Sam den Os ontneemt Eilermark illusie
Zwak spel
maar wel
spannend
EiSermarkt na
afloop zwaar
teleurgesteld
Teylingen bood lang verzet
Titel voor RBC
ondanks remise
bij Elinkwijk
RBC door
verlies van
Twentenaren
kampioen
Zomeravond
voetbal van
Blauw Zwart
goed voor
halve finale
MAANDAG 4 JUNI 1973 LI
LEIDEN In een meer sensationele dan mooie wedstrijd
heeft Roodenburg, zij het enigszins gelukkig, met 1—0 ge
wonnen van Eilermark. De consequenties van deze bij
zonder spannende aangelegenheid waren vérstrekkend,
want door 't verlies van Eilermark is RBC kampioen. Voor
het publiek vergoedde de spanning overigens veel: de
ruim 300 toeschouwers genoten van de talloze verwikke
lingen voor de beide doelen en namen het slechte aan
spelen en zwakke middenveldspel op de koop toe. In de
allerlaatste minuten toonde good-old Sam den Os nog
eens aan hoe een actie wél doeltreffend ofgerond behoort
te worden. Voor hem kregen zowel Eilermark als Rooden
burg verscheidene niet te missen mogelijkheden. Beide
partijen faalden echter en mistten de meest eenvoudige
kansen.
Vooral Eilermark demonstreerde Na de harvatting bleek meteen al
i rust verreweg de besté helft
van de wedstrijd) een enorm
gebrek aan schotvaardigheid.
Weliswaar werd tweemaal op de
paal geschoten, maar sommige
spelers konden van een meter
afstand en met open doel het
net nog niet vinden. Een kwar
tier na rust, toen de Rooden-
burg-defensie grote gaten liet
vallen, werd de Glanerbrugger
voorhoede vier vijf maar achter
een met een praktisch verlaten
doel geconfronteerd. Evenzoveel
maal grepen de aanvallers met
hun handen naar het hoofd om
wille van zoveel onbenul.
Ook Roodenburg liet zich wat dat
missen aangaat niet onbetuigd.
Tisseur, Verkuylen, De Klerk,
allen werden zij in kansrijke po
sities gemanouvreerd, maar ook
zij wisten de juiste weg niet te
vinden. Sam den Os had aan
het eind van de enerverende
strijd geen richtingaanwijzers
nodig. Bijna blindelings vond hij
de juiste afslag endepone'erde
de bal achter de vertwijfeld
graaiende Warringa. De teleur-
stelling was groot bij Eiler
mark.
Terecht overigens wel want Eiler-
mark maakte wel degelijk aan-
spraak op de beide punten. Hoe-
wel de ploeg van Trainer Valks
met maar liefst zes man 'ach-
ter' begon, kreeg het met name
in de tweede helft de beste en
de meeste mogelijkheden. Risi-
coloos, veelal met lange trappen
toonde Eilermark zich een taaie
tegenstander, die vooral op fy-
siek gebied, niet van wijken
wist.Ondanks die 'no risk-instel-
ling' was de ploeg echter beslist
niet te beroerd om, dikwijls met
(zes, zeven man te gaan aanval
len. Het ongecontroleerde schie-
ten en gewoonweg het verprut-
sen van de mooiste kansen
werd hen wel fataal. Rooden
burg, dat niet zo'n beste eerste
helft speelde, bleef toch ook
constant gevaarlijk. Al veel eer
der hadden de Blauw Zwarten
kunnen profiteren van de soms
gedurfde aanvalsacties van Ei-
lermark, maar of hun uitvallen
werden door uitblinker-keeper
li Warringa gesmaord. of ook zij
r toonden zich geen beste schut-
1. ters. De Klerk kreeg voor rust
bijvoorbeeld een hele mooie
kans, maar inplaats van rustig
aan te leggen, schoot hij te ge
haast en hoog over. Reinier
Verkuylen. zwaar op de huid ge
zeten door vaste bewaker Leef-
tink, kreeg plots een fraaie
