SPRINTKONING VALERI BORSOV
GEKROOND TOT SPRINTKEIZER
Voortreffelijke Ludmila Bragina
sleepte IIja Keizer naar record
HARD
VOOR
AUSTRALIË
SCHUTTER
ZWICHT
KRUIZE
Uniek plan van
Keino lukte
niet helemaal
Trudy Ruth kansloos uitgeschakeld
Handig!
de postgiro
19^sdag 5 SEPTEMBER 1972
LEIDSE COURANT
PAGINA y
de triomfator Valeri Borsov, die tot sprintkeizer van dit Olympische toernooi werd
de lucht weg. Hij stapte
losjes over de baan na zijn
tweede zege in het super-
toernooi en zwaaide be
heerst en dankbaar naar
het publiek. De wervelwind
uit Kiev die de hegemonie
van de Amerikaanse kleur
lingen tweemaal had door
broken dat was voor het
laatst gebeurd op de spelen
van Rome 1960 toen Armin
Hary de 100 m won en Li-
vio Berruti de 200 m is
te bescheiden en intelligent
om meer dan een constate
ring te zoeken achter zijn
woorden- Ik wilde na de
100 meter ook de 200 win
nen maar dan zonder een
nederlaag. Van de series af
wilde ik tonen de snelste te
zijn".
Dat riep onmiddellijk de vraag op
Van een onzer
verslaggevers
in München:
HERMAN
VAN BERGEM
of hij dan niet meende dat de
uitgerangeerde Amerikanen
Hart en Robinson de atleten
die te laat gewaarschuwd waren
door hun coach hem het vuur
na aan de schenen hadden kun
nen leggen. Valeri Borsov. die
alleen rekening houdt met het
moment en zich niet verliest in
nutteloze beschouwingen achter
af: „Wie goud wint is de snelste
van dit ogenblik. Trouwens ik
heb in drie jaar niet verloren op
de 100 m dus ook niet van Ame
rikanen". Valeri Borsov is met
de zwemmer Mark Spitz en de
zwemster Shane Gould de su
perman van deze spelen. Hij
heeft het uiterlijk van een film
held. spreekt goed Engels en
heeft een filosofie opgebouwd
die hem tot een nuchtere per
soonlijkheid stempelt: „Ik heb",
zegt hij. „nooit gedacht aan tij-
(Van een onzer speciale verslaggevers)
üNCHEN Op het trainingsveld tegenover het Olym
pisch stadion liepen Ilja Keizer en Berny Boxem. Ze ont
spanden zich na de 1500 m waarop ze zich beiden hadden
geplaatst voor de halve finales op de dag die voor Neder
land een triomf leek te worden. Wilms van Gooi was op
simpele wijze door de serie van de 200 meter gekomen en
had later de halve finales bereikt. Maar de hoop dat het
een „all Holland-day" zou worden ging niet in vervulling.
Ria Ahlers had weliswaar moeiteloos de marathonfinale
hoogspringen gehaald maar daarin kwam ze niet tot haar
beste prestatie, 1 m 82, en viel ze af toen de grote strijd
imoest beginnen.
1.79 op de finaledag, zo zeker
van zichzelf trok ze zich terug
na elke sprong in het veld dat
leek op een nomadenkamp waar
de bewoners zich te rusten heb
ben gelegd, dat het een ontgoo
cheling was toen ze driemaal
miste op 1.-82 m. Zelfs de oer-
kalme Ria Ahlers moest toege
ven dat ze minder gerust voelde
naarmate de derde poging na
derde. „Nou ja, er is meer tus
sen hemel en aar'de dan de
Olympische spelen. Ik hen blij
het te hebben meegemaakt".
sche toernooi gelopen. Tot haar
geruststelling had Trudy Ruth
baan een geloot: „Maar het
Jeek of ik werd vast gehouden.
Ik zag ze allemaal voor me uit
gaan en dat werkte denk ik ver
lammend." Toen ze de bc/cht
uitkwam ging ze moeilijk. In de
bterkste serie ingedeeld, waarin
de Oostduitse Minika Zehrt met Maar er was toch een „blik in de
'51.47 een Olympisch record liep, verte" in haar ogen die haar
werd ze dóódsimpel verslagen woorden niet geheel en al dek-
omdat ze het tempo onmogelijk ten-
kon volgen. Een halve finale be
reiken in zulk een ijzersterk Voor Ilja Keizer en Bemy Boxem
gezelschap is echter een presta- A" ,BftA
Ilja Keizer gaat met een verbeten
gezicht op de derde plaats af in
haar serie op de 1500 meter, die
haar een Nederlands record op
leverde in 4.08,0.
den die andere lopers maken,
dat interesseert me niet. Ik
strijd niet tegen tijden maar te
gen mensen. Het is een fout van
vele atleten dat zij te veel in be
slag genomen worden door het
in het hoofd prenten van tijden
van anderen. Dat kan nooit
goed zijn. Op het moment dat je
naar de startblokken gaat heb
je alleen met jezelf te maken en
moet je zorgen zo snel mogelijk
de finish te bereiken.
