De gouden opdracht van Leo Steegman
Sparta meer kwaliteit dan Ajax (en velen) menen
Den Haag degradeerde zich tegen
Den Bosch tot middenmoter
ROTTERDAM De frontale aanval op het zenuwgestel
van de menigte op de tribunes op „Het Kasteel" werd
pal na de rust ingezet. Sparta was op 2—1 gekomen
maar er was nog zo'n zee van tijd dat de Rotterdamse
aanhang lijkwit werd bij de gedachte dat Ajax de tot
dan toe niet getoonde grote kwaliteit te voorschijn zou
toveren en de Amsterdamse fans met grote angstogen
naar de klok keken die de minuten meedogenloos weg
tikte. In het van sensatie en spanning kolkende stadion
gebeurde van alles na dat tweede Spartaanse doelpunt.
Suurbier vergat zich tegenover Heijerman, Cruijff
glipte langs Ter Horst maar vond Doesburg op zijff
weg, die, op van de zenuwen, even later buiten zijn ge
bied Neeskens de bal ontnam en hem vervolgens tegen
de grond kleunde. Geen gele kaart. Die had scheids
rechter Corver kort tevoren wel binnen enkele secon
den tweemaal getrokken: toen Keizer zonder meer Ter
Horst schopte en Cruijff, die de gehele wedstrijd al
liep te praten en te gebaren tegen Corver, zich incor
rect uitdrukte. Keizer en Cruijff, binnen tien seconden
de gele kaart. Inmiddels had een „overgekookte" toe
schouwer een bierflesje op het veld geworpen. Hij
werd door het publiek van het terrein gejaagd. En te
midden van al dat tumult, van die schier ondragelijke
spanning, vonniste Henk Bosveld bij beide eerdere
doelpunten al betrokken het grote Ajax. Stuy, de
zwakke stee in de Amsterdamse defensie, viel vergeefs:
3—1.
Heftig trekkend aan een verse sigaret zei coach Stefan Kovacs na
afloop: „Het waren domme doelpunten". Sparta's jonge maar
ambitieuze en kundige trainer Leo Steegman reageerde daarop
met: „Ik vind het niet collegiaal om zoiets te zeggen want het
doet afbreuk aan onze prestatie. Hebben we soms niet laten zien
dat we'meer kwaliteit bezitten dan menigeen wil denken? Het is
toch waarlijk niet alleen onze grote inzet geweest". Op dat punt
kon Kovacs hem bijvallen want zijn oordeel over Ajax was ver
nietigend: „Gebrek aan inspanning, gehele elftal onder de
maat". Hij draaide zich om en verdween. De spelers stelden
zich lakonieker op, deden weinig of niets af aan de zege van
Sparta en bleven het enigszins autoritaire trouw dat zij op het
vebs hadden getoond na het nemen van een voorsprong.
Zulk een vreemd doelpunt ziet men zelden. Ter Horst, de bewaker
van Cruijff, werd gepasseerd. Ter Horst „pakte" Cruijff: vrije
trap. Heele Nederland, en ver daarbuiten, weet hoe Piet Keizere
zoiets opknapt. Doelman Pim Doesburg weet het ook. Nochtans
stak hij geen hand uit toen de bal door Keizer, niet eens hard,
over het muurtje werd gelepeld en met een curve in de „grote
hoek" verdween (01). Op zo'n moment is. normaal gesproken,
een wedstrijd tegen Ajax afgelopen.
De Amsterdammers hadden ook het beste van het spel gehad.
Blankenburg kon steeds ongehinderd opkomen omdat de Spar
taanse verdedigers zich te zeer moesten bezig houden met de
aanval van Ajax. Steegman: „In de rust spraken we af dat
Blankenburg geen vrijheid meer zou krijgen. Hij zou op Bosveld,
die zich los moest maken van Neeskens, in laatste instantie stui
ten". Blankenburg werd „voor" niet meer gezien.
Er werd ook afgesproken dat Sparta niet het stond toen al 1—1
uit angst op de zestienmeterlijn zou blijven hangen maar de
middenlijn zou bezetten, met het risico dat Cruijff een pass zou
oppikken en met zijn talent en snelheid zou kunnen doorstoten.