schietkans, maar ook hij was
niet koelbloedig genoeg. Pech
had Roodenburg. toen Sam den
I Os. na een voorzet met het
hoofd van Hannaart, vallende
inkopte, maar de bal nog maar
net gekeerd zag en toen Hans
Tisseur keihard van dertig me
ter de iat schoeide. Geluk daar
entegen had Roodenburg, toen
I Platvoets voorzet door Boom ge
mist werd en door Dijkstra - die
een open goal hrrt - inplaats
van rustig in te knikken, achter
over werd gekoot. Het riet ur-
i faire, maar wel keiharde spel
j werd tegen de rrst v.-st bes
met name bij Eilermark
de gewijzigde tactiek van beide Het Iq. .g
ploegen. Roodenburg had op
dracht gehad om de bal wat
'hoger' naar elkaar toe te spe-
len (op het hobbelige veld was
over de grond schuiven haast
onmogelijk) en Eilermark
moest duidelijk meer risico
gaan nemen. Het Roodenburg
doel kwam vrijwel onmiddellijk
onder hevige druk te staan en
het sterke aandringen van Ei
lermark leek vruchten te gaan
afwerpen. Herhaaldelijk kwa
men nu ook achterspelers mee
naar voren en op links ontpopte
Alberts zich als een levensge
vaarlijke aanvaller. Regelmatig
liet hij Van Kooperen, Pennen-
burg en Montagne zijn hielen
zien en bood hij zijn medespe
lers een half dozijn niet te mis
sen-kansen, Schefer, Dijkstra
en Platvoet wisten er echter
geen raad mee en verprutsten
alles op kinderlijke wijze. Toen
Alberts het dan maar alleen
ging proberen, bleek hijzelf ook
zeer zwak in het afronden. Boom
en Montagne konden de zaken
Kees Montagne debuteerde trou
wens zeer verdienstelijk. Welis
waar werd hij door de aalglad
de Alberts geregeld op het ver
keerde been gezet; in het ren
nen op de doellijn toonde hij
zich een meester. De mooiste
kans van de wedstrijd was wel
voor spits Dijkstra. Na 'n kwar
tier ging hij een fraaie één-twee
aan met Voogd, maar zijn
steenharde schot van ongeveer
tien meter, ketste terug van de
paal. Alberts zag de tweede in
zet door het been van doelman
Boom gekeerd. Toen het einde
lijk weer wat licht werd voor de
Leidenaren, bleek nog eens te
meer hoé gevaarlijk hun uitval
len kunnen zijn. Van Kooperen
rukte ver mee naar voren en
zijn schot ging maar rakelings
naast. Twee plotselnnge uitval- Duidelijk werd in die sensationele
LEIDEN In de kleedkamer van
Ellermarkt heerste na afloop van
de wedstrijd een teleurgestelde
stemming. Die werd verwoord
door trainer Valks. „Bijzonder
jammer dat het zo gelopen is,
want we hebben voor driekwart
het spel gemaakt, kregen ruim
schoots de gelegenheid om er een
paar in te duwen en verliezen
met 1—0.
Te meer eigenlijk jammer, omdat
we bij winst de zaak nog volle
dig in eigen hand hadden en bij
ons thuis winnen is geen gerin
ge prestatie". Hij doelde hier
mee op de laatste wedstrijd te
gen RBC, die door dit verlies
van Eilermark alleen nog maar
een formaliteit is geworden.
„Als je hier wint, en het heeft
er toch dik en dik ingezeten,
blijft de spanning erin, krijgen
we veel publiek en wie weet
pak je de titel". Waarom het dan Cees de Roode één der beteren
gegeven heb om het wat hoge
rop te zoeken. Ik ben erg tevre
den, omdat iedereen zich voor
de volle hnderd procent heeft
gegeven en deze wedstrijd toch
wel een staaltje klantenbinding
is geweest. We hebben veel risi
co gelopen, trouwens zij ook,
maar dut heb je nu eenmaal als
beiden de aanval zoeken".
