Drie bekersensaties op een avond een feit
Feyenoord
droop af,
verslagen,
EN TOEN GEBEURDE WAT
FC DEN HAAG VREESDE
Benoeming van
Van der Hart
bracht AZ '67
tot sensatie
Lach van Coerver
Sparta tegen NAC
en NEC tegen AZ
19 DC
DONDERDAG 15 MAART 1973
LEIDSE COURANT j i 41 PAGINA 15
|€5g3»r VH» f*g| 'W /FSflfó
iddy Treytel kijkt de bal na. die hoog in de touwen verdwijnt. Cas Janssens heeft het beslissende doelpunt van NEC gemaakt. Hét moment van de blijdschap. Dolgelukkig verlaten twee spelers van NEC het veld.
Feyenoord is weer een geslagen ploeg. terwijl ze het uitbundige pubiiek ten afscheid zwaaien.
JCMAAR „Ik zal de klus bij AZ goed afmaken", be
loofde Van der Hart toen hij eergisteren officieel zijn be
noeming tot bondstrainer aanvaardde. Het is geen loze
belofte geweest. Nog geen 24 uur later bewees Van der
Hart dat hij zich nog steeds voor honderd procent inzet
voor de Alkmaarse eredivisieclub. Hij ontwierp het spel
systeem dat Twente moest verstikken. En hij pepte zijn
met drie invallers spelende team tot het uiterste op. Het
resultaat van zijn inspanningen was sensationeel. AZ 'G7,
de duidelijke underdog, schopte FC Twente de nationale
bekerstrijd uit. Net als nog geen paar weken geleden bij
Sparta, werd ook de zegereeks van FC Twente, met als
schitterend hoogtepunt de zege van 3—1 van jl. zondag op
topclub Feyenoord, wreed verstoord. En net als tegen
I Sparta was uitblinker Kist de maker van het enige, door
de 8.000 bezoekers luid bejubelde doelpunt.
In met die zege toonde de ploeg
karakter. De smadelijke neder
laag tegen FC Utrecht was
weer vergeten. De twijfels en
onrust over de benoeming van
de opvolger van Van der Hart
waren, mede ook door een vette
extra premie, opzij gezet. En
mende schot van Kist was zelfs
onhoudbaar voor Schrijvers.
Kist later: „Denk erom dat het
een gouden pass van Suuren-
donk was. Daardoor kreeg ik de
bal goed voor mijn schoen. Ik
liet hem eerst even stuiteren en
knalde toen gewoon".
zelfs het feit, dat men met drie Door die treffer tien minuten
invallers tegen de bedwinger
van Feyenoord moest opereren,
kon de ploeg niet uit zijn even
wicht brengen. FC Twente, dat
na het goede resultaat tegen
OFK Beograd en na de sensatie
in de Kuip, tegen AZ het exa
men van de werkelijke topploeg
deed, merkte net al direct. De
eerste vinnige counters van de
Alkmaarders leverden meer ge
vaar op dan het regelmatige
maar te steriele aunvalsspel
van de Twentenaren. Schrijvers
I bijvoorbeeld moest al in de ze
vende minuut zijn niet geringe
kwaliteiten tonen toen Schaaf-
stra ineens op doel knalde na
een schitterende combinatie tus
sen Nygaard en Hoogesteger.
En een paar min-i en later ging
een schot van Hojgesteger, die
notabene een kwartier voor het
j beginsignaal hijgend de kleed-
kamers was binnen komen stui
ven omdat hij tentamen had
v moeten doen, via pen Twents
been naast.
Kon in de beginfase Rene van der
Kerkhof nog ongestoord op snel
heid langs Vonk flitsen, later
was dat voorbij. Toen hij een
maal weinig ruimte meer had,
bleek zelfs Rene van der Kerk
hof goed af te stoppen. Toch zou
Van der Kerkhof nog de inlei
ding forceren van een van de
twee werkelijke Twente-kansen.
