DOMINEREND NOORDWUK VEROVERDE TITEL Twee goals van Duyndam Gehandicapt verhart reikte niet ver DOOR POULE-INDELING AL SP0EDK VERLOREN fiisl- Volledig vrij' spel voor de middenvelders van Noordwij'k MAANDAG 21 ME 11973 LI SPAKENBURG Tweemaal dacht Bram de Graaf, laatste man van IJsselmeervogels, een eenvoudige situatie te kunnen klaren met een lakonieke houding. Tweemaal had hij echter niet op de attente Ge rard Duyndam gerekend. Tweemaal snoepte Noordwijks middenvel der hem de bal af, waardoor hij zijn club het eerste landskampioen schap van de zaterdag-amateurs kon bezorgen. De eerste maal, na een kwartier spelen, kwam Gerard Duyndam door zijn oplettend heid recht tegenover doelman Jos de Feyter te staan. Het schot vanaf de rand van het strafschopgebied verdween in de uiterste hoek: 0-1. Een minuut voor het einde van de wedstrijd maakte Duyndam Bram de Graaf weer de bal afhandig en liet hij hem weer zijn rug zien. Via de voet van de vertwijfeld uitlopende Jos de Feyter schoof hij de bal tegen het net: 1-2. Eindelijk was Noordwijk De beslissing was gevallen en het was een terechte beslissing. Noordwijk had zich de betere ploeg getoond, met meer tech niek, met meer inzicht, met ge varieerder spel, kortom de ploeg had zich gerevancheerd Noordwijk domineerde in de deren. De hoge ballen van aan voerder Henk Koelewijn waren een prooi voor de defensie van Noordwijk en de stormachtige rushes van Henk de Graaf woeien overal heen waar ze niet terecht behoorden te komen. voor de teleurstellende eerste wedstrijd. IJsselmeervogels daarentegen bleef volharden in hetzelfde opportunistische spelty pe. Bewonderenswaardig waren wel de vechtlust en het doorzet tingsvermogen van de Spaken burgers, maar het ontbrak hen ten ene male aan planmatig overleg. Hun strategen achter de aanval hadden niet de macht om tijdig van systeem te veran- ste helft volkomen. Het midden veldtrio, Ben Barten, Kees Kar stens en Gerard Duyndam was weer in zijn oude doen. Regel matig werden aan vleugelverde digers Hans Westgeest en Jaap v. Kesteren een aanvallende rol toebedacht, zodat de druk veel op de flanken werd uitgeoefend. De defensie van IJsselmeervo gels raakte er een beetje konfuus van en ook het middenveld ging Het kampioensteam van Noordwijk: staand (v.l.n.r.) Albert Spaanderman, Hans Plaatzer, Gerard Duindam, Jan Vieveen, Ben Barten, Hans Westgeest, Jaap van Kesteren, Arie Duyndam trainerVan Duin begeleiderZittend: Kees Karstens, Jan Willem Bogers, Cees Spaander man, Aad Glas, Rudie Bröring, Constant Smit. met foute passes strooien. was. In de 34e minuut tikte Jan vol op zijn schoen kreeg en Noordwijk had de strijd in die Willem Bogers Aad Glas op naast schoot, periode na het eerste doelpunt rechts de ruimte in. Op het kunnen beslissen. Dat lukte laatste moment trok Glas de bal Snel h,er°P kwam IJsselmeervo gels, dat nauwelijks gevaarlijk had kunnen worden, onver wachts op gelijke hoogte. Een hoge voorzet werd door Jaap v. Kesteren niet goed weggekopt. Jan Vedder ving de bal op en terwijl de Noordwijk-defensie appelleerde voor hands, schoot de beste man van de Spaken burgers raak. i winnende treffer te komen. Zo had de wederom utiblinkende Kees Karstens meer gelijk ver diend met zijn afstandsschot, dat linea recta naar de boven hoek leek te vliegen. Met een geweldige reactie voorkwam Jos de Feyter een doelpunt. Hij mocht daardoor toch niet een derde wedstrijd voor zijn ploeg uit het vuur slepen, want vijf minuten later sloeg Gerard Duyndam het grootst» deel van de 4500 toeschouwers met stom heid. Een kleine minderheid werd echter een juichende meerderheid. ROEN VAN