W oningwet woningen Hazerswoude te groot LIBERAAL RAADSLID MEENT: Karrevrachten „beterschap voor Van Nunen Nieuwkoop koopt beelden van Frans v. d. Veld Met een -« water Stockboekje Koffer eerst Rood Over de tong Banken en standen Met beide benen 972 DONDERDAG 26 OKTOBER 1972 LEIDSE COURANT PAGINA 5 AZERSWOUDE Hazerswou- des liberale gemeenteraadslid K. H. Dekker vindt het onge wenst, dat de woningbouwver eniging „Volksbelang" twee-en- zestig woningwetwoningen bouwt in het bestemmingsplan Zuid. Hij baseert zijn mening op de uitkomsten van het woningbe hoefte-onderzoek, dat het ge meentebestuur in Hazerswoude dorp liet instellen, én op het feit. dat deze 62 woningen slechts voor een klein deel van de woningzoekenden betaalbaar zullen zijn. In het voorstel van burgemeester en wethouders, om aan genoem de bouwvereniging voorschotten en bijdragen te verlenen voor de bouw van de 62 woningwet woningen, is sprake van een mi nimale huur van 245,45 per maand, exclusief de stookkosten. „De werkelijke huur bij opleve ring zal hoger zijn", aldus VVD-er Dekker. Hij meent, dat bij de berekening een paar pos ten aan de lage kant zijn be groot. Hij rekent voor, dat de grondkosten, architectenhonora rium en kosten van toezicht méér gelden zullen vergen dan in de voorstellen, die vanavond ter bespreking komen in de openbare vergadering, zijn ver meld. „Ook moeten we rekening houden met verhoging van de huren door de BTW-verhoging en de risicoregeling", aldus de liberaal, die tot de slotsom komt dat de minimum-huur van één van deze 62 woningwetwo ningen geschat kan worden op - LEIDEN Gistermiddag had op de binnenplaats van het Legermuseum de prijsuitreiking plaats van de herfstvakantiespelen. Uit handen van directeur Helder ontving Joop Ruigrok een fraaie draagbare radio. Hij stond met 660 punten aan de top. Met dertig punten verschil behaalde M. Barkhuis (uit Bloemen- daal) de tweede prijs, een horloge met hippe kleuren. „Bij verstek" kreeg Marcel Hulswit een munt met historische waarde. Hij kwam met 300 punten als derde uit de bus. Alle deelnemers kregen een bouwplaat. Maar liefst 1500 kinderen hadden in de herfstvakantie meegedaan aan het pijltjeswerpen, schieten en ringsteken. Hierdoor werd tegelijkertijd het museumbezoek gestimuleerd. De ouders mochten gisteren het voorbeeld van de-jongeren volgen. Hoewel ze het nog nooit gedaan had, gooide mevrouw Van de Wijngaard tweemaal meer dan 200 punten met pijltjesgooien. Ze kreeg daarvoor een handige kam- p eerset. I II NIEUWKOOP Het speelbeeld van beton van Frans van der Veld heeft de bezoekers van de openluchtexpositie van beeld houwwerken in Nieuwkoop het meest aangesproken. Dat is ge bleken uit een enquête die on der de bezoekers van de ten toonstelling is gehouden. Op de tweede plaats eindigde „vo gel in beton", ook al gemaakt door Frans van der Veld. Op de 'derde plaats eindigde Hippy, een beeld van kunststeen van Agnes Berck en op de vierde plaats Strandslet van de kunste nares Agnes Postuma. Het gemeentebestuur heeft zich bij deze keuze aangesloten. Het speelbeeld van Frans van der Veld is echter inmiddels ver kocht aan een andere gemeente. De gemeente wil nu een ander speelbeeld kopen. Daarvoor wil men 5000 gulden uittrekken. Ook zal worden aangekocht de vogel van beton. Kosten: 3000 gulden. De gazons bij de dorpstoren en bij Aar en Amstel komen het meest voor plaatsing van de beelden in aanmerking. Van Overbeek exposeert in De Schakel LEIDSCHENDAM In het cen trum ,,De Schakel" In „Leidsen- hage" zal Wim van Overbeek van 29 oktober tot en met 30 no vember een tentoonstelling van zijn schilderijen houden. De 57-jarige schilder was tot nu toe hoofdzakelijk illustratief in de reclame werkzaam. Hij wil „probleemloos schilderen" en niet aan enig „isme" gebonden zijn. De problemen komen vol gens hem langs andere kanalen dan de kunst toch wel op ons af. Hij hoopt iets van zijn ,.joie de peintre" op de toeschouwer over te brengén. 