DETRY HAAG 68:
VEEL KWALITEIT
WEINIG EENHEID
Die Haghe was zichzelf
niet
De Kieviten ploeg
zonder aspiraties
J
OUD-ONS EIBERNESTSPELER ROEL EVENBLIJ
George Treffers kreeg stijlprijs
SPORTBIJLAGE
MAANDAG 30 OKTOBER 1972 A 5
ROTTERDAM - Rini Engel-
bracht van Zaal Visser uit Am
sterdam, is gisteren in Rotter
dam Nederlands schermkam-
pioen floret (hoofdklasse) ge
worden.
De uitslag is: 1. en Nederlands kam-
plot
(zaal Adam Bela/Utrecht) en Geoi
ge Treffers (zaal Abrahams/De I
Haag) belden 2 gewonnen partijet I
11 ontvangen treffers. 14 gegeven. I
12 geg.: 5. Roe
Visser/Amstert
partij. Max Dv.ii
s kreeg de stijlprijs.
DEN HAAG Drie keer serveerde Mien Boumen achteloos in het
net. Het waren de momenten, dat rij haar twijfels niet meer kon
verbergen. Verontschuldigend keek de speelster, die door haar in-
ternationale ervaring anders altijd een centrale plaats in Detry
Haag '68 inneemt, naar de anderen. Haar teamgenoten namen daar
genoegen mee, zij wisten toch hoe moeilijk Mien Boumen het had.
Toen de zege van 3—0 op NDI/Valuas nog onverwacht eenvoudig Populariteit
met de activiteiten van sponsors
blijft enige belangstelling van
toeschouwers uit. Voor 'n „geld
schieter" is dat geen aantrek
kelijke situatie.
„Detry hoopt er alleen maar
op, dat zijn
drie
Eerder blij dat het voorbij was
dan over de zege zocht zij ge
lukkig de kleedkamers van de
comfortabele sporthal aan de
Gaslaan op. "Wat een ver
schrikkelijke wedstrijd". Met
die kreet reageerde Mien Bou
men al haar onzekerheid af.
Lang had zij tegen het duel met
liever op safe. Pas als het nodig
is ga je over op het Aziatisch
spel, maar dat vraagt zo ontzet
tend veel teamwork." Juist dat
laatste mist de Haagse kam-
pioensploeg. Vooral in de eerste
set,, die pas na veel strijd met
1513 werd beslist, kwam dat
gebrek tot uiting,
de Venlose ploeg, opgezien. Het Bij bijvoorbeeld de actie
was voor haar een confrontatie
met speelsters waarmee zij vo
rig jaar nog eendrachtig had sa
mengewerkt. "Nu stond je te
genover ze en ik verzeker je:
dat is niet pleziering." Met het
uitzicht op een betere baan ver
trok Mien Boumen dit jaar Den
Haag, waar Detry Haag '68
haar met open armen ontving.
De 23-jarige speelster uit de
nationale selectie verloor het
contact met Limburg echter
niet.
En zaterdag voor het competitie
duel ging NDI/Valuas op bezoek
bij Mien Boumen. Even later
stond zij tegenover hen. "Je
staat onder een zekere druk.
Ongewild ben je wat voorzichti
ger. je slaat een smash minder
hard." Met haar gedachten was
zij niet genoeg bij de wedstrijd.
Een euvel, waar de gehele
ploeg onder gebukt leek te
gaan. Trainer Henk Blok ge
bruikte zijn time-outs dan ook
blinkster Giessen van Valuas,
die het blok van Detry Haag '68
verraste. An-nelies Visser en An-
nemieke van der Horst, twee
speelsters uit de nationale selec
tie deden toen op hetzelfde mo
ment een vertwijfelde poging te
redden. Annemieke van der
Horst verliet daarna met een
pijnlijke arm het veld c
weer terug te komen,
Haag '68 zoekt nog steeds naar
eenheid, dat bleek ook uit de
twee overige sets die met 15—9
en 155 werden gewonnen.
