Sportvisser hengelt
naar nieuwtjes
op eigen Visma
PROF. MR. W. H. NAGEL
Toename geweldsmisdaden
voor Nederland verontrustend
VRIJDAG 20 APRIL 1973
PAGINA 9
Wat kil men nog meer: water, stilte, een hengel en voor de rest: afwachten
Sportvissen als vrije tijdsbesteding is volgens
kwaaltjes kwijt te raken.
deskundigen een van de beste methoden om alle mogelijke lichamelijke
-
- i
ÖBPSBKMSBnKI
'.ui wir*y
eevissen: voor avontuurlijke geesten, die wat anders willen, dan het gewone
Van een onzer verslaggevers
tterdam Het toch al forse
evecht om de gunst van de Ne-
lerlandse sportvisser Intus-
en zeker een en een kwart mil-
>en in getal breidt zich van
aar tot jaar uit. Niet zo ver
onderlijk overigens, want de
aderlandse hengelaars blijken
ereid per jaar 100 miljoen gul-
en aan hun sport te willen uit-
even. Van dit lieve sommetje
oogt uiteraard iedere fabrikant
en graantje mee te pikken. En
at gaat wel eens niet altijd
- ten koste van de kwaliteit
er hengelattributen. Voor de
elbewuste sportvisser Is het in
Ik geval uitkijken geblazen.
Is bovendien de organisatoren
ui twee hengelsporttentoonstel-
ngen elkaar in de haren vlie-
en, kan de hengelaar ervan
jrzekerd zijn, dat er het een
ander gaande is. Het gaat
niemand behoeft dat te be-
rijfelen om de bikkelharde
>mmercie.
was de Visma recordbe-
iek van 93.000 personen in
Rotterdamse Ahoy-hallen,
e een jaar of vijf geleden be-
>n het commerciële vuurtje op
porren. En met succes. Al
en dat er op de tentoonstel
ling ook gekocht kon worden, in
plaats van slechts gekeken,
schoot veel standhouders als
een visgraat in de keel. Dus, zo
besloten de Rotterdamse organi
satoren het jaar daarop: niet
meer kopen, alleen maar kij
ken. Maar dat vond het duizend
koppige publiek weer niet juist
en het begon de Visma min of
"5 meer te mijden,
j Intussen had de Hiswa die van
J de watersport in Amsterdam,
1 het besluit genomen ook een
hengelsportafdeling op de beurs
in te richten, voor het eerst het
vorige jaar. Het werd een flop.
j De watersporters keurden de
hengelsportartikelen nauwelijks
een blik waardig en bovendien
werd aan het belangrijke punt
„voorlichting" helemaal niet ge
dacht.
De Visma van Rotterdam lachtte,
begrijpelijk, in zijn vuistje. Men
stak de organisatorische koppen
bij elkaar om de Hiswa, wat de
hengelsport betreft, een organi
satorische dreun toe te dienen.
De strijd ontbrandde in al zijn
hevigheid. De Rotterdammers
gaven daarom ook al prompt
gehoor aan de wens van de
sportvissers: kijken en kopen.
Per slot van rekening kan die
honderd gulden maar een keer
per jaar worden uitgegeven. En
bovendien: moeder-de-vrouw
hoeft helemaal niet te weten
wat dat hengeltje of die werp-
molen heeft gekost...
Of de stem des hengelvolks het
uiteindelijk bepaalt hoe de beur
zen dienen te worden gehouden,
blijft voorlopig een open vraag.
Feit is, dat de Rotterdamse or
ganisatoren weliswaar vijftig
stands hebben weten te ver
pachten, maar dat er op de lijst
van deelnemers een rijtje gere
nommeerde namen ontbreekt.
