Het herenleed van Ton Lensink:
„Toneelspelen zit me tot hier"
Continentale
bisschoppen
conferenties
komen niet
van de grond
Ti-ta-toneel en televisie-tovenaar begon als
„Sproetkop" om verlegenheid kwijt te raken
KORTE METTEN
Katholieke
jeugdraad
wijzigt
opzet
KERK
EN
WERELD
RAND-
KRANT
VRIJDAG 20 OKTOBER 1972
LEIDSE COURANT
ot Schermer De telefoon
kt te worden opgenomen. Een
istige mannenstem met een
♦arm timbre vertelt sussend,
jfts om de eerste teleurstelling
fc verzachten: „We zijn warem
pel alweer niet thuis. Het is om
van te worden, hè? Maar
je. Het is Gods hand moet u
iliaar denken. Belt u even de
lioodschappendienst in Amster-
Daar weet men mij wel te
linden. En 'ze geven uw bood-
yhap'wel door. hoor."
vervalt het antwoordap
paraat van Ton Lensink in een
Jpel-technisch il silenzio. Nadat
ik dagen achtereen dit eenzijdi
ge dialoogje heb gevoerd, gelukt
het de volgende week waarach-
tjg om de grote ti-ta-tovenaar
'limself aan de lijn te krijgen.
Jf hij, in verband met zijn aan-
taande vijftigste verjaardag,
üet een interview wilde toe-
taan? Stilte. En dan: „Nou.
poet het? Ik bedoel: iedereen
lordt weieens 50 jaar. Boven-
Jen heb ik geen tijd. Nee. ik
e niet in waarom. Ik pro
lieer het op zijn eigen manier:
,,Ach, mijnheer Lensink, het is
Oods hand moet u maar den-
Hij vond nog een hiaat
zijn agenda en we spraken
af.
k>a Lensink, de bedachtzame Ja-
King van de Nederlandse
fjee lance acteurs, ontvluchtte
zgs jaar geleden de stad. Hij
vyerd tegenvoeter, genesteld in
epn machtig mooi boerderijtje
Groot Schermer. Een woon-
ee waarvan het aan de dorps-
eg grenzende zwart geschil-
irde voorpuitje in eerste in-
antie niet meer doet vermoe-
:n dan een geinig opgekalefa-
têrd arbeidersstulpje. In een mi-
mem en omheind voortuintje
daat een zwart polyester jon-
ensbeeld als een trots ama-
!ur-botanicus de respectabele
wrzameling onkruid te bestude-
Het rechterbeen van de
jfingen is boven de knie gebro
ken. Het bot steekt eruit. Boe
ren uit de omtrek voorzien Len
sink van knoestige boomstron-
>or zijn open haard. De
lode bonken boom worden goed-
maar rücksichtlos in het
tuintje gejonast. En dat heeft
iet polyester jongetje geweten,
onvermoed hoge kamer,
r eertijds het hooi lag opge-
en tien koeien hun winterse
Nova Zembla vonden. Vanuit de
keuken klinkt een servies-rinke
lend vermoeden van de aanwe
zigheid van Joque Lensink, de
vrouw van Ton. Wat vindt hij
van de aanleiding tot om ge
sprek: Het feit dat hij zondag
50 jaar wordt? Lensink: „Het
drukt je wel met de neus op de
feiten hè. Dat je ouder wordt.
Lichamelijk." In de loop van
het gesprek zal hij vertellen dat
hij als tienjarig jongetje vanuit
Batavia naar Amsterdam
kwam. „Da's toch alweer 40
jaar geleden. constateert hij
peinzend. En later, op de val
reep: „Hoe oud ik me voel?
Moeilijk te zeggen, maar nog
geen 50. Vroeger wilde ik altijd
oud worden, omdat ik dacht dat
je dan wijs werd. Nou, dan
moet je toch wel verschrikkelijk
oud worden.
