M Noors bastion bezweek onder klasse en conditie van Fadrhones keurkorps Aad Mansveld: „Ik moet in dit elftal ook zonder bal de diepte insprinten" DONDERDAG 2 NOVEMBER 1972 LEIDSE COURANT PAGINA 13 Eksztapi veroverde trofee Rotterdam De Poolse scheidsrechter Eksztajn zorgde voor een primeur in de historie van het in ternationale voetbal. En kele seconden voor het einde van de interland te gen Noorwegen, toen een Feyenoord-suppoost de re- serveballen al in een net je had gedaan en bij de spelerstunnel had klaar gelegd, kwam de wed strijdbal in een greppel terecht. Scheidsrechter Eksztajn zag dat de bal uit de greppel halen te veel tijd vergde en liep naar de suppoost en vroeg om een nieuwe bal. Met de spiksplinternieuwe wedstrijdbal onder zijn arm liep hij naar* de mid denstip en floot de inter landontmoeting resoluut af. De Noorse en Neder landse spelers keken ver baasd naar de scheids rechter en verlieten onder een oorverdovend applaus het Feyenoord-stadion. De Poolse arbiter floot daar na alle spelers weer terug en liet beide elftalen in de middencirkel opstellen om afscheid te nemen van het Nederlandse pu bliek. Voldaan en trots stapte de Pool Eksztajn de bal het veld. In Polen, waar de ballen kennelijk erg duur zijn, zal hij zijn „ver overde"' trofee wel door vrienden en bekenden Ia- ten bewonderen. De stand De stand in groep 3 in het toernooi om het wereld kampioenschap luidt nu: België 3 3 0 0 6 10—0 Nederland 1 1 0 0 2 90 Noorwegen 3 1 0 2 2 412 IJsland 3 0 0 3 0 1—12 Theo Koomen invaller" Hilversum Wim Hoo gendoorn en Chris van Leeuwen die gisteravond met Dick van Rijn het ra dioverslag zouden verzor gen van de wedstrijd Ne derlandNoorwegen, heb ben op weg naar Rotter dam een auto-ongeluk ge had. De twee verslaggevers zijn na het ongeluk, dat tus sen Hilversum en Vree land plaats vond, opgeno men in een Hilversums ziekenhuis. Theo Koomen versloeg de wedstrijd als „invaller" in samenwer king met Dick van Rijn. Als uit het niets duikt Barry Hulshoff op tussen twee Noorse verdedigers Rotterdam Totaal murw gebeukt, op van de grote inspanning, die hij had moeten leveren, moest doelman Haftorsen enige malen uitrusten toen hij op weg was naar de kleedka mers. Hij steunde met zijn handen op zijn knieën, en boog zich vervolgens diep achterover om de gestoor de luchttoevoer in normale banen te leiden. De ama teur had tweemaal drie kwartier, zonder vrijwel een minuut rust, moeten werken. En dat was te veel geweest. Met hem hadden zijn ploeggenoten een helft lang de illusie gekoesterd dat zij voor een brokje sensatie zouden kunnen zorgen door met onver wacht kleine cijfers te ver liezen. Na de rust stortte zij ineen. Het Nederlands elftal - statistici weten te vertellen dat een zo grote zege voor het laatst zestig jaar geleden werd be haald, tijdens de Olympi sche Spelen in Stockholm - had rustig de kans afge wacht om meedogenloos toe te slaan. De Noren moesten hun ijver van de eerste helft bekopen met de complete ineenstorting. Ze waren zelfs niet meer in staat de muur van verdedi gers in stand te houden die de score in de eerste helft een dragelijk aanzien had gegeven. En toch hadden er in die periode zeker drie doelpunten moeten ontstaan. De wijze waarop het Nederlands elftal de Noren te lijf ging, was te eenzijdig. Steeds weer de korte combinatie langs de grond of de hoge voor zet. Met een woud van benen en met doodsverachting in de lucht aangegane duels hielden de No ren zich staande in het partijte aanvallen en verdedigen, toen al. Bondscoach Fadrhonc: „Ik wist dat de Noren met negen man zouden verdedigen. Daar om had in de opdracht gegeven de een-twee-combinatie in de lucht uit te voeren maar dat ge beurde niet. Ik was voor de wedstrijd zenuwachtig, want het was tenslotte het eerste optre den in de reeks die ons naar München moet brengen. Het is goed afgelopen. Wat moet je na een overwinning met 9-0 nog aan commentaar leveren? Niets toch". George Curtis, de Engelse coach van het Noorse elftal, had zo waar nog enige hoop gehad op een gunstig resultaat. ..Als men in de rust had gevraagd naar mijn mening zou ik inderdaad hoop hebben gehad. Maar tegen die klasse en die conditie kun nen wij, als amateurs, helemaal tor Fuglset: ROTTERDAM Aad Mansveld zal waarschijnlijk nog héél lang aan woensdag, 1 november blij ven terugdenken. Het was na melijk de dag, waarop hij met een bijna volmaakt, eindeloos gevarieerd soort voetbal kennis