264,- per maand 3180,- per jaar) En, zo gaat hij verder, „het minimum-inkomen om deze woning te kunnen betalen bedraagt 18.800,- per jaar". De oorzaak van de hoge huur meent Dekker te hebben gevon den in het feit, dat de woningen vrij groot zullen zijn: ongeveer 366 kubieke meter, zonder ber ging. „Dat dit met deze wonin gen een doorstroming op gang zal brengen, is erg onwaar schijnlijk ook al gezien de uit komsten van het woningbehoef te-onderzoek". Wat de bouw van de 13 woning wetwoningen aan het Mesdag plantsoen betreft komt de WD- er tot een berekening van 240,- huur per maand in plaats van de 226,55 (minimum), zoals in het voorstel van B. en W. staat gemeld. Gezien het geringe aan tal van dit woningwetwoningen pakket en de mooie ligging hier van vindt hij het alleszins ver antwoord deze wél te bouwen. Dekker wijst dus de bouw van de 62 woningwetwoningen af, maar hij draagt wél alternatieve op lossingen aan. „Woningwetwo ningen met een lagere huurprijs bouwen!" Hij vindt dat een nieuw plan moet ontworpen worden met kleinere huizen. Hij denkt in dit verband aan een 4l/2 verblijfseenheid-woning met een inhoud, die niet groter is dan 320 kubieke meter. „De huur kan bij oplevering onder de 240,- per maand blijven". Daar staat wél tegenover, dat dit jaar nog niet kan worden ge start met de realisering van de plannen. Dekker verwijst dan naar het voornemen van de mi nister om volgend jaar een aan tal kleinere woningen extra te subsidiëren. „Het lijkt wenselijk om in het eerste kwartaal van 1973 een dergelijk plan in te die nen". De huren zouden, nog steeds volgens Dekker, dan ko men te liggen tussen de 150,- en 200,- per maand. Het zou daarnaast gewenst zijn ook hui zen te bouwen voor alleenstaan den. Een ander alternatief is het bouwen van een aantal goedkope koopwoningen en dat zou, aldus de VVD-er, een zeer groot effect op de doorstroming hebben. Dekkers voorstel wat dat laatste betreft: 97 woningen voor de verkoop bouwen, waar van de grondkosten per woning neerkomen op 9700,-. De ver koopprijs zou neerkomen op on geveer 60.000,-. Bij 95% finan ciering komen de lasten voor rente en aflossing te liggen op 5050,- per jaar, waarbij men moet uitgaan van het feit dat de bijdrage in het eerste jaar neer komt op 2600,-. De kosten voor diverse belastingen, onderhoud en verzekering zouden zijns in ziens de lasten per maand op 248,- brengen. Voor de koop van een woning zou in den be ginne een bedrag van 6250,- nodig zijn, rekent Dekker het college van B. en W. voor. De liberaal, die zegt de zorg voor een goede volkshuisvesting van de (vele) woningzoekenden in Hazerswoude voor te staan, ver wacht bij zijn voorstellen de steun van zijn collega's tijdens de vanavond te houden raads- vergadering. NOORDWIJK AAN ZEE „Je doet maar wat je wilt; ik verzet geen poot voor jul lie". Als Rien van Nunen zoiets zegt, is dat geen on vriendelijkheid. Hij kan ge woon niet anders. In een groene trui ligt hij achter over op het witte bed. In „Sole Mio" een zonnige naam voor de Stichting Leid- se Rheumatologische Kliniek aan de Rembrandtweg. Maar binnen schijnt de zon slechts door de grote vensters en kan vaak de harten van tientallen bewoners niet be reiken, omdat het een oord van lijden is. „Mijn zon" is een weinig benijdenswaardig eiland op een duintopje. „Mijn zonnetje is het niet. Om de verdommenis niet", zegt Rien van Nunen bitter en hij kijkt door het raam naar de melkboer aan de overkant, waar een huis vrouw, kwiek op de benen, een paar flessen karnemelk bijna uit de handen laat val len. Uitzicht door het raam. Links en rechts mede-patiënten, een stuk of vijf. Rien lijkt er het minst best aan toe. „Ik heb vanmorgen verrekt van de pijn. Nu ben ik een beetje aan het relaxen. Ga maar ergens zitten". Ik neem plaats in z'n rolstoel. De fo tograaf vraagt aan Rien: „Zal ik de bups maar even op de deken leggen?" Wel ja joh, maar kijk uit voor m'n poot", stemt Swiebertjes eer ste burgemeester en vader Stiefbeen toe. Even later gaal Rien met enkele stapeltjes bijeengebonden kaarten en brieven op de kiek. Het is een stukje oogst van een ochtend. „Gisteren waren er 5 postzakken, vanmorgen weer 2. Nou, en daar zal nog wel het nodige bijkomen", licht Van Nunen toe. Nederland heeft royaal gerea geerd op de oproepen van Barend Barendsen en Willem Duys: „Rien van Nunen ligt aan zijn bed gekluisterd: stuur die jongen 'ns een kaartje". Toen hebben de on telbare aanhangers van wie eens een van onze populair ste t.v.