SLOTOFFENSIEF
ROODENBURG
IS ELINKWIJK
BIJNA FATAAL
Roodenburg toont
inzet en karakter
LDWS en Woubrugge tweede
in kampioenstoernooien
backs
zorgen voor
gelijkspel
MAANDAG 21 MEI 1973 L2
UTRECHT Het veeltallige publiek op de
mum van tijd 3 goals, waarvan er twee
Het vakkundig opgebouwde karwei zou
door Elinkwijk in de tweede helft wel
even bekwaam worden afgemaakt, was
de stellige overtuiging. Inderdaad, de
voor de rust verkregen 3—1 comfortabele
voorsprong, leek onmiddellijk na de her
vatting ruimschoots uitgebreid te gaan
worden. Toen ongeveer twintig minu
ten waren er nog te gaan stokte het
soepele ritme van de Ütrechters en sloeg
Roodenburg genadeloos terug. Met enkele
Deze bijzonder spannende en voor 1
Elinkwijk bijna noodlottige eind
fase was vooraf gegaan door
een uitermate boeiende wed
strijd. Voor beide ploegen was
het een sleutelwedstrijd, dat bij
verlies praktisch uitschakeling
voor het kampioenschap had be
tekend. Het gelijke spel heeft
tot gevolg dat voor zowel Roo
denburg als Elinkwijk de deur
geopend blijft, al is het dan op
een kier. Voor dat deze punten-
deling echter een feit was, had
zich heel was afgespeeld op de
in perfecte staat verkerende
grasmat.
razendsnelle acties, voornamelijk ingezet
door de beide vleugelverdedigers, produ
ceerden de Blauw Zwarten binnen een
mum vantijd drie goals, waarvan er twee
genade vonden in de ogen van scheids
rechter Augustinus. Elinkwijk en de bij
na 6.000 toeschouwers bleven verbluft
staan kijken en vroegen zich af hoe dat in
godsnaam kon. De spelers stonden zo aan
de grond genageld dat Isaac Klinkhamer
nog eens inzette, maar rakelings voor
langs schoot. De stunt werd net niet afge
maakt.
Van der Ham heeft uitgehaald en zelfs het been van Maarten van Kooperen kan er niet bij. Ook Cor Perinenburg en Cees de Roode komen te laat. Het schot zou overigens naast
gaan. Half zichtbaar zijn nog Sam den Os (midden) en Aad de Groot (rechts).
Twee geïnspireerde ploegen wa
ren het veld ingekomen met de
vaste wil om te winnen. Gunsti
ge voortekens dus, die meteen
vanaf het eerste fluitsignaal vol
ledig waar werden gemaakt.
Elinkwijk heeft, net als Rooden
burg, een jonge ploeg, opge
bouwd rond enkele routiniers
als Spaarendam en Van Tame-
len (ex-profs). Het teeam speelde
een frisse aanvallende partij
voetbal en zette dikwijls bijzon
der goede combinaties op.
Vooral de voorhoede beschikte
over behoorlijk wat improvisa
tie-talent en de toch als hecht
bekend staande Roodenburg-de-
fensie had zijn handen vol. De
Utrechters vonden elkaar dan
ook blindelings, tikten de bal
vlekkeloos over en weer en wa
ren voortdurend gevaarlijk. Dit
alles gold echter alleen de voor
hoede. Het middenveld van
Elinkwijk ging nogal eens te
ver mee en de achterhoede sloot
niet al te best aan. Er vielen
dan ook steeds weer gaten op
dat middenveld en daarvan pro
fiteerden de Leidenaars gretig.
Lange tijd hielden de ploegen
elkaar in evenwicht en hoewel
Elinkwijk voortdurend aanviel
en veel kansen kreeg, warer. de
Roodenburg-uitvallen beslist
niet ongevaarlijk. Dat merkte
bijvoorbeeld Spaarendam, die
als een haas achter de alleen
doorgebroken Sam den Os aan
moest en nog maar net kon red
den. Vooralsnog was het initia
tief aan de Utrechters, die toch
nog wel wat onverwacht een
voorsprong namen. In de vijfen
twintigste minuut brak Kool
plots snel door over links en
zette hard en laag voor. Precies
op de schoen van de beweeglij
ke Van de Ham. Met een droge
knal in de rechter benedenhoek
liet hij Peter Boom kansloos.
