Voedsel uit diepvries Wonen tussen aparte elementen VOOR DE VROUW KATTEBEL PAGINA 6 LEIDSE COURANT DINSDAG 1 MEI 1973 In 45 verhalen en gedichten over katten is heel wat te lachen en te leren over ons troetelig huisdier: de poes, met haar aanhaligheid, on afhankelijkheid en hovaar digheid- De kat is ook door trapt slim. We herinneren ons een klein „balletje wol" (net uit het asiel gehaald), dat toch nog kans zag met kiepkleine pootjes een spreeuw te doden. Het zat bovenop de grote vogel, beet vakkundig toe en het slachtoffer gaf de geest. De „bal wol" kreeg op zijn fa lie. Ze bleek zo goed van aannemen dat ze, toen we haar later eens op de be kende sluipgang naar prooi betrapten naar een zich van geen gevaar bewuste mus, haar smerige doel snel ver doezelde door plotseling met een onnozel gezicht aan een rozestruik te gaan snuf felen. De hypocriet. Maar een liever poesje was niet denkbaar. Verschillende au teurs van naam, die mede werkten aan het binnenkort te verschijnen lijvige boek werk: „Over katten" (Uit geverij Kluwer, Deventer) hebben allen dezelfde verte dering of bewondering voor het soepele, donzige huis dier, waarvan de onlangs overleden schrijfster Clare Lennart, die het boek met Dolf Verroen samenstelde, zegt: „bemint u de kat op ware wijze dan is ze een verrukkelijke huisgenoot, Kg» prachtig om naar te kijken, geheimzinnig, boeiend, wild en op momenten dat het haar past aanhankelijk en teder. De Japanners noe men de kat „de tijger, die in huis leeft" en ook onze Couperus noemt zijn kat „Imperia la Tigresse" om dat ze precies een tijger is, maar dan heel klein". Andere medewerkers, die de kat in hun hart sloten zijn o.a. Ina Boudier Bak ker (met prachtig verhaal „De Indringster"), Bertus Aafjes, Colette. Carmig- gelt, Hans Andreus, Zola, Bomans. Paul Leautaud (over zijn „Grison"), Annie M. G. Schmidt, Katherine Eigenlijk moesten we koliekteren voor een goed doel... en tante Miep schrijven en de keukenkast opruimen, en een nieuwe theepot kopen nu de tuit van de oude kapot J*. Maar eerst moeten we toch echt op jacht gaan naar iets fleurigs voor de zomer. En dat kost tijd! Dat wordt weer urenlang, winkel in winkel uit tenzij u natuurlijk meteen naar Vinke gaat. Daar is een komplcte fleurige koliektic met wevcmt mantels en geklede japonnen, zodat er nog tijd overblijft voor tien goede doelen. Vinke mode voor langer dan vandaag. Mansfield, Remco Campert, Simon Vinkenoog, Anna Blaman, Yvonne Keuls. Een greep uit schrijvende poezenfans, want de samen stellers zeggen in hun inlei ding, dat ze wel tien boeken geweldige kattenverhalen hadden kunnen maken. „Hun eigen voorkeur", zo schrijven zij, „is eigenlijk een verantwoording van hun eigen onverantwoorde lijkheid"- Het boekwerk is rijk geïllustreerd, 29,50). T.F. MEDISCHE RUBRIEK De laatste jaren maakt de Eu ropese huisvrouw steeds ge makkelijker gebruik van aller hande diepvriesprodukten. Hoewel de techniek van het diepvriezen reeds voor de laat ste wereldoorlog bestond, heeft zij pas een grote vlucht geno men sedert de jaren vijftig in Amerika en de jaren zestig in Europa. Daar de diepvriesprodukten niet meer weg te denken zijn in onze dagelijkse maaltijd is het goed even stil te staan bij de voedingswaarde van deze produkten. Vooraf dient men te weten dat het diepvriezen geen sterilisatie beoogt, maar enkel het voedsel buiten wer king stelt tot de ontdooiing. Zoals te verwachten, geeft het diepvriezen ook geen verbete ring van de kwaliteit van de voeding. Als eenmaal het produkt be gint te ontdooien begint het voedsel als het ware opnieuw te leven, de microben beginnen zich weer te ontwikkelen en de afbraakenzymen hervatten hun aktiviteit. Dit alles eindigt met rotting en bederf. Een van de meest opvallende voordelen van de diepvriespro dukten, is ongetwijfeld dat het voedsel mooie en vers blijft zonder dat men er van alles aan moet toevoegen (smaak- verbeteraars, kleurstoffen, an- ti-oxydantia, antiseptika enz.). Dit lijkt me zeer belangrijk omdat deze voedseltoevoegin- gen een niet te onderschatten bijdrage leveren tot wat we zouden noemen de „inwendige pollutie", dit in tegenstelling met de uitwendige vervuiling van lucht, grond, water en het lawaai. Het diepvriezen is van betere kwaliteit naargelang het zeer snel gebeurt en zo vlug moge lijk een temperatuur van 18 graden bereikt