Hans Vultink had
alles tegen maar
won grandioos
Spanje laat
twee spelers
per club toe
JAN DE VRIES RAAKTE
IN GEWONNEN POSITIE
VAN HET CIRCUIT AF
VIER DODEN BIJ
RACES J. SLAVIE
„Dit was het mooiste
moment uit carrière"
M
„Aanslag"
Gevolgen
Voorbeeld
KREFELD In het hol van de leeuw toonde Hans Vul
tink zich een sportman met een niet kapot te krijgen
mentaliteit. Alle intriges, welke moesten leiden tot een
overwinning van de Duitse favoriet Dieter Müller ten
spijt, greep de 36-jarige biljarter uit het Achterhoekse
Groenlo, de wereldtitel in het anker kader 47-2. Vultink
behaalde de triomf op een wijze, die veel overeenkomst
vertoonde met zijn zegetocht tijdens het begin april te
Geneve gehouden toernooi om het Europese kampioen
schap in deze spelsoort.
Ook toen stond hij er aan het
begin van de finale tegen Mül
ler allesbehalve rooskleurig
voor. Terwijl de Duitser ook
nu weer ken volstaan met een
remise, moest Vultink hoe dan
ik winnen. Hij had immers
iterdagmiddag in de vijfde
een forse nederlaag
toeten incasseren tegen de
Fransman Roland Dufetelle
in Geneve overkwam Vultink
hetzelfde tegen Jose Galvez uit
Spanje en Müller had tot de
finale zijn blazoen ongeschon
den weten te houden.
Het verschil ten opzichte van
de strijd om de Europese titel
school voornamelijk in de om
standigheden Vultink had in
Krefeld eigenlijk alles tegen:
De organisatie het incident
van vrijdagavond illustreerde
dat overduidelijk en vooral
het publiek, dat de Nederlan
der uitermate vijandig gezind
was en uitsluitend oog had
voor de prestaties vaji Müller,
die dikwijls volkomen onge
nuanceerd applaus oogstte.
Vultink verzette zich er tegen
Op basis van zijn formidabele
verrichtingen op de eerste dag
800 caramboles in vier beur
ten kon hij de moyenneslag
met de zich na een pover be
gin fraai herstellende Müller
volhouden. Vultink toonde ka
rakter toen het er op aan
kwam. Zaterdagavond bijvoor-
beid tijdens het gevecht met de
onberekenbare Galvez. Omdat
op de andere tafel Dufetelle en
Müller moeizaam op gang kon
den komen, besefte Vultink tij
dig dat hij het gemiddelde van
zijn Duitse concurrent zou kun
nen overtreffen door de 400
punten in maximaal 2 beurten
bijeen te krijgen. Hetgeen hij
dan ook prompt deed. Gecon
centreerd als nooit tevoren
maakte Vultink in de tweede
beurt de 399 caramboles, die
hij nodig had nadat hij van ac
quit had gescoord maar ver
volgens had gemist. De gran
dioze slotserie sterkte Vultinks
moreel, dat vrijdagavond en
zaterdagmiddag zo zwaar op
de proef was gesteld. En dat
moreel sleepte hem er in de fi
nale tegen Dieter Müller door.
Vultink won de „toss" en liet
Müller beginnen. „Ik wilde"
?ei hij Jater, „niet het risico
lopen dat Müller in de nabeurt
gelijk zou kunnen maken".
Die tactiek, de enig juiste na
tuurlijk, kwam Vultink bijna
duur te staan. Want Dieter
Müller startte bijzonder sterk.
Hij ging met 49 van acquit,
miste vervolgens bij een trek-
stoot, maar mocht het nadat
Vultink slechts 6 caramboles
had geproduceerd, opnieuw
proberen, en kwam toen tot 226
(totaal 275) alvorens het weer
mis ging bij een trekstoot.
Vultink antwoordde met 132.
Toen kon ook hij een trekstoot
niet maken. Müller's zenuwen
bleken het echter te hebben
begeven. Hij had wel alle ge
luk van de wereld, toen dank
zij een klots toch een caram
bole ontstond na een volledig
mislukte driebander, (op de
volgepakte tribunes werd luid
keels gejuicht) maar daarna
volgden twee punten, waarna
voor de derde keer een trek
stoot niet het gewenste resul
taat oplevétde. „Voor mij", al
dus Vultink, „was het op dat
moment erop of eronder. Ik
wist, dat ik niet meer mocht
missen".
Hans Vultink miste niet meer.