Over het debuut van Kees Mon
tagne was hij zeer zeker te
spreken. „Jammer dat hij die
erg goede nummer 11 (Alberts)
tegenover zich had. maar hij
deed veel goede dingen". De
blessure van Aad de Groot
(voor wie Montagne inviel) is
ernstiger uitgevallen dan men
dacht. Smits: „Het is waar
schijnlijk een liesbreuk, maar
we hopen hem voor volgend sei
zoen weer opgeknapt te heb-
Sam den Os doelman Warringa kansloos liet en Roodenburg op 1—0 zette.
LEIDEN Dankzij de welwil
lende hulp van Roodenburg,
dat enige concurrent Eiler
mark met een nederlaag
naar Glanerbrug terugstuur
de, is RBC kampioen. De
Roosendalers hadden nog
maar één punt nodig, mits
Eilermark zou verliezen. Ei
lermark verloor dus en RBC
pakte juist dat ene punt.
Dat gelijke spel heeft de Roo
sendalers overigens meer
moeite gekost dan de alge
mene verwachting was.
Elinkwijk bood uitstekend te
genspel en had in de eerste
helft ruim de gelegenheid om
afstand te nemen. Zowel Van
de Bosch als Van de Ham
misten echter in kansrijke
positie. Aan de andere kant
moest Sparendam nog een
keer op de doellijn redden
toen Lijmbach doorgebroken
was. Zoals gewoonlijk zakte
Elinkwijk in de tweede helft
terug en nam RBC het mid
denveld over. Dezelfde Lijm
bach en spits Verstraten
hadden de overwinning voor
RBC kunnen bewerkstelligen,
maar ook zij zagen geen
kans om het voorbereidende
werk van vooral Nouwens af
te ronden. De 00 bleek na
afloop toch voldoende te zijn.
Roodenburg had een handje
geholpen en RBC kan zijn
voorbereidingen tot de terug
keer naar het betaalde voet-
gal gaan afronden.
Sam den Os scoorde het enige
doelpunt tegen Eilermark.
De onbelangrijke wedstrijd
CECVeritas eindigde in
een 01 overwinning voor de
club uit het Limburgse Neer-
ritter. CEC is door deze ne
derlaag op de laatste plaats
terechtgekomen, geheel vol
gens de verhouding trou
wens. Vertias komt volgende
week naar Leiden en on
danks de feitelijke onbelang
rijkheid van dit duel kan het
nog een leuke wedstrijd wor
den.
niet gelukt is, was voor Valks
een enorm raadsel: „We scoren
over het algemeen genomen
toch wel vrij gemakkelijk, maar
nu lukte er niets. Zelfs de meest
eenvoudige kansen werden om
zeep gebracht en dat kan natuur
lijk nooit goed gaan. Om te win
nen moet je scoren cn dat deed
Roodenburg (dat hij overigens
een leuke, jonge ploeg vond) nu
net wel".
Bij Roodenburg was de stemming
natuurlijk wel uitstekend. Trai
ner Smits praatte weer honderd
uit en zijn mening was dat deze
wedstrijd voor het publiek toch
wel uiterst leuk moet zijn ge
weest. „Ik geef toe, het voetbal
was niet alles, maar spanning
en sensatie maakt voor de toe
schouwers natuurlijk veel goed.
Het veld was weer allerbelab
berdst en vandaar dat ik in de
rust mijn spelers de opdracht
deze middag vond het een
„lekker" wedstrijdje: „Einde
lijk scoorden wij onverwacht en
nu niet eens de tegenstander,
zoals dat vaak gebeurt. Bij ons
vielen er gaten, maar bij hun
toch zeker zoveel". Cor Penne-
burg was net zo spraakzaam als
zijn (miner: „Vlak na die goal
werd ik opeens keihard getrapt
door de een of ander, maar
voor de rest was de wedstrijd
sportief en wat mij betreft erg
leuk voor het publiek". Het
vreemde incidentje van op het
veld stormende, woendende El-
lermark-supporters (na de goal)
te na gelaten, was het inder
daad een leuke wedstrijd. Kwa
litatief op een niet zo hoog peil,
maar wel enerverend en bijzon
der spannend. Een dat is ook
wel een leuk.
