Sfeegman:,,Sparta kreeg meer karakter
Winterstop komt FC Den Haag van pas
Spektakelstuk getergd Ajax
aSBBBBSBBS
ENSCHEDE Elf keer legde scheidsrechter Leo van der
Kroft jongstleden woensdag bij het UEFA-Cupduel tussen
FC Kaiserslautern en Arat Erewan de bal op de straf
schopstip. Tien van die strafschoppen werden genomen
nadat negentig minuten voetbal en een verlenging van
twee keer een kwartier geen antwoord hadden gegeven op
de vraag welke van beide clubs zou overgaan naar de
kwartfinale. Gistermiddag, tijdens de ontmoeting tussen
FC Twente en Sparta, werkte Van der Kroft de indruk
verzadigd te zijn geraakt waar het het toekennen van
strafschoppen betrof. In de eerste vijf minuten van de
tweede helft onthield hij er FC Twente liefst twee: eerst
toen Jan van der Veen voor hem spurtende René Notten
tegen het gras werkte en even later bij een forse overtre
ding van Ger ter Horst, die Jan Jeuring door een nekslag
tijdelijk het bewustzijn ontnam. Het waren strafschoppen
volgens het boekje, maar ze werden niet gegeven. Van
der Kroft later: „Ik heb het niet gezien".
van der Kroft verliet Enschede gisteren als
Het uitblijven van het noodza
kelijke fluitsignaal was di
rect van invloed op het re
sultaat. Al spoedig was dui
delijk geworden, dat de bot
sing tussen de runners up in
de eredivisie vrijwel zeker
zou worden gewonnen door
de ploeg, die het eerste doel
punt zou maken. Indien Van
der Kroft de spelregels on
middellijk na de rust naar
behoren zou hebben geïnter
preteerd, zou dat wel eens
FC Twente gev/eest kunnen
zijn. De treffer kwam nu
echeer op naam van Sparta,
dat halverwege de tweede
helft eindelijk een keer de
defensieve stellingen verliet
en door samenspel van Willy
Kreuz en Nol Heyerman een
kans kreeg, die door laatst
genoemde werd benut (0-1).
Dat doelpunt betekende te
vens de beslissing in een
boeiend duel, dat door FC
Twente vrijwel steeds werd
beheerst, maar waarin Spar
ta knap counterde en aldus
de aandacht van de Twentse
defensie bleef opeisen.
Ofschoon het aantal invallers
elkaar in evenwicht hield,
was FC Twente het meest
gehandicapt. Van Ierssel,
Willy van de Kerkhof en
Pahlplatz waren met lapmid
delen speelklaar gemaakt.
Trainer Spitz Kohn: „eigen
lijk kon geen van drieën
spelen. Voor ons was dit het
ongunstigste moment om
Sparta te ontmoeten".
Het ontbreken van een greintje
geluk was niet het enige, dat
een Twents succes in de weg
stond. Ook Pim Doesburg
droeg er belangrijk toe bij,
dat Sparta's defensie geen
tegentreffers behoefde toe te
staan. In de eerste helft rea
geerde hij subliem op twee
striemende schoten van René
Notten. Bovendien ontnam
Doesburg door attent uit te
lopen het gevaar aan een
doorbraak van Kick van der
Vall. Twente's doelman Piet
Schrijvers kreeg heel wat
minder te doen. Toch was
het ook voor hem voortdu
rend oppassen geblazen,
want Sparta viel aan zodra
zich de mogelijkheid daartoe
voordeed. De vijftienduizend
toeschouwers - een schamel
aantal voor een topclub; de
belangstelling in Enschede
lijkt toch minder te zijn ge
worden - zagen dan ook een
boeiende strijd, die hard
maar niet onsportief was, al
zal de door Ter Horst voor
de zoveelste keer bont en
blauw geschopte Jeuring dat
niet willen beamen. Sparta's
meest gevreesde speler,
Henk Bosveld, werd door
Willy van de Kerkhof op heel
wat correcter wijze uitge
schakeld.
Pas nadat Heyerman de score
had geopend, kreeg Bosveld
de kans iets meer aandacht
aan de opbouw te besteden.
FC Twente nam toen zoveel
risico, dat een royalere zege
er voor Sparta nog in heeft
gezeten. Leo Steegman, de
trainer van Sparta: „Twente
blijft je constant op het lijf
zitten. Toen het eenmaal 1-0
was, kreeg mijn ploeg einde
lijk wat meer ruimte. Ik
vind, dat mijn ploeg het de
laatste maanden erg knap
doet. Er zijn nu vier wed
strijden achter elkaar ge
wonnen en daar zijn die te
gen Ajax en Twente bij.