Vijf minuten duurde de vreugde
van de Utrechters om die voor
sprong, toen was het alweer ge
lijk. Verkuylen kreeg de bal lis
tig aangespeeld, draaide om een
tegenstander en rukte op naar
de lijn bij de paal. Vandaar tik
te hij beheerst terug, waar Sam
den Os bedacht op juist dit
soort pasjes simpel inschoot,
1—1. Door deze onverwachte
goal niet gedesillusioneerd, trok
Elinkwijk weer ten aanval. Spaa
rendam ging, onder groot ge
juich, naar voren, uitblinker
Rijnsoever draaide handig om
Roodenburgers heen en doelman
Boom kreeg handen vol werk.
Dikwijls stompend kon hij red
ding brengen. In de dertigste
minuut voltrok zich iets merk
waardigs: Geheel vrijstaand in
het strafschopgebied ontving
Van de Bosch de bal; maakte
hands en schoot vervolgens
prachtig in de bovenhoek.
Iedereen had die handsbal gezien,
de scheidsrechter niet en die be
sliste „doelpunt". Vertwijfeld
rende Boom zijn doel nog uit,
maar protesten mochtes niet ba
ten, het was en bleef 2—1. Tot
aan dat moment was het even
wicht tussen de twee ploegen
volkomen geweest (Sam den Os
had vlak voor deze aanvechtba
re goal een prachtkans gehad,
maar hoog over geschoten)
maar nu ging Elinkwijk nadruk
kelijk overheersen. Gemakkelijk
schuivend rukten de Roodhem-
den de Roodenburg-defensie uit
zijn verband en zelfs Van Koo
peren werd enigszins nerveus. De
derde treffer liet dan ook niet
lang op zich wachten. Weer
stond Van de Bosch vrij, kreeg
de bal keurig aangespeeld en
verraste Pennenburg op snel
heid. Laatste obstakel Boom
moest ook capituleren, hoewel
hij het schot in eerste instantie
stopte.De tweede dreun ver
dween hoog in het net. Meteen
na de aftrap floot Augustinus
voor rust en dat mocht ook wel,
want hij had vijf minuten lan
ger laten spelen.
Na rust moest het dan gaan ge
beuren: Roodenburg zou door
Elinkwijk „ingepakt" worden en
met een kansloze vijf, zes goals
achterstand terug naar Leiden
worden gestuurd. Het leek er in
derdaad wel naar. Even mooi
en vlekkeloos als in de eerste
helft ging Elinkwijk door en
kreeg al in die eerste minuten
verscheidene fraaie mogelijkhe
den. Roodenburg leek te gaan
wegzinken. Geen pass lukte
meer en het verband dat er in
de eerste helft wel was, was er
nu uit. Den Os liep doelloos bij
de middenlijn, terwijl Hannaart
en De Klerk ver terug moesten
om hun defensie te assisteren.
Elinkwijk overschatte toen zich-
Elinkwijk overschatte toen zich
zelf.
De mooiste kansen liet men onge
bruikt, gevaarlijke spits Van de
Bosch mocht gaan rosten en het
middenveld werd, ondanks de
zeer comfortabele voorsprong
niet versterkt. Consolideren
was er niet bij. Elinkwijk wen
ste superieur ver afstand te ne
men. Tegen een ploeg als Roo
denburg een bijzonder gevaarlijk
spelletje en Elinkwijk had het
kunnen weten, want in het voor
seizoen was het tegen hetzelfde
Roodenburg ook de boot in ge
gaan. De Utrechtenaren gaven
na afloop de schuld aan het ge
beuren in de 25e minuut. Rijns
oever wipte de bal op zijn
hoofd en kreeg een schop in het
gezicht van Hennie de Klerk.
Geblesseerd moest de blonde
aanvalsleider het veld verlaten.
Vanaf dat moment (of was het al
eerder) lukte er niets meer bij
Elinkwijk. Roodenburg sloeg ra
zendsnel toe. Eerst scoorde De
Roode, maar de scheidsrechter
gaf buitenspel wat enig tu
mult opleverde (Na afloop zei
hij dat hier sprake was van een
schoolvoorbeeld, maar dat viel
zeker te betwijfelen) Nog geen
minuut later was het alweer
raak, toen Aad de Groot ver
meekwam, Kool een fout maak
te en Hennie de Klerk de uitste
kende pass gemakkelijk kon af
ronden, 3—2. Roodenburg voet
balde op dat moment grandioos
en toonde inderdaad karakter.
Verbeter trok nu ook Isaac
Klinkhamer ten aanval, Aad de
Groot kwam voortdurend mee
en Hannaart draaide opeens vol
uit.