Na een kwartier slipte hij langs
de sterk spelende Kabel en trok
1 scherp voor naar de tweede
paal, waar Jeuring klaar stond
om in te koppen. De bal rolde
echter via de staander achter.
fC Twente bewees in die fase nog
Dat
rust werd FC Twente uiterst on
rustig. Gejaagd werd er nu ge
poogd om tenminste een tegen
doelpunt te forceren. Het op
dringende Twente werd echter
door AZ vrij rustig opgevangen.
Vooral in het centrum van de
defensie had de lange Kabel
alle ballen in' de lucht. En ter
rier Van Doesburg schakelde
bekwaam de gevaarlijke schut
ter Jeuring uit. En Twente bleef
juist teveel door dat centrum
spelen. Steeds met hoge voorzet
ten. Kohn later: „Wat moest
men anders. Er was geen ruim
te meer".
inderdaad zo, omdat Cor
van der Hart acht spelers na
rust bevolen had niet meer over
de middellijn te komen. Dit om
het Twentespeelveld klein te
houden. Alleen de drie AZ-spit-
zen Schaafstra, Kist en Hooge
steger bleven voorin gestatio
neerd. En met dieptepasses ge
lanceerd bleken zij veel gevaar
lijker dan de overijverige Twen-
te-voorwaartsen. Kist bijvoor
beeld stormde alleen op doel
man Schrijvers af toen scheids
rechter Derks voor buitenspel
floot. Later zou Derks eerlijk
toegeven: „Toen ik floot wist ik
dat ik fout zat". Ondertussen
was AZ, zoals Kist demonstreer
de, toch een doelpunt ontnomen.
Niet veel later stormde Schaaf
stra alleen door. Slechts met
een grove charge kon hij in het
strafschopgebied onderuit wor
den gehaald. Zelfs Twente-trai-
ner Spits Kohn zei daar achter
af van: „Een zuivere straf
schop".
NIJMEGEN
Steeds sterker
worden de aanwij
zingen dat Wiel
Coerver de trai
ner van NEC, de
opvolger wordt
van Ernst Happel,
indien deze be
sluit te vertrek
ken. Dat zal bijna
zeker gebeuren
want wat moet
Happel nog doen
bij een verstarde
uitgebluste ploeg.
Gisteravond, in de
betrekkelijke stil
te van het spe
lershome in het
Goffertstadion,
week de lach niet
van het gezicht
van trainer Coer
ver, die Rotter
dam al kent om
dat hij Sparta on
der zijn hoede
heeft gehad. Coer
ver, bekend om
zijn eerlijkheid,
ontkende niet en
bevestigde ook
niets. Hij zei:
„Toen Ajax een
trainer zocht,
werd mijn naam
ook genoemd. Het
bestuur vroeg
toen twee ton om
mijn contract af
te kopen dat tot
de zomer van 1974
loopt. Ik heb nu
WIEL COERVER
het betuur van
NEC gevraagd of
ik mag gaan als
ik positieverbete
ring kan krijgen.
Dat is toegestaan.
Ik vind dat bij
Feyenoord meer
eer te behalen is
dan bij Ajax want
die ploeg heeft al
alles". Maar of
Wiel Coerver al
benaderd was,
bleef bij hem al
thans in het on
gewisse. De
voorzitter van
NEC, Drs. Wil-
lemsen, verklaar
de evenwel dat
Feyenoord contact
had gezocht met
het bestuur van
NEC, niet met
Coerver persoon
lijk. Dit werd
door Feyenoords
manager Guus
Brox niet beves
tigd. De wijze
waarop Wiel
Coerver reageer
de, doet echter
het sterke ver
moeden rijzen dat
hij kandidaat
voor de functie
van trainer van
Feyenoord. Aan-
ders zou hij perti
nent hebben ont
kend.
Nijmegen Ook de droom
van Feyenoord, dat er nog
een toernooi om Europa
Cup II is, werd de Rotter
dammers niet gegund. In
twaalf dagen werd de
ploeg, die enige jaren gele
den alles had, gedegra
deerd tot een team dat de
grote naam kwijt raakte
en met lege handen bleef.