Het bleken „gouden opdrachten".
Ajax, gewend om met 1—0 de zaak rustig in handen te houden, be
ging de fout die Steegman later haarscherp ontleedde. „Ajax
werkte mee door terug te gaan en het tempo te drukken. Maar
Ajax speelt te mechanisch. Als het even niet loopt, draait het he
lemaal niet meer. Maar ze hebben zich ook vergist in onze kwa
liteit".
Een dure vergissing want na een tamme periode, waarin het duel
al voor dood werd verklaard, ontstaken twee blunders van Stuy
een heilig vuur bij Sparta. Eerst liet hij de bal los op een schot
van Van Veen en mikte Kreuz op de paal, en daarna bij een
schot van Kreuz, waardoor een treffer van Van Staveren met
moeite kon worden voorkomen. Stuy reageerde ook veel te laat
bij de vrije trap v/egens hands van Mühren. Bosveld deed of hij
de vrije trap nam, liep door en Venneker schoot van ve rin;
waarbij Kreuz de bal nog net zo veel aanraakte dat de te laat
vallende Stuy kansloos was: 1—1.
Sparta niet. De ploeg had onderkend dat er mogelijkheden waren
en werd bezeten van een innerlijke drift, die bij Ajax ontbrak.
Nog steeds meenden de Amsterdammers dat zij het duel alleen
op kwaliteit zouden kunnen beslissen. Maar ook in Sparta huist
kwaliteit. „Rommelaar" Heijerman, de onvermoeibare stoorder
Willy Kreuz, de na de rust „gegroeide" Ter Horst die overal
was waar enig gevaar leek te dreigen. En vooral Henk Bosveld,
die ook weer bij het tweede doelpunt betrokken was.
Van Staveren had hoog voorgezet en de bal zeilde over de handen
van Stuy. Bosveld kopte voor doel, precies naar de plek waar
Willy Kreuz vallend kon scoren: 21. Een klasse-doelpunt, al be
weerde Kovacs van niet.
Prompt werd de strijd keihard, trok Corver twee gele kaarten en
trachtte Ajax de achterstand ongedaan te maken. Maar het stug
ge verzet van Sparta en de moeizaam lopende aanvallen van
Ajax verhinderden dat.
Was de Spartaanse voorsprong te vroeg gekomen? Sparta trok niet
terug, gedachtig de afspraak in de rust. Het anders zo sterke
middenveld van Ajax Haan nauwelijks gezien wist geen
raad met die taktische vondst om de middenlijn te bezetten.
Cruijff liep zich steeds vast in de buitenspelval. Kovacs zette
Rep in voor Swart, die geen voldoende kon halen. Rep evenmin.
Hij liep verloren rond temidden van de scherpe persoonlijke
duels, vooral tussen Ter Horst en Cruijff die steeds weer de
Spartaan snel voor zich zag opduiken.
Na een half uur volgde het geweldige doelpunt van Bosveld die
daarmee uitgroeide tot de grote genius van de ploeg. Kovacs
was al van plan geweest de onbetrouwbaar spelende Stuy te ver
vangen. Sies Wever liep zich warm maar hij heeft last van een
armblessure en toen hij enige oefeningen maakte en weer de
arm voelde, riep Kovacs hem terug. Het opdringende Ajax werd
nog bijna verrast toen Blankenburg, met de „dreiging Kreuz" te
zacht terugspeelde en Van Staveren er bijna eerder bij was.
Toen moest Sparta toch nog terug. Vier „levensgevaarlijke"
hoekschoppen en een (klasse) doelpunt, maar in buitenspelposi
tie, van Cruijff leverde het slotoffensief Ajax nog op. „Als we
verdedigend waren gaan spelen, zouden Blankenburg en Hulshoff
er weer uit zijn gekomen", stelde Steegman vast. Dat was óók
al voorkomen. Want Sparta kon gisteren veel, erg veel. Ajax kan
ervan meepraten. HERMAN VAN BERGEM
Scoreverloop: 21 Keizer 01. 45 Venneker 11. 53 Kreuz 21, 76
Bosveld 31. Scheidsrechter Corver. Toeschouwers: 32.000 (uit
verkocht.