Hij bracht de ballen in een
mum van tijd in de goede posi
tie. en slaagde er vervolgens
In fouten te voorkomen. Dieter
Müller schoof, naarmate het
einde naderde, steeds onrusti
ger heen en weer op zijn stoel.
Herbert Fassbinder, de voor
zitter van de Duitse biljart
bond, en Rolf Feige, de toer-
nooileider, die beiden zaterdag
avond een dubieuze rol hadden
gespeeld bij het voor Vultink
bijna fatale incident, werden
asgrauw en konden hun teleur
stelling niet verbergen, toen de
268ste carambole het totaal
kwam daardoor op 400 een
feit was.
„Dit', zei Hans Vultink, „is het
mooiste moment van mijn
loopbaan. Toen ik de ballen
eenmaal bij elkaar had, wist
ik, dat ik het zou redden. Ze
hadden wat mij betreft de tent
mogen afbreken, maar die se
rie zou ik hoe dan ook afma
ken."
HOOGTEPUNT
i wereldtitel. Hij wil nu
derland sinds Piet van der Pol
in '48/'49 eveneens In het 47-2
de hoogste eer voor zich opeis
te, uiteraard het hoogtepunt
van zijn loopbaan.
„Ik ben dolgelukkig", aldus de
Groenloër, „want zo'n kans
krijg ik niet gauw meer. Ik ga
het nu rustiger aan doen. De
spanning wordt te groot omdat
ik zakelijk ook zo verschrikke
lijk druk ben. Echt, het is niet
meer te combineren. Jammer,
want ik biljart vreselijk graag.
Ik had er trouwens niet op een
mooier moment uit kunnen
stappen, al hoop ik, dat het
slechts een tijdelijk afscheid
zal zijn. Als het even kan, wil
ik namelijk voor een paar jaar
wel opnieuw beginnen. Daar
voor ben ik nu eenmaal te zeer
aan deze sport verknocht".
De uitslagen van zaterdag en gis
teren: Dufetelle 400 - Vultink 23 (3
brt) Müller 400 - Galvez 24 (4).
Ogata 400 - Hose 365 (12). Burge-
ner 400 - Yazbek 239 (17). Ogata
400 - Yazbek 1C0 (10). Hose 400 -
Burgener 84 (6) Müller 400 - Dufe
telle 246 (G) Vultink 400 - Galvez
113 (2) Yazbek 4(H) - Hose 305 (8),
r.ni'kr;knp:r .wik.hm ir,:i n:n, du-
MHIr .1-10 - f'.alvi'z 2.01 (10), Vul
tink 400 - Müller 291 (3).
Eindklassement (punten, hoogste
(Ncd) 12, 400, 86.53; 2. Müller
(Wdl) 12 361, 76.85: 3. Dufetelle
(Fr.) 10 380 58.28 4. Galvez (Sp)
6 305 52.47: 6. Hose (Wdl) 6 149
38.93 6. Burgener (Zw) 4 134
29.50; 7. Ogata (Jap 4 180 27.46:
S. Yuzbek (Ar*.) 2 161 20.41.
TON VAN DALEN
MADRID Met ingang van het seizoen 1973-1974 zijn de Spaan
se grenzen voor buitenlandse voetballers maximaal twee per
club opengesteld. Spaanse voetballers, jonger dan 29 jaar, mo
gen evenwel niet naar het buitenland vertrekken.
Voooral op aandringen van de kapitaalkrachtige clubs beeft het
Spaanse „nationale comité voor sportzaken" deze reeds geruime
tijd verwachte maatregel genomen. In 1962 werden de grenzen
gesloten. Het pogen van vooral Real Madrid en Barcelona heeft
dus eindelijk, na elf jaar, succes opgeleverd. Met de maatregel
van het nationale comité zijn vrijwel alle achttien Spaanse eerste
en twintig tweede divisieclubs het eens. Het comité heeft ingezien
dat het contracteren van buitenlanders noodzakelijk is voor
Spaanse clubs om zich op Europees niveau te kunnen handhaven.