Noris Shakespera bijvoorbeeld,
Lavis, Harodex, Dam, de Har-
dygroup en Jan Schreiner voe
len er niets voor ondanks
hardnekkige pogingen daartoe
naar de Rotterdamse Visma
te komen. Zij achten het onder
meer onjuist dat de beurs gele
genheid biedt tot verkoop van
hengelattributen. Mogelijk
speelt ook de financiële conse-
quentie een rol ol - en dat U D' ru*e'<: mm,r Se'panen aandacht voor de dobber
alleszins een probleem dat
het tijdstip waarop namelijk
de paasdagen velen zeer on
gelegen komt.
Hoe het zij, het publiek lijkt de
Visma allerminst in de steek te
willen laten. Opnieuw zal blij
ken dat een op de drie bezoe
kers, artikelen koopt. Bovendien
achten ze het min of meer aan
hun hengelstand verplicht de
Visma te bezoeken, omdat er al
tijd wel enkele nieuwtjes zijn te
ontdekken.
Wedstrijdvissers zullen het zo op
hoge prijs stellen te vernemen,
dat hun aas-probleem lijkt te
zijn opgelost. Nederlanders kon
den tot nu toe namelijk nauwe
lijks tegen hun Belgische en
Franse collega's op, want de
laatsten konden hun aas in gro
te hoeveelheden gemakkelijk
verzamelen, dit in tegenstelling
tot de Nederlanders.
Op deze Visma (van vandaag tot
en met 26 april) zal een voor
treffelijke remplacant kunnen
worden gekocht: de „Fiffy",
een aassoort die, volgens de
mensen die het kunnen weten,
dezelfde vangkracht bezit en
een maand houdbaar is. Hoe de
resultaten precies zullen zijn,
moet de wedstrijdvisser zelf
trachten te ontdekken. Mis
schien wordt het ook een flop,
net als die zogenaamde „zelfstel
lende dobbers", die het vorige
Jaar in een zelfs vernieuwde
vorm, een grandioze mislukking
bleken te zijn. En dan praten we
maar niet over de met veel fan
fare aangekondigde „uni-pen",
die een al even grote mislukking
is geworden.
Bij dit alles blijkt overigens wel,
dat de hengelsportwereld in be
weging is, maar of er werkelijk
veel nieuws valt te bewonderen,
is te betwijfelen. Wie een kijkje
op de Spoga in Keulen heeft
kunnen nemen, weet intussen
dat er nauwelijks sensationele
nieuwtjes aan de markt kunne
worden verwacht. De Rotter
damse Visma-organisatoren be
seffen dat kennelijk ook. Van
daar dat zij pogen langs andere
weg de belangstelling te kwe
ken. Zo wordt er een wedstrijd
op de casting-baan gehouden,
wordt er voor het eerst de Vis-
maboot (veilig door twee lucht
kamers) getoond en komt er
een waarlijk zeevisrestaurant
bij de tentoonstellingshallen. In
teressant natuurlijk, maar of de
bezoeker er veel wijzer van
wordt...??
Blijkbaar is het nog onvoldoende
tot de organisatoren doorge
drongen. maar er doet zich op
het ogenblik een veel interes
santere ontwikkeling In de hen-
gelarij voor, namelijk de gezins
recreatie. Op de Visma zal
daaraan weliswaar aandacht
worden besteed, maar daarmee
is het dan ook gezegd. Deson
danks zullen vele sportvissers
ervaren dat het veel meer voor
komt dat een geheel gezin de
waterkant op zoekt, in plaats
van dat vader alleen op stap
gaat. Voorlichting op dat be
langwekkende punt is daarom
onmisbaar.
Hoe het zij, de Visma-nnen heb
ben zich vast voorgenomen alles
in het werk te stellen tegemoet
te komen aan de wensen van
het hengelende publiek. Ruim
een miljoen zijn het er.
EtDEN Volgens prof. mr.
