i>J,"
Waf heeft Jacobs
eraan dat zege van
Sparta geflatteerd is?
Ajax wenst zich
niet in te spannen
tegen de „Eagles"
FC TWENTE STRANDDE
7
■Si-
UTRECHT Krenkende
woorden en loslippigheid
hebben trainer Bert Ja
cobs enige malen in
moeilijkheden gebracht.
Daarom trok hij na
FC Utrecht Sparta
slechts een stuurs ge
zicht, ventileerde enige
volzinnen zonder werke
lijke inhoud en beende
met grote stappen weg.
Maar heel Utrecht, en
ver daarbuiten, stond
hem bij in zijn ingehou
den woede, gevoed door
verregaande teleurstel
ling. Bert Jacobs had zo
graag het eerste doel
punt van Sparta aange
vochten, en het tweede,
en de grandioze misser
van André Hulshorst,
zijn speciale bescherme
ling.
Alles was te verklaren. Jacobs
had zijn ploeg bij Feyenoord
een beste partij zien spelen,
hij zag dat de lijn was door
trokken tegen Sparta. Zijn
ploeg maakte gelijk, had re
delijke mogelijkheden om
van 12 nog eens op gelijke
hoogte te komen. En toen
dreunde Sparta eensklaps als
een alles vernietigend leger
over zijn equipe heen. Wat
heeft Bert Jacobs tenslotte
aan de kwalificatie „geflat
teerd" voor de zege van 51
van de Rotterdammers? In
de annalen zal die grote ne
derlaag ten eeuwigen dage
genoteerd blijven.
Na een week vol spanning had
Jacobs toch nog Ed van
Stijn en Ries Coté moeten af
schrijven. Met John Steen
Olsen was het zo-zo geweest
maar hij kon worden opge
steld en ontpopte zich als de
beste man bij FC Utrecht.
Net zo'n actieradius, net zo
gretig als Sparta's Willy
Kreuz die als de grote over
winnaar met drie treffers
en eenmaal „aangeven"
zodat er niet gemist kon
worden het zinderende
stadion verliet. Want FC
UtrechtSparta was weer
eens zo'n spektakel waarvoor
het publiek tooh slechts
twaalfduizend man de
stembanden extra uitzette.
Zeker en rustig
Een hete topper, waarin de
Utrechters brutaal de hand
op het duel legden met goede
combinaties en vooral lange
trappen naar het centrum
waar Leo van Veen zijn
lengte in het geding bracht.
I Jgg; -
Op het middenveld speelde Henk Bosveld (rechts, in duel met
Piet van Oudenallen) voor de rust de rol van „vertrager" als
FC Utrecht te onstuimig werd. In de tweede helft was hij de
animator van zijn aanval.
Ter Horst kon hem niet de
baas. Eijkenbroek wel maar
ten koste van vele overtre
dingen, die de „scherp" flui
tende scheidsrechter Corver
absolute uitblinker in deze
wedstrijd alle onderkende.
Met zijn tweeën moesten ze
Willy Kreuz (links) drukte als doelpuntenmaker zijn stempel op FC UtrechtSparta. Dit i
eerste treffer, die trainer Jacobs best had willen aanvechten maar hij hield zijn mond.
■S
Amsterdam FC Amsterdam heeft bewe
zen, dat ploegen die op dit moment
Twente willen bedwingen, waarlijk niet
goed behoeven te zijn. Drie kwartier heb
ben de Twentenaren met een machteloos
Amsterdam gespeeld, maar na die eenzij
dige periode bedroeg de voorsprong
slechts een doelpunt. Twente nam wel
met speels gemak de Amsterdamse ver
dediging, waarin Tjeerd Koopman ook
niet alle gaten kon stoppen, maar strand
de in zijn drift om te scoren herhaalde
lijk op de weer uitstekende Jan Jong
bloed. De Amsterdamse aanvoerder
kwam herhaaldelijk ver uit zijn doel om
als tweede „ausputzer" dreigend onheil
te voorkomen.
Aanvallend had Amsterdam in de eerste
helft, net als in de tweede trouwens, niets
te betekenen. De Amsterdammers wilden
•■'wel, maar konden niet. Geen wonder ove-
rigens met een totaal onkundige s.its als
^Couperus. Trainer Van der Meent liet
Couperus in de ploeg, maar verving na
35 minuten Kramer door Van Slooten.
Kramer werd daarmee gestraft voor zijn
inziht dat combineren met Couperus even
nutteloos als doelloos is.
