binnen 25 kilometei
twee minuten winst pakken is geen
geringe prestatie.
De machtsgreep van Van Springel
kan de zestigste Ronde van Frank
rijk alleen maar boeiender maken.
SCHEVENINGEN - Het bleken
geen holle frasen te zijn ge
weest die Bertje Pronk uit Sche
veningen donderdagavond op
het Lange Voorhout uitkreet:
„In Scheveningen ga ik kort rij
den, ik hoop op de eerste plaats
maar bij de eerste twee is ze
ker". Gistermiddag na 100 lood
zware kilometers onder de
brandende zon, daverde hij met
een voorsprong van ruim één
minuut over de verlossende
eindstreep. En nog voordat hij
zich kon laven aan een verkoe
lende vloeistof riep hij uit: „Zie
je wel dat ik me aan mijn
woord heb gehouden".
Hij oogstte applaus en bewonde
ring. maar hij niet alleen. Hoe
wel hij zaterdag en gisteren in
Scheveningen meehielp de show
te stelen was de hoogste stand
op de applausmeter en de mees
te bewondering voor de Engels
man Grant Thomas die, nadat
hij vrijdag in Leiden de leiders
trui had veroverd, de eerste
plaats met verve en brille tot
aan de laatste meters van de
tiende IWAZ heeft verdedigd.
Thomas heeft in het Scheveningse
weekend niet volstaan met af
wachten of het aan de wielen
van zijn concurrenten mee hob
belen. De Engelsman heeft,
waar nodig, verdedigend ge
fietst, maar wel als de slag ge
slagen dreigde te worden was
hij er bij en schroomde niet
desnoods de aanval op de uitlo
pers te openen. Gisteren heeft
hij zoals een leider dat verplicht
is aan zijn trui, rondenlang op
vluchter Rudie Liebrechts ge
jaagd. Thomas reed intussen
zijn grootste concurrent Edward
Kroon op één ronde en liet, toen
hij de ravage zag die door do
sterken van gisteren was ach
tergelaten. de eer van de eers*"
plaatsen aan anderen over. Hij
volstond met rustig de finish te
passeren.
Hij onderstreepte hiermee dat de
inbreng van de buitenlandse
coureurs in deze jubileum IWAZ
totnutoe de beste is geweest. Jn
Leiden won Thomas, zaterdag
de Australiër Wilson en in het
algemeen klassement dus ook
een buitenlander. Poverdien wa
ren de Duitsers Schumacher en
Thaler ook coureurs met een
•gevreesd? sm- n'. W-'owoir vi
seerden zij zich niet bovenin het
algemeen klassement. r'j zorg
den er toch wel voor dat hun
piocnmar's r>«e konden delen
in de nodige premies.
Voor die premies was er 'de eind
sprint niet meegerekend) ruim
zesduizend gulden bijeen ge
bracht en daarvoor wensten de
heren coureurs wel wat uit de
kast te halen. Zelfs gisteren op
de laatste dag van 100 kilometer
wilden de amateurs zich wel ex
tra inspannen. Jan in 't Veld,
de voorzitter van de IWAZ kon
dan ook zeer tevreden vaststel-
len: „Het is een mooie week ge
weest, met veel strijd. Vooral,
en dat heb ik al eerder gesteld,
js het buitenlandse contingent
bijzonder goed geweest. Trou
wens ondanks het ontbreken
van hele grote namen, hebben
de mensen dacht ik wel van
goed fietsen kunnen genieten
omdat er nu met zo'n veld zon
der uitgesproken vedette de
krachtsverschillen niet extreem
groot waren. En neem nu zo'n
dag als vandaag, het is ver
schrikkelijk heet en toch gaan
de renners door. Natuurlijk als
ze merken dat ze op bijna één
ronde zitten en dus op een niet
te klasseren plaats, stappen ze
af".
Tot aan de 40 kilometer van de
aankomst van de laatste etappe
hadden de „groten" zich tame
lijk koest gehouden. De leider
van het individueel klassement
Thomas zorgde er wel voor dat
zijn positie niet door concurren
ten in gevaar zou worden ge
bracht en de ploeg van Larooy
(gebroeders Liebrechts en Hor
dijk) consolideerden met succes
haar eerste plaats.
Van der Valk en Berkhout die al
eerder hadden geprobeerd sa
men weg te komen, maar ze
konden niet op tegen de samen
gebundelde kracht van Rudie
Liebrechts, Jan Hordijk, Tho
mas, Rehorst, Valentijn, en
Pronk.
Rudi Liebrechts worstelde zich
daarna uit deze greep en, lek
ker gemaakt door de vette pre
mie voor de renner die er als
eerste In zou slagen een ronde
voorsprong te nemen, ging hij
door.
De cud-srh*ntscrack: ..In het be
gin geloofde ik er helemaal niet
in. Helemaal alle-n in dit war
me weer rijden, tjonge dat was
zwaar werk".