DER GEEST Spakenburg De voorspelling van o.a. interim-trainer Arie Duyndam en middenvelder Kees Karstens na afloop van de eerste wedstrijd, dat de beslissing op het middenveld zou vallen is volledig uitge komen. IJsselmeervogels had n.et de kracht om de strate gische opdracht, die de hulf- linic van Noordwijk gekre gen had, te doorkruisen. Arie Duyndam: „Wij gingen uit van een concept zonder breedtespel. We hebben meer met dieptepasses ge werkt. Hierdoor konden de halfspelers op tijd terug zijn om de taak van de aanval lende vleugelverdedigers over te nemen". Kees Kar stens had het op deze manier best naar zijn zin gehad: „Niemand van ons kreeg mandekking, wat wil je nog meer. IJsselmeervogels heeft dom gespeeld. Vorige week zeiden ze zelf nog, „wat heeft Noordwijk een goed middenveld, maar ze heb ben er niets tegen gedaan. In de allerlaatste seconden dwong Gerard Duyndam lJselmeervogels op de knieën. Zijn tweede doelpunt betekende eveneens het kampioen schap voor Noordwijk. De Vogels en hun supporters za gen het toen weer helemaal zit ten, en de verwachting, dat Noordwijk het na rust moeilijk zou krijgen, werd ook bewaar heid. Jan Vedder, overal opdui- kend, begon uit alle hoeken te schieten en de verdediging waagde het nu om de aanval te gaan ondersteunen. Noordwijk 1 doorstond deze druk goed, maar de aanval kon toch niet voor J voldoende verlichting zorgen, s vooral omdat Albert Spaander- man geblesseerd op halve - kracht speelde. Het storen en f fret zich terugtrekken uit de i. spits, om voor anderen ruimte j'. te scheppen was er niet meer bij, zoals in de eerste helft. Daarom zette Arie Duyndam in de 25e minuut Rudie Bröring voor hem in. Noordwijk had intussen de drifti ge vleugelslagen van de Vogels zonder in paniek te raken gepa reerd en probeerde nu de verse kracht in stelling te brengen. Eenmaal lukte dit Jan Willem Bogers maar Rudie Bröring had geen tijd om goed te richten. Als tweede ging Jan Vieveen (voor Aad Glas) de aanval nieuw leven inblazen. In die ze nuwslopende slotfase wist Noordwijk inderdaad al eerder Rudi Bröring en doelman De Feyter halden het spelpeil hier duidelijk dan die laatste seconden bij de omhoog. Zijn actie zou overigens niets opleveren. UTRECHT Het Nederlands kampioenschap zaalvoetbal is voor de ploeg van Garage Ver- hart uit Noordwijk op een te leurstelling uitgeloj>en. In een matig bezette Catherijnehal (er waren slechts 800 toeschouwers) reikten de mannen van coach Lumoindong niet verder dan een vierde plaats. Scagha'66, dat reeds eerder tweemaal landskampioen was geworden, en Verhart behoorden duidelijk tot de titelkandidaten. Het lot had belde ploegen echter in de zelfde poule ingedeeld. Weinig mensen hadden dan ook vrede met deze indeling. Toch was deze indeling volgens Mr. de Jongh (voorzitter van de zaalvoetbalcommissie van de KNVB) door loting zo eerlijk mogelijk tot stand gekomen- Een nog grotere handicap voor Verhart was het wegvallen van Ted Lumoindong. Men had alles geprobeerd om hem weer fit te krijgen. Reeds in de eerste wed strijd bleek echter dat spelen onmogelijk was. Het wegvallen van Aad Glas, die liever met Noordwijk probeerde om het landskampioenschap te behalen, betekende ook een danige ver zwakking. Zijn plaats werd in genomen door Bas Ederveen van RCL, die een verdienstelijk debuut maakte. Bekend met de spelwijze van Scagha had coach Rob Lumoin dong gekozen voor een afwach tende taktiek. Scagha mocht het spel maken: een spelwijze die de mensen uit Schagen aller minst op het lijf is geschreven. Deze taktiek bleek succes te hebben Scagha had voortdurend balbezit, zelfs toen