Fraaie combinaties werden te
vaak afgewisseld met slordige
fouten. Mien Boumen: "We zijn
nog niet genoeg op elkaar inge
speeld. Bovendien wordt er nog
te individueel gespeeld. Zodra
we tegen ploegen, waarin ieder
door de eenheid elkaar opvangt,
uitkomen, ontstaan onnodig
moeilijkheden. Wij kijken naar
elkaar, totdat de bal op de
grond valt en dat moet eruit."
keer per jaar op de televisie
verschijnt. Daarvoor is hij onze I
sponsor." Maar ook coach Theo j
Verrips betreurt de impopulari
teit van volleybal in Den Haag.
„In onze stad is wat loos. Wat
je ook doet, ze komen toch
nooit. Dat geldt ook voor Blok-
keer, het is een en al malaise. I
De sfeer ontbreekt volledig, de
meisjes moeten zichzelf oppep
pen." Dat laatste kan Mien
Boumen onderschrijven. In Ven-
lo was zij gewend voor volle tri-1
bunes te spelen. "De mentaliteit I
is hier heel anders. Er kwamen i
bij Valuas zo'n 800 mensen kij
ken en dat scheelt wel even. Je
wordt opgejut en komt vanzelf
in je spel."
later In de sportaccommodatie aan de
Detry Gaslaan kwam het voor, dat
speelsters tegenover elkaar
stonden, die zichzelf moesten
aanmoedigen. Ook bij Detry
Haag. Mien Boumen: "We wil
len zo graag kampioen worden
en Bekkerveld de loef afsteken.
Maar daarvoor zullen we beter
moeten spelen."
KEES KOOMAN
i bracht daarmee wer(
in de praktijk het beste
langt. "Tevreden ben ik niet,
het moet nog beter kunnen. Je
moet drie glanzende sets zien,
dan zeg je pas: het ritme is
Kwaliteit
Kwaliteit is er voldoende bij De
try Haag '68 de nationale titel,
die in het afgelopen seizoen
werd behaald spreekt vobr zich.
Sinds verleden jaar toen Blok
de training overnam is er al
veel veranderd.
Een van de sterke momenten van Detry Haag '68 in de eerste set. De twee dames van NDI/Valuas springen "Het is een beter team geworden.
tevergeefs hoog op om een smash van Ditty Hoogendoorn te blokkeren. Op de foto van links naar rechts Dit is pas het tweede jaar, dat
net Herma ^ar*rten (nchtergrond), Ditty Hoogendoorn, Mathilde Brouwer (achtergrond), Anne- ze ongeveer in dezelfde samen-
u- i Mien Boumen. stelling spelen. Daarom speel ik
op het gebrek aan concentratie.
Henk Blok is de theoreticus, die Maar ook zonder het gemis van
lies Visser, Annemieke Verrieps e
voldoende eenheid, is Detry
Haag van aparte klasse. De
competitie dat staat nu al vast
wordt beslist in de wedstrij
den, die Bekkerveld en Detry
Haag '68 tegen elkaar spelen.
Mien Boumen zou liever een bre
de top zien. "Het verschil wordt
zo groot, dat je zelfs kan spre
ken van een afgrond ten opzich
te van de rest. En dat is jam
mer."
Ondanks de machtspositie
Haagse volleybalvereniging
bleef het publiek weg bij het
■topduel NDI/Valuas nam op
de ranglijst 'n derde plaats in
in de nieuwe sporthal. De ten
dens bestaat al lang in Den
Haag: in schrille ■tegenstelling
WASSENAAR HGC verviel niet in de fout die HHIJC al
eerder maakte. Geen moment heeft de ploeg van coach
Leefers de tegenstander van zaterdag De Kieviten onder
schat. Dat deze instelling vrucht afwierp bewees de eind
stand van de Wassenaarse derby: 2—0 voor HGC. Waar
HHIJC enige weken geleden een punt had moeten prijsge
ven greep HGC overtuigend de volle winst. Zaterdagmor
gen enkele uren voor de wedstrijd, had coach Leefers
zijn spelers op het hart gedrukt: onderschat de Kieviten
niet. Zijn ploeg voerde deze opdracht op strikte wijze uit
en kwam vrijwel niet in gevaar. Bij de rust had HGC al
een rustgevende voorsprong van twee treffers en dat
bleek voldoende voor de overwinning.