wordt in het hart, in de kern van het voed sel. Immers, hoe sneller het vriezen verloopt, hoe kleiner de ijskristallen zijn die in het produkt gevormd worden. Gro te ijskristallen breken, doorbo ren de celstofwanden van het fruit of de groenten die dan bij het ontdooien slap worden maar tevens intenser en onre gelmatiger bloot staan aan de enzymatische afbraakneiging. In het vlees of de vis hebben grote ijskristallen een andere nadelige werking omdat ze de eiwitten scheiden van hun wa ter. Bij het ontdooien krijgen de eiwitten hun water niet te rug. Dit heeft een dubbel gevolg: het vlees of de vis wordt dra derig en het produkt verliest veel water. Hierdoor wordt zo wel de smaak als het esthe tisch uitzicht verminderd. Goe de industriële diepvriezers doen dan ook al het mogelijke om verse produkten van goede kwaliteit zo vlug mogelijk in te vriezen. On het produkt sneller in te vriezen maakt men het beste kleine verpakkingen. Vis wordt beter in filets, en vlees wordt beter in koteletten dan in grote stukken ingevroren. Vette vis, zoals zalm, kan ech ter niet lang bewaard worden. Ook fruit ondergaat geen grote veranderingen, alhoewel de celwanden toch steeds min of meer beschadigd worden. Per ziken en abrikozen hebben hierdoor de neiging bruin te worden! Aardbeien ondergaan vaak een smaakverandering. De kwaliteit van het diepge vroren vlees wordt vooral be paald door de snelheid van het invriezen, alhoewel het zelfs onder de beste omstandighe den, iets van kwaliteit vermin dert. Varkensvlees kan niet langer dan zes maanden be waard worden. De voedingswaarde op gebied van eiwitten wordt niet of praktisch niet aangetast. Ook de vetten zijn niet gedenatu reerd, dit zou het produkt im mers onbruikbaar maken door ranzigheid. De koolhydraten ondergaan een langzame om zetting van desachiriden naar monosachariden. Dit is even wel zonder belang. Wat nu met de vitamines? Vi tamine c en het thiamine kun nen gedeeltelijk verloren gaan door opwarmen. Dit verlies be draagt maximaal 25 procent. Ook vitamine b2 gaat gedeelte lijk verloren. Op hygiënisch gebied kunnen de diepgevroren produkten goed hun mannetje staan. Ie dere moderne fabriek past strikte hygiënische regels toe, zowel wat de produkten als het personeel betreft. Vanuit hy giënisch standpunt geeft een diepvriesprodukt eigenlijk meer waarborg dan een vers produkt dat op een ambachte lijke wijze in de kookpot te recht komt. Dit is zeker zo bij vis en vlees. Vis wordt daarom meestal op zee ingevroren en kele uren na de vangst. Diepgevroren produkten zijn niet meer weg te denken uit de moderne keuken. Ze zijn min der goed dan de allerbeste ver se produkten die men zelf kweekt, maar ze geven ander zijds meer waarborgen op hy giënisch gebied en zijn ook stabieler van kwaliteit. Sommige huismoeders zijn nog onvoldoende vertrouwd met het goed gebruik van diepvries produkten. Daarom enkele tips. Een trage ontdooiing heeft de voorkeur bij vlees en vis daar het vochtverlies erdoor verme den wordt, zodat minder be schadiging van het weefsel op treedt. Gebruik nooit vervorm de verpakkingen. Vervorming kan een teken zijn dat het pro dukt reeds ontdooid geweest is. Leg ook de uitgedroogde pro dukten opzij. Uitdroging is im mers een teken van ouderdom of van een slechte sluiting bij de verpakking. Verkleurde en vuile verpakkingen wijzen op produktiefouten. Essentieel is evenwel de kwali teit van het voedsel dat ge bruikt wordt bij het invriezen. Deze produkten kunnen door de producenten en leveranciers reeds aardig verknoeid zijn voor ze ingevroren worden. De schuld ligt dan niet bij de diepvriezer maar bij de produ cent. De voedselketen wordt steeds ingewikkelder. Elke schakel moet zuiver en sterk zijn. De controle hierop kan niet sterk genoeg zijn. dr. Ickx 4. Plastic klapstoel voor in de I tuin of in de keuken. een kamer van stoe len Diverse rughoogten en kleurcombinaties. Handgreep in de rugleuning. (foto Huishoudbeurs) Als we maar over genoeg geld beschikken kunnen we wonen zonder een vinger uit te steken om de boel netjes te hou den Jammer genoeg be schikt niet iedereen over zoveel contanten om alles aan te schaf fen wat de fabrikant bedacht heeft om ons het bestaan te ver aangenamen. Toch is het leuk eens te weten wat in de toe komst misschien een haalbare kaart gaat worden. Voorlopig richten we ons