W. H. Nagel, hoogleraar In
de Criminologie en Penologie
(de leer ..van het straffen")
aan de Rijksuniversiteit te Lei
den, is het niet voor niets, dat
de criminaliteit in ons land in
de afgelopen tien jaren meer
dan verdubbeld is. Het Centraal
Bureau voor de Statistiek heeft
find vorige maand over de mis-
iaf dadigheid in Nederland een pu-
s. bllcatie doen verschijnen: ge-
a'ai ^htelijke en politionele statis-
beid Heken als voorproef op het
er overzicht over de periode 1962
-1972, dat begin juni gepubli
ceerd zal worden. „Er blijft in
ons land te veel ongestraft. Het
's een feit, dat er arrondisse-
j df ®enten in Nederland ziin waar
procent van de misdriiven
zijn. '°or het Openbaar Ministerie
ilijk'"fordt geseponeerd. Dit aan'al
zo-'Sevallcn, waarbij de officier
alr*an justitie afziet van vervol-
geding, is vee te groot. Gevaar-
baar 'Ijk groot zelfs. Zoiets doet af-
rstwreuk aan het rechtsgevoel.
Mijn hypothese is, dat dit feit
'e toeneming van de criminali
teit bevordert", aldus prof.Na.
gel in een commentaar op een
CBS-publicatie.
„In het algemeen is de waarde
ring van de criminaliteit te wij
ten aan maatschappelijke en
persoonlijke (biologische en psy
chologische) condities, al over
heersen in de statistieken wel
de maatschappelijke condities.
Je kunt moeilijk zeggen, dat de
intrinsieke kwaliteit van de
mens zo veranderd zal zijn,
maar maatschappelijke condi
ties worden altijd toch vertaald
in hoe de mens waarneemt en
verwerkt. En dan wordt het
toch wel weer psychologisch".
Prof.Nagel (62) is van mening,
dat de zekerheid dat een straf-,
baar feit ook berecht wordt, is
afgenomen. Als een bepaalde
gedraging strafbaar is. zal die
noodzak°lijkerwijs ook moeten
worden ber°chr. Dat is moeilijk
empirisch te onderzoeken. Ik
wil niet het onderste uit de kan,
niet de volle mep, helemaal
niet, maar een berechting moet
plaatsvinden. Er zal ook op tijd
berecht moeten worden. Soms
wordt er na een aangifte 16
maanden gewacht (zoals in de
zaak van een politieman die ie
mand een oorvijg toediende).
Zoiets vind ik heel bijzonder.
Rechtspraak moet niet hard,
maar slagvaardig zijn. Sepone
ringen als uitlaatklep dienen te
blijven gehandhaafd, maar 60
procent is veel te hoog".
Het meest verontrust is de crimi
noloog Nagel door het toenemen
van de geweldsdelicten. Hij zou
ervoor voelen, dat bijvoorbeeld
winkeldiefstallen Indien het mo
gelijk zou zijn werden afgehan
deld buiten de rechter om.
„Maar geweldsconflicten roepen
om straf. Ik vind het gewoon
weinig als een rechter twee we
ken geeft aan een vent, die een
scheidsrechter tegen de grond
slaat en hem dan nog traot ook.
Deze misdadigheid is niot a"«>en
lichamelijk kwetsend, doch bo
vendien psvchologisch vernede
rend voor degene die in elkaar
wordt geslagen"
Prof.Nagel staat op het stand
punt dat ook kleine geweldsde
licten niet lager gestraft moeten
worden dan gevallen van ver
mogenscriminaliteit: „Over de
hele wereld maak je mee, dat
auto's slecht worden afgesloten.
Men laat soms gewoon het sleu
teltje erin zitten. Zo vraag je om
diefstal. Dan moet Je niet zeu
ren. Een vulpen gappen in het
openbaar komt je op twee we
ken te staan, maar een klap af
doen met 100 gulden acht ik
veel te goedko-.n. Zo worden
diefstallen vaak te duur be
taald. Zoiets is, dacht ik. een
kwestie van onze ei-ten culturele
instelling ten opzichte van het
persoonlijke bezit: wat van ons
is, is ons heilig; dèt pakken we
aan..."