Lo Hartog van Banda, de schrij
ver van de nieuwe kinderserie
„Ti-ta-tovenaar" vertelt over
zijn creatie: „Ik heb het tove-
naarsverhaal helemaal op Ton
Lensink geschreven. Hij is voor
mij de enige acteur die een wat
wereldvreemde, vriendelijke en
in de ogen van kinderen wat
domme tovenaar kan uitbeel
den."
Blijft Ton Lensink coüte que coü-
te dooracteren? Lensink: „Als
jeblieft niet. Zo gauw ik kan
houd ik er mee op. Ik kan he
laas niets anders dan toneelspe
len, anders was ik al lang weg
geweest. Ik verdien zo wel leuk,
maar ik werk over het alge
meen met een groot onbehagen.
Al dat gedoe er omheen. er
gaat helemaal geen inspiratie
meer van uit. Ja, in het begin
was het wel anders. Toen was
het een moeizame zaak voor
me. Ik had nog geen bekend
heid, terwijl ik uit een soort ij-
delheid ben begonnen. Nu ik
wel bekend ben, vind ik er niets
meer aan. Ik ben blasé. Voorna
melijk doe ik tv-werk. Bij dat
medium ben ik opgegroeid en
geworden wie ik ben. Maar
voor de mensen maakt het niets
uit of je naar eigen gevoel iets
goeds doet of brandhout produ
ceert. Als ze je maar herkennen
van de televisie, dan ben je ac-
cepté."
Dus in feite voelt hij zich een on
derdrukte werknemer van zijn
principaal die „talent" heet.
De eerste letter van die plaats
naam benut hij als een lange
bevrijdende zucht. Iemand die
bijna te lang zijn adem heeft in
gehouden en toch loopt dit stuk
goed. Lensink heeft er ook wel
een zeker genoegen in. maar
dat gereis telkens, meer dan
tien uur onderweg en soms zelfs
overnachten voor twee uurtjes
toneelspelen. Nee het zit hem
tot hier!
Ti-ta-tovenaar
Ti-ta-tovenaar. De kinderen in
Groot Schermer wijzen trots op
het huis van „hun" tv-tovenaar.
Lensink: „gisteravond had ik
voor de eerste maal tijd om er
naar te kijken. Ik ben het ver
geten. Wel leuk werk hoor, die
serie. Zeventig deeltjes zijn nu
klaar. Er worden er 250 van ge
maakt. En als het blijkt aan te
slaan, volgen er nog eens zo- Dorre cijfers
Herinnert hij zijn fijnste rol uit
In de verweerde spiegel zweeft de tovenaar Ti-ta-Ton Lensink lijkt
soms inderdaad een beetje los van deze wereld.
geman uitbeelden en aangezien
ik ook uiterst onhandig was
ging me dat perfect af. Na die
rol maakte ik mijn retour naar
De Tijd, want ik vond mezelf
toch een slecht acteur. Maar
een jaar later kwam er een ver
volg op dat „Sproetkop"-stuk,
en ik stapte er weer in.
Die
zijn sierlijk". De tovenaar bij een fraktie
Heeft hij dan al een ontsnap
pingsclausule uitgedacht? Len
sink: „Mijn alternatief is voor
weinig geld in Frankrijk te wo
nen en verder te leven. Dat
land is lekker warm. De huizen
en grond zijn er relatief goed
koop en je hebt er fijn de ruim
te, die toekomst wil ik zo snel
mogelijk verwezenlijken."
Aanbiedingen van rollen over
weegt hij eerst wel. Leest de
manuscripten. Hij kan selecte
ren, want hij is free-lance.
Maar bij die selectie laat hij
zich slechts ten dele leiden door
ethische of levensbeschouwelijke
motieven. Het andere grote mo
tief is er een met een f-teken.
Want Frankrijk lonkt. De ac
teur met de moustache is moe
en de Bühne zat. Momenteel is
hij verwikkeld in de tournee
van het stuk „U spreekt met uw
moordenaar." Minstens 110
voorstellingen in de elf provin
cies. Hij somt vanuit zijn zak
boekje alle plaatsen op die hem
verwachten. Een lange rij, die
eindigt met de plaats Hillegom.
veel.
buisbeelddochter van me,
Tita (Maroesja Lacunes, doch
ter van Toby Lacunes ofwel
Toby Rix) doet het erg leuk. Ze
is nieuw in de toneelwereld.