Samen met Niertje Verkuylen zet
te hij enkele vloeiende aanval
len op en de supporters hielden
hun hart vast. Een vrije trap le
verde de inleiding voor de van
Roodenburg-zijde grandioze
ontknoping. Hennie de Klerk,
tot dan toe onopvallend, knalde
de vrije trap steenhard op doel
man Heil in. Deze kreeg de
„loeier" niet onder controle en
Klinkhamer was ter plaatse. I
Behendig scoorde hij.
In een kwartier tijd was Elink
wijk ontluisterd. Zelfs hing het
zwaard van Damocles aan een
nog dunner draadje dan anders,
toen weer Klinkramer ver mee
kwam. Die catastrofe bleef de
Utrechters bespaard. Zij moes
ten desalniettemin diep buigen.
Hun fraaie uitgangspositie werd
het slachtoffer van Roodenburgs
specifieke systeem.
Toen de zwakke plekken eenmaal
aan het licht kwamen, was er
geen houden meer aan en
Elinkwijk had geluk dat de
wedstrijd niet tien minuten lan
ger duurde.
AD VAN KAAM
i Roodenburg lijkt hier last van hoogtevrees te hebben. Hij heeft de bal wel „klemvast" e
Isaac Klinkhamer speelt mee (links).
Maarten van Kooperen nr.
RBC favoriet
na zegeopCEC
LEIDEN RBC heeft zijn twee
de overwinning in de kam
pioenscompetitie behaald en
zich daardoor nadrukkelijk fa
voriet gesteld voor de titel.
CEC, verleden week tegenstander
van Roodenburg, verloor op ei
gen terrein met 0—1 van de
Roosendalers en de rol van de
mannen uit Emmercompascum
zal verder een onbetekenende
zijn. Veritas herstelde zich van
zijn slechte start en deelde de
punten met Eilermark, dat zo
goed begon. Als Roodenburg
volgende week van RBC wint
ziet het er goed uit voor de ploeg
van Leiden Noord.
Stand na twee wedstrijden: RBC
2—4 (4—0), Eilermark 2—3 (3—
1), Roodenburg (2—2 (44),
Elinkwijk (2—1 (3—5), CEC 2—
1 (1—2), Veritas 2—1 (1—4).
UTRECHT In de kleedka
mer van Roodenburg heerste
na afloop van het zenuwslo
pende duel tegen Elinkwijk
een uitstekende stemming.
Temidden van zijn spelers
zat trainer Rinus Smits te
glunderen en breedvoerig
commentaar te geven over
het verloop van die tweede
helft.
„Voor rust waren die lui erg
sterk, maar de zwakke plek
ken waren mij wel opgeval
len. Tijdens de pauze hebben
we dat doorgesproken en de
gevolgde taktiek heeft wel
zeer duidelijk zijn vruchten
afgeworpen. Er viel namelijk
continu een groot gat tussen
de linker-vleugelverdediger
en stopper Spaarendam. Ook
de rechtsback van Elinkwijk
stak in een niet zo beste
vorm. Ik heb toen Isaac
Klinkhamer en Aad de Groot
opdracht gegeven om naar
voren te gaan en je kan wel
stellen dat zij de matchwin
naars geworden zijn. Die
scheidsrechter was trouwens
slecht, zeg. De man had
geen cent conditie en dat
heeft ons toen bij die
tweede goal van hen bijna
de das omgedaan. Zelfs van
af de zijlijn kon je zien dat
die speler hands maakte".
Trainer Smits vond dat dit
goede resultaat voornamelijk
te danken was aan de inzet
en agressiviteit die zijn
ploeg getoond had. Keeper
Boom liet toen het juiste
Reinier Verkuylen was tegen
Elinkwijk één van de besten
van het veld.
woord vallen: „Karakter,
dat was het. Terugkomen
van uit een praktisch hopeloze
situatie zou vroeger nooit ge
kund hebben, maar nu, juist
wanneer het moeilijk wordt,
komen we er toch even mooi
uit".
Reinier Verkuylen, één der bes
sten van hst veld, jegde no-
geens uit hoe dat eerste
Roodenburg-goal tot stand
kwam. „We oefenen deze
spelsituatie geregeld op de
training. Ik ontvang de bal
op rechts, ga daarmee in de
richting van de paal en tik
dan snel terug naar Sam den
Os. Die zorgt dan wel voor
de rest".
