Onbekommerd op weg: denk aan voorschriften ROUTES NAAR VAKANTIE LAND Dries van Wij he zong dag na triomf psalmen in de kerk 1 OOSTENRIJK FRANKRIJK VERKLARING VAN DE KAART Snelle doorgaande autoroutos (mei gebruik van de meuwsto autosnelwegen). Ook geschikt* voor caravans. Al torna H eve routo mek veel nahjurschoon (ook qeschikh voor caravans). Goede nachhouto naar de Rlvièra(vlol- berijdbaar en op geregelde afstond tankstohons die ook 'snachs open zijn). Belangrijke douaneposten in de Pyreneeen welke dbg en nachk open zijn. AuJc^Mie^ (mei globale 18-20 Gemiddelde dagtomperaTuur f t van hek zee.vaier in juli enaug j. i- (in graden C). Landschappelijk zeer aankrek- kelijke westelijke kuskroute. J'MjilBÜRG Schotland lo-diefsial ku$u een hoofdschakelaar in de massaleiding aan laken brengen.Alleen u week dan ue plaats. NOORDZEE O "ft X SNELSTE ROUTE OM MUNCHEN HEEN NurnDerg ^hamburg BFRl'JN" BREDA UntirtïW" Voorhek: van de se INI DE BERGEN Tips voor het rijden in de bergen jAukobahn |,METZ""^-vMBLS»^'"**^HEil3RCW mcr 'V STUTTGART WENEN. Vermindert de pres tatie van de motor tijdens het stijgen, dan niet meer gas geven,maar terug, schakelen naar een lagere versnelling. 1U.NCHEN )^i!ANTES ATLANTISCHE OCEAAN JmiuXH" belgrado LACORUNA'i 'v- MSüfl ft j'sANTWfiO iPONTEVEDRA JTOUIDUSE M3NTPU1IER MARSEILt f BARCELONA MADRID* MIDDELLANDSE ZEE .ALGIERSf^Sl; HEEFT U HAAST? De meesto vrachtwagen chauffeurs eken kussen 12 en 2uur Op wegen met veel vrachtverkeer kun nen oe toeristen dan beker doorrijden wank er lijn minder' vrachtauto* op de weg. CASABLANCA UO-OSR-EL-BEIDSJ DE KAART MAAKT GE^'AAf'SFRAflK OPvtaEO IGHEiC Van een onzer verslaggevers. DEN HAAG De trek naar zon, frisse lucht en verre stranden, die morgen en de volgende dagen onbekommerd losbreekt, stelt wel wat voorwaarden voor een soepel verloop. Dat geldt op de eer ste plaats voor de te kiezen route, waarbij bijgaande kaart nog eens van dienst kan zijn. Maar het gaat ook om kennis van andere zaken: technische kennis van uw voertuig, kennis van verkeersre glementen in het buitenland en van wettelijke verplichtingen. Een aantal zaken is duidelijk genoeg. Het overschrijden van een doorlopende witte streep is strafbaar, en het wordt in landen als Frankrijk en Duitsland veel zwaarder aangerekend dan in ons ei gen land. In het algemeen is de bestraffing van verkeerszondaars in het buitenland voor Nederlandse toeristen een onaangename er varing. Bovendien hebben sommige landen de gewoonte vlak voor de va- kantietrek een aantal maatregelen af te kondigen, waarvoor toeris ten voor verrassingen kunnen komen te staan. Zo was er vorig jaar de invoering van een maximum snelheid in België, die zo snel werd doorgevoerd dat de benodigde verkeersborden pas veel later voorradig waren. Dit jaar is er de afschaffing van de controle op de groene kaart aan de binnengrenzen van de zes oude EEG-landen: de Benelux, Duitsland, Frankrijk en Italië. Maar dat wil niet zeggen dat men de groene kaart dan ook maar beter thuis kan laten: er is alles voor te zeggen hem toch bij zich te hebben. Eveneens een nieuwe maatregel is de verplichting om in Frankrijk autogordels te dragen dit geldt voor alle met gordels uitgeruste auto's. Nu kan volgens de Conventie van Genève deze verplichting niet worden opgelegd aan onderdanen van andere landen, zodat Nederlanders formeel het recht hebben de gordels naast zich neer te leggen. Maar wie het aantal verkeersdoden op de Franse wegen in overweging neemt, zal meer aan zijn veiligheid dan aan zijn recht gelegen laten liggen. In Engeland geldt sinds 1 juni de verplichting om als