Speelt natuurlijk, ongekun
steld."
Onhandig
Waarom heeft hij het beroep
waarvan hij nu zo baalt, eigen
lijk gekozen? Lensink: „Ik was
vroeger erg verlegen. Ik dacht
dat een toneelopleiding me daar
wel overheen zou helpen. Meer
flair en zelfvertrouwen. Van
mijn ouders mocht ik niet aan
het toneel. Eerst een solide fi
nanciële onderbouw en dan
kwam die andere flauwekul.
Nadat ik vier jaar bij het dag
blad De Tijd had gewerkt, (cor
rectie-afdeling, omtrekdienst,
berichtendienst, binnenlandre
dactie en buitenlandredactie)
werd ik „sproetkop" in het to
neelstuk „Vogel vlieg de wereld
in." Mijn eerste succes. Ik was
toen 25 jaar. Dat was in het ge
zelschap van Cor Ruijs. Ik
moest een hoogst onhandige jon-
zijn loopbaan? Lensink:
cien in „Romeo en Janet" van
Anouilh was mijn fijnste rol.
Daarnaast vind ik „Herenleed"
een heerlijk programma. Daar
van worden er straks weer drie
gemaakt. De soort humor die
erin zit spreekt me erg aan. Het
is een goed geschreven weemoe-
dig-poëtisch programma. Er
zijn overigens weinig mensen
die er iets aan vinden, maar
dat deert mij niet. Ik heb er
gein in en het wordt betaald.
Het Nederlandse publiek is nu
eenmaal een beetje mufgepikt.
In wezen zijn wij
rechts landje, als iemand een
tikkeltje linksom gaat krijgt hij
de massa tegen. Wat de Avro
doet is natuurlijk helemaal mis:
Ze baseren zich alleen maar op
dorre cijfers van kijkdichtheid.
Terwijl hetgeen de VPRO biedt
gewoon erg goed is. Maar onder
ons beeldbuisvolk schuilen bij
zonder veel chauvinistische
geesten die bij het zien van de
naam NCRV de vinger al in de
kiesschijf hebben. Over zijn fa
vorieten, na enige nadenken:
„Ida Wasserman. Die steekt er
voor mij met kop en schouders
bovenuit. En Guus Hermus. Die
noem ik ook. Guus Oster als re
gisseur. Hij heeft me de laatste
tijd technieken bijgebracht die
ik nog niet had. BUhne-technie-
ken, die je bij de televisie niet
nodig hebt. Want de televisie
brengt veel meer gevoelens
over dan je zelf op het toneel
zou kunnen doen. Dat laatste
bracht Oster op me over.
Een wand van de grote woonka
mer in de Lensink-boerderij is
geheel bedekt met schappen vol
stoommachientjes. Ongeveer ne
gentig miniatuurstoomketeltjes
staan er op, gepoetst en opge
lapt. Want Ton Lensink is een
„stomofiel." Nog onlangs werd
hij lid van de Nederlandse
stoomwalsclub. „Zie je die grote
loc staan? Die kreeg ik van ie
mand uit Breda. Die man heeft
er toch maar mooi drie jaar
aan gewerkt. Ik kon hem zo
maar bij hem weghalen.
ultra- vertelt het met enige verwon
dering. Tegen een andere wand
hangt een door werp-pijltjes ge
perforeerd dartbord. Of hij dart
speelt? „Neuh, neuh, niet be
paald. Nou ja omdat er zo
veel gaatjes in zitten. „Gaatjes?
Ja, nou ja, ik doe het wel eens.
Maar ik ken de exacte spelre
gels niet. Ton Lensink is even
de verstrooide Ti-ta-tovenaar.
De hond Joachim hapt in dc
lucht waar even te voren mijn
hand zich bevond. Dat brengt
de tovenaar weer met een
sprongetje terug in de realiteit.