Eerst vernietigden Ajax en
FC Twente de gooi naar de
vaderlandse titel, gister
avond dreef een tot het ui
terste vechtend NEC de
eens sublieme ploeg naar
de afgrond. Met een zege
van 1-0 plaatste NEC zich
voor de halve finales van
het toernooi om de KNVB-
beeker. Feyenoord droop
af, verstomd, verslagen,
intens treurig. En niet eens
om dat verlies maar omdat
gebleken is dat ook een
strijdend Feyenoord niet
meer bij machte is een
ploeg zijn wil op te leggen.
„Er zit geen fut meer in
het elftal", klaagde Happel
drie dagen geleden na de
nederlaag tegen FC Twen
te. Die fut was er wel, ge
dwongen ook, want NEC
onderhield een moordend
tempo, vocht voor iedere
bal en gaf Feyenoord geen
centimeter ruimte.
Met zijn gewijzigde opstelling
Van Daele er uit, Van Hanegem
(men zei dat hij geblesseerd
was maar jia afgelopen zondag
In de bestuurskamer van PSV heeft woensdagavond de loting
plaats gevonden voor de halve finales van het toernooi om de
KNVB-beker. De volgende wedstrijden kwamen uit de bus:
NEC—AZ '67, Sparta—NAC.
Volgens het reglement zullen de wedstrijden in principe op neu
traal terrein worden gespeeld, op 4 april. De clubs mogen
echter in onderling overleg van deze maatregel atwijken.
Zouden de wedstrijden onbeslist eindigen dan zullen zij wor
den overgespeeld op 19 april.
moest er eerst een hartig
woordje met hem worden ge
sproken) niet aanwezig, Hasil
die tenminste tegen Twente nog
scoorde, op het middenveld, dat
verder werd gevormd door
Sdhoenmaker en de Jong. Met
die formatie had Happel wel
werkdrift in zijn equipe gt-
pompt maar NEC beschikte
over nog meer energie. In de
competitie had NEC nog een
voorsprong tegen Feyenoord uit
handen gegeven. „Wegens
gebrek aan routine", zei trainer
Wiel Coerver later maar de
Nijmeegse formatie was ervan
overtuigd geraakt dat dit Fey
enoord geen ploeig meer is die
zonder meer op de winst afste
vent. En met die kennis wierp
NEC zich tomeloos in de strijd.
Feyenoord wist er geen weg
mee, kon zich alleen, vertwij
feld soms omdat wederom de
achterste linie niet hecht was
ondanks de vervanging van Van
Daele door de „bijter" Rijsber-
gen, teweer stellen.
Op de van publiek overlopende
tribunes verkneuterde men zich
om de vruchteloze pogingen van
Feyenoord om te trachten het
spel enigszins in handen te ne
men. Het lukte niet.
Tot meer dan breken van de Nij
meegse aanvallen kwam Feyen
oord niet. Maar nog kon NEC
niet de kans scheppen die Fey
enoord op de knieen moest
dwingen. En daar ook de Rot
terdammers niet tot effectieve
scoringskansen kwamen, verliep
de eerste helft In feite zonder
dat er veel gebeurde. Alleen
bad Van Duivenbode de grootste
moeite zich staande te houden
tegen Frans Thijssen, was Is
rael ronduit zwak en moest
Kristensen ijverig, tegen zijn
gewoonte in, te hulp schieten bij
het verdedigen.
Typerend
Toch was een actie van Kristen
sen typerend voor het peil
waarop Feyenoord zich momen
teel beweegt. Hij stevende bij
het terugverdedigen op eigen
doel af, achtervolgd door de uit
blinker bij NEC, rechtsachter
Sije Visser. Kristensen zag geen
andere uitweg dan uiterst ge
vaarlijk terugspelen op Treytel.
En zo wist het gehele Feyenoord
niet wat het moest doen tegen
die kleverige Nijmegenaren.
Trainer Coerver „Iedereen weet
dat hij verantwoordelijk is voor
zijn eigen man. Toch schortte
het nog enigszins aan routine.