berijder van motor- of bromfiets een valhelm te dragen. En. ondanks de con ventie van Genève, worden ook buitenlanders beboet die zonder helm rijden. In Duitsland dienen caravanrijders zich de vorig jaar ingestelde verplichting te herinneren van een dubbele caravanaansluiting. DONDERDAG 28 JUNI 1973 LEIDSE COURANT Van een onzer verslaggevers. DEN HAAG Degenen die na weken mooi weer in Nederland toch voor hun vakantie meer heil verwachten van het buitenland, wijzen wij vandaag nog eens op de voor naamste wegen die leiden naar de verre bergen en kusten van ons kontinent. Volgens bijgaande kaart is het mogelijk om geheel via snelwegen in de teen van de Italiaanse laars te komen. Ook de hiel van de laars ligt bijna open: de snelweg loopt tot Bari. Maar de kaart is niet alleen voor de haastige rijders. Mensen die er in hun vakantie eindelijk eens hun gemak van willen nemen en die vinden dat tussen huis en camping of hotel ook echt wel iets de moeite van het aanzien waard is, kunnen op deze kaart ook wegen vinden waar het allemaal niet zo snel hoeft te gaan: zoals de weg over Luxemburg Metz Basel ZUrich Chur Lugano. De kaart geeft in Duitsland de voor tienduizenden traditionele ontsnappingsroute Keu len Frankfurt Karlsruhe Stuttgart MUnchen aan. die aanlsuiting geeft op de snelle doorsteek van Oostenrijk via Innsbruck naar Bolzano. Verona en Palma. en van daar naar de oostelijke Riviüra (La Spazia). Deze hoofdverbindingen door Duitsland is echter bijzonder druk, en van filevorming weten de vaste gebruikers mee te praten. Daarom wordt ook een minder drukke, en landschappelijk ook mooiere snelverbnding aangegeven: via Dortmund Seigen Frankfurt WUrzburg Neurenberg nanr München. MUnchen blijft een lastige stad voor vakantieverkeer. Een aparte detailkaart geeft daarom aan hoe de snelste verbinding rond de stad te kiezen, van welke kant u ook de stad nadert. Van belang is ook te weten dat bezuiden München bij WolfratshauSen een nieuwe auto bahn in zuidelijke richting loopt, die eindigt bij het plaatsje Murnau niet al te ver van Garmisch-Partenkirchen. Via die laatste stad en Scharnltz gaat men naar Inns bruck maar niet met caravans Auto's met caravans dienen de minder stelle hellin gen op de route via Kufsteln te nemen, of al men toch Garmisch-Partenkirchen ver kiest de route via FUssen. Door Duitsland bestaan evenwel ook andore verbindingen met het zuiden. Door nieuwe delen autobahn is er nu een splinternieuwe mogelijkheid al zijn er enkele gedeelten zonder autobahn bij om via Eindhoven, Heerlen en Aken richting Keulen te rijden. Die weg bij dc aftakkingen Kerpen verlaten en vervol- -» gens vla MUdraCh rijden naar het begin van de nieuwe bahn die naar Bad Neuenahr leidt. Vervolgens via Sinzig en Andernach naar de Autobahnaanslultirtg bij Koblenz. Vandaar heeft men de keus uit Autobahnaftakkingen naar de snelweg Keulen Frankfurt, om vandaar richting MUnchen te rijden, of de westelijke aftakking (rond Koblenz heen) in de richting Bingen aan dc Rijn. Vanaf Bingen tot bij Mainz volgt een - gewone weg die aansluiting geeft op de Autobahn bij Mainz, alwaar men via snelwe gen alle richtingen uitkan. De genoemde route is landschappelijk gezien ook bijzonder aantrekkelijk, terwijl hij voor een groet gedeelte uit snelwegen bestaat. In Oostenrijk is de autobahn door het Inntal (R^denheim Kufstein Innsbruck) nu helemaal gereed, zodat er een snelle verbinding met de Brennerpns is ontstaan. Via Villach naar de steito WUrzenpas (26 graden) naar de Joegoslavische kust is niet mo gelijk met caravans. Voor caravans is er de route VillachTarvisioUdin©—Triëst. De