PAULEN WAS MIKPUNT VAN WOEDE
FAVORIETE POLSTOKHOOGSPRINGERS
Bob Seagren: „Je mag die oude stok van me hebben"
Olympische
„vlokken"
MAANDAG 4 SEPTEMBER 1972 Al
ISMm HM
MÊÊÊmT;
_r
Evgeni Arzhanov gaat nog aan de leiding van de finale van de 800 meter
Een val vergruizelt echter de aspiraties van de Rus die voorbijgestreefd wordt door de Amerikaan Dave Wottle met
zijn inmiddels befaamd geworden pet en de Kenyaan Mike Doit, die respectievelijk goud en brons wonnen.
MüNCHEN Hei was het weekeinde
van de fracties van tijden en afstan
den. In twee dagen atletiek beleef
den we als steeds met 80.000 opgeko
men Olympische sportliefhebbers zo
veel hoogtepunten, dat we duizelend
naar huis gingen, verzadigd, volge
goten met superprestaties die drie
twee Olympische records (polshoog en 400 meter da-
(400 meter horden, tien kilometer en vijfkamp) en
mes) opleverden. Het was ook het weekeinde van de
diepe teleurstellingen, zoals de tot nationaal idool
verklaarde Heide Rosendahl, die moest beleven en
discuswerper Jay Silvester, de 800 meter-loper Arz
hanov, die meende de race in handen te hebben,
speerwerper Lusis, Bedford (tien kilometer) en Co-
lette Besson op de 800 meter.
stuurders. In de twintig jaar
van zijn Olympisch bewind
had hij er slechts achttien
uitgereikt. Zaterdag speldde
hij Ad Paulen voor zijn vele
inspanningen ten bate van de
atletiek de negentiende op,
een zeldzame onderschei
ding.
Maar tegenover al die teleur
stellingen stond de vreugde
van de winnaars, van de
Oostduitser Wolfgang Nord-
wig vooral, die met de ortho
doxe polsstok een hoogte be
reikte, die nog zelden was
gerealiseerd. Bob Seagren,
regerend wereldrecordhouder
met de voor de Spelen verbo-
den fiberglasstok, werd met UntGVrGdGn
die „eenzame hoogte" ver- Er was nog een Amerikaan
slagen. Zijn woede kende zeer ontevreden. Jay Silves-
geen grenzen. In de kwalifi
catie waren al favorieten ge
sneuveld, maar Bob Seagren
had zich gehandhaafd. Het
duel spitste zich toe op de
Oostduitser en twee Ameri
kanen, Seagren en Johnson,
die op respectievelijk 5.40 en mf&P
5.35 moesten afhaken. De
verrassende outsider was de
Duitser Kuretzki (5.30 en ({jL
vierde). Nordwig sprong 5.50 -
en was Olympisch kampioen
met een recordhoogte voor
de Spelen.
Ingenieur Ad Paulen, de alom
tegenwoordige Nederlander
die voorzitter is van de Eu
ropese atletiekunie en be
stuurslid van de wereldorga
nisatie. loopt altijd het meest
in de kijker. Dat is een spe
cialiteit van hem. Daarom
ook zag Bob Seagren hem
het eerst nadat hij het goud
had verspeeld. Hij stormde,
met zijn polsstok, op Paul en
toe en schreeuwde cynisch:
„Bedankt voor de fijne wed
strijd die jullie ons hebt be
zorgd. Je mag die oude stok
van me hebben." Paulen,
met van zijn stuk gebracht,
antwoordde minzaam: „Wei-
bedankt en gefeliciteerd met
je zilver." Paulen raapte de
neergesmeten stok op. Pal
daarop wierp ook Johnson,
die brons had veroverd, zijn
stok voor de voeten van Pau-
ien, die ook deze opraapte en
zei: „Bedankt Johnson, we
zijn in Nederland maar arm
en die stok kunnen we best
gebruiken." Straks zal Pau
len, die zaterdag door Avery
Brundage was gehuldigd,
met twee polsstokken in Ne
derland aankomen. Avery
Brundage geeft privé gouden
medailles aan in zijn ogen
meer dan voortreffelijke be
ter had zijn, perfecte tech
niek bij discuswerpen niet
kunnen omzetten in een gou
den medaille, die was wegge-
John Akii Bua heeft alle reden om de gouden plak naar de lippen
te brengen. De Oegandees verraste de hele wereldtop op de
400 meter horden en werd daarmee de eerste Afrikaan die in
München Olympisch goud veroverde.