DEN HAAG Gehurkt
langs de zijlijn bekeek
Roel Evenblij de laatste
paar minuten van de wed
strijd tussen Ons Eibernest
en Die Haghe. Op het mo
ment dat scheidsrechter
Lou Reen voor de laatste
maal blies, stond hij lang
zaam op. Met een resoluut
gebaar deed Roel Evenblij
de capuchon van zijn trai
ningspak naar beneden, te-
gelijkertijd met rustige
stappen het veld inlopend,
zijn spelers tegemoet. De
trainercoach van Die Ha
ghe leek uiterlijk onbewo
gen door de zeer forse ne
derlaag van 9—3 die zo
juist tegen de Eibers was
geleden. Rustig een praat
je makend met verschil
lende mensen liep hij lang
zaam maar zeker in de
richting van de kleedka
mers.
Later, staande bij een stapel bak
stenen, die het eerste begin vor
men van het clubgebouw Ons
Eibernest, gaat hij de wedstrijd
nog eens voor zichzelf na. „Het
klopte vandaag niet bij Die
Haghe", zegt hij kalm relative
rend. „Als voornaamste oorzaak
van deze nederlaag zie ik het
feit dat wij vandaag niet in ons
spel kenden komen. Maar waar
dat nu aan gelegen heeft weet
ik niet. Het gladde veld? Geen
excuus, daar hadden beide
partijen last van. Ik kan ook
niet zeggen dat het aan Ons Ei
bernest heeft gelegen dat wij
onszelf niet waren. Ik geloof dat
het voor een groot deel een
kwestie van mentaliteit is.
Waarschijnlijk laten sommigen
zich nog teveel door de naam
van Ons Eibernest imponeren,
terwijl anderen na de successen
van de laatste paar weken mis
schien het idee hadden gekre
gen onverslaanbaar te zijn",
froor Roel Evenblij kwam de ne
derlaag tegen Ons Eibernest
misschien nog wel harder aan
dan voor iemand anders. Im
mers, nog maar enkele seizoe-
Trainer-coach Roel Evenblij van Die Hague: gehurkt langs de kant.
nen geleden speelde hij met Ons
Eibernest mee, nu is hij sinds
enkele maanden trainer-coach
bij Die Haghe. „Ik was ruim
een jaar helemaal uit de korf-
ballerij gestapt. Deze zomer
kreeg ik een brief in mijn bus
met de vraag of ik er voor voel
de trainer en indien mogelijk
ook coach van Die Haghe te
worden. Daarop heb ik van har
te „ja" gezegd. Het feit dat ik
oord Ons Eibernest speler ben
speeld, zo ook vanmiddag niet.
Als je een ploeg gaat trainen,
moet je er voor de volle 100%
achter gaan staan. Het zou te
gek zijn als alleen maar bij je
opkwam dat je hoopte dat Die
Haghe zou verliezen, omdat je
eens voor Eibernest speelde. In
het allereerste begin was ik wel
eens bang voor moeilijkheden
met de spelers om deze reden.
Maar gelukkig is alles van een
leien dakje gegaan".
lopen. Behalve het eerste duel.
dat verlies tegen het Amster
damse Archipel opleverde, werd
wedstrijd na wedstrijd gewon
nen. Voor het in het verleden
van mijn eerste taken om van
deze ploeg een heel hecht team
te maken, de mensen meer bij
elkaar te brengen. Hoe spijtig 1
het ook klinkt, vanmiddag is er I
niet als ploeg gewerkt. Er wer-
den teveel fouten gemaakt".