In de tweede helft ging Amsterdam meer
aanvallend spelen, nam risico's, maar de
ongeveer 3000 toeschouwers zagen dat
Rene van de Kerkhof geen enkel gebruik
maakte van de hem gelaten vrijheid. Het
doelpunt dat Rene van de Kerkhof had
gemaakt, werd tenslotte van zijn waarde
ontdaan door Theo Ilusers, de enige aan
valler die ten minste probeerde te sco
ren. In zijn eentje had Husers Schrijvers
precies evenveel werk bezorgd als de an
dere „lieverdjes" bij elkaar.
Scoreverloop: 20. R_-nn van de Kerkhof 0—1. 71.
Husers l—l. Scheidsrechter Vervoort Toeschou-
Vlsser. Van der Ban;
soms zelfs Van Veen in be
dwang houden. Hij miste
echter wat de zich als een
geweldenaar aandienende
Willy Kreuz heeft: het ra
zendsnel, zeker en rustig
profiteren van kansen.
Dat deed de Oostenrijker na
ruim een kwartier. Pronk en
Hiidebrand wilden In vereni
ging wegwerken. Eensklaps
sprong de bal tussen hen
weg, mèt Kreuz die trefzeker
„Hij duwde", riepen later
Pronk en Hiidebrand, ook in
vereniging. Inderdaad, Kreuz
duwde maar deed dat op de
elegante, Weense wijze zodat
zelfs de heer Corver het niet
constateerde. Geen rauwe
duw maar een zetje, dat net
genoeg was.
Het typeerde zelfs het verschil
tussen FC Utrecht en Sparta.
De Utrechters jagend, fel en
bijna onmogelijk hard wer
kend; Sparta zekerder spe
lend (vooral bij balbezit),
met meer overleg en klasse-
rijker. Niettemin bracht
Utrecht de Rotterdamse de
fensie menigmaal in paniek
situaties in dit harde, man
nelijke maar zelden unfaire
duel, een soort „interval-
wedstrijd", met pauzes,
waarvoor Henk Bosveld ver
antwoordelijk was die de
Utrechtse furie intoomde met
vertragend spel, met lepe
passies precies 7,langs de
man".
Maar ook hij kon niet voorko
men dat Van Huissteden ver
trok toen Sparta buitenspel
meende te kunnen claimen.
De val klapte echter niet al
tijd op tijd en feilloos dicht.
De voorzet belandde bij
Hulshorst die jammerlijk
faalde, vlak voor doel. Hij
miste gruwelijk.
Genadeloos
Enfin, dat deed Wr.lbeek na de
rust ook. en Jan v.d. Veen -
trainer Steegman: „Hij pas
seert maar mist dan net de
aanspeelmogelijkheid" - trok
zich de haren uit het hoofd
toen door zijn toedoen Cabo
de bal bemachtigde, wiens
pass ditmaal door Hulshorst
wel goed werd behandeld:
1-1.
Het stadion stond op zijn kop.
Even, toen weigerde de bui-
tenspelval van FC Utrecht.
Kreuz en Hijerman stonden
wel in „laakbare positie", de
snelle Van Staveren niet en
hij rukte op naar en langs
Hendriksen: 21.
Na zulke momenten viel de
steun van het Utrechtse pu
bliek, merkwaardig genoeg,
weg.
Nadat Doesburg een save had
verricht op een doorbraak
van Bonsink, sloeg Sparta
genadeloos toe. Heijerman
zette laag voor en Kreuz
nam de bal meteen on zijn
schoen (1—3). Bosveld goo
chelde magnifiek naar Kreuz
die v.d. Veen in staat stelde
zijn fout goed te maken
(Steegman: „Het mooiste
doelpunt want er kwamen
veel mensen aan te pas en
de combinatie was onhoud
baar".) en de vrijstaande
Van Staveren stelde Kreuz in
staat nogmaals te scoren. De
Oostenrijker schoot daarna
nog eens naast.
Veredeld
Geflatteerd, die 5—1 maar in
feite viel alleen het eerste
doelpunt aan te vechten. Dat
van Kreuz, van wie Steeg
man fijntjes opmerkte: „Er
zijn mensen geweest, die zei
den dat Kreuz niet kan voet
ballen. Mensen buiten onze
kring, wel te verstaan." Zel
den zal een club zulk een
waardevolle aankoop hebben
gedaan. Een speler die
Feyenoord met één klap uit
alle zorgen had kunnen ha
len. Een „veredelde" Kind-
vall: altijd ijverig en beter
technicus. Met hem is Sparta
de grote sensatie van dit sei
zoen. Het ijverige, goed spe
lende en belust op succes
zijnde FC Utrecht kan er nu
ook over meepraten.
HERMAN VAN BERGEM.