Trudy Ruth toonde zich haar
uitzending waard door ook de
tweede ronde van de 400 me
ter te overleven. De Neder
landse atlete verbeterde bo
vendien het nationale record
tot 52,5, waarmee zij Myrna
van der Hoeven sinds 1968
in Mexico met 52,6 record
houdster onttroonde. Ach
ter Trudy Ruth Karoline Ka-
fer.
legd voor de Tsjech Danek.
Hij bood de discus niet aan
Ad Paulen aan. Teleurstel
ling ook bij de Rus Arzha
nov, die op de 800 meter op
de streep, zij het in dezelfde
tijd, werd verslagen door de
merkwaardige Amerikaan
David Wottle, die pas twee
jaar topatletiek bedrijft.
Hij liep 600 meter maar een
beetje achteraan en leek
kansloos. Tot hij aanzette en
zich een fractie eerder over
de finish wierp, compleet
met wit petje, dat hij ook op
hield bij de huldigingscere
monie. David Wottle, een
fervent verzamelaar van
munten: „Dat petje is een
talisman voor mij. Ik hdd
het op het is een petje
zoals golfspelers dragen
toen ik mijn eerste grote
wedstrijd won. Sindsdien
draag ik het altijd. Bij de uit
reiking van de medailles
vergat ik het af te zetten.
Onbehoorlijk, maar ik was
helemaal in de war." David
Wottle huilde dan ook later
als een kind toen zijn volks
lied was gespeeld. Niettemin
had hij een verbluffend
staaltje van kracht getoond,
de houder van het wereldre
cord waardig.
Helemaal in de war was ook
Trudy Ruth, die zich op de
400 meter knop had gekwali
ficeerd met een derde plaats
in 53.16 in een serie waarin
wereldrecordhoudster Moni-
ka Zehrt (Oost-Duits land)
won. De weg naar de halve
finales werd voor Trudy
Ruth geopend toen zij in de
volgende series als vierde
eindigde (in 52.45 wat een
Nederlands record is) op de
ongunstige baan acht. Geheel
overstuur kwam Trudy Ruth
de tunnel uit, die van de
baan naar de kleedkamers
voert. Ze huilde en er was
geen official om haar op te
vangen. „Ik ben op van de
zenuwen. Laat me even jan
ken. Vannacht heb ik elf uur
geslapen en ik voelde me he
lemaal fit. Maar ze hadden
me niet durven vertellen, dat
ik op baan acht moest lopen.
Ze waren bang, dat ik dan
niet zou kunnen slapen. Ze
vertelden het me vanochtend
en dan krijg je wel een
dreun. Ik wist, toen ik finish
te niet eens welke plaats ik
had. Ik durfde niet opzij te
kijken." Trudy Ruth kan
zich troosten met de gedach
te. dat ze de halve finales
haalde, een prestatie in zulk
een formidabel veld, waarin
de gouden atlete van Mexico,
de Fran^aise Colette Besson
zich niet kon plaatsen voor
de halve finales. De Hon
gaarse Balogh hep met 51.71
(oud 51.9) een Olympisch re
cord.
Illusies
De eventuele illusies van Sam
my Monsels die op de 200
meter met wederom een
magistrale Valcri Borzov, die
20.30 realiseerde en als naas
te concurrent de Westduitser
Ommer met 20.53 heeft
Van onze
speciale
verslaggever
in München
HERMAN
VAN BERGEM
strandden naast de baan.
Met nog zestig meter te lo
pen hinkte de voor Suriname
uitkomende Monsels de baan
Hij greep naar zijn rechterdij,
viel neer en werd per bran
card weggebracht. „Ik weet
niet wat het is, misschien
heb ik me verstapt, mis
schien geforceerd, maar het
schoot er ineens in." De der
de, uit Nederland afgereisde,
was hoogspringster Ria Ah-
iers, die moeiteloos de kwali
ficatie van 1.76 meter haalde
met nog 22 deelneemsters.
Ria Ahlers: „Het ging zo ge
makkelijk, dat ik er eigenlijk
een beetje bang van ben.