Jeheel nieuw voor Nederland,
maar uiterst gevaarlijk, vindt
prof.Nagel het verschijnsel, dat
je tegenwoordig mensen kunt
huren die bereid zijn voor 50
pu'den een ander voor jou het
ziekenhuis in te slaan. „Tot dus
ver is dit onNederlands ge
weest. Het is een heel ernstig
verschijnsel, dat hier aan het
groeien is. Wie een bedrag be
taalt voor het laten slaan dient
evenzeer te boeten als degene
die de klap uitdeelt. Ook bero
vingen (niet zelden gewapend),
op plaatsen waar geld aanwezig
is of tijdens transporten, nemen
ernorm toe. Het spijt me, maar
ik zie hier een grote invloed van
film en televisie. Ik kan het
echt niet anders zien. Die zaken
worden als normaal gepresen
teerd, het amuseert je. Natuur
lijk wordt er op de t.v. wel ge
corrigeerd, de misdadiger vindt
een smadelijk einde. Maar de
zaak wordt niet rechtgetrokken.
Het gewelddadige einde van de
schelm is niet gunstig voor ons
aller beïnvloeding, het kwadra
teert alleen maar de geweldda
digheid die we zien. Het geeft
voldoening, maar geen gunstige
voldoening".
Wereldbeschouwelijk gezien, on
der de overkoeoei-nde maat
schappelijke condities, Is de
nvsd">ad nov veel orhei'sne"en-
der. Prof. Nagel: „In de hele
wereld overheerst de brute ge
welddadigheid. We kunnen nau
welijks nog zanikken over een
kloppartij in een café, als je
denkt aan de geweldige terreur
waarbij Amerika in Zuidoost
Azië blijft voortgaan. Dit zal
een grotere invloed hebben op
de Jeugd van de hele wereld. Er
is ook weinig hoop op vrede, op
een wereld zonder terreur, zon
der uitermate grote geweldda
digheid. Een fundamenteel punt
is. dat het z'n weerslag heeft op
de psychologie van de jongere
mens".
„Inderdaad, er is weinig hoop.
Het wordt niet zo gerealiseerd
(het zit "onderhuids") maar het
verliezen van hoop gaat ge
paard met het breken van het
recht tegenover anderen en te
genover zichzelf - zelfmoorden
nemen onrustbarend toe. Er is
een grote daling op de beurs
van de hoop; je ziet het samen
gaan met de toenemende geweld
dadigheid. Zelfmoord en moord
zijn broer en zus van de ge
welddadigheid. De overheden
geven geen goed voorbeeld in
het verstaan van de moeilijkhe
den waarmee we zitten, ze ge
ven geen goed voorbeeld in het
voorkomen en zelfs het bestrij
den ervan".
De kwalijke zaak van het sepone
ren - waarop prof. Nagel nog
even terugkomt - moet naar zijn
mening een ontmoedigende in
vloed hebben cp onze onderbe
zette politie. De groei van de
rijks- en gemeentekorpsen f20
pet. meer dan tien jaar gele
den! is te gering. „Dat Is fout.
Politie kunnrn w.' niet missen.
Ik ben echt niet de reactionair
verslMt. Ten onderbezet Open
baar Ministerie en niet toerei
kend politietoezicht is buitenge
woon gevaarlijk voor de situatie
waarin wij verzeilen".
De misdaad houdt deze hoogle
Professor Nagel: ik ben niet die reactionair waarvoor men mij verslijt
raar bezig. Alleen als hij naar
Ajax zit te kijken, verbeet hij
het recht, Hegel en Einstein.
Maar als hm voetbal is weg
geëbd doceert hij weer, of houdt
zich bezig met publicaties over
criminologie en penologie, die
hij vanuit Londen verzorgt (In
ternational Journal of Crimino
logy and Penology, een nieuwe
uitgave) of met "Abstracts, in
ternationale resumé's" die bij
Kluwer worden uitgegeven.
„Verder polariseer ik: criminolo
gie en poëzie. Ik schrijf nog
veel onder de naam J.D.Char
les, onlangs poëzie in Maatstaf.
Een nieuwe bundel poëzie is
thans gereed. Van de misdaad
alleen kun je niet leven".
