Beste Nederlandse
aanvaller van nu
is Rob Rensenbrink
WEER
NAAR
HEL VAN DEURNE
ER IS OOK EENS
„WE GAAN NAAR ROME" GEWEEST
TUSSEN
EN s
REEKS
VAN
102
De inzet v
toernooi om het we
reldkampioenschap,
de Coupe Jules Ri-
met.
Op 7 april 1968 eindigde een reeks interlands, waarvan men nau
welijks had kunnen denken dat er ooit mee gestopt zou worden.
Honderd en twee keer hadden Nederland en België de degens ge
kruist. Toen was het afgelopen. De belangstelling was zo gedaald
dat het geen zin meer had de jaarlijkse recks van eenmaal thuis
en een koer uit voort te zetten. Er waren belangrijker duels ont
staan: voor Europa Cups, Europees landenkampioenschap, wereld
titel. Bovendien was de agenda van beide landen zo overladen dat
er geen geschikte data meer gevonden konden worden. Aan een
reeks wedstrijden die hoogtepunten in de interlandgeschiedenis van
beide landen waren geweest, was een eind gekomen. En wellicht
zou NederlandBelgië nooit meer zijn gespeeld als de landen voor
het toernooi om de wereldtitel 1974 niet in een poule voor de voor
ronde waren ingedeeld. Op 19 november is wat vroeger de ,,Hel
van Deurne" werd genoemd weer de arena waarin België en Ne
derland strijd leveren in het duel dat al beslissend kan zijn voor
de plaatsing in het eindtoernooi. Nederland is na de grote zege op
Noorwegen favoriet. Jef Mermans, de Belgische middenvoor die
een onvergetelijke indruk heeft achtergelaten in de jaren waarin
hij duelleerde met de Nederlandse Henny Möring en Rinus Ter
louw, Iaat zijn gedachten gaan vroeger en nu.
JEF MERMANS, DE BOMBARDIER VAN ANDERLECHT:
Rob Rensenbrink wordt in de Belgische competitie meestal door twee verdedigers bewaakt. Toch
blijft de rechtsbuiten de favoriet van het publiek.
1 Abe Lenstra
DEURNE In de galerij van
groten in het Europees voetbal
figureert Jef Mermans, door
gaans in België en Nederland
Jefke of „de bombardier van
Anderlecht" genoemd. Hij was
de constante uitblinker en een
van de sterkste spelers van het
Belgische team in de jaren 1945
waarin hij zestien jaar en 9
maanden oud in 1939 debuteerde
toen hij zijn eerste interland
tegen Nederland speelde „Ik
weet het nog allemaal, Faas
Wilkes scoorde driemaal en de
Koninklijke familie zat op de tri
bune" en 1956 toen hij voor
hei laatst de Belgische kleuren
verdedigde, tegen ,Icn*,arije. Jef
Mermans, in het dagelijks leven
werkzaam op de afdeling belas
tingen en kadaster in het hyper
moderne, onopvallend gelegen
gemeentehuis van Deurne, volgt
nog steeds alles wat met voet
ballen heeft te maken, niet eens
zozeer uit intense belangstelling
„maar omdat ik nu eenmaal ge
makkelijk iets onthoud". Hij
heeft een formidabel geheugen,
waardoor hij moeiteloos de film
van zijn actieve periode terug
draait, en .interesseert zich
,,we zijn hier voor een groot
deel ingesteld op Nederland"
voor alle facetten van het Ne
derlandse leven. Hij leest elke
dag een Nederlandse krant,
vc'gt de diverse actualiteitenru
brieken en sportuitzendingen op
de Nederlandse televisie „die
actueler en beter is dan de
onze" cn kan zich daardoor ook
een oordeel toemeten over het
geen in ons land op sportgebied
wordt gepresteerd.
Hii kan dan ook vergelijkingen
trekken tussen vroeger en nu.
„Er ziin me geen speciale wed
strijden bijgebleven tegen Ne
derland. Ze blijven je allemaal
bi'. De wedstrijd met die straf
schop in het Olympisch stadion
in 1949. We stonden met 3-2 ach
ter en kregen in de laatste se
conden een strafschop omdat
Piet Steenbergen hands maakte.
