VERKEERSBORDEN VOOR
WALES TWEETALIG
DE AVONTUREN VAN PIET POTLOOD
VOLGEND JAAR
NIEUWE SERIE
KENTEKENS
ZATERDAG 2 DECEMBER 1972
LEIDSE COURANT
PAGINA 8
WAAROM SINTERKLAAS
ZOVEEL PIETEN
HEEFT EN ZO GRAAG
OP EEN SCHIMMEL RIJDT
rpOEN Sinterklaas nog pas een jonge bisschop was, had hij maar
A één knecht, de Moor Pedro. Dat - was genoeg want de
krachtige goedheiligman kon het Sinterklaaswerk gemakkelijk met
hem af. Je moet weten dat er in die dagen veel minder kinderen
waren dan nu, en dat die kinderen bijna altijd zoet en bijna nooit
stout waren, zodat er ook haast nooit een in de zak gestopt hoefde
te worden. Maar terwijl Sinterklaas langzaamaan ouder en ouder "35
werd, kwamen er steeds meer kinderen. En waarom het gebeurde,
weet ik niet, maar al die kinderen werden steeds stouter en minder
zoet. Op een dag zuchtte de oude Sint: „Pedro, wij kunnen het werk Landing^op de
met ons beiden niet meer aan. Ik heb méér knechts nodig om alle ","u 7"
kinderen hun stoutigheden af te leren. Laat ons op zoek gaan naar
hulp". i
Er waren in alle landen jonge kerels genoeg die wel knecht wilden
zijn bij zo'n leuke oude baas met zakken vol lekkernijen en ge
schenken. Maar Sinterklaas vond ze niet goed genoeg. Hij was ver
wend door de Moor Pedro die zo ijverig, trouw en handig was. Hij
wilde dan ook naar zulke heal bijzondere Moren uitkijken en ging
met Pedro op zoek.
AI wandelend door bos en veld rondom de hoofdstad Madrid, ontdekte
hij een jonge Moor die langs de weg lag, met de hand aan één oor
op de grond. ,,Wat doe je daar, jongen"? vroeg Sinterklaas. „Ik
luister even naar de redevoering van de koning in het paleis", ant
woordde hij. „Jou kan ik als knecht gebruiken"! riep de Sint. „Je
moet wel uitstekende oren hebben en je zou dus voor mij alle stoute
woorden van ondeugende kinderen kunnen horen".
„Ik wil graag uw knecht zijn", zei de jongen en bewoog met zijn
oren. „U bent Sinterklaas en ik heet Piet". De nieuwe knecht stond
op en met zijn drieën wandelden ze verder.
1V"A een poosje zagen zij een Moorse jongen die juist zijn buks er-
gens op richtte. „Goedemorgen", zei Sinterklaas, „waarop jaag
je, mijn jongen"? De Moor antwoordde: „Ziet u dat dan niet? Er
zit een vlieg op de torenspits van de kathedraal in Madrid en die
wil ik eraf schieten". Toen zei de Sint: „Iemand met zulke scherpe
ogen wil ik wel in mijn dienst hebben. Jij zou van alle kinderen in
de ■•Ter^ld kunnen zien of zt goed of stout doen. Weet je wie ik
ben"?
„En of", antwoordde de Moor. Hij zei dat hij Piet heette, gooide zijn
buks in het struikgewas, maar sneed wel gauw een takkebos af
want die zou hij nog wel eens voor stoute kinderen kunnen gebrui
ken. Daarna wandelden ze mei zijn vieren verder.
l^EN poosje later kwamen ze een Moorse jongen tegen met beide
handen voor de mond. „Goedemiddag", groette Sinterklaas.
Maar de jongen zei niets terug, hij knikte alleen en hield de handen
waar ze waren. „Kun je niet praten"? vroeg Pedro boos. Toen nam
de jongen zijn handen weg, deed zijn mond open en zei: „Jawel,
maar iedereen schrikt van mijn stem". Nou, dat was ook zo. De
jongen die dacht dat hij gefluisterd had, loeide als een stormwind,
gilden als een sirene en knalde als de donder zodat de mijter van
de Sint wankelde.
„Jou kan ik gebruiken", zei Sinterklaas terwijl hij zijn mijter vast
hield. „Kom bij mij in dienst, dan is je stem alleen al genoeg om
stoute kinderen te waarschuwen. Weet je wie ik ben"?
FEN eind verder kwamen ze langs een heel hoge boom waarin een
jonge Moor zó vliegensvlug naar de top klom, dat de knecht
met de scherpe ogen het niet kon bijhouden. „Waarom doe je dat,
beste jongen"? riep de Sint naar boven. „Ik houd van de hoogte,
Sinterklaas. Op de grond krijg ik dieptevrees", klonk het vanuit de
boomtop. Natuurlijk zei Sinterklaas: „Wat zou jij goed in schoorste
nen op daken kunnen klimmen. Word mijn knecht om geschenken
in de huizen te strooien".