Dramatisch
Dat deed Valeri Borsov in dit
toernooi, waarvan de halve fina
les dramatisch verliepen voor
de Jamaicaan Donald Quarrie
mede wereldrecordhouder
met Smith (Ver. Staten) die
ten val kwam in de serie waar
van Borsov een ongekend show
nummer maakte.
Hij keek, tegen zijn principe, se
conden lang naar de Amerikaan
Lawrence Burton, die in de hal
ve finale met hem voor het veld
op de eindstreep afstoof. Hij
bleef een fractie van een secon
de af van Borsov die later ver
klaarde: „Ik had me nog niet
helemaal hoeven geven. Negen
tig procent was voldoende, net
als op de 100 meter".
Hij had dus nog tien procent over
en die, zo dacht men, zou hij
hard nodig hebben om de Ame
rikaan Larry Black die in de
andere halve finale had gezege
vierd, de baas te blijven. Daar
in had ook de Italiaan Pk-tro
Mennea geïmponeerd met 20.52
en was met 20.63 ook de Oost
duitser Zenk nog onder de tijd
van Borsovs halve finale, 20.74
gebleven.
Rilling
Er voer een rilling van sensatie
langs de tribunes toen de finale
werd aangekondigd.
Zou het wonder dan toch geschie
den dat de wervelwind uit Kiev,
die volgende maand 23 jaar
wordt, zijn dubbele zege zou
moeten afstaan aan een ge
kleurde tegenstander. De trai
ner van Borsov, dr. Petrowski,
was die angst niet bekropen.
„Valeri Borsov", zei hij, loopt op
een speciale manier. Je hoort
weieens van atleten die explode
ren. Dat doet Borsov niet. Hij
start en loopt een regelmatig
snelle race, zonder wisselingen",
o won Valeri Borsov ook zijn
tweede goud. Met zijn mes
scherpe start had hij de basis al
gelegd voor een zege. Met zijn
kalmte de Rus liep ontspan
nen rond voor de start, terwijl
zijn tegenstanders nerveus bij
de startblokken hipten als
psychologisch wapen werkte hij
als een computer de 200 m af.
Ditmaal gunde hij Burton geen
blik. In precies 20 seconden
greep hij zijn tweede gouden
medaille. Borsov: „Dat is het
enige dat me niet zo erg beviel.
Ik had me ingesteld op een tijd
onder de 20 seconden". Waar
mee hij wellicht wilde zeggen
dat hij een aanval had willen
doen op het wereldrecord dat op
19.8 staat. Maar de ondoorgron
delijke en niettemin vriendelijke
Borsov doet geen uitlatingen
waarvan hij vermoedt dat ze
hem ook maar enigszins verwe
ten zouden kunnen worden.
Op dit moment leek het unieke plan van de Kenyanen drie man uit
hetzelfde land op het ereschavotje nog alle kans van slagen te
hebben. Keino, Jipcho en Biwott gaan gedricen over een van de hin
dernissen tijdens de 3000 meter steeple. De Fin Kantanen gooide
echter roet in het eten door de bronzen medaille te grijpen.
Van onze speciale verslagge
ver
MüNCHEN „Nee", zei
Kipchoge Keino „ik was er
helemaal niet van over
tuigd dat ik de steeple cha
se zou winnen". In dit op
windende majestueus gelo
pen nummer leek een
tweestrijd te ontbranden
tussen drie Finnen en drie
Kenianen die de helft van
het veld vormden. Maar de
Pool Malinovski diende
zich aan als leider van het
peloton fel aangevallen
door de Kenianen.
,Het was in-
Het
zei Keino later. Maar der
de man Amos Biwott kon het
tempo niet bijbenen en zo ver
scheen Keino met een Olym
pisch record van 8.23.6 (oud
8.23.8 op de hoogste trede en
Benjamin Jipcho op de tweede
plaats, terwijl Malinovski nog
net voor de finish werd voorbij
gelopen door de Fin Tapio Kan
tanen die tot een van de grote
favorieten was uitgeroepen.