AVK
SASSENHEIM Een fanatiek
strijdend Teylingen zag vlak
voor tijd bekerillusies in rook
opgaan. Een attente Toledo rea
geerde bliksemsnel op een mis
greep van de Teyllngen-achter-
hoede en kon toen vrij oprukken
naar het doel van de keeper
Hoogervorst die hij gemakkelijk
omspeelde.
Een enerverend duel was aan dit
doelpunt vooraf gegaan. Aan
vankelijk kon Blauw Zwart de
Teyllngen-aanvallen gemakke
lijk de baas, maar in de tweede
helft moest uitblinker Westgeest
Teylingen veel meer kansen toe
staan. Teylingen-trainer Rijnvis
had namelijk de opdracht mee
gegeven om meer te lopen en
vaker de cross-pass te gebrui
ken.
'klitter' Leeftink, sprintte op
volle snelheid drie man voorbij.
Doch zijn schot was een prooi
voor de uitstekende ex-Twente
doelman Warringa.
len vlak daarchaer aan, beiden
ingezet door de hardwerkende
Tisseur en vervolgens door Den
Os voorgezet, leverden maar op
een haar het gewenste resultaat
op en Eilermark moest weer en
masse terug. Reinier Verkuylen,
nu eens niet gehinderd door
slotfase, dat hier twee uiterma
te wilskrachtige ploegen aan het
werk waren, want ondanks de
al geleverde slijtageslag, ging
men door tot op zijn tandvlees.
Kees Montagne .moest de bal
weer van de lijn halen. Pennen-
burg ging bij het blokkeren zelf
knock-out en Boom hield met
kunst en vliegwerk de ballen uit j
het doel. En toen gebeurde wat
niemand meer had verwacht, j
maar wat er wel allang inzat.
Tisseur plaatste die op Ver-1
Kuylen; een uitgestoken been
deed de bal voor de voeten van
aanstormende Den Os belanden
en hij ging alleen door. Ook
Warringa was kansloos tegen
het handige lobje, 10. Onver
wacht. misschien onverdiend,
maar je moet ze wél maken.
AD VAN KAAM i
kwa
aanvallen. Tot dan toe werd er
nogal eens slecht aangespeeld en
was er veel te veel onnodig bal
verlies. Het bijzonder slechte
veld was daar wel voor een
groot deel de schuld van.
De eerste helft van de kwart-fina
le om de KNVB-beker tussen
Teylingen en Blauw Zwart was
een goede inleiding tot een ener
verende en bijzonder spannende
tweede periode. De eerste helft
gaf een gelijkopgaande strijd te
zien. Teylingen was halfweg iets
aanvallender, maar de goede
Blauw Zwart verdediging met
aan het hoofd uitblinker West
geest wist alle aanvallen goed
te pareren en gemakkelijk tik
kend uit de verdediging te ko
men. De enige, goede kans was
weggelegd voor Hoogervorst,
die uit een pass van Van Nobe-
len in het zijnet schoot. Blauw
Zwart had graag een snelle goal
willen forceren. Maar pas na
een half uur spelen kwamen de
eerste gevaarlijke acties. Siem
van de Ham kon moeilijk zijn
draai vinden tegen de resoluut
ingrijpende Van de Krogt, die
zelf genoeg aandacht mocht be
steden aan zijn offensieve ac
ties. De aanvallen over rechts
hielden dan ook het meeste ge
vaar in. Van Dam en Van de
Berg werden goed aan banden Doelman Hoogervorst
gelegd, waardoor de Teylingen
voorhoede het teveel moest heb
ben van Piet Hoogervorst en de
opkomende Wil van de Krogt.