Johan Neeskens slaagt er met een kopbal in het gestrekte been van Go Aheadverdediger Overweg te
passeren. Henk Warnas kijkt ontzet toe.
DEVENTER Dankzij
een door Gerrie Mühren
in de 26ste minuut van
de eerste helft dankbaar
benutte strafschop, na
dat Piet Keizer door
Bart Kolkman was onde
ruit gehaald, heeft Ajax
gistermiddag in het uit
verkochte stadion „De
Adelaarshorst" een zege
van 1—0 behaald op Go
Ahead Eagles. Zij het in
te bescheiden cijfers uit
gedrukt, namen de Am
sterdamse wereldkam
pioenen revanche voor
de twee seizoenen ach
tereen in Deventer gele
den nederlaag.
Ditmaal lagen de belangen van
Ajax duidelijk anders. De
achterstand op aartsrivaal
Feyenoord bedraagt nog al
tijd twee punten en die we
tenschap was er waarschijn
lijk mede de oorzaak van,
dat de pupillen van trainer
Stefan Kovacs zich vooral in
de beginperiode heel wat
minder zeker over de gras
mat bewogen dan zij door
gaans plegen te doen. On
danks de overwinning van
6—0 op eigen terrein, durfde
Ajax de hernieuwde confron
tatie met de in een precaire
positie verkerende Deventer-
naren naar het scheen maar
moeilijk aan.
Stefan Kovacs probeerde de
magere overwinning op een
sfinxachtige mcr.iJer to ver
doezelen door weliswaar toe
te geven, dat zijn ploeg de
le^onstanders teveel vrijheid
had gegeven, voornamelijk
door de ver uit elkaar opere
rende defensie, maar eraan
toe te voegen: „Het is toch
niet belangrijk hoe je speelt.
Voor ons telt alleen de over
winning. Vorig jaar hebben
wij hier goed gespeeld en
verloren. Nu speelden wij
slecht en wonnen. Natuurlijk
is er veel risico genomen,
maar tenslotte telt het eind
resultaat. Bij een gelijkspel
was de achterstand op
Feyenoord drie punten ge
worden en dan wordt Feyen
oord kampioen.
Een simpele verklaring die
zich alleen een trainer van
een wereldkampioen kan
veroorloven, want wie durft
het aan te zeggen, dat Ajax
zoveel tekortkomingen de
monstreerde, dat de tegen
stander in dit geval Go
Ahead Eagles de moge
lijkheden kreeg minstens een
gelijkspel uit het vuur te sle
pen? En de Adelaars hebben
de kans gehad. In de zesde
minuut van de tweede helft
kon Gerrie de Winkel van de
zoveelste misgreep van
Heinz Stuy bijna profiteren.
Hij mikte de bal echter bui
ten bereik van de Amster
damse doelman tegen de
paal.
Uitblinker
Piet Keizer, een van de uit
blinkers van gistermiddag,
stond na afloop klaar met de
wei hovaardig klinkende op
merking „Wat dat nog, dan
hadden wij er eentje over
heen gemaakt, dan hadden
wij toch gewonnen".
Een opmerking die kant noch
wal raakte, want behalve
grootmeester Keizer waren
de Amsterdamse voorwaart-
sen allerminst op dreef. Jo
han Cruyff, toch aanwezig
ondanks voorafgaande be
richten, en Johnny Rep
'brachten er in de voorste li
nie niet te veel van terecht,
zodat het duo Overweg
Warnas de situatie doorgaans
meester kon blijven.
Overigens trad het klassever-
schil wel duidelijk aan het
licht. Vooral in de tweede
helft, toen Ajax het tempo
enige tijd opschroefde en de
spelers elkaar in de combi
natie vlotter vonden, maakte
Go Ahead Eagles een moei
lijke periode door. Toen ook
bleek, dat Ajax er weinig be
lang bij had de tegenstander
een gevoelige les te geven.
De doorgaans zo venijnige
uitbraakpogingen bleven ach
terwege en toen de Amster
dammers in de gaten had
den, dat Go Ahead Eagles
ondanks verwoede pogingen
niet bij machte was aanval
lend een vuist te maken, be
zondigden zij zich aan een
partijtje „spielerei".
Gevaar
Het gevaar van Ajax werd in
de eerste helft slechts twee
maal gedemonstreerd. De
eerste keer door Keizer en
Hulshoff die met een simpe
le, tegelijk ongrijpbare com
binatie do Deventer defensie
Vernntrusttin (Hulshoff
schoot naast) en de tweede
keer weer met Plet Keizer in
de hoofdrol.