De opzet van de Kenianen, die
een unicum op deze spelen zou
zijn geweest, want in het atle-
tiektoernooi stonden nog nim
mer drie landslieden naast el
kaar, werd verijdeld door de
zwukkere derde man.
overigens weer een for
midabele atletiekdag waarop de
drama's niet uitbleven. Op de
400 meter werd Europese kam
pioen David Jenkins (Groot
Brittanië) in de halve finale uit
geschakeld in een strijd waarin
de Amerikaan Vincent Mat
thews zo hard ging dat hij al
uitliep voor de finish was be
reikt. En ook hier. in de andere
halve finale speelde een Ke-
niaan een hoofdrol. Julius Sang
die ijzersterk lopend zijn halve
finah- won. Tot de volstrekt op
zienbarende zaken in dit toer
nooi moet echter ook de publie
ke belangstelling worden gere
kend. Elke ochtend, elke mid
dag is het stadion of geheel of
nagenoeg uitverkocht. Het moet
voor Nederlandse officials en
niet alleen voor hm om te
watertanden zijn dat zelfs voor
woensdagochtend, als alleen
twee nummers van de tienkamp
op het programma staan, al
meer dan de helft van de kaar
ten de d ur uit is. Dat is de dag
waarop Wilma van Gooi, Ilja
Keizer en Berny Boxem een
gooi doen naar een finaleplaats.
En als Wilma van Gooi slaagt
loopt ze diezelfde dag nog de
eindstrijd.
tie die haar uitzending recht
vaardigt.
én van de loopsters, die zeker
Ifinalekansen had, moest haar
(Olympische droom in tranen
laten verdrinken.
bt was de Westduitse Christel
Freze die in de eerste halve fi
nale van de 400 m ten val
kwam.
let haar lakonieke instelling leek
Ria Ahlers voorbestemd een rol
te kunnen meespelen in het uit
gebreide toernooi hoogspringen
waarvoor 23 deelnemers zich
voor de finale hadden geplaatst.
De kwalifikatie-eis van 1.76 was
te gering gebleken. Zo rustig en
'eeenvoudig sprong Ria Ahlers
(ADVERTENTIE)
Met Postgiro kunt u overal
betalen met gegarandeerde
girobetaalkaarten in plaats
van met contant geld.
Y
(k&inakketük!
de series 1500
niet meer dan een formaliteit
van het op positie lopen. Die po
sitie kwam niet in gevaar. De
eerste vier van elke serie gaan
zekér over naar halve finales en
met twee keer een derde plaats
zitten de Nederlandse vertegen
woordigsters daarbij.
Ilja Keizer moest de brutaal geno
men koppositie al snel afstaan
aan de Russische Ludmila Bra
gina, de wereldrecordhoudster
die haar eigen record in deze
series scherper stelde en van
4.06.9 op 4.06.5 bracht. Ilja Kei
zer kon uitstekend mee komen
en nam met haar tijd van 4.08.0
het Nederlandse record van
Berny Boxem (4.10.5 over. In
deze serie liep nog een Neder
landse, Marijke van der Graaf
die getrouwd is met de Zwitser
se 10 km-loper Moser. Ze kon
zich niet plaatsen. Berny
Boxem „Dat record doet me
niet zoveel op dit nummer, dat
voor het eerst op het Olympisch
programma staat het is be
langrijker dat ik in de halve fi
nale ben" Ik liep in een veel
langzamer veld en bereikte
eveneens de derde plaats en dan
doet de tijd er niet zo toe. Zo
wel zij als Ilja Keizer moest op
de dopingcontrole verschijnen.
Royaal
Voor Wilma van Gooi die zich
speciaal heeft geprepareerd op
de 200 meter, leverde het berei
ken van de halve finales geen
enkele moeilijkheid op. Ze kwa
lificeerde zich royaal voor de
tweede ronde en liep daarin 0.66
seconden sneller dan in de eer
ste. Lustig zwaaiend naar be
kenden op de tribune stapte ze
met haar derde plaats in de
serie de halve eindstrijd binnen,
een tijd die perspectieven biedt.
Acht loopsters waren sneller dan
Wilma van Gooi, hoewel daar
aan niet te veel waarde moet
worden gehecht omdat de posi
tie belangrijker is dan de tijd
zolang vier plaatsen recht ge
ven op verdere deelneming.
slaagd. Alleen wil ik graag nog
meer. Goud natuurlijk het liefst,
maar als dat er niet in mocht
zitten in ieder geval een plak.