Toch was het juist Die Haghe die
in eerste instantie voor een ge
weldige sensatie leek te gaan
zorgen. Hulsman schoot de ka-
naries binnen enkele minuten
naar een voorsprong van 2—0.
Maar vanaf dat moment leek
alles mis te gaan. „Zowel het I
middenvak als de verdediging I
staken vandaag niet in hun bes-
te vorm. Er werden teveel fou
ten gemaakt, te onzorgvuldig
gespeeld. Dit werd goed door
Ons Eibernest afgestraft. Als je
alleen al nagaat dat we bij rust
nog maar met 5—3 achterston-
den. De hele tweede helft heb-
ben we geen doelpunt kunnen
maken, ondanks de zeer vele
kansen. Volgens mij heeft de
scheidsrechter ook zijn stempel
op de wedstrijd gedrukt. Als je
met 5—3 achterstaat en de
scheidsrechter onthoudt je zeker
twee strafworpen dan denk je
wel eens. Als, ja als je dan I
weet terug te komen tot 51 I
krijgt de wedstrijd natuurlijk
een heel ander gezicht".
Naast het behalen van een goede j
prestatie op het veld heeft Roel
Evenblij zich nog een ander doel
gesteld: Die Haghe terugbren-
gen naar de hoofdklasse micro.
„Iedereen verwacht dat natuur-
lijk wel, maar de opbouw van
een ploeg is geen kwestie van I
een of twee maanden, zelfs niet
van een of twee jaar. Maar er- I
gens is het inderdaad te gek.
Hoofdklas op het veld en maar
overgangsklasse in de zaal".
Een fraaie wedstrijd is de con
frontatie tussen de debutant-zon
der-aspiraties en de potentiële
hoofdklasser niet geworden.
HGC liet rustig het stormachti
ge openingsoffensief van de Kie
viten over zich heengaan. De
thuisclub eiste de eerste twintig
minuten voor zich op, maar het
aantal mogelijkheden bleef be
perkt tot een drietal strafcor-
ners. En daarmee trad al met
een het grote manco bij de Kie
viten aan het licht. De ploeg,
die vrijwel geen uitblinkers telt,
kan een strafcorner forceren,
maar dan houdt het onmiddel
lijk op. De bal wordt nog wel
redelijk aangeslagen, maar dan Qm ZeeD
begint de misère. In eerste in-
stantie werden de strafcorners HGC deed het wat dat betreft be-
in drieën genomen: aangeven, ter. Nadat Rob Schreve na een
stoppen en schieten. Maar toen fraaie solo de eerste kans om
bleek dat de Kieviten op deze zeep had geholpen was het even
manier niet tot een redelijk later wel raak. Opnieuw buitte
schot op het doel van Jan Wil- Schreve zijn grote snelheid uit
lem de Looze kwam besloot door langs Rob Veenstra te
men het „in tweeën" te gaan
proberen. Pas ver in de tweede
helft slaagde de Kieviten erin
op deze wijze een aanvaardbaar
schot te lossen. En dat is voor
een eerste klasser te weinig.
Coach Anton de Hoogt: „Ik mis
te bij de strafcorner mijn vaste
man Ellemijt. Die heeft altijd
een belangrijk aandeel bij het
nemen van de strafcorners. Nu
moesten we een beetje experi
menteren. Dat ging niet zo
goed. Ik had gehoopt dat we in
de openingsfase een doelpunt
zouden maken, maar de kansen
werden niet benut."
bijna altijd in de middenmoot ^an staat Roel Evenblij op, weg
heeft helemaal geen rol ge- Inderdaad, alles kon niet
verkerende of zelfs tegen degrt
datie vechtende Die Haghe bete
kende dit een ongekende luxe.