Sparta: Doesburg: Venneker, Ter Horst, Eijkenbroek en Visser;
veren.
Ajax: Stuy: Suurbier, Blankenburg. Hulshoff en Krol; G. Mühren
Van Veen, Walbeek en Bosveld; Heijerman. Kreuz en Van Sta
Haan en Neeskens; Swart (Rep), Cruijff en Keizer.
Trainer Kovacs sprak van .domme doelpunten"Het zal wel emotie zijn geweest want deze (tweede) treffer van Sparta ziet er niet zo „dom" uit. Bosveld (geheel linkskopte
de bal uit een hoge voorzet van Van Staveren naar de plek waar Kreuz stond. Met een machtige sprong door de Oostenrijker (rechts) de bal achter Stuy. De voet van Krol
wordt wel hoog maar ook te laat geheven. Mühren (tussen Bosveld en Krol) kijkt verbijsterd toe.
EN HAAG De dreun, die FC Twente vorige week zaterdag
aan FC Den Haag uitdeelde, blijkt bij lange na nog niet te zijn
uitgewerkt. Dat heeft een handjevol publiek (maar 5000 toe
schouwers) uit de Haagse agglomeratie duidelijk kunnen consta
teren. Het resultaat van de ploeg die zich eens brutaal had aan
gediend als aanvoerder van de subtop, moest tegen het als voor
laatste op de ranglijst geplaatste FC Den Bosch met een doel
puntloos gelijkspel genoegen nemen. Dit verliespunt voor FC
Den Haag was beslist niet de oonsequentie van resultaat-voetbal
van FC Den Bosch, maar FC Den Haag was over alle linies
geen haar beter dan de gasten.
De uitslag var 00 was voor
trainer Remmers van de
Bosschenaars een beloning
van de taktiek die hij van te
voren de onverzettelijke Bra
banders had voorgekauwd.
„In dit stadium van de com
petitie is het voor ons hoofd
zaak geworden om punten te
halen. Normaliter zouden
wij, gezien de situatie op de
ranglijst, hier twee punten
moeten laten liggen. Daarop
heb ik mijn taktiek van vas
te mandekking gebaseerd en
ik moet zeggen dat die goed
is uitgevoerd. In hoofdzaak
heb ik het zwaartepunt ge
legd op de verdediging, de
aanval is tegen een hoger
geplaatste ploeg secundair".
Maar die verdedigende taktiek
liet Remmers al snel varen
omdat FC Den Haag hals
starrig weigerde te komen
en aanvallend erg zwak was.
Hoe zwak blijkt uit het feit
dat de eerste goede aanvals-
actie, die meteen voor Den
Bosch gevaar inhield, pas na
zestien minuten in de tweede
helft door een combinatie
tussen de beste Hagenaar,
Kila, en Berg plaatsvond.
Dat was ook het sein voor
FC Den Haag om wat meer
druk te gaan uitoefenen,
maar de in de voorhoedee op
gestelde Bregman, Bres en
in mindere mate Rood
nat liepen vergeefs naar een
betere vorm te zoeken.
Fuglset
Trainer Evért Teunissen: „In
deze wedstrijd heeft men
kunnen signaleren dat we
Fuglset erg missen. Hij mag
dan bekritiseerd zijn, een
speler zoals hij kan door zijn
intelligente spel tegen een
ach?e-boede als die van FC
Den Bosch voor gevaarlijke
momenten zorgen. Met hem
erbij hadden we meer sco
ringskansen gehad, dan de
twee van vanmiddag".
De druk, die FC Den Haag in
de tweede helft uitoefende,
was echter van zeer korte
duur, met wat meer Bossche
koelbloedigheid zou die 0—0
nog desast reuser voor de Ha
genaars zijn uitgepakt. Want
enkele spelers van FC Den
Bosch toonden een heilig ont
zag voor de afweer van
Mansveld c.s. Geheel onnodig
overigens, omdat het defen
sie-apparaat van FC Den
Haag rammelde waardoor er
ook bijna geen enkele aanval
vanuit deze linie kon worden
opgezet. Het Haagse midden
veld, met een teleurstellende
Berg en een naarmate de
wedstrijd vorderde in vorm
groeiende Aad Kila, kon be
houdens enkele malen in de
tweede helft, daardoor niet
gevaarlijk worden. De Bos
sche spelers Donker en
Schuurman vormden samen
een te groot obstakel in het
centrum vóór de bekwame
doelman Van der Pluym.