verbinding via Gent en Lille is niet meer de enige moeilijkheid het traject bij Lille is trouwens nog niet gereed. Via Brussel, Mons, Valenciennes, Cambrai is er een nieuwe snelle aansluiting op de snelweg naar Parijs, al heeft de verbinding het nadeel van een wat moeizame doorsteek van Brussel. Rond Parijs is de Boulevard Périph)rique gereed, al Is deze bijzonder druk. Deze rondweg geeft aansluiting op de snelwegen naar Lyon (voor de Rlvièra), Chartres (voor Bordeaux) en Rouen (voor Normandië). Vanaf Lille is er trouwens een nieuwe snelweg gereed naar Duinkerken voor dc over steek naar Engeland (Colais Dover). In Engeland zijn er snelwegen tot In Schotland (de kaart geeft niet alle verbindingswegen door Engeland aan, evenmin als alle be staande veerdiensten, uls is van de belangrijkste veerdiensten ook de tijdsduur aange geven). De kaart beperkt zich niet tot de overbekende wegen. Ook in Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland en Frankrijk staan aantrekkelijke alternatieven aangegeven. Ook zijn rij- mogelijkheden voor Spanje en Scandinavië uangeduid. Eji voor degenen tenslotte die het rijden in het bloed zit en toch hun drang naar de zee niet kunnen onderdrukken: wat denkt u van een kustroute die bij Oostende begint en doorgaat zolung u zelf wilt? OLDEBROEK Het lijks alsof in het Kerkdorp de tijd heeft stil gestaan. Er is geen lawaai van het verkeer. Af en toe hoort men het hoefgetrappel van een werkpaard, dat moeizaam een hooiwagen trekt. Het lijkt alsof de benzineprijs hier helemaal onbe taalbaar is geworden want er is geen auto te zien. In het Kerkdorp, een gehucht, woont sinds een kleine week een beroemd man. De tien boerenfamilies en de caféhouder, de gehele bevolking, tonen nog meer respect voor Dreis van Wijhe, de „Keizer van het Kerkdorp". Vol bewondering en respect praat de be volking over de onmenselijke prestatie die Dries van Wijhe op het Cauberg-circuit in het verre val kenburg leverde. Het keizerlijk paleis van de amateurkampioen op de weg is een salonwagen naast de ouderlijke boerderij aan de Oudendijk. De keizer van het Kerkdorp, die in de maandagse sportkranten uitvoerig werd be schreven, pleegt zich in deze salonwagen terug te trekken om zich voor te bereiden op de grote wieler koersen. De populariteit die Dries van Wijhe al had, is na zijn succes in Valkeburg nog groter geworden. Misschien heeft zijn ontwapenende glimlach er iets mee te maken maar zeker ook de spontaniteit waar mee de Keizer iedereen tegemoet treedt en niet in de laatste plaats de manier waarop Dries van Wijhe zijn sport pleegt te bedrjven. Vorgie week zaterdag had hij in de vroege ochtend zijn racekarretje achter in de supportersbus en in zijn sporttas zat een blikken trommeltje met zeven sneden boord. Als een arbeider van de weg was deze doldrieste amateur uit Oldebroek naar zijn karwei in Valkenburg gegaan. Bijna drie uur lang vermaakte de Keizer van het Kerkdorp zijn onder danen in de bus met vrolijke klanken uit zijn accor deon. Er werd gelachen om Dolle Dries. De tergreis werd nog amusanter, de kratten bier die in Valken burg waren ingeslagen, werden in Oldebroek weer in geruild. Van het statiegeld vierde het supportersle gioen een uitbundig feest. Op een hooiwagen werd de Keizer door het gehucht gereden. Triomfantelijk zwaaide hij naar de hon derden toeristen, want in het Kerkdorp wonen nog geen vijftig mensen. De Kezier had zijn rijk uitge breid. Hij regeert sinds zaterdag over wielrennend Nederland. KNWU-bondscoach Joop Middelink weet zich geen raad met deze Dries van Wijhe. De traditie wil dat de Nederlandse kampioen