Maar aan de andere kant
voel ik me er wel door ge
sterkt. Er zal wel geen te
rugslag van komen." Daar
voor is Ria Ahlers, die
hoogspringen als een aardig
heidje beschouwt, wat ze toe
vallig „leuk" beheerst, veel
te nuchter. Die nuchterheid
kenmerkte ook de Westduitse
speerwerper Klaus Wolfer-
mann, die in een fascinerend
duel met de Russische wereld
recordhouder Ianis Lusis
goud veroverde en meewerk
te aan een jubeldag voor
Duitsland, dat ook de snel
wandel aar over 50 kilometer,
Bemd Kannenberg en 800
meter loopster Hildegard
Falck op de hoogste trede fa
natiek mocht toejuichen en
Heide Rosendahl nog zilver
zag veroveren.
Lusis wist wat Wolfermann
kan. Hij had in een voor-O
lympische wedstrijd al meer
dan r egentig meter gewor
pen. Maar toen Lusis met
zijn eerste worp tot 88.88
kwam, leek de strijd al be
slist. Een enerverend duel,
waarin de speaker om stilte
vroeg bij de aanloop van de
atleten. Het werd onmiddel
lijk muisstil, want Duitsers
zijn een gedisciplineerd volk,
dat waar men ook komt
de juiste mixture heeft ge
vonden tussen enthousiasme,
chauvinisme en sportiviteit.
De prestatie van Lusis werd
uitbundig begroet. Wolfer
mann bleef eronder, tot zijn
vijfde poging. Toen wierp hij
een geweldige 90.48 meter,
een Olympisch record. Lusis
had nog èèn kans. Hij span
de de spieren en de wereld
recordhouder (met 93.80)
bleef twee centimeter onder
de prestatie van Wolfer
mann. Schmidt (Amerika)
werd met 84.42 op afstand
derde. Normale resultaten
van dit drukke weekeinde
waren de zege op de 100 me
ter dames van Rcnate Stee-
her (Oost-Duitsland) ln 11.07
seconden en van wereldre
cordhoudster Hildegard
Falck op de 800 meter
(1.58,6) een Olympisch re
cord, maar net 0,1 sec. onder
haar wereldrecord) waarop
wel de Russin Niele Sabaite
verraste met zilver voor de
Oostduitse Gunhild Hoffmeis-
ter.
Verrassend
Verrassend was evenecens het
lopen van John Aldi-Bua uit
Oeganda op de 400 meter
lopen van John Akii-Bua uit
Oeganda op de 400 meter
horden, die hij won ln de we
reldrecordtijd van 47.82. En
de zege van de Fin Lasse VI-
ren op de tien kilometer, een
slopende afvalrace waarin de
Brit Bedford zolang het trek-
werk deed, dat hij een van
de eersten was die moest af
haken van de kopgroep van
acht man, waaruit ook een
van de favorieten, de Tune
siër Mohammed Gammoudl,
moest uitvallen.
Hij kwam ten val, verloor te
veel terrein en stapte ontgoo
cheld uit de baan. De man,
die hem had laten struikelen
en zelf ook was gevallen,
was de lartere winnaar, VI-
ren, die een voor een zijn
concurrenten zag verdwij
nen: de Joegoslaaf Korica,
de Tunesiër Zaddem, de
Amerikaan Shorter, de Span
jaard Haro en de Ethiopiër
met de vlag het veld op. Zij
grote favorieten, de Belg
Emiel Putte mans, bleven
over. Met een enorme eind
sprint schudde de Fhn ook
Puttemans van zich af, die
een geweldige race liep in de
beste tijd ooit in de Belgi
sche atletiekgeschiedenis op
de tien kilometer verwezen
lijkt.
En toen Hepen jonge Finnen
met de v ag het veld op. ZIJ
vierden het wereldrecord
van Lasse VIren (27.J8.J4,
oud 27.39.4) en geen van de
honderden suppoosten en
Olympische tegenhouders
kon dit lek in de organisatie
stoppen. Het was een zo'n
spontane uitbarsting van
vreugde na een grandioos at-
Ictlekweekeindc, dat die in
breuk op de discipline er
maar eens af moest.
ymtimssae1:- «aw»».d£Ttfs t r; -vsum
Rudi Carrell is ook in Mnchen,
met vriendin en dochtertjes An-
nemieke en Caroline. HIJ had
kaarten voor het atletiekcvene-
ment en wilde gaan kijken of
Heide Rosendahl inderdaad
goud zou behalen bij het ver
springen. Maar hij moest plotse
ling naar de studio om aan zijn
«lauw* *how te werken.