tot de happy few die over een dikke portemonnee beschikken. Voor de incrowd is er te koop een polyester leefkuil, waarin het aangenaam verpozen is. Men eet, slaapt, vrijt, ruziët en drinkt er zijn borrel tussen en op kussens met hoofd en uitklapbare voetsteunen. Het be wegen van een pink en er ont staat een andere leefruimte. Door het aan elkaar schuiven van zacht gestoffeerde elementen wordt het interieur gewijzigd. Een „stoel" wordt „tafel"; drie „stoelen" een bed. Het zijn meubelen van Rosenthal (ja, u weet wel, de fabriek van het be roemde porselein), nu verkrijg baar in Nederland. Voor gezelli ge luiliggers ook de Romeinse ligbanken met verwarmde tafel, het manusje van alles met ruim te voor bestek, een bar en op duizend en een manieren uit klapbaar. Het leven wordt hoe langer hoe comfortabeler. Een dure toestand, evenals de fan tastische ronde bank, bestaande uit stoelen met losse elementen met ronde kanten in dekleruren met ronde kanten in de kleuren: beige, brons, nègre. Ze kunnen stuk voor stuk uit elkaar worden gehaald. U knutselt er een hele kamer van of een reuze-zithoek voor twintig gasten, die in een halve cirkel rond de open haard kunnen zitten. Eind april is al dit moois te bezichtigen in Sus quehanna de expositieruimte van de importeur aan de Kei zersgracht 699, Amsterdam. In de meubileringssector meer nieuws. Wie van echt „zitten" met de benen op de grond houdt kan bij de postzakstoelen te recht, een frame, waarin heuse canvas postzakken met rode strepen in het midden hangen. Ze lenen zich heel goed voor een zithoek in een van die steriele, maar verdraaid handige keu kens die tegenwoordig voor veel geld te koop zijn. (Even duur trouwens zijn de gezellige hou ten Franse (Thonet) en Noorse keukens, met houten wanden, kruidenpotjes en een sierbegonia in de vensterbank. In een witte ideaal keuken, waar ook alleen maar op knoppen valt te druk ken om de kip gaar te krijgen en de was schoon, zou zo'n post- zakkenzitje het misschien een beetje knusser maken. Wat meer echter over de prachtige vinding van de keuken met los se, aanschuifbare elementen, de z.g. „keukeneilanden", voor elke werkfase van een bepaalde hoogte en overal te plaatsen. De huisvrouw kan als een kind in het poppenhuis met de centrifu ge, het fornuis, „spelen" en de losse elementen, (inclusief af zuigkap) neerpoten waar ze wil. Wilt u het helemaal gemakkelijk maken, koop dan kunststof klap- stoelen 98), maar we zijn nu toch op de dure toer, dus één lapje van honderd meer of min der komt er niet op aan. Voordeliger op zich is misschien de houten vouwmuur, die op ele gante wijze een kamer in twee delen kan verdelen (of een keu kenhoek afschermen). Zo'n beu- kehouten deelwand van 90-2 me ter kost 550, maar met dit „element" is een kamer te ver sieren en dus meer ruimte te scheppen voor een bijvoorbeeld 1. Keukeneiland met alles erop- en eraan, schuiven met k groeiend gezin. Voor zelfdoeners nog een paar tips: In de handel kwamen Balamur foamtegels in meeneemdoos 32,50 (komt neer op 1,50 per tegel), geschikt voor het verfraaien van muren. Lijm opsmeren (plakt ook op glasruiten), een kind doet de was. De tegels kunnen gebruikt worden om affiches op te han gen, spijkers maken er geen gaatjes in; kinderen kunnen er met vingerverf op kliederen. Ze zijn afwasbaar en rekken mee. Pas alleen op met ballpoint. Ge mener vlekken bestaan er niet. Als u een warme zomer ver wacht, zijn er nieuw op de markt gegalvaniseerd stalen zelfmontage zonneschermen, type sunset E, makkelijk aan te brengen, zo vertelde men mij op de Huishoudbeurs te Amster dam. Wilt u zich laten voorlichten over interieur vernieuwing, de Ned. Verg. v. Interieur Architec ten wil zich in het publiek stor ten om het te leren een Hollands binnenhuisje te maken dat niet in de eerste plaats geld kost, maar geld bespaart. (Secreta- 3. Het gezin in de leefkuil, televisie present. Lekker schoenen uit, riaat: Storm van 's-Gravensan- Beyton Place aan formaat kuil 4 m bij 4 m.) Op de tafel- delaan 131, Wassenaar). elementen, met kunststof bekleed, maakt sherry geen vlekken T.F. Is de kuil te groot als de kinderen naar bed zijn, kunnen er gemakkelijk elementen worden verwijderd, zodat een knusser zitje ontstaat voor een intiem gesprek. (Foto Huishoudbmrs)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1973 | | pagina 6