-artiesten was het wel even versierd. Hoeveel het er zijn? „Tabak, weet jij het?", roept Rien naar de hoek. Tabak, die ambulant i er niet helemaal zeker gedaan. ik, dat je om ons lacht, dat we je lang niet sijn vergeten. Ik weet ook wat pijn is. De kaart was geadresseerd aan Rien van Noppen, Solomio. Het heeft Rien erg veel goed Nederland is hem nog lang niet vergeten 55 van. maar hij schat het aan tal op 20.000 kaarten en tien tallen brieven. Minstens. Een vrouwelijke fan van 84 schreef een Van Harte Be terschap-kaart: Besten Friend, wat hebben we altijd om je gelachen en nu hoop Bijna drie weken ligt hij nu in Noordwijk. Met reuma en die heup van drieëneenhalf jaar geleden. „Ik heb al 34 jaar reuma. Nou geef ik het wer ken eigenlijk pas op. Ik heb altjid pijn in m'n donder gehad. In de Stiefbecnserie moest ik steeds de trap afdu- velen. 'Niertiand vroeg ooit: zou die goser pijn hebben? Als ik stiekem een pijnstil lend tabletje nam. had geen een het in de gaten. Aan deze pijn wen je nooit. Ik kan noot op m'n handen rus ten, want mijn polsen doen zeer. Alles doet zeer". Rlens vingers zijn gekromd. „Ik ga hollend achteruit, M'n goeie been kreeg door het staan op z'n mieter. Elk stoepje moest ik wippen. Toen kwam die reuma pas goed tevoor schijn". Gisteren zijn de vader en moe der van Kees Verkerk op be zoek geweest. Ze brachten een grote fruitmand mee. Als Kees niet ziek was ge weest. was hij meegekemen. „We hebben het hier buiten gewoon, nietwaar buurman? Ik mag roken op bed. Waar vind je dat ergens anders? Je ziet zelf, wat voor mooie directrice we hebben. Mooi wit haar". Rien ziet de laat ste tijd geen televisie meer. „Toen Is voorbij. „We had den de laatste jaren in Swie- bertje een sterke formatie, toen Malle Pietje erbij xwam. Ik ben 10 jaar burge meester geweest. De laatste oaar jaar !s de aandacht ••oor Swicbertje verflauwd", meent Rien van Nunen. Hij teert nog wat voort op z'n roem. „Dat die mensen me niet zijn vergeten vind ik toch wel leuk hoor. Tuurlijk wel. Leuk ook voor die meiden van me. om te kijken waar al die post vandaan komt. Uit alle plaatsen van Nederland. Ik kan ze niet allemaal aan m'n bed hebben. Dat moeten jullie begrijpen. Al die men sen Ik heb er gehad, maar die zien hier bij mijn hun ei gen klachten kwijt te ra ken". Rien gaat eten. En dan een uurtje slapen. Hij kan ons nauwelijks gedag zwaaien. Morgen is er weer een zending post. Maar de pijn blijft. TON PIETERS ïle Ie- n hel kof B. e. /oord, hos! :nke ft bi in drie regen .■oedf Het is onder postzegelverzamelaars al precies als onder sportvissers, teurtuinders of kanariekwekers: een soort fluidum gaat van hen uit dat gelijkgestemde onbekenden onmiddellijk in trilling brengt. Mededeelzaamheid en behulpzaamheid kenmerken de ware hobbyis ten. Op die basis worden tijdens de periodieke ruilmiddagen in het St. Antoniusclubhuis te Leiden soms „banden voor het leven" ge smeed. Maar die sfeer van vertrouwen is voor de heer A. A. van der Mey - tel. 070-650737 of. in kantoortijd 070-512201 - zaterdagmid- dag jl. goed bedorven. Hopelijk niet voorgoed. Wat gebeurde? De heer Van der Mey kocht voor 80,- aan Nederlandse postzegels, meest van oudere datum. Hij borg ze op in het rode stockboekje, waarin o.m. na maandenlang speurwerk een aantal Nederlandse postzegels ter waarde van zo n 300,- wachtten op hun definitieve bijzetting in de grote verzameling. De heer Van der Mey betaalde en toen hij enkele ogenblikken later zijn nieuwe oogst nogmaals zou bekijken, bleek het stockboekje verdwenen. De gedupeerde Hage naar durft niet zwart-op-wit de veronderstelling uit te spreken dat het gestolen is. Hij st?!t alleen de eerlijke (of oneerlijke) vinder