Hij gaf de kaarten ter waarde
van 240 Mark aan vriendin en
dochters die na iz minuten het
stadion verlieten. Rudi Carrell:
„Ie kwamen thuis en zieden:
we zagen een juffrouw een cen
timeter verder springen dan een
andere. We zijn weggegaan
want we vonden er niets aan.
Die juffrouw was Heide Rosen
dahl".
De Australische hockeyploeg heeft
waarschijnlijk de moeilijkste
voorbereidingsperiode van alle
teams achter de rug. Door de
enorme afstanden in Australië
is het uiterst lastig een centrale
training te organiseren. De spe
lers moeten daar honderden ki
lometers afleggen om bijeen te
kunnen komen. Trainer Arthur
Sturgess zei dat de speler die
het dichtst bij het centrale trai-
nirvgspunt woont, altijd nog
ruim 600 km. moet reizen. In to
taal moest de selectie van 16
spelers 58.000 kilometer reizen
voor een enkele centrale trai
ning.
KNZB (1)
het is weer zoverDe
prestaties van de Ne
derlandse zwemploeg
(met uitzondering van
Enith Brigitha) vallen
enigszins tegen en wat
hoort men allerwegen:
kritiek op het werk van
een ander. De zwemcoa-
ches Nico van Dam en Jo
Schreurs namen het ini
tiatief daartoe door de
zwemploeg een gebrek
aan zelfstandigheid te
verwijten, die in hun
ogen door de clubtrainers
aangekweekt had moeten
worden. Wat te verwach
ten was, gebeurde ook:
De clubtrainers namen
deze beschuldiging niet
en spraken een haast
even emotioneel oordeel
over de coördinatoren uit.
De zwemsport in Neder
land is daarmee een
slechte dienst bewezen.
KNZB (2)
^LS gevolg van dit on
redelijk gekijf lieten
de twee zwemcoaches
Van Dam en Schreurs
doorschemeren geen nieu
we ambtstermijn meer te
ambiëren. Zij hadden er
genoeg van en voerden
aan dat hun gezinnen be
nadeeld werden wanneer
ze nog langer zó zouden
doorgaan. Daardoor ont
staat een nieuwe moei
lijkheid voor de Konink
lijke Nederlandse Zwem-
bond. Alle ervaringen, die
de coaches in de voorbe
reiding op deze Spelen
hebben opgedaan, zouden
bijna zeker volledig ver
loren gaan, wanneer ze
stoppen. Ook het zoeken
naar de fout van Mün
chen, waar Nederland
straks in Montreal 197e
wie weet hoeveel profijt
kan hebben, zal waar
schijnlijk zinloos, of ze
ker minder zinvol meer
zijn. En dat is een zaak
die per se voorkomer
moet worden.
KNZB (3)
NEDERLAND kijkt op
zwemgebied altijd
graag naar Amerika, om
dat er veel te leren valt.
Ook in deze kwestie kan
het geen kwaad er een
voorbeeld aan te nemen.
De zwemcoaches Haines,
Councilmann en schra-
voor, noem ze verder nog
maar op, hebben een er
varing, die al van vóór
Tokio 1964 strekt. Door de
continuïteit van hun werk
en de enorme studies, die
ze van bijna alles in de
zwemsport maakten,
staan ze nu als „wijsge
ren" langs de rand van
het bad. Alles wat er zich
maar kan voordoen weten
ze op te vangen. Neder
land had zulke inspirators
bijna ook. Maar niet,
wanneer Van Dam en
Schreurs hun voornemen
ten uitvoer brengen. Dan
zullen er weer, net als zij
vier jaar geleden begon
nen, nieuwe mensen van
voren af aan moeten be
ginnen. Dat betekent, hoe
men het ook bekijkt, toch
weer een achterstand van
jaren...
Teleurstellend
JJEPAALD teleurstel
lend waren geduren
de de eerste week van de
Spelen ook de resultaten
van de zogenaamde „klei
ne sjjorten", zoals de mo
derne vijfkamp, military
en het schoonspringen.
Dat geen Nederlander op
deze nummers in de ver
ste verte zijn uitzending
naar München heeft
waargemaakt, kan men
niet alleen de onderhan
delingscommissies van de
diverse bonden aanreke
nen. Ook het Nederlands
Olympisch Comité had,
althans die indruk krijgt
het thuisfront, meer over
zicht moeten hebben. Be
ter op de hoogte moeten
zijn, hoe de verhoudingen
in de internationale sport
nu precies lagen. Dan had
dit nooit kunnen gebeu
ren.