het een num- merieke veldminderheid had. Verhart had gegokt op snelle uitvallen. Dit zou na 13 minuten het eerste succes opleveren. Bas Ederveen kreeg genoeg ruimte om in te schieten en via het been van een tegenstander ver- na rust mocht Scagha het spel maken. Ditmaal wist het echter meer openingen te forceren. Voortreffelijk keeperswerk van Brandt en tot tweemaal toe het houtwerk hielden in het begin van de tweede helft Scagha van de gelijkmaker af. Na 10 minu ten zou voor Verhart het nood lot toeslaan. Bij een snelle aan val van Scagha voorkwam kee per Brandt met een sliding een doorbraak van een Scagha-spe- ler. De straf kwam hard aan. Brandt moest voor twee minu ten naar de strafbank en zag te vens zijn overtreding gehono reerd met een penalty. Hierte gen had invaller-keeper Jan van der Lippe geen verwweer. Weini gen hadden vrede met de beslis sing van de scheidsrechter. Zo ook coach Lumoindong. „Ik begrijp er niets van. Dat moet zeker een nieuwe spelregel we zen. Dat Brandt eruit gestuurd wordt, oké, maar ook nog een penalty, dat is gewoon een dub bele straf." Vlak voor tijd kreeg het aangeslagen team de grootste klap te incasseren. Bij een scrimmage voor het doel van Brandt, was de rebound voor en Scagha-speler: 2—1. De teleurstelling was groot. Door deze nederlaag was men vrijwel zeker uitgeschakeld voor de eerste plaats in de poule. Want het was niet te verwach ten dat Scagha zou verliezen van KEMA. De inspiratie was dan ook duide lijk weg bij de wedstrijd tegen KEMA. Verhart liet de tegen stander teveel het sre' -nal-r- en weigerde aanvankelijk het spel zelf te maken. Slechte pas ses en weinig inspiratie ken merkten de Ploeg. Pas toen Sjoerd Teske Verhart met een kopbal uit een voorzet van Bert Bas Ederveen ziet zijn schot geblokkeerd door een speler van Extador. Verhart verloor de wedstrijd om de derde en vierde plaats met 4I. Jansen op een 1—0 zette, kwam verantwoordelijk. Bas Ederveen een vlotte combinatie met Leo tot 31, maar toen nam Ver- er meer vaart in. Hiervoor was scoorde spoedig daarna 2—0 en Holl voor een 3—0 tussenstand. hart het spel definitief in han- voornamelijk Jan van der Lippe Jan van der Lippe zorgde na KEMA mocht nog terugkomen den. Nadat Sjoerd Teske op het middenveld zijn tegenstander de bal ontfutseld had, kon hij al leen op de keeper afgaan en be heerst scoren. Alvorens Jan van deh Lippe 5—1 scoorde troffen hijze'f en Bert Jansen eerst nog het houtwerk. De wedstrijd om de derde plaats tegen Exstador werd een al even grote teleurstelling. De teveel onderschatte tegenstander bood meer verzet dan verwacht en zou Verhart zelfs naar een kansloze 4—1 nederlaag spelen. De eerste teleurstelling was reeds een beetje verwerkt en men zou Exstador uit Harlingen wel even wegspelen. Het zou echter anders lopen. Eenstador nam onmiddellijk het spel in handen. Het wist de slechte pas ses van Verhart goed te onder scheppen en dwong keeper Brandt tot enkele goede reddin gen. Een doelpunt kon dan ook niet uitblijven. Een kopbal van Teske op de lat was de enige te genprestatie. In de tweede helft voltrok zich een herhaling van de eerste wedstrijd. Keeper Brandt haal de een tegenstander onderuit en moest wederom voor twee mi nuten het veld uit. En ook nu was een penalty het gevolg. Het trainingsjack van dc tegenpartij dat Jan van der Lippe aantrok bracht geen succes. Het werd 2—0. Nu pas schoot Verhart wakker. En ook nu was Jrn van der Lippe de inspirator. Uit een solo bracht hiizelf c'e stond te rug tot 2—1. Vlak daarrn was het echter alweer 3—1. *~en ver voor zijn doel stemde Brandt werd met eer 'ob «•-. makkeluk