Hij en Joachim laten me uit.
Laatste vraag: „Wanneer houdt
hij definitief op met acteren?"
Lensink: „Zo gauw het kan. AI
het andere is beter. Maar.
dat zien we morgen dan wel
weer."
KO BOOS
[Evenals in Europa verkeert in Zuid-Amerika de continentale bis
schoppenconferentie (Celam) in staat van onzekerheid. De ver
wachtingen, die bij haar oprichting en vooral na het concilie ge
wekt zijn, gaan niet in vervulling. Er zal spoedig iets moeten ge
beuren, om van de Celam een werkelijk instrument voor zielzorg
in de kerk te maken.
Dit verklaarde mgr. Bernard Echeverria Ruiz, aartsbisschop van
Guayaquil, die met de organisatie van de nieuwe bijeenkomst van
de top der Celam van 15 tot 23 november in Bolivia is belast.
Vóór de Celam-bijeenkomst komen volgende week in Rome ver
tegenwoordigers van de Europese bisschoppenconferenties on-
ie mgr. Möller namens Nederland bijeen, om over een
aantal gemeenschappelijke problemen in hun diocesen en kerk
provincies te beraadslagen.
Door de Europese bisschoppenconferentie terug te schroeven tot
beperkte bisschoppenraad is het aanvankelijk pogen, om de
Europese bisschoppenconferenties tot gemeenschappelijke activi-
eiten te brengen op een nog lager niveau komen staan.
Je eerste bijeenkomst in Noordwijkerhout In 1967 en de tweede
Chur in 1969 hebben de verschillen tussen de bisschoppencon
ferenties in de Europese landen zo sterk gedemonstreerd, dat het
voorlopig geen zin heeft Europese bisschoppenconferenties in één
verband te brengen en zelfs niet ze opnieuw bij elkaar te bren
gen. Ook het streven van Rome, om de nadruk te leggen op het
eigen gezag van iedere bisschop in zijn diocees, moedigt het sa
men optrekken niet aan. Het ondermijnt zelfs de besluitvorming
op nationaal niveau.
anzien van de bijeenkomst in Bolivia, waar evenals in Rome
•Heen vertegenwoordigers van de toporganen bijeen zullen ko-
verklaarde bisschop Echeverria, dat de Celam wel de
Zuidamerikaanse bisschoppen bewust heeft willen maken, dat er
duidelijk een gemeenschappelijk zielzorgplan moest worden opge-
dat dit plan bij de tijd moest zijn.
Dat ook inderdaad de Zuidamerikaanse bisschoppen zich van
hun gemeenschappelijke taak bewust geworden zijn, kon hij niet
«ggen. Hier en daar was wel iets bereikt, maar in de hoogste
terkelijke sferen was van een bereidheid gemeenschappelijk op
'e trekken nog niet veel te bespeuren.
Op korte termijn moeten de Zuidamerikaanse bisschoppen hun
Celam een duidelijk doel geven, de zaak moet snel gesaneerd
worden en de proeftijd moet beëindigd worden. Zo niet, dan zie
k ontwrichting op dit gebied, en als gevolg' daarvan ontwrichting
>p veel grotere schaal", aldus mgr. Echeverria.
Momenteel wordt ook in Azië gedokterd aan een verbetering van
de bisschoppenconferentie, die eveneens met interne verdeldheid
heeft te kampen. Afrika is tot nu toe het enige continent waar de
'amenwerking enigszins van de grond komt.
De orthodoxe patriarch van Rusland, Pimen, en de metropoliet
van Leningrad, Nikodim, bevinden zich, na een bezoek aan Joe
goslavië nu in Griekenland. Daar zullen zij ook de befaamde
monnikenrepubliek Athos bezoeken, die overigens voor de ern
stigste crisis sinds duizend jaar staat. Het aantal monniken daar
loopt zeer snel terug. Het zijn er nog maar anderhalf duizend,
van wie de meeste zeer oud zijn. De jonge Grieken hebben wei
nig belangstelling meer en uit Rusland, Roemenië, Bulgarije en
Servië is het monniken niet toegestaan naar Athos te gaan. Foto:
een van de kloosters op de berg.