Sparta heeft meer karakter
gekregen. Niet alleen de er
kende knokkers, vechten,
maar ook de mensen die het
van hun technische en takti-
sche kwaliteiten moeten heb
ben. Vandaag moesten we de
gulden middenweg kiezen
tussen aanvallend voetballen
en voorkomen, dat René van
de Kerhof achter Dries Vis
ser te veel ruimte zou krij
gen".
Geen schaduw
Dat lukte voortreffelijk. René
van de Kerhof was, evenals
de gehandicapte Pahlplatz,
geen schaduw van de ge
vaarlijke pits, die hij dit sei
zoen zo vaak was. Hij liet
zich enkele keren op kinder
lijke wijze van de bal zetten,
onder andere in de 68ste mi
nuut door Ter Horst, die
vanuit het verworven balbe
zit het beslissende doelpunt
inleidde.
FC Twente kon daarna niets
meer terugdoen. Willem de
Vries, beste Enschede er,
deed wel alles om een nieuw
offensief te forceren - hij
werd daarbij door vrijwel
alle verdedigers geholpen -
maar de overtuiging ont
brak. De enige, die onbevan
gen in de aanval ging, was
de voor Pahlplatz - 1
werd hij niet eerder i
gen? - ingevallen Roel
Brinks.
De grote ommekeer kon echter
ook FC Twente's jongste con
tractspeler niet teweeg bren
gen. En daarom werd er na
afloop in het Enschedese
kamp erg zwaar getild aan
het niet toekennen van een
of twee strafschoppen. Spitz
Kohn was de enige, die er
met geen woord over repte.
„Ik geef nooit commentaar
op de leiding", aldus FC
Twente's coach.
Gele kaart
Twee spelers kregen de gele
kaart te zien. Nol Heyerman
(Sparta) in de eerste helft
wegens - zoals op het wed
strijdformulier werd geno
teerd - „het maken van op
merkingen over de leiding en
het maken van een misprij
zend gebaar naar de scheids
rechter". Heyerman na af
loop: „Ik snap er niets meer
van. Tijdens de wedstrijd zei
Van der Kroft tegen mij, dat
ik hem had aangeraakt en
dat ik daarom een waarschu
wing kreeg". Willem de
Vries (Twente) werd opge
schreven omdat hij tegen
stander Bosveld vasthield
zonder te proberen de bal te
spelen.
TON VAN DALEN
Scoreverloop: 71. Heyerman 0-
1. Scheidsrechter Van der
Kroft. Toeschouwers: 15.000.
Met een air van „Wat kan me eigenlijk gebeu
ren" speelde Nol Heyerman gisteren in het En-
schedese Diekmanstadion.
JPiet van Oudenallen stapt teleurgesteld weg als Aad Kila en Aad Mansveld de maker van de gelijk
maker: Harald Berg om de hals vallen. Korevaar en Advocaat lopen op het vreugdetoneel toe.
DEN HAAG Het voetbaljjaar 1972, waarvan FC Den Haag gis
teren in de weinig boeiende wedstrijd tegen FC Utrecht (uitslag
1—1) afscheid nam, kan het beste zo snel mogelijk worden ver
geten. De club, die na het fusie-avontuur met Holland Sport de
tegenslag had de ingewerkte trainer Jezek te moeten laten ver
trekken, werd daarna het mes op de keel gezet door een eindelo
ze reeks van blessures. Als gevolg van noodgrepen werd de ma
laise toen zo lang mogelijk verschoven maar FC Den Haag staat
nu toch midden in de hoek, waarin de treffers worden uitge
deeld. De ontmoeting tegen FC Utrecht was er een duidelijk
voorbeeld van.
Aan de jammerklacht van dit seizoen werd namelijk de nieuwe
factor Pech toegevoegd. Net als de laatste weken meer het geval
•was werden er teveel kansen, zeker acht in dit duel, om zeep ge
holpen. De opwinding daarover was verklaarbaar maar niet reëel
aangezien na een competitieperiode, waarin FC Den Haag met
het minst constante elftal van de eredvisie op het veld kwam,
weinig anders te verwachten was. De vloeiende lijn in het FC
Den Haag-spel, het gekoesterde symbool van eendracht en sa
menwerking, had te weinig kans tot ontplooiing gekregen. Dat
het publiek niet onverschillig tegenover de problematiek staat,
bleek na de achterstand van 01. Een onverwachte hausse van
aanmoedigingen gaf FC Den Haag nieuwe inspiratie. Met de ge
lijkmaker als beloning. Trainer Teunissen: „Ik vond dat zeer po
sitief van het publiek. Er was op een gegeven moment meer
spektakel dan tegen Feyenoord. Men leeft mee".