maakte. Het voetbal van Cruyff, Keizer en Van Hanegem. Deze ervaring heeft Aad Mansveld heel veel geleerd. De man, die bij FC Den Haag soms wel eens dacht dat ie er was, weet na gisteravond dat het contact met deze exclusieve top, ook voor een ausputzer, een moeilij ke zaak is. „Kijk", legde hij la ter uit, „dit elftal verwacht dat je ook zonder bal de diepte in- sprint, terwijl ik dat bij FC Den Haag, al zeven jaar lang, alleen met de bal aan mijn voet doe." De kritiek, die de andere interna tionals hadden, moet Aad Mans veld tot nadenken stemmen, want zijn grote capaciteiten kunnen nog meer tot zijn recht komen wanneer deze tekortko ming wordt weggewerkt. De Haagse ausputzer leek zich daarvan bewust, want aller minst vrolijk kijkend ging ie verder: ..Het spel van het Ne derlands elftal is afwisselender. A Je moet nog meer dan bij FC Den Haag weten wat je doet, omdat de een na de ander naar voren gaat. En toch mag er geen gat in de verdediging val len." Deze ervaring van Aad Mansveld kan voor de ontwikke ling van FC Den Haag van be lang zijn. Het verschil met dat andere, die aparte klasse in de wereld, wordt erdoor onder streept. Mansveld: „Maar erg moeilijk heb ik het er niet mee. Dat spelen zonder bal is een kwestie van wennen, als je een paar wedstrijden met het Ne derlands elftal speelt, is de moeilijkheid er waarschijnlijk vanaf." Aad Mansveld ook onlangs in Praag reeds met het Neder lands elftal meespelend voetbal de gisteren niet slecht, al kwam hij als verdediger nauwelijks tot zijn recht, omdat de tegenstand van de Noren daar te pover voor was. Toch had dat moment voor de rust hem bijna een desillusie opgeleverd Mansveld timede toer verkeerd en de Noor Jan Fuglset nam de bal met zijn schouder mee. Nog net op tijd greep hij hem bij zijn shirt, anders had doelman Van Beve- ren waarschijnlijk in actie moe ten i;omen. Mansveld „Ik schrok er nauwelijks van. We waren zo duidelijk sterker, en het gebeurde zo ver van het doel af, dat ik nauwelijks aan een scoren van de Noren De man, die Mansveld vreesde, was de Noor Tor Fuglset, maar hij kwam nauwelijks in de buurt van de Haagse ausputzer. Bang soms, zoals Harald Berg was? Fuglset: „Neen. pertinent niet. Het deed me niets om te gen Mansveld te moeten spelen, hoewel ik van te voren toch ook over de kans op een blessure heb nagedacht. Maar het risico vond Ik niet groot." De teleurstelling van Fuglset zat dan ook dieper. Hij voelde zich de meest eenzame speler van het Noorse elftal. „Je weet dat het zwaar wordt als je aan een wedstrijd tegen Nederland be gint. Maar zó zwaar zó zwaar als ditmaal het geval was had ik nooit verwacht," Het verschil tussen het prof- en het amateur voetbal werd Fuglset zodoende heel duidelijk. „Er sluit nie mand aan. Je staat voortdurend op een eiland. Dat is echt om moedeloos van te worden." Tor, de ambitieuze zag er ook zo uit. Een kennismaking van drie maanden met het Nederlandse voetbal had hem in Noorwegen op een eenzame hoogte ge bracht. Hij kan tevreden zijn. Zijn ontwikkeling als prof. ver loopt alleszins gunstig. resultaat geweest van de storm lopen van de Oranje ploeg, waarin Hulshoff en Mansveld zich af en toe naar voren rep ten om nog meer kracht in de vuurlinie te brengen. Toen kwam eindelijk die knappe aan val waaruit Johan Neeskens de ban brak. Hij zou nog tweemaal scoren. Neeskens: „We moesten vanuit de tweede lijn in het gat sprinten maar er waren zo wei nig gaten." Noorwegen waagde het niet de verdedigingslinie op te breken, waardoor Van Beve- ren eerst na 38 minuten de eer ste poging tot een schot hoog boven zijn doel zag verdwijnen. Waardoor ook de „botsing tus sen de clubgenoten Mansveld en Tor Fuglset uitbleef. Voorals nog, ook tot zeven minuten na de rust, vlogen de schoten van Nederlandse zijde over of naast het Noorse doel. Maar toen werd het wapen gehan teerd dat Fadrhonc had aanbe volen. Bovendien werd het Noorse bastion overvallen door de onvermijdelijke uitputting. Met een precisie, alsof een tovor- hand de ploeg had gestreeld, werd Noorwegen opjgerold: een gave combinatie Keizer-Hulshof- Neeskens (2-0) id. v. Hanegem- Hulshof-Cruyff (30), een niet voldoende verwerkt schot van De Jong waar Neeskens bij was (4-0, een enorm schot van De Jong (50) na een glanzende pass van Van Hanegem; een ideale combinatie Van Hane- gem-Brokamp (60)strafschop van Keizer (7-0) die zonder meer was neergemaaid toen er geen bal in de buurt