Yves Congar:
Jongeren
christelijker
dan ouders
De bekende Franse theoloog,
de dominicaan Yves Congar
heeft In een interview met het
Mexicaanse dagblad „Excel
sior" in Rome verklaard dat
de jongeren van vandaag
christelijker en edelmoediger
zijn dan hun ouders. „Maar -
zo zei hij verder - zij verwer
pen de uiterlijke vormen van
de kerk, die zich volgens hen
bezighoudt met onwerkelijke
en vage zaken".
Congar wees erop dat „de
kerk niet langer het centrum
van de godsdienst is" en „dat
de kerk, evenals de universi
teit, het leger en andere tradi
tionele instellingen, het mik
punt is geworden van kritiek
vanwege het wijdverspreide
geloof dat deze instellingen
hun betekenis volledig hebben
verloren".
Pater Congar is van oordeel
dat de kerk deze kritiek ern
stig moet nemen, herinnerend
aan een woord van de dichter
Paul Valéry, dat de dag van
morgen zal brengen wat de
jeugd vandaag beleeft.
Paus: waarom
toch zoveel
pluralisme?
„Iedere echte katholiek moet
door gebed, voorbeeld en offer
een apostel zijn van de uitbrei
ding van het christelijk ge
loof". Aldus paus Paulus tij
dens de wekelijkse algemene
audiëntie.
De paus benadrukte dat de
christen zijn geloof in zijn da
gelijks leven moet waarmaken,
juist in deze tijd van ontkerste
ning, waarin de mens volgens
hem toch al dan niet bewust
honger heeft naar Christus".
In zijn toespraak betreurde de
paus het dat het aantal roepin
gen steeds meer afneemt, dat
ook veel katholieken meedoen
met het „modeverschijnsel van
de contestatie". En dat er
zelfs onder geëngageerde
christenen spanningen en riva
liteiten bestaan.
Waarom zo vroeg de paus
zich af verkondigt men te
genwoordig een pluralisme, dat
alle perken te buiten gaat en
voedsel geeft aan kritiek, twij
fel en ongehoorzaamheid?
Katholieke hulporganisaties
uit de hele wereld hebben tot
oktober 885.000 dollar bijeenge
bracht voor de vluchtelingen in
Vietnam. Hiervan zijn 315.000
dollar in baar geld en 570.000
dollar in goederen ter beschik
king gesteld. Van de kant van
de regeringen is rond 5,6 mil
joen dollar ter beschikking ge
steld.
De serie Vaticaanse mun
ten, die werd geslagen bij de
tiende verjaardag van de keu
ze van paus Paulus zullen op
zijn vroegst in januari worden
uitgegeven. Als oorzaak van de
vertraging wordt gegeven, dat
de tienjarige valuta-overeen
komst tussen het Vaticaan en
de Italiaanse republiek nog
niet officieel vernieuwd is.
9 Ergens in Nederland, aldus
„Kerknieuws" had een predi
kant op een late avond auto
pech. Alle garages waren ge-
sloten en de meeste mensen
waren naar bed. Bij een colle
ga brandde het 1 nog wel
en hij riep hem 1 'n. Toen
de twee dominees onder
de opgekrikte aul« en, zei
de hulpvaardige pi. ant op
eens, dat hij onder deze om
standigheden wel een toepasse
lijk lied wist te zingen. Op de
vraag van zijn collega welk
lied dat dan wel was, zei hij:
De herdertjes lagen bij nachte.
De „Francis Boys", een
beatband van zes jonge Ita
liaanse capucijnen hebben in
Milaan hun eerste grammo
foonplaat gemaakt. De band
verheugt zich in heel Italië
over een grote populariteit. Tot
hun bekendste nummers be
hoort een moderne toonzetting
van het Zonnelied van de H.
Franciscus. Drie van de leden
zijn inmiddels al priester ge
wijd. Zij plegen op te treden in
hun pij.