Tang
Teunissen: „Berg is een emi-
menle voetballer, maar van
middag zat hij constant in de
tang bij Ciric en dan kan hij
zich helemaal niet meer ont-
FC Den Bosch ontregelde dus
zeer effectief en als FC Den
Haag even blijk gaf van
tempoversnelling, werd
prompt naar het wapen van
het resultaatvoetbal gegre
pen, door lange terugspeel
ballen op doelman Van der
Pluym. FC Den Haag ken te
gen deze speelwijze het juis
te wapen niet vinden. „In
zo'n wedstrijd vraag je je
dan ook weer af, waar blijft
Bregman", aldus Teunissen,
die. overigens niet teleurge
steld, vervolgde: „Het zo
veelste bewijs is weer eens
geleverd dat je dan topscorer
mag zijn in de eerste divi
sie, maar dat je in een klas
hoger nog veel moet leren.
Ik heb Bregman wel gewis
seld met Simon van Vliet,
maar is die beter? Ik weet
het niet. Overigens kan ik de
spelers van FC Den Haag
geen enkel verwijt maken.
Ze hebben hard gewerkt, de
bereidheid om te gaan was
bijzonder groot. Wat moet je
dan nog meer eisen? Hans
Bres speelde met enorme in
zet. maar in een wedstrijd
met straffe mandekking
komt hij er ook niet uit".
Fanatiek
Bres en Roodnat wisselden
veelvuldig, maar het maakte
niets uit. FC Den Bosch
speelde zo fanatiek en met
zoveel Inzet dat het ene punt
meer dan verdiend is. „En",
zei Teunissen, „FC Den
Bosch is overeind gebleven,
zonder naar grove middelen
te grijpen, zoiets kan ik zeer
waarderen".
Hoewel van voetbal in het ge
heel niet te genieten viel,
was de spanning af e*i toe
wel groot, maar dat kwam
dan hoofdzakelijk door de
vraag of FC Den Haag op el-
gen veld niet het schip in
zou gaan, beantwoord zou
worden. De kansen zijn
daartoe zeker aanwezig ge
weest.
Aanvoerder Wildbret kogelde
voor de rust van dertig me
ter rakelings naast en FC*
Den Haag mocht zijn handen
dichtknijpen dat in chaoti
sche minuten een kwartier
voor het einde Korevaar net
óver in plaats van in eigen
doel kopte.
FC Den Haag heeft gisteren
wel bewezen niet langer dc
ploeg te zijn die Feyenoord
terugwees (Teunissen: „Toch
is er in wezen weinig in dc
ploeg veranderd. Toen had
den we Fuglset en nu niet),
maar een middenmotertie
van gelijke kracht als FC
Den Bosch. Want een echte
topclub rekent met zo'n te
genstander wél af". (Ajax 7—
0, Feyenoord 40).
FC Den Haag moet als eni
ge profclub in de Haagse ag
glomeratie wel erg snel
wat gaan doen. want anders
kan het dure restaurant dat
men aan het neerzetten is,
wel eens te groot blijken te
zijn.
BART HOOGDUIN
Scheidsrechter HerrevoeU. Toe-
t FC Den Bosch zo hardnekkig doen
ker« en Van den Bersh; Wild
bret. Clrlc en Gnioumnnv Vree
burg. Van Os (Salflschberger)
Sinds jaren
W7EER doemde de vraag op
waarop maar
woord kan worden gevonden:
waarom imi'jdt het publiek 't
veld van Sparta? Gisteren
was het bomvol maar op an
dere zondagen laat het pu
bliek grotendeels verstek
gaan. En toch speelt Sparta
aantrekkelijk, valt er altijd
wat te beleven op „Het Kas
teel", al is het muur een ne
derlaag tegen Excelsior des
tijds. Toch ook iets opzienba
rends, net als gisteren toen
Ajax werd verslagen op een
wijze waarvoor de Amster
dammers alleen hun eigen
mindere spel als excuus aan
voeren. Daardoor kwam
Feyenoord weer alleen aan
de leiding. Een vreemde si
tuatie want Feyenoord is
momenteel niet de sterkste
ploeg. Maar zo wordt het wel
een competitie die een sensa
tioneler verloop kan krijgen
dan sinds jaren het geval is
geweest.