Deze twinkeling van begrip zal waarschijnlijk zijn uitwerking niet
missen. Zij vormt een fraai uitgangspunt voor het veelgeplaagde
elftal om 1973 anders in te zetten. Daartoe moet de rust van de
winterstop bijdragen. Het op adem komen en het zich bezinnen
is een eerste noodzaak voor de spelers. Ook mag er veel ver
wacht worden van het herstel van de geblesseerden. Wijngaarde
traint alweer, De Caluwé ook bijna en de blessure van Fuglset is
eveneens over. Voor Hans van Eeden doemen betere perspectie
ven op. Clubarts Slager verwacht in januari zijn terugkeer.
Prettige geluiden, die de ergernis van gisteren niet konden over
stemmen. Het treffen tegen FC Utrecht kwam er voor FC Den
Haag zodoende „bij" te hangen.
Het valt te prijzen in de spelers, dat zij er alles aan hebben ge
daan om onder de moeilijke omstandigheden toch een resultaat
te behalen waarvan iets positiefs gezegd kan worden. Dat die op
zet niet geslaagd is ligt niet aan de wil en het doorzettingsver
mogen van de spelers. Daarvoor maakte zelfs trainer Bert Ja
cobs FC Den Haag later een compliment: „Dit elftal vocht voor
elke meter. Geen speler uitgezonderd". Deze instelling bleek niet
voldoende. Technisch zat het spel van FC Den Haag behoorlijk
in elkaar, maar het verrassingselement, het effect van een gelei
delijke trainingsbenadering ontbrak volledig. De kansen, die er
desondanks ontstonden, waren meestal mede een gevolg van de
traagheid van de Utrechtse verdediging. Ausputzer Ton Pronk
heeft weinig wendbaarheid meer en ook zijn collega-verdedigers
missen niet zelden het vermogen snelle buitenspelers af te troe
ven. FC Den Haag had daar geluk aan. Zodoende kwam Breg-
man een keer na een slim tikje van de zeer goed spelende Kila
volkomen vrij voor doelman Van Ledden, maar deze stopte de
bal nog met met de voet.
Er bleef FC Den Haag na de eerste helft maar een taktiek over:
Nog meer risico's nemen. Maar o, wat is FC Den Haag toen
door het oog van de naald gekropen. Dicteerde de thuisclub aan-
vangelijk voornamelijk het spelbeeld, toen er meer verschuivin
gen plaatsvonden en de risicofactor vergroot werd, dook FC
Utrecht op als een adder met gevaarlijke giftanden.
Doordat FC Den Haag meer ruimte in zijn verdediging liet vallen
kwamen bij uitvallen van FC Utrecht de snelle spitsen als Bon-
sink en Hulshorst beter tot hun recht. En zoals zo vaak dit sei
zoen vormde Aad Mansveld, de enige Hagenaar met echte klas
se, de aanleiding tot tragiek. In zijn drang de aanval van FC
Den Haag de push te geven, die het nodig heeft, trof hem een
bijna fatale tegenslag. Zijn afwezigheid achter kon op een gege
ven moment onvoldoende worden opgelost, waarvan Bonsink na
tien minuten reeds profiteerde: 0—1.
De schande van een onverdiende nederlaag ging toch aan FC Den
Haag voorbij, want toen Mansveld een vrije trap mocht nemen
speelde hij de bal naar Berg, die feilloos richte: 1—1.
HANS DE BRUYN
Interessanter
Op de binnenkort te houden
Nederlandse kampioen
schappen kunstrijden
wordt een nieuwtje
geïntroduceerd. Behal
ve de verplichte figuren
en de Klir komt er ook
een verplichte Klir met
voorgeschreven spron
gen. Het is een nieuwtje
dat alleen voor Neder
land geldt. Internatio
naal zal het waarschijn
lijk nimmer worden
doorgevoerd. Indien het
de bedoeling is de ach
terstand van hen die
met de verplichte figu
ren niet zo best overweg
kunnen niet te groot te
maken, zal de strijd op
de tweede dag - alleen
de vrije Klir - interessan
ter kunnen worden.
Maar dan dient de moei
lijkheidsfactor van de
verplichte Klir niet te
boog te worden, anders
schiet men zijn doel
voorbij en blijven toch
slechts de allersterksten
over.
Twijfelachtig
Het „vooruit kijken" Is
ook de voornaamste re
den dat in de tweede
transferperiode - de eer
ste helft van december -
geen handel is gedreven.
Aan versterken zijn jde
clubs niet toegekomen.