Het huwelijk blijft voor de
meeste jonge Spanjaarden het
eerste levensideaal. Dat bleek
uit een enquête onder duizend
jongeren tussen vijftien en vijf-
fentwintig jaar in drieëntwintig
Spaanse provincies. De tweede
wens bleek te zijn „nuttig te
zijn in de maatschappij". Als
misstanden ervaren zij de eco
nomische en culturele achter
stand op het platteland, de
noodzaak In het buitenland te
werken en de lage lonen in
Spanje.
De Katholieke Jeugdraad voor
Nederland heeft In functie en
samenstelling een gewijzigde
opzet gekregen. De K.J.R., al
dus een communiqué, zal meer
dan voorheen vanuit de katho
lieke gemeenschap gaan funge
ren als een centrum met een
kruispuntfunctie tussen kerk
en samenleving.
Dit gewijzigd functioneren
heeft nu gestalte gekregen in
de toetreding van een aantal
nieuwe leden van de raad en
de samenstelling van een
nieüw bestuur.
Van de K.J.R. zijn thans lid:
een zevental katholieke jeugd-
en jongerenorganisaties, de
Centrale van Katholieke mili
taire tehuizen, zes diocesane
instituten voor levensvorming
en jongerenpastoraat, het
schoolpastoraat, het studenten
pastoraat en het militair vica
riaat. Over enige tijd zal ook
een persoonlijk lidmaatschap
mogelijk zijn.
De K.J.R. zal in eerste instan
tie fungeren als een overlegor
gaan waarin de partners zullen
trachten de dienstverlening en
actie voor jeugdigen en jonge
ren op elkaar af te stemmen.
Daarnaast zal de K.J.R. zich
bezighouden met dienstverle
ning aan de partners en met
hun belangenbehartiging bij
burgelijke en kerkelijke over
heid.
De K.J.R. wil vooral een
„werkplaats" zijn waar katho
lieke personen, organisaties en
instituties elkaar kunnen ont
moeten en met elkaar kunnen
samenwerken in concrete pro
jecten. zowel op het gebied
van jeugd- en jongerenwerk
als op het gebied van jeugd-
en jongerenpastoraal, alsmede
op het kruispunt van samenle
ving en kerk.
Voor de samenwerking bij con
crete avtiviteiten zullen werk
groepen worden gevormd uit
de partners die belang hebben
bij het bepaalde project. Het is
niet de bedoeling dat de
K.J.R.-zelf zich rechtstreeks
richt tot jeugdigen en Jongeren
of tot het werk op het grond
vlak. Dat gebeurt juist door de
partners die samenwerken bin
nen de K.J.R.
Lafaards
Toen Andy Boggie uit Newark
(Engeland) gisteren van huis
was. kwamen de mannen van
de gemeente en weg was de
prachtige 300 jaar oude olm
die hij en zijn vrouw weken
lang hadden getracht te red
den. Het terrein waar de boom
stond moest een voetbalveld
worden en de olm moest dus
sneuvelen. Boggie en zijn
vrouw hadden de boom onder
meer .bezet" door er in te
klimmen. Hiervoor had hij bij
voorbeeld zijn hele vakantie
van twee weken opgeofferd.
Maar toen hij gisteren weer
aan het werk was kwamen de
gemeentewerklieden met hun
elektrische zaag en niet lang
daarna was er van de fraaie
boom alleen maar een stomp
van enkele decimeters hoog
overgebleven. Mevrouw Boggie
was des duivels maar zij - en
haar hond - konden niet tegen
de overheid op. Want er was
ook politie meegekomen die er
voor zorgde dat de vrouw niet
bij de boom kon komen. ..De
lafaards hebben net zo lang op
de loer gelegen totdat Andy
weg was", zei de vrouw toen
„haar" boom geveld was.