Toen Feyenoord in de competi
tie van ons won, was dat te wij
ten aan het feit dat Van Daele
naar voren ging. Bij ons wisten
ze het toen niet meer. Van Dae
le scoorde zelf en gaf een pass
aan Boskamp die kon doelpun
ten. Ditmaal duurde het ook nog
te lang eer Cas Janssens door
had dat hij Isreal, die naar vo
ren was gegaan, moest afstop
pen". Want Israel had zijn posi
tie van laatste man verlaten
toen Feyenoord op een achter
stand was gezet, pal na het be
gin van de tweede helft.
Dick Schneider had in de eerste
helft Cas Janssens slechts twéé
minimale kansjes toegestaan.
De pure goaltjesdief greep zijn
kans direct na de rust. Van
Deinsen en Thijssen zetten een
combinatie op, die resulteerde
in een voorzet van Van Deinsen.
Treytel kwam zijn doel uit,
stompte de bal weg, Jan Peters
oniste de kans maar Cas Jans
sens niet. Het stadion stond op
zijn kop. Schneider: „Die Jans
sens is een lastige speler maar
hij heeft ditmaal niet zijn stem
pel op de wedstrijd kunnen
drukken. Maar ja, hij krijgt een
kans en dan, hoe noem je dat
ook al weer, instinct om te sco-
voorblj.
geen professionele topploeg te Alleen Derks besliste anders. AZ
was met die uitvallen zelfs zo
gevaarlijk dat een Oranen in
paniek zo moeilijk op zijn doel
man terugkopte, dat Schrijvers
slechts met een spectaculaire
save redding kon brengen. En
het was kenmerkend voor de
onmacht van Twente, dat pas
halverwege de tweede helft een
grote kans voor Twente ont
stond.
j zijn. De inderdaad veel te laco-
I nieke en dikwijls onbegrijpelijke
beslissingen van Frans Derks
veroorzaakten een irritatie die
bet Twen te-spel niet ten goede
kwam. AZ, dat juist op beslis
sende momenten hinder onder
vond van Derks, (Hoogesteger
werd bijvoorbeeld in het straf
schopgebied gepakt, maar er
werd geen strafschop gegeven).
speelde echter rustig door. Op Pahlplatz was met een solo door
bet middenveld begon AZ zelfs J~ J~' J
wige grip te krijgen. Vooral
door de overal aanwezige Suu-
rendonk en Flip Stapper, die te
len zijn ex-ploeggenoten een
gave partij vertolkte. Stapper
°°k speelde na treuzelen van
Van der Vall de bal vrij, die hij
omringd door Twente-spelers,
goed afgaf aan Suurendonk. die
op maat de scherp opgestelde
1 Kees Kist bediende. Het vlam
de hele AZ-defensie gesneld.
Maar Vooys wierp zijn 90 kilo in
de baan van het schot, waar
door de bal over de achterlijn
rolde. Pas in de slotfase, toen
AZ doodvermoeid onder het
motto „weg is weg" maar veel
over de zijlijn ging trappen, kon
Twente meer op doel schieten.
Vooys had echter geen enkele
moeite meer met de schoten.
BERT VOSKUIL
DEN HAAG Ja en toen ge
beurde het. FC Den Haag
aanvoerder Aad Mansveld
drong in een van die laat
ste minuten sterk op en
nam bewust risico's. Om
verandering in die 11 te
brengen. Maar het noodlot
sloeg toe. Via doelman Van
Dongen belandde de bal
bij Babbex, die een lange
pass gaf. En terwijl ach
tereenvolgens Berg en De
Zoete NAC-spks Bouman
veel te lankmoedig aanpak
ten, werd de geboorte van
een grote bekersensatie
een feit. De uitgelopen
doelman Ton Thie probeer
de met enorme lenigheid
de bal over de doellat te
slaan maar zijn actie baat
te weinig meer. FC Den
Haag, driekwart van de
wedstrijd in de aanval
maar dan wel zo onproduc
tief als het maar zijn kon,
was voor eigen publiek,
nogal liefst tegen NAC te
gen de lamp gelopen. En
dat op een moment, dat
een bekerdroom nog een
van de laatste strohalmen
leek, waaraan de Hage
naars zich dit seizoen kon
den vastklampen.