Hoewel het merendeel van de op handen zijnde transfers door de
betrokken clubs in het buitenland wordt ontkend, c.q. niet beves
tigd,wordt uit Spanje gemeld dat Barcelona veel interesse heeft
voor Johan Cruyff en Johnny Rep, Real Madrid contact heeft
met Hans Walitza, de scherpschutter van het Duitse VFL Bo-
chum, de Roemeen Dobrin en de Braziliaan Rlvelino, Atletico
Madrid pogingen doet de Joegoslaaf Dzajic, de Westduitser Wim-
mer (Bor. Mönchengladbach) en de Argentijn Bianchi in te lij
ven en Malaga de Duitser Wolfgang Overath heeft benaderd.
iKOFJA LOKA De 46-jarige Italiaanse motor renner Ermanuele Maugliani en twee toeschou
wers zijn gisteren om het leven gekomen bij internationale motorraces in het Joegoslavische
Skofja Loka. vijf toeschouwers werden gewond- Het ongeluk gebeurde in de vijfde ronde van de
face in de 350 cc-klasse, toen het voorwiel van Maugliani's motor bij een snelheid van 200 km
er uur blokkeerde. De bestuurder raakte van de weg en kwam temidden van de toeschouwers
terecht. Na het ongeluk werd de race gestopt en de overige nog te rijden races werden afge
M. De 350 cc-klasse was de tweede race van het programma.
F de loop van gisteravond overleed in een ziekenhuis nog een vierjarig meisje dat eveneens tot
I de gewonden behoorde. In totaal heeft het ongeluk nu vier slachtoffers geëist.
ZANDVOORT - Het raam
pje van de ziekenauto ging
maar half open. Jan de
Vries, niet ernstig, wèl ge
wond, bleek er nog niets
van te begrijpen. „Die
stomme pech altijd", zei
hij bitsig, kwaad op zich
zelf- „Ik behoefde geen en
kel risico meer te lopen.
En toch. En toch gleed
de gestroomlijnde fabrieks
Kreidler van De Vries
veruit aan de leiding bij
„bos-in" met een gemid
delde snelheid van 130 km
uit de baan. Weg droom in
de laatste ronde. Op bijna
dezelfde plaats van het
parkoers deed de Utrechtse
Rotonrijder Frits Klomp
ook zo'n ervaring op. Zijn
kwetsuur (schouderfrac
tuur) was ernstiger. Bei
den werden in één zieken
auto naar het dichtstbij
zijnde hospitaal vervoerd.
De spannende minuten, waarin de
ziekenwagen door iedereen werd
gevolgd, vormde een sluitstuk
van een race, die het hoogte
punt van de dag beloofde te
worden. De 50cc telde een deel
nemersveld van internationale
allure. Naast Jan de Vries dong
ook Theo Timmer de verras
sende leider in de strijd om de
wereldtitel mee naar het Ne
derlands kampioenschap. Het
moest een duel worden, waarin
de maestro na de pech op Hoc-
kenheim zich moest presente
ren. Hij, de coureur, die het vo
rig jaar een onvergetelijke pres-
tigestrijd met Angelo Nieto op
banddikte verloor, kwam nu op
Zandvoort zijn evenknie op Ya-
mathi tegen,die al veel meer
gepresteerd had. „Als ik van
pech bespaard blijf wil ik er
een bijzonder duel van maken",
had de veelbelovende Amster
dammer beloofd.
Het kwam er niet van. Want toen
de startvlag viel spurtte ieder
een weg behalve. ja juist
Theo Timmer. Hoe hard hij ook
duwde zijn machine sloeg niet
aan de praat. Toesnellende
technici probeerden met nood
grepen te redden wat er te red
den viel. Maar het hielp weinig.
De motor weigerde aan te
slaan. Een trieste tocht naar de
kleedcabine bleef hem slechts
over.
Dat was pech nummer één, waar
over het massale publiek
15.000 toeschouwers zich op
een zonnige dag opwond. Het
vooruitzicht op een thrillerachti
ge vertolking van een al weken
met spanning verwacht duel
verdween op slag.
Jan de Vries, de Purmerender,
die zich zo florissant bij Kreid
ler waant, leek in een fluwelen
stoel naar de eindstreep gedra
gen te worden. Het vermogen
van zijn prachtige fabrieksma-
chine was zo duidelijk domine
rend, dat er geen twijfel over
de winnaar meer bestond. Hij
had dat trouwens in de training
al onomstotelijk bewezen. Met
een snelste tijd van 1.56.3 bleef
hij ver voor op Theo Timmer
(2.00.7) en Henk van Kessel.
Toen de strijd zich begon af te te
kenen. leek de verwachting be
waarheid te worden. Soms be
droeg de voorsprong wel acht
tien seconden. Tot Jan de Vries
het „bos-in" reed en hij zijn
machine niet recht meer hield.
Henk van KesRel mocht daarna
een ere-ronde rijden, waarvoor
slechts weinigen belangstelling
hadden, al verdiende deze rijder
zo weinig waardering niet. Ach
ter hem eindigden Ernst Brand
uit Middelburg en Jan Huberts
uit Den Haag, die toch weer
punten voor het Nederlands
kampioenschap pakte.