Werkbezoek
Citaat uit een verslag van
A.R.-Tweede Kamerfractie
voorzitter mr. Aantjes over
een werkbezoek aan een aan
nemersbedrijf: ..De organisa
tie van het werkbezoek. Voor
treffelijk! Teveel nog denken
aannemers (ik ken ze een
beetje!dat overvloedige
maaltijden en veel vocht de
beste middelen zijn om politie
ke relaties te bevorderen. Een
grote vergissing. Heus. wij
werken echt hard en wij weten
al te goed dat zware diners en
veel spiritualiën ons meer in
ons werk belemmeren dan die
nen. Daarom was de simpele
broodmaaltijd als lunch een
uitstekende gedachte. Evenals
trouwens de geanimeerde bor
rel tot slot want toen was het
werk gedaan en ieder was vrij
om te staan of te gaan.'".
Einde citaat. Eén vraag: be
vordert een borrel achteral
dan niet de politieke relaties?
Alimentatie
Een jeugdige Israëliër, die een
dreigende arrestatie wegens
hel niet betalen van alimenta
tie wilde ontlopen, sprong bij
Tel Aviv in de Middellandse
Zee. waarna hij met bekwame
spoed in noordwestelijke rich
ting begon te zwemmen. In die
richting ligt overigens wel
350 km van de Israëlische kust
- het eiland Cyprus. De politie
haalde met behulp van een
motorboot en een helicopter de
ootentiële lange-af standzwem
mer weer op het droge.
Bierfeest
Het bierfeest in München zit
er weer op. De bezoekers heb
ben. althans volgens een eerste
voorlopige schatting, ruim 4
miljoen liter bier gedronken en
ruim 500.000 haantjes ver
orberd. Vierduizend keer is de
hulp van het Rode Kruis inge
roepen en 224 bezoekers en be
zoeksters moesten in een zie
kenhuis worden opgenomen.
Enkele honderden mensen
dronken zoveel, dat zil volko
men zat weggevoerd moesten
worden. Maar in tegenstelling
tot 1971 is er dit jaar niemand
om hot leven gekomen. „Het
wordt elk jaar beter", zei een
politieman.
Jasje
Naaister Vasiltsjenko in de
Sowjet Unie heeft een, wat
men met recht en rede oli-
fantskarwei kan noemen onder
handen gehad. Zij moest voor
Torgas. een circusolifant, een
„jasje" maken, omdat het dier
voor de hou in de Oeralstad
Miass een zodanige afkeer
toonde dat het niet wilde optre
den. De zuidelijke afkomst en
leeftt/d (55 jaarvan het dier
deden zich blijkbaar voelen.
En zo kreeg mej. Vasiltsjenko
de opdracht een jas voor Tor-
gas te maken van 19 meter
stof. 35 meter katoenvoering
en 30 meter zeildoek.
Voer
De administratie van Ouwe-
honds Dierenpark heeft een
telling gemaakt van het aantal
sinaasappels, mandarijnen enz.
die jaarlijks aan de dieren en
voornamelijk aan de apen wor
den gevoerd Men kwam tot
flinke aantallen: o.a. 25.000 si-
naasappels, 12.200 mandarij
nen, 10.000 appels en 14.000 ba
nanen. Olienootjes werden er
niet veel meer gevoerd; 500
kilo kregen de papagaaien en
de aapjes. De leeuwen en tij
gers verorberden 70.000 kilo
vlees.
Oplichting
Piet Grijs in het studentenblad
Propria Cures": „Ik heb een
kort geding aangespannen te
gen de Staat der Nederlanden
om 800 gulden terug te krijgen.
Dat is het collegegeld dat ik
vier jaar heb betaald. Want er
is nu wel aangetoond dat je
heel goed kunt studeren, tenta-
mes en examens doen, practi
ca volgen, verzekerd zi/n en
kinderbijslag krijgen, zonder
collegegeld te betalen. Daar
heeft men mij nooit op gewe
zen en ik vind dat een heel
duidelijk geval van oplichting
iemand laten betalen terwijl
dat helemaal niet hoeft".
Stelling
Artsen dienen hun recepten in
blokletters te schrijven. (Stel
ling proefschrift E. de Roever,
Amsterdam