v-r'-otr. f'et was niet vreemd dat Exstador vleu gels kreeg. Een v'ot'e cor-b no tie bracht het vierde doelpunt en tevens de verdiende overwin ning. PIET VAN DAM Ik voelde me als God in Frankrijk!" Ook Hans Plaat zer, centrale verdediger, had zich „hemels" gevoeld: „Ik •kreeg veel hoge ballen van oie Koel»wijn te verwerken, maar het ging hardstikke lekker, ook het uitverdedi gen viel w»l mee, vooral om dat Hans (Westgeest) veel aanvallend speelde". On danks die vele hoge ballen, had Ben Barten zijn taak om Henk Koelewijn uit te scha kelen goed uitgevoerd: „Dat is wel gelukt', dacht ik. Hij probeerde j» wel uit Je tent te lokken niet veel getrap en geschop, maar ik weet me wel in te houden. Een duel wil ik winnen met correct 6pel". Vrijdagmiddag waren de spe lers met trainer en verzor gers naar het KNVB-cen- trum in Zeist getrokken om er zich in alle rust te kunnen concentreren op de wed strijd. Alleen de man, die voor de doelpunten had ge zorgd. was pas zaterdagmid dag in Zeist gekomen. De opening van zijn bar ,,'t Stippie" hield hem in Noord wijk. Zijn doelpunten waren voor Gerard Duyndam zelf geen verrassing geweest: „Hij (Bram de Graaf) speel de te overmoedig. Dat had den we vorige weck al ge zien. We wisten het dus en daar hebben we bewust op gespeeld. Iedere keer is er iemand op hem toegelopen". Rudie Bröring was de gehele v/eek een hoofdstuk apart ge weest, vooial voor verzorger Pasma. Met medewerking van zijn collega Schmohl, heeft deze student in de fy siotherapie in het afgelopen seizoen veel »ijd besteed aan ae medische begeleiding van het elftal. Pasma: „De jon gens zijn in Zeist goed tot rust gekomen. Ook Rudie was medisch gezien hele maal genezen van zijn enkel blessure.Hij is uit tactische overwegingen niet opge steld", Ook begeleider V. Duin expliceerde het niet-in- de-basisopstelllng-staan van Bröring uls zodanig: „Als je Rudie direct al had opge steld, had je het risico gelo pen dat htj na een kwartier weer naar de kant was geko men. Toen Albert in de twee de helft gehlesseerd raakte, hebben we hem er uit ge haald met het oog op een derde wedstrijd. Dat zat er op dat moment even in, hoe wel we daa» vandaag echt riet op gegokt hebben. Dc eenheid van het elftal is in deze twee wedstrijden naar een climax gegroeid". De vraag is nu: wordt deze chmax nog doorgetrokken in de duels tegen de aanstaan de zondag kam pioen? Doel man Constant Smit achtte in een toekomstblik daarover de zondagkampiocn van een hoger kaliber: „Het peil van het zondagvoetbal zal allicht beter zijn. Zij hebben zes af delingen en wij maar twee. Ze hebben dus een betere voorraad, een bredere ba- kis". Ben Barten zag het wat optimistischer: „Met dit elf tal en met deze inzet van ons allemaal kunnen we dat karwei wel aan. Door de band genomen vind ik het peil niet verschillen". Toen de spelersbus uit don ker Spakenburg vertrok was niemand meer met zijn ge dachten aan de toekomst be zig. Op het dorpsplein stopte ae bus en alle spelers kwa men zingend de bus uit. Er volgde een rondedans, waar bij trainer Duyndam op de schouders ging. Voor Aad Glas en Rudie Bröring wwas dat nog niet genoeg, want toen iedereen weer richting bus ging, legden zij aan een Spakcnburgse 65-er, die waarschijnlijk beter thuis was op het IJsselmeer dan op een voetbalveld, uit. waarom Noordwijk nu wel gewonnen had. toen de .nan er maar n'ets van begreep, ging het tweetal zich ook maar bezig houden met het i'laden van een drankvoor raad. Je hebt tenslotte wat te vieren, als jc zojuist kam pioen van Nederland bent geworden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1973 | | pagina 9