Net naast de plaats, waar Theo
Timmer een slechte starterva
ring had opgedaan, was Jos
Schurgers ook hoog geno
teerd in de strijd om het we
reldkampioenschap maar dan
wel in de 125 cc-klosse een
teleurstelling rijker geworden.
Zijn gunstige startopstelling
verloor elk voordeel,doordat bij
de start van de 125 cc-klasse
ook zijn machine haperde. Maar
de 26-jarige Haarlemmer, die
een actieve fanclub achter hem
heeft staan, had het geluk dat
de vonk wel oversloeg. Begon
nen als zesde ongeveer had hij
na een ronde al het grootste
aantal obstakels overwonnen.
Alleen de Yamaha van Piet van
de Goorbergh bleef zeer lang
uit de buurt van de snelle Brid-
gestone. Maar toch won met
elke ronde dc overtuiging, dat
Schurgers' machine sneller was.
Dat resulteerde in een zege. die
nadat Piet van de Goorbergh de
leiding had moeten afstaan geen
tel meer in gevaar kwam.
Goed liep het af met Boy Brou
wer en Berend Weers, toen zij
in de laatste ronde van de zij-
spanrace op de Hunzcrug tegen
de vangrail vlogen. Oorzaak
was een verkeerde inhaalma
noeuvre. De zijspan van Her
man Oosterloo vloog even voor
bij de Hunzerug in brand.
De brandweer wist het vuur ech
ter snel te bedwingen. Cees en
Jan Smit werden de onbetwiste
winnaars.
HANS DE BRUYN.
J-JET ziet er naar uit dat
de lijsten voor de na
bije transferperiode meer
gevuld zullen zijn dan ge
woonlijk. Voetballers van
importantie zullen wellicht
een poging willen doen te
profiteren van het open
stellen van de Spaanse
grens. Spaanse scouts
het voornemen van het
Spaanse comité voor
sportzaken was uitgelekt
werden al meermalen
gesignaleerd, vooral in
Nederland en Duitsland.
Na trekpleister België
lijkt een „aanslag" te
doen op het „grote talent"
en de vooraanstaande spe
lers van Nederland. Enor
me transfersommen is
men in Spanje gewend. Er
worden forse salarissen
betaald en de belasting is
aanmerkelijk lager dan in
ons land. Dat was trou
wens ook een van de voor
naamste redenen van de
uittocht naar België.
|£R zit nog een andere
kant aan de, door vele
landen reeds lang gevrees
de, openstelling van de
Spaanse grens. Nederland
se clubs, die van plan zijn
zich te versterken met het
aantrekken van buitenlan
ders, zullen geconfron
teerd worden met zeer ge
stegen transferbedragen
indien ook Spanje op de
markt verschijnt. Voorts
komt de transferregeling-
nieuwe-stijl, waaraan mo
menteel in Nederland
wordt gewerkt, op wel
zeer losse schroeven te
staan. Het vrije verkeer
immers, zoals dat bij de
„vergoedingsregeling"
wordt gepropageerd zal in
het geheel niet meer te
aanvaarden zijn voor de
clubs die grote spelers in
hun midden hebben. Daar
enboven krijgt de arbitra
gecommissie, die moet be
slissen indien clubs niet
tot overeenstemming ko
men inzake de „vergoe
ding", een vrijwel onmo
gelijke taak opgelegd
indien het een transfer
naar het buitenland (Span
je) betreft. Zodra de rege
ling in Nederland wordt
aanvaard, zal Spanje
daarvan zeker op de hoog
te zijn en er profijt van
willen trekken. De in
Spanje genomen maatre
gel heeft ook voor Nedet*-
land velerlei en kan ook
grote gevolgen hebben.
CINDS „mensenheuge
nis" heeft Nederland
weer een wereldkampioen
biljarten, Hans Vultink.
De kaderspecialist had
zich bijzonder serieus
voorbereid op dit toernooi
in het libre. De beloning is
niet uitgebleven. IndruK
maakte Vultink, behalve
door zijn spel, mede door
zijn houding vlak voor het
toernooi. In plaats van
zich te mengen onder zijn
etende en drinkende con
currenten die een ont
vangst hoger schatten,
ging Vultink zich inspelen.
Een staaltje van „plichts
betrachting" en dat nog
van een amateur, wiens
sport hem meer kost dan
hij aan „subsidie" even
tueel ontvangt. Hans Vul
tink kan ten voorbeeld
worden gesteld aan vele
sportlieden, ook profs. De
winst voor zijn serieuze
houding is- dan ook niet
uitgebleven.