Cees de Roode zat nog wat na
te foeteren over zijn afge
keurde doelpunt. „Het was
helemaal geen buitenspel, ik
kwam notabene achter Aad
de Groot vandaan. Die lag
trouwens op de grond, zodat
hij ook niet hinderlijk buiten
spel kon staan".
Zo blij als men bij Roodenburg
was over dit gelijke spel, zo
teleurgesteld was trainer De
Bouter van Elinkwijk. „31
voóór bij de rust en dan nog
bijna de boot in gaan heb ik
nog nooit meegemaakt".
Roodenburg vond hij een
„pittig" ploegje, met enkele
zeer sterke spelers. Zijn ei
gen team had het na het in
cident met Rijnsoever go.«rf
laten afweten, terwijl het
daarvoor juist zo sterk speel
de. „Het moet daaraan gele
gen hebben", zei hij.
Maar het klonk nu bepaald
niet zo overtuigend. Over
zijn kansen in de kampioens
competitie liet De Bouter we
ten, dat er nog niets verlo
ren was. „Verleden jaar be
gonnen we ook met twee ne
derlagen en toen werden we
nog tweede. De manier
waarop Elinkwijk van Eiler
mark verloor en nu tegen
Roodenburg simpel de winst
uit handen gaf, doet echter
het ergste vrezen voor de
Utrechters. En ze voelden
zich nog wel zo dé favo
riet.
WOUBRUGGE/BOVENKERK
In het toernooi voor afdelings
kampioenen van het Distrikt
West van zaterdagclubs, gehou
den op het terrein van RODA '23
te Bovenkerk, eindigde Wou
brugge op de tweede plaats. Na
vier wedstrijden stond men in
puntenaantal gelijk met de
Edamse club EVC, doch had
een beter doelgemiddelde. Een
gelijkspel was dan ook voldoen
de om uitgezonden te worden
naar Zeist naar het tournooi om
het landskampioenschap. Helaas
eindigde deze belangrijke wed
strijd in een 2—1 nederlaag en
daardoor eindigden de groen-
witten op de tweede plaats. De
resultaten van Woubrugge wa
ren als volgt: Bloemendaal—
Woubrugge 1—1 (Doelpunt van
C. Brunt); Woubrugge—CSW
40 (doelpunten van F. Treuren,
C. de Boer, G. Wit en J. Wol
vers); DJ K—Woubrugge 0—0,
EVC—Woubrugge 2—1 (doelpunt
van F. Treuren).
AMSTELVEEN/LEIDEN In
Amstelveen heeft LDWS even
eens gespeeld om het afdelings
kampioenschap van het district
West. Evenals Woubrugge be
haalden de Leidenaren een
tweede plaats, maar dat was ei
genlijk wel een beetje een te
genvaller. Schotvaardigheid was
hét probleem waar de ploeg van
scheidende trainer Sira mee
worstelde, want in vier wedstrij
den maakte LDWS maar twee
goals. Na eerst tegen De Rijp
niet verder te zijn gekomen dan
0—0, zag LDWS geen kans om
zowel tegen Argon als Eland
het net te vinden. Doelpuntloze
gelijke spelen waren daarvan
het gevolg. Pas in de laatste
2 hier gestrekt ligt heeft ook deze aanval van Hazerswoudse Boys wee'
wedstrijd tegen Spaarnwoude
lukte het weer een beetje en via
Ger de Roode en Jaap Prins
nam LDWS een voorsprong. In
de tweede helft ging die echter
weer geheel verloren en eindig
de LDWS op vier punten. Eer
ste werd De Rijp met vijf pun-
HAZF.RSWOUDE Hazerswoud
se Boys is uitgebekerd. Het re
serveteam van Foreholte dwong
Hazerswoudse Boys tot een ver
lenging en besliste toen de wed
strijd in hun voordeel. Terwijl
de Boys weinig inspiratie toon
den, bleek Foreholte over een
echte „cup-mentaliteit" te be
schikken.
Foreholte was in de eerste helft
dan ook agressiever én gevaar
lijker en bracht doelman Cees
van Tol en de zijnen nogal eens
tot verontrusting. Na rust
scheen Hazerswoudse Boys t<
begrijpen dat er iets gedaan
moest worden. Cees Tor trof d<
lat en Sjaak Kouwenhoven en
Jan Rietveld kregen opgelegdf
kansen. De achterhoede van Fo
reholte bleef echter goed stand
houden. In de verlenging. di<
toen nodig was, was het Pie1
van de Hulst die met een schit
terend schot, Foreholte naar dt
halve finales schoot.