De steeds grotere finan
ciële zorgen zijn daar
aan mede debet. Voet
ballers van formaat zijn
zich er van bewust dat
men hen nodig heeft en
hun vraagprijs is daar
op gericht. Intussen toch
weer een teken aan de
wand dat zelfs kapitaal
krachtige clubs geen ac
tiviteit op de tussentijd
se transfermarkt hebben
getoond. Er zijn wel eni
ge ploegen aan te wij
zen die dringend behoef
te hebben aan „grote
krachten". Het nut van
de tweede transferperio
de is dan ook uiterst
twijfelachtig geworden.
AMSTERDAM Hoe ge
vaarlijk Ajax kan zijn
indien de ploeg getergd
is, heeft MVV ondervon
den. Ajax, dat vorige
week uit de beker werd
geschoten door de straf
schopspecialisten van
NAC en doelman Jan de
Jong, heeft in een voor
treffelijk spektakelstuk
getoond, dat het abso
luut niet aangeslagen is
door deze tegenslag.
Reeds na vijf minuten was
deze ontmoeting in feite be
slist. Arnold Mühren en Arie
Haan, de grote uitblinkers,
hadden toen reeds de stand
op 2—0 gebracht. Defensief
excelleerde vooral Blanken
burg, hoewel de defensie van
Ajax het niet moeilijk heeft
gehad. Alleen Brokamp kon
zo nu en dan voor enige op
winding zorgen.
MVV, vrij hoog op de ranglijst
geklasseerd, kon niets uit
richten tegen dit Ajax, dat
zijn fans een bijzondere
show voorzette. Snelle, zeer
vernuftige combinaties, in
hoog tempo uitgevoerd, wer
den afgewisseld met knappe
individuele acties van Rep,
Arnold Mühren en Arie
Haan. Zij deden de geschor
ste Piet Keizer en de gebles
seerde Johan Cruyff volko
men vergeten. Rep scoorde
na 25 minuten het mooiste
doelpunt van de wedstrijd.
Hij rondde een vloeiende
combinatie van Krol en
Haan met een sublieme kop
bal af.
Gemist
In de tweede helft liet Ajax de
teugels wat vieren. MVV kon
desondanks niet terugslaan.
Zelfs een strafschop werd
gemist. Heinz Stuy stopte het
slecht gerichte, maar wel
harde schot van Colombain,
die daarna de felle doelman
van Ajax voor de tweede
maal op zijn weg vond. De
terugspringende bal werd op
nieuw een prooi voor Stuy.
Arnold Mühren bepaalde ten
slotte de eindstand op 40,
waarmee Ajax zichtbaar ge
noegen nam.
Scoreverloop: 2. Arnold Müh
ren 1—0, 5. Haan 2—0, 25.
Rep 30. 61. Arnold Mühren
40. Scheidsechter Pijper.
Toeschouwers 23.000.
Ajax: Stuy, Suurbier. Hulshoff,
Blankenburg, Krol; Haan,
Neeskens en Gerrit Mühren,
Swart, Arnold Mühren en
Rep.
MVV: Mathijssen; Pleumee-
kes, Klingen, Herben en Co
lombain. Den Rooyen, Kerst
ges en Hoenen; Bonfrère,
Redel en Brokamp.
De sliding van Pleumeekers komt te laat. Johnny Rep (16) heeft de bal al in het doel van l
plaatst. Doelman Mathijsen is voor de derde keer verslagen.
Vergist
Destijds is Anton Geesink,
na zijn grandioze pres
taties, door de (toen
nog) NJJB en het Ne
derlandse publiek op een
sokkel geplaatst. Hij
verhief zich torenhoog
boven alle andere sport
lieden. Zijn glorie leek
niet te tanen. Tot Gee
sink met een revolutio
nair plan te voorschijn
kwam. Hij achtte zijn
„leerplan" allenzalig-
makend en er ontston
den moeilijkheden met
het bestuur van de om
gedoopte) Nederlandse
Judo Bond. Geesink trok
zich er weinig van aan.
Zijn sokkel leek sterk
genoeg. Maar er zitten
nu toch scheuren in. De
NBB heeft zich, terecht,
gegriefd getpond door
uitlatingen van Geesink.
Vooral het drama met
de jeugdige judoka -
volgens Geesink door
een verwurging om het
leven gekomen - wat hij
uiteraard nimmer kan
bewijzen, waarbij komt
dat de doktersverklaring
totaal anders luida* is
door de NBB zeer hjog
opgenomen. Achter
grond voor de bittere
verwijten van Geesink
is nog steeds het door de
NBB verworpen leer
plan. Dat heeft hij nim
mer kunnen verkroppen.
Hij heeft zich echter
vergist door te denkeil
dat hij „onaantastbaar"