Het maakt niet uit tegen wie we
het nu moeten opnemen. Alle te
genstanders die we nog krijgen,
(Van onze speciale verslag
gever)
MüNCHEN „Hier hebben
we lang op gewacht". Piet
Bromberg, voormalig
coach van het Nederlands
hockeyelftal was intens ge
lukkig. En met hem de c
spelers, coach Ab van schitterend
Grimbergen, trainer Kees Het Nederlands hockeyelftal le-
Tania, teammanager Hans verde tegen Australië een schit-
Schnitger en de chef d'é-
quipe van de Nederlandse
afvaardiging in München
Bram Leeuwenhoek die er
zelfs een sprong over de
omheining voor over had
om zijn blijdschap over de
overwinning van 32 op
Australië te benadrukken.
Twintig jaar
nadat de na
tionale hoc-
keyploeg in
Helsinki
Olympisch
zilver ver
overde, drong Nederland voor
het eerst weer door tot de laat
ste vier. Ab van Grimbergen:
„Ik ben verschrikkelijk blij.
Toen ik twee jaar geleden met
dit werk begon.heb ik gezegd:
„In München moeten we een
topprestatie leveren en daar is
constant aan gewerkt. Het we-
reldtoernooi in Barcelona viel
voor ons te vroeg om succes te
behalen. München was ons doel
en nu we de halve finales heb
ben bereikt geloof ik dat we al
voor een belangrijk deel zijn ge-
terende prestatie. De
twee van de Olympische Spelen
in Mixico moest winnen om de
tweede plaats in de B-poule
over te nemen van Oranje dat
aan een gelijkspel voldoende
had. De Nederlanders wensten
echter niets aan het toeval over
te laten en speelden stezds op
winst.
Toen Ties Kruize in de negende
minuut de score opende door
een strafcorner in een doelpunt
om te zetten en dezelfde speler
er vier minuten later op
nieuw na een korte corner
2—0 van maakte, leek de halve
finaleplaats veilig gesteld. Maar
Australië gaf de strijd niet op.
En toen Brian Glencross vier
minuten voor de rust via een
strafcorner in stelling werd ge
bracht, verminderde de voor
sprong tot 2—1. Nederland rea
geerde onmiddellijk en het Aus
tralische verweer werd er niet
vriendelijker op. André Bolhuis
werd door Patrick Nilan met de
stick bewerkt wat laatstgenoem
de op een uitsluiting voor vijf
minuten kwam te staan. En
Thijs Kaanders liep na een gro
ve attaque een polsblessure op.
De pijn werd echter al spoedig
minder dankzij Ties Kruize die Nederland, zonder Wouter Leefers
zijn geweldige schutterskwalitei- die zijn plaats had moeten af
ten in de laatste minuut van de staan uan de fysiek sterkere
eerste helft weer eens bena- Bart Taminlau, was ook na de
drukte door een lange corner in rust de betere ploeg. Dat Au-
een doelpunt om te buigen: 3— stralië vla Ronald Riley nog te-
1. rug kwam tot 32 was dan ook
niet zozeer de verdienste van de
Australiërs maar veel meer het
gevolg van een moment van on
oplettendheid van Taminlau.
b van Grimbergen wilde na af
loop echter geen kwaad woord
horen over die fout: „Iedereen
heeft, gemeten naar zijn kwali
teiten, magistraal gespeeld", zei
de Nederlandse coach. „En con-
ditiomel hebben we Australië
ook kapot gespeeld. Er is geble
ken dot Kees Tnnia als conditie-
trainer formidubel werk heeft
verricht."
Van Grimbergen ziet de halve fi
nale met vertrouwen tegemoet.
„Deze ploeg hoeft karakter",
stelde hij. „Na de nederlaag te
gen de Engelsen Is er geen mo
ment sprake geweest van pa
niek. We hebben de zaak rustig
doorgepraat cn toen bleek dat
het zelfvertrouwen niet was
aangetast. We hebben nu twee
dagen om to relaxen. Dat is wel
nodig want voor een hockeyer is
het Olympisch toernooi het
zwaarste dat er is."
Jammer
Piet Bromberg vulde aan: „Kans
loos is Nederland niet. Kijk er
de voorgaande spelen maar op
na. Dan zie je dat de ploegen
die een goede schutter hadden
bij straf corners altijd het hoogst
eindigden.
Gelukkig hebben wij nu zo'n man.
Het is wel een beetje jammer
dat Ties Kruize, omdat hij met
zo'n zware stick moet spelen
niet de superhockeyr is die hij
zou kunnen zijn. Maar in het
belang van de ploeg mag deze
concessie worden verlangd. Ties
denkt er zelf trouwens ook zo
over. Wat hij nu doet, heeft ook
voor hemzelf voordelen, want
als hij normaal zou spelen zoals
hij kan, komt hij natuurlijk
nooit aan dit gemiddelde (in
München 17 doelpunten in zeven
wedstrijden) toe.