Dit noopte Teylingen-trainer
Rijnvis tot een verandering van
taktiek. Peter van de Vlugt nam
de plaats in van Hans van de
Berg en Smit verving de gebles
seerde Van de Krogt. Rijnvis
gaf opdracht om meer te lopen
en zodoende meer ruimte te
maken, waardoor ook vaker van
de cross-pass gebruik kon wor
den gemaakt. Het gevolg was
dan ook dat er meer kansen
werden gecreëerd. Binnen een
kwartier verschenen Van Dam
en Dofferhof alleen voor de kee
per. Blauw Zwart deed daar ech
ter niet voor onder. Men startte
de tweede helft bijzonder aan
vallend en lieten een beter sa
menspel zien dan hun Sassen-
heimse collega's. Slem van de
Ham ging opereren vanuit een
meer teruggetrokken positie,
wat hem duidelijk beter afging.
Veelal probeerde hij met de
zeer beweeglijke Pieter Donath
combinaties op te zetten, om zo-
Teylingen ..pakt" dit schot van Donath (links), Boehei middenkijkt verschrikt
doende door te kunnen breken.
Toen het eenmaal bij Blauw
Zwart liep. werd men weer non
chalant. Men wilde het surplus
aan techniek teveel etaleren
hetgeen tegen het fel strijdende
en resoluut ingrijpende Teylin
gen moeilijk ging. Verzor
ger/masseur Paul Camminga,
die als woordvoerder bij Blauw
Zwart optrad, had daar echter
zijn eigen mening over. „Teylin
gen speelde te veel krachtvoet
bal, dat louter en alleen op re
sultaat gebaseerd is. En dat is
iets waar Blauw Zwart een
broertje aan dood heeft. Zeker
in dit soort wedstrijden". Siem
van de Ham drukte het nog an
ders uit: „Dit soort wedstrijden
betekenen voor mij niet meer
dan een partijtje zomeravond
voetbal. Wedstrijden tegen tech
nische ploegen als Pcpendrccht
liggen mij dan ook het best."
Teylingen had daar echter geen
boodschap aan. Het wilde in
deze bekerstrijd goed voor de
dag komen en gebruikte de inzet
als belangrijkste wapen. En dat
is karakteristiek voor de meeste
bekerwedstrijden. Beide syste
men zouden echter hetzelfde re
sultaat opleveren. De kansen-
verhouding in de tweede helft
was dan ook ongeveer gelijk.
Van veel klasse-verschil was
dan ook geen sprake. Alleen in
technisch opzicht waren de Sas-
senheimers de mindere. Kwa
men twee spelers van Teylingen
alleen, voor keeper Pietcrso, zijn
collega aan de andere kant
moest met schitterende reddin
gen Grundikum en Van de Ham
van het scoren afhouden. Een
kwartier voor tijd probeerde
Blauw Zwart alsnog een treffer
te forceren cn zette er een slot-
offensief in.
Aanvankelijk wist de uitstekend
keepende Hoogervorst alle ge
vaar te bezweren. Zo zagen Do
nath en Toledo hun schoten via
de vuisten van Hoogervorst
even hard weer terugkomen.
Juist toen iedereen zich ging op
maken voor de verlenging en de
eventuele strafschoppen sloeg
voor Teylingen het noodlot toe.
Een verre pass van Hoogcn-
boom werd onderschept door
centrale verdediger Hoekei, die
de bal echter simpel verspeelde
aan Toledo, die toen na Hooger
vorst omspeeld te hebben ge
makkelijk kon scoren. De reste
rende minuten probeerde Tey
lingen nog van alles, maar het
zou niet meer helpen, Piet
Hoogervorst had de reddende on
gel kunnen wezen, maar alleen
voor keeper Pieterse treuzelde
hij te lang, waardoor hl) aan
zijn actie slechts een corner
overhield. Trainer Rijnvis con
cludeerde ..De gelukkigste heeft
gewonnen". Zijn Waste naarst
collega, invaller-coach Knijnen-
burg vond echter dat de meest
technische ploeg had gewonnen.
„We gaan gewoon verder, want
we zijn toch wel gebrand op de
beker; al was het alleen maar
een compensatie voor het toch
wel verloren competitie-sei
zoen". PIET VAN DAM