Voor Ben Peeters, de scheidende
oefenmeester van NAC was
deze onverwachte sensatie er
een om nooit meer te vergeten.
Hij liep met gespreide armen
van de ene speler naar de ande
re. als was hij nog nooit van
zijn leven zo blij geweest. Ge
deeltelijk was dat ook wel te be
grijpen. Gezien het spelbeeld
stak er ook veel opluchting in
zijn spontane vreugdetekens.
Want het was echt zoals de reë
le trainer Evert Teunissen later
zei: „In die eerste 45 minuten
voetbal heeft FC Den Haag zijn
eigen kans verknoeid. Toen had
het al 30 voor moeten staan,
want daar was de spelverhou-
ding toch naar. Vervolgens
werd vlak na de rust de gelijk
maker een feit en dan zie je
zo'n elftal groeien. Hoewel ik de
laatste fase mijn keel zowat
schor heb geschreeuwd om mijn
spelers maar tot voorzichtigheid
te manen, hielp het niet. Dan
kan je later wel gaan mekkeren
g' dat laatste doelpunt nou bui
tenspel was of niet, maar wat
heb je daar nou aan. De wed
strijd is gewoon de eerste helft
door ons verloren. Triest maar
waar".
Geen verwijten en geen kritiek op
spelers in het bijzonder. Al
maakte hij wel een terechte
aantekening bij Dlck Advocaat,
die na zijn subliem optreden te
gen PSV tot een onbegrijpelijk
laag niveau terugviel.
,Wat daar de oorzaak van is,
blijft me voorlopig nog een
raadsel. Maar ik wil het de ko
mende dagen wel onderzoeken".
Hij doet er dan verstandig aan
ook het spel van Harald Berg
eens op de snijtafel te leggen.
De grillige Noor kwam gisteren
weer nauwelijks in het stuk
voor. Voor de rest viel FC Den
Haag best mee. Het begon bij
zonder energierijk via de vleu
gels met René Pas en Hans van
Eeden in de hoofdrol. Zij waren
degenen, die de gesloten verde
diging van NAC zeer geleidelijk
wisten te ontrafelen. En het was
dan ook volkomen terecht dat
FC Den Haag na twintig minu
ten reeds een voorsprong nam.
De zwak spelende Bregman
gooide de bal voor het doel,
waar Aad Mansveld terugspeel
de en Hans van Eeden loeihard
aanlegde: 1—0. Er leek geen
vuiltje aan de lucht.
Als FC Den Haag zijn tegenstan
der onder druk zou houden, kon
het haast niet anders of er
moesten vanzelf meer doelpun
ten vallen. Wat echter al meer
dit seizoen gebleken is kwam
ditmaal opnieuw vast te staan.
FC Den Haag heeft de ploeg
niet, die kan doorstoten. Die
goals-op-rlj kan maken, zoals
FC Twente, Sparta en NEC wel
eens doen.
He', mist daarvoor gewoon vol
doende aanvallende kwaliteit.
Het is te hopen, dat de Hage
naars daar na gisteravond nu
lering uit trekken en het vol
gend seizoen in de portemon-
naie tasten. Want de aankoop
van een of meer schutters is
een vereiste om deze formatie
weer in het zadel te helpen.
Goed, maar daarvan was alle
maal nog geen sprake in die
eerste helft, toen FC Den Haag
de strijd nog volkomen naar
zijn hand zette. De Graaf, de
verdienstelijke middenvelder,
kreeg tot driemaal toe een kans
om te schieten, maar steeds
miste hij even de flair en die
bravoure om tot scoren te ko
men. De enige keer, dat hij het
wél deed, was kort voor rust
toen een geweldige een-twee re
sulteerde in een vrije positW
voor Dick Advocaat. Allen
voor doelman Van Dongen had
hij maar voor het inschieten.
Maar in plaats van dat te doen
speelde hij af aan de meegeko
men, maar buitenspel staande
De Graaf. Scheidsrechter Berre-
voets zag dat en keurde de tref
fer terecht af.