Jan Hordijk die in de kopgroeo
die de achtervolging op Lie
brechts had geopend, maar te
laat was om deze van de ronde
voorsprong af te houden
kreeg „pech" en mo>st zich te
rug laten zakken naar Lie
brechts. Terecht werd Hordijk
uit de koers gehaald. Hordijk:
„Dat ze me er uit hebben ge
haald kan ik wel begrijpen,
maar het is toch ook een ploe-
genkoers, dan moet je toch wat
kunnen doen". Toen Hordijk
v/as verdwenen probeerde Wim
Liebrechts door zich te laten
dubbelen door ach'ervolgers
(tan faveure van zijn broer) het
temno te ontregelen. Het lukte
niet. De achtervolgers kwamen
toch bij Liebrechts toen er nog
tien ronden (van één kilometer
elk) waren te gaan. Het was het
moment waarop Bertje Pronk
wegschoot om tenslotte met
ruim een minuut voorsprong te
eindigen.
Een klassering die hem na Tho
mas en Rehorst op de derde
plants in het algemeen klasse
ment bracht.
BART HOOGDUIN
HAMBURG De winnende getal
len in de Westduitse lotto zijn: 6
12 26 27 37 38
Reservegetal: 5
Olympianummer: 2205
M'nneboo tweede
ZURICH De Nederlandse ama
teur-stayer Gaby Minneboo is
zaterdagavond tijdens wedstrij
den op de Cerlikonbaan in Zu
rich in het eindklassement over
tv.ee manches als tweede geëin
digd. Beide ritten werden ge
wonnen door de Westduitse we
reldkampioen Horst Gnas. Min
neboo werd twee keer tweede.
Den Haag - De kanonnen startten in de
laatste groep. Bij hen bevonden zich favo
rieten voor de eindzege van de zestigste
Tour de France, onder andere Joop Zoete
melk, die de aanloop naar het spektakel, 'n
tijdrit van 7100 meter, op de Schevemngse
boulevard en rondom de havens, met een
juichkreet afsloot. Joop Zoetemelk had van
het toch al "Hollandse dagje" een kraker
van jewelste gemaakt. Hij verwierf het
recht om de eerste etappe in de gele trui te
starten.
Er was nogal wat voorafgegaan aan de start van
de proloog. Op het door vele tienduizenden om
zoomde parkoers werd de voorzichtigheid niet in
acht genomen. Nederland is wel wel nieuwsgierig
als de bonzen van de weg zich van alle kanten la
ten bewondpren maar het is niet zo met wielrennen
vergroeid dat het ruim baan geeft. Daarover
maakte Félix Lévitan zich intens kwaad. Hij zag
de !;lok naar vier uur kruipen en overal op het
parkoers liepen kijkers keuvelend rond.
De smeekbeden van de microfonist hielpen geen
zier. Lévitan dreigde zelfs de start voorlopig maar
te vergeten en een uur uit te stellen. Een soort
straf voor het publiek dat de oorzaak was geweest
dat de eerste renner, de Fransman Jean-Claude
Baud, na luttele meters terug werd geroepen om
dat hij recht op een kluit puffende en drinkende
Scheveningengangers dreigde in te rijden.
Scheveningengangers dreigde in te rijden. Een
skispringer, van het houten heliinkje afrijden.
De een na de ander reed het lastige parkoers, vol
bochten en wisselingen in het wegdek, boven de
tien minuten. Toen schalde opeens de blijde mare
over de verhitte en roodgestoofde hoofden langs de
route dat Jan Krekels leider van het klassement
tot dan toe was geworden met 10.08.92. Hij hand
haafde zich tot driekwart van de renners de 7100
meter had afgelegd.
Het gevecht van de groten ontnam hem zijn com
fortabele, tevens verrassende, plaats. Joop Zoete
melk, die in de ochtenduren het parkoers terdege
had verkend - "je moet geen risico nemen met die
scherpe bochten" - reed soepel naar 9.58.37. Hij
was de eerste die minder dan tien minuten reali
seerde. Er kwamen nog erkende grootheden als
Van Springel. Ocana. Manzaneque, Grosskost, en
"de oude man" Raymond Poulidor, die als laatste
startte cn wiens greep naar het geel net iets te
kort v/as. Met 9.59.17 had hij zich het zweet tappe
lings lang het hoofd gereden om enigszins mismoe
dig te constateren: „Ik kan rijden wat ik wil maar
er s altijd wel iemand iets sneller. Als het nou
veel scheelt, vind ik dat minder beroerd. Maar
steeds die paar seconden, zelfs tienden van secon
den. „Om verbeten te sluiten met: „En toch wil ik
eindelijk die trui eens dragen."
Hij was niet de enige. Ook niet de enige die klaag
de over het deksels lastige parkoers.