van zijn stockboekje een beloning in het vooruitzicht. De gegadigde moet dan maar contact opnemen via een van bovenge noemde telefoonnummers. Waar blijft anders het vertrouwen onder hobbyisten? Een Oostduitser, overtuigd atheïst, moet voor zaken in Lei den zijn. Er is een hotel voor 'm besproken. De man kent de stad niet, ziet een agent en wil hem de weg vragen. De Duitser haalt de politieman in, tikt hem op de arm en spreekt hem aan. De politieman draait zich om en blijkt een Heilsoldaat, eveneens altijd tot hulp bereid. In feilloos Duits wijst hij de vreemdeling, waar het hotel staat. Hij beëin digt zijn uitleg met het vriende lijk advies: „Ga tot God". De Duitser, helemaal overrompeld door de dwaze situatie, stamelt: „Na gut, maar eerst naar het hotel om m'n koffer weg te zet- Ook al een bom In de brievenbus gehad? Waarom hebben de langharigen die demonstrerende poli tieagenten niet uiteen geknuppeld? Omroepblad VPRO: Vriie, maar wel dure Geluiden. thEOIogie Pas als de AOW opgetrokken is, heeft de Bejaardenpar tij geld om mee te doen aan de verkiezingen. Maar dan hoeft het niet meer. VVDS'70. Als er ondersteboven op je gestemd is en je wordt geko zen, moet je dan op je handen de Tweede Kamer in lo pen? Elly den Haan is de Van Hanegem in het college: Cross your heart passes uit het middenrif. —We begrijpen het niet van Duyverman. Lenstra stellen ze toch ook niet meer op in het Nederlands elftal- De rechtspositie van ambtenaren is keihard. Als de Groenoordhal instort blijft Daey Ouwens directeur van een puinhoop. Burgemeester Kolfschoten van Leidschendam heeft bij de ope ning van het dienstencentrum „Duivenvoorde" gezegd dat hij het slecht getroffen had toen hij uitgenodigd werd aan te zitten aan de „open eettafel" die da gelijks, met succes, in het cen trum wordt gehouden. Hij zei dat men erg tevreden was over de dagmenu's maar dat hij er uit eigen ervaring niet over kon meespreken. Je wordt dan wel even nieuwsgie rig naar wat er die dag op het menu heeft gestaan dat de te genzin van de burgemeester heeft opgewekt. Een van de wethouders was zo vriendelijk ons later te vertellen dat het rode kool was. „Dat eet ik thuis niet en dus hier ook niet", moet Leidschendams bur gemeester bij die gelegenheid hebben gezegd. Wat ons nu intrigeert is het ant woord op de vraag of de burge meester de schotel niet at om dat het „kool" was of omdat de kool „rood" was. In dezelfde week waarin de aver sie van de burgemeester tegen rode kool onthuld werd was na- melijk door de Partijraad van de KVP bekend gemaakt dat de heer E. J. M. Kolfschoten, bur gemeester van Leidschendam, een van de drie personen was die zich bereid hadden ver klaard bij de samenstelling van een nieuw kabinet eventueel de portefeuille van Binnenlandse Zaken te gaan beheren. Burgemeester Kolfschoten is, met 10 jaar Tweede-Kamerlidmaat schap, 'n nogal vooraanstaand lid van de KVP en hoewel de rooms-rode samenwerking in een nieuw kabinet nog maar heel weinig kans maakt, zou het vervelend zijn als de partij-top pen bij een beslissing over het samengaan nou net zouden struikelen over het feit dat een van de voorgedragen ministers 'n hekel aan rood heeft. Misschien is het sop de „kool" wel niet waard maar hot is ook mogelijk dat een officiële ver klaring van burgemeester Kolf schoten dat hij ook niet van groene en witte kool houdt, moeilijkheden kan voorkomen bij de a.s. kabinetsformatie. Je weet het maar nooit en voorko men is beter dan genezen. Uit de begroting van de gemeente Leidschendam: „Wegens ver goeding voor het gebruiken van hun eigendommen is verschul digd aar, de provincie Zuid-Hol land voor zes zitbanken lanpr. de Westvlietweg 4.50 (Drie kwartjes per bank; dat lijkt re delijk) voor drie banken langs de Oostvlietweg. ƒ4.- (Dat is al 1,35 per bank) voor twee bnken langs de Pro- vincialeweg tussen Rijswijk en Leidschendam. ƒ4.- (Dat is dan twee piek per bank langs dezelfde Oostvlietweg. een eind- je verderop. grond'

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1972 | | pagina 5