De mensen die altijd al hadden
gepleit voor het aantrekken van
een trainer-coach van buitenaf
kregen gelijk. Roel Evenblij:
„Ik zag en zie het nog als een
lopend zegt hij nog: „Die Ha
ghe is een ploeg die het voora'
van zijn inzet moet hebben en
niet van technische capacitei
ten. De spelers weten dat ook.
Dat is vanmiddag weer bewe-
gaan. De voorzet die volgde een
bracht Wout Leefers in stelling, C
die de bal achter doelman Aad (blei
Bol plaatste. u.(
Kort voor tijd kreeg HGC een van
zijn weinige strafcorners ei ^ï"e.
hieruit schoot Peter Elffers in:
2—0. Deze treffer bleek de ge
nadeklap voor de Kieviten. Dt .Ij
thuisclub die zich na het eersti 1
tegendoelpunt niet had laten -
ontmoedigen deed nog wel po
gingen de achterstand te
kleinen, maar de overtuiging'
ontbrak.
HGC dicteerde de tweede helft.
De ploeg van coach Leefers
nam bezit van het middenveld
en daarop smoorden alle offen
sieve bedoelingen van de Kievi
ten. Ook individueel was HGC
zijn tegenstander veruit de
baas. De sticktechniek
Kieviten was veelal onvoldoende
en als gevolg daarvan werd;
vrijwel elk persoonlijk duel
loren. Tekenend voor de on-:
macht van de thuisclub was heli
feit dat bijna elke vrije slag!
balverlies betekende. Coach An
ton de Hoogt toonde zich na af-j
loop dan ook zeer teleurgesteld.
„Na rust zijn mijn opdrachtenj
niet uitgevoerd", klaagde de
coach van de Kieviten. „Ik heb)
mijn spelers in de pauze opge
dragen het spel over de vleugels
te laten lopen. Welgeteld eenjjARCl
keer hebben ze dat gedaan en inac,
dat betekende dan ook het enige
gevaarlijke moment voor het Harr
doel van HGC. Ze bleven doon Urtai
het midden spelen, waardoori yag x
elke verrassing uit het spel veri
dween. Maar dat is het pro- Het
bleem van een team van jonge voorj
spelers dat maar een keer in de djskv
week traint. Ik zou graag een ook z
training erbij hebben om eeni^ c0]
reldk
Robert Schreve zaaide vooral voor rust paniek door zijn snelle rushes.
Een van die acties leverde de eerste treffer op, die door Wout Leefers
PAUL HOVIUS werd afgerond.
tactisch praatje te houden en 1
trainen op strafcorners bijvoor-1
beeld. Maar daar is gewoon
geen gelegenheid voor. Vooral;
als je een dubbel programma
hebt, zoals dit weekeinde, is J
geen tijd voor een extra trai-i
ning op zaterdag."
Consolideren
HGC had zich na de rust wel aan I
de opdrachten gehouden. Coacb I
Leefers had zijn team gezegd I
de voorsprong te consolideren. I
„Ik heb ze opgedragen", vertelde F
Leefers, „met het hoofd te gaan
spelen. Geen risico te nemen.
Het spel op het middenveld
houden. Dat is uitstekend ge-
lukt.
Mijn spelers waren na afloop niet
zo tevreden. Ze voelden dat er r
meer in had gezeten. Maar als f
ik met 20 voorsta telt voor I
mij alleen het resultaat. Of het I
dan voor het publiek geen
mooie wedstrijd wordt kan me 1
niet schelen. We moeten die
plaats in de hoofdklasse bereid I
ken. Dat is het doel".
Coach Anton de Hoogt heeft dat j
doel niet. „Al voor het begin
van de competitie", vertelt hij,
„heb ik gezegd dat na onze pro
motie van vorig seizoen eef
plaats in de eerste klasse vol-j 4
doende is. Je moet niet te hoog!
willen grijpen". Met deze con
statering geeft De Hoogt blijk Jose M'
van een sterk gevoel voor reali-i lle'd,
teitszin.
FRANK WERKMAN