Moeilijk
l~hE naar t briljante neigende
•^openingsrede, die jhr. mr.
Quarles van Ufford zaterdag
op de buitengewone leden
vergadering van de KNSB in
Utrecht uitsprak. bevatte
enige belangrijke zinsneden.
De „schaatsvoorzitter" stipte
aan dat verminderde belang
stelling voor de amateur
sport desastreuze gevolgen
kan hebben. Hij sprak van
„de schade zoveel mogelijk
beperken", stelde dat hij de
profs veel dollars toewenste
maar vroeg zich af wat ach
ter hen staat: slechts een za
kelijke onderneming met za
kelijke belangen. Door zijn
woorden schemerde de twij
fel aan een langdurig optre
den van de profs maar hij
kon niet verhelen dat de con
currentie momenteel enorm
groot is. Daarom achtte hij
het de hoogste tijd om de
amateurbepalingen te verrui
men. Ook al om te voorko
men dat sterke amateurs
zullen overstappen. Die ver
ruiming zal echter maur een
fractie zijn van wat de prof-
organisatie kan bieden. Het
is duidelijk: de amateur-
schaatssport bevindt zich in
een uiterst moeilijke situatie.
Van twee
een
J korte bestaun in geslaagd
het publick in de hoofdstad
in behoorlijke getalen achter
zich te krijgen. Tenminste zo
belangrijk als het aantal toe
schouwers dat zich de laatste
tijd naar het Olympisch Stu-
dion begeeft, is echter het
feit dat de voetbalsupporters
FC Amsterdam als nieuwe
club hebben geaccepteerd.
Als „de tribunes" dc ploeg
willen aanmoedigen, hoort
men niet eenmaal een club
mootje dat DWS of Blauw
Wit aanmoedigt. De nnnm
die wordt gescandeerd is:
Amsterdam. In Den Haag is
dat wel anders. In het Zui
derpark hoort men nog
steeds slechts één naam:
ADO. Ook hier konden twee
clubs pas na lange, emotio
nele besprekingen komen tot
één vereniging: FC Den
Haag. Het wordt tijd dat de
profclub in de Residentie ook
wordt ondersteund met de
naam die moet aangeven dat
van twee clubs één is ge
maakt.
Saneren
i~kOK de voHeybalwereld wor-
stelt met een Ajax—Feyen
oord syndroom. Dc posities
van Deltalloyd/AMVJ en
Blokkeer zijn voor de volgen
de ploegen zo onaantastbaar
geworden dat men zich of
kan vragen: hoe muak je
zo'n volleybalcompetitie inte
ressant. De Ncvobo dacht cr
iets op gevonden te hebben
door een halve voorcompeti
tie in te stellen waarbij zelfs
voor de verlies leidende
ploeg mits dtze twee sets
wint nog een bonuspunt In
het vooruitzicht werd ge
steld.
Toen Blokkeer op zaterdag 25
november tegen Delta
lloyd/AMVJ twee sets had
gewonnen nam het genoegen
in de laatste vijfde set
met een genadeloze afstraf
fing, want 't had immers toch
1 punt. Om de competitie in
teressanter te maken en het
niveau te verbeteren, zou
een vergaande sanering zijn
aan te bevelen, waarbij de
topspelers uit de resterende
ploegen in enige teams kun
nen worden ondergebracht
zodat Blokkeer en Delta
lloyd/AMVJ in eigen land
concurrentie krijgen. Resul
taat zou zijn dat beide ploe
gen zich elke week zouden
moeten inspannen en niet,
zoals nu, tweemaal per jaar
eis ze elkaar ontmoeten.