Niemand wilde hem nemen en
toen deed ik het maar als aan
voerder. Dat ben ik tien jaar ge
weest. Hij ging erin en het was
3-3. Piet Kraak stond in het
doel. Ik herinner me de been
breuk van Piet Schrijvenaar in
De Kuip in Rotterdam en spe
lers als Rijvers, Terlouw, Mö
ring, Wilkes, Lenstra. Weet je,
De vedetten van vroeger, Kees Rijvers, Bart Carlier en Faas Wil
kes, bij elkaar. Toen al waren zij een gewild object voor jonge
voetbalsupporters, die handtekeningen verzamelden.
I Deurne „De grootste vijand van een
superieur elftal is de zekerheid. Daarom
moet Nederland oppassen want die wed-
strijd tegen België is nog niet in kannen
en kruiken. Inhoud en kwaliteit van het
Nederlands elftal zijn groter maar dat
moet je wel op het veld bewijzen. Er is
ook eens „we gaan naar Rome" geweest
i maar dat sterke Nederlands elftal ging
niet".
Jef Mermans (50), zou geen moeite heb-
!>en met de samenstelling van het Neder-
lands elftal. „Neem Ajax zonder de uit
stekende Blankenburg en je hebt het
sterkste Nederlands elftal. Ook als Swart
meedoet want die maakt meestal wel een
doelpunt. Nederland is momenteel echter
te rijk aan talent".
Over hef verschil tussen „toen en nu":
„Vroeger leek het voetbal me meer ont
spannen hoewel het tussen Nederland en
België en tegen Engelse clubs erg hard
kon zijn. Tussen 1955 en nu is er wat dat
betreft niet zo erg veel verschil. Maar het
tegenwoordige voetbal Is niet meer ro
mantisch, alleen koel, keihard en zake
lijk. Vroeger had voetbal een aantrekkelij
ker „karakter", nu kan het wel spannen
der. meer spectaculair zijn door de belan
gen die erachter steken. Neem de Europa
Cupwedstrijden. Al zijn ze van slecht ge
halte, dan trekken ze nog veel publiek
vanwege de sensatie. Maar wie kan dan
het antwoord geven waarom er vroeger
zeventigduizend naar BelgiëNederland
kwamen kijken? Er is echter geen plaats
en tijd meer voor die wedstrijden en Ne
derland en België zouden nooit meer te
gen elkaar zijn gekomen als die loting
niet zo was geweest. Nederland maakt
toch een grote kans op de eindronden. Ik
denk niet dat België gaat aanvallen.
Noorwegen verdedigde ook en met de
rust stond het pas 1-0. Jawel, ze zijn inge
stort maar het zijn amateurs. Het zou
niet eens zo gek zijn als Nederland, juist
omdat het zo sterk favoriet is, zich laat
verrassen".
Lenstra er Rijvers dronken
nooit wat en ik was verwonderd
dat Wilkes het wel deed. Maar
een grote voetballer. We zaten
dan bij elkaar na de wedstrijd.
Vroeger waren we vrienden van
elkaar en al was de wedstrijd
fors geweest, daarna verbroe
derden we. Nu zijn het hoog
stens collega's van elkaar. Dat
zal wel komen omdat het voet
bal professioneler is geworden
maar in die tijd waren wij in
België ook al semiprof".
Jef Mermans, het prototype van
de middenvoor die sterk in de
lucht was, in beide benen een
schot had en kon steunen op
techniek en taktisch inzicht, was
een gewild object voor buiten
landse clubs. Real Madrid bood
hem een miljoen franse per
jaar, Rome niet veel minder en
voor het spelen in Arsenal had
hij zelfs al een werkvergunning,
en dat v/il wat zeggen in Enge
land. Maar bet ging niet door.
Anderlecht, en de Belgische
bond, lieten hem niet gaan. Voor
het eerst en voor het laatst zegt
Jef Mermans bij de gedachte
aan die gemiste buitenlandse
carrière iets over zichzelf: „Als
ik bij Anderlecht was wegge
gaan. zou de ploeg ook weg zijn
geweest. Maar ik heb toen an
derhalf miljoen verloren".