was; een aanval, opgezet door Van Hane gem via Brokamp naar Cruyff (8-0) waarvan George Curtis zei: „Wonderbaarlijk, tik-tik- boem" en tot slot een geheel vrije Cruyff die Brokamp er nog beter voor zag staan (9-0). niet op. Dit elftal is rijp voor de eindronde". Eenzelfde mening was René Ma rien. een van de toonaangeven de Belgische voetbaljournalisten toegedaan. „Dit elftal is een van de sterkste van de wereld. Nederland moet München kun nen halen. Het Belgische elftal is na de pieken Mexico en Eu ropees kampioenschap voor lan denteams achteruit gegaan. Van Himst heeft zijn grote vorm niet meer en als Van Moer nog niet kan meedoen - hij heeft pas één wedstrijd gespeeld na zijn been breuk - vrees ik het ergste, zelfs in Deurne". Afgesproken HANS DE BRUYN Aad Mansveld: misrekening tegenover Jan Fuglset Waar voor geld Oranje greep de kans om indruk te maken. In het verleden is het meermalen voorgekomen dat een overweldigende meerder heid niet in doelpunten werd uit gedrukt en het publiek ontevre den huiswaarts keerde. Ditmaal kreeg 't waar voor 't dure geld. De ontevredenheid gold alleeen Theo Pahlplatz op de rechter- wing, die steeds hetzelfde pa troon uitvoerde: achterwaarts met de bal en dan oprukken naar het midden. Dat kostte tijd en was een van de oorzaken dat de schaarse momenten dat Nederland „eruit" kon komen omdat de Noren poogden een aanval op te zetten, geen effect opleverden. De muur was door de volijverige, als hazen terug- snellende Noren, al weer opge trokken. Daarachter stond de arme Haftor sen. die zich moet hebben ge voeld alsof hij in een bombarde ment verzeild was geraakt. Op het middenveld putte Willem van Hanegem zich uit in trucs en technische foefjes en strooide hij kwistig met passes. Toen na de rust ook Plet Keizer in grote vorm raakte, was er geen hou den meer aan voor de Noren. Johan Cruyff mocht zelfs ietwat tegenvallen. HIJ moest als pure spits optreden en dat ligt hem niet. Hij zwerft liever. De po gingen van hem. Neeskens en Van Hanegem hadden wel uit werking gehad op Haftorsen, die adem moest scheppen door te treuzelen met uitschieten waarvoor de niet bepaald sterke Poolse scheidsrechter Eksztajn hem na even twintig minuten de gele kaart -offreerde. Een ge baar dat gerust achterwege had kunnen blijven want „een doel man^ doodsangst doet vreem- Zeven hoekschoppen waren het Brokamp, om wie het publiek - toch 51.500 man en dat was veel meer dan werd verwacht - hart stochtelijk smeekte in de tweede helft. Fadrhonc: „Dat heeft geen rol gespeeld. Ik had met de trainer van MVV, Knobel, afgesproken dat Brokamp erin zou komen als het zo'n nulletje of drie, vier zou zijn". Maar hij verheelde niet dat het optreden van Pahl platz hem niet geheel had be vredigd. Het was de enige wijziging In een team, waarvan Fadrhonc nog niet weet of hij het tegen Belgil' op 19 november intact houdt. Mansveld voldeed, maar maak te toch voor hem typerende fout door met te grote zekerheid een onnodig duel aan tc gaan dat hij verloor van Jan (broer van Tor) Fuglset. Met een snelle doordrukker als Lambert bij de Belgen kan dat funest zijn. Mansveld veroorzaakte ook, en enige nonchalance was ook daaraan niet vreemd, de enige hoekschop van de Noren, tegen Nederland zestien. Maar ach. wat wil men. Wie zo weinig te doen krijgt - ook VanBeveren die pas drie minuten 'voor tijd een schotje van Tor Fuglset mocht oprapen - wil wel eens even een zwak moment hebben omdat de inspiratie zoveel ge weld wordt aangedaan. Jammer Oranje had nog wel inspiratie: om het tiende doelpunt te ma ken tegen het goedwillende. Ij verige en dappere Noorse ver dedigerselftal. Dan zou de score zijn bereikt waarvoor België drie duels nodig had: IJsland 4-0 en 4-0, Noorwegen 2-0. Bro kamp kopte pal voor tijd net over. „Jammer, dat had de tiende moeten zijn", aldus Bro kamp, die met zijn twee treffer* dolgelukkig was. Maar hij kwam wèl in het veld toen de ineenstorting van Noorwegen een feit was en hij kreeg een vrijere opdracht dan Pahlplatz, die zich consequent op de vleu gel had moeten posteren. Fadr honc liet voorzichtig de naam Mulder vallen, hoewel hij zeker niet zal kunnen spelen op 19 no vember. „Hij en Israel, dat zijn toch mijn problemen". Fadr honc meende te zeggen dat hij mét hen zonder problemen zou zijn. Hij zei het alleen omge- kecyj en dat klinkt wat anders HERMAN VAN BERGEM

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1972 | | pagina 13