Ditmaal kwam er een doelpunt
uit voort. Na messcherpe
passes van de slecht spelen
de Rep en de snel reageren
de Arie Haan stevende Kei
zer op doelman Spijkerman
af. Van het lichaam van dc
Deventer doelman stuitte de
bal terug voor de voeten van
de Amsterdammer. Op het
ogenblik dat hij weer en wel
licht beslissend wilde uitha
len, werd Keizer door Kolk
man zonder mededogen naar
de grasmat gezonden. Gerrie
Mühren benutte de straf
schop, maar „erg fijn" ging
het niet. In plaats van de bal
als gebruikelijk laag in de
hoek te schuiven, stuurde de
Volendammer het leer naar
een plaats vlak onder de lat.
Erg riskant maar niettemin
doeltreffend (0—1).
WIL VAN DER PLAS
Go Alioad Kniflc*—Ajax 0—1 (0—
1). 20.
23.000 (uitverkocht).
Go Ahcnd EaRles: Spijkerman;
Kolkman. Warnas, Overweg,
Vcenstra: Geestman, Smid en
De Winkel (Groenendijk), Van
Marijk, Koondcrs cn Bleljenbcrg.
AJnx: Stuy; Suurbler, Hulshoff,
BlnnkonburR, Krol: Neeskens,
Haan en Gerrie Mühren; Rep,
Cruyff en Keizer.
Impuls
JJET kan niet op in de
schaatserij. Weer
greep de Nederlandse af
vaardiging medailles, en
nog wel in een categorie
waarin ons land nimmer
in de voorste rijen stond
op een zodanige sterke
wijze. Na de Europese
kampioenschappen in Gre-
fj noble is in Oslo wederom
gebleken dat Nederland in
de breedte de dienst uit
maakt bij het heren-
schaatsen. Erkende groot
heden op de sprint als
Efskind, Bjoerang en de
wel zeer tegenvallende Ja
panner Suzuki moesten
het hoofd buigen voor Va-
gg lentijn en de opzienbarend
sterk rijdende Bleeker.
Het wegvallen van de
naar de rijen van de profs
vertrokken grootheden
heeft Nederland kennelijk
de impuls gegeven te to
nen dat de hegemonie nog
steeds hier thuis hoort, al
gaat het goud dan ook ons
land voorbij. Maar nog
niet beantwoord is de
vraag of Nederland
waarbij ook Atje Keulen
moet worden gerekend,
die kranig werk deed op
de damessprint, als all
roundrijdster nog wel
inderdaad zo sterk is of
andere landen zo sterk
zijn teruggevallen. Een
confrontatie amateurs
profs zou een klapstuk van
de eerste orde kunnen
zijn.
Kleiner
]\[IET overal is het zonne
schijn. Het zojuist
geëindigde Hoogoventoer
nooi heeft bewezen dat Ne
derland een „kleiner
schaakland" gaat worden.
Alleen Bert Enklaar kon
een rol van enige beteke
nis spelen. De anderen
waren gedoemd de laatste
plaatsen te bezetten. Voor
al teleurstellend van Don-
ner, die internationaal nog
altijd als de „grote Neder
lander" wordt gezien
maar dat niet (meer) is.
Het lijkt erom te gaan wie
zioh het best verkoopt en
de meeste tijd heeft om
zich elders aan het scha
ken te wijden. En Donner
is nu eenmaal louter
schaakprof.
Eer
1 DE laatste seizoenen is
',a er altijd wel een voet-
j balploeg geweest die na de
top Ajax en Feyenoord
'1 voor wat sensatie zorg-
3 de. Dat waren eens Go
Ahead, FC Twente, FC
Utrecht en dit seizoen
Sparta. Zo blijft er in elk
geval nog een beetje fleur
aan voetbal in de hoogste
regionen. En al verkeerde
Sparta daarin meestal,
ditmaal toont de ploeg een
opmerkelijke kracht en
eenheid.
Weinig
DE afwachtende houding
van de tennisbond
heeft succes gehad. Zon
der dat er een gesprek is
geweest tussen de gestraf
te topspelers en het bonds-
bestuur is het conflict
voor het grootste deel tot
een oplossing gekomen.
Vorig jaar moest er een
kort geding aan te pas ko
men om de Koning Gus-
taafbekerwedstrijd tegen
Engeland definitief af te
gelasten. De topspelers
werden later door het
bondsbestuur op voor
waardelijke straffen „ge
trakteerd". Ze gingen
hiertegen in hoger beroep.
De bond wachtte af. En
eind vorige week kwamen
Hordijk en Fleury op hun
besluit terug. Een succes
voor het bondsbestuur.
hoewel de manier waarop
weinig waardering kan op
roepen.