„Graag"! riep de jongen, roetsjte in een seconde naar beneden en
zei: „Tot uw dienst, en ik heet Piet". „Dat dacht ik al", merkte de
Sint op en ze wandelden met zijn vijven verder.
i. Acht ruimtevaarders zweven op het maanopper
vlak. Ze zien er schijnbaar allen hetzelfde uit maar één is anders.
Welke ruimtevaarder is dat?
Als je moeder eens wilt verrassen en het is gauw Sinterklaas
moet je een mooi gevormde fles van licht glas, dus niet zo'n donker
bruine op de kop tikken. Je haalt het etiket eraf als dat er ten
minste op zit. Gaat het wat moeilijk, leg de fles dan een tijdje in
water. De fles van binnen goed omspoelen. Je neemt wat verf in een
lekkere kleur mooi blauw bijvoorbeeld doet dat in de fles en
schudt net zo lang tot de hele fles van binnen is gekleurd. Dan ga je
van buiten kleuren met porseleinverf. Of jeneemt bonte stukken pa
pier waarmee je de fles decoreert. Dat betekent zoiets als behan
gen". Koop een tuiltje bloemen, zet de vaas neer en je zult zien hoe
blij moeder er mee is.
Op 23 november 1859 werd in New
York een jongetje geboren dat
een enorme boef zou worden,
helaas. Hij heette William Bon-
ney maar in zijn verdere leven
werd hij Billy the Kid genoemd.
Toen hij twaalf jaar was, moest
hij al opgepakt worden omdat
hij iemand had gedood. Hij deed
dat nog vele malen in zijn leven
en Billy was eigenlijk een zieli
ge man want hij was geestes
ziek. een beetje gek om het zo
maar eens te zeggen. Sheriff Pat
Garrett kwam in 1880 in gevecht
met Billy the Kid en Billy ver
loor dot. Hij was pas 21 jaar toen
hij stierf. In het Wilde Westen
was men verlost van een gevaar-
If/k man.
Oplossing vorige week
T^OEN ontmoetten ze een Moor die op zijn schouder een boomstam Deze sportartikelen horen bij de sportlieden: A bij 3, B bij 6, C bij 1
van wel vijf meter dik en vijftien meter lang droeg. „Goeden- D bij 5, E bij 2, F bij 4.
avond", groette de Sint, „wat doe je met die boom"?
„Die hak ik thuis in vijf minuten tot houtjes", was het antwoord.
„Als jij toch eens mijn knecht wilde zijn mijmerde de Sint.
„Je zou wel honderd zakken suikergoed en marsepein en honderd
zakken stoute kinderen kunnen dragen. Ik ben Sinterklaas, weet
„Dat zag ik dadelijk. Ik ben uw knecht, hoor. En mijn naam is Piet".
Met die woorden liet hij de stam op de grond vallen zodat het
dreunde. De Sint had toen zes knechten, maar zeven is een geluks
getal.
J^E avond viel en ze keerden gezamenlijk terug naar Madrid. Aan
gekomen bij het paleis, zagen ze de koning op het verlichte
voorplein zitten onder een baldakijn. Hij keek naar een Moorse jon
gen. die knalde met zijn versierde zweep terwijl een sneeuwwitte
schimmel tegen het paleis opklauterde en met voorzichtige passen
over het dak stapte. „Wat zou ik jou graag in dienst hebben",
zuchtte Sinterklaas, „met dat paard De jongen knalde met de
zweep, hef paard klauterde naar beneden en de jongen maakte een
buiging: „Uw dienaar. Sinterklaas". En deze jongen die zowaar
Piet heette, werd de zevende knecht.
A/ANAF die dag was het werk van de oude Sint licht en gemakke-
lijk. Hij reed luchtigjes over de daken en de Pieten deden alles
ze waren aangenomen. Binnen de kortste keren
geen kind meer stout.
Nu is Sinterklaas stokoud. Pedro en de Pieten zijn allang opgevolgd
door anderen. Als ze tegenwoordig eens zwaaien met de roe of
„oeioeioei"! schreeuwen, dan doen ze dat alleen ter herinnering aan
die eerste knechts.
Nu weet je tenminste waarom Sinterklaas zoveel Pieten heeft en zo-
graag op schimmels rijdt.
Hunt mil uit ésl-S)i ujtrt uhrmëil far hul dm.
nar u ui nij mil hjnhudinj
LONDEN De ruim 1000 leden
van de „Welse taaivereniging"
verkeren in feeststemming. Hun
lange en hardnekkige strijd
voor tweetalige verkeersborden
in Wales staat op het punt van
bekroond te worden met een
schitterende ovcrwinr.-ing.
De regering in Londen heeft prin
cipieel toegestemd om het prins
dom Wales, dat al sinds de I3de
eeuw een deel is van Engeland,
tijdens de komende tien jaar ge
leidelijk tweetalige verkeersaan-
duidingen te schenken.
Deze operatie zal 3,275 miljoen
pond kosten (ongeveer 26 mil-
]cen gulden}. Weggegooid geld,
zeggen Engelse taal imperialis
ten. Een maatregel, die geen
Van, te vroeg nr t, antwoorden
progressieve Britten. Het wordt
hoog tijd, dat de Welshmen het
recht krijgen om in hun eigen
land overal en doorlopend ge
bruik te maken van hun moe
dertaal.