Dal was natuurlijk een tegenval
ler voor FC Den Haag, maar
die kwam lang zo hard niet aan
als de „klap" van NAC vlak na
het begin van de tweede perio
de. De Caluwé gaf zijn directe
opponent Vreyssen een tel te
veel bewegingsvrijheid en
middellijk verdween de bal in
de allerverste hoek van het doel
van Thie: 1-1.
Toch bleef FC Den Haag het spel
controleren en organiseren. Op
basis darvan was het sterker,
dominerender. Maar NAC, ver
dedigend ook knap acterend,
maakte goed gebruik van de
mogelijkheden in doze situaties.
Het counterde zeer clever, voor
al via de snelle vleugelverdedi
gers Bakker en invaller Blom.
Hoewel De Caluwé en Wijngaar-
de deze acties goed opvingen,
bleven deze constante rushes
een bedreiging voor de Haagse
verdediging. Eigenlijk had toen
al het licht op rood moeten
springen. Maar dat gebeurde
niet. integendeel. Door de kan
sen (Pas en Berg kwamen bei
den helemaal vrij voor Van
Dongen te staan) maakte zich
een overmoedigheid van de
Haagse ploeg meester, die Aad
Mansveld ook de baas werd.
Het was toen het moment van
de waarheid, dat FC Den Haag
wakker schudde. Daarna, ruim
een minuut was er over. had
Leen de Graaf bijna nog geëx-
celleerd. Een wanhoopsschot
spatte op de lat «tuk.
HANS DE BRUYN
rloop. 18. Van Ecdon l-O. 50.
DEN HAAG. Thie: Wljngaardi». Mans
veld. De Zoet.- en De Cnhiwé; n. r«
r» De Graaf. Pat. Breg-
en Van Eeden
Verbeten
Er volgde een periode van verbe
ten druk op de defensie van
NEC. In vroegere tijden zouden
de Rotterdammmers met hun
grote technische kwaliteiten
vernuftig naar de oplossing heb
ben gezocht en die ook hebben
gevonden. Maar die tijden zijn
voorbij.
Trainer Ernst Happel sprak over
lijn ploeg dit vernietigende von
nis uit: „In ons spel zit geen
enkele verrassing meer. We
hebben één kans op een doel
punt gehad en dat kwam nog
door een fout van NEC's doel
man. Zo'n slechte wedstrijd
nebben we dit seizoen nog niet
gespeeld: geen improvisatie,
geen fantasie. Die twee klappen
achter elkaar zijn toch wel erg
hard aangekomen. Wat ik ga
Emd raairt "I ik beslis-
Die ene kans waarop Happel do«|.
de, ontstond toen een hoge pass
voor het doel belandde van
Schellekens, die de gepasseerde
Sobczak verving Coerver:
..Bij Sobczak gingen toch zowat
alle ballen erin" en Israel,
die toen allang In de spits stond
maar ook daar niet imponeerde,
niet anders wist te doen dan
Frans Thijssen te hinderen. In
barre nood liet Thijssen de- bal
naar zijn eigen doel springen.
De aarzelende Schellekens, die
oven later tweemaal een save
verrichtte door feilloos de bal te
„plukken", stond halverwege en
kon nog net met een «printje de
bal bereiken eer deze over de
doellijn zou huppelen. Het was
inderdaad Feyenoords enige
reële kans, maar niet door eigen
kunde.
NEC hield stand, ook onder het
furieuze, maar wederom vruch
teloze, slotoffensief van Feyen
oord dat het vernuft miste
waarmee in betere tijden alsnog
tenminste een gelijkspel kon
worden afgewongen. Hard wer
ken kan Feyenoord nog inciden
tele successen behalen tegen er
kend zwakke ploegen maar er
komen er steeds meer die de
evenknie van de Rotterdam
mers zijn, en zelfs meer, zoals
NEC.
Dick Schneider veroordeelde on
gewild zichzelf en zijn ploegge
noten met de woorden: „En
toch speelde NEC primitief. Al
lemaal hoge ballen voor het
hok".
HERMAN VAN BERGEN