Die gedachte schudt hij onmid
dellijk van zich af met een licht
schouderophalen. Het is niet an
ders en dan moet er niet meer
gezeurd worden. Jef Mermans
schakelt pardoes over naar het
heden. „Wat me altijd opvalt, is
dat gepraat over systemen. Ik
heb in mijn tijd nooit anders
dan tegen twee spelers gespeeld.
Wat is dan het verschil met
voorstopper en ausputzer van te
genwoordig".
,.Wat zijn systemen? Is Johan
Neeskens een middenvelder, is
Arie Haan geen aanvaller? Dick
Schneider is misschien een van
de beste aanvallers van Feyen-
oord. Het elftal met de grootste
mobiliteit is altijd het beste en
dat zal over vijftig jaar nog zo
zijn, systeem of niet". Ik vind
Ajax een fijne ploeg, de beste
van de wereld, maar speelt
Ajax dan zo'n speciaal sys
teem?"
„Piet Keizer bewonder ik, Theo
Pahlplatz ook maar de beste Ne
derlandse aanvaller van dit mo
ment is Rob Rensenbrink.
„Ik weet het. hij is een pinge
laar maar hij pingelt met ver
stand. Ik heb de samenvatting
van Nederland—Noorwegen ge
zien. Dat is het prettigste wat je
kunt hebben want dan zie je de
slechte momenten niet. Het is
algemeen bekend dat Nederland
een uitstekende ploeg heeft
maar er zouden toch twee an
dere buitenspelers in moeten
staan. Een aanval met Rensen
brink, Cruyf en Mulder zou for
midabel zijn. Let wel, met alle
respect voor Keizer en Pahlplatz
maar ze passen niet in de opzet
die het Nederlands elftal thans
speelt. Het is voor mij ook altijd
een raadsel geweest waarom
een speler als Charly Bosveld
niet in het Nederlands elftal
staat. Hij is een van de beste
van jullie land. Jammer, dat
Sparta Kristensen heeft ver
kocht. Dat scheelt heel veel voor
die ploeg. Soms verkopen ze in
Nederland een speler die ze had
den moeten houden en soms ko
pen ze er een die ze niet nodig
hebben. Neem PSV. dat Tohan
De Vrindt kocht. Dat i3 de re
den geweest dat Willy van der
Kuijlen, en die kon toch wat, de
berg af is gegaan. Bij Feyen-
oord hebben ze gedacht dat het
minder is gegaan omdat Kind-
vall naar zijn land terugging.
Het is Coen Moulijn geweest, die
ophield met spelen. Opvallend
dat Nederland zo weinig links
buitens heeft terwijl er keepers
genoeg zijn. Jan van Beveren
staat wel in het Nederlands elf
tal maar ik vind Piet Schrijvers
zeker zo goed. En dan zijn er
nog meer: Pim Doesburg en
Stuy en Thie en Treytel, noem
maar op. Wel niet allemaal van
de hoogste klasse maar goed en
betrouwbaar. Enige jaren gele
den. toen was Van Beveren in
derdaad de beste".
Jef Mermans thans: „Ik weet
ook wel dat Rensenbrink een
pingelaar is maar hij pingelt
met verstand".
Jef Mermans springt over van
heden naar toekomst en naar
verleden. „Ik herinner me op
eens het eerste contact na de
oorlog. Acht dagen na de bevrij
ding van Nederland speelden wc
al weer, met een Brusselse
ploeg tegen Amsterdam. De Ne
derlanders waren zo mager als
een plank. Wij waren al een
paar maanden bevrijd. Ik weet
nog dat we bij Schiller op het
Rembrandtsplein waren. Ik, en
nog een paar Belgen, hebben
ons eten to*n weggegeven aan
hongerige Nederlanders. Ik had
ook bijna de laatste wedstrijd
voor het uitbreken van de oorlog
gespeeld. Voor 10 mei 1940 stond
Zwaluwen—Rode Duivels in Rot
terdam op het programma. Ging
natuurlijk niet door. Ik stond als
linksbuiten opgesteld, naast
Raymond Braine als linksbin-
Jef Mermans heeft in zijn tijd
alle groten ter wereld meege
maakt. Ook Ernst Happel. „Heb
ik verscheidene malen tegen ge
speeld". Maar In de opstellingen
van Europese elftallen ontbreekt
de naam Mermans. Hij diept uit
zijn memoires op; „In 1949 was
ik gekozen. Ik had tussen Pus
kas en Kocsis moeten staan
maar ik was verhinderd".