Op de tweetalige verkeersborden
komen de Engelse plaatsnamen
bovenaan, gevolgd door de Wel
se. Meestal is het verschil zeer
groot. Zo heet de Welse ge
meente Aberteifi in het Engels
Cardigan. Alle namen en ver-
we .nwi.zinjen zullen ver
taald worden, behalve het Efo-
gelse woordje „stop". Dat blijft
veiligheidshalve onvertaald. De
borden met „stop" in een drie
hoek aan kruispunten zullen na
verloop van tijd de enige eenta
lige van Wales zijn.
Een eentalig Engels verkeersbord
kost 200 pond (1600 gulden).
De tweetalige van Wales zullen
325 pond kosten. Ze zullen uiter
aard groter zijn dan de normale
verkeersborden en verwarring
stichten onder de automobilis
ten. De voor- en nadelen van
tweetaligheid in het verkeer
werden evenwel zorgvuldig on
derzocht door een 12-ledige spe
ciale commissie, die tweetalige
landen bezocht, zoals België,
Zwitserland, Canada, Israël en
Zuid-Afrika >r ze alles weten
van dit probleem. Het ligt in de
bedoeling van de Britse over
heid het Belgische voorbeeld
nauwgezet te volgen.
Deze maatregel Is een mijlpaal in
de geschiedenis van het Welse
nationalisme, dat de laatste tijd
weer veel van zich Iaat horen.
Naast de politieke strijd voor
onafhankelijkheid, waarin geen
schot komt, is er de vrij succes
rijke actie van de „Welse taai
vereniging". waarbij zowel stu
denten als professoren, geeste
lijken, boeren, dokters, advoca
ten en leerkrachten aangesloten
izin. Deze vereniging geniet veel
bijval onder de jongeren. Haar
acties hebben geleid tot een
nieuwe bloei van het Wels
misschien de ouste levende taal
van Europa.
De grootste handicap van de Wel
se nationalisten is, dat het Wels
in feite slechts gesproken wordt
door een op iedere vijf inwo
ners. Wales heeft een bevolking
van 2/2 milioen zielen. Het Wels
is hoofdzakelijk de taal van de
eenz?.ne noordwelse valleien.
In het geïndustrialiseerde en
verengelste zuiden wordt over
wegend Engels gesproken. Het
Wels wordt echter overal aan
geleerd in de scholen. Wales
heeft eigen radio- en tv-pro-
gramma's in de moedertaal
:chs Ca popartiesten zingen
het Wels.
Ook de literatuur van Wales is
niet dood. Er verschijnen weer
heel wat boeken in het Wels.
Wales heeft veel te danken aan
haar taaivereniging, die een
hardnekkige strijd levert om de
wet van 1967, waardoor gelijke
rechten geschonken werden aan
het Engels en het Wels, waar te
maken. De meeste officiële do
cumenten zijn nu tweetalig,
maar de Welse taaivereniging
beoogt een volledig Wels Wales,
waarin het Engels alleen nog
gebruikt zou worden voor com
municatie met de Engelsen.
e strijd voor tweetalige ver
keersborden heeft heel wat in-
srrinninnen g"1' ''"elriikp le
den van de Welse taaivereni
ging maakten kennis met de ge
vangenissen van Wales, omdat
zij verkeersborden overgeschil
derd of uitgerukt en verwijderd
hadden. Een van de doorzetters,
Dafyddiiwan, zei gisteren: „Wij
hebben het allemaal niet voor
niets gedaan".
In de loop van 1973 komen voor alle categorieën motorvoertui
gen nieuwe kentekenseries in gebruik. Bij deze kentekens
staan de letters tussen de cijfers (00-XX-00). De nieuwe se
ries verschijnen naast de bestaande kentekens met de letters
voor en achter de cijfers.
Met de invoering van de nieuwe cijfer-letter combinatie is het
mogelijk zo'n drie miljoen kentekens uit te geven. Van de be
staande combinaties zullen dan in totaal circa zes miljoen
kentekens in omlo p zijn gebracht, waarvan er inmiddels
reeds vele zijn ingetrokken.
Voor de groep GN- en BN-bewijzen, waarvan de kentekenplaat
niet het jaar vermeldt, waarin cle geldigheid van het bewijs
vervalt, worden de n.euwe k n i n-< s re-ds eind d t jaar
ingevoerd. De zogenaamde GN- en BN-bew jzen zijn bedoeld
voor motorvoertuigen die n et tot het Nederlandse auto- en
motorrijwielpark behoren.
Het nieuwe kenteken past in het door ons land gevolgde sys
teem. waarbij een kentekennummer uit niet meer dan zes
symbolen bestaat. Proeven laten zien dat een combinatie van
zes symbolen nog voldoende is waar te nemen.
AmoozD. «mm,
{hola, htmmzoekjj
ze zwem me dm op
de hielen! als ünjffel he
hemt,rr, ben ugraf&y. I
//hhoeL
-V