wordt uigezonden naar het wereldkampioenschap wielrennen (dit jaar in Barcelona). Maar Dries van Wijhe wil niet. „Wat moet ik daar doen? Iedereen verwacht dat je daar ook succes boekt, maar dan moet ik te hard trainen. Ik wil fietsen wanneer ik dat wil. Mijn fa natieke tijd is achter de rug. Ik bezit niet meer de moraal om elke dag honderd kilometer te trainen. Veel liever zit ik in de zon op het gazonnetje voor mijn salonwagen". Joop Middelink moet er nog een nachtje over slapen. Hij wil een serieus gesprek met de kampioen. „Daar heb ik weinig vertrouwen in want met Dries is moeilijk te praten. Hij is een komiek". Sponsor Dat is waar. Na afloop van het wegkampioenschap in Valkenburg gaf Dries een one man show weg. De werkeloze fietser: „Ik ben de enige renner in Ne derland die door het kabinet-Den Uyl wordt gespon- soredHij doelde op zijn wekelijkse uitkering uit de WW-pot. Dries van Wijhe, ongecompliceerd en spontaan, kan fietsen wanneer hij dat wil maar ook gek doen wan neer hij dat wil. Op de wielerbaan van Apeldoorn verscheen hij eens met een lang flanelen hemd, dat hem tot de knieën reikte, aan de start. Hij won de race niet omdat hij steeds met zijn tricot in de knoop raakte. In de Ronde van Beekhuizen presteer de Dolle Dries het eens om af te stappen en tegen zijn supporters te zeggen: „Kom jongens, we gaan naar huis want ik moet de koeien van mijn vader melken". In de nacht van Zwolle stapte hij twee minuten voor middernacht af omdat hij op zondag niet wil fietsen. In de Ronde van Apeldoorn had hij eens een voor sprong van een ronde. Enkele ronden voor het einde stapte hij bij zijn supporters af en bestelde een Ijsje want de Keizer had een droge keel. Bij de volgende doorkomst kneep hij in zijn remmen en at het ijsje op waarna hij zich weer aansloot bij het grote pelo ton. Weg was zijn voorsprong. Na zijn zege in Valkenburg ging Dries van Wijhe voor het eerst naar een dopingcontrole. Tegen de dokter zei hij: „Waar moet ik op blazen. Wat moet Ik doen. Wat is doping eigenlijk". „Mien te ver" De nationale titel heeft Dries van Wijhe niet veran derd. Gisteren zat hij al weer rustig op het gazonne tje voor zijn salonwagen waarin Fedor den Hertog de elektriciteit heeft aangelegd. Naast hem lag een stapel kranten, die zijn onderdanen hen hadden ge bracht. In de zon genoot de Keizer van de verhalen die over hem waren geschreven. „Zoveel kranten heb ik nog nooit gelezen. Bij ons komt geen krant, alleen het kerkblaadje". De Keizer van het Kerkdorp was er niet van onder de indruk. „Ik ga toch niet naar de wereldkampioen schap. Barcelona is mien te ver. Mien moeder holt niet van verre reizen", zei Dries van Wijhe terwijl hij de kranten doorbladerde. Hij heeft zich weer teruggetrokken in de salonwagen. Nu en dan stapt hij op de fiets om in zijn nationale tricot door het Kerkdorp te rijden. Af en toe ver schijnt de Keizer nog wel eens in het plaatselijke café. „Het enige café in Nederland waar je de klompen mag aanhouden". De dag na zijn triomf zat de kampioen in de kerk. Hij zong de psalmen en luisterde naar de preek van de dominee. Valkenburg was hij allang vergeten. De fiets waarop hij nationaal kampioen was geworden, bleef die zondag in de salonwagen staan. „Niet dat ik er zo principieel op tegen ben om op zondag te fietsen, maar ik zou er mijn ouders veel verdriet mee doen en waarom zou ik als er in de week al zo veel wedstrijden zijn. Ik rijd voor mijn plezier en daarom ga ik ook niet naar de wereldkampioen schappen in Spanje". WIL DER PLAS. Dries van Wijhe

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1973 | | pagina 11