Hoe groot Jef Mermans in die
periode was, blijkt uit de uitver
kiezing als beste voorhoedespe
ler door het Franse sportblad
France Football in 1950, 1951 en
1952. Mermans stond in die tijd
niet in het Europees elftal, wel
Gunnar Nordahl, de Zweed die
in France Football tot nummer
twee was uitgeroepen.
Het doet, en deed, Jef Mermans
niet zo veel. Hij kan terugzien
op een geweldige carrière: acht
envijftig interlands voor België,
veertien jaar topscorer van zijn
land, tien jaar aanvoerder van
de nationale ploeg, een inter
landloopbaan van 1939 tot 1956,
met Anderlecht zeven maal
kampioen van België, de gouden
speld van de KNVB toen hij zijn
35e interland speelde, de gouden
speld van Hongarije. Jef Mer
mans kende en kent het voetbal
in Europa als zijn broekzak.
„Ik had gedacht dat, met dit
materiaal, Rinus Michels wel
zou zijn teruggekomen om
bondscoach te worden. Maar die
krijgen ze natuurlijk niet onder
de ton".
HERMAN VAN BERGEM
1905 v
1968
Van de honderd en twee
wedstrijden die België en
Nederland tegen elkaar
speelden van 30 april 1905
(eerste wedstrijd) tot 7
april 1968 (laatste duel)
won Nederland er 46. wer
den er 21 gelijk gespeeld
en 35 verloren. De eerste
wedstrijd, in Antwerpen in
1905. werd met 4—1 ge
wonnen. De laatste, in
Amsterdam, «jnet-21 ver
loren. Dat waS niet zo
vreemd want \in die tijd
had België verreweg de
sterkste ploeg. De Belgi
sche zegereeks l^egon op
12 november 1961 i.net een
overwinning van 4—0 in
Amsterdam. Daarna, volg
den deze uitslagen: \3— 1,
2-0, 1-0, 1—1, 0—0, 0.
zege van 3—1 voor Neder
land, 1—0, 2—1. MaA,r
vóór die periode van Bel
gisch overwicht was er
een bijna ongeloofwaardi
ge reeks Nederlandse suc
cessen geweest in een
tijdsbestek dat zfch uil-
strekte van 1956 tot 1961,
Daarin de memorabele
overwinningen van 52,
7—2, 6—2 en 9—1 (4 okto
ber 1959 in Rotterdam).
Wat grote overwinningen
betreft heeft Nederland in
de lange reeks aan de kop
gestaan. Nog enige schut-
tersfestijnen: 70. op 10
4—1910 in Haarlem; 9—3
op 11—3—1934 in Amster
dam; 8—0 op 29—3—1936
in Amsterdam: 7—2 op
2721938 in Rotterdam.
De grootste Belgische
overwinningen: 6—0 op
2941906 in Antwerpen;
7—1 op 17-3-1940 in Antwer
pen; 7—2 op 12-11-1950 in
Antwerpen. Merkwaardig
ste uitslag, de Belgische
overwinning van 76 op
25-ll-'51 in Rotterdam. De
meeste duels in Nederland
werden in Amsterdam ge
speeld.
In de grijze oudheid geno
ten ook Haarlem. Dor
drecht en Zwolle de eer
de prestigestrijd binnen
de muren te hebben. Want
het waren louter prestige-
wedstrijden. In die hele
reeks van 102 wedstrijden
„ging het slechts driemaal
er«ens om". Dat was in
1920 toen in het Olympisch
toernooi werd gespeeld, in
1934 voor het wereldkam
pioenschap en in 1938 voor
hetzelfde toernooi. De rest
waren, zoals de Belgen dat
noemen, „vriendenwed
strijden". Daarvoor werd
de belangstelling gaande
weg zo gering dat er een
toernooi om de wereldbe
ker aan te pas moest ko
men om België en Neder
land weer tegen elkaar in
het veld te zetten.
Rinus Terlouw, de „rofi"
meeste moeilijkheden op met
het Nederlands elftal, loste de